Hoe ga jij om met dak/thuislozen?

06-09-2022 22:09 69 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben zo benieuwd hoe anderen dit aanpakken, wat is nou wijsheid?

Aanleiding was vandaag een stel wat duidelijk onder invloed bij de supermarkt rondhing. Ik schat ergens in de 30, misschien net wat jonger. Zij gaf mij een compliment, ik raakte met haar aan de praat. Ze was eigenlijk zo verdrietig, en echt op zoek naar hoop. Maar tegelijkertijd kom je niet echt in een goed gesprek want ze was niet helder door wat ze dan ook gedronken/gebruikt had. Het doet iets met me, maar ik weet niet wat ik daar nou wel of niet mee zou moeten willen.

Uurtje later een oudere vrouw die met een winkelwagentje verdwaasd voor zich uit keek en stil bleef staan. Ik vroeg haar of het wel goed ging en of ik ergens mee kon helpen. Ik kreeg echt de huid vol gescholden en had toen pas door dat ze waarschijnlijk helemaal geen doel had, viel me toen pas op dat ze ook erg onverzorgd was.

Ik ben echt niet extreem altruïstisch, en in mijn buurt zag ik voorheen eigenlijk nooit dit soort mensen, maar het lijken er meer te worden, en ik ben gewoon benieuwd hoe anderen met zulke mensen omgaan.
Wij hadden met werk eens een project met daklozen, iets op een werkplaats. Nou ja, heel gedoe natuurlijk, want ze komen vaak niet opdagen.

Er was op een gegeven moment ook een rondleiding door de buurt (mijn huis lag op de route, haha!), en dan werden er wat levensverhalen gedeeld. Kort gezegd toch allemaal wel mensen die al zeer jong aan hun lot overgelaten werden en vaak ook al met getroebleerde ouders enzo.

Alleen een deel van de rondleiding ging ook echt over heroïne en naalden en foto’s van mensen die echt helemaal kapot zijn en wonden enzo. Dat is misschien niet oké van me, maar ik werd er echt bijna niet lekker van. Dat was me allemaal iets te visueel.
Alle reacties Link kopieren Quote
De jongen die vaste prik bij mijn AH zo’n daklozenkrant verkoopt zeg ik gedag maar ik zal hem nooit iets geven, want dat moet dat een volgende keer ook weer. Je ziet hem nl. elke keer als je er heengaat.
Bovendien denk ik altijd ‘ga gewoon in de AH werken ipv er voor staan’ want er hangen daar overal vacatures.
Metallover schreef:
07-09-2022 00:34
De jongen die vaste prik bij mijn AH zo’n daklozenkrant verkoopt zeg ik gedag maar ik zal hem nooit iets geven, want dat moet dat een volgende keer ook weer. Je ziet hem nl. elke keer als je er heengaat.
Bovendien denk ik altijd ‘ga gewoon in de AH werken ipv er voor staan’ want er hangen daar overal vacatures.
Van mij hoef je niet te geven, maar dat idee dat als je een keer geeft, dat het dan altijd moet is echt onzin. Ik doe dat heel wisselvallig en nooit problemen mee. Ik voel me ook zeker niet schuldig als ik niks koop of geef. Ander keertje weer.

Nee, werken in de AH gaat deze mensen echt niet lukken. Dat is gewoon de realiteit. Sommige mensen belanden aan de rand van de maatschappij en komen daar gewoon niet meer uit.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 07-09-2022 00:37
5.96% gewijzigd
In Edinburgh zat er een vrouw op een kleedje voor zich uit te staren. Het regent nogal vaak daar dus ook dat weekend en het was ook ijzig koud. Ze zag er zo triest uit. Mijn vriend voelt zich nog steeds schuldig dat hij niks heeft gegeven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier bij de supermarkt stonden er eerst een of twee, die elkaar wat afwisselden. Toen maakte ik nog wel eens een praatje.

Tegenwoordig hangen er vaak een stuk of vijf voor de ingang, paar kratjes bier erbij. Hun dealer die af en toe wat komt brengen. Wat ruzietjes.
Ik loop er met een boog omheen, geen zin in.
Vuurenvlam62 schreef:
07-09-2022 00:37
Hier bij de supermarkt stonden er eerst een of twee, die elkaar wat afwisselden. Toen maakte ik nog wel eens een praatje.

Tegenwoordig hangen er vaak een stuk of vijf voor de ingang, paar kratjes bier erbij. Hun dealer die af en toe wat komt brengen. Wat ruzietjes.
Ik loop er met een boog omheen, geen zin in.
Nee, alcohol en langer dan 15 minuten zitten kan bij mijn supermarkt echt niet. Dan worden ze meteen weggestuurd. Daar letten ze streng op.
Metallover schreef:
07-09-2022 00:34
De jongen die vaste prik bij mijn AH zo’n daklozenkrant verkoopt zeg ik gedag maar ik zal hem nooit iets geven, want dat moet dat een volgende keer ook weer. Je ziet hem nl. elke keer als je er heengaat.
Bovendien denk ik altijd ‘ga gewoon in de AH werken ipv er voor staan’ want er hangen daar overal vacatures.
Ehm je weet dat wanneer je dakloos bent je een adres moet hebben om je in te schrijven anders mag je niet eens werken. Een postadres of zo. Daarnaast speelt er vaak verschillende problematiek, verslavingen of psychische problemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon in een “durp” waar waarschijnlijk wel wat daklozen zullen zijn maar je ziet ze niet zeg maar.
In het verleden heb ik bij een bezoek aan een grotere stad in de buurt weleens wat te eten gekocht voor een man die in een prullenbak aan het zoeken was. Als ik in een grotere stad ben en ik zie mensen met bijvoorbeeld de daklozenkrant staan dan geef ik ze wat geld.

Als ik in een grotere stad zou wonen waar veel daklozen zijn zou ik overwegen om mij aan te sluiten bij een stichting oid die hulp biedt aan daklozen, als vrijwilliger.
Ik doe nu ook vrijwilligerswerk maar dan in een andere beroepsgebied.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb als student op de soepbus vrijwilligerswerk gedaan dat vond ik fijn om te doen. Aan 'onze' thuisloze meneer in de buurt geef ik soms wat kleingeld.

Ik werkte een aantal jaar geleden voor een hulpverleningsinstantie en toen heb ik kennis gemaakt met de wereld van dak en thuislozen. Er zijn veel jongeren dakloos, ze worden bankhoppers genoemd, ze hebben geen vaste woonplek maar verblijven continu ergens anders, een nachtje bij vrienden, dan weer een nachtje in een opvang, dan weer bij andere vrienden.
Ook volwassenen getroffen die zo leven, en die onzichtbaar dakloos zijn, er best verzorgd uitzien, zich schamen voor hun situatie maar niet zelf uit de vicueuze cirkel kunnen komen.

Het is echt hardnekkige, en trieste problematiek waar veel meer aandacht voor mag zijn
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik stem op partijen die niet de ggz afbreken
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
07-09-2022 05:58
Ik stem op partijen die niet de ggz afbreken
Dat is inderdaad een belangrijke factor in de populatie dak- en thuislozen.

In een grijs verleden was ik zelf cliënt in de GGZ. In een therapiegroep zat ik toen samen een jongen die ik daarna jarenlang als dakloze rond heb zien lopen in mijn buurt. Hij herkende me ook altijd. Het deed mij des te meer realiseren dat de lijn heel dun is. Er hoeft maar iets te gebeuren en je staat op straat. Voor hetzelfde geld waren de rollen omgedraaid, was ik het geweest die een huis was kwijtgeraakt door psychische kwetsbaarheid en had behandeling bij hem wel gewerkt.
stippensokken wijzigde dit bericht op 07-09-2022 07:05
0.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon vlak bij een vestiging van Leger de heils. Ze doen nachtopvang en hebben ook overdag dingen (koffie, bijeenkomsten, buurthuiskamer). En hoewel ik maar in een klein stadje woon, zijn er hier toch behoorlijk wat dak/thuislozen, misschien omdat het de enige echte stad in de hele omgeving is.
Hoe dan ook, ik groet de vaste klanten, maak een praatje en dat was het wel. Niemand vraagt ooit om geld of eten en ik bied het niet aan. De meesten trekken ook geen aandacht, hoewel er een is die gaat vrolijk in het buurtspeeltuintje gebruiken. Een aantal buurtbewoners hebben hem weggestuurd toen.
Ik heb wel eens aan vrijwilligerswerk gedacht, maar het wel erg nadrukkelijke christelijke karakter van het LdH staat me wat tegen.
Ik kijk niet weg wanneer ik ze zie. Ik wil niet de indruk wekken dat ze er niet toe doen.
Voor de supermarkt stond wel eens een jongen die vroeg om geld, in plaats van geld geven kocht ik eten en drinken.
Ik kom regelmatig langs een daklozenopvang en daar zitten groepen daklozen buiten op de stoep waaronder ook daklozen met honden. Voor de honden koop ik lekkers dat ik ze geef.

Ik doe dus niet veel voor deze mensen, maar ik probeer ze te zien als mens, wat ze zijn.

Ik beken dat het toch ook al is voorgekomen dat ik een blokje om maak wanneer ik het niet vertrouw. Wanneer iemand zichtbaar agressief is, onder invloed is. Dan is iemand niet toerekeningsvatbaar. Dat is niet alleen het geval bij daklozen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik doe niks met daklozen. Als ze groeten, groet ik terug.
Geef nooit wat
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet.
nbk wijzigde dit bericht op 07-09-2022 08:50
77.14% gewijzigd
Je zeurt, bemoei je met je eigen stof.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat het het beste werkt om zelf ook je alleroudste kloffie aan te trekken, je haarkleur uit te laten groeien en gympies aan je voeten te doen waarvan de kleur niet meer herkenbaar is en dan word je niet meer aangesproken, denk ik. Misschien krijg je dan een knipoog van ze door herkenning. ;-D
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk op een poli voor verslavingszorg met 'de groep' die niet goed aanhaakt bij reguliere zorg. Een deel is dakloos, naast de verslaving en psychiatrische problematiek. Het is schrijdend maar vind het werk fantastisch. Kleine stapjes zijn ook stapjes. Wordt wel moeilijk nu er geen doorstroom en geen woningen zijn
Ik zie er hier in mijn dorp echt nooit een dus geen idee hoe ik erop reageer.
Vroeger stonden er wel eens mannen bij het winkelcentrum met zo'n krantje maar dan liep ik altijd gewoon door ( toen was ik nog jong ). Maar die staan er allang niet meer. Ik zie hier nooit iemand op straat liggen slapen of iets dergelijks.
In Amsterdam zie ik er ook niet zo vaak een, maar daar kom ik ook niet dagelijks dus misschien loop ik ze net mis. In het buitenland wel veel daklozen gezien, vooral in Spanje, Italie, etc. Ik kocht in Madrid wel eens van die verpakte sandwiches voor een jongen die dakloos was en daar voor de supermarkt zat. Die was heel aardig en ik maakte vaak een klein praatje met hem. Hij was er altijd erg blij mee. Geld zou ik niet geven, dan eerder eten of drinken.

Ik heb zelf veel meer moeite met zwerfdieren in het buitenland. Dat is echt mijn achilleshiel. In Griekenland zette ik bakjes water neer bij mijn appartementencomplex voor de poesjes en kocht ik blikjes voer voor ze. Ook kregen ze vaak stukjes vis van me tijdens het avondeten, ze kwamen graag op schoot in ruil voor wat lekkers. Prima deal vind ik. :proud:
Maar ik heb in Brazilie echt super trieste taferelen gezien, veel zwerfdieren die er echt gruwelijk aan toe waren, vol bloed, poten die ontbraken, grote oog wonden enzo, echt verschrikkelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kijk de andere kant op als ik langsloop. Heb er gewoon geen zin in. Vaak wordt er om geld gevraagd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben benieuwd wat "jullie" in mijn situatie zouden doen.
Er is aan de rand van ons dorp pas een opvang geopend,sindsdien wordt er zeker 4 tot 6 keer per week aangebeld en vragen ze namens de opvang om geld.Ik heb 1x iets gegeven en nu blijven ze komen,gisteravond ook om 21.15u nog.Vriendelijk uitgelegd(door het raam) dat ik geen contant geld in huis heb,die gast flipte helemaal want een andere bewoner had vorige keer wel wat gekregen,dat kon ik niet maken,vieze k#th##r..ik weet waar je woont en nog meer verwensingen.
Ik heb snel de deur dichtgedaan.
Ik voel me daar helemaal niet prettig bij.
Ik denk erover om contact op te nemen met de opvang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Interessante topic. Ik ben een jaar geleden van een kleine stad naar een grote stad verhuisd en sinds ik hier woon zie ik best veel daklozen. Ik merk dat het mij wat met mij doet, net zoals bij jou.

Ik zoek niet actief het contact op maar als ik naar de AH in het centrum ga, dan staan er altijd daklozen voor de deur, dan vraag ik wel of ze iets willen hebben wat ik mee kan nemen. Ik geef nooit geld.
Alle reacties Link kopieren Quote
coetje schreef:
07-09-2022 08:37
Ik ben benieuwd wat "jullie" in mijn situatie zouden doen.
Er is aan de rand van ons dorp pas een opvang geopend,sindsdien wordt er zeker 4 tot 6 keer per week aangebeld en vragen ze namens de opvang om geld.Ik heb 1x iets gegeven en nu blijven ze komen,gisteravond ook om 21.15u nog.Vriendelijk uitgelegd(door het raam) dat ik geen contant geld in huis heb,die gast flipte helemaal want een andere bewoner had vorige keer wel wat gekregen,dat kon ik niet maken,vieze k#th##r..ik weet waar je woont en nog meer verwensingen.
Ik heb snel de deur dichtgedaan.
Ik voel me daar helemaal niet prettig bij.
Ik denk erover om contact op te nemen met de opvang.

Zeker doen, en niks meer geven
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon in het centrum van één van de grootste steden van Nederland en doe vrijwilligerswerk voor dak - en thuisloze mensen. Ik kom, als ik gewoon eventjes door de stad wandel, soms zo 6 keer iemand tegen die ik ken van mijn vrijwilligerswerk. Dat verbaast me altijd weer, dat er dus eigenlijk zoveel mensen financieel echt zo aan de grond zitten. Maar als je ze niet kent, dan zie je het niet aan ze af en dan herken je natuurlijk alleen de "klassieke" dakloze mensen. Ik zeg altijd iedereen gedag, ook de dakloze mensen die ik niet ken.
Er is één belangrijke reden waarom ik bij deze specifieke stichting vrijwilligerswerk doe, en dat is omdat er als je wil wel hulp wordt geboden, maar dat het niet wordt opgedrongen. Dus je kan komen eten, een praatje maken, maar er zal niemand zomaar zeggen: goh, zou je niet eens wat minder drinken, hoezo heb je geen werk, is het niet beter voor je om in een huis te wonen etc. Van de bezoekers krijgen we vaak te horen dat ze het bij ons heel fijn vinden, fijner dan bij andere instanties, omdat er rust is en ze gewoon even (mens) kunnen zijn. En zo zie ik mijn werk daar ook. Ik heb met hen net zulke gesprekken als ik zou hebben met andere mensen. Maar ik ben zelf ook erg van het idee dat ik niet een ander moet helpen omdat ik vind dat hij dat nodig heeft, of zielig is, of dat het beter zou kunnen ofzo. Ik zie het liever vanuit gelijkwaardigheid.
meisje85 wijzigde dit bericht op 07-09-2022 08:55
0.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Metallover schreef:
07-09-2022 00:34
De jongen die vaste prik bij mijn AH zo’n daklozenkrant verkoopt zeg ik gedag maar ik zal hem nooit iets geven, want dat moet dat een volgende keer ook weer. Je ziet hem nl. elke keer als je er heengaat.
Bovendien denk ik altijd ‘ga gewoon in de AH werken ipv er voor staan’ want er hangen daar overal vacatures.
Dat zit toch vooral in je eigen hoofd? Hier in de stad zit iemand die ik altijd gedag zeg en vaak maken we even een praatje, maar ik denk eigenlijk dat ik nog nooit een straatkrant van hem heb gekocht. Geen enkel probleem hoor.

En dat werken: dat is heel erg geredeneerd vanuit een gedachtegoed waarbij er geen problemen zijn. Maar als je geen (post)adres hebt, of je hebt psychische problemen, of je id is gejat en je hebt geen geld voor een nieuwe, of je hebt zoveel schulden dat je liever niet vindbaar bent of...of...of...
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou inderdaad, alsof zo'n jongen zelf niet kan bedenken dat hij ook ergens kan werken.
Alsof op straat rondhangen leuker is.

Ik snap de gedachte hoor, maar als je even doordenkt dan kom je tot de conclusie dat er echt wel een reden is dat hij niet solliciteert.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven