Opa in huis nemen

10-11-2022 00:22 77 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi,

Mijn Opa blijkt ziek te zijn en geen jaar meer te leven te hebben, ik heb aangeboden om hem in huis te nemen omdat al zijn kinderen dit niet wouden. Ik heb er plaats voor en de tijd voor en zou met alle liefde hem zijn laatste tijd willen verzorgen. Nu is er een familie ruzie erover ontstaan en wil de rest van de familie niet dat hij hier komt wonen en willen ze dat hij naar een bejaardentehuis gaat. Ik heb al 2x te horen gekregen dat het niet mijn beslissing is maar van de kinderen. Alleen wat ik niet begrijp, is het niet mijn Opa’s beslissing of hij dat wil of niet? Ze hebben ook op hem ingepraat dat hij niet hier moet komen omdat ik een kindje heb en het allemaal teveel zou zijn. (Soort van schuldgevoel aangepraat) Maar eigenlijk wou hij hier in eerste instantie wel komen wonen. Nu twijfel ik dus of ik hem het nog een keer moet vragen en moet zeggen dat het zijn beslissing is en ik met liefde voor hem wil zorgen of dat ik het maar moet laten rusten om verder escalatie te voorkomen.. Wat zouden jullie doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
10-11-2022 13:28
Ik heb wel in een verpleeghuis gewerkt. Telt dat ?
Ik ook. En nee, dat was echt niet opbeurend. Hoe mensen moesten wachten om naar de wc gebracht te worden omdat het pauze was, en het dan niet op konden houden. Uit voorzorg kreeg iedereen vast een luier aan. Maar ik zou ook werkelijk niet weten hoe die mensen thuis verzorgd hadden moeten worden. Vaak waren er twee of drie man nodig voor zo’n toiletgang bijvoorbeeld, met behulp van tilliften en wat al niet. Bewoners die beten, krijsten, schopten en mepten omdat ze in de war waren. Of die toch zelf aan de wandel gingen en ten val kwamen. Ga er maar aan staan, thuis in je eentje, met je baby in je kielzog. Dat kan alleen als je zelf 24 uurs zorg kunt inkopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
oneenietweer schreef:
10-11-2022 14:21
Ik ook. En nee, dat was echt niet opbeurend. Hoe mensen moesten wachten om naar de wc gebracht te worden omdat het pauze was, en het dan niet op konden houden. Uit voorzorg kreeg iedereen vast een luier aan. Maar ik zou ook werkelijk niet weten hoe die mensen thuis verzorgd hadden moeten worden. Vaak waren er twee of drie man nodig voor zo’n toiletgang bijvoorbeeld, net behulp van tilliften en wat al niet. Bewoners die beten, krijsten, schopten en mepten omdat ze in de war waren. Of die toch zelf aan de wandel gingen en ten val kwamen. Ga er maar aan staan, thuis in je eentje, met je baby in je kielzog. Dat kan alleen als je zelf 24 uurs zorg kunt inkopen.
Maar dan heb je het over dementerende mensen.

TO spreekt expliciet over de termijn van een jaar. Ik weet niet wat er met Opa is, maar bij dementie weet je niet of iemand een jaar leeft of langer. Maar het klinkt voor mij alsof opa nog mentaal oke is alleen lichamelijk niet meer.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Maleficent schreef:
10-11-2022 14:24
Maar dan heb je het over dementerende mensen.

TO spreekt expliciet over de termijn van een jaar. Ik weet niet wat er met Opa is, maar bij dementie weet je niet of iemand een jaar leeft of langer. Maar het klinkt voor mij alsof opa nog mentaal oke is alleen lichamelijk niet meer.
Nee niet eens, was een somatische afdeling. Veel oudere zieke mensen raken makkelijk in de war, met name s nachts, of als wordt afgeweken van de bekende routine, of als ze er iets bij krijgen, een blaasontsteking of verkoudheid ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het ligt er ook heel erg aan waar het ziektebeeld uit bestaat en hoeveel ervaring je zelf hebt met zorg.

Wij (kleinkinderen) hebben onze opa ook zelf in zijn eigen huis verpleegd tot het einde. Vooral omdat opa de eigen kinderen met aanhang niet om zich heen bliefde (‘als ik die jankogen van Marie zie dan wil ik gelijk in die kist’) en weigerde om mee te werken aan welke gang naar verpleegtehuis dan ook.
Maar opa was helemaal helder van geest. Dan kan je uitleggen waarom iets niet NU gedaan kan worden maar wanneer wel. Hij kon aangeven wat hij voor de nacht allemaal nodig had. We waren met ontzettend veel kleinkinderen in de directe omgeving dus geen mensen die twee uur reistijd hadden heen en terug. Opa had meer dan genoeg centen dus je hoefde niet nog eens boodschappen te doen, die werden bezorgd. Je hoefde niet nog eens een heel huishouden extra te runnen want er werd gewoon schoonmaakhulp ingehuurd. Was werd opgehaald en gestreken weer bezorgd. Avondeten van de traiteur. Ga maar eens ondergoed en beddengoed dagelijks in de kookwas doen vanwege de ongelukjes, een heel huis extra bijhouden, koken, helpen met eten, wassen en verzorging. Dan blijft er niet veel meer over voor gezelschap of wandelingen.

Ik was ontzettend blij met de aangetrouwde nichten met zorgervaring. Doodeng om als leek iemand een ‘kattenwasje’ op bed te geven als je met een verkeerde beweging al iemands arm kunt breken (botkanker). Fijn dat iemand zinnige vragen kon stellen over de medicatie of weet had van speciale inzetstukken voor in een rolstoel zodat opa mee naar buiten kon zonder zijn heupen te breken bij een scheefliggende stoeptegel. Dat had ik echt nooit in mijn eentje kunnen doen of zelfs maar in mijn doorsnee stulpje. Laat staan met een klein kind daarnaast.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh, een middernachttopic en precies 2 reacties. Ja ja.

TO, waar ben je?
Alle reacties Link kopieren Quote
Parella schreef:
10-11-2022 14:16
Maar wie denk je dat ze bellen als kleindochter de zorg niet aan kan? Als opa naar het ziekenhuis moet en er besloten moet worden over behandeling?
Is kleindochter dan gemachtigd? Is zij contactpersoon bij gemeente, instanties, verzekering, artsen. Gaat zij het tehuis regelen met al die instanties als het niet lukt? Zo ja, dan gaat het tehuis ook haar bellen als opa overlijdt hè. Dan is zij het aanspreekpunt. Jij bent dan voor alle informatie omtrent je vader afhankelijk van die kleindochter, misschien wel een nichtje die je zelden spreekt.

Zou jij dat allemaal uit handen geven als het jouw ouder betreft?

het klinkt alsof je denkt dat omdat je misschien gevraagd zou kunnen worden om bij te springen voor je eigen ouder dat je dan het recht hebt om diezelfde ouder te overrulen als het jou zo beter uitkomt.

Als opa niet naar bejaardentehuis wil en er een een naaste familie is die de zorg op zich wil nemen zou men m dankbaar moeten zijn ipv dwars te willen gaan liggen omdat jij geen zin hebt om bij kleindochter op bezoek te gaan of omdat je weleens een telefoontje zou kunnen krijgen van een instantie.
Sorry maar je praat nogal alsof het hier niet om een mens gaat maar om iets wat jouw eigendom is inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Parella schreef:
10-11-2022 14:16
Maar wie denk je dat ze bellen als kleindochter de zorg niet aan kan? Als opa naar het ziekenhuis moet en er besloten moet worden over behandeling?
Is kleindochter dan gemachtigd? Is zij contactpersoon bij gemeente, instanties, verzekering, artsen. Gaat zij het tehuis regelen met al die instanties als het niet lukt? Zo ja, dan gaat het tehuis ook haar bellen als opa overlijdt hè. Dan is zij het aanspreekpunt. Jij bent dan voor alle informatie omtrent je vader afhankelijk van die kleindochter, misschien wel een nichtje die je zelden spreekt.

Zou jij dat allemaal uit handen geven als het jouw ouder betreft?
Dat kun je allemaal vastleggen, opa dus, in een levenstestament. In ieder geval voor als hij dat zelf niet meer kan beslissen. Ik denk eigenlijk eerder dat het heel veel gedoe voorkomt als dat duidelijk is vastgelegd. Maar degene die wordt aangewezen moet zich wel goed realiseren wat dat allemaal inhoudt. (namelijk: veel!)
En nú in één keer goed
Alle reacties Link kopieren Quote
impala schreef:
10-11-2022 14:07
Dat hou je een paar dagen vol. Geen jaar.
Denkelijk niet. In een half jaar was ik er een maand. Ruwe schatting is wat ik daar deed misschien twee maanden had gekund, als ik niet naar school had gehoeven. En er was thuiszorg en ik had geen kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben voor een hulpbehoevende ouder gezorgd en het is best intens hoor.
En het is ook afhankelijk van je woon situatie.
Heeft iedereen een eigen kamer met voldoende privacy?
Hoe oud is/zijn jou kids? Pleurt opa niet over het rondslingerende speelgoed?
Waar moet opa slapen, boven? Kan hij de trap nog op als hij achteruit gaat?
Ben jij bereid zijn was te doen en schoon te maken (ook als er toilet of broek ongelukjes zijn?)
Kunnen jou kids wel gewoon leven in hun eigen huis, of is het telkens ‘ssssst even zachtjes doen voor opa’…
En…. Stel dat de arts het mis heeft, en opa veel langer dan een jaar mee gaat. Ben je dan nog steeds bereid om voor hem te zorgen? Je zal de eerste niet zijn bij wie dit totaal anders loopt dan je had bedacht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Parella schreef:
10-11-2022 14:05
Het gaat hier over mantelzorg en daar tegen afgezet is een verpleeghuis soms gewoon de beste optie en helemaal niet vreselijk. Je kan als familie veel bijdragen en zeker als je vantevoren een goed tehuis kan zoeken waar de patient zich goed bij voelt dan kan het een prima ervaring zijn.
Ik denk niet dat je al die aspecten en afwegingen meekrijgt als je in het verleden in de zorg gewerkt hebt, anders snap ik echt niet waarom je dat soort dingen schrijft.
Ik heb met hart en ziel gewerkt. En juist met die ervaring zeg ik dat het WEL vreselijk is.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
blijfgewoonbianca schreef:
10-11-2022 11:59
En als het verpleeghuis te weinig mankracht heeft en opa wel heel laat of niet gewassen wordt, of verschoond, of naar het toilet wordt gebracht ? Of er staan elke dag onbekende uitzendkrachten op de groep ? Als opa nooit meer buiten komt, naar zijn eigen programma’s kan kijken, het eten niet te eten vindt , last heeft van bijv het schreeuwen van een ander, etc. Neemt de familie opa dan alsnog in huis ? Of is het dan jammerdebammer ?


Ik zou liever liefdevol maar onprofessioneel worden verzorgd en een maand of wat eerder aan mijn eindje willen komen dan professioneel worden verzorgd en de laatste snik zo lang mogelijk rekken.
Eens. Als het uiteindelijk niet meer gaat en hij heeft echt weinig tijd, kan je nog maar beter naar een hospice.
blijfgewoonbianca schreef:
10-11-2022 18:19
Ik heb met hart en ziel gewerkt. En juist met die ervaring zeg ik dat het WEL vreselijk is.
Ik zowel persoonlijk bij mijn ouders als via een aantal vriendinnen, standaard dezelfde ervaring: ook vreselijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan alleen maar zeggen dat ik dit heel mooi en liefdevol vind. Fijn voor je opa dat hij zo’n lieve kleindochter heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lijkt me dat vooral opa en jij daarover beslissen, TO. En als opa het wil en jij wil het ook en kunt het aan, dan zou ik het vooral doen.
Mijn opa die tot zijn 91e jaar zelfs auto mocht rijden en geestelijk helemaal goed was, ging op slag dood toen hij hoorde dat hij na een ongelukkige val op zijn 92e niet meer terug naar zijn huis mocht maar naar een verpleeghuis moest. Hij had zelf 10+ jaar voor mijn oma gemantelzorgd in het verpleeghuis en werkte daar na haar dood en tot aan die val als vrijwilliger, maar het was zijn grootste schrikbeeld dat ie daar ooit zelf naar toe moest. We waren allemaal blij dat ie er gewoon tussenuit gepiept was.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn moeder was dement en ging naar een steeds verder stadium.
Haar grootste angst was naar een verzorgingstehuis te moeten.
Wij hebben ook gekeken of ik, met mijn kinderen, daar konden gaan wonen om haar zo lang mogelijk thuis te houden.
Daar zaten voor ons, heel veel haken en ogen aan.
Terwijl wij overlegden over tehuizen, moesten overleggen, is ze plotseling overleden.
Hoe verschrikkelijk ik, en mijn vader, haar ook missen, ik ben zo blij dat ze niet verplicht toch naar een tehuis hoefde.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
10-11-2022 11:59
En als het verpleeghuis te weinig mankracht heeft en opa wel heel laat of niet gewassen wordt, of verschoond, of naar het toilet wordt gebracht ? Of er staan elke dag onbekende uitzendkrachten op de groep ? Als opa nooit meer buiten komt, naar zijn eigen programma’s kan kijken, het eten niet te eten vindt , last heeft van bijv het schreeuwen van een ander, etc. Neemt de familie opa dan alsnog in huis ? Of is het dan jammerdebammer ?


Ik zou liever liefdevol maar onprofessioneel worden verzorgd en een maand of wat eerder aan mijn eindje willen komen dan professioneel worden verzorgd en de laatste snik zo lang mogelijk rekken.
X 1000

Ik werk sinds een paar jaar zelf in de gehandicaptenzorg en rond die tijd dat ik daar begon zat mijn oma in een verzorgingshuis. Ik ben me wild geschrokken van de zorg. En ik maak me op beide plekken geen illusies meer over die professionaliteit hoor.
Veel jonge meiden/vrouwen die on the job worden ‘opgeleid’ door andere jonge mensen die vooral doen wat in de werkplanning staat.

En hoezo zou het erg zijn dat als het te zwaar wordt voor TO dat opa dan alsnog naar een verzorgingshuis gaat? Scheelt in ieder geval voor de tijd die het duurt aan verzorging door mensen die het allemaal goed en lief bedoelen maar vooral weinig tijd hebben en je daarom pushen op het moment dat het hen uitkomt. Weg de zo geroemde eigen regie. Een beetje zoals nu de kinderen al menen te mogen beslissen over het leven van opa.
En mogelijk beseffen de kinderen niet dat ze ook nog dingen moeten doen en regelen als opa wel naar een verzorgingshuis gaat.
Maar het zal wel een ego-dingetje zijn. Je staat voor je gevoel
best voor joker voor de buitenwereld als jij niet voor je ouders wilt/kunt zorgen, maar je kind of nichtje wel.

TO: schakel wel zoveel mogelijk betaalde zorg in als mogelijk in de vorm van thuiszorg, laten bezorgen van boodschappen etc.
Want het zal best pittig zijn, zoals mensen ook schrijven. Maar dat wil niet zeggen dat je het niet moet doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn oma zat in een heel fijn verzorgingshuis. Ze was een lieve vrouw en naast de zorg kwam het personeel ook een sigaretje komen bij haar. Ze zag er altijd mooi verzorgd uit en was opgewekt. Het contact met het personeel was gemakkelijk. Een aantal van hen kwam op haar begrafenis.
Op het laatst was er een reorganisatie; personeel moest rouleren over afdelingen 'zodat ze overal konden staan'. Maar dat heeft mijn oma niet zo lang meegemaakt. Volgens mij heeft ze veel geluk gehad met haar plek.
.
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 20-11-2022 23:02
99.78% gewijzigd
.
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 20-11-2022 23:04
99.87% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Parella schreef:
10-11-2022 14:16
Maar wie denk je dat ze bellen als kleindochter de zorg niet aan kan? Als opa naar het ziekenhuis moet en er besloten moet worden over behandeling?
Is kleindochter dan gemachtigd? Is zij contactpersoon bij gemeente, instanties, verzekering, artsen. Gaat zij het tehuis regelen met al die instanties als het niet lukt? Zo ja, dan gaat het tehuis ook haar bellen als opa overlijdt hè. Dan is zij het aanspreekpunt. Jij bent dan voor alle informatie omtrent je vader afhankelijk van die kleindochter, misschien wel een nichtje die je zelden spreekt.

Zou jij dat allemaal uit handen geven als het jouw ouder betreft?

De arrogantie dat je denkt daarover te mogen beslissen als kind, koekoek. Uit handen geven... het ligt helemaal niet in jouw handen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Parella schreef:
10-11-2022 20:58
Dat is niet 'even bijspringen', dat is een dagtaak als iemand hulpbehoevend is. Het lijkt me logisch dat je iets dat zoveel
impact heeft op je naasten, met elkaar overlegd en daar geen eenzijdige beslissingen in neemt.

Bejaardentehuis? Die bestaan al decennia niet meer. Tegenwoordig heb je verpleeghuizen en daar kom je pas voor in aanmerking als je een indicatie hebt. Dat betekent dat je complexe zorg nodig hebt die thuis niet geleverd kan worden, of, als mantelzorgers (als die er zijn) het met de thuiszorg samen niet aankunnen en de situatie thuis niet meer te hanteren is door overbelasting van de mantelzorger.

Als een verpleeghuis al besproken wordt door de familie en er is een indicatie, dan kan je gerust geloven dat het dan voor een vrouw met een jong kind niet mogelijk is die zorg thuis te bieden.
Wat bedoel je met eenzijdige beslissing? Opa heeft zelf besloten en kleindochter wil graag helpen.
Ik begrijp echt wel dat het pittig is en dat de kinderen hun twijfels hebben. Echter, zoals eerder geschreven, die beste man is geen eigendom van de kinderen. Hij mag zelf beslissen waar hij zijn laatste dagen wil doorbrengen.
Het zou verstandig zijn voor TO om na te gaan bij medische professionals of het haalbaar is in deze situatie. Als dat oké is, dan lijkt het mij dat de rest zich daarbij moet neerleggen niet?

Of heb jij zoiets van fuck it wat opa zelf wil en wat de professionals zeggen?
S-Groot schreef:
11-11-2022 15:28
De arrogantie dat je denkt daarover te mogen beslissen als kind, koekoek. Uit handen geven... het ligt helemaal niet in jouw handen.
Natuurlijk is opa niemands eigendom. de veronderstelling alleen al dat ik, of wie dan ook zo over hun ouder zou denken vind ik stuitend en ver van de realiteit verwijderd.
Als er al een indicatie voor een verpleeghuis is dan is het al ver heen en niet zo simpel. Er zitten vele haken en ogen aan een dergelijke situatie, waar je als kinderen verantwoordelijk voor wordt gemaakt, door de professionals. Dat is geen keuze omdat je denkt dat je ouder je eigendom is,

Als kleindochter al die taken en verantwoordelijkheden op zich wil nemen en houden dan kan zij dat doen, maar het heeft veel impact op de hele familie dit soort keuzes, het lijkt me normaal dat het in overleg gaat en de familie zijn zorg uit mag spreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
impala schreef:
10-11-2022 10:46
En ik zou me als dochter ook niet laten overrulen door een kleindochter.
Maar je zou dan wel je vader overrulen, want het is namelijk ook zijn wens?

Alles nog eens goed doorspreken met opa en kleindochter kan natuurlijk wel, maar als het dan nog steeds zijn keuze is... ?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben wel benieuwd naar de reactie van TO inmiddels op alles wat er is geschreven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niet meer gereageerd sorry.
Bedankt voor alle reacties..

Ik heb een mooie woning samen met mijn partner met 4 slaapkamers en er waren plannen om een gedeelte van het huis beneden om te bouwen voor een plekje voor opa.
Helaas was de familie het er niet mee eens en heb ik het erbij gelaten.
Familie woonde in de buurt en er is verder geen ruzie geweest tussen mij en hun hiervoor, maar wel altijd veel afgunst omdat ik een goede band had met mijn opa. Ik ben zelf opgegroeid zonder vader en vroeger een hele tijd bij opa en oma gewoond, dus hij was als een vader voor mij. En kwam altijd voor mij op in mijn jeugd, en helaas heb ik dat op het laatst niet genoeg voor hem gedaan. Ik heb hier enorm veel spijt van, want mij opa heeft helaas zoveel verdriet gehad en hij wou niet meer alleen zijn, maar hij werd vanaf het ziekenhuis terug gestuurd naar huis en heeft daar een einde gemaakt aan zijn leven op een gruwelijk manier.
Dus of ik het aan had gekunnen of niet, hij was er voor mij en ik niet genoeg voor hem. Nu heb ik om de liefde en vrede te bewaren het erbij gelaten en was de uitkomst vreselijker dan vreselijk.
Hij heeft nog wel tegen mij gezegd dat hij het lief vond dat ik het hem had aangeboden en dat niemand anders had gedaan.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven