Kinderen
alle pijlers
Uitzichtloze situatie kind (7j) en vader
donderdag 27 oktober 2022 om 19:10
Hallo,
Even getwijfeld over het openen van dit topic. Laat ik voorop stellen dat ik degene waarover het gaat niet wil diskwalificeren. Ik hoop oprecht neutraal advies te krijgen, want ik vind het een moeilijke situatie.
Mijn kind (7j) heeft geen optimale relatie met haar vader. Hij heeft haar 3 jaar geleden leren kennen dmv een begeleide omgang. Aansluitend adviseerde de omgangsbegeleider aan ons ouders om een communicatie traject te volgen. Dit gedaan, maar helaas heb ik dit beëindigd na een half jaar. Vader was 8x afwezig en uiteindelijk zat ik er vaak alleen met begeleiding.. dat leverde niet veel op zo. Desondanks wel de omgang altijd laten doorgaan, welke inmiddels al een jaar niet meer begeleid was. Vader haalde kind bij mij thuis op 1x per 2w een dagdeel. Dat verliep oke. Soms vergat hij kind op te halen, maar kind leek geen hinder te ondervinden.
Totdat ik het communicatie traject heb stopgezet. Vader is kind hierna nog 2x komen halen en dat was het zo'n beetje. Vader meldde zich af met een blessure aan zijn hand en sindsdien was er plots radiostilte..10 weken lang. Kind was zelfs jarig, geen felicitatie van vader. Als ik hem berichtte, kreeg ik pas een week later antwoord en alleen een "ok". Na 10w probeerde hij weer contact met kind op te nemen. Ik adviseerde hem toen misschien eerst te bellen met kind, omdat het al zo lang geleden was. Belafspraak ingepland, hij belde niet. Vervolgens nieuwe belafspraak ingepland, hij belde weer niet.
Kind was erg gefrustreerd en boos na al deze teleurstellingen. Kind wilde vervolgens zelf ook niet bellen naar hem.
2w later wilde vader weer bellen. Ik zei, bel eerst maar even met mij. Ik heb toen uitgelegd wat dit gedrag bij kind heeft teweeg gebracht. Helaas weinig inlevingsvermogen van zijn kant. Hij wilde hierna kind ook even aan de lijn en kind begon te huilen en zei tegen hem dat ze heel erg kwaad en verdrietig is en dat hij haar verjaardag was vergeten.
Momenteel wil kind helemaal niks meer van hem weten. Niet bellen, geen dagdeel mee. Ik begrijp haar, maar vind het een moeilijke situatie. Ze heeft op school geklaagd tegen de juffen en slaapt niet meer goed. De huisarts heeft kind verwezen naar een psycholoog. Hier heeft ze pas 1 consult gehad.
Vader wil nu een rechtszaak starten. Ik wil graag advies van anderen of ervaringen van anderen horen. Want ik zit met mijn handen in het haar. Ik respecteer en erken mijn kind haar gevoelens, maar vertel haar ook dat vader haar graag wilt zien. Ik vraag haar elke 2 a 3 dagen of we even zullen bellen met hem, maar tevergeefs. Ik weet niet hoe ik goed doe in deze situatie...
Even getwijfeld over het openen van dit topic. Laat ik voorop stellen dat ik degene waarover het gaat niet wil diskwalificeren. Ik hoop oprecht neutraal advies te krijgen, want ik vind het een moeilijke situatie.
Mijn kind (7j) heeft geen optimale relatie met haar vader. Hij heeft haar 3 jaar geleden leren kennen dmv een begeleide omgang. Aansluitend adviseerde de omgangsbegeleider aan ons ouders om een communicatie traject te volgen. Dit gedaan, maar helaas heb ik dit beëindigd na een half jaar. Vader was 8x afwezig en uiteindelijk zat ik er vaak alleen met begeleiding.. dat leverde niet veel op zo. Desondanks wel de omgang altijd laten doorgaan, welke inmiddels al een jaar niet meer begeleid was. Vader haalde kind bij mij thuis op 1x per 2w een dagdeel. Dat verliep oke. Soms vergat hij kind op te halen, maar kind leek geen hinder te ondervinden.
Totdat ik het communicatie traject heb stopgezet. Vader is kind hierna nog 2x komen halen en dat was het zo'n beetje. Vader meldde zich af met een blessure aan zijn hand en sindsdien was er plots radiostilte..10 weken lang. Kind was zelfs jarig, geen felicitatie van vader. Als ik hem berichtte, kreeg ik pas een week later antwoord en alleen een "ok". Na 10w probeerde hij weer contact met kind op te nemen. Ik adviseerde hem toen misschien eerst te bellen met kind, omdat het al zo lang geleden was. Belafspraak ingepland, hij belde niet. Vervolgens nieuwe belafspraak ingepland, hij belde weer niet.
Kind was erg gefrustreerd en boos na al deze teleurstellingen. Kind wilde vervolgens zelf ook niet bellen naar hem.
2w later wilde vader weer bellen. Ik zei, bel eerst maar even met mij. Ik heb toen uitgelegd wat dit gedrag bij kind heeft teweeg gebracht. Helaas weinig inlevingsvermogen van zijn kant. Hij wilde hierna kind ook even aan de lijn en kind begon te huilen en zei tegen hem dat ze heel erg kwaad en verdrietig is en dat hij haar verjaardag was vergeten.
Momenteel wil kind helemaal niks meer van hem weten. Niet bellen, geen dagdeel mee. Ik begrijp haar, maar vind het een moeilijke situatie. Ze heeft op school geklaagd tegen de juffen en slaapt niet meer goed. De huisarts heeft kind verwezen naar een psycholoog. Hier heeft ze pas 1 consult gehad.
Vader wil nu een rechtszaak starten. Ik wil graag advies van anderen of ervaringen van anderen horen. Want ik zit met mijn handen in het haar. Ik respecteer en erken mijn kind haar gevoelens, maar vertel haar ook dat vader haar graag wilt zien. Ik vraag haar elke 2 a 3 dagen of we even zullen bellen met hem, maar tevergeefs. Ik weet niet hoe ik goed doe in deze situatie...
donderdag 27 oktober 2022 om 19:29
Nou, bring on the rechtzaak zou ik zeggen. (zorg alsjeblieft dan wel voor dossieropbouw!!)
Ik zou het zo aanvliegen: rots in de branding zijn voor kind en kind leidend laten zijn in het contact. Wil kind niet? Dan heeft vader pech. Wil kind wel? Dan dient hij zich op het gewenste moment zich te melden.
M.i. gaat belang van kind vóór het belang van vader in deze situatie.
Ik zou het zo aanvliegen: rots in de branding zijn voor kind en kind leidend laten zijn in het contact. Wil kind niet? Dan heeft vader pech. Wil kind wel? Dan dient hij zich op het gewenste moment zich te melden.
M.i. gaat belang van kind vóór het belang van vader in deze situatie.
donderdag 27 oktober 2022 om 19:33
Wat vreselijk voor je dochter en wat zal het voor jou moeilijk zijn om te bepalen hoe je hier het beste mee om kunt gaan. Fijn dat ze naar een psycholoog gaat, is er nog iets mogelijk voor jou, dat je ergens advies kunt vragen over hoe je je hierin het beste opstelt richting dochter? Of komt dat mogelijk nog uit de gesprekken met de psycholoog?
donderdag 27 oktober 2022 om 19:35
Laat hem eerst maar eens beginnen met die rechtszaak.
Hij kan het wel roepen, maar eerst nog zien of het effectief gebeurt.
Vervolgens zou ik bij de rechter mikken op terug naar begeleide omgang.
Hij mag eerst weer een periode aantonen dat hij zich aan afspraken kan houden. En goodwill opbouwen bij kind.
Ik zou ook geen 2 keer per week kind aan vader herinneren op dit moment. Ze weet dat ze een vader heeft die ze van jou altijd mag proberen op te bellen als ze daar nood aan heeft.
Ik zou de boel op dat vlak effe laten afkoelen.
Hij kan het wel roepen, maar eerst nog zien of het effectief gebeurt.
Vervolgens zou ik bij de rechter mikken op terug naar begeleide omgang.
Hij mag eerst weer een periode aantonen dat hij zich aan afspraken kan houden. En goodwill opbouwen bij kind.
Ik zou ook geen 2 keer per week kind aan vader herinneren op dit moment. Ze weet dat ze een vader heeft die ze van jou altijd mag proberen op te bellen als ze daar nood aan heeft.
Ik zou de boel op dat vlak effe laten afkoelen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 27 oktober 2022 om 19:36
donderdag 27 oktober 2022 om 19:41
Dit. Helemaal mee eens.Pergamon schreef: ↑27-10-2022 19:29Nou, bring on the rechtzaak zou ik zeggen. (zorg alsjeblieft dan wel voor dossieropbouw!!)
Ik zou het zo aanvliegen: rots in de branding zijn voor kind en kind leidend laten zijn in het contact. Wil kind niet? Dan heeft vader pech. Wil kind wel? Dan dient hij zich op het gewenste moment zich te melden.
M.i. gaat belang van kind vóór het belang van vader in deze situatie.
Am Yisrael Chai!
donderdag 27 oktober 2022 om 19:42
Ik zou stoppen met het steeds aanbieden aan dochter totdat je een en ander hebt kunnen bespreken met de behandelend psycholoog.
Voor die rechtszaak zou ik niet bang zijn, zelfs met vreemde ogen erbij (begeleiding) liet hij het vaker wel dan niet afweten. Die info heb je al voor een dossier.
Voor die rechtszaak zou ik niet bang zijn, zelfs met vreemde ogen erbij (begeleiding) liet hij het vaker wel dan niet afweten. Die info heb je al voor een dossier.
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 27 oktober 2022 om 19:42
Jeetje, ik vind het heftig voor je dochter. Ik snap dat je in een moeilijke spagaat zit, maar mijn loyaliteit zou nu toch echt bij je kind moeten liggen. Probeer het wat minder over vader te hebben en aan te dringen op contact. Jouw kind moet weten dat ze bij jou wel kan rekenen op support en je wil voorkomen dat ze zich niet serieus genomen voelt in haar frustratie. Contact is belangrijk, maar niet over haar grens en dat gebeurd nu wel de hele tijd.
Kun je weer contact opnemen met de instantie die destijds de begeleiding heeft gedaan en daar je situatie voorleggen? Ik weet niet of kinderen gehoord worden op deze leeftijd, maar het zou wel moeten.
En die rechtzaak, laat hem dat idd maar proberen. Hij staat er niet goed voor en ik denk dat je een goede kans maakt dat als hij weer een poging mag wagen, dat dat onder begeleiding zal moeten.
Kun je weer contact opnemen met de instantie die destijds de begeleiding heeft gedaan en daar je situatie voorleggen? Ik weet niet of kinderen gehoord worden op deze leeftijd, maar het zou wel moeten.
En die rechtzaak, laat hem dat idd maar proberen. Hij staat er niet goed voor en ik denk dat je een goede kans maakt dat als hij weer een poging mag wagen, dat dat onder begeleiding zal moeten.
donderdag 27 oktober 2022 om 19:43
Als vader daadwerkelijk een rechtszaak start, duurt het zo nog 3-4 maanden voordat de zaak op zitting komt. En ik gok dat de rechter jullie in dit geval direct terugverwijst naar de hulpverlening. Die stap kun je ook voor zijn door zelf met een voorstel voor hulpverlening te komen. Een familierechter zal bijna altijd proberen de omgang weer op te starten, en ik lees in jouw verhaal niet veel contra-indicaties (natuurlijk is het rot dat vader z’n kind heeft laten zitten, maar het kan nog veel erger zeg maar) die maken dat de rechter direct al tot de conclusie zou komen dat omgang niet in het belang van het kind is. Er zal wel gehamerd worden op het nakomen van afspraken uiteraard.
Je kind is logischerwijs gekwetst door zijn/haar vader, maar voor de langere termijn is het wel fijn als er weer een vorm van contact mogelijk is. Als vader de optie van hulpverlening direct afwijst, kun je dat weer gebruiken voor het geval het toch tot een rechtszaak zou komen, al denk ik dat iedere familierechtadvocaat hem zal adviseren de hulpverlening op te zoeken.
Je kunt als ouder niet simpelweg zeggen dat je wel omgang wil, maar geen moeite wil doen voor een goed contact met de andere ouder. Daar zul je je voor moeten blijven inspannen (en dit bedoel ik in het algemeen en voor beide ouders)
Je kind is logischerwijs gekwetst door zijn/haar vader, maar voor de langere termijn is het wel fijn als er weer een vorm van contact mogelijk is. Als vader de optie van hulpverlening direct afwijst, kun je dat weer gebruiken voor het geval het toch tot een rechtszaak zou komen, al denk ik dat iedere familierechtadvocaat hem zal adviseren de hulpverlening op te zoeken.
Je kunt als ouder niet simpelweg zeggen dat je wel omgang wil, maar geen moeite wil doen voor een goed contact met de andere ouder. Daar zul je je voor moeten blijven inspannen (en dit bedoel ik in het algemeen en voor beide ouders)
donderdag 27 oktober 2022 om 19:44
Ik heb altijd gezegd dat beide ouders in het leven van hun kinderen of kind moeten kunnen zijn.
Sinds ik zelf helaas soortgelijke situatie met de vader van mijn kinderen en besef ik mij: soms is het beter de andere ouder volledig te bannen uit het leven van kind.
Dit hoeft niet voor altijd, maar soms moet een ouder (in mijn opinie) eerst nog wat levenslessen leren om zorgvuldig met het nageslacht om te gaan.
Volwassen worden heet dat. Leren dat belang van het kind voor gaat op dat van een ouder.
Sommigen leren dat, sommigen helaas niet.
Tegenwoordig geloof ik er ook heilig in dat vechtscheidingen over de rug van kinderen een stuk verminderd kunnen worden als een ouder met zulk gedrag tijdelijk uit het leven van de kinderen kan worden gezet.
Zo lang vader (of moeder) alleen nog aan zichzelf denkt, en belt of het kind wilt zien als het hem uitkomt, lijkt mij dit een opvulling van zijn eigen ego/ gemis. Ten koste van het kind.
En helaas wordt dat door de rechten van ouders om het kind te zien in stand gehouden. Terwijl het juist andersom moet zijn natuurlijk.
Ik zou niet bang zijn voor een rechtszaak.
Zo lang jouw intenties zuiver en oprecht zijn, zal je sterk staan en overtuigend genoeg zijn. Been there done that.
Ontzettend veel sterkte
Sinds ik zelf helaas soortgelijke situatie met de vader van mijn kinderen en besef ik mij: soms is het beter de andere ouder volledig te bannen uit het leven van kind.
Dit hoeft niet voor altijd, maar soms moet een ouder (in mijn opinie) eerst nog wat levenslessen leren om zorgvuldig met het nageslacht om te gaan.
Volwassen worden heet dat. Leren dat belang van het kind voor gaat op dat van een ouder.
Sommigen leren dat, sommigen helaas niet.
Tegenwoordig geloof ik er ook heilig in dat vechtscheidingen over de rug van kinderen een stuk verminderd kunnen worden als een ouder met zulk gedrag tijdelijk uit het leven van de kinderen kan worden gezet.
Zo lang vader (of moeder) alleen nog aan zichzelf denkt, en belt of het kind wilt zien als het hem uitkomt, lijkt mij dit een opvulling van zijn eigen ego/ gemis. Ten koste van het kind.
En helaas wordt dat door de rechten van ouders om het kind te zien in stand gehouden. Terwijl het juist andersom moet zijn natuurlijk.
Ik zou niet bang zijn voor een rechtszaak.
Zo lang jouw intenties zuiver en oprecht zijn, zal je sterk staan en overtuigend genoeg zijn. Been there done that.
Ontzettend veel sterkte
donderdag 27 oktober 2022 om 19:46
donderdag 27 oktober 2022 om 20:02
donderdag 27 oktober 2022 om 20:18
Haal je dochter hier tussenuit als iemand die beslissingen zou mogen nemen hierover.
Bescherm haar.
Verwachtingen management.
Leer haar dat het niet haar schuld is, dat zij ook met een afwezige vader veel meer waard is dan ze nu denkt te zijn. Dat jullie het met zijn tweetjes lekker gaan rooien.
En ga als een blok beton tussen haar en hem staan. Valse beloften maken aan een kind is zoals je ziet erg ingrijpend. Dus maak jij de afspraak met hem dat hij belt, maar je meld dit niet aan kind. Pas als hij echt belt en je hem aan de lijn hebt, dan pas geef je de telefoon aan kind. Maar je rept er tegen haar met geen woord over.
Belt ie, prima.
Belt ie niet, heb je haar ook niet ergens op laten wachten.
Bescherm haar.
Verwachtingen management.
Leer haar dat het niet haar schuld is, dat zij ook met een afwezige vader veel meer waard is dan ze nu denkt te zijn. Dat jullie het met zijn tweetjes lekker gaan rooien.
En ga als een blok beton tussen haar en hem staan. Valse beloften maken aan een kind is zoals je ziet erg ingrijpend. Dus maak jij de afspraak met hem dat hij belt, maar je meld dit niet aan kind. Pas als hij echt belt en je hem aan de lijn hebt, dan pas geef je de telefoon aan kind. Maar je rept er tegen haar met geen woord over.
Belt ie, prima.
Belt ie niet, heb je haar ook niet ergens op laten wachten.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 27 oktober 2022 om 20:41
Pergamon schreef: ↑27-10-2022 19:29Nou, bring on the rechtzaak zou ik zeggen. (zorg alsjeblieft dan wel voor dossieropbouw!!)
Ik zou het zo aanvliegen: rots in de branding zijn voor kind en kind leidend laten zijn in het contact. Wil kind niet? Dan heeft vader pech. Wil kind wel? Dan dient hij zich op het gewenste moment zich te melden.
M.i. gaat belang van kind vóór het belang van vader in deze situatie.
Hier kind van zo'n vader. Ben er zwaar door beschadigd. Helemaal eens met Pergamons post.
donderdag 27 oktober 2022 om 20:58
Eens.Mataranka schreef: ↑27-10-2022 19:43Als vader daadwerkelijk een rechtszaak start, duurt het zo nog 3-4 maanden voordat de zaak op zitting komt. En ik gok dat de rechter jullie in dit geval direct terugverwijst naar de hulpverlening. Die stap kun je ook voor zijn door zelf met een voorstel voor hulpverlening te komen. Een familierechter zal bijna altijd proberen de omgang weer op te starten, en ik lees in jouw verhaal niet veel contra-indicaties (natuurlijk is het rot dat vader z’n kind heeft laten zitten, maar het kan nog veel erger zeg maar) die maken dat de rechter direct al tot de conclusie zou komen dat omgang niet in het belang van het kind is. Er zal wel gehamerd worden op het nakomen van afspraken uiteraard.
Je kind is logischerwijs gekwetst door zijn/haar vader, maar voor de langere termijn is het wel fijn als er weer een vorm van contact mogelijk is. Als vader de optie van hulpverlening direct afwijst, kun je dat weer gebruiken voor het geval het toch tot een rechtszaak zou komen, al denk ik dat iedere familierechtadvocaat hem zal adviseren de hulpverlening op te zoeken.
Je kunt als ouder niet simpelweg zeggen dat je wel omgang wil, maar geen moeite wil doen voor een goed contact met de andere ouder. Daar zul je je voor moeten blijven inspannen (en dit bedoel ik in het algemeen en voor beide ouders)
Daarbij wil ik wel opmerken dat jij schrijft dat vader een poos niet is geweest door problemen met zijn hand. Wie weet kon hij geen auto rijden. Had hij veel pijn. Nadat hij zich dan weer meld beslis jij eenzijdig dat hij dan maat eerst moet bellen in plaats van dat hij kind mag meenemen.
En alszij haar vader maar 1 dagdeel per 2 weten xowt kennen ze elkaar nauwelijks.
Best kans dat hij xo gefrustreerd wad door jouw weigering dat hij toen dacht ach laat dam maar helemaal zitten.
Wat heeft een kind aan een vader waar ze alleen maar mee mag bellen.
Ik denk dat als jullie terug worden gestuurd naar de hulpverlening jou ook verweten gaat worden dat je niet bijster veel moeite hebt gedaan om dochter contact net haar vader te laten onderhouden.
donderdag 27 oktober 2022 om 21:46
En hij kon met zijn andere hand geen telefoon vasthouden en zijn dochter bellen op haar verjaardag?Velvetlady schreef: ↑27-10-2022 20:58Eens.
Daarbij wil ik wel opmerken dat jij schrijft dat vader een poos niet is geweest door problemen met zijn hand. Wie weet kon hij geen auto rijden. Had hij veel pijn. Nadat hij zich dan weer meld beslis jij eenzijdig dat hij dan maat eerst moet bellen in plaats van dat hij kind mag meenemen.
En alszij haar vader maar 1 dagdeel per 2 weten xowt kennen ze elkaar nauwelijks.
Best kans dat hij xo gefrustreerd wad door jouw weigering dat hij toen dacht ach laat dam maar helemaal zitten.
Wat heeft een kind aan een vader waar ze alleen maar mee mag bellen.
Ik denk dat als jullie terug worden gestuurd naar de hulpverlening jou ook verweten gaat worden dat je niet bijster veel moeite hebt gedaan om dochter contact net haar vader te laten onderhouden.
Hou aub op hoor!
donderdag 27 oktober 2022 om 21:50
Ok zou het hele verhaal goed vastleggen. Maak een overzicht met alle data en verslagen van de trainingen die jullie hebben gevolgd. Ik neem aan dat je hier vanuit deze organisaties ook wat op papier hebt staan. Schrijf alle gemiste (bel) afspraken op.
En ga verder niet meer in contact met vader. Het is aan hem als hij wat wil. Ga niet achter hem aanvangen. En heb het met je dochter niet meer over hem. Laat dit vanuit haar komen. Als hij wat wil moet het volledig vanuit hem komen.
Geen woorden maar daden!
Ik zou mij niet al te druk maken over een rechtszaak. Vraag is of hij daar verder moeite en geld in wil stoppen. Indien hij doorzet geef je het dossier aan de rechter met de mededeling dat dochter er genoeg van heeft.
Val dochter ook niet meer lastig met een vader die misschien belt of langskomt.
En ga verder niet meer in contact met vader. Het is aan hem als hij wat wil. Ga niet achter hem aanvangen. En heb het met je dochter niet meer over hem. Laat dit vanuit haar komen. Als hij wat wil moet het volledig vanuit hem komen.
Geen woorden maar daden!
Ik zou mij niet al te druk maken over een rechtszaak. Vraag is of hij daar verder moeite en geld in wil stoppen. Indien hij doorzet geef je het dossier aan de rechter met de mededeling dat dochter er genoeg van heeft.
Val dochter ook niet meer lastig met een vader die misschien belt of langskomt.
donderdag 27 oktober 2022 om 21:51
Staat hij op de geboorte akte? Heeft hij haar erkent? Zoals jij het beschrijft leidt deze man geen doorsnee leven met een huis, een inkomen, regelmaat? Spelen er psychische oorzaken mee? Dit omdat hij zich dus niet kan verplaatsten in de gevoelens en behoeften van je dochter.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
donderdag 27 oktober 2022 om 21:52
Velvetlady schreef: ↑27-10-2022 20:58Eens.
Daarbij wil ik wel opmerken dat jij schrijft dat vader een poos niet is geweest door problemen met zijn hand. Wie weet kon hij geen auto rijden.
Had hij de bus kunnen pakken.
Had hij veel pijn.
Had hij een paracetamol in zijn mik kunnen stoppen.
Nadat hij zich dan weer meld beslis jij eenzijdig dat hij dan maat eerst moet bellen in plaats van dat hij kind mag meenemen.
En alszij haar vader maar 1 dagdeel per 2 weten xowt kennen ze elkaar nauwelijks.
Best kans dat hij xo gefrustreerd wad door jouw weigering dat hij toen dacht ach laat dam maar helemaal zitten. Een beetje een vader komt desnoods kruipend.
Wat heeft een kind aan een vader waar ze alleen maar mee mag bellen. Wat heeft een kind aan een labbekak van een vader ?
Ik denk dat als jullie terug worden gestuurd naar de hulpverlening jou ook verweten gaat worden dat je niet bijster veel moeite hebt gedaan om dochter contact net haar vader te laten onderhouden. Hahaha, ja; denk jij dat ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 27 oktober 2022 om 22:04
Wat een lulkoek weer.Velvetlady schreef: ↑27-10-2022 20:58Eens.
Daarbij wil ik wel opmerken dat jij schrijft dat vader een poos niet is geweest door problemen met zijn hand. Wie weet kon hij geen auto rijden. Had hij veel pijn. Nadat hij zich dan weer meld beslis jij eenzijdig dat hij dan maat eerst moet bellen in plaats van dat hij kind mag meenemen.
En alszij haar vader maar 1 dagdeel per 2 weten xowt kennen ze elkaar nauwelijks.
Best kans dat hij xo gefrustreerd wad door jouw weigering dat hij toen dacht ach laat dam maar helemaal zitten.
Wat heeft een kind aan een vader waar ze alleen maar mee mag bellen.
Ik denk dat als jullie terug worden gestuurd naar de hulpverlening jou ook verweten gaat worden dat je niet bijster veel moeite hebt gedaan om dochter contact net haar vader te laten onderhouden.
Waarom forum jij zo?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
