Een geluk bij een ongeluk…

13-03-2025 09:52 38 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanmorgen om 5:30 buiten voor mijn dagelijkse looprondje. Kom er opeens om 5:50 achter dat een van mijn oorbellen kwijt is: zowel de steker als de achterkant. Voor mij toch wel belangrijke oorbellen, want gekocht voor een hele speciale gebeurtenis.

Na 15 minuten samen met mijn loopmaatje en mijn zaklamp op iPhone de weg afspeuren vind ik zowaar het stekertje midden op straat in het donker! Echt bizar en zo blij, want ik had ze in die 15 minuten eigenlijk al afgeschreven… :kneel:

De achterkant is ‘verloren’, maar kan ik tegen betaling vervangen. Pfff… bizar geluk gegeven de omstandigheden.

Iemand anders van dit soort “geluk bij een ongeluk” verhalen? Gewoon een luchtig topic :) .
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb zo’n ongelooflijke dat ik jaren later nog steeds die final destination films niet durf te kijken uit angst dat dit echt zou kunnen. Ik was met mijn familie dichtbij new york ten tijde van 9/11. We logeerden bij familie die ongeveer 3 uurtjes rijden van new york city woonde. Op de rampdag zouden we al vroeg (5 uur ‘s ochtends) worden opgehaald met een bus om de stad te verkennen (zo’n georganiseerde trip). Eerste stop: twin towers/ wtc. Zouden zelfs een rondleiding krijgen daar. De bus ging “helaas” onderweg stuk en we hebben uuuren langs de weg gestaan wachtend op pechhulp en een vervangende bus. Bloedchagrijnig met z’n allen. Ondertussen stroomden ineens de berichten binnen van die aanslag. Pas veel later zagen we de beelden en realiseerden we ons welke dans we ontsprongen waren. Nog steeds ongelooflijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wombat schreef:
13-03-2025 11:04
Misschien beetje vergelijkbaar. Er was ingebroken en heel veel meegenomen. Laptop, fototoestellen, etc. Voor een paar duizend euro.
Ik had een gouden kettinkje pontificaal in zicht op mijn nachtkastje laten liggen en dat hebben ze laten liggen. Het kettinkje dat ik van mijn vader had gekregen als ‘afscheidscadeau’/aandenken voordat hij overleed. Ik was daar zo blij mee dat de rest me niet meer interesseerde.
Wat “fijn” dat ze dat over het hoofd gezien hebben tijdens de inbraak :heart: .

Sieraden hebben toch vaak een emotionele waarde naast de financiële waarde en zeker in jouw geval. Je zou ze toch, de dieven… :mad:

Heb inmiddels de juwelier geweld en zo’n platinum screw is te vervangen. De oorbellen zijn ook genummerd dus ik weet niet of ik überhaupt een tweede had kunnen bestellen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mbree schreef:
13-03-2025 12:17
Leuk topic maar de titel moet wel ff anders want 90% post gelukjes ipv gelukjes bij een ongeluk.
Nou ja gelukjes, meer ‘de schade bleef beperkt.’
Echt geluk bij een ongeluk is moeilijker te bedenken!
Alle reacties Link kopieren Quote
Mbree schreef:
13-03-2025 12:17

Ik heb weleens de dagwaarde van een auto uitgekeerd gekregen na een ongeluk. En dat was meer dan ik er qua inruil voor zou krijgen (ik was toevallig in de markt toen).
Hier ook. Ook een keer aangereden en de schade die ik na 3 jaar autobezit kreeg uitgekeerd, was hoger dan waarvoor ik de auto destijds had gekocht. :O
Geen probleem verder natuurlijk haha. Ik vond het 't kleine beetje gedoe meer dan waard en de schade heb ik niet laten repareren. Ik was toch al nooit zo bezig met hoe een auto eruit hoort te zien, als deze maar rijdt.
Aankoopprijs was destijds €700 (nooit geen kosten aan gehad qua dure reparaties). Na drie jaar aanrijding kreeg ik €900 en na nog een jaar verder rijden, heb ik de auto (met schade) verkocht voor €600. Ik voelde mezelf echt spekkoper :P
Alle reacties Link kopieren Quote
Cesarinajoy schreef:
13-03-2025 17:00
Ik heb zo’n ongelooflijke dat ik jaren later nog steeds die final destination films niet durf te kijken uit angst dat dit echt zou kunnen. Ik was met mijn familie dichtbij new york ten tijde van 9/11. We logeerden bij familie die ongeveer 3 uurtjes rijden van new york city woonde. Op de rampdag zouden we al vroeg (5 uur ‘s ochtends) worden opgehaald met een bus om de stad te verkennen (zo’n georganiseerde trip). Eerste stop: twin towers/ wtc. Zouden zelfs een rondleiding krijgen daar. De bus ging “helaas” onderweg stuk en we hebben uuuren langs de weg gestaan wachtend op pechhulp en een vervangende bus. Bloedchagrijnig met z’n allen. Ondertussen stroomden ineens de berichten binnen van die aanslag. Pas veel later zagen we de beelden en realiseerden we ons welke dans we ontsprongen waren. Nog steeds ongelooflijk.
Dat is echt heel bizar!
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
13-03-2025 18:37
Dat is echt heel bizar!
Is het ook. Ik was toen nog jong en overzag niet echt de zwaarte van dit verhaal. Maar mijn ouders hebben hier achteraf wel heel veel last van gehad.

10 jaar geleden ben ik met mijn man naar new york gegaan, kwam toen ook bij mij wel echt even binnen. Soort cliché dankbaarheid, dat de dingen toen zo zijn gelopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kwam terug van vakantie, en mijn buurman hield me aan: Niet schrikken, maar er is iets heel naars gebeurd gisteren. Ik: oh nee, toch niet mijn zuster (zware hartpatiente)? Nee, dat was het niet. Ik: oh mijn oma (90+)?
Bleek dat er was ingebroken: van alles weg, deur opengelaten, maar mijn katten zaten nog binnen <3
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat zijn echt van die momenten dat je achteraf beseft hoe ontzettend je door het oog vd naald bent gekropen. Heftig zeg Cesarinajoy.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is een beetje off-topic (want geen geluk bij een ongeluk) maar een collega van me is op dergelijke wijze door het oog van de naald gekropen. Zat in Rio voor een klus en dat ging veel vlotter dan verwacht. Dus die nam een vlucht eerder naar huis, ipv https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Air_France-vlucht_447
Alle reacties Link kopieren Quote
Cesarinajoy schreef:
13-03-2025 20:52
Is het ook. Ik was toen nog jong en overzag niet echt de zwaarte van dit verhaal. Maar mijn ouders hebben hier achteraf wel heel veel last van gehad.

10 jaar geleden ben ik met mijn man naar new york gegaan, kwam toen ook bij mij wel echt even binnen. Soort cliché dankbaarheid, dat de dingen toen zo zijn gelopen.
Dat kan ik me echt goed voorstellen. Zowel van je ouders als van de cliché dankbaarheid.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mbree en Cesarinajoy: oef! Dat is echt door het oog van de naald. En ook het idee dat als X niet was gebeurt, er zeer waarschijnlijk een heel andere uitkomst zou zijn geweest…

Hier heeft het oorbel verhaal nog een bizarre wending gekregen. Ik heb op vrijdag altijd een schoonmaakster (had het haar verteld) en zij vond gisteren de achterkant van de oorbel onder de keukentafel. Ik heb daar zelfs nog gekeken!
Heb dus gewoon 1,5 KM in het donker buiten gelopen met alleen de steker :-o om die vervolgens weer terug te vinden en twee dagen later alsnog de achterkant. Het schroefje klemt niet goed, dat verklaart dus waarom.

Kon mijn werkster wel zoenen ( meteen bloemen en chocolade gehaald). Mijn man vond het zo’n geluksweek dat ik maar een lotterij ticket moest kopen :lol: .
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is helemaal geluk hebben Baggal, wat fijn! Voor hetzelfde geld (nou, eigenlijk niet hetzelfde geld...) was die in de stofzuiger beland!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kreeg met de auto een lekke band.
Dat is natuurlijk lastig. Ergens langs de kant van de weg gaan staan, autoband wisselen (nooit gedaan nog) of wachten op de ANWB.
Maar ik had geluk, ik kreeg de lekke band een paar honderd meter voor mijn autogarage. Ik was namelijk precies op dat moment op weg naar de garage voor de keuring!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven