Vriendinnen tweede klas middelbare [lege OP]

Twee jongens hier van 16 en 13. De jongste heeft op de voetbal veel vriendjes die hij buiten de voetbal ziet, mee gamed etc. OP school heeft hij ook vriendjes, maar minder hecht en het boeit hem ook niet. Hij doet zn ding en gaat dan naar huis of naar de voetbalvereniging. Hij wordt niet gepest en bij projecten heeft hij ook altijd genoeg keus, hoewel hij dus niet heel hecht is met zijn klasgenoten.

De oudste een paar hele hechte vriendschappen, al zien ze elkaar door wisselende klassen niet elke dag. Maar er wordt geappt, in weekend naar de bios af en toe. Oudste is heel relaxt, hij heeft er ook geen issue mee als contact tijdje minder is. Komt vanzelf weer en zo niet? dan is het ook goed. Zo heeft hij sinds enige maanden weer veel contact met een meisje die op de basisschool zijn beste vriendin was. op een gegeven moment uit elkaar gegroeid, geen ruzie niets, gewoon andere interesses en nu is het weer super gezellig.

Hoewel ik zelf best veel gepest ben vroeger en best een eenling heb ik dit geprobeerd zoveel mogelijk weg te houden bij de jongens. Beter een enkele vriendschap van waarde, dan heel veel die je bijkans een mes in de rug steken is hun motto.
\
M<aar ik geloof meteen dat dit voor jongens makkelijker is voor meiden. Ik heb twee nichtjes en het gehaaibaai is niet van de lucht in de groepjes daar. Van je hebt de verkeerde schoenen, truit, mascara, etc. Ik denk dat dat best wel een genetisch dingetje is dat meisjes daar veel gevoeliger voor zijn ofzo/aan mee doen.

14-15 is ook een rotleeftijd. Mijn dochter heeft nooit echt veel vrienden gehad en op die leeftijd was ze vaak alleen. Ik heb altijd gezegd dat het beter is om alleen te zijn en jezelf te vermaken dan met mensen zijn waar het gewoon niet mee klikt. Ik denk dat dat een wijze les is.

Herleidbaar? Leek me een vrij algemeen en universeel topic.

cola-lola-cola schreef: ↑

14-11-2023 19:41

14-15 is ook een rotleeftijd. Mijn dochter heeft nooit echt veel vrienden gehad en op die leeftijd was ze vaak alleen. Ik heb altijd gezegd dat het beter is om alleen te zijn en jezelf te vermaken dan met mensen zijn waar het gewoon niet mee klikt. Ik denk dat dat een wijze les is.

Ja hier ben ik het heel erg mee eens!

Ik vind dit zo herkenbaar wat ergens ook troost geeft. Ik merk zelf dat ik hier heel slecht mee om kan gaan. Dus met gedoe of verdriet en eenzaamheid kind. Het beheerst dan m’n hele dag en nacht en ik laat het niet meer los. Ik wil gewoon dat m’n kind happy is op school en leuke vrienden heeft.

Heebie schreef: ↑

28-11-2023 20:02

Ik vind dit zo herkenbaar wat ergens ook troost geeft. Ik merk zelf dat ik hier heel slecht mee om kan gaan. Dus met gedoe of verdriet en eenzaamheid kind. Het beheerst dan m’n hele dag en nacht en ik laat het niet meer los. Ik wil gewoon dat m’n kind happy is op school en leuke vrienden heeft.

Wat mij hielp is het idee dat (mijn dochter kennende) sommige mensen gewoon geen vrienden nodig hebben om gelukkig te zijn. En zeker geen vriendengroepen. Ik zelf ben ook blij met één of twee vriendinnen. Ik moet er niet aan denken om een enorme vriendengroep te hebben. En ik denk dat veel kinderen dat ook hebben. De keren dat mijn dochter deel was van een vriendengroep was duurde het maar een paar weken omdat ze al dat gezeik niet wilde en dat snap ik ook goed.

Daarnaast niet verdrietig zijn. Geen enkel kind wil dat zijn/haar ouders zich zorgen over hun maken.

Ze wilde vandaag thuisblijven. Ik vind dat zo lastig. Want het lost niks op. Ben er nu in meegegaan maar ja je moet toch weer heen. Gekmakend dit. Hoe gaan jullie daar mee om als ze dan liever thuisblijven zonder dus ziek te zijn.

Ik zou toch even de mentor benaderen over mogelijk problemen in de klas. Buitengesloten worden is rot, gepest worden ook.

En praat met je dochter. Aan de klas kan ze niets doen, wel in hoe ze er mee omgaat. Welke hulp heeft ze nodig? Kan bijvoorbeeld huisarts helpen als je depressie vermoedt? Thuisblijven kan niet eeuwig.

Heebie schreef: ↑

29-11-2023 08:19

Ze wilde vandaag thuisblijven. Ik vind dat zo lastig. Want het lost niks op. Ben er nu in meegegaan maar ja je moet toch weer heen. Gekmakend dit. Hoe gaan jullie daar mee om als ze dan liever thuisblijven zonder dus ziek te zijn.

Hier heeft de mentor hier wel actie op ondernomen. Hij heeft een meisje dat uit het buitenland kwam gekoppeld aan kind, kind was haar 'peer mentor'.
Dat leverde op dat het kringetje wat groter werd, ze heeft nu meer kinderen leren kennen omdat dat meisje nogal ondernemend is en in een bepaalde scene zat. Kind kan daar nu ook bij als ze wil en dat schijnt heel gezellig te zijn.
Dus ik zou het wel ter sprake brengen.

Ik ga mailen. Dank!