Betrouwbare hondenfokker?

MrsMorrison schreef: ↑

06-08-2023 19:41

Ja okee maar in grote mate kan een fokker een timide hond wel onderscheiden van een brutale hond. Of een nieuwsgierige ondernemende hond.

Dan kan er nog wel wat veranderen maar in de basis zal die drukke pup een drukkere volwassen hond worden met meer behoefte aan uitdagingen dan die rustige pup die juist veel bij je wil komen liggen.

Vaak wel, soms niet: soms ontpopt die rustige pup zich toch tot een hond die flink veel uitdaging nodig heeft. Of die druktemaker ontpopt zich juist tot een rustige hond die helemaal niet zoveel behoefte heeft aan uitdaging. Dat wil niet zeggen dat nestgedrag níets zegt, maar het is dus gewoon geen zekerheidje. Het is wel goed om je daar bewust van te zijn. Ik heb bijvoorbeeld een werkhond, maar wel heel bewust niet gekozen voor één van de grootste druktemakers. Wetende dat het geen garantie is en het dus zou kunnen dat ik me meer aan zou moeten passen aan de behoeften van de hond dan hoe ik het het liefst zou zien (daar houden de meeste kopers geen rekening mee), maar inderdaad wel hopend dat de kans zo het grootst was op een niet al te heftige werkhond.

S-Groot schreef: ↑

06-08-2023 19:52

Vaak wel, soms niet: soms ontpopt die rustige pup zich toch tot een hond die flink veel uitdaging nodig heeft. Of die druktemaker ontpopt zich juist tot een rustige hond die helemaal niet zoveel behoefte heeft aan uitdaging. Dat wil niet zeggen dat nestgedrag níets zegt, maar het is dus gewoon geen zekerheidje. Het is wel goed om je daar bewust van te zijn. Ik heb bijvoorbeeld een werkhond, maar wel heel bewust niet gekozen voor één van de grootste druktemakers. Wetende dat het geen garantie is en het dus zou kunnen dat ik me meer aan zou moeten passen aan de behoeften van de hond dan hoe ik het het liefst zou zien (daar houden de meeste kopers geen rekening mee), maar inderdaad wel hopend dat de kans zo het grootst was op een niet al te heftige werkhond.

Wij hadden dat met onze Stafford. Dat was onze eerste hond en we hebben toen bewust voor het kleine timide teefje gekozen ipv de grotere drukkere reu. Die drukkere reu bleek uiteindelijk voor ons teveel hond te zijn (als volwassen hond) en ons teefje was dus de liefste hond van de hele wereld. Okee dat zegt iedereen over zijn hond maar in ons geval was het echt zo.

S-Groot schreef: ↑

06-08-2023 19:38

Dat is te kort door de bocht. Een goede fokker kan oha het karakter van de pup goed beoordelen, maar het is geen zekerheid. Ze kunnen nog zo veranderen door de maanden en jaren heen, los van opvoeding. Opvoeding brengt je ook maar zo ver hoor, het is niet zo maakbaar als veel mensen denken. Nature vs nurture is niet voor niets zo'n ingewikkeld onderwerp.

Ik heb het hier niet eens over een drukke pup of een timide pup. Ik bedoel dat ik weet dat ze in aanleg een stabiel karakter hebben, sociaal zijn voor mens en dier. Hoe het baasje daar verder mee omgaat is aan hen natuurlijk. Niet iedereendoet zijn best veel tijd en energie te steken in de opvoeding.
Ik zie vaak "mijn"pups terug en ja ik herken ze in hun doen en laten.

Nogevendit schreef: ↑

06-08-2023 19:23

Tja, nu schiet me de opmerking 'dat doet ie anders nooit' van mensen die al jaren dezelfde hond hebben te binnen.
Het is een levend wezen en een illusie om te denken dat je een dier van nog maar drie maanden oud goed kunt kennen.

Ben jij wel eens bij een fokker geweest?

Summersun2023 schreef: ↑

06-08-2023 18:35

Dat denk ik ook, wij hebben geen haast..

Dat je zelf geen pup onder voorwaarden wil, begrijp ik absoluut, maar niet dat het een probleem voor je is dat een fokker dieren uitplaatst.
Ik heb zelf gefokt, wel met katten maar het principe is hetzelfde, en ik heb zelf enkele kittens onder fokvoorwaarden geplaatst.
Het voordeel voor mij was dat ik de bloedlijnen kon verderzetten zonder een dier van elke generatie te moeten aanhouden. Je krijgt anders al snel teveel dieren, of je moet je oudere dieren gaan herplaatsen. Mijn fokdieren waren in de eerste plaats mijn huisdieren, dus dat was geen optie.
De kittens zelf kwamen in een liefdevolle gezin terecht waar ze meer aandacht kregen dan ik ze in een grotere groep had kunnen geven.
Als de kittens opgegroeid waren en geschikt voor de fok bleken -uiteraard werden ze getest, net zoals mijn eigen fokdieren - kregen ze een nestje, dat met alle aandacht en liefde grootgebracht werd door de eigenaars, onder mijn begeleiding.
Ik had eerste keuze uit het nest, de andere kittens en de uitzetpoes waren vanaf dan volledig van het gastgezin. Ik vind drie nesten als voorwaarde voor je officieel eigenaar word overigens wel erg veel en daar zou ik zelf ook niet aan beginnen.
Jij zou bij mij dus afgehaakt zijn, maar zou je ook geen kitten/ pup uit zo’ n gastgezin nemen?