Kinderen
alle pijlers
Vierde kindje overwegen, maar twijfel
donderdag 25 mei 2023 om 14:57
Hi allemaal,
Wegens herkenbaarheid heb ik een nieuw account aangemaakt. Mijn partner en ik hebben 3 gezonde kinderen in de leeftijd van 1 tot 6 jaar oud. Wij twijfelen over een eventueel kindje.
Op dit moment zijn we heel gelukkig met z'n vijfjes en loopt alles (meestal
) op rolletjes. We kunnen beiden 4 dagen werken, de opvang van de kinderen is op een prettige en ontspannen manier geregeld met een mix van grootouders en BSO en we hebben het financieel op orde. Naast dit alles besteden we ook 2 dagdelen per maand aan een vorm van pleegzorg. We ervaren het gezinsleven als heel gezellig, genieten van en met de kinderen en hebben er uiteraard ook dagen tussen zitten dat de kids en alle 'moetjes' ons gek maken. Heel herkenbaar denk ik 
We hebben het nu heel fijn samen, hoe zou dit veranderen als er een vierde persoontje bijkomt?
Er is ruimte voor een vierde kindje, in ons hart, in ons huis. We praten hier samen veel over en het is momenteel een redelijk hot topic omdat we het leeftijdsverschil met de andere kids niet te groot zouden willen laten zijn. Ook onze leeftijd speelt hierin een rol. Mijn partner is 38 en ik ben 36. We voelen dus beiden dat we hier binnen nu en afzienbare tijd een beslissing over 'moeten' nemen.
Maar, er is ook twijfel. De twijfel zit op meerdere fronten. Maatschappelijk gezien vragen we ons af of het tegenwoordig nog wel kan, een gezin met 4 kinderen?
Gezondheidstechnisch is het ook een ding, ik heb tijdens alle zwangerschappen gekampt met bekkeninstabiliteit en het herstel na de zwangerschappen heeft ruim de tijd in beslag genomen. Ik voel me nu fit, zit lekker in mijn vel en heb energie voor mezelf, het gezin en mijn werk. Wil ik dit weer een tijdje inleveren?
Praktisch gezien stellen we ons ook de vraag hoe het geregeld zou moeten worden. De grootouders passen nu graag op doordeweeks, en ook extra momenten zijn zelden een probleem. Echter houdt dit natuurlijk een keer op omwille van hun leeftijd en draagkracht. Het opvang plaatje zou er anders uit komen te zien bij een vierde kindje. Is er voldoende support rondom ons om nog een keer een kleintje groot te brengen?
En...hoe gaan we het doen als ze straks groter zijn en naar 100 clubjes gebracht moeten worden?
Daarnaast is er natuurlijk ook onzekerheid over of we iedereen nog voldoende aandacht kunnen geven, er ruimte is voor ieder gezinslid om zich te ontplooien en gezien te voelen en er ruimte overblijft voor onszelf en onze eigen behoeftes.
Wellicht analyseren en overdenken we dit allemaal veel te veel, maar bij het maken van een dergelijke keuze voelt dit wel als een verplichting naar de kinderen toe. Het kan nooit zomaar een puur emotionele keuze zijn.
Naast alle rationele overwegingen blijft de wens wel sterk aanwezig, het zou zo leuk zijn om nog één keer een kindje te krijgen en ons gezin compleet te maken. Ik weet zeker dat we liefde genoeg hebben om samen te delen.
Ik realiseer me uiteraard dat de keuze bij onszelf ligt maar ik zou het heel erg waarderen als er forummers zijn die hier hun licht, wellicht eigen ervaringen, over zouden willen laten schijnen. It goes without saying dat we ons realiseren dat we, met 3 gezonde kindjes, al duizend kilo geluk op de bank hebben zitten en dat het helemaal niet vanzelfsprekend is om überhaupt na te denken over gezinsuitbreiding.
Veel dank aan iedereen die de moeite nam om dit te lezen!
Wegens herkenbaarheid heb ik een nieuw account aangemaakt. Mijn partner en ik hebben 3 gezonde kinderen in de leeftijd van 1 tot 6 jaar oud. Wij twijfelen over een eventueel kindje.
Op dit moment zijn we heel gelukkig met z'n vijfjes en loopt alles (meestal
) op rolletjes. We kunnen beiden 4 dagen werken, de opvang van de kinderen is op een prettige en ontspannen manier geregeld met een mix van grootouders en BSO en we hebben het financieel op orde. Naast dit alles besteden we ook 2 dagdelen per maand aan een vorm van pleegzorg. We ervaren het gezinsleven als heel gezellig, genieten van en met de kinderen en hebben er uiteraard ook dagen tussen zitten dat de kids en alle 'moetjes' ons gek maken. Heel herkenbaar denk ik We hebben het nu heel fijn samen, hoe zou dit veranderen als er een vierde persoontje bijkomt?Er is ruimte voor een vierde kindje, in ons hart, in ons huis. We praten hier samen veel over en het is momenteel een redelijk hot topic omdat we het leeftijdsverschil met de andere kids niet te groot zouden willen laten zijn. Ook onze leeftijd speelt hierin een rol. Mijn partner is 38 en ik ben 36. We voelen dus beiden dat we hier binnen nu en afzienbare tijd een beslissing over 'moeten' nemen.
Maar, er is ook twijfel. De twijfel zit op meerdere fronten. Maatschappelijk gezien vragen we ons af of het tegenwoordig nog wel kan, een gezin met 4 kinderen?
Gezondheidstechnisch is het ook een ding, ik heb tijdens alle zwangerschappen gekampt met bekkeninstabiliteit en het herstel na de zwangerschappen heeft ruim de tijd in beslag genomen. Ik voel me nu fit, zit lekker in mijn vel en heb energie voor mezelf, het gezin en mijn werk. Wil ik dit weer een tijdje inleveren?
Praktisch gezien stellen we ons ook de vraag hoe het geregeld zou moeten worden. De grootouders passen nu graag op doordeweeks, en ook extra momenten zijn zelden een probleem. Echter houdt dit natuurlijk een keer op omwille van hun leeftijd en draagkracht. Het opvang plaatje zou er anders uit komen te zien bij een vierde kindje. Is er voldoende support rondom ons om nog een keer een kleintje groot te brengen?
En...hoe gaan we het doen als ze straks groter zijn en naar 100 clubjes gebracht moeten worden?
Daarnaast is er natuurlijk ook onzekerheid over of we iedereen nog voldoende aandacht kunnen geven, er ruimte is voor ieder gezinslid om zich te ontplooien en gezien te voelen en er ruimte overblijft voor onszelf en onze eigen behoeftes.
Wellicht analyseren en overdenken we dit allemaal veel te veel, maar bij het maken van een dergelijke keuze voelt dit wel als een verplichting naar de kinderen toe. Het kan nooit zomaar een puur emotionele keuze zijn.
Naast alle rationele overwegingen blijft de wens wel sterk aanwezig, het zou zo leuk zijn om nog één keer een kindje te krijgen en ons gezin compleet te maken. Ik weet zeker dat we liefde genoeg hebben om samen te delen.
Ik realiseer me uiteraard dat de keuze bij onszelf ligt maar ik zou het heel erg waarderen als er forummers zijn die hier hun licht, wellicht eigen ervaringen, over zouden willen laten schijnen. It goes without saying dat we ons realiseren dat we, met 3 gezonde kindjes, al duizend kilo geluk op de bank hebben zitten en dat het helemaal niet vanzelfsprekend is om überhaupt na te denken over gezinsuitbreiding.
Veel dank aan iedereen die de moeite nam om dit te lezen!
vrijdag 26 mei 2023 om 14:23
vrijdag 26 mei 2023 om 14:36
Het enige dat ik zou doen in dit geval, is me afvragen welke behoefte er bij ons is die vervuld wordt met kinderen en pleegkinderen. En dan iets dieper graven dan: ik vind kinderen nu eenmaal leuk. Want volgens mij kom je daarmee op het werkelijke antwoord van je vraag en weet je dus ook of die behoefte wordt vervuld met een vierde kind, of niet.
Is er een leegte? Compenseer je iets wat je zelf niet hebt gekregen? Nouja, er zijn eindeloos redenen te bedenken die niet worden opgelost met een vierde kind.
Is er een leegte? Compenseer je iets wat je zelf niet hebt gekregen? Nouja, er zijn eindeloos redenen te bedenken die niet worden opgelost met een vierde kind.
vrijdag 26 mei 2023 om 16:19
Procne schreef: ↑26-05-2023 05:03Hoezo? In Nederland ligt het geboortecijfer al decennia rond de 1,6 kind per vrouw. Dus wat betreft geboortes krimpt de bevolking. Het grootste deel van de Westerse wereld heeft vergelijkbare geboortecijfers. De bevolking groeit nu nog doordat de babyboomers relatief oud worden en er migratie is, maar verder vergrijzen we in rap tempo. Maatschappelijk gezien is het daardoor zeer onwenselijk als het geboortecijfer nog verder terugloopt.
Het Viva-gebod ‘Gij zult allen precies twee kinderen krijgen, want minder is zielig en meer is asociaal’ is echt puur cultureel bepaald. Heeft niets te maken met wat maatschappelijk gezien het ‘beste’ is.
Totaal oneens. Wat een kolder. Wij hebben in het westen een mega footprint die is totaal niet te vergelijken.
vrijdag 26 mei 2023 om 17:36
vrijdag 26 mei 2023 om 17:46
Er is ook nog zoiets als het oergevoel om weer eens zwanger te zijn en te baren en zo'n lief klein babietje te verzorgen en zo. Ik heb dat na de tweede ook nog wel gehad, maar ik ben gewoon rustig gaan zitten afwachten tot het over ging.
vrijdag 26 mei 2023 om 17:48
Er is ook een - voor mij onbegrijpelijke - ratio voor het bepalen van kindertoeslag onder meer op basis van het aantal kinderen, dan kan andersom toch ook?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 26 mei 2023 om 17:48
Ik heb een vriendin die bij het zien van elke willekeurige babybuik of baby weer kriebels krijgt. Ik heb dat totaal niet. De enige gedachte die in mij opkomt….liever zij dan ik, blij dat ik daar van af ben.Lady*Voldemort schreef: ↑26-05-2023 17:46Er is ook nog zoiets als het oergevoel om weer eens zwanger te zijn en te baren en zo'n lief klein babietje te verzorgen en zo. Ik heb dat na de tweede ook nog wel gehad, maar ik ben gewoon rustig gaan zitten afwachten tot het over ging.
vrijdag 26 mei 2023 om 18:08
Haha ja idd. Dat heb ik ook echt niet. Oergevoel om te willen baren las ik. Nou zo fijn vond ik dat niet. Blij dat dat achter de rug is en niet meer mee hoef te maken
vrijdag 26 mei 2023 om 18:13
Wat mij betreft mogen al die toeslagen sowieso verdwijnen, ongeacht de hoeveelheid kinderen. Kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid.
Als ik geen paard kan bekostigen neem ik immers ook geen paard (of hond of auto of whatever).
Mensen doen altijd of kinderen krijgen ‘een recht’ is. Wat een onzin.
vrijdag 26 mei 2023 om 20:49
Lila-Linda schreef: ↑26-05-2023 10:17Het lastige is, dat mensen vaak obv verstand GEEN kinderen krijgen en obv gevoel wel (waarbij hormonen een grote rol spelen)
die twee werelden snappen elkaar niet
Ik heb bewust geen kinderen maar die beslissing is toch echt op basis van gevoel genomen. Ik denk eigenlijk dat dit voor de meeste kindvrijen geldt. Misschien dat er vaak rationele argumenten worden geroepen, als verklaring.
vrijdag 26 mei 2023 om 20:54
Ja, puik plan. Laten we kinderen krijgen exclusief voorbehouden aan mensen die bovenmodaal verdienen. En alle vrouwen voor wie de bruto kinderopvangkosten hoger zijn dan hun salaris gewoon weer laten stoppen met werken en terug naar het aanrecht.Metallover schreef: ↑26-05-2023 18:13Wat mij betreft mogen al die toeslagen sowieso verdwijnen, ongeacht de hoeveelheid kinderen. Kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid.
Als ik geen paard kan bekostigen neem ik immers ook geen paard (of hond of auto of whatever).
Mensen doen altijd of kinderen krijgen ‘een recht’ is. Wat een onzin.
vrijdag 26 mei 2023 om 22:13
Wat ik kan bedenken en persoonlijk relevant vind om mee te wegen naast gevoel:
- Regeltechnisch en je zet jezelf en je gezin klem. ik heb bij een vriendin gezien dat beide opa's en oma's vlak na geboorte van de 3e stopten met oppassen. Het ene stel om gezondheidsredenen, andere omdat ze het teveel vonden. Het stortte allemaal als een kaartenhuis in elkaar, zij is gestopt met werken vanuit 4 dagen, niet lekker in haar vel daardoor et cetera. Alsnog hoop ik dat het goed komt, maar die omslag van 'perfecte familie met perfect vangnet' kan echt héél snel omslaan. Bovendien word je dan vaak zelf deels mantelzorger voor een van die opa's of oma's en dat kost je zorgen en tijd. Dan is 3 versus 2 echt al weer ingewikkelder.
- eigen gezondheid en energieniveau
- kleine kinderen worden groot, er zal ook met 3 kinderen altijd wel iemand wat meer aandacht vragen en dat kun je dan net wat gemakkelijker geven, net wat minder schakelen. Een 4e kind is een 6e persoon in huis = 29 relatiesamenstellingen toegevoegd alleen al in huis! (reken maar uit: pa + ma + kind, ma + kind 1 + kind 4 etc etc). Ik ben zelf om die reden gestopt bij 2 kinderen naast praktische overwegingen maar snap ook dat er mensen zijn die daarin flexibeler zijn dan ikzelf of reuring meer waarderen.
- over milieu en klimaat is al geschreven. Het is persoonlijk en je hebt er al drie, maar een vierde snap ik eerlijk waar écht niet. Dan kun je beter zoals iemand al schreef bij jezelf onderzoeken waar de behoefte in zit. Overigens ben ik niet voor het afstraffen van x aantal kinderen zodra ze er eenmaal zijn. Daar bereik je volgens mij niks mee, behalve dat je kwetsbare kinderen minder goed laat opgroeien. Wat wel helpt is heel actieve voorlichting en gratis toegang tot anticonceptie voor meisjes en jongens, mannen en vrouwen en bijv. ook sterilisatie voor mannen en vrouwen gratis maken. Een sterilisatie kost een man nu 400 euro en naast dat veel mannen daar sowieso al niet zo happig op zijn, is dat een onnodige drempel.
- Regeltechnisch en je zet jezelf en je gezin klem. ik heb bij een vriendin gezien dat beide opa's en oma's vlak na geboorte van de 3e stopten met oppassen. Het ene stel om gezondheidsredenen, andere omdat ze het teveel vonden. Het stortte allemaal als een kaartenhuis in elkaar, zij is gestopt met werken vanuit 4 dagen, niet lekker in haar vel daardoor et cetera. Alsnog hoop ik dat het goed komt, maar die omslag van 'perfecte familie met perfect vangnet' kan echt héél snel omslaan. Bovendien word je dan vaak zelf deels mantelzorger voor een van die opa's of oma's en dat kost je zorgen en tijd. Dan is 3 versus 2 echt al weer ingewikkelder.
- eigen gezondheid en energieniveau
- kleine kinderen worden groot, er zal ook met 3 kinderen altijd wel iemand wat meer aandacht vragen en dat kun je dan net wat gemakkelijker geven, net wat minder schakelen. Een 4e kind is een 6e persoon in huis = 29 relatiesamenstellingen toegevoegd alleen al in huis! (reken maar uit: pa + ma + kind, ma + kind 1 + kind 4 etc etc). Ik ben zelf om die reden gestopt bij 2 kinderen naast praktische overwegingen maar snap ook dat er mensen zijn die daarin flexibeler zijn dan ikzelf of reuring meer waarderen.
- over milieu en klimaat is al geschreven. Het is persoonlijk en je hebt er al drie, maar een vierde snap ik eerlijk waar écht niet. Dan kun je beter zoals iemand al schreef bij jezelf onderzoeken waar de behoefte in zit. Overigens ben ik niet voor het afstraffen van x aantal kinderen zodra ze er eenmaal zijn. Daar bereik je volgens mij niks mee, behalve dat je kwetsbare kinderen minder goed laat opgroeien. Wat wel helpt is heel actieve voorlichting en gratis toegang tot anticonceptie voor meisjes en jongens, mannen en vrouwen en bijv. ook sterilisatie voor mannen en vrouwen gratis maken. Een sterilisatie kost een man nu 400 euro en naast dat veel mannen daar sowieso al niet zo happig op zijn, is dat een onnodige drempel.
zaterdag 27 mei 2023 om 00:22
Ik heb er vier en vind het veel werk. Maar ik wilde het ontzettend graag en ben ook heel blij dat we ervoor gekozen hebben. Het is best een uitdaging om alles voor iedereen geregeld te krijgen en dat vind ik juist leuk om te doen. Het is voor ons een leuk aantal, druk en veel maar niet tè en mooi in balans.
Ik heb wel iets meer tijd tussen de kinderen waardoor het makkelijker is om onze aandacht te verdelen en daarnaast doen we ook vaak met 1 of 2 kinderen iets apart. Voor de dynamiek in ons gezin heeft het ook goed uitgepakt. Mijn twee oudsten trokken en trekken erg naar elkaar toe, toen de derde erbij kwam viel die erbuiten. Ik probeerde dat te veranderen en compenseren maar hij merkte het toch. Sinds de vierde erbij is gekomen (en oud genoeg om mee te spelen) vormt hij daar een duo mee en hebben we twee setjes, de twee oudsten en de twee jongsten.
Een vijfde kind, tuurlijk lijkt me dat ook leuk. Maar het hoeft gewoon echt niet meer, er zijn te veel redenen om het niet te doen. Om er een paar te noemen: mijn gezin is nu weer prima in balans, ik wil er niet meer mee rommelen. Het is druk met vier maar wel nog goed te doen, vijf lijkt me “veel”. Daarnaast vind ik mezelf ook wat te oud worden. Dus het is onzin dat je nooit het gevoel krijgt dat het genoeg is, dat is bij mij na de vierde wel gekomen terwijl ik dat na de derde niet had. Ik ben echt tevreden nu
Ik heb wel iets meer tijd tussen de kinderen waardoor het makkelijker is om onze aandacht te verdelen en daarnaast doen we ook vaak met 1 of 2 kinderen iets apart. Voor de dynamiek in ons gezin heeft het ook goed uitgepakt. Mijn twee oudsten trokken en trekken erg naar elkaar toe, toen de derde erbij kwam viel die erbuiten. Ik probeerde dat te veranderen en compenseren maar hij merkte het toch. Sinds de vierde erbij is gekomen (en oud genoeg om mee te spelen) vormt hij daar een duo mee en hebben we twee setjes, de twee oudsten en de twee jongsten.
Een vijfde kind, tuurlijk lijkt me dat ook leuk. Maar het hoeft gewoon echt niet meer, er zijn te veel redenen om het niet te doen. Om er een paar te noemen: mijn gezin is nu weer prima in balans, ik wil er niet meer mee rommelen. Het is druk met vier maar wel nog goed te doen, vijf lijkt me “veel”. Daarnaast vind ik mezelf ook wat te oud worden. Dus het is onzin dat je nooit het gevoel krijgt dat het genoeg is, dat is bij mij na de vierde wel gekomen terwijl ik dat na de derde niet had. Ik ben echt tevreden nu
zaterdag 27 mei 2023 om 00:32
Dit vind ik altijd zo’n scheve redenatie. Het kind heeft nl. ook een vader die (deeltijd) kan werken en zijn aandeel oppas- en opvoedaandeel kan nemen.
zaterdag 27 mei 2023 om 01:41
zaterdag 27 mei 2023 om 02:15
Goed dat je er zo uitgebreid over nadenkt. Ik zou toch vooral je hart en je eigen praktische overwegingen volgen, en niet zozeer de vraag of het maatschappelijk wel "kan" enz. Uiteindelijk is er dan wel overbevolking in andere werelddelen, maar in West-Europa is er vergrijzing.
Ik maakte mij de bedenking dat je met 4 kinderen niet meer genoeg hebt aan een standaard auto, is het haalbaar om een grotere auto te kopen? Zo één met drie rijen?
Je schrijft ook dat het een probleem wordt met clubjes. Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken om 4 kinderen tegelijk naar allerlei clubjes te moeten brengen, dat zou ik nooit geregeld krijgen. Misschien kan dat een argument zijn om juist nog even te wachten? Uiteindelijk kan je op je veertigste ook nog een kind krijgen. Dan zouden de oudsten al zelf met de fiets kunnen gaan wanneer je de jongste naar clubjes moet brengen en is het allemaal wat meer gespreid.
Maar vooral doen waar je je zelf goed bij voelt, het is duidelijk dat je er in ieder geval voldoende over nadenkt!
Ik maakte mij de bedenking dat je met 4 kinderen niet meer genoeg hebt aan een standaard auto, is het haalbaar om een grotere auto te kopen? Zo één met drie rijen?
Je schrijft ook dat het een probleem wordt met clubjes. Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken om 4 kinderen tegelijk naar allerlei clubjes te moeten brengen, dat zou ik nooit geregeld krijgen. Misschien kan dat een argument zijn om juist nog even te wachten? Uiteindelijk kan je op je veertigste ook nog een kind krijgen. Dan zouden de oudsten al zelf met de fiets kunnen gaan wanneer je de jongste naar clubjes moet brengen en is het allemaal wat meer gespreid.
Maar vooral doen waar je je zelf goed bij voelt, het is duidelijk dat je er in ieder geval voldoende over nadenkt!
zaterdag 27 mei 2023 om 06:47
Ik denk niet dat de oudste met 10 al zelf naar clubjes gaat.Rosanna1985 schreef: ↑27-05-2023 02:15Goed dat je er zo uitgebreid over nadenkt. Ik zou toch vooral je hart en je eigen praktische overwegingen volgen, en niet zozeer de vraag of het maatschappelijk wel "kan" enz. Uiteindelijk is er dan wel overbevolking in andere werelddelen, maar in West-Europa is er vergrijzing.
Ik maakte mij de bedenking dat je met 4 kinderen niet meer genoeg hebt aan een standaard auto, is het haalbaar om een grotere auto te kopen? Zo één met drie rijen?
Je schrijft ook dat het een probleem wordt met clubjes. Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken om 4 kinderen tegelijk naar allerlei clubjes te moeten brengen, dat zou ik nooit geregeld krijgen. Misschien kan dat een argument zijn om juist nog even te wachten? Uiteindelijk kan je op je veertigste ook nog een kind krijgen. Dan zouden de oudsten al zelf met de fiets kunnen gaan wanneer je de jongste naar clubjes moet brengen en is het allemaal wat meer gespreid.
Maar vooral doen waar je je zelf goed bij voelt, het is duidelijk dat je er in ieder geval voldoende over nadenkt!
zaterdag 27 mei 2023 om 07:04
Hier vier kinderen. Druk maar ook heel leuk. Het is goed dat je er zo over nadenkt maar ik denk dat als de wens er eenmaal is de baby er vak wel komt. Zo’n wens kan net zo sterk zijn als de wens voor de eerste
Praktisch hebben we wel wat dingen veranderd. Allebei een nieuwe auto, huis verbouwd zodat ze nog steeds allemaal een eigen kamer hebben.
Wel zit er hier wat meer tijd tussen en dat maakt het zo leuk. Het is echt onze baby. Of inmiddels onze dreumes.
Zaterdagen zijn wel druk met al vier clubjes en doordeweeks alleen vrijdag niemand training. Maar ik vind dat wel gezellig.
Zou wel kijken of je het beide ook alleen trekt met allevier. Ik ga gerust een hele dag weg met vriendinnen en weet dat man het dan ook prima alleen afkan. Zou het niet leuk vinden als dat niet meer zou kunnen.
Praktisch hebben we wel wat dingen veranderd. Allebei een nieuwe auto, huis verbouwd zodat ze nog steeds allemaal een eigen kamer hebben.
Wel zit er hier wat meer tijd tussen en dat maakt het zo leuk. Het is echt onze baby. Of inmiddels onze dreumes.
Zaterdagen zijn wel druk met al vier clubjes en doordeweeks alleen vrijdag niemand training. Maar ik vind dat wel gezellig.
Zou wel kijken of je het beide ook alleen trekt met allevier. Ik ga gerust een hele dag weg met vriendinnen en weet dat man het dan ook prima alleen afkan. Zou het niet leuk vinden als dat niet meer zou kunnen.
zaterdag 27 mei 2023 om 07:36
Cypresshill schreef: ↑26-05-2023 22:13Wat ik kan bedenken en persoonlijk relevant vind om mee te wegen naast gevoel:
- Regeltechnisch en je zet jezelf en je gezin klem. ik heb bij een vriendin gezien dat beide opa's en oma's vlak na geboorte van de 3e stopten met oppassen. Het ene stel om gezondheidsredenen, andere omdat ze het teveel vonden. Het stortte allemaal als een kaartenhuis in elkaar, zij is gestopt met werken vanuit 4 dagen, niet lekker in haar vel daardoor et cetera. Alsnog hoop ik dat het goed komt, maar die omslag van 'perfecte familie met perfect vangnet' kan echt héél snel omslaan. Bovendien word je dan vaak zelf deels mantelzorger voor een van die opa's of oma's en dat kost je zorgen en tijd. Dan is 3 versus 2 echt al weer ingewikkelder.
Dit. Eigenlijk zou er overlegd moeten worden met de grootouders. Zien zij het zitten en willen zij. Hier wordt veel te vaak aan voorbij gegaan. Ik denk dat ouders geen idee hebben hoe ontzettend druk het oppassen is. Die denken misschien: nee, niet weer eentje. Maar zoals vaak durven ze niet te zeggen dat ze het te druk en te veel vinden.
zaterdag 27 mei 2023 om 08:15
Misschien moet je, als je zelf geen kinderen hebt en geen flauw idee hebt wat het kost om een kind op te voeden en welke kosten ouders nu al zelf betalen, geen uitspraken doen over het afschaffen van toeslagen en dat ouders maar alles zelf moeten betalen.Metallover schreef: ↑27-05-2023 00:32Dit vind ik altijd zo’n scheve redenatie. Het kind heeft nl. ook een vader die (deeltijd) kan werken en zijn aandeel oppas- en opvoedaandeel kan nemen.
Als beide ouders 4 dagen werken en hun twee kinderen (dat mag nog net van jou) dus drie dagen naar de opvang sturen, kost dat bij mijn opvang ruim €3200,- per maand als je geen toeslag zou krijgen. Weinig mensen die dat bedrag halen met 4 dagen werken. Dus dan is het veel logischer dat een van de ouders stopt met werken.
Maar goed, laten we deze discussie hier stoppen, want het is totaal off topic.
zaterdag 27 mei 2023 om 09:15
Nee sorry, maar ik zou mijn ouders (of schoonouders) niet zóveel zeggenschap over mijn leven willen geven. Als je vier kinderen wil dan is dat jouw keuze. Je moet er wel rekening mee houden dat opa en oma dan inderdaad misschien niet meer (zo vaak) willen oppassen, maar daarvoor moet je sowieso een plan B hebben toch? En als opa en oma niet durven zeggen dat ze niet willen dan vind ik dat echt hun probleem.Creatieveling schreef: ↑27-05-2023 07:36Dit. Eigenlijk zou er overlegd moeten worden met de grootouders. Zien zij het zitten en willen zij. Hier wordt veel te vaak aan voorbij gegaan. Ik denk dat ouders geen idee hebben hoe ontzettend druk het oppassen is. Die denken misschien: nee, niet weer eentje. Maar zoals vaak durven ze niet te zeggen dat ze het te druk en te veel vinden.
Daarnaast is een kind voor veel langer dan alleen die paar jaar dat je afhankelijk bent van opvang. Zo’n levens bepalende beslissing zou ik daar niet van laten afhangen.
zaterdag 27 mei 2023 om 09:18
Wat mij betreft gewoon überhaupt afschaffen. Een eerste en tweede kind zijn net zo slecht voor het milieu en de overbevolking als een derde. Kdv toeslag vind ik dan juist weer nuttig, dat is ook rendabel, want daarmee stimuleer je werkende ouders en dus over langere tijd belasting inkomsten.
zaterdag 27 mei 2023 om 10:21
De overbevolking in Nederland komt niet door het aantal babies wat geboren wordt, maar doordat mensen steeds ouder worden en door de immigranten!!Socie schreef: ↑27-05-2023 09:18Wat mij betreft gewoon überhaupt afschaffen. Een eerste en tweede kind zijn net zo slecht voor het milieu en de overbevolking als een derde. Kdv toeslag vind ik dan juist weer nuttig, dat is ook rendabel, want daarmee stimuleer je werkende ouders en dus over langere tijd belasting inkomsten.
Jonge aanwas hebben we als land juist hard nodig.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
