Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen 
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
zaterdag 5 november 2022 om 22:45
@Tyche: over die ballen in de lucht houden... Ja ik voel me vaak (over)verantwoordelijk. Qua werk heb ik daar coaching voor en kan ik al beter 'nee' zeggen en het van me af duwen.
In de privé sfeer is het wat het is: Man is enig kind, zijn vader is zwaar depressief maar wil geen hulp van professionals (generatieding denk ik en zijn vrouw was altijd de 'leider' in hun leven. Zij is 7 jaar geleden op 63 jarige leeftijd overleden). Hij is heel goed in 'schoon weer spelen' naar zijn omgeving en stort al zijn (hysterische) angsten uit op man en mij. Daar hebben we al flink paal en perk aan gesteld. Zo 'mag' hij ons niet meer bellen behalve als er ook hulpdiensten gebeld moeten worden: Wij bellen hem op afgesproken momenten en nog meer van dit soort harde grenzen. (klinkt vast heel naar maar was nodig).
Neemt niet weg dat het nog steeds zwaar voor ons is want we wonen 200 km verderop en elk bezoek is een dagtaak vol stress. Ik kan dit aan man alleen overlaten, maar dat werkt niet hebben we gemerkt. Als team trekken we dit nog net. Hij alleen gaat er aan onderdoor. En er zijn ook gewoon dingen (admin e.d.) waar ik beter en oplossingsgerichter in ben dan man die toch meer in zijn emotie zit als hij zijn vader weer zo ziet. Schoonvader ziet me ook al 30 jaar als 'zijn' dochter. Toen ik man leerde kennen was mijn vader al overleden en zijn ouders waren blij met mij in hun gezin. Ik ben daar heel liefdevol en fijn opgenomen ondanks het feit dat ik een stukje ouder ben en hun zoon nog maar 18 was toen ik hen leerde kennen.
In de privé sfeer is het wat het is: Man is enig kind, zijn vader is zwaar depressief maar wil geen hulp van professionals (generatieding denk ik en zijn vrouw was altijd de 'leider' in hun leven. Zij is 7 jaar geleden op 63 jarige leeftijd overleden). Hij is heel goed in 'schoon weer spelen' naar zijn omgeving en stort al zijn (hysterische) angsten uit op man en mij. Daar hebben we al flink paal en perk aan gesteld. Zo 'mag' hij ons niet meer bellen behalve als er ook hulpdiensten gebeld moeten worden: Wij bellen hem op afgesproken momenten en nog meer van dit soort harde grenzen. (klinkt vast heel naar maar was nodig).
Neemt niet weg dat het nog steeds zwaar voor ons is want we wonen 200 km verderop en elk bezoek is een dagtaak vol stress. Ik kan dit aan man alleen overlaten, maar dat werkt niet hebben we gemerkt. Als team trekken we dit nog net. Hij alleen gaat er aan onderdoor. En er zijn ook gewoon dingen (admin e.d.) waar ik beter en oplossingsgerichter in ben dan man die toch meer in zijn emotie zit als hij zijn vader weer zo ziet. Schoonvader ziet me ook al 30 jaar als 'zijn' dochter. Toen ik man leerde kennen was mijn vader al overleden en zijn ouders waren blij met mij in hun gezin. Ik ben daar heel liefdevol en fijn opgenomen ondanks het feit dat ik een stukje ouder ben en hun zoon nog maar 18 was toen ik hen leerde kennen.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 05-11-2022 23:02
13.62% gewijzigd
zaterdag 5 november 2022 om 22:48
Prima plek om te spuien bupsie.
Hoe oud zijn je kinderen? Want je bent er natuurlijk niet ter hunner vermaak.
(Al denken zij daar waarschijnlijk anders over).
Hoop dat je straks lekker kan slapen en herstellen.
Olle, je bent een held. En dat heb je goed geregeld, met je bed, kaas en posse. Klinkt fijn en knus.
.
Hoe oud zijn je kinderen? Want je bent er natuurlijk niet ter hunner vermaak.
(Al denken zij daar waarschijnlijk anders over).
Hoop dat je straks lekker kan slapen en herstellen.
Olle, je bent een held. En dat heb je goed geregeld, met je bed, kaas en posse. Klinkt fijn en knus.
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 06-11-2022 10:04
58.67% gewijzigd
zaterdag 5 november 2022 om 22:57
De kinderen zijn 4 en 6, dus ik kan echt niet van ze verwachten dat ze zichzelf de hele dag vermaken. Ik moet er wel echt voor ze zijn.
Delen met omgeving is lastig. Er is zo veel waar ik zelf nog enorme twijfel over heb. Bij mijn ex-partner is er mogelijk sprake van narcisme. Niet officieel gediagnosticeerd, maar zoveel herkenning in alle boeken over narcisme, dit kan bijna niet missen. Maar het volgende moment weet ik zeker dat het aan mezelf heeft gelegen en dat ik overal niet zo moeilijk over moet doen en dat het toch echt voor het grootste deel bij mij lag. Ik had gewoon net iets meer mijn best moeten doen. Hoewel ik ook wel weet dat dat ook weer niet waar is want ik ben eraan kapot gegaan. En ik heb het allemaal aan mezelf te danken. Ik ben zelf te stom.geweeat om niet genoeg mijn grenzen aan te geven en te lang door te gaan met deze relatie waar ik, op zekere momenten, totaal niet gerespecteerd werd (tot grensoverschrijdend gedrag aan toe). En het nog steeds niet goed kunnen zien voor wat het is, het niet toe kunnen geven, en er zeker niet met mensen over praten die ook mijn ex-partner kennen. Dat voelt te belastend naar hem toe. Maar eenzaam is dat proces wel.
Delen met omgeving is lastig. Er is zo veel waar ik zelf nog enorme twijfel over heb. Bij mijn ex-partner is er mogelijk sprake van narcisme. Niet officieel gediagnosticeerd, maar zoveel herkenning in alle boeken over narcisme, dit kan bijna niet missen. Maar het volgende moment weet ik zeker dat het aan mezelf heeft gelegen en dat ik overal niet zo moeilijk over moet doen en dat het toch echt voor het grootste deel bij mij lag. Ik had gewoon net iets meer mijn best moeten doen. Hoewel ik ook wel weet dat dat ook weer niet waar is want ik ben eraan kapot gegaan. En ik heb het allemaal aan mezelf te danken. Ik ben zelf te stom.geweeat om niet genoeg mijn grenzen aan te geven en te lang door te gaan met deze relatie waar ik, op zekere momenten, totaal niet gerespecteerd werd (tot grensoverschrijdend gedrag aan toe). En het nog steeds niet goed kunnen zien voor wat het is, het niet toe kunnen geven, en er zeker niet met mensen over praten die ook mijn ex-partner kennen. Dat voelt te belastend naar hem toe. Maar eenzaam is dat proces wel.
zaterdag 5 november 2022 om 23:01
Cadeautje: ik snap het maar krijg het ook niet 'rondgebreid' in mijn hoofd. Zeker na vandaag niet. Wat ik voelde vanochtend.... en jij bent gastvrouw en zit aan tafel... Ik weet dat zij niet letterlijk je daders zijn, maar ook weer wel. Ik begrijp je. Maar kan er niet bij hoe je het op kunt brengen, onder controle kan houden... Hoe doet je man dat? Ik zag vandaag mijn man als een leeuw voor me gaan staan. Geen stennis schoppend maar dodelijke blikken werpend bij elke beweging die 'hij' richting mij maakte. Als er twee stappen meer gezet waren geweest was er iemand in het ZKH beland vermoed ik.
Dat zeiknat wakker worden... Ik slaap in moeilijke periodes op een badlaken en heb een schoon badlaken en shirt naast het bed liggen. Geeft net wat meer comfort als ik me even kan drogen met die handdoek en een schone kan pakken en droog shirt aan kan trekken zonder uit bed te moeten. Ik doe dat heel methodisch. Elke handeling zo bewust mogelijk. En dan ben ik even toch helemaal 'wakker' terwijl ik op de rand van mijn bed zit. Soms slaap ik dan plots wel goed in.
Dat zeiknat wakker worden... Ik slaap in moeilijke periodes op een badlaken en heb een schoon badlaken en shirt naast het bed liggen. Geeft net wat meer comfort als ik me even kan drogen met die handdoek en een schone kan pakken en droog shirt aan kan trekken zonder uit bed te moeten. Ik doe dat heel methodisch. Elke handeling zo bewust mogelijk. En dan ben ik even toch helemaal 'wakker' terwijl ik op de rand van mijn bed zit. Soms slaap ik dan plots wel goed in.
zaterdag 5 november 2022 om 23:14
@Bupsie: Hoe lang geleden is je relatie beëindigd? Kan je ook een punt zetten onder hem 'in bescherming' nemen naar de buitenwereld? Jij hebt jouw ervaringen met hem die valide genoeg waren om er een punt achter te zetten. Dat doe je niet 'zomaar' en lijkt mij dat je dus je uiterste best gedaan hebt en dat meer 'je best' doen niets anders gebracht zou hebben (zoniet erger gebracht zou hebben).
Zou je toch voorzichtig naar iemand die je vertrouwt uit kunnen reiken?
Zou je toch voorzichtig naar iemand die je vertrouwt uit kunnen reiken?
zaterdag 5 november 2022 om 23:59
Olle, wat heb je het super gedaan vandaag! 
je man klinkt als een held. Wel zwaar zo met je schoonvader, fijn dat jullie dat als team aan kunnen pakken.
Bupsie: de verwarring en twijfels zijn heel herkenbaar voor mij. Dat wordt alleen maar sterker als ik er over praat, want dan 'moet wat ik zeg de waarheid zijn'. Heb je een hulpverlener waar je wel je ei bij kwijt kan?
Avo: tussen waken en slapen is rottig ja. Iets luchtiger voorbeeld; de badkamerdeur kleppert als die net niet goed dicht zit en het raam openstaat. Ik word steeds als hij klept wakker, maar niet genoeg om even de deur dicht te doen
Dat je niks voelde bij het etentje, kan het zijn dat je een vorm van dissociatie had? Hoeft niet hoor. Ik weet dat mijn ouders dingen hebben gedaan die niet goed te praten zijn, maar toch kan ik ze goed praten omdat ze het niet slecht bedoelden en ze nu eigenlijk best fijne ouders zijn. Volg je hem nog? Door ze te scheiden als ouders van TOEN en ouders van NU kan ik er mee omgaan. Voor hen was de verwaarlozing en mishandeling de juiste opvoeding, zodat ik snel zelfstandig en verantwoordelijk zou zijn. Nu ben ik volwassen - en hoeven ze me niet meer op te voeden (ze zijn ook uitermate tevreden over hun opvoeding, dat is soms wel lastig om te horen) en krijg ik zowaar hulp aangeboden waar ik sinds mijn elfde geen 'recht' meer op had.
Nu vind ik persoonlijk dat jouw ouders en mijn ouders wel verschillen in 'hoe erg' het is (ze hebben me niet beschermd, maar ook niks gefaciliteerd), maar een ander zal ook over mijn ouders zeggen dat het 'te erg' is om nog normaal contact te hebben.
Nou ja, ik denk dat het een verwarrende en lastige band is. Dat sowieso.
-weg-
je man klinkt als een held. Wel zwaar zo met je schoonvader, fijn dat jullie dat als team aan kunnen pakken.Bupsie: de verwarring en twijfels zijn heel herkenbaar voor mij. Dat wordt alleen maar sterker als ik er over praat, want dan 'moet wat ik zeg de waarheid zijn'. Heb je een hulpverlener waar je wel je ei bij kwijt kan?
Avo: tussen waken en slapen is rottig ja. Iets luchtiger voorbeeld; de badkamerdeur kleppert als die net niet goed dicht zit en het raam openstaat. Ik word steeds als hij klept wakker, maar niet genoeg om even de deur dicht te doen
Dat je niks voelde bij het etentje, kan het zijn dat je een vorm van dissociatie had? Hoeft niet hoor. Ik weet dat mijn ouders dingen hebben gedaan die niet goed te praten zijn, maar toch kan ik ze goed praten omdat ze het niet slecht bedoelden en ze nu eigenlijk best fijne ouders zijn. Volg je hem nog? Door ze te scheiden als ouders van TOEN en ouders van NU kan ik er mee omgaan. Voor hen was de verwaarlozing en mishandeling de juiste opvoeding, zodat ik snel zelfstandig en verantwoordelijk zou zijn. Nu ben ik volwassen - en hoeven ze me niet meer op te voeden (ze zijn ook uitermate tevreden over hun opvoeding, dat is soms wel lastig om te horen) en krijg ik zowaar hulp aangeboden waar ik sinds mijn elfde geen 'recht' meer op had.
Nu vind ik persoonlijk dat jouw ouders en mijn ouders wel verschillen in 'hoe erg' het is (ze hebben me niet beschermd, maar ook niks gefaciliteerd), maar een ander zal ook over mijn ouders zeggen dat het 'te erg' is om nog normaal contact te hebben.
Nou ja, ik denk dat het een verwarrende en lastige band is. Dat sowieso.
-weg-
anoniem_655bb33b3d61a wijzigde dit bericht op 06-11-2022 06:04
35.36% gewijzigd
zondag 6 november 2022 om 00:20
Wat een mooi topic. Ik lees al lang stil mee op het forum, voelde nu toch behoefte iets te schrijven. Ik lees veel herkenbare gevoelens. Dat het leven soms even (of al heel lang) zo zwaar voelt, het niet meer kunnen/willen en toch moeten. Schaamte, schuld en angst. Trauma en afschuwelijke nachten. En je soms zo alleen voelen. Het lezen van jullie berichten geeft me een klein beetje het gevoel dat ik niet de enige ben. Zomaar jullie topic binnenvallen voelt ook als teveel. Maar wilde toch laten weten dat wat jullie schijven ook waardevol is voor stille meelezers. Dank jullie wel en veel sterkte 
zondag 6 november 2022 om 00:40
Lastig Greenie, het gebeurd uit goedheid en behulpzaamheid, maar inderdaad, zo ongewenst dat het grensoverschrijdend is.
Wat zegt je man daarvan?
Ik vrees dat het in haar geval inderdaad niet helpt om voorzichtig te zijn.
'ik wil het niet, ik vind het niet fijn' is vast verdrietig voor haar, maar zal na een paar keer misschien wel een lampje doen branden.
Jij hoeft niet verdrietig te zijn, omdat zij anders verdrietig is he?
Bupsie, dan ben je inderdaad nog veel bezig met ze. In bad met schuim zijn ze vaak wel dik en uur zoet hier, filmpje met bakje chips (en ik kijk met mijn ogen dicht), bonk klei op tafel met sateprikkers, weer een uur verder.
Maar verder vragen ze best wat aandacht ja.
Vervelend als dat niet lukt en loopt.
Wat zegt je man daarvan?
Ik vrees dat het in haar geval inderdaad niet helpt om voorzichtig te zijn.
'ik wil het niet, ik vind het niet fijn' is vast verdrietig voor haar, maar zal na een paar keer misschien wel een lampje doen branden.
Jij hoeft niet verdrietig te zijn, omdat zij anders verdrietig is he?
Bupsie, dan ben je inderdaad nog veel bezig met ze. In bad met schuim zijn ze vaak wel dik en uur zoet hier, filmpje met bakje chips (en ik kijk met mijn ogen dicht), bonk klei op tafel met sateprikkers, weer een uur verder.
Maar verder vragen ze best wat aandacht ja.
Vervelend als dat niet lukt en loopt.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 06-11-2022 10:05
38.84% gewijzigd
zondag 6 november 2022 om 06:12
Avo, ik word er niet verdrietig van. Ik word er boos van. Verschuilen achter goede bedoelingen maakt het nog niet goed. Man snapt mij, vind het gedrag van zijn moeder ook vervelend, maar snapt niet dat het zo hard binnenkomt. Ik tot gisteren ook niet.
Hij heeft de instelling; het heeft geen zin, ze wordt toch alleen maar verdrietig en boos en het verandert toch niet. En zij zal niet veranderen, maar wat wel kan veranderen is dat IK in de relatie met haar mijn grenzen harder trek en het gemoffel en gemor eraan 0% meer accepteer. Dan voelt het voor mij al bezig. Want dat iemand steeds over mijn grenzen gaat is triggerend, dat ik het toelaat 'want anders' is nog veel erger.
(Dat inzicht kwam dus vannacht pas, misschien dat hij nu inziet dat het toch wel handig is dat ik haar aanspreek).
Ik heb erover gedroomd, het werd een nachtmerrie. Ik denk dat ik klaar ben met slapen. Ik ga het er vandaag met hem over hebben, dat er toch wat uitgesproken moet worden. Als ze het verschil niet weer tussen hulp aanbieden en hulp opdringen, als ze ongevraagd 'advies' overal op blijft geven, als ze geen 'nee' kan accepteren, dan is ze ook zelden welkom in de kraamtijd, dat trek ik gewoon niet. Of hij dat dan doet of ik dat maakt me niet uit.
Het liefste spreek ik alles gewoon uit, maar in die familie wordt er vaak zo om de hete brei heengedraaid dat direct zijn meteen als heftige aanval wordt opgevat.
Nu met de zwangerschap wordt het een onhoudbare situatie. Herken ik overigens wel van de bruiloft een paar jaar terug. Toen heb ik mezelf op een gegeven moment uitgesproken en was het ook klaar.
Hij heeft de instelling; het heeft geen zin, ze wordt toch alleen maar verdrietig en boos en het verandert toch niet. En zij zal niet veranderen, maar wat wel kan veranderen is dat IK in de relatie met haar mijn grenzen harder trek en het gemoffel en gemor eraan 0% meer accepteer. Dan voelt het voor mij al bezig. Want dat iemand steeds over mijn grenzen gaat is triggerend, dat ik het toelaat 'want anders' is nog veel erger.
(Dat inzicht kwam dus vannacht pas, misschien dat hij nu inziet dat het toch wel handig is dat ik haar aanspreek).
Ik heb erover gedroomd, het werd een nachtmerrie. Ik denk dat ik klaar ben met slapen. Ik ga het er vandaag met hem over hebben, dat er toch wat uitgesproken moet worden. Als ze het verschil niet weer tussen hulp aanbieden en hulp opdringen, als ze ongevraagd 'advies' overal op blijft geven, als ze geen 'nee' kan accepteren, dan is ze ook zelden welkom in de kraamtijd, dat trek ik gewoon niet. Of hij dat dan doet of ik dat maakt me niet uit.
Het liefste spreek ik alles gewoon uit, maar in die familie wordt er vaak zo om de hete brei heengedraaid dat direct zijn meteen als heftige aanval wordt opgevat.
Nu met de zwangerschap wordt het een onhoudbare situatie. Herken ik overigens wel van de bruiloft een paar jaar terug. Toen heb ik mezelf op een gegeven moment uitgesproken en was het ook klaar.
anoniem_655bb33b3d61a wijzigde dit bericht op 06-11-2022 06:30
20.62% gewijzigd
zondag 6 november 2022 om 06:15
Over je ouders: klinkt heel logisch hoor
Wel vervelend dat je nog zo lang in je droom blijft hangen. Het verstijfde in bed herken ik wel, het duurt dan best lang voordat ik weer een beetje tot mezelf kom. Ik zou daarna ook nooit man wakker maken, omdat ik hem niet tot last wil zijn, terwijl ik prima weet dat dat gewoon mag.
Wel vervelend dat je nog zo lang in je droom blijft hangen. Het verstijfde in bed herken ik wel, het duurt dan best lang voordat ik weer een beetje tot mezelf kom. Ik zou daarna ook nooit man wakker maken, omdat ik hem niet tot last wil zijn, terwijl ik prima weet dat dat gewoon mag.
zondag 6 november 2022 om 07:27
Ik wil je even laten weten dat het niet teveel is en dat je altijd mag schrijven.Druppels schreef: ↑06-11-2022 00:20Wat een mooi topic. Ik lees al lang stil mee op het forum, voelde nu toch behoefte iets te schrijven. Ik lees veel herkenbare gevoelens. Dat het leven soms even (of al heel lang) zo zwaar voelt, het niet meer kunnen/willen en toch moeten. Schaamte, schuld en angst. Trauma en afschuwelijke nachten. En je soms zo alleen voelen. Het lezen van jullie berichten geeft me een klein beetje het gevoel dat ik niet de enige ben. Zomaar jullie topic binnenvallen voelt ook als teveel. Maar wilde toch laten weten dat wat jullie schijven ook waardevol is voor stille meelezers. Dank jullie wel en veel sterkte
Life is short. Eat dessert first.
zondag 6 november 2022 om 07:30
Hier sluit ik me bij aandoornroosje9 schreef: ↑06-11-2022 07:27Ik wil je even laten weten dat het niet teveel is en dat je altijd mag schrijven.
Was even druk met mijn eigen gedachten bezig, sorry
zondag 6 november 2022 om 09:15
zondag 6 november 2022 om 09:33
Ik heb precies hetzelfde.Bloemenvaasje schreef: ↑06-11-2022 09:15Ik kom ook even knuffels strooien
Hier gaat het niet zo lekker en merk dat het dan lastig is om te reageren. Kan het overzicht niet bewaren en ben dan bang dat ik iets verkeerds schrijf of iemand vergeet. Maar ik vind het fijn om te lezen dat zoveel mensen steun vinden hier
zondag 6 november 2022 om 10:03
Ik vind dat ook lastig.
Laten we afspreken dat reageren mag, maar gewoon alleen spuien ook prima is.
Dus Elf, Bloem, gooi gewoon eruit wat wel lukt. Reageer op iets als je wilt, en laat wat teveel is.
Druppels, ik had je vannacht niet gezien: welkom.
Laten we afspreken dat reageren mag, maar gewoon alleen spuien ook prima is.
Dus Elf, Bloem, gooi gewoon eruit wat wel lukt. Reageer op iets als je wilt, en laat wat teveel is.
Druppels, ik had je vannacht niet gezien: welkom.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 06-11-2022 10:19
42.21% gewijzigd
zondag 6 november 2022 om 10:09
Greenie, je moet je schoonmoeder het filmpje 'toestemming, zo simpel als thee' laten zien.
Dat gaat eigenlijk over toestemming bij seks, maar het is op al het grensoverschrijdende gedrag van toepassing.
Mijn kinderen kennen en snappen het prima, wij kunnen hier in huis dus ook zeggen dat ze 'thee naar binnen aan het duwen zijn'.
Echt een grappig en goed filmpje!
Dat gaat eigenlijk over toestemming bij seks, maar het is op al het grensoverschrijdende gedrag van toepassing.
Mijn kinderen kennen en snappen het prima, wij kunnen hier in huis dus ook zeggen dat ze 'thee naar binnen aan het duwen zijn'.
Echt een grappig en goed filmpje!
zondag 6 november 2022 om 10:23
Spuien: ik heb het liefste gezin van de wereld.
Maar het is kut weer, ik ben moe van slecht slapen, mijn bed is warm en buiten bed is koud, en de kinderen en ik willen gewoon onder de dekens hangen en digitaal doen.
Soms suckt het om de verstandige volwassene te zijn.
Ik wil ook mokken en sacherijnen dat ik in mijn pyjama in bed wil blijven liggen forummen.
Lief is de held die broodjes in de oven is gaan stoppen om iedereen straks gezellig aan tafel te krijgen.
Maar ik wil die broodjes hier op bed. Samen met mijn kinderen.
En dan de gordijnen dicht houden en ons hier verschuilen.
Einde gezeur.
Maar het is kut weer, ik ben moe van slecht slapen, mijn bed is warm en buiten bed is koud, en de kinderen en ik willen gewoon onder de dekens hangen en digitaal doen.
Soms suckt het om de verstandige volwassene te zijn.
Ik wil ook mokken en sacherijnen dat ik in mijn pyjama in bed wil blijven liggen forummen.
Lief is de held die broodjes in de oven is gaan stoppen om iedereen straks gezellig aan tafel te krijgen.
Maar ik wil die broodjes hier op bed. Samen met mijn kinderen.
En dan de gordijnen dicht houden en ons hier verschuilen.
Einde gezeur.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
