Waar bemoei jij je mee?

Ugli schreef: ↑

31-10-2023 07:54

Ik hoop dat er nooit een levensvorm komt die jou ongedierte vindt want anders heb je echt een probleem.

[...]

nitflex schreef: ↑

31-10-2023 07:58

Dat is niet alleen op Viva hoor. De dingen die jij hier beschrijft, en de manier waarop (pootjes uitdraaien enzo), zou in de echte wereld ook bij velen rare blikken geven.

Ik twijfel er niet aan dat er in de echte wereld ook genoeg figuren zoals cola-lola-cola rondlopen, helaas.

Anders dingen zoals bijvoorbeeld op de stoep fietsen, sorry maar dan lach ik je echt uit als je iemand daarop aanspreekt. Zou zelf een ander daar ook niet op aanspreken in dat opzicht vind ik niet dat het aan mij is om wel even een andere volwassenen ''op te voeden''.
[/quote]
————-
Is al n tijdje geleden kom de gang uit gelopen en werd aangereden door iemand op de fiets.zo onderste boven n koprol .ik was toen nog wat jonger maar dat zou mij nu niet meer moeten gebeuren.
Ga je dan staan kijken en lachen of doe je net als de persoon die mij aanreed .fiets je hard weg .mij achterlatend met n geschaafde pols en n kapot horloge bandje.?

Vanmiddag in de metro. Druk druk, veel mensen moesten staan. Hoogzwangere vrouw stapte in, vraagt aan een jongen van rond de 20 of ze naast hem mag zitten (zn tas stond naast 'm) en hij ging helemaal over de zeik. Dat t niet zijn probleem was en wist ze wel hoe zwaar die tas was en weet ik het wat nog meer. Ik kon me niet meer inhouden en zei: "Denk je dat de baby niks weegt"? Weer een hele tirade. Ik kijk hem aan, hij houdt eindelijk zn klep en ik zeg "Opgelucht"? Hij pakt zn tas en stormt tierend weg. Het hele voorval duurde nog geen 5 minuten. En hoogzwangere vrouw was blij dat ze kon zitten.

Oh, ik was dit topic vergeten maar ik heb me ook weer bemoeid. Ik wandelde afgelopen weekend op een avond in de richting van Centraal Station toen ik op een stil stuk een vrouw passeerde. Ze sprak me aan en wees naar een jongen die in hurkzit op een muurtje zat en die zich stomdronken om een soort railing had gevouwen (ik weet niet hoe ik het anders moet uitleggen), en achter die railing liep een muur die uitkwam op de keien: als de jongen zijn greep op de railing even zou laten verslappen zou hij achterover omlaag vallen en zijn nek breken. Hij leek te slapen.

Ik zei dat ze 112 moest bellen en ik ging naast de jongen op de muur zitten en stelde hem wat vragen. Hij reageerde nauwelijks, er kwamen wat Engelse brabbelzinnen uit. De vrouw werd intussen afgepoeierd door 112, dus daar stonden we.

Ik zwaaide naar een fietser die gelukkig stopte; een sterke man die de jongen misschien kon optillen. Maar nadat hij even had gekeken (“Kennen jullie hem?”) fietste hij weg. Ook een tweede man die we om hulp vroegen, had geen zin om af te stappen.

Terwijl we samen bij de jongen stonden te overleggen, hoorden we achter ons een vrouwenstem: “Gaat het?” En wij: “Nee! Hij gaat zo vallen, we moeten hem bij die railing weg zien te krijgen.”

We hadden geluk, want dit was een zeer doortastende dame. Ze sprak op luide toon tegen hem: “Hello, love. You have to use your legs, come on,” en toen hij half stond, trokken we hem door de railing heen (moeilijk uit te leggen, maar achter hem was dus een diepe kloof) en uiteindelijk viel hij om, bovenop mij, want ik was onder zijn zware gewicht omgetuimeld. Maar hij was nu wel veilig!

Daarna ging het snel. De doortastende vrouw vroeg waar hij woonde (zij verstond ‘Haarlem’) en ze zei dat ze hem naar de trein ging brengen. “You have to listen to me, I am a mountain climber so you’d better do what I say.” Ik vroeg of ik mee moest lopen (de jongen kon nauwelijks rechtop staan) maar ze zwaaide naar ons en daar gingen ze.

Wonderlijk. Maar ook bijzonder, drie vrouwen die een wildvreemde jongen voor een fatale val behoeden. (Gek dat die mannen doorreden. Zijn vrouwen dan toch behulpzamer? dacht ik nog).

Ik snap nu iets beter waarom er regelmatig mensen (vaak mannen) in de gracht vallen en verdrinken.

Klinkt meer als een redding dan bemoeienis! Goed gedaan! Fijn dat er mensen zoals jullie rondlopen!!

Ik dacht eigenlijk dat het bemoeien hier op een hele ander niveau besproken zou worden.

Bijvoorbeeld op mijn werk werd best vaak even snel iets besproken als; wat denk je dat ik met dit moet doen of ik had iets zo en zo doen. Dan bemoeide ik mij er nog wel eens mee als ik het geen goede optie vond. Of wel als ze twijfels hadden.

Of als je partner iets gaat doen op een manier die niet jouw voorkeur heeft of gewoon niet de handigste manier is. Of je dan wel suggesties geeft (wat soms ook irritant bemoeien is) of wacht tot diegene hulp vraag (of duidelijk nodig heeft).

Mensen helpen zie ik niet perse als bemoeien. Ik heb met vaak genoeg kinderen/jeugd/volwassenen opgeraapt die gevallen waren met de fiets. Omdat er een veter om de trapper zat, omdat ze de zware fiets moeilijk omhoog krijgen enz. Ik vraag altijd wel of ze een handje mag helpen, dus ik doe het niet ongevraagd.

Maar ik kan mij voorstellen als iemand ergens zit te huilen, dat het wel weer als bemoeien voelt. Omdat ik mij kan voorstellen dat zo iemand denkt; laat me gewoon met rust!!

Nou ja heel veel dingen zijn in de openbare gelegenheid gaan me niks aan maar soms bemoei ik me wel met dingen, meestal behulpzaam bedoeld.
Vooral op stations zie ik regelmatig mensen met hun rugtas open. Dat vertel ik ze dan wel. Vaak hebben mensen het niet doorgehad en dan zijn ze erkentelijk en doen ze de tas dicht. Een enkele keer maakt het ze niet uit en soms is de tas stuk en gaat die niet dicht.

Laatst bij de kassa vroeg de cassière aan de klant of de krat bier op de rolband mocht. Maar dat was zo zwaar. Toen heb ik gezegd dat het leven zo zwaar is.

Fietslampjes van stilstaande fietsen doe ik meestal uit als het lukt en ik erlangsloop. Weet niet of mensen dat zo bedoelen om hun fiets terug te vinden of zo.

Dit weekend heb ik bij een kindje (7 of 8 jaar) de ketting op de fiets gelegd. Die zat langs de weg het te proberen maar dat ging niet zo.

Soms bel ik de politie als ik een brommerplaat vind. Meestal wordt het dan afgeven bij de gemeente maar een keer ben ik doorverbonden met de eigenaar.

Een keer heb ik gebeld toen 's ochtends een persoon A een ander persoon B lastig viel. Ik zei tegen persoon A dat persoon B daar geen zin in had (die probeerde weg te komen in de auto). A zei dat die zich niets van me aantrok. Dat ik maar de politie moest bellen. Dat maar gedaan. A prevelde nog over een OV-kaart maar droop toen af.

Een andere keer stond bij een auto een waterflesje op het dak. De auto stond redelijk verscholen maar ik zag dat er mensen waren. Een persoon C hield een andere persoon D vast. Andere persoon huilde. Ik zei tegen C dat die niet zo moet met D moest omgaan. Ik verwachtte of verontschuldigingen en bagatelliseren of vechten. Maar het werd anders. C keek op en liep weg alsof er niets aan de hand was. D wilde niks, niet dat ik politie belde. Toch gedaan, het informatienummer. Die schakelden door naar 112. Ik legde de situatie uit, locatie en gaf de nummerplaat van de auto. Vroeg of ik nog iets kon doen, wist het niet zo. Hoefde niet. Toen ben ik gegaan. Later teruggebeld en toen bleek dat de auto niet was aangetroffen. Hoop dat het D goed gaat.

Niet dingen die me aangaan maar als het kan helpen bemoei ik me er wel mee al zoek ik merk ik de laatste tijd dat ik sneller situaties vermijd die op een strijd uit kunnen lopen. Laatst stond een man met een scootmobiel stil langs een weg waar verder niets was. Ik vroeg of er iets was. Er was niets. Hij was even zijn tas aan het ordenen of zo en gooide zooi op straat. Daar heb ik toen niks van gezegd. Dat kan ik niet zo goed op een vriendelijke manier. Anders dan misschien "u verliest wat".

madamzonderm schreef: ↑

14-11-2023 11:09

Nou ja heel veel dingen zijn in de openbare gelegenheid gaan me niks aan maar soms bemoei ik me wel met dingen, meestal behulpzaam bedoeld.
Vooral op stations zie ik regelmatig mensen met hun rugtas open. Dat vertel ik ze dan wel. Vaak hebben mensen het niet doorgehad en dan zijn ze erkentelijk en doen ze de tas dicht. Een enkele keer maakt het ze niet uit en soms is de tas stuk en gaat die niet dicht.

Laatst bij de kassa vroeg de cassière aan de klant of de krat bier op de rolband mocht. Maar dat was zo zwaar. Toen heb ik gezegd dat het leven zo zwaar is.

Fietslampjes van stilstaande fietsen doe ik meestal uit als het lukt en ik erlangsloop. Weet niet of mensen dat zo bedoelen om hun fiets terug te vinden of zo.

Dit weekend heb ik bij een kindje (7 of 8 jaar) de ketting op de fiets gelegd. Die zat langs de weg het te proberen maar dat ging niet zo.

Soms bel ik de politie als ik een brommerplaat vind. Meestal wordt het dan afgeven bij de gemeente maar een keer ben ik doorverbonden met de eigenaar.

Een keer heb ik gebeld toen 's ochtends een persoon A een ander persoon B lastig viel. Ik zei tegen persoon A dat persoon B daar geen zin in had (die probeerde weg te komen in de auto). A zei dat die zich niets van me aantrok. Dat ik maar de politie moest bellen. Dat maar gedaan. A prevelde nog over een OV-kaart maar droop toen af.

Een andere keer stond bij een auto een waterflesje op het dak. De auto stond redelijk verscholen maar ik zag dat er mensen waren. Een persoon C hield een andere persoon D vast. Andere persoon huilde. Ik zei tegen C dat die niet zo moet met D moest omgaan. Ik verwachtte of verontschuldigingen en bagatelliseren of vechten. Maar het werd anders. C keek op en liep weg alsof er niets aan de hand was. D wilde niks, niet dat ik politie belde. Toch gedaan, het informatienummer. Die schakelden door naar 112. Ik legde de situatie uit, locatie en gaf de nummerplaat van de auto. Vroeg of ik nog iets kon doen, wist het niet zo. Hoefde niet. Toen ben ik gegaan. Later teruggebeld en toen bleek dat de auto niet was aangetroffen. Hoop dat het D goed gaat.

Niet dingen die me aangaan maar als het kan helpen bemoei ik me er wel mee al zoek ik merk ik de laatste tijd dat ik sneller situaties vermijd die op een strijd uit kunnen lopen. Laatst stond een man met een scootmobiel stil langs een weg waar verder niets was. Ik vroeg of er iets was. Er was niets. Hij was even zijn tas aan het ordenen of zo en gooide zooi op straat. Daar heb ik toen niks van gezegd. Dat kan ik niet zo goed op een vriendelijke manier. Anders dan misschien "u verliest wat".

Wat fijn dat je zo behulpzaam bent!

Mia schreef: ↑

08-11-2023 07:41

Klinkt meer als een redding dan bemoeienis! Goed gedaan! Fijn dat er mensen zoals jullie rondlopen!!

Dank je! Meer redding dan bemoeienis inderdaad maar het viel me op dat de twee mannen die ik aansprak/om hulp vroeg er helemaal geen zin in hadden en snel wegfietsten. Dus ik interpreteer ‘bemoeien’ ook positief (en negatief, in het geval van die mannen).

Met irritante dingen op straat of in het park, zoals honden of fietsers op plekken waar dat niet mag, bemoei ik me uit principe nooit. Hier in Amsterdam is sowieso bijna iedereen toerist, en zo niet, dan zit ik niet op ruzie of klappen te wachten.

Maar toen ik eens langs een heftige ruzie tussen een man en een vrouw liep, ook toeristen trouwens, waarbij die man de vrouw van haar fiets trok, sloeg en verrot schold, viel me op dat er véél mensen tussen sprongen en de vrouw werd zelfs meegenomen door een vrouwelijke passant. Haar huurfiets werd gewoon achtergelaten op straat; ik denk dat het einde relatie was. Dus in dat soort gevallen zijn mensen gelukkig heel alert en behulpzaam.

Vandaag gelukkig bemoeid.
Twee pubers van de lokale praktijkschool lieten de honden van hun docenten uit.
De jongens waren in een soort van paniek want de oude labrador liep ergens op te kauwen en ze durfden het niet uit zijn bek re pakken.

Heb ik dus maar voor ze gedaan. Bleek een dikke prop wcpapier te zijn.
De jongens waren heel dankbaar en de hond baalde