Psyche
alle pijlers
Contact met gehele familie verbroken. Wie ook?
vrijdag 14 april 2023 om 20:36
Ik kom uit een gezin met heel veel emotioneel en fysiek geweld, vanaf jongs af aan. Vader is vroeg gestorven, moeder en de overige familie heb ik sinds een paar jaar de deur gewezen. Mijn moeder is psychisch zeer ziek en manipulatief, gevaarlijk, harteloos etc. Ze heeft mij compleet kapot gemaakt jarenlang. (Dagelijks zeggen: je bent een kankerkind, lelijk hoerenjong, jouw geboorte heeft mijn leven vernietigd enzovoort)
De reden dat ik de rest vd familie niet meer spreek is omdat zij nog wel mijn moeder wilden zien, en klaarblijkelijk niet konden geloven dat mijn moeder achter gesloten deuren een heel ander persoon was. Ik kan ze ook niet vertrouwen in de zin van, als ik op visite zou komen dat mijn moeder daar ineens zou staan. Ik heb daar geen zin in dus heb tegen iedereen dag gezegd.
Inmiddels heb ik zelf een kind en soms vind ik het wel jammer dat zij maar van 1 kant van haar familie kent. Ik weet ook niet goed hoe ik dit haar later moet uitleggen. En wat als ze 12 is en vraagt of ze haar familie mag zien? Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die de hele familie vaarwel hebben gezegd? Ik ken wel mensen die bijv met 1 iemand geen contact meer hebben, maar een hele familiebreuk daar ken ik geen ervaringsverhalen van.
De reden dat ik de rest vd familie niet meer spreek is omdat zij nog wel mijn moeder wilden zien, en klaarblijkelijk niet konden geloven dat mijn moeder achter gesloten deuren een heel ander persoon was. Ik kan ze ook niet vertrouwen in de zin van, als ik op visite zou komen dat mijn moeder daar ineens zou staan. Ik heb daar geen zin in dus heb tegen iedereen dag gezegd.
Inmiddels heb ik zelf een kind en soms vind ik het wel jammer dat zij maar van 1 kant van haar familie kent. Ik weet ook niet goed hoe ik dit haar later moet uitleggen. En wat als ze 12 is en vraagt of ze haar familie mag zien? Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die de hele familie vaarwel hebben gezegd? Ik ken wel mensen die bijv met 1 iemand geen contact meer hebben, maar een hele familiebreuk daar ken ik geen ervaringsverhalen van.
anoniem_66459eb69414a wijzigde dit bericht op 14-04-2023 20:46
17.03% gewijzigd
vrijdag 14 april 2023 om 20:40
Geen ervaring met wel een knuffel van mij en een heel dikke pluim dat je dit zo hebt aangepakt.
Niemand aan die kant van je familie voelt 'veilig' dus alle recht om dan niemand meer toe te laten in je leven. Want ze staan feitelijk aan je moeders kant en dan ben je iedereen maar beter kwijt.
En nu is het tijd om voor jezelf te kiezen. Je moeders kant is niet belangrijk. Fysiek geweld en emotioneel geweld kan nooit goed worden gekeurd of begrepen hoeven worden door het kind wat het heeft moeten ondergaan. Sterkte!
Niemand aan die kant van je familie voelt 'veilig' dus alle recht om dan niemand meer toe te laten in je leven. Want ze staan feitelijk aan je moeders kant en dan ben je iedereen maar beter kwijt.
En nu is het tijd om voor jezelf te kiezen. Je moeders kant is niet belangrijk. Fysiek geweld en emotioneel geweld kan nooit goed worden gekeurd of begrepen hoeven worden door het kind wat het heeft moeten ondergaan. Sterkte!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 14 april 2023 om 20:53
Dank jeDoreia* schreef: ↑14-04-2023 20:40Geen ervaring met wel een knuffel van mij en een heel dikke pluim dat je dit zo hebt aangepakt.
Niemand aan die kant van je familie voelt 'veilig' dus alle recht om dan niemand meer toe te laten in je leven. Want ze staan feitelijk aan je moeders kant en dan ben je iedereen maar beter kwijt.
En nu is het tijd om voor jezelf te kiezen. Je moeders kant is niet belangrijk. Fysiek geweld en emotioneel geweld kan nooit goed worden gekeurd of begrepen hoeven worden door het kind wat het heeft moeten ondergaan. Sterkte!
vrijdag 14 april 2023 om 20:55
Ik kom uit eenzelfde gezin als jij. En ook ik heb gebroken met de hele familie. Met 1 kant was er al geen contact. Met de andere kant inmiddels ook niet meer. De manipulatieve agressieve aard die ook mijn ma heeft bleek daar ook vertegenwoordigd. Ik wil deze mensen op geen enkele wijze toegang geven tot mijn leven.
De geschiedenis kan ik niet veranderen. Wel kan ik de regie nemen over de toekomst.
De geschiedenis kan ik niet veranderen. Wel kan ik de regie nemen over de toekomst.
vrijdag 14 april 2023 om 20:58
Wat naar dat je dat ook mee moest maken. Mag ik vragen of je kinderen/partner hebt? Ik heb gelukkig wel een fijne schoonfamilie inmiddelsBlaBla schreef: ↑14-04-2023 20:55Ik kom uit eenzelfde gezin als jij. En ook ik heb gebroken met de hele familie. Met 1 kant was er al geen contact. Met de andere kant inmiddels ook niet meer. De manipulatieve agressieve aard die ook mijn ma heeft bleek daar ook vertegenwoordigd. Ik wil deze mensen op geen enkele wijze toegang geven tot mijn leven.
De geschiedenis kan ik niet veranderen. Wel kan ik de regie nemen over de toekomst.
vrijdag 14 april 2023 om 21:13
Is het al eens voorgekomen dan dat je bij een familielid was en je moeder daar opeens ook opdook of is het enkel een angst die je hebt? Misschien hoeft het niet zo rigoureus. Zit er niet één familielid tussen die begrip heeft voor jouw situatie? Wat je dochter betreft, gewoon open kaart spelen en zelf laten beslissen of ze het contact wilt aanhalen.
❥❥❥
vrijdag 14 april 2023 om 21:16
Dat is idd al eens gebeurd.Christa schreef: ↑14-04-2023 21:13Is het al eens voorgekomen dan dat je bij een familielid was en je moeder daar opeens ook opdook of is het enkel een angst die je hebt? Misschien hoeft het niet zo rigoureus. Zit er niet één familielid tussen die begrip heeft voor jouw situatie? Wat je dochter betreft, gewoon open kaart spelen en zelf laten beslissen of ze het contact wilt aanhalen.
Niemand gelooft mij echt. Omdat mijn moeder twee gezichten heeft en zeer goed kan manipuleren.
vrijdag 14 april 2023 om 21:19
Hoi, wat heftig dat je dit allemaal hebt meegemaakt. En wat fijn dat je nu zelf een gezin hebt.
Ook ik heb gebroken met mijn hele familie, precies met dezelfde reden als jij, men kon niet geloven wat voor leed m’n ouders me hebben aangedaan omdat ze voor de buitenwereld perfect waren. Binnenshuis werd me verteld hoe ongewenst ik was. Als je dus niet gewenst bent in je gezin waar je opgroeit en je wordt niet geloofd door de rest van de wereld (want zo voelde dat toen
) dan voel je je echt wel alleen.
Nu gelukkig met man en kinderen.
De kinderen weten van mijn verleden. Daar ben ik altijd eerlijk over geweest. We hebben een sterke band, ik denk juist mede doordat ik er open en eerlijk over ben.
Heel af en toe komt er nog wel eens een gevoel de kop opsteken van eenzaamheid. En ik vind het lastig te functioneren in de echte wereld. Ben bang om buitengesloten te worden waardoor ik me in alle bochten wring om het iedereen naar de zin te maken. Waardoor ik mezelf vaak nog wel eens verlies.
Ook ik heb gebroken met mijn hele familie, precies met dezelfde reden als jij, men kon niet geloven wat voor leed m’n ouders me hebben aangedaan omdat ze voor de buitenwereld perfect waren. Binnenshuis werd me verteld hoe ongewenst ik was. Als je dus niet gewenst bent in je gezin waar je opgroeit en je wordt niet geloofd door de rest van de wereld (want zo voelde dat toen
) dan voel je je echt wel alleen. Nu gelukkig met man en kinderen.
De kinderen weten van mijn verleden. Daar ben ik altijd eerlijk over geweest. We hebben een sterke band, ik denk juist mede doordat ik er open en eerlijk over ben.
Heel af en toe komt er nog wel eens een gevoel de kop opsteken van eenzaamheid. En ik vind het lastig te functioneren in de echte wereld. Ben bang om buitengesloten te worden waardoor ik me in alle bochten wring om het iedereen naar de zin te maken. Waardoor ik mezelf vaak nog wel eens verlies.
vrijdag 14 april 2023 om 21:22
Bedankt voor je openheid. Zo opgroeien heeft idd heel veel impact. Hebben jouw kinderen ooit contact willen krijgen met je familie?Amaranthe schreef: ↑14-04-2023 21:19Hoi, wat heftig dat je dit allemaal hebt meegemaakt. En wat fijn dat je nu zelf een gezin hebt.
Ook ik heb gebroken met mijn hele familie, precies met dezelfde reden als jij, men kon niet geloven wat voor leed m’n ouders me hebben aangedaan omdat ze voor de buitenwereld perfect waren. Binnenshuis werd me verteld hoe ongewenst ik was. Als je dus niet gewenst bent in je gezin waar je opgroeit en je wordt niet geloofd door de rest van de wereld (want zo voelde dat toen
Nu gelukkig met man en kinderen.
De kinderen weten van mijn verleden. Daar ben ik altijd eerlijk over geweest. We hebben een sterke band, ik denk juist mede doordat ik er open en eerlijk over ben.
Heel af en toe komt er nog wel eens een gevoel de kop opsteken van eenzaamheid. En ik vind het lastig te functioneren in de echte wereld. Ben bang om buitengesloten te worden waardoor ik me in alle bochten wring om het iedereen naar de zin te maken. Waardoor ik mezelf vaak nog wel eens verlies.
vrijdag 14 april 2023 om 21:29
Nee, totaal niet, en ik verwacht ook niet dat het gaat komen. Ze zijn alle 3 boven de 15 jaar. Ze vertrouwen me op mijn woord dat het vroeger echt niet leuk was en willen daar ook niks mee te maken krijgen.
vrijdag 14 april 2023 om 21:48
Doet jouw moeder alleen zó lelijk tegen jou? Wat je vaak ziet is dat dit soort mensen meerdere slachtoffers maken namelijk (je ware gezicht kun je nooit lang verbergen..) en als die mensen ook naar buiten treden dan wordt jouw verhaal ook steeds geloofwaardiger. Maar heel goed hoor dat je niet bent gaan zitten wachten op erkenning.
Weet niet of ik dat had gekund.
❥❥❥
vrijdag 14 april 2023 om 22:43
Wat naar om zulke heftige verhalen te lezen! Ook ik heb het contact met al mijn gezinsleden en familieleden verbroken. Al ruim 16 jaar geen contact meer met mijn familie. In mijn omgeving ken ik niemand die ook het contact hebben verbroken met hun hele familie. Soms voelt dat heel eenzaam en valt het niet goed uit te leggen.
zaterdag 15 april 2023 om 06:09
Zoveel uitgesproken vijandigheid van je eigen moeder lijkt mij heel zwaar om mee te leven. Ik bedoel, je kan het vermoeden dat je moeder niet veel van je houdt, maar dergelijke termen te gebruiken, en dat ook elke dag (een enkele keer zou al moeilijk te verteren zijn) is toch wel ernstige kindermishandeling.
Het valt niet goed te praten dat iemand dagelijks zo lelijk doet tegen haar eigen kind. Het is de bedoeling dat je haar begeleidt naar de volwassenheid; niet dat je je eigen vuil gaat spuiten omdat dat zo lekker oplucht.
Als je dat wat ze gezegd heeft herhaald hebt tegen je andere familie en ze kiezen toch haar kant dan zou ik ze ook niet meer willen zien. Je kan het eens per tien jaar of zo nog eens proberen maar blijven ze haar kant kiezen dan zou ik ermee ophouden en zo goed en kwaad als het kan alleen gaan leven. Je kan jezelf niet altijd maar boos, verdrietig en ongelukkig blijven maken omdat je niet kreeg wat je nodig had.
Het valt niet goed te praten dat iemand dagelijks zo lelijk doet tegen haar eigen kind. Het is de bedoeling dat je haar begeleidt naar de volwassenheid; niet dat je je eigen vuil gaat spuiten omdat dat zo lekker oplucht.
Als je dat wat ze gezegd heeft herhaald hebt tegen je andere familie en ze kiezen toch haar kant dan zou ik ze ook niet meer willen zien. Je kan het eens per tien jaar of zo nog eens proberen maar blijven ze haar kant kiezen dan zou ik ermee ophouden en zo goed en kwaad als het kan alleen gaan leven. Je kan jezelf niet altijd maar boos, verdrietig en ongelukkig blijven maken omdat je niet kreeg wat je nodig had.
Dan moet het maar zoals het kan
zaterdag 15 april 2023 om 06:15
Ze deed ook zo tegen mn vader, dus die peerde m altijd en vluchtte weg in drugs. Maar ja, die is al heel lang overleden (2010)Christa schreef: ↑14-04-2023 21:48Doet jouw moeder alleen zó lelijk tegen jou? Wat je vaak ziet is dat dit soort mensen meerdere slachtoffers maken namelijk (je ware gezicht kun je nooit lang verbergen..) en als die mensen ook naar buiten treden dan wordt jouw verhaal ook steeds geloofwaardiger. Maar heel goed hoor dat je niet bent gaan zitten wachten op erkenning.
Weet niet of ik dat had gekund.
Verder weet ik het niet. Ze verwijt mij oprecht dat ik geboren ben en daarom haat ze mij zo erg, omdat ze niet meer vaak naar feesten kon etc (haar woorden). Ze is te ziek om te begrijpen dat ik niet heb gevraagd om bij haar geboren te worden. Ze werd bewust zwanger wat het allemaal nog ironischer maakt.
zaterdag 15 april 2023 om 07:49
Waarom.zou je kind later haar familie willen zien?
Je ziet vaak dat geadopteerde kinderen op zoek gaan naar hun ouders omdat ze hun wortels willen leren kennen. Willen weten van wie ze afstammen. Lijken ze op hun ouders. Lijkt hun karakter op dat van hun ouders . Of juist niet.
Jouw kind weet van wie ze afstamt.
Dus zal die behoefte niet hebben.
Met jouw familie heeft ze nooit een band opgebouwd . Voor jouw kind zal het zijn als elk ander kind die opgroeit met een opa/oma die niet meer leven en een ouder die enig kind is zodat er geen oom en tantes en neven en nichten zijn.
Als jullie een goede band hebben zal je kind Je geloven dar die helft van de familie niet leuk is en ook geen behoefte hebben aan contact .
Ik weet niet hoe ver je van je familie woont.
De enige mogelijkheid die ik zie dat ze misschien contact zou willen is als ze toevallig een familielidergens tegenkomt bij een activiteit die je kind doet Daar een positieve ontmoeting mee heeft en dan nieuwsgierig wordt.
Je ziet vaak dat geadopteerde kinderen op zoek gaan naar hun ouders omdat ze hun wortels willen leren kennen. Willen weten van wie ze afstammen. Lijken ze op hun ouders. Lijkt hun karakter op dat van hun ouders . Of juist niet.
Jouw kind weet van wie ze afstamt.
Dus zal die behoefte niet hebben.
Met jouw familie heeft ze nooit een band opgebouwd . Voor jouw kind zal het zijn als elk ander kind die opgroeit met een opa/oma die niet meer leven en een ouder die enig kind is zodat er geen oom en tantes en neven en nichten zijn.
Als jullie een goede band hebben zal je kind Je geloven dar die helft van de familie niet leuk is en ook geen behoefte hebben aan contact .
Ik weet niet hoe ver je van je familie woont.
De enige mogelijkheid die ik zie dat ze misschien contact zou willen is als ze toevallig een familielidergens tegenkomt bij een activiteit die je kind doet Daar een positieve ontmoeting mee heeft en dan nieuwsgierig wordt.
zaterdag 15 april 2023 om 08:05
Mijn moeder had gebroken met haar hele familie maar tot mijn 12e jaar ongeveer hadden we wel wat contact. Op mijn 19e heb ik aangegeven nieuwsgierig te zijn naar mijn oma en haar graag eens te willen zien. Mijn ouders vonden dit geen probleem en lieten mij daar vrij in.
Ik heb haar opgebeld en ben bij haar op de koffie gegaan. Na eerst koetjes en kalfjes begon ze mijn moeder zwart te maken. Ik was mondig genoeg om dit af te kappen en ben gewoon vriendelijk weggegaan en heb haar de hand geschud. Heb haar daarna nooit meer gezien of gehoord.
Ik bedoel er mee te zeggen, dat je dochter ooit volwassen wordt en dan misschien ook zelf deze keuze wil maken.
Ik heb haar opgebeld en ben bij haar op de koffie gegaan. Na eerst koetjes en kalfjes begon ze mijn moeder zwart te maken. Ik was mondig genoeg om dit af te kappen en ben gewoon vriendelijk weggegaan en heb haar de hand geschud. Heb haar daarna nooit meer gezien of gehoord.
Ik bedoel er mee te zeggen, dat je dochter ooit volwassen wordt en dan misschien ook zelf deze keuze wil maken.
zaterdag 15 april 2023 om 08:14
Naar is dat hé, het niet geloofd worden.
Ik herken het helemaal. Iedereen koos altijd de kant van mijn moeder want zij was zo'n schat van een mens! Dus het lag vast aan mij of ik overdreef.
Ze hadden géén idee! Ze geloofde niets van de verhalen over haar driftbuien, haar gemanipuleer en gekleineer, haar losse handjes, hoe ronduit gemeen ze kon zijn en soms ziekelijke gedachtengangen had.
Onlangs zei een familielid tegen me: "zo zeg! Ik heb laatst wel even een andere kant van jouw moeder gezien! Die heeft me daar twee gezichten zeg! Ik schrok er gewoon van hoe ze omdraaide als een blad aan een boom om eigenlijk niks, die blik in haar ogen ogen!! De taal die ze uitsloeg! Tandenknarsende met gebalde vuisten! Alsof ze ging ontploffen!"
Het was voor mij zo'n verademing om te zeggen: "ik zei het toch?! En dit gebeurde vaak dagelijks, maar altijd achter die gesloten deur!"
zaterdag 15 april 2023 om 12:02
Wat naar voor je TO, en sterk van je dat je hebt gebroken. Dat is niet makkelijk.
Ik kende als kind ook een kant van mijn familie niet (en nog steeds niet eigenlijk). Als kind heb ik dat nooit gemist, het was normaal. Het was wel een andere situatie want mijn ouder van die kant was ook niet in beeld. Ik heb ook nooit zo de behoefte gehad om die kant van de familie te leren kennen.
En hoe leg je het je dochter uit? Vertellen dat jouw moeder niet zo lief voor je was en dat je daar zo verdrietig van werd dat het beter voor je is om geen contact te hebben, of denk ik als kindvrije dan te simpel?
Ik kende als kind ook een kant van mijn familie niet (en nog steeds niet eigenlijk). Als kind heb ik dat nooit gemist, het was normaal. Het was wel een andere situatie want mijn ouder van die kant was ook niet in beeld. Ik heb ook nooit zo de behoefte gehad om die kant van de familie te leren kennen.
En hoe leg je het je dochter uit? Vertellen dat jouw moeder niet zo lief voor je was en dat je daar zo verdrietig van werd dat het beter voor je is om geen contact te hebben, of denk ik als kindvrije dan te simpel?
zaterdag 15 april 2023 om 12:32
Lieve TO, ik wil alleen maar aangeven dat ik je bewonder voor je kracht.
Het vergt veel moed om deze stap voor jezelf te zetten.
Zelf zou ik heel erg graag willen breken met mijn familie. Maar ik vind het een enorm moeilijke beslissing om te maken. Mijn ouders zijn jong overleden. En helaas is mijn familie in die tijd niet alleen afwezig geweest in ondersteuning. Maar hebben ze me er ook van weten te overtuigen dat ik niet veel waard was en alles toch alleen maar fout kon doen. Tot ik letterlijk een hoopje onzekerheid was. Nu mijn grootouders overleden zijn merk ik een enorme opluchting. Maar ook spijt omdat ik nooit de stap heb gezet me niet meer zo te laten behandelen. Maar juist altijd probeerde klaar te staan en alles zo goed mogelijk te doen. In de hoop geaccepteerd te worden op een dag voor wie ik ben. Ik zou graag de rest van de familie gedag zeggen, simpelweg omdat ik merk dat het contact me enorm veel pijn doet.
Maar ik vind het enorm lastig die stap te zetten. Ik weet dat ook die stap enorm veel veroordeling en roddels zal oproepen zeker in een dorpse en erg gelovige omgeving.
Laten we voorop stellen dat ik al niet in die omgeving paste en dus al het zwarte schaap was. (Al woon ik daar gelukkig niet meer in de buurt.) Ik ben bang dat de roddels en eventuele telefoontjes ook veel onrust gaan veroorzaken.
Wel heb ik enorm lieve vrienden en een lieve schoonfamilie gelukkig.
Het vergt veel moed om deze stap voor jezelf te zetten.
Zelf zou ik heel erg graag willen breken met mijn familie. Maar ik vind het een enorm moeilijke beslissing om te maken. Mijn ouders zijn jong overleden. En helaas is mijn familie in die tijd niet alleen afwezig geweest in ondersteuning. Maar hebben ze me er ook van weten te overtuigen dat ik niet veel waard was en alles toch alleen maar fout kon doen. Tot ik letterlijk een hoopje onzekerheid was. Nu mijn grootouders overleden zijn merk ik een enorme opluchting. Maar ook spijt omdat ik nooit de stap heb gezet me niet meer zo te laten behandelen. Maar juist altijd probeerde klaar te staan en alles zo goed mogelijk te doen. In de hoop geaccepteerd te worden op een dag voor wie ik ben. Ik zou graag de rest van de familie gedag zeggen, simpelweg omdat ik merk dat het contact me enorm veel pijn doet.
Maar ik vind het enorm lastig die stap te zetten. Ik weet dat ook die stap enorm veel veroordeling en roddels zal oproepen zeker in een dorpse en erg gelovige omgeving.
Laten we voorop stellen dat ik al niet in die omgeving paste en dus al het zwarte schaap was. (Al woon ik daar gelukkig niet meer in de buurt.) Ik ben bang dat de roddels en eventuele telefoontjes ook veel onrust gaan veroorzaken.
Wel heb ik enorm lieve vrienden en een lieve schoonfamilie gelukkig.
zaterdag 15 april 2023 om 13:40
Mijn moeder was subtieler dan die van jou. Hier was het meer in de trant, kom ik eens kijken doe je het weer verkeerd, waarom kan je niet zoals andere kinderen zijn, je bent een trut, egoïstisch etc.
Dat werk.
Ooit het contact verbroken toen ik als speelbal in werd gezet bij de familie. Eerst was het, je gaat naar oma om te slijmen omdat ik ruzie met haar heb. Daarna stopte ik met bezoeken aan die oma en was het weer, je moet naar je oma toe. Ik heb nooit gezegd dat je er niet naar toe mag. Wat zullen ze wel niet van me denken. Ik kon er niet meer tegen en heb toen het contact verbroken.
Toen stonden ouders ineens voor de deur en langzaamaan weer binnen gelaten. Toen begon het weer te sluimeren.
Het is een manupalitief kutwijf welke mijn leven op een hele nare manier negatief heeft beïnvloed.
Drie maanden geleden al het contact definitief verbroken. Ik wil dat mens nooit meer zien. Sinds de eerste breuk had ik al geen contact meer met de familie omdat ze zelf ook niet vies waren van bepaalde zaken. Dat is iets waar ik persoonlijk vrij snel vrede mee had. Ik hoop dat dit ook voor jou komt TO.
Nu heb ik mijn hele leven wel geweten dat het me heeft beïnvloed. De laatste maanden realiseer ik me echter dat het me dieper heeft beïnvloed dan ik toe wilde geven. Het besef begint binnen te komen.
Ja het doet veel pijn maar ze veranderen niet. Kies voor jezelf en neem de tijd. Het is niet jouw schuld.
Dat werk.
Ooit het contact verbroken toen ik als speelbal in werd gezet bij de familie. Eerst was het, je gaat naar oma om te slijmen omdat ik ruzie met haar heb. Daarna stopte ik met bezoeken aan die oma en was het weer, je moet naar je oma toe. Ik heb nooit gezegd dat je er niet naar toe mag. Wat zullen ze wel niet van me denken. Ik kon er niet meer tegen en heb toen het contact verbroken.
Toen stonden ouders ineens voor de deur en langzaamaan weer binnen gelaten. Toen begon het weer te sluimeren.
Het is een manupalitief kutwijf welke mijn leven op een hele nare manier negatief heeft beïnvloed.
Drie maanden geleden al het contact definitief verbroken. Ik wil dat mens nooit meer zien. Sinds de eerste breuk had ik al geen contact meer met de familie omdat ze zelf ook niet vies waren van bepaalde zaken. Dat is iets waar ik persoonlijk vrij snel vrede mee had. Ik hoop dat dit ook voor jou komt TO.
Nu heb ik mijn hele leven wel geweten dat het me heeft beïnvloed. De laatste maanden realiseer ik me echter dat het me dieper heeft beïnvloed dan ik toe wilde geven. Het besef begint binnen te komen.
Ja het doet veel pijn maar ze veranderen niet. Kies voor jezelf en neem de tijd. Het is niet jouw schuld.
broodtrommel wijzigde dit bericht op 15-04-2023 16:36
2.18% gewijzigd
zaterdag 15 april 2023 om 14:46
Jeetje, wat een hoop herkenbare dingen in dit topic. Veel had ik zelf geschreven kunnen hebben.
Hier ook een pathologisch narcistische moeder met twee gezichten, die het mij altijd actief heeft verweten dat ik besta en afstam van mijn biologische vader.
Helaas weinig tips voor je, ik heb zelf inmiddels anderhalf jaar geleden (kort na de eerste verjaardag van onze oudste dochter) het contact verbroken en de rest van mijn familie volgde toen helaas vanzelf. Nu had ik ook maar een hele kleine familie, maar iedereen schaart zich achter mijn moeder.
Het doet nog steeds erg veel pijn en ik heb het nog geen plekje kunnen geven; actief zeer is het. Dus ik heb geen advies, maar wil je wel laten weten dat je niet alleen bent (ook zo blijkens de andere reacties in dit topic).
Mocht jij (of een ander die dit leest) een keer willen kletsen dan bij dezen een hartelijke uitnodiging om me een pb te sturen.
Sterkte in ieder geval ♡ Ik weet inmiddels uit ervaring dat het zelf hebben van kinderen, het ongeloof en de pijn ontzettend uitvergroot. Want je zou je eigen kind nooit ook maar een fractie aandoen van wat jou is aangedaan.
Hier ook een pathologisch narcistische moeder met twee gezichten, die het mij altijd actief heeft verweten dat ik besta en afstam van mijn biologische vader.
Helaas weinig tips voor je, ik heb zelf inmiddels anderhalf jaar geleden (kort na de eerste verjaardag van onze oudste dochter) het contact verbroken en de rest van mijn familie volgde toen helaas vanzelf. Nu had ik ook maar een hele kleine familie, maar iedereen schaart zich achter mijn moeder.
Het doet nog steeds erg veel pijn en ik heb het nog geen plekje kunnen geven; actief zeer is het. Dus ik heb geen advies, maar wil je wel laten weten dat je niet alleen bent (ook zo blijkens de andere reacties in dit topic).
Mocht jij (of een ander die dit leest) een keer willen kletsen dan bij dezen een hartelijke uitnodiging om me een pb te sturen.
Sterkte in ieder geval ♡ Ik weet inmiddels uit ervaring dat het zelf hebben van kinderen, het ongeloof en de pijn ontzettend uitvergroot. Want je zou je eigen kind nooit ook maar een fractie aandoen van wat jou is aangedaan.
zaterdag 15 april 2023 om 15:38
Sinds 3 jaar heb ik geen contact meer met mijn ouders.
Beiden narcistisch en wat andere afwijkingen.
Contact met mijn vaders familie heb ik vrijwel nooit gehad, iedereen had ruzie met iedereen door een manipulatieve oma.
We zijn teveel van elkaar vervreemd geraakt om nog iets op te bouwen en daar heb ik ook geen behoefte aan.
Contact met mijn halfzus en halfbroer heb ik ook niet, broer is op jonge leeftijd drugsverslaafd geraakt en heb ik al zeker 20 jaar niet gezien.
Halfzus is haar eigen weg gegaan en ook met haar heb ik geen contact. We hebben het geprobeerd, zij heeft al vele jaren geen contact meer met onze ouders maar we kennen elkaar eigenlijk amper.
Nadat we samen zijn opgegroeid hebben we elkaar 20 jaar niet gezien en dat merk je.
De enige die ik spreek is een oom (moederskant), dat is het enige familielid die ik vertrouw en waar ik een goede band mee heb opgebouwd.
Ik voel me soms heel alleen, er is niemand om mee te praten over vroeger, soms mis ik echt heel erg een vader en moeder, of een zus.
Voor mijn zoon vind ik het zielig omdat hij ook leuke tijden heeft gehad bij opa en oma.
Door omstandigheden is het advies vanuit politie en veilig thuis heel sterk om mijn zoon geen contact met mijn ouders te laten hebben.
We hebben hem dat uitgelegd en hij heeft er vrede mee, hoewel het natuurlijk soms gewoon naar is.
De ouders van zijn vader (we zijn gescheiden) wonen in het buitenland dus dat contact is ook anders.
Mijn nieuwe schoonfamilie woont in het buitenland dus dingen met mijn schoonmoeder doen als vervanging van 'een moeder' gaat niet.
Gelukkig heb ik een enorm lieve vriendin waar ik een enorm warme band mee heb, ze heeft ook een heftig verleden met toxic ouders dus begrijpt een boel.
Ik denk dat het gemis nooit weggaat alleen vind je manieren om er mee om te gaan.
Beiden narcistisch en wat andere afwijkingen.
Contact met mijn vaders familie heb ik vrijwel nooit gehad, iedereen had ruzie met iedereen door een manipulatieve oma.
We zijn teveel van elkaar vervreemd geraakt om nog iets op te bouwen en daar heb ik ook geen behoefte aan.
Contact met mijn halfzus en halfbroer heb ik ook niet, broer is op jonge leeftijd drugsverslaafd geraakt en heb ik al zeker 20 jaar niet gezien.
Halfzus is haar eigen weg gegaan en ook met haar heb ik geen contact. We hebben het geprobeerd, zij heeft al vele jaren geen contact meer met onze ouders maar we kennen elkaar eigenlijk amper.
Nadat we samen zijn opgegroeid hebben we elkaar 20 jaar niet gezien en dat merk je.
De enige die ik spreek is een oom (moederskant), dat is het enige familielid die ik vertrouw en waar ik een goede band mee heb opgebouwd.
Ik voel me soms heel alleen, er is niemand om mee te praten over vroeger, soms mis ik echt heel erg een vader en moeder, of een zus.
Voor mijn zoon vind ik het zielig omdat hij ook leuke tijden heeft gehad bij opa en oma.
Door omstandigheden is het advies vanuit politie en veilig thuis heel sterk om mijn zoon geen contact met mijn ouders te laten hebben.
We hebben hem dat uitgelegd en hij heeft er vrede mee, hoewel het natuurlijk soms gewoon naar is.
De ouders van zijn vader (we zijn gescheiden) wonen in het buitenland dus dat contact is ook anders.
Mijn nieuwe schoonfamilie woont in het buitenland dus dingen met mijn schoonmoeder doen als vervanging van 'een moeder' gaat niet.
Gelukkig heb ik een enorm lieve vriendin waar ik een enorm warme band mee heb, ze heeft ook een heftig verleden met toxic ouders dus begrijpt een boel.
Ik denk dat het gemis nooit weggaat alleen vind je manieren om er mee om te gaan.
zaterdag 15 april 2023 om 15:47
Ook hier geen contact meer met familie. Nu is onze familie qua ooms/tantes al niet close, dus daar lig ik niet wakker van. Nu 2 jaar geen contact meer met beide ouders en broer/zus.
Ik kom ook uit een gezin met verslaving en vooral psychische mishandeling. Tot op de dag van vandaag heb ik daar last van en volg er therapie voor. Na de geboorte van mijn zoon heb ik het contact geprobeerd (op een laag pitje) warm te houden, maar de verwijten bleven maar doorgaan.
Nu wel rust, maar wel verdriet en soms eenzaamheid. Mijn pb staat ook zeker open voor iedereen die ervaringen wil uitwisselen.
Ik kom ook uit een gezin met verslaving en vooral psychische mishandeling. Tot op de dag van vandaag heb ik daar last van en volg er therapie voor. Na de geboorte van mijn zoon heb ik het contact geprobeerd (op een laag pitje) warm te houden, maar de verwijten bleven maar doorgaan.
Nu wel rust, maar wel verdriet en soms eenzaamheid. Mijn pb staat ook zeker open voor iedereen die ervaringen wil uitwisselen.
zaterdag 15 april 2023 om 16:57
Wat naar dat je zo’n zware jeugd hebt gehad! En belabberd dat dat door de rest van de familie niet gezien/erkend wordt.
Ik ben opgegroeid in de positie van jouw dochter. Wat je niet kent kan je ook niet missen, zo voelt het voor mij. Het scheelt dat ik een hechte familie aan de andere kant had dus wel het familiegevoel gehad heb. Wat mij geholpen heeft is dat mijn ouders altijd eerlijk zijn geweest en ook wel eens verhalen vertelden over de mij onbekende kant van de familie. Van leuke jeugdherinneringen tot de reden en het verloop van de breuk. Toen ik tiener was werd ik wel nieuwsgierig en is er een paar keer contact geweest met enkele familieleden. Dat stilde mijn nieuwsgierigheid en ik kon de verhalen ook wat beter plaatsen. Maar er is van daaruit verder niks ontstaan, het was ook nogal onnatuurlijk allemaal uiteraard. Misschien dat een bezoek ooit mogelijk is als je dochter daar behoefte aan krijgt? Misschien dan niet met je moeder maar met iemand anders.
Mijn ouder heeft zelf (logischerwijs) meer moeite met de breuk. Die heeft recent dingen ontdekt over de jeugd van mijn grootouders die wel veel verklaren. Grote geheimen die hun hele levensloop hebben bepaald en waarschijnlijk altijd op ze hebben gedrukt.
Ik ben opgegroeid in de positie van jouw dochter. Wat je niet kent kan je ook niet missen, zo voelt het voor mij. Het scheelt dat ik een hechte familie aan de andere kant had dus wel het familiegevoel gehad heb. Wat mij geholpen heeft is dat mijn ouders altijd eerlijk zijn geweest en ook wel eens verhalen vertelden over de mij onbekende kant van de familie. Van leuke jeugdherinneringen tot de reden en het verloop van de breuk. Toen ik tiener was werd ik wel nieuwsgierig en is er een paar keer contact geweest met enkele familieleden. Dat stilde mijn nieuwsgierigheid en ik kon de verhalen ook wat beter plaatsen. Maar er is van daaruit verder niks ontstaan, het was ook nogal onnatuurlijk allemaal uiteraard. Misschien dat een bezoek ooit mogelijk is als je dochter daar behoefte aan krijgt? Misschien dan niet met je moeder maar met iemand anders.
Mijn ouder heeft zelf (logischerwijs) meer moeite met de breuk. Die heeft recent dingen ontdekt over de jeugd van mijn grootouders die wel veel verklaren. Grote geheimen die hun hele levensloop hebben bepaald en waarschijnlijk altijd op ze hebben gedrukt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
