Psyche
alle pijlers
Geen complimentjes kunnen ontvangen
maandag 6 juni 2022 om 16:34
Hoi mede-viva'ers,
Ik ben benieuwd of er anderen zijn die dit herkennen, dat je geen complimenten kunt ontvangen omdat je het niet kunt geloven. Dat je je dus eigenlijk alleen maar ongemakkelijk voelt als iemand je een compliment geeft, maar dat je er totaal niet blij van wordt, en maar een beetje gaat doen alsof je er heel blij mee bent. Ik kan zelf wel ergens trots op zijn maar als het van een ander komt dan komt het niet binnen.
Ik ben benieuwd of er anderen zijn die dit herkennen, dat je geen complimenten kunt ontvangen omdat je het niet kunt geloven. Dat je je dus eigenlijk alleen maar ongemakkelijk voelt als iemand je een compliment geeft, maar dat je er totaal niet blij van wordt, en maar een beetje gaat doen alsof je er heel blij mee bent. Ik kan zelf wel ergens trots op zijn maar als het van een ander komt dan komt het niet binnen.
maandag 6 juni 2022 om 16:40
Ja, herkenbaar. Ik praat er overheen of ik maak snel een grap (meestal ten koste van mezelf).
Ik vind het heel ergerlijk aan mezelf. En het is ook niet zo dat ik geen waardering wil voor de dingen die ik doe. Maar complimenten maken zo'n onpeilbaar diep verdriet en angst in me wakker dat ik geen idee heb hoe ik er ooit van zal kunnen genieten.
Wil je het graag anders bij jezelf?
Ik vind het heel ergerlijk aan mezelf. En het is ook niet zo dat ik geen waardering wil voor de dingen die ik doe. Maar complimenten maken zo'n onpeilbaar diep verdriet en angst in me wakker dat ik geen idee heb hoe ik er ooit van zal kunnen genieten.
Wil je het graag anders bij jezelf?
maandag 6 juni 2022 om 16:45
Ik heb dat ook, of ik loop weg of neem het niet omdat ik het niet geloof en als gewoon aanneem als ik iets goeds heb gedaan. Of praat er over heen.
Maar ik denk dat het bij mij met mijn zelf vertrouwen heeft te maken en pest verleden van basisschool en middelbare school waarbij er eerst complimenten werden gegeven of ik aardig gevonden werd en later flink gepest werd.
Ik heb altijd gedacht dat ik er overheen was maar nu ik in de 40 ben heeft het meer impact gehad dan ooit en loop ik nu tegen dingen aan omdat ik het nooit uitgesproken heb en maar weg gestopt hebt.
Maar ik denk dat het bij mij met mijn zelf vertrouwen heeft te maken en pest verleden van basisschool en middelbare school waarbij er eerst complimenten werden gegeven of ik aardig gevonden werd en later flink gepest werd.
Ik heb altijd gedacht dat ik er overheen was maar nu ik in de 40 ben heeft het meer impact gehad dan ooit en loop ik nu tegen dingen aan omdat ik het nooit uitgesproken heb en maar weg gestopt hebt.
maandag 6 juni 2022 om 16:46
Nee het zijn niet zozeer de complimentjes ontvangen wat ik anders zou willen zien. Meer wat het impliceert waar ik mij zorgen over maak en wat ik anders zou willen zien. Dat heeft met vertrouwen te maken denk ik.sprankelend schreef: ↑06-06-2022 16:40Ja, herkenbaar. Ik praat er overheen of ik maak snel een grap (meestal ten koste van mezelf).
Ik vind het heel ergerlijk aan mezelf. En het is ook niet zo dat ik geen waardering wil voor de dingen die ik doe. Maar complimenten maken zo'n onpeilbaar diep verdriet en angst in me wakker dat ik geen idee heb hoe ik er ooit van zal kunnen genieten.
Wil je het graag anders bij jezelf?
maandag 6 juni 2022 om 16:51
Vervelend dat het voor jou zo gelopen is. Had je verwacht dat het zoveel impact zou hebben? En heb je het bewust weggestopt of is dat vooral onbewust gegaan, en kom je er nu pas eigenlijk achter hoe je je echt voelt?Zomaariemand schreef: ↑06-06-2022 16:45Ik heb dat ook, of ik loop weg of neem het niet omdat ik het niet geloof en als gewoon aanneem als ik iets goeds heb gedaan. Of praat er over heen.
Maar ik denk dat het bij mij met mijn zelf vertrouwen heeft te maken en pest verleden van basisschool en middelbare school waarbij er eerst complimenten werden gegeven of ik aardig gevonden werd en later flink gepest werd.
Ik heb altijd gedacht dat ik er overheen was maar nu ik in de 40 ben heeft het meer impact gehad dan ooit en loop ik nu tegen dingen aan omdat ik het nooit uitgesproken heb en maar weg gestopt hebt.
maandag 6 juni 2022 om 16:53
Ja hoor dat kan in veel situaties ook wel, het is ook niet dat dat moment an sich een probleem is. Meer de implicaties.
Daarnaast zijn er sommige situaties ook wel heel ongemakkelijk, als je echt in het middelpunt wordt gezet en iedereen je wil complimenteren, dan ga ik dus liever door de grond.
maandag 6 juni 2022 om 17:21
Nee eigenlijk niet herkenbaar. Wel vroeger maar dat kwam omdat ik er dan niet achter stond als ik een compliment kreeg waar ik t niet mee eens was. Als dat nu wordt geuit kan ik dat wel waarderen als ik daar achter sta.
Ligt er ook aan wat voor compliment. Een compliment kan ook gewoon heel raar overkomen als je weet dat je er op die dag niet uitziet en mensen je nog bewonderen. Dan denk ik bij mezelf; houd je me nou voor de gek of wat maar tis heel vermoeiend om elk compliment te weerleggen of ongemakkelijk over te doen.
Hetzelfde met iets wat je halfgaar hebt gedaan en er nog een compliment over krijgt terwijl je weet dat het beter kan. Goed bedoeld maar t voelt dan nep.
Ligt er ook aan wat voor compliment. Een compliment kan ook gewoon heel raar overkomen als je weet dat je er op die dag niet uitziet en mensen je nog bewonderen. Dan denk ik bij mezelf; houd je me nou voor de gek of wat maar tis heel vermoeiend om elk compliment te weerleggen of ongemakkelijk over te doen.
Hetzelfde met iets wat je halfgaar hebt gedaan en er nog een compliment over krijgt terwijl je weet dat het beter kan. Goed bedoeld maar t voelt dan nep.
maandag 6 juni 2022 om 17:23
maandag 6 juni 2022 om 17:29
Goed idee eigenlijk, om gewoon complimenten terug te gaan vuren
maandag 6 juni 2022 om 18:18
Ik herken het, maar het verandert bij mij wel.
Tijdje terug kreeg ik van een vriend een compliment en ik kon merken dat het uit zijn hart kwam.
Ik weet niet waarom maar die kwam bij mij heel goed binnen.
Ik denk dat ik misschien 8 jaar was toen ik voor het laatst écht dat gevoel had gehad dat iemand trots op je is, dat je gezien wordt en dat je een paar cm groeit.
Voor die tijd ging ik altijd (stiekem) janken na een mooi compliment en voelde ik vooral innerlijke pijn, maar deze was gewoon alleen maar goed. Echt zo fijn dat dat ook nog/weer kan na zoveel jaren. Dat gevoel gun ik iedereen.
Tijdje terug kreeg ik van een vriend een compliment en ik kon merken dat het uit zijn hart kwam.
Ik weet niet waarom maar die kwam bij mij heel goed binnen.
Ik denk dat ik misschien 8 jaar was toen ik voor het laatst écht dat gevoel had gehad dat iemand trots op je is, dat je gezien wordt en dat je een paar cm groeit.
Voor die tijd ging ik altijd (stiekem) janken na een mooi compliment en voelde ik vooral innerlijke pijn, maar deze was gewoon alleen maar goed. Echt zo fijn dat dat ook nog/weer kan na zoveel jaren. Dat gevoel gun ik iedereen.
maandag 6 juni 2022 om 19:30
Ik zeg gewoon iets als, “wat leuk om te horen, dankjewel”. En daar laat ik het verder bij, het is niet zo dat ik er verder altijd heel veel waarde aan hecht. Ik grap er nooit overheen, en ik loop er nooit voor weg. Ben er ook niet mee bezig of het gemeend is, of niet.
Soms heb je weleens op werk dat mensen je complimenteren op iets dat juist geen enkele moeite kostte, en dingen die echt lastig waren worden niet echt gezien. Dan voelt het een beetje knullig om te om een compliment te krijgen over iets dat vrij onbenullig is in het grote geheel. Maar ach, iemand heeft de moeite genomen wat aardigs te zeggen, in the pocket dan maar.
Ik krijg ook heel vaak complimenten over mijn kleding, ook van willekeurige mensen op straat. Dan zeg ik ook gewoon: dankjewel, wat leuk!
Ik vind wel dat ik zelf te weinig complimenten geef. Daar wil ik wel meer op letten. Het is gewoon even leuk, het hoeft verder geen langdurige gelukzalige momenten op te leveren.
Soms heb je weleens op werk dat mensen je complimenteren op iets dat juist geen enkele moeite kostte, en dingen die echt lastig waren worden niet echt gezien. Dan voelt het een beetje knullig om te om een compliment te krijgen over iets dat vrij onbenullig is in het grote geheel. Maar ach, iemand heeft de moeite genomen wat aardigs te zeggen, in the pocket dan maar.
Ik krijg ook heel vaak complimenten over mijn kleding, ook van willekeurige mensen op straat. Dan zeg ik ook gewoon: dankjewel, wat leuk!
Ik vind wel dat ik zelf te weinig complimenten geef. Daar wil ik wel meer op letten. Het is gewoon even leuk, het hoeft verder geen langdurige gelukzalige momenten op te leveren.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 06-06-2022 19:54
36.89% gewijzigd
maandag 6 juni 2022 om 19:40
DIT! Ik had het er laatst nog met een collega over dat mijn familie de neiging heeft om heel erg overdreven te melden hoe trots ze op mij zijn, voor dingen die eigenlijk heel normaal zijn en waar ik vrijwel niks aan hoefde te doen. (Bijv. ouderlijk huis verkopen - daar doet de makelaar al het werk. Ik hoef alleen maar een handtekening te zetten.)
Maar op het moment dat ik een mooie nieuwe baan krijg aangeboden, zijn er opeens hogere machten in het spel geweest en hebben mijn (tig-jaar geleden) overleden moeder/tante/vader/oom "ervoor gezorgd dat dat op mijn pad komt."
Euhm.... is het misschien ook een optie dat ik gewoon goed ben in het werk wat ik al 15 jaar met heel veel inzet doe?
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
maandag 6 juni 2022 om 19:51
Ik had een overdreven collega, dan nam ik bijvoorbeeld post van de postkamer mee, omdat ik dat zag liggen. Nou, dan was het weer de “you’re the greatest!”. Dat neem ik dan natuurlijk niet serieus, maar ik voel me er verder niet ongemakkelijk onder.S7rin schreef: ↑06-06-2022 19:40DIT! Ik had het er laatst nog met een collega over dat mijn familie de neiging heeft om heel erg overdreven te melden hoe trots ze op mij zijn, voor dingen die eigenlijk heel normaal zijn en waar ik vrijwel niks aan hoefde te doen. (Bijv. ouderlijk huis verkopen - daar doet de makelaar al het werk. Ik hoef alleen maar een handtekening te zetten.)
Maar op het moment dat ik een mooie nieuwe baan krijg aangeboden, zijn er opeens hogere machten in het spel geweest en hebben mijn (tig-jaar geleden) overleden moeder/tante/vader/oom "ervoor gezorgd dat dat op mijn pad komt."
Euhm.... is het misschien ook ook een optie dat ik gewoon goed ben in het werk dat ik al 15 jaar doe?
Of je hebt wekenlang aan een ingewikkeld stuk zitten schrijven, en mensen vinden het zo mooi opgemaakt. Euh ja, maar dat was het minste van mijn zorgen….
Ja, en familie heeft inderdaad geen idee. Sowieso denken ze bij voorbaat altijd dat al mijn vrienden veel slimmer zijn en betere banen hebben dan ik.
maandag 6 juni 2022 om 20:32
Vooral als een compliment ook bedoeld is als een aanmoediging dan kan ik er niet goed tegen. Het is dan misschien aardig bedoeld maar ik vind het ook wel een beetje betuttelend. Soms is het onderscheid dan ook niet zo helder meer tussen een compliment en iemand die je wil aanmoedigen of misschien wel oppeppen. En dan krijg ik het idee dat het tegenovergestelde het geval is.
maandag 6 juni 2022 om 20:46
Ik dacht echt dat ik de enige was, maar precies dit. Complimentjes over mijn jurk of mijn schoenen, prima, maar zodra het gaat over iets dat ik dan zogenaamd goed kan of goed gedaan heb, maakt het me eerder verdrietig dan blij. Heel rot.sprankelend schreef: ↑06-06-2022 16:40Ja, herkenbaar. Ik praat er overheen of ik maak snel een grap (meestal ten koste van mezelf).
Ik vind het heel ergerlijk aan mezelf. En het is ook niet zo dat ik geen waardering wil voor de dingen die ik doe. Maar complimenten maken zo'n onpeilbaar diep verdriet en angst in me wakker dat ik geen idee heb hoe ik er ooit van zal kunnen genieten.
Wil je het graag anders bij jezelf?
maandag 6 juni 2022 om 21:22
Ik hanteer gewoon de gedachte dat wat iemand zegt ook is wat ‘ie bedoelt. Ik kan niet voor een ander denken. Dus als er allerlei achterliggende gedachten of motivaties zijn die ik had moeten weten, dan moeten ze dat er maar bij zeggen. Tot die tijd neem ik woorden zoals ze zijn.Bedsermoen schreef: ↑06-06-2022 20:32Vooral als een compliment ook bedoeld is als een aanmoediging dan kan ik er niet goed tegen. Het is dan misschien aardig bedoeld maar ik vind het ook wel een beetje betuttelend. Soms is het onderscheid dan ook niet zo helder meer tussen een compliment en iemand die je wil aanmoedigen of misschien wel oppeppen. En dan krijg ik het idee dat het tegenovergestelde het geval is.
Het betuttelende herken ik heel soms wel, maar dan zeg ik gewoon dat ik geen kleuter ben die een tekening voor op de koelkast heeft gemaakt.
Overigens ook geen probleem met iemand die je wil aanmoedigen, ook geen moeite mee.
maandag 6 juni 2022 om 21:23
Bij de bank waar ik werkte haf ik dat ook altijd. Was een beetje de bedrijfscultuur. Elk compliment was een opening voor iets anders of minder leuks.
- Wat zit je haar leuk!
+ Dank je wel.
- Wil jij vrijdag over drie weken een dienst met mij ruilen? (Dat is vrijdag na Hemelvaart maar dat zeg ik maar niet voordat je nee zegt.)
- Wat heb je dat goed gedaan!
+ Dank je.
- Oh ja ook nog even over X, Y, Z. Dat moet beter, sneller, anders.....
Nu werk ik in een omgeving waar ik echte complimenten krijg. Waar er nooit nog een boodschap achter hangt. Ik kan er nu vijftien jaar later steeds beter mee omgaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
