Welk vooroordeel van jou bleek echt niet te kloppen?

14-02-2024 07:27 37 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Nav een ander topic realiseerde ik me dat ik heel lang vooroordelen heb gedacht over ‘volkse wijken’. Als kind opgegroeid in grote herenhuizen en toen ik op mezelf ging wonen kwam ik in een wereld die ik niet kende.
Ik woon nu al jaren in zo’n ‘volkse wijk’ en ik heb het er zo ontzettend naar mijn zin.. De buren zijn lief, we houden rekening met elkaar, (als de buren een feestje hebben wordt er altijd gezegd ‘sorry, misschien is er wat harde muziek’ en dat valt dan altijd mee), de mensen doen boodschappen voor elkaar, helpen elkaar met klusjes in huis en in de tuin en ga zo maar door. Als iemand een paar dagen niet gezien is wordt dit meteen opgemerkt en actie ondernomen.

Als ik zeg dat ik daar woon krijg ik wel eens de vraag ‘oh, vind je dat leuk wonen?’, met een beetje een ondertoon. Ja, ik vind het écht leuk. De buren krijgen minstens 30 keer per dag bezoek op scooters en de mensen zijn goedgebekt 😂 maar iedereen let op mijn kinderen en ik ben ontzettend blij dat ik dit meegemaakt heb.

Welk vooroordeel van jou bleek ook niet te kloppen?
Natte tosti..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had een positief vooroordeel over homoseksuele mannen. Dat dat altijd van die leuke mannen zijn.
Dus was helemaal in mijn nopjes toen we paar maanden geleden een homoseksuele collega kregen. Blijkt een heel vervelende man te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blackstar schreef:
14-02-2024 08:19
Ik had vorige week een afspraak in het ziekenhuis. Van de arts met wie ik de afspraak had, zag ik van tevoren een foto en ik hij leek me echt zo’n vervelende, arrogante man die je niet serieus neemt. Ben er helaas al een paar van tegengekomen in de loop der jaren.
Dat vooroordeel bleek totaal niet te kloppen, de beste man was superaardig, grappig, nam me hartstikke serieus etc etc. Echt precies het tegenovergestelde van wat ik had verwacht.
Ik was hier ook bang voor. Van mijn ouders heb ik allerlei vreselijke verhalen gehoord over artsen die niet luisteren, fouten maken doordat ze niet luisteren, enzovoorts.
Mijn eigen ervaringen in het ziekenhuis tot nu toe zijn heel anders. Misschien is het geluk, maar ik ben er heel blij mee.
Nu ik wat ouder ben denk ik dat mijn ouders gewoon niet weten hoe ze überhaupt met een arts kunnen praten. Ze zijn allebei doodsbang. Mijn moeder wordt dan totaal wantrouwend over alles, mijn vader klapt helemaal dicht en durft niks te vragen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben opgegroeid in een chique wijk waar ik me nooit thuis heb gevoeld. Ik heb ook geen typisch accent, want dat was voor mensen uit de volkswijken en dat klonk aso. Nou, als je dat naar je kop krijgt geslingerd, leer je dat snel af.

Inmiddels woon ik zelf in een typische volkswijk. We kenden de wijk alleen uit de statistieken die Google biedt, maar ik heb me nog nooit ergens zo veilig gevoeld als hier. Men staat altijd voor je klaar. Natuurlijk is er wel eens herrie of gedoe, maar dat is meestal van dronken/doorgesnoven toeristen.

In mijn oude buurt was was er vaak veel meer gedoe bij de bewoners onderling. Ik voel me hier als een vis in het water. De mensen zijn aardig, we helpen elkaar en we spreken elkaar regelmatig.
Toen ik als puber ging liften (ja ja, dat had je nog, toen de OV studentenkaart nog moest worden uitgevonden), zelf afkomstig uit een linkserig milieu, had ik het idee dat je bij de BMW+man-in=pak achter het stuur geen schijn van kans had, en dat de lelijke eend+anti-kernenergie-sticker+roodharige vrouw achter het stuur je altijd wel zou mee nemen. Beide vooroordelen bleken 100% onjuist.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zanahoria schreef:
14-02-2024 10:42
Ik had een positief vooroordeel over homoseksuele mannen. Dat dat altijd van die leuke mannen zijn.
Dus was helemaal in mijn nopjes toen we paar maanden geleden een homoseksuele collega kregen. Blijkt een heel vervelende man te zijn.
Valt onder de categorie "alle dikke mensen zijn altijd gezellig"

:facepalm:
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had het vooroordeel dat volksbuurten gezellig waren, met mensen die elkaar hielpen.
Nu woont mijn dochter sinds enkele maanden in een volksbuurt, maar mijn vooroordeel blijkt niet te kloppen.
Ze woont in een straat waar veel ruzie is, de politie regelmatig langskomt, drugs openlijk gedeald worden en iedereen een uitkering heeft.
Dus een hele andere volksbuurt dan waar sommigen van jullie over schrijven.
Zanahoria schreef:
14-02-2024 10:42
Ik had een positief vooroordeel over homoseksuele mannen. Dat dat altijd van die leuke mannen zijn.
Dus was helemaal in mijn nopjes toen we paar maanden geleden een homoseksuele collega kregen. Blijkt een heel vervelende man te zijn.
Haha wij hadden gay buren wat verderop, die zich richting hun naaste buren echt misdroegen.
Dat stel vond oa dat naastgelegen tuinen ook van hen waren, dus bij feestjes had je als buur een meute feestende en drugsgebruikende en sexende mannen in de tuin, ze lieten hun honden in die tuinen poepen en los lopen, gooiden hun troep over de schutting, waren heel agressief als je dit niet goed vond, etc.

Het is best lastig om als je een klacht hebt over 2 mannen die samenwonen de ander ervan te overtuigen dat je een klacht hebt en niet wil opscheppen over je leuke kennissen.
Dus wij hadden in de buurt als standaard reactie een sarcastisch 'oh gezellig!' als het over hen ging, omdat we allemaal wel die eerste reactie hadden gehad van een instantie als we wilden klagen over die sexfeestjes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Daveotion schreef:
14-02-2024 11:16
Ik was hier ook bang voor. Van mijn ouders heb ik allerlei vreselijke verhalen gehoord over artsen die niet luisteren, fouten maken doordat ze niet luisteren, enzovoorts.
Mijn eigen ervaringen in het ziekenhuis tot nu toe zijn heel anders. Misschien is het geluk, maar ik ben er heel blij mee.
Nu ik wat ouder ben denk ik dat mijn ouders gewoon niet weten hoe ze überhaupt met een arts kunnen praten. Ze zijn allebei doodsbang. Mijn moeder wordt dan totaal wantrouwend over alles, mijn vader klapt helemaal dicht en durft niks te vragen.
Ik heb toch echt al wel wat vervelende artsen meegemaakt. Van een kinderarts die alles meteen afdeed als psychisch omdat mijn dochter van 5 niet aan haar buik wilde laten voelen tot een huisarts die ik voor het eerst ontmoette en die niet eens gedag zei of zich voorstelde (en vervolgens vond dat ik stress had -wat totaal niet zo was- terwijl later bleek dat mijn klachten door een lage bloeddruk kwamen) en nog meer ervaringen. Eentje die vond dat rsi niet bestond en dat ik maar moest stoppen met werken :bonk: en een die op zich wel aardig was maar zei dat baby’s niet zomaar uitdrogen (dochter was 3 maanden, dronk niet, gaf over en het was 31 graden). Ik kan er wel een boek over schrijven :mrgreen:
Maar deze was dus top!
calvijn1 schreef:
14-02-2024 13:10
Valt onder de categorie "alle dikke mensen zijn altijd gezellig"

:facepalm:
De categorie die je zoekt is “vooroordeel”. Niet geheel toevallig het onderwerp van dit topic.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een man hier in de wijk die ik vaak zag, met bordjes in zijn tuin 'hier geen hondenpoep' enzo, had ik ingeschat als een chagrijnige oude vent. Tot ik een keer langsliep, automatisch groette en ik een hele jolige, vrolijke 'Hoi!' terug kreeg. Bleek een hele toffe man!
Alle reacties Link kopieren Quote
De volksbuurten die ik ken zijn eigenlijk helemaal niet zoals hier beschreven wordt. Dat iedereen elkaar helpt en voor elkaar klaarstaat en zelfs een oogje in het zeil houdt wat betreft alle kinderen.

Er wordt vooral heel veel geroddeld, gespied vanachter de gordijnen en heel erg bemoeid.

Toen een kennis van me nog vlakbij mij woonde liep in haar volksbuurt 's avonds laat een peuter in doorweekte luier over straat, moeder lag laveloos op de bank blijkbaar.

Verder vooral veel vuurwerk-overlast het hele jaar door.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik hier kwam wonen, volksbuurt. De bewoners zijn gemêleerd. "Aso's", mensen met een uitkering, mensen met een goede baan, jong, gezin, oud, alleenstaande met kinderen, zonder kinderen.

Toen ik er dus net woonde liep er regelmatig een hele grote, gespierde man met een heel klein hondje en zijn vriendin liep 3 stappen achter hem. Ze was ook wel heel veel kleiner dan hij was dus moest onderhand rennen om hem bij te houden.

Naast dat hjj groot en gespierd is. Zit hij ook onder de tatoeages, gouden kettingen en oorbellen. Doordat ook zijn gezicht onder de inkt zit en groot is, dacht ik dat het een echte aso zou zijn. Met een echt plat accent en dat je vooral geen ruzie met hem moet zoeken.

Hij blijkt gewoon een hele lieve man te zijn. Dat kleine ratje hondje waar hij mij liep, is echt zijn alles. Hij sprak me een keer aan, omdat hij me al een paar keer slecht lopend had zien lopen. Of hij me ergens mee kon helpen en als ik een keer hulp nodig had, ik altijd langs kon komen.

Dus mijn vooroordeel over aso en enge vent, klopte totaal niet met hoe hij is.
It is
what it is.
Accept it
and move on!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven