Psyche
alle pijlers
Even uitblazen. Hoe ziet jullie leven eruit?
zondag 4 mei 2025 om 23:14
Toch maar een topic..
Al een tijdje gaat ie niet zo lekker. Ik ben me ervan bewust dat als ik het uitschrijf ik al een gedeelte opweg ben om mijzelf te accepteren en wellicht mijn gewoontes / denkwijze aan te passen.
Regelmatig voel ik mij erg eenzaam. Ik weet dat dit aan mijzelf ligt. Momenteel zit ik in een negatieve spiraal, en is mijn uiterlijk en gedrag daar ook naar. Ik ben wat stiller en teruggetrokken. Partner en ik hebben veel enthousiaste mensen om ons heen, dat is soms moeilijk "bijbenen". Ook heb ik add en daardoor een erg druk hoofd. Gebruik sinds kort medicatie, maar dat lijkt vooralsnog nog niet veel te doen voor mij, binnenkort weer een afspraak bij mijn psychiater. Ik sta op een wachtlijst voor therapie rondom add en zelfreflectie. Heb hier erg veel zin in en behoefte aan. Leer graag, en leer vooral hoe ik mijzelf het beste kan ontwikkelen.
Een tijdje geleden begonnen met een brief te schrijven naar mijn ouders. Hierin heb ik beschreven wat ik moeilijk vond vroeger, en wat mij soms nog dwarszit. Ik heb een moeilijke relatie met mijn ouders.
Mijn partner en ik hebben beide twee kinderen waarvan ik mij wel eens zorgen maak. Welke ouder eigenlijk niet, toch.
Waar ik ook last van heb is dat mijn buurvrouw een super sociaal leven heeft. Iedere dag zijn er wel mensen over de vloer. Ze heeft een grote familie, grote vriendenkring. Het is ook gewoon een leuk spontaan mens, dus dat snap ik. Ik ben ook graag bij haar in de beurt voor een praatje. Maar ergens wringt het wel. Het lijkt net alsof wij niemand hebben, wat niet zo is.
Als wij thuis komen van een dagje weg staan er altijd wel fietsen voor de deur bij onze buren. Dan hebben ze weer een gezellig avondje. Ik ervaar hier geen overlast van ofzo, maar het klinkt erg gezellig allemaal. Dat mis ik bij ons thuis. Wij hebben geen zoete inval, wij hebben niet van die gezellige vrienden. Eerder een beetje saai.. maar dat ben ik zelf ook. Partner en ik kunnen beide moeilijker een gesprek gaande houden. Terwijl buuf altijd haar woordje klaar heeft.
Ik denk dat ik een beetje de realiteit van het leven ben verloren. Spreken jullie iedere dag af als je vrij bent? Zie jij buiten jouw collega's veel mensen / vrienden in de week?
Vind het maar lastig bijbenen, ondanks dat ik echt van mensen hou en het liefst omringt ben door mensen.
Nja lang verhaal hier. Wel lekker om het even uit te typen!
Al een tijdje gaat ie niet zo lekker. Ik ben me ervan bewust dat als ik het uitschrijf ik al een gedeelte opweg ben om mijzelf te accepteren en wellicht mijn gewoontes / denkwijze aan te passen.
Regelmatig voel ik mij erg eenzaam. Ik weet dat dit aan mijzelf ligt. Momenteel zit ik in een negatieve spiraal, en is mijn uiterlijk en gedrag daar ook naar. Ik ben wat stiller en teruggetrokken. Partner en ik hebben veel enthousiaste mensen om ons heen, dat is soms moeilijk "bijbenen". Ook heb ik add en daardoor een erg druk hoofd. Gebruik sinds kort medicatie, maar dat lijkt vooralsnog nog niet veel te doen voor mij, binnenkort weer een afspraak bij mijn psychiater. Ik sta op een wachtlijst voor therapie rondom add en zelfreflectie. Heb hier erg veel zin in en behoefte aan. Leer graag, en leer vooral hoe ik mijzelf het beste kan ontwikkelen.
Een tijdje geleden begonnen met een brief te schrijven naar mijn ouders. Hierin heb ik beschreven wat ik moeilijk vond vroeger, en wat mij soms nog dwarszit. Ik heb een moeilijke relatie met mijn ouders.
Mijn partner en ik hebben beide twee kinderen waarvan ik mij wel eens zorgen maak. Welke ouder eigenlijk niet, toch.
Waar ik ook last van heb is dat mijn buurvrouw een super sociaal leven heeft. Iedere dag zijn er wel mensen over de vloer. Ze heeft een grote familie, grote vriendenkring. Het is ook gewoon een leuk spontaan mens, dus dat snap ik. Ik ben ook graag bij haar in de beurt voor een praatje. Maar ergens wringt het wel. Het lijkt net alsof wij niemand hebben, wat niet zo is.
Als wij thuis komen van een dagje weg staan er altijd wel fietsen voor de deur bij onze buren. Dan hebben ze weer een gezellig avondje. Ik ervaar hier geen overlast van ofzo, maar het klinkt erg gezellig allemaal. Dat mis ik bij ons thuis. Wij hebben geen zoete inval, wij hebben niet van die gezellige vrienden. Eerder een beetje saai.. maar dat ben ik zelf ook. Partner en ik kunnen beide moeilijker een gesprek gaande houden. Terwijl buuf altijd haar woordje klaar heeft.
Ik denk dat ik een beetje de realiteit van het leven ben verloren. Spreken jullie iedere dag af als je vrij bent? Zie jij buiten jouw collega's veel mensen / vrienden in de week?
Vind het maar lastig bijbenen, ondanks dat ik echt van mensen hou en het liefst omringt ben door mensen.
Nja lang verhaal hier. Wel lekker om het even uit te typen!
dinsdag 6 mei 2025 om 08:55
Kan me er niet veel bij voorstellen om 's avonds na werktijd met allerlei mensen af te spreken. Ik heb een gezin. Onze avonden zijn gewoon met het gezin. Kinderen die huiswerk moeten maken waarbij je soms moet helpen. Kinderen die gaan sporten of die soms naar een 'clubje' gebracht moeten worden. Ook ga ik zelf 1 of 2 avonden per week sporten. Man heeft af en toe een vergadering 's avonds, buitenshuis. Ik zie dat niet zo om mee heen hoor, om op doordeweekse avonden met vrienden af te spreken. Iedereen heeft het druk zat met zijn eigen bezigheden. Vanaf ca. 22 uur zit ik gezellig met man op de bank en kijken we een serie ofzo.
Ook doordeweeks is het bij ons niet zo dat er steeds mensen komen. Ik heb daar zelf ook niet heel veel behoefte aan. Heb een drukke baan met veel sociale contacten. Dus 's avonds/in het weekend weinig op de planning hebben vind ik heerlijk. Maar af en toe is het natuurlijk gezellig dat er mensen komen of dat we iets afspreken.
Ook doordeweeks is het bij ons niet zo dat er steeds mensen komen. Ik heb daar zelf ook niet heel veel behoefte aan. Heb een drukke baan met veel sociale contacten. Dus 's avonds/in het weekend weinig op de planning hebben vind ik heerlijk. Maar af en toe is het natuurlijk gezellig dat er mensen komen of dat we iets afspreken.
dinsdag 6 mei 2025 om 11:17
Oh, ik ga doordeweeks wel vaak even ergens eten met mensen, of met mooi weer een terrasje of borrel pakken. Voorstellingen of concerten etc. heb ik ook wel doordeweeks. Maar thuis ontvang ik niet vaak mensen.
Ik heb zelf geen gezin, maar de mensen waar ik mee afspreek hebben allemaal wel gezinnen. Die wisselen het meestal af met de andere ouder, of ze hadden een oppas toen kinderen jonger waren (dat is meestal meer het weekend). Het hangt denk ik echt van de behoefte af.
Ik heb zelf geen gezin, maar de mensen waar ik mee afspreek hebben allemaal wel gezinnen. Die wisselen het meestal af met de andere ouder, of ze hadden een oppas toen kinderen jonger waren (dat is meestal meer het weekend). Het hangt denk ik echt van de behoefte af.
dinsdag 6 mei 2025 om 11:19
Nee, maar omdat mensen feestjes aanhalen, terwijl ik helemaal niet denk dat deze buurvrouw allerlei feestjes heeft. Ze heeft gewoon veel aanloop.
dinsdag 6 mei 2025 om 11:29
Ik ga alleen naar mensen en feestjes/visites waar ik echt echt echt heen wil.
Sla dus ook veel dingen over. Vaak dingen waar ik vroeger ook al niet per se wilde zijn maar nu extra pijn en rusttijd/stilstaan van alles, dus niet voor over heb.
dinsdag 6 mei 2025 om 12:02
Tuurlijk. Maar dat van die bevestiging van buiten (dat schreef ik) geldt niet voor iedereen met een bomvol sociaal leven, alleen geldt het wel voor de vriendin over wie ik het had, en er zijn vast meer mensen die een soort druk voelen om overal bij te moeten zijn. Mijn vriendin (en dat vind ik wel grappig) denkt dat een avond niet leuk is als zij er niet bij is, of anders gezegd: zij maakt de sfeer. Nou is dat trouwens wel waar, ze is heel extravert en gezellig, maar tegelijkertijd klaagt ze vaak over alle verplichtingen die ze heeft.pina schreef: ↑05-05-2025 17:04Dit topic. Dat deze mensen wel veel hebben, maar de gesprekken zijn oppervlakkig. Of dat iemand kennelijk veel bevestiging van buiten nodig zou hebben, etc. Misschien ligt de buurvrouw nadien wel uitgeteld op de bank.
Nee, mensen hebben hierin gewoon verschillende behoeften.
Laatst vierde ze haar verjaardag en toen vertrouwde ze me toe dat ze die middag in huilen was uitgebarsten omdat ze zo opzag tegen wéér een feestje, terwijl ze die week al elke avond uit was geweest en de volgende dag een groot diner had en de dag daarna ging ze naar vrienden in Spanje die ook weer een druk sociaal programma hadden klaarliggen. Ze doet het zichzelf dus aan, en hoewel ze ervan geniet (ze krijgt energie van mensen en drukte), loopt ze zichzelf soms voorbij om iedereen maar tevreden te stellen.
dinsdag 6 mei 2025 om 12:18
de ene mens laadt op temidden van veel mensen, de ander door alleen te zijn. Het ene is niet beter dat het andere, het heeft geen zin om je te vergelijken met de buurvrouw of vriendinnen. Als je tevreden bent met je eigen leven, waarom dat dan willen veranderen, omdat anderen anders leven? Waarom zou het belangrijk zijn hoe een ander naar jouw leven kijkt?
En als je je leven anders wil leven, echt zelf anders wil, ga dat dan doen. Maar niet omdat een ander mogelijk een mening over jouw leven zou kunnen hebben.
En als je je leven anders wil leven, echt zelf anders wil, ga dat dan doen. Maar niet omdat een ander mogelijk een mening over jouw leven zou kunnen hebben.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 6 mei 2025 om 12:29
Mee eens. Nu denk ik dat het wel lastiger is om te investeren in "meer gezelligheid met vrienden en volle avonden" dan om dat een halt toe te roepen omdat je jezelf aan het voorbij lopen bent of realiseert dat je iedereen eigenlijk tevreden probeert te houden.rosanna08 schreef: ↑06-05-2025 12:18de ene mens laadt op temidden van veel mensen, de ander door alleen te zijn. Het ene is niet beter dat het andere, het heeft geen zin om je te vergelijken met de buurvrouw of vriendinnen. Als je tevreden bent met je eigen leven, waarom dat dan willen veranderen, omdat anderen anders leven? Waarom zou het belangrijk zijn hoe een ander naar jouw leven kijkt?
En als je je leven anders wil leven, echt zelf anders wil, ga dat dan doen. Maar niet omdat een ander mogelijk een mening over jouw leven zou kunnen hebben.
Want in die tweede situatie hoef je enkel "nee" te zeggen tegen al die mensen die je vragen voor een feestje, bruiloft, diner, borrel, receptie, vrijgezellenfeest, terwijl in situatie 1 je éérst nog moet zorgen dat je tot de "intimi" van die mensen gaat behoren die jou bij het feestje, borrel of vrijgezellenfeest gaan vragen.
Ik heb tenminste ervaren dat dat heel moeilijk is. Maar misschien helpt het als je je focust op andere gelegenheden waar ook mensen komen die graag samen komen en dit bovenstaande misschien ook missen.
Dan word je misschien niet direct gevraagd voor alle babyshowers, jubilea, borrels, (kinder)verjaardagen, doopplechtigheden, diners en vriendenweekenden maar je kunt wél samen met gelijkgestemden op vakantie (bv single reizen, ook als niet-single), maandelijkse eetclub, een kookcursus, of andere gelegenheden.
dinsdag 6 mei 2025 om 12:31
En nu ik dit zo opschrijf TO, zit daar misschien jouw pijnpunt: Heb je het gevoel dat jij te weinig mensen hebt die jou tot hun intimi vinden behoren? Die jou er automatisch bij willen hebben als zij een feestje geven of die blij worden als ze toevallig langs je huis fietsen en denken: "Hé ja! Leuk!!! Even kijken of Hoedjevanpapier thuis is, zó leuk altijd daar!"
dinsdag 6 mei 2025 om 14:16
Maar ook met of je extravert of introvert bent. Ik vind het heel leuk om met vrienden, familie, collega's voor een sociale activiteit etc. samen te zijn, maar ik ben introvert dus heb gewoon ook echt tijd nodig om alleen te zijn en op te laden. Meer dan ik leuk vind somsLilla schreef: ↑05-05-2025 17:00Ik denk niet dat iemand 1000 vrienden tegen z'n zin heeft (dus voor de buhne), en voor mij zegt het ook niets over diepgang. Ik denk wel dat mensen allemaal iets anders zoeken in hun vriendschappen, en hoe specifieker de "eisen" zijn die je stelt, hoe dunner de spoeling. Dat heeft voor mij niets met diepgang te maken, maar ik begrijp de associatie.
Toch heb ik niet het idee dat mensen met veel sociale bezigheden "altijd maar weer weggezet worden als oppervlakkig" zoals Pina stelt. Althans in mijn omgeving (met zowel sociaal drukke als sociaal rustige mensen) zie ik dat niet.
donderdag 8 mei 2025 om 06:31
Ik heb geen idee hoe veel bezoek mijn buren 'de hele dag' krijgen. ik ben werken en let daar niet op.
En social media is erg fake. Ik ken mensen die heel veel leuke dingen posten waarvan ik weet dat, hoe meer foto's van hoe ze elkaar kussen en hoe graag ze elkaar zien, hoe meer ruzie ze hebben gemaakt.
Ik woon alleen, heb een sociaal beroep en hou van rust na mijn werk. Wil dus absoluut geen bezoek. In het weekend spreek ik af met mensen. Ben zeer zelden eenzaam.
En social media is erg fake. Ik ken mensen die heel veel leuke dingen posten waarvan ik weet dat, hoe meer foto's van hoe ze elkaar kussen en hoe graag ze elkaar zien, hoe meer ruzie ze hebben gemaakt.
Ik woon alleen, heb een sociaal beroep en hou van rust na mijn werk. Wil dus absoluut geen bezoek. In het weekend spreek ik af met mensen. Ben zeer zelden eenzaam.
zaterdag 24 mei 2025 om 14:05
Ik denk dat dit hetgene is waar ik "last" van heb. In principe genoeg mensen om mij / ons heen en we worden ook uitgenodigd voor feestjes, soms een borrel of wat anders leuks. Alleen onze buurvrouw is populair op het schoolplein, onze kinderen zitten in dezelfde klas. En als ouders vragen waar wij wonen, geef ik aan; daar en daar.. oo dat is langs buurvrouw? Dat is zo'n leuk mens zeggen ze dan. Tja ik weet het, het is ook een erg leuk mens. Sociaal, empatisch, enthousiast. Je kan er lekker mee kletsen!Dala schreef: ↑06-05-2025 12:31En nu ik dit zo opschrijf TO, zit daar misschien jouw pijnpunt: Heb je het gevoel dat jij te weinig mensen hebt die jou tot hun intimi vinden behoren? Die jou er automatisch bij willen hebben als zij een feestje geven of die blij worden als ze toevallig langs je huis fietsen en denken: "Hé ja! Leuk!!! Even kijken of Hoedjevanpapier thuis is, zó leuk altijd daar!"
Waarschijnlijk ben ik jaloers op haar leven. Als er vrienden in de tuin zitten klinkt dat altijd erg gezellig, er worden weer leuke plannen gemaakt voor vakantie met elkaar. Dat is te horen als je alleen in de tuin zit. Met een feestje hier in het dorp zijn er altijd wel mensen (vrienden) die mee willen, ik moet bijvoorbeeld super veel moeite doen om mensen mee te krijgen. Nja dat soort kleine dingetjes.
Ze heeft ook een grote familie, veel zussen. Die komen ook spontaan aanlopen voor n kopje koffie oid.
zaterdag 24 mei 2025 om 14:18
Maar zou het dan niet helpen om meer bij jezelf na te gaan waar je onvrede precies zit, TO? "Waarschijnlijk ben ik jaloers op haar leven" vind ik dan te makkelijk. Kennelijk ervaar je op de een of andere manier een leegte, of een gevoel van niet voldoen of er niet bij horen of iets dergelijks. Dat lijkt me iets waar je vervolgens mee verder komt. Die buurvrouw lijkt me alleen maar symbool staan voor iets in jou.
meisje85 wijzigde dit bericht op 24-05-2025 17:33
0.12% gewijzigd
zaterdag 24 mei 2025 om 15:38
Klopt zeker waar.meisje85 schreef: ↑24-05-2025 14:18Maar zou het dan niet helpen om meer bij jezelf na te gaan waar je onvrede precies zit, TO? "Waarschijnlijk ben ik jaloers op haar leven" vind ik dan te makkelijk. Kennelijk ervaar je op de een of andere manier een leegte, of een gevoel van niet voldoen of er niet bij horen of iets dergelijks. Dat lijkt me iets waar je vervolgens meer verder komt. Die buurvrouw lijkt me alleen maar symbool staan voor iets in jou.
Ik heb zelf een diagnose gekregen een paar weken geleden, daar ben ik heel open over maar wil hier niet al teveel in detail treden vanwege herkenbaarheid. Over twee weken heb ik een intake gesprek voor therapie / behandeling om aan mijn zelfbeeld te gaan werken. Want die is helaas erg laag.
Ook ben ik bezig met dingen uit het verleden. Mijn band met mijn ouders is niet zo best, nu ik zelf kinderen heb in de trauma's van mijn kindertijd op die leeftijd komen die allemaal weer naar boven. Ik ben niet depressief oid maar ik mag hier wel wat mee gaan doen
. Lief je berichtje
zaterdag 24 mei 2025 om 17:33
Ah ok. Soms is het ook lekker om (al dan niet bewust) iemand aan te wijzen. Of het nou een boosdoener is, de veroorzaker van alle ellende, gewoon een stom wijf of een buurvrouw die alles lijkt te hebben wat jij niet hebt, dat maakt namelijk toch een beetje dat de focus misschien weggaat van je eigen pijn/verdriet/boosheid/angst/welk gevoel dan ook. Goed dat je ermee aan de slag gaat, zal niet makkelijk zijn maar hopelijk brengt het je wat. En is de buurvrouw straks ook niet meer dan een vrouw die toevallig vaker mensen over de vloer heeft dan jullie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
