Tot welke leeftijd kinderverjaardagen vieren?

25-07-2022 01:22 57 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan het bij mijn eigen verjaardag nog herinneren dat dat ineens afgelopen was. Van een middag feest met familie en vrienden van mijn ouders met cadeautjes, hapjes en taart naar niks. Ik was toen tiener en ik mocht dan een cadeau uitkiezen voor mijn verjaardag van mijn ouders en vierde het in de avond (of weekend) met vriendinnen in de kroeg.

Tot wanneer vierde jij de verjaardag van je kinderen? Of je eigen verjaardag in je jongere jaren. Tot de middelbare ofzo? Of tot hun 16e of 18e verjaardag? En hoe ging dat dan met jongere broertjes/zusjes? Kregen die dan tot dezelfde leeftijd nog een familie verjaardag?
Alle reacties Link kopieren Quote
Tweetje2014 schreef:
25-07-2022 17:07
Het is denk ik wel wat verplichtend als je een uitnodiging krijgt. Als ik mezelf in zo'n situatie bevind, durf ik niet te zeggen "daar heb ik geen zin in". En ik hou niet van smoezen verzinnen omdat ik bang ben dat ik later vergeet wat ik heb gezegd. Dus voel ik me dan verplicht om te gaan met tegenzin.
Het is natuurlijk hartstikke fijn dat het binnen jouw vriendengroep anders ligt voor jou, maar de vraag is of er binnen jouw vriendengroep misschien ook mensen zijn die het net als ik ervaren. Hopelijk niet.
Het is maar net hoe de uitnodiging verstuurd wordt. Bij ons weten we onderling wanneer de kinderen jarig zijn en wordt er wel eens een berichtje gestuurd in de richting van 'als je zin hebt ben je welkom, we zien vanzelf wel of je komt'. Dan hoef je je dus niet af te melden maar kom je gewoon wel of niet langs als het je zo uit komt. En soms wordt er niks verstuurd, dat is ook prima. Bij 2 bevriende stellen is het me altijd veel te druk en voel ik me meer opvulling dan visite, daar gaan we dus vaker niet dan wel heen. Ik verwacht thuis ook niet dat de mensen die we uitnodigen allemaal komen.
Java schreef:
25-07-2022 10:35
Met mijn eigen kinderen doe ik het buitenshuis vanwege het gemak. Of eigenlijk: Ik heb de eerste keer zo’n thuisfeestje gegeven en toen zeiden twee van die kleuters: “Wat? Gaan we helemaal nergens naartoe? Dan doe ik niet mee.” En terwijl de rest klaarstond voor het koekhappen en spijkerpoepen, ploften deze twee demonstratief op onze bank met hun armen over elkaar heen. :O
Dat was dus eens maar nooit weer! :D

Zelf had ik het als kind wel liever wat vaker buitenshuis gevierd. Ik vond dingen zoals vrijzwemmen, bowlen, naar McDonalds, bioscoop, geweldig. In de jaren ‘80 kwam je anders bijna nooit in zulke gelegenheden, dus dat was echt feest. Maar mijn ouders wilden het altijd thuis.
O ik niet. Ik herinner me die feestjes juist met afgrijzen. (Nou ja, het waren er 2 in totaal misschien, in de jaren 70) Gedoe met parkeren, een onbekende vader die te hard reed.

En die twee verwende snotapen zou ik nooit meer uitnodigen. Die gaan maar lekker met hun nanny diepzeeduiken. (In het meer! In het meer!)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb mijn verjaardag altijd mogen vieren bij mijn ouders.
Toen ik zelf ging wonen was het bij mij thuis. Nu we kinderen hebben vieren we onze verjaardag niet maar die van de kinderen wel.

Gezellig juist, en we nodigen ook vrienden uit met en zonder kinderen. Iedereen komt altijd. Vind zelf een verjaardag ook wel gezellig van een ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn verjaardag werd altijd gevierd! Tot Corona kwam. Dat was mijn 33e verjaardag. Ik merkte dat het daarna niet meer zo erg hoefde van mij.

Althans niet met een groot familiefeest.
Maar ik vier nog altijd mijn verjaardag en mijn cadeau aan mezelf is al jaren hetzelfde:
- sowieso vakantiedag opnemen op de verjaardag
- dagje wellness op of rond mijn verjaardag
Alle reacties Link kopieren Quote
Noekie-Noek schreef:
25-07-2022 08:18
Fijn dat dit voor julie zo werkt maar dat verder vind ik het een beetje een rare reactie . Voor ons zijn vrienden familie die je zelf hebt uitgekozen en dus minstens maar vaak zelfs belangrijker dan familie.
De kinderen van onze vrienden zijn me dus ook erg dierbaar en onze kinderen voor hen net zo.
Hier genieten de kinderen vooral van alle aandacht op hun verjaardagen en kijken ze uit naar de verjaardag van de ander omdat ze dan iedereen weer zien. Zelfs de pubers gaan nog graag mee naar onze vrienden.

Eens!
Ik ga juist graag naar kinderverjaardagen bij vrienden.
En ook de kinderen verheugen zich er enorm op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Poeh, ik denk dat het met familie 'vanzelf' gestopt is, dat kan ik me eigenlijk niet meer herinneren. Maar met mijn ouders vierde ik het altijd wel, tenminste met slingers en zingen en een cadeau en dat is ook nooit gestopt, dat doe ik nu nog steeds. Ook heb ik bijna elk jaar wel mijn verjaardag met een feestje gevierd, volgens mij heb ik in mijn volwassen jaren maar 1 of 2 keer overgeslagen. Maar ik heb altijd wel wat aan mijn verjaardag gedaan, in ieder geval uit eten met mijn vader.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben de helft van een tweeling en toen wij thuiswoonden vierden we het altijd met de hele familie; inclusief ooms, tantes, neven, nichten, opa's, oma's. Ik vond dat altijd heel gezellig.
We kregen op de basisschool ook altijd een kinderfeestje. Omdat we in dezelfde klas zaten vierden we het altijd samen met gezamenlijke vrienden en vriendinnen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven