Wat je niet hardop wil zeggen deel XII

09-05-2023 19:55 3307 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Op verzoek een nieuw topic :-)
Nee heb je, ja kun je krijgen
Ja, ik weet het. Jullie hebben ook gelijk. Maar dit is echt een trauma thema bij mij. Mensen die me verlaten. Mijn vader overleed al jong, dus ben waarschijnlijk onveilig gehecht daardoor en daarna verloor ik veel vriendinnen en ook mijn vader's familie die me niet meer wilden en "verbannen" hebben. Dus dit is echt een ding bij mij. Daarna nog een paar vriendinnen gehad ( borderliners ) die na jaren gebruik van me gemaakt hebben ineens verdwenen en nooit meer wat van gehoord.
Deze vriend ken ik al vanaf mijn 17e. We hebben door de jaren heen contact gehad, en dan weer een tijd niet maar vaak komt hij terug als er iets is, en als hij wat nodig heeft. Daarna kan het snel weer doodbloeden.
Nu zit hij weer fijn in zijn huis dus zal het wel weer doodbloeden. Ik voel me gewoon zo'n sukkel dat ik er weer in gelopen ben.
Misschien ben ik te voorbarig hoor, hij is pas net verhuisd maar het contact is nu al echt minimaal en komt constant van mijn kant.

Vervelend is dat he, Groentuintje. Zeker als je al zo'n muur om je heen hebt en dan toch weer een poging waagt en dan weer de deksel op je neus krijgt. Je laat daarna je muur nog minder snel weer een keer omlaag. Het helpt niet echt qua vertrouwen in de mensheid, wat ik toch allang kwijt was.
Het ligt niet aan jou. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja :hug: jij hebt het ook niet makkelijk :( en hier geen contact met 1 ouder wegens wangedrag… ook best moeilijk allemaal en verdrietig. Ik praat heel makkelijk en mensen kunnen altijd hun hart luchten bij mij, maar laat mij dan niet vallen als een baksteen erna :'(
Voor iedereen een groene tuin
GroenTuintje schreef:
22-11-2023 10:05
Ja :hug: jij hebt het ook niet makkelijk :( en hier geen contact met 1 ouder wegens wangedrag… ook best moeilijk allemaal en verdrietig. Ik praat heel makkelijk en mensen kunnen altijd hun hart luchten bij mij, maar laat mij dan niet vallen als een baksteen erna :'(
Heftig is dat he, dat gevoel van afwijzing. Dat je goed bent om ze bij te staan maar als jij wat hebt ze nergens te vinden zijn. Wat naar dat je het zo zwaar hebt met je ouder en de mensen om je heen. :hug:
Al moet ik zeggen dat ik dat ook lastig vind hoor, om hulp vragen. Aangeven dat het niet goed met me gaat. Hier op het forum kan ik dat wel maar mijn familie heeft geen idee hoe ik me voel. Ik zeg dit soort dingen niet tegen mijn moeder omdat ik niet wil dat ze zich zorgen maakt.
En ze snapt ook niets van iemand met een depressie dus ik heb er weinig aan. Met een andere vriendin bespreek ik het soms maar ik los dingen liever zelf op.
Ik merk ook dat ik steeds meer behoefte krijg aan een hond. Ik denk daar al heel lang over en mijn leen hond heeft me echt gered vorig jaar in een donkere tijd maar ik zou zo graag een eigen hond hebben in huis. Je hoort zo vaak dat een hond de beste antidepressiva is die er bestaat.
Ik denk oprecht dat ik er enorm van op zou knappen. Maar mijn kat is niet dol op honden. Al tolereert hij leen hond nu prima, die is ook bang voor hem en blijft uit de buurt. Dus het gaat steeds meer kriebelen om een hond te adopteren. Ik heb zo'n behoefte aan die onvoorwaardelijke liefde. :(
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier precies zo, thuis laat ik de tranen stromen (mijn kinderen vragen wel eens waarom ik rode ogen heb). Buitenshuis ben ik diegene die alles en iedereen aankan en altijd vrolijk en aanspreekbaar is…
Voor iedereen een groene tuin
Ze zeggen wel eens dat de mensen die het meest pijn hebben ook de meeste empathie kunnen hebben voor anderen. Aan mij merken ze ook niets op straat, ik klets honderduit me de baasjes van honden die ik tegenkom met mijn leen hond, ik ben sociaal naar de dames bij de supermarkt, kan prima gezellig doen tegen een wildvreemde maar dan ga ik weer naar huis en zit ik weer eenzaam te zijn.
Mensen zijn altijd zo verbaasd als ze horen dat ik depressief ben.
Weten je kinderen hoe je je voelt of deel je het liever niet?
Ik huil zelf niet zo vaak, als de dam eenmaal barst blijf ik gaan.

Super naar dat je je ook zo voelt. :hug: :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja mensen waarvan je het niet verwacht (altijd vrolijk etc) die kunnen zich thuis het naarst voelen (en helaas nog erger..ik heb in mijn familie een aantal die altijd vrolijk waren en nu er niet meer zijn, en niemand kon het geloven). Ik doe mijn ding en luister veel muziek (geeft ook een soort steun). En mijn kinderen leg ik wel uit wat er is, maar ook niet te veel details.
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss_Edwards, dat veel mensen zo zijn, betekent niet dat het niet kut is en dat je er niet verdrietig over mag zijn. Het is gewoon zuur.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Wat naar dat je mensen verloren bent in je familie waar je op leunde GroenTuintje. Dat is enorm zwaar. Ik snap dat je niet teveel aan je kinderen verteld over je gevoel. Fijn dat je steun haalt uit je muziek. Dat is belangrijk, dat je iets hebt om je aan vast te klampen tijdens een rotdag.
Ik heb vandaag echt zo'n dag dat ik alleen maar wil janken en mijn oma enorm mis. Na haar overlijden ben ik jaren enorm depressief geweest, we waren echt soulmates. Ik ben nooit meer de oude geweest na haar dood.

Net op de terugweg van het stemmen opgeknapt van de Golden Retriever uit de buurt hier, die ik even goed geknuffeld heb. Dat helpt dan beter dan wat dan ook. Ook een leuk gesprek met zijn baasje gehad, misschien mag ik af en toe ook met hem wandelen, ze zoekt ook nog oppas voor in haar vakanties. Ik kan dan enorm blij worden van dit soort dingen tijdens zulke dagen.
Verder heb ik chocola gehaald en ga ik zo op de bank met een kerstfilm denk ik.
Ander lichtpuntje: vriend appte wel ineens weer net. Dus misschien was ik toch de snel met mijn oordeel. Dat zou leuk zijn.

Diana, dat is zo. Maar ik hou niet van zwakte tonen. Ik hou niet van toegeven dat ik weer slecht in mijn vel zit, zeker niet naar familie. Ik wil gewoon dat het goed met me gaat, dat ik ook weer van dingen geniet. Ik zit er zelfs aan te denken om antidepressiva aan te gaan vragen of zo. Maar dat wil ik eigenlijk niet. Het is echt zoeken naar lichtpuntjes.
Ik geloof het gewoon niet dat je 20 plus jaar bij elkaar kunt zijn zonder ooit een ruzie.
Je innerlijke groei kan toch niet zo synchroon lopen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss_Edwards schreef:
22-11-2023 12:39
[...]

Diana, dat is zo. Maar ik hou niet van zwakte tonen. Ik hou niet van toegeven dat ik weer slecht in mijn vel zit, zeker niet naar familie. Ik wil gewoon dat het goed met me gaat, dat ik ook weer van dingen geniet. Ik zit er zelfs aan te denken om antidepressiva aan te gaan vragen of zo. Maar dat wil ik eigenlijk niet. Het is echt zoeken naar lichtpuntjes.
Ook dat is menselijk hoor. Ik (en velen anderen) vind het ook lastig om uit te spreken dat het niet goed gaat of dat ik niet lekker in mijn vel zit. Want dat is het echt. Dan moet het wel echt erg zijn, want anders spreek je het niet uit en zo. :roll:

Wat misschien kan helpen met het zoeken naar lichtpuntjes, is een gratitude journal. Daarin kun je dan zetten wat de lichtpuntjes van je dag waren en eventueel hoe je dag was. Ik heb gemerkt dat als ik een dag een cijfer moet geven dat ik dan meer ga nadenken over de dag. Als ik dan bijvoorbeeld aan die knuffelsessie met de buurhond denk, dan voel ik mij alweer beter omdat ik mij bedenk hoe leuk dat was. En is dan is per saldo een dag misschien wel gewoon een normaal oké dag in plaats van een mwa dag.
Vaak voel je je rotter als je aan vervelende dingen denkt, andersom werkt vaak ook! Alleen niet leuke dingen onthoud je beter dan wel leuke dingen...

Hema dagboek

Ik heb gisteren met de kat van de buren geknuffeld, dat was wel een hoogtepunt. Hij is nog super jong en super knuffelig en zooooo fluffy. :cat:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
22-11-2023 15:00
Ik geloof het gewoon niet dat je 20 plus jaar bij elkaar kunt zijn zonder ooit een ruzie.
Je innerlijke groei kan toch niet zo synchroon lopen?
Geloof jij niet dat het mogelijk is om niet synchroon te groeien zonder ruzie?
Imagine
dianaf schreef:
22-11-2023 15:13
Ook dat is menselijk hoor. Ik (en velen anderen) vind het ook lastig om uit te spreken dat het niet goed gaat of dat ik niet lekker in mijn vel zit. Want dat is het echt. Dan moet het wel echt erg zijn, want anders spreek je het niet uit en zo. :roll:

Wat misschien kan helpen met het zoeken naar lichtpuntjes, is een gratitude journal. Daarin kun je dan zetten wat de lichtpuntjes van je dag waren en eventueel hoe je dag was. Ik heb gemerkt dat als ik een dag een cijfer moet geven dat ik dan meer ga nadenken over de dag. Als ik dan bijvoorbeeld aan die knuffelsessie met de buurhond denk, dan voel ik mij alweer beter omdat ik mij bedenk hoe leuk dat was. En is dan is per saldo een dag misschien wel gewoon een normaal oké dag in plaats van een mwa dag.
Vaak voel je je rotter als je aan vervelende dingen denkt, andersom werkt vaak ook! Alleen niet leuke dingen onthoud je beter dan wel leuke dingen...

Hema dagboek

Ik heb gisteren met de kat van de buren geknuffeld, dat was wel een hoogtepunt. Hij is nog super jong en super knuffelig en zooooo fluffy. :cat:
Ja dat ook inderdaad. Dat het toegeven het nog echter en erger maakt. Net doen alsof er niets mis is dat helpt. :bonk: Niet dus.
Maar dat dagboek is een goed idee ja, ga ik zeker proberen bij te houden. Morgen heb ik al een beter dag hoor, oke ik moet naar de arts om te horen wat voor ingreep ik krijg maar ik ga ook mijn hond zien en uitlaten en in de avond bij mijn moeder eten en mijn neefje zien. Dus dat zijn dan wel weer lichtpuntjes. :heart:
En vandaag was niet helemaal flut, dankzij buurhondje. Dat vriend appte deed ook goed. Ga dat zeker opschrijven. Soms heb je dat inderdaad even nodig.

Heerlijk he, zo'n knuffelkat in de buurt. Dat kan je hele dag opfleuren. :heart:
Mensen aaien mijn kat ook vaak, zo leuk om te zien. Zelf aai ik elke kat die ik zie als ik op zaterdag de post aan het bezorgen ben. Laatst had ik er een op mijn zadel, zo gezellig. Daar knap ik echt van op dan. Ik heb ook nog zat leuks in mijn leven hoor, maar de angst voor iets ergs qua gezondheid en een donkere dag qua depressie maakt het allemaal even wat erger. Morgen zal het wel weer gaan. :$
Bedankt voor alle lieve berichtjes, wil het topic niet teveel kapen verder met emotionele shit.
Klapstoel schreef:
22-11-2023 15:31
Geloof jij niet dat het mogelijk is om niet synchroon te groeien zonder ruzie?
Eerlijk gezegd niet dat dat heel vaak gebeurd nee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Knip
butterfly_fly wijzigde dit bericht op 24-11-2023 10:02
98.20% gewijzigd
Moss Edwards, gewoon schrijven hoor. Ik heb er niet echt advies over, behalve dat je misschien kunt proberen om je eigen beste vriendin te worden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
22-11-2023 15:00
Ik geloof het gewoon niet dat je 20 plus jaar bij elkaar kunt zijn zonder ooit een ruzie.
Je innerlijke groei kan toch niet zo synchroon lopen?
Dat is heel simpel kan ik uit ervaring vertellen. Gewoon eentje zoeken die alles een ‘discussie’ noemt en je hebt nooit ruzie. Ik geloof dat als ik het halve servies tegen de muur zou smijten (niet dat ik dat doe) dan zou hij nog met droge ogen tegen de geschrokken buren vertellen dat we een ‘discussie’ hadden.
Nee heb je, ja kun je krijgen
lemoos2 schreef:
22-11-2023 18:57
Dat is heel simpel kan ik uit ervaring vertellen. Gewoon eentje zoeken die alles een ‘discussie’ noemt en je hebt nooit ruzie. Ik geloof dat als ik het halve servies tegen de muur zou smijten (niet dat ik dat doe) dan zou hij nog met droge ogen tegen de geschrokken buren vertellen dat we een ‘discussie’ hadden.
:HA:

Beetje herkenbaar. Mijn man zegt ook dat wij ruzie hebben als ik het alleen over een discussie hebt.

Maar ik moet zeggen dat er hier nog nooit met servies tegen de muren is gegooid, nog is er met deuren gegooid. Misschien weleens een stem verheft, maar geen geschreeuw.

Dus ja, het is maar net wat je definitie van ruzie is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stelletje trutten achter de mag-maar-1-koekje-balie :wtf: en wat doet de rest?? Alles pakken wat er te pakken valt… mijn kids durven niet, stelletje debielen, vandaar dat ik er 1 pakte, en dan een grote bek toe krijgen. Ik had die koekjes in jullie snavel moeten gooien
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan er ook niks aan doen...
Nee,zoon wel,die had de avond van zijn leven gister zeker😡😡😡
Zeg gewoon maar voorlopig helemaal niets meer tegen mij en ik zal je ook niet meer bellen als ik,je dochter,gewoon even steun van haar moeder nodig heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
IncaH schreef:
22-11-2023 19:11
:HA:

Beetje herkenbaar. Mijn man zegt ook dat wij ruzie hebben als ik het alleen over een discussie hebt.

Maar ik moet zeggen dat er hier nog nooit met servies tegen de muren is gegooid, nog is er met deuren gegooid. Misschien weleens een stem verheft, maar geen geschreeuw.

Dus ja, het is maar net wat je definitie van ruzie is.
Man heeft wel een gelijk beeld van ruzie (het ergens hartgrondig niet mee eens zijn en daar een groot punt van maken, opgekropte frustratie er even lekker uitgooien). Maar het is zijn manier van ‘bezweren’ denk ik. Als hij zou zeggen: ‘we hebben ruzie’ dat het dan pas een èchte ruzie is of zo. Hij snapt het ook niet dat ik nog boos ben als hij besluit dat ik ‘niet meer constructief reageer’. Echt oprecht verbaasd want ‘we hebben toch onze gezichtspunten uitgewisseld’. Ja, maar niets concreet opgelost of een compromis bereikt.

En tegenwoordig hebben we dan zo’n puber in huis die dan commentaar geeft: ‘Pap, als iemand jou op je bek slaat, is het dan wel een ruzie of is dat een ‘pittige’ discussie?’. Of als hijzelf ruzie heeft gehad met iemand dan duidelijk expliciet vertelt waarom het een ruzie is en geen discussie :-)
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom eindigt bij mij het Amerikaanse volkslied in het kerstliedje Noël?
Get on, boogie, turnin' me on
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
Alle reacties Link kopieren Quote
:mad: :-o O_O :steam: :@ :swear: :'( :'( :'( :'(
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan niet slapen, ik denk dat ik me teveel op heb lopen fokken over de uitslagen. Nu kijk ik filmpjes van rabiate wasberen die mensen aanvallen.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
Surebaby schreef:
22-11-2023 17:33
Moss Edwards, gewoon schrijven hoor. Ik heb er niet echt advies over, behalve dat je misschien kunt proberen om je eigen beste vriendin te worden?
Lief van je. Dat zei mijn oma ook altijd. Ik ben ook meestal heel goed in alleen zijn hoor, maar soms is het toch even eenzaam. Vandaag word een betere dag, ik ga mijn hondjes zien, ga bij mijn moeder eten en mijn neefje zien. Het ziekenhuis zie ik wel tegenop maar dat is maar een ding en de rest wordt positief. :yes:
Ik heb de leuke dingen van gisteren opgeschreven in mijn schriftje.
Deze uitslag is een soort kers op de taart.
'oh deze week googlen we of de couveusebabies uit dat ziekenhuis in de Gazastrook daadwerkelijk achtergelaten zijn om daar dood te gaan met een huilende vriend, we hebben een gesprek met een compleet oversture collega die wel gelooft dat de babies daar zijn achtergelaten en anti-semitische taal uit begint te braken waardoor een andere collega de rest van de dag wit weggetrokken rondloopt en het over emigreren gaat hebben.
daarna begraven we een dierbare en oh ja, iedereen heeft blijkbaar op Wilders gestemd'.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven