Zwemles

Zijn er tussenwegen?
Durft ze van de kant te springen om jouw armen?
Als je klaar staat maar niet meer direct opvangt?
Met nog maar een vinger vast? Een pink?
Een poolnoodle?
Ik zou gaan spelen met 1000 keer van de kant springen met allerlei verschillende vormen van hulp.
In mijn ervaring werkt van een handje naar een vinger, naar een pink, naar een noodle, naar 'ik sta met open armen klaar' naar 'ik sta met 1 hand klaar'.

Wel altijd doen wat je zegt trouwens!!!
Dat geeft vertrouwen in jou.


Drijven op de rug: met een noodle in de nek. Met een plankje/noodle op de buik als 'houvast'. Jij houdt haar hoofd vast tussen je handen. Jij houdt een van haar handen vast. Ze houdt met een hand de kant vast.
In het pierenbad waar ze eigenlijk op de bodem ligt. Thuis in bad, lekker ondiep. Of steeds ietsje dieper.

1000 varianten die iets veiliger zijn en voelen, maar waarmee ze vooral vertrouwen opbouw door alle verschillende situaties.

Dat is hoe ik het aan zou pakken.
En soms komen ze dan zelf ook nog meer ideeën waarop ze het wel durven.

Een duikbril kan ook even een helpende factor zijn trouwens.

Minik schreef: ↑

20-01-2024 00:41

Dankjewel voor de tips! Drijven op de rug durft ze zolang er één vinger in haar rug/nek zit, maar als die ene vinger weg gaat, is het paniek. Ook al vanaf het begin…
Springen doet ze bij zwemjuf ook met één vinger, bij man of mij wel los als wij haar inderdaad vangen in het water.

Het stelt zo weinig voor nog, het is echt dat allerlaatste stapje, maar die durft ze al vanaf de eerste lessen niet te zetten, de rest deed ze allemaal direct.

Volgende les gaan we maar even goed overleggen. Of het wijs is even te pauzeren of dat ze misschien toch vast in badje 2 wat slagen mag leren ondanks dat ze dat allerlaatste nog niet kan of dat het heel normaal is en we rustig moeten afwachten.

Zelf vrij zwemmen met haar proberen we echt zo vaak mogelijk te doen maar kan alleen in het weekend als we beiden vrij zijn ivm jongere zusjes. En ze heeft ook in het weekend zwemles, dus het zit steeds dicht op elkaar helaas.

Er komen na dit bericht twee dingen in mij op. Ben je zelf kundig genoeg om de vorderingen van de zwemlessen die je kind volgt te analyseren. Heb je bijvoorbeeld goed gekeken naar medeleerlingen? De eisen: wat moet ze wel en niet kunnen? Is dit duidelijk voor jou en je kind? Er zijn nogal wat zwemscholen die profiteren van niet mondige ouders die gewoon écht heel duidelijk aangeven: ik zou nu graag willen dat mijn kind naar het volgende badje gaat. Ook vroegtijdig vragen naar het afzwemmen.

Optie twee: jouw kind is er inderdaad nog niet klaar voor. Dan is en pauze misschien wel beter en zou je het na de zomer ( hopelijk veel vrij zwemmen opnieuw kunnen aangaan.

Minik schreef: ↑

20-01-2024 00:57

Je formulering in je eerste alinea klopt volgens mij niet helemaal, maar er staat heel duidelijk in de richtlijnen per groepje wat kinderen moeten kunnen om door te mogen en dit is ook wel gecommuniceerd wat ze dus nog moet leren. Dus we weten wat nodig is. We zien ook de andere kindjes en ze doet het goed in haar groepje. Degenen die sneller door mochten naar groepje 2 waren wel echte waterratten, dat verschil zien wij dan ook wel weer.. die koprolden van de kant af het water in enzo.

Nou dat heb je het antwoord op je vraag. Een pauze nemen en geen zorgen over maken. Veel vrijzwemmen met je kind ( uiteraard zonder bandjes!) en na de zomer weer proberen. Komt echt goed!

De eeuwige zwemlesdrama's.
Wanneer stoppen we daar nou es mee?

Leert je kind zwemmen zonder drijfmiddelen? En hoe gaat het met vrijzwemen als ze bandjes of iets dergelijks om heeft? Durft ze dan wel op haar rug?
Anders zou je wellicht een andere zwemschool kunnen overwegen die bijv met zwemvestjes werkt.

Hier duurde de zwemles ook eindeloos (3 jaar voor 3 diploma’s) terwijl we ook al aan baby en peuterzwemmen hadden gedaan en regelmatig zelf gingen zwemmen. Badje 1 duurde hier ook zeker een half jaar. Gelukkig hield ons kind wel altijd plezier in het zwemmen. Het is goed gekomen met veel geduld.

Hier twee verschillende ervaringen met zwemles.
De oudste deed alles en kon vrij vlot zonder drijfmiddelen goed zwemmen in het diepe, maar de afstand voor het onder water zwemmen leek onhaalbaar.
Iedere keer weer kwam dat koppie te vroeg boven
Het heeft heel lang geduurd voor het a-diploma binnen was, we hebben veel geoefend, zetten er bij kleine stapjes ook een cadeautje tegenover om het wat leuker te maken en het te stimuleren.
Uiteindelijk was na ruim 3 jaar het a-b-c binnen.
De reden dat ik doorgezet heb is omdat ik het belangrijk vond dat de zwemvaardigheid voldoende zou zijn om zichzelf te redden, en met een onderhoud van 3 jaar is dat wel gelukt maar het is gewoon nooit een waterrat geworden.
De zwemlessen staan nu in het geheugen als iets wat er gewoon bij hoorde, en alle irritatie die ik gevoeld heb over het trage proces heb ik gelukkig bij kind weg weten te houden, het is toch een leuke ervaring geworden omdat er dan weer een klein cadeautje bij een prestatie kwam kijken, of even lekker naar de mac bij een grotere prestatie etc.

De 2e is een enorme waterrat, ik heb nog steeds het idee dat de zwemschool het veel te snel vond gaan en er alles aan deed om het te vertragen.
Al vanaf badje 1 werden naar de les de ringen opgedoken etc. zonder dat daar een zwemdocent nog dichtbij bleef, en later waren ze zelfs al het water uit en kreeg kind nog opdrachtjes met betrekking tot het opruimen etc. maar dat diploma kwam maar niet. Waar de ene week in de app een vaardigheid als voldoende of goed werd afgevinkt en het sein op groen stond om af te zwemmen, was er de volgende week altijd wel weer iets dat dan op onvoldoende kwam. Het gaf enorme frustraties bij kind die niet meer wilde zwemmen (terwijl het dus echt 1 van de leukste uitjes was voor kind). Uiteindelijk heb ik besloten om een second opnion te laten doen bij een andere zwemschool, daar mocht kind voordoen welke vaardigheden er al waren en toen werd er gezegd: a-b-c zijn al binnen met alles wat beheerst wordt hoor! Toen heb ik hem over laten plaatsen en kon hij meteen mee voor a en een paar weken later voor b. De leerkracht gaf toen ook aan dat voor het c diploma gaan echt zonde van het geld was, omdat dat eigenlijk gewoon al dik binnen was, dus na b gestopt. Kind is nog steeds een enorme waterrat en het beste wat we hebben kunnen doen was het vertrouwen teruggeven door een andere zwemschool te zoeken.

Ik zou dus wanneer je het plezier kunt behouden geen pauze inlassen omdat je dan mogelijk ook de boodschap afgeeft dat ze het nog niet goed genoeg kan, wat ook haar zelfvertrouwen aan kan tasten wanneer ze weer moet beginnen.
Dus ik zou inzetten op plezier tijdens de lessen en kleine stapjes vieren (al is het maar van i.p.v de hand nu 1 vinger vasthouden bijv)
Wel zou ik het gesprek daar aangaan of ze haar meer kunnen stimuleren omdat steeds kinderen door zien gaan haar nu wel gaat frustreren en dat het fijn zou zijn als zwemles plezierig blijft.
Ik zou persoonlijk dan weer niet zelf vragen of ze alvast naar het volgende badje kan ook al beheerst ze de zaken niet, mijns inziens geef je dan een verkeerde boodschap af naar je kind. Er zijn nu eenmaal dingen in het leven waar gekeken wordt naar vaardigheden of niveau (en daar vind ik wat van maar dat buiten beschouwing latende) Ze kan het nu nog niet, dus is niet klaar voor badje 2.
Ze kan ook niet haar veterstrikdiploma halen omdat ze al veel geoefend heeft en het frustratie oplevert bijv.
Mijn oudste heeft die uiteindelijk pas eind groep 3 gehaald terwijl de hele klas die volgens mij al in groep 2 had. Ze zal ook moeten leren omgaan met het feit dat je voor sommige dingen langer moet oefenen dan een ander, maar dat het gaat om wat je zelf bereikt.

Zit ze er zelf mee? Dan stapje voor stapje (“Wat is het kleinste stapje dat je durft?”) zelf actief oefenen. En ook praten over angst; dingen kunnen eng lijken, wat voelde je toen je dat kleine stapje toch zette, hoe voelt het om het te hebben gedaan enz enz.

Zelf vroeger zemles gegeven bij een zwemvereniging. Daar moesten we wel diplomas voor halen. Ik deed cursus en examen met een jongen van 17/18 jaar. Hij was echt fantastisch met de kleinste kinderen in badje 1. Ik heb zelf meer afiniteit met kinderen van jaar of 6/7 in diepe bad. Die jongen kreeg het ook voor elkaar dat angstige kinderen ook mee gingen doen en staples maakten. Ik zie hem nog tegen een klein jongetje zeggen: jij bent stoer, spring er maar in, jij kunt dat. En dat lukte ook nog.

Zelf in het diepe bad ook kinderen gehad die bang waren in het diepe terwijl ze technich goed zwommen. Daar zwom ik dan zelf naast om vertrouwen te kweken (ik was extra als onderseuning van de reguliere instructeur). Sommige volwassenen die op zwemles zaten hadden soms hetzelfde.

Ga in overleg met badmeester/juf .afhankelijk van wat ze in volgende groepje gaan doen, misschien toch door laten gaan. Zwemplezier voorop laten staan.

Zoon zit hier op priveles een half uur per week. Het kost ons een vermogen (55 euro per les, half uur dus). Maar er is nu wel verbetering in zicht!

En naar een zwemles gaan waar ze niet aan badjes doen?

Mijn kinderen hebben beide op zwemles gezeten waar ze gelijk in het diepe starten. Oudste kreeg les vanaf de kant, bij jongste maar een andere club gegaan en daar was docent in het water.
Dan heb je geen doorstromen. Je start al in het diepe en zit daar tot je je diploma('s) hebt.

Ik vond het ideaal , heb namelijk ook de ervaring met het badjessysteem.
Oudste heeft ook eerst via school gezeten op een zwemles met verschillende badjessysteem, daarvoor al zwemles gehad, waar hij al in het diepe zat (ook met badjessysteem), maar door verhuizing moesten we switchen. Daar bleef hij ook eindeloos in het ondiepe water, sloeg echt nergens meer op. Ben toen dus overgegaan naar zwemles met starten in het diepe en dat ging gewoon prima.

Solomio schreef: ↑

20-01-2024 07:06

De eeuwige zwemlesdrama's.
Wanneer stoppen we daar nou es mee?

Eens. Kind vindt iets eng maar het moet! moet! moet!
Mensen maken elkaar helemaal gek met die zwemlessen terwijl je je kind prima zelf kan leren zwemmen op een ontspannen manier.

Ik heb niet alle reacties van anderen gelezen. Mijn zoon was ook heel erg bang voor los springen. Is ook zo’n denker zoals jij omschrijft, heeft hij van mij
Wij hebben er een soort feestje van gemaakt van gemaakt op vakantie in het zwembad. Het was een spontaan plan, ik wilde gewoon heel die druk van het springen er af, maar hij had een of ander leuk surprise-ei gezien in de winkel daar en ik heb dat als ultieme beloning gezet voor het los springen. Hij vond het los springen bij zwemles Echt Héél Eng, krijsen en gillen en bijna nachtmerries ervan. En in dat zwembad zonder druk met die beloning achter de hand wilde hij zó graag dat hij zo hard heeft geoefend dat het lukte. Dat duurde al met al een kwartier denk ik Ik heb er op geen enkele manier gefrustreerd/negatief over gedaan, was het niet gelukt, was het echt jammer dan. Meer op alles heel verrast gereageerd als in “wow, deed je dat nu alléén?!”. Hij was wel wat korter bezig met zwemles (net iets korter dan 3 maanden). Zwembad op vakantie was ook ideaal, met randjes van allerlei verschillende hoogtes waarvan hij het goed kon “opbouwen”.

Verklaringen vragen over het hoe en waarom van niet durven is op zo’n jonge leeftijd vaak volgens mij niet zo zinvol. Soms voelen dingen “gewoon” heel eng voor die kleintjes, zonder dat ze er heel hard over nadenken waarom.

Yakuzakiko schreef: ↑

20-01-2024 09:07

Eens. Kind vindt iets eng maar het moet! moet! moet!
Mensen maken elkaar helemaal gek met die zwemlessen terwijl je je kind prima zelf kan leren zwemmen op een ontspannen manier.

Ik kan mijn kind niet leren zwemmen hoor! Daar is onze dynamiek niet geschikt voor.

Hier vond kind springen en met hoofd onder water gaan eng. Tot in de vakantie een vriendje (ook met drijvers zonder diploma, zelfde niveau ongeveer) hard lachend van de duikplank sprong en hardhollend nog eens en nog eens ging.

Er moet motivatie en afleiding zijn, de leraar en mama die kijken of het lukt helpt niet. Loslaten, doorgaan met zwemles en vaak voor de lol zwemmen (en daar dan ook niet 'probeer het maar!' roepen)

Yakuzakiko schreef: ↑

20-01-2024 09:07

Eens. Kind vindt iets eng maar het moet! moet! moet!
Mensen maken elkaar helemaal gek met die zwemlessen terwijl je je kind prima zelf kan leren zwemmen op een ontspannen manier.

Nou ik heb mijn kinderen niet kunnen leren zwemmen hoor!
Ik heb er de vaardigheden en het geduld totaal niet voor + ik zou dus niet ontspannen zijn.
En los daarvan, er is hier in de omtrek geen zwembad waar je kunt oefenen zonder drijfmiddelen (en dat was met mijn kind wat lang onder water moest leren zwemmen dus niet handig)
Je kon enkel oefenen op een bepaald uur in het weekend wanneer je kind ook op zwemles zat bij het betreffende zwembad.

Mijn oudste was net zo en heeft zelfs ruim een jaar in badje 1 gezeten. De zwemschool bleef maar volhouden dat zwemmen leuk moest zijn, terwijl wij gewoon wilden dat ze het kind zouden leren zwemmen. Als ze dan niet onder water durfde, dan maar boven water (en dan maar geen diploma). Achteraf bezien hadden we het niet zo lang moeten laten doormodderen. Na die 1,5 jaar hebben we haar van zwemles gehaald. Toen ze een jaar of 9 was wilde ze zelf graag leren zwemmen zodat ze naar zwemfeestjes zou kunnen. We hebben toen een zwemschool uitgekozen waar ze wat meer van de harde aanpak waren. Iedereen gelijk in het diepe en ouders mochten niet bij de lessen blijven. Geen idee wat ze met die kinderen deden, maar ze ging er niet met tegenzin heen en binnen drie maanden had ze haar diploma

Ik zou toch eens kijken naar privéles (eventueel ergens anders) voor de dingen waar ze nu niet doorheen komt. Je gaat niet op die suggesties in en wel op andere reacties, dat lijk je dus niet direct te zien zitten, toch zou ik het sterk overwegen.

Andere zwemles kiezen. Mijn kind zit in bad 3 van de 5 en kan dat ook niet.ze oefenen dat tussendoor en gaan vast verder met de rest.

Yakuzakiko schreef: ↑

20-01-2024 09:07

Eens. Kind vindt iets eng maar het moet! moet! moet!
Mensen maken elkaar helemaal gek met die zwemlessen terwijl je je kind prima zelf kan leren zwemmen op een ontspannen manier.

Nou ja, ik vind leren zwemmen nogal belangrijk ja. Er is een reden dat van alle verdrinkingsgevallen de overgrote meerderheid geen zwemles had gehad (nog te klein en/of van buitenlandse afkomst waar dat niet gebruikelijk is). Er verdrinken bijna geen Nederlandse kinderen die fatsoenlijk hebben leren zwemmen.
En ik woon in een enorm waterrijk gebied, alleen al rond de school stikt het van het water. Daarnaast wonen opa en oma in een land en omgeving waar bijna iedereen een een zwembad in zijn tuin/terras heeft. Mijn kind is extreem voorzichtig, en zal er echt niet zo maar in springen. Maar ze struikelen een keer als ze achter een bal aan rennen, ze vallen als ze iets uit het water proberen te vissen, enz.
En ontspannen zelf leren? Mijn vader heeft mijn moeder geprobeerd te leren skieen, dat heeft ze bijna hun huwelijk gekost. Ik zou echt niet weten hoe ik kind dat zelf even zou leren.
Een daadwerkelijk diploma vind ik minder belangrijk, als kind maar goed zwemt. Een collega vertelde dat kind steeds niet mag afzwemmen omdat ze technisch niet goed duikt. Ze moet per se eerst handen, dan hoofd, en dan benen in het water belanden. Dat vind ik echt onzin, er is geen enkele reden om te moeten kunnen duiken uit veiligheidsoverwegingen, en al helemaal niet ‘mooi’. De rest doet ze allemaal prima volgens de juf. Dus dan zou het voor mij ook goed genoeg zijn.

Yakuzakiko schreef: ↑

20-01-2024 09:07

Eens. Kind vindt iets eng maar het moet! moet! moet!
Mensen maken elkaar helemaal gek met die zwemlessen terwijl je je kind prima zelf kan leren zwemmen op een ontspannen manier.

En zelfs kinderen die niet kunnen zwemmen zijn niet onvermijdelijk ten dode opgeschreven.

nausicaa schreef: ↑

20-01-2024 16:19

Nou ja, ik vind leren zwemmen nogal belangrijk ja. Er is een reden dat van alle verdrinkingsgevallen de overgrote meerderheid geen zwemles had gehad (nog te klein en/of van buitenlandse afkomst waar dat niet gebruikelijk is). Er verdrinken bijna geen Nederlandse kinderen die fatsoenlijk hebben leren zwemmen.

De vraag is of er daadwerkelijk veel meer kinderen zouden verdrinken zonder zwemles.
Vriendin van mij is opgegroeid in Spanje, daar doen ze niet aan zwemles, tenzij je bijv wedstrijdzwemmen wilt gaan doen.
Ik geloof niet dat daar massaal kinderen verdrinken.

Mijn kinderen waren zich bewust van de risico's en keken dus extra goed uit in de buurt van water. Net zoals in de buurt van de straat.

Solomio schreef: ↑

20-01-2024 19:27

En zelfs kinderen die niet kunnen zwemmen zijn niet onvermijdelijk ten dode opgeschreven.

Nee, natuurlijk niet. Mensen die zonder gordel in de auto zitten komen ook in verreweg de meeste gevallen gewoon heelhuids op hun bestemming. Maar het risico op ernstig letsel wordt wel gewoon een stuk kleiner als er wél iets gebeurd. En mooi dat jouw kinderen nooit in het water beland zijn, maar dat kun je niet altijd voorkomen, ook niet door voorzichtig te zijn.

Daarnaast vinden veel kinderen het ook gewoon leuk om in het water te spelen, dus die willen helemaal niet wegblijven bij het water. Die willen straks wel gewoon mee naar zwemfeestjes, met hun vriendjes vissen en naar het strandje met de andere pubers. En zelfs op vakantie willen ze gewoon in het water kunnen spelen. Nee, jouw kinderen wellicht niet, maar heel veel anderen dus wel. Kind van TO klinkt niet alsof het hekel aan water en zwemmen heeft, dus zal het niet willen vermijden. En dan is het dus wel handig als je fatsoenlijk leert zwemmen.
Voor kinderen die het echt afschuwelijk vreselijk vinden, en een trauma dreigen te lopen door het zwemmen, kun je de overweging maken of de stress het waard is. En dan kan het zo uitvallen dat dat niet zo is. Maar voor kinderen die water verder prima vinden, en zwemmen zelfs leuk en het ook prima doen (zoals TO beschrijft) is dat wat anders.

Zoals je leest is het niet per se abnormaal. Mijn jongste deed er ook zo lang over, ondanks dat hij al 6 was. Uiteindelijk ging hij wel steeds door, maar toen hij bijna 2 jaar bezig was en eindelijk in het laatste badje voor A zat, gingen we verhuizen. Met extra lessen/oefenen geprobeerd om A te halen maar niet op tijd gelukt.

Na de verhuizing privelessen geregeld bij een zelfstandig instructeur, en kind kreeg meteen betere techniek en had binnen 8 weken/lessen A en B- diploma. Als ik dat had geweten, had ik dat meteen gedaan. Hij zwemt nu prima en met plezier.

Mijn oudste en veel andere kinderen hadden bij dezelfde zwemschool hun 3 diplomas binnen/rond een jaar met groepslessen. Maar dat werkt dus niet voor iedereen. Ik zou zeker alvast op zoek gaan naar alternatieven, want ook voor privelessen zijn vaak wachtlijsten.

(Diplomas waren voor ons geen must, maar kind wilde wel doorgaan tot hij dat felbegeerde diploma had, na zoveel moeite te hebben gedaan)