Tips: hoe hou ik mijn 15 m/o dreumes bezig?

Geen idee of je keukenkastjes op slot zitten. Geef haar eens toegang tot 1 keukenkastje met alleen maar veilig huishoud spul. Dus niets geen speelgoed, maar een pan, lepels, keukentang, tupperware met dekseltjes, etcetera. Heerlijk veilig ontdekken!

Je kan om de zoveel tijd een mandje in de kamer neerzetten met ander veilig huishoud spul!

Messy play met veilig eten was hier ook heel leuk!

Leuke spelletjes doen om lopen te stimuleren. Een favoriet speelgoedje aan de andere kant op de bank leggen en dan kan ze langs de meubels lopen om erbij te komen. Mijn zoon liep met 11,5 maanden. Maar vond het daarvoor heel leuk om een balletje in een doosje te doen die aan het einde van de bank stond! (3 zitter)

J is ook erg actief . Altijd moeten bezighouden, anders verveelde hij zich al snel! Haha

Ik vond het thuis niet leuk, iig niet te lang, dus wij gingen vaaaaaaak op pad. Ik kwam meerdere malen per week in Artis (abonnement), ging naar de kinderboerderij, geitenboerderij, de bibliotheek (verschillende), etc.

Voor thuis deed ik ideeën op op pinterest. Vooral op sensorisch gebied. Verder veel puzzelen, dansen/muziek, in bad met speeltjes.

Als ik er nu op terugkijk, snap ik niet waarom ik het zo lastig vond. Het was maar zo kort…

Zeeschelp schreef: ↑

03-11-2022 13:48

Ik weet niet zo zeer wat het is, maar er wordt gewoon heel erg veel gehuild en gejengeld. Zelfs als ik een activiteit aan bied, wordt er gehuild. Onze dag vandaag: uit bed, ontbijt aan tafel (krijsen bij de pap, wat ze al eeuwen krijgt en lekker vindt, stil bij een boterham). Spelen, maar heel erg veel huilen, zelfs als ik bij haar op de grond zit jammert ze en trekt aan mn kleding en huilt. Nou dan maar in de kinderwagen naar de speeltuin. Hele rit naar de speeltuin gehuild. In de speeltuin wel lekker gespeeld. Terug weg weer huilen. Lunch gehad en naar bed. Eerst een hele tijd hysterisch krijsen/huilen, maar nu wordt ze na 75min alweer wakker en wéér huilen. Mijn man is haar nu verschonen en aankleden en zelfs nu hoor ik haar jammeren.
Voorheen was ze gewoon echt niet zo huilerig, en ik dacht dus eerst een fase (tandjes, sprongetje, weet ik het). Maar het duurt nu al weken en ik word er een beetje tuureluurs van. Eerst genoot ik van onze dagen samen maar nu denk ik sochtends: daar gaan we weer, laat vandaag anders zijn.
Zeg me alsjeblieft dat dit herkenbaar en een fase is. Ik krijg er gewoon hoofdpijn van. Ik hou zielsveel van haar maar ik mis mijn vrolijke meissie. Ik vind het ook voor haarzelf zo sneu.

Lichamelijk is er niks?
niet ziek, pijn, koorts?

Onze jongste werd een gelukkiger mensje, toen ze goed kon praten

Zeeschelp schreef: ↑

03-11-2022 14:58

Ze had een tijdje wat luieruitslag, maar dat is nu weer over. Kan geen tandjes ontdekken of andere (lichamelijke) ongemakken. Het speelt ook nu al zeker 3 weken, te lang eigenlijk voor 'gewoon niet zo lekker'..

toch even langs de huisarts?

Zeeschelp schreef: ↑

03-11-2022 13:48

Ik weet niet zo zeer wat het is, maar er wordt gewoon heel erg veel gehuild en gejengeld. Zelfs als ik een activiteit aan bied, wordt er gehuild. Onze dag vandaag: uit bed, ontbijt aan tafel (krijsen bij de pap, wat ze al eeuwen krijgt en lekker vindt, stil bij een boterham). Spelen, maar heel erg veel huilen, zelfs als ik bij haar op de grond zit jammert ze en trekt aan mn kleding en huilt. Nou dan maar in de kinderwagen naar de speeltuin. Hele rit naar de speeltuin gehuild. In de speeltuin wel lekker gespeeld. Terug weg weer huilen. Lunch gehad en naar bed. Eerst een hele tijd hysterisch krijsen/huilen, maar nu wordt ze na 75min alweer wakker en wéér huilen. Mijn man is haar nu verschonen en aankleden en zelfs nu hoor ik haar jammeren.
Voorheen was ze gewoon echt niet zo huilerig, en ik dacht dus eerst een fase (tandjes, sprongetje, weet ik het). Maar het duurt nu al weken en ik word er een beetje tuureluurs van. Eerst genoot ik van onze dagen samen maar nu denk ik sochtends: daar gaan we weer, laat vandaag anders zijn.
Zeg me alsjeblieft dat dit herkenbaar en een fase is. Ik krijg er gewoon hoofdpijn van. Ik hou zielsveel van haar maar ik mis mijn vrolijke meissie. Ik vind het ook voor haarzelf zo sneu.

Even een hart onder de riem. Ik herken je totaal, mijn dochter (nu 2,5) heeft geregeld dit soort fases die ook weken duren. Vaak heeft ze daarna weer wat geleerd, kruipen, lopen, extra woorden of zinsopbouw etc. En dan is het inderdaad echt weken lang een huilerig en boos meisje thuis, wat we ook proberen. Erg lastig. Het verschil is wel dat mijn dochter dit al van jongs af aan heeft, ze vond het baby en dreumes zijn geloof ik niet zo leuk al die leuke tips hier werkte bij ons ook niet haha. Helpen met klusjes? Echt niet. Wandelen in de wagen? Saaaaaai. Alleen de speeltuin was leuk, dus regen of zon daar waren we.

Als ik dit zo lees heb ik er wel vertrouwen in in dat het een (hele irritante en lastige) faaaaaaaase is. Sterkte!

(en als je het niet vertrouwd uiteraard naar de huisarts)

Zeeschelp schreef: ↑

03-11-2022 14:58

Ze had een tijdje wat luieruitslag, maar dat is nu weer over. Kan geen tandjes ontdekken of andere (lichamelijke) ongemakken. Het speelt ook nu al zeker 3 weken, te lang eigenlijk voor 'gewoon niet zo lekker'..

Ik herken het echt heel erg. Dacht op een gegeven moment echt: WAT IS ER NOU?! Wilde niet op schoot, wilde niet staan of zitten, wilde niet lopen, wilde niet spelen, wilde niet knuffelen, wilde zelfs geen TV kijken. Echt, wat een geHANG en geJENGEL... T'is maar goed dat'ie verder zo leuk is want anders had ik m in het stucwerk ingemetseld.

Een keer naar de HA is geen slecht idee. Die kan even in de oortjes kijken en gewoon een overall check doen. Ik gaf ook nog wel eens een paracetamol of dentinox bij hele erge jengelbuien. Als dat hielp ging ik er vanuit dat het toch tandjes waren.

Frizz schreef: ↑

02-11-2022 19:15

Ja dit. Ik vond het daarom juist wel een makkelijke fase. Mijn kind vond alles leuk wat niet voor kinderen was. En als ik alles zat was gingen we fietsen, met liedjes zingen.

Ja dit precies.
Ik ging niet dreumes-spelen, de dreumes(sen) deden met mij mee. Beetje huishouden, misschien iets bakken, tuin bijhouden, boodschapjes, bij iemand op bezoek, koken etc. Soms even zelf spelen dan las ik de krant. En dan ook even samen boekjes lezen.
En eindeloos fietsen en wandelen. Naar kinderboerderij of het bos of de speeltuin
Heel veel zingen.
Gezellige tijd vond ik het.

Oh sorry lees nu latere post, dat ze veel huilt. Daar heb ik geen ervaring mee, althans niet lange periodes.. anderen wel zo te lezen. Succes

Herkenbaar wat je schrijft. Ik zit soms op de klok te kijken tot man klaar is met werken. Wat erg haha, want ben dol op mijn zoontje.

Mijn zoon is 13 maanden en kan nog niet los lopen. Maar wil dit wel graag. Dondert overal vanaf/tegenaan als je hem 1 seconde alleen laat. Hij doet 2 slaapjes per dag.

Wat ik doe:
- s ochtends na de pap uitgebreid aankleden. We wijzen alle kledingstukken en knuffels aan. We zingen een liedje en klappen in de handjes. Als ik meedoe verveelt het hem nooit. Voor mij is dit puur tijdvulling haha.
- Daarna gaat hij spelen met iets dat hij zelf uitkiest. Dat duurt natuurlijk Max 10 min. Daarna doe ik een spelletje met hem. Boekje of achter elkaar aan kruipen in de woonkamer of torens bouwen.
- meestal zijn we dan 1,5u verder en is hij al moe. Tijdens het ochtend slaapje doe ik iets voor mezelf. Ik doe pertinent nooit klusjes in het huis of “dingen die moeten” als hij slaapt.

- want die doe ik als hij weer wakker is haha. Dan is het tijd voor huishouden. Ik fix het hele huis, waardoor de tijd ook lekker snel gaat. Ik beperk hem dan bewust niet. Hij mag lekker achter me aan kruipen, spullen pakken, aan deuren trekken, z’n ding doen. Ik ga van kamer naar kamer, maar als ik klaar ben in een kamer gaat de deur wel dicht en komen we daar niet meer.

- dit maakt hem vaak zo moe en dan broodje erachteraan dat hij daarna makkelijk in z’n middagslaap valt. Wat voor mij weer chill tijd is. Standaard boek, tv of wat lekkers.

- als hij weer wakker wordt doe ik weer zo’n 20-30 min een spelletje met hem. Boekje, lopen met de loopwagen (kan hij nog niet goed zelf) of gewoon dat ik languit op de vloer lig omdat ik moe ben en hij over me heen klimt.

De laatste 2 uurtjes zijn variabel. Soms moet ik nog wat huishouden doen. Soms gaan we een kort wandelingetje buiten maken. Eendjes kijken of iets anders. Winkelcentrum kan ook en om zn spanningsboog goed te houden gaan we dan met de auto. Dat is maar 3 min rijden en dan kunnen we daar lopen. Is hij t zat ben ik snel weer thuis. En dan is t altijd wel al 17u en komt man thuis die het van me overneemt en dan ga ik koken.

Op deze manier hou ik t altijd wel vol. Ik begon het makkelijker te vinden toen ik een keer bij mezelf dacht dat een paar kleine spelletjes per dag niet teveel gevraagd zijn om met je zoon te doen maar dat ik no way de hele dag m’n best moet doen om te entertainen

Och, ik vind het op sommige momenten ook echt de uren aftellen hoor, met mijn dreumes van 15 maanden. Hier wordt sinds een maandje los gelopen, dat heeft er wel voor gezorgd dat ze iets relaxter is geworden (onze dochter wordt steeds wat relaxter als ze weer iets kan).

Wandelen is hier wel een succes: zeker als we drukke gebieden opzoeken. Dan kan ze mensen kijken en naar mensen zwaaien. Verder is boodschappen doen met haar in het karretje hier een hit, dus dat doe ik dan ook maar geregeld.

Qua speelgoed wisselen we vooral veel af. Momenteel vindt ze blokken geweldig (in een emmer) met erin en eruit halen en met de emmer rondsjouwen.

Wat hier al een paar maanden een succes is, is een kleine bal (zo’n bal van 13 cm doorsnede), dat vindt ze geweldig en ook ik vind dat nog best leuk.

Succes en sterkte, het is een fase.