Psyche
alle pijlers
Geen complimentjes kunnen ontvangen
maandag 6 juni 2022 om 16:34
Hoi mede-viva'ers,
Ik ben benieuwd of er anderen zijn die dit herkennen, dat je geen complimenten kunt ontvangen omdat je het niet kunt geloven. Dat je je dus eigenlijk alleen maar ongemakkelijk voelt als iemand je een compliment geeft, maar dat je er totaal niet blij van wordt, en maar een beetje gaat doen alsof je er heel blij mee bent. Ik kan zelf wel ergens trots op zijn maar als het van een ander komt dan komt het niet binnen.
Ik ben benieuwd of er anderen zijn die dit herkennen, dat je geen complimenten kunt ontvangen omdat je het niet kunt geloven. Dat je je dus eigenlijk alleen maar ongemakkelijk voelt als iemand je een compliment geeft, maar dat je er totaal niet blij van wordt, en maar een beetje gaat doen alsof je er heel blij mee bent. Ik kan zelf wel ergens trots op zijn maar als het van een ander komt dan komt het niet binnen.
maandag 6 juni 2022 om 21:28
hi bedsermoen
fake it till you make it. Dank je zeggen, en diegene recht aankijken.
En inderdaad: maak onderscheid tussen welgemeende complimenten en manipulatieve. Laatstgenoemde kun je negeren.
En geniet ervan op de eerste plaats!
fake it till you make it. Dank je zeggen, en diegene recht aankijken.
En inderdaad: maak onderscheid tussen welgemeende complimenten en manipulatieve. Laatstgenoemde kun je negeren.
En geniet ervan op de eerste plaats!
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
maandag 6 juni 2022 om 21:41
Ik ben wel benieuwd naar mensen die verdrietig worden van complimenten: kunnen jullie uitleggen hoe dat werkt?
Ik word er gelukkig steeds beter in om gewoon een gemeend dankjewel te zeggen na een compliment. Voorheen had ik nogal de neiging alles meteen te bagataliseren.
Dit bevalt me eerlijk gezegd een stuk beter
Hier valt het overigens gelukkig mee met het aantal complimenten met bijbedoelingen, als dat regelmatig gebeurt kan ik me heel goed voorstellen dat je je bij elk compliment schrap zet voor wat daarna volgt.
Ik word er gelukkig steeds beter in om gewoon een gemeend dankjewel te zeggen na een compliment. Voorheen had ik nogal de neiging alles meteen te bagataliseren.
Dit bevalt me eerlijk gezegd een stuk beter
Hier valt het overigens gelukkig mee met het aantal complimenten met bijbedoelingen, als dat regelmatig gebeurt kan ik me heel goed voorstellen dat je je bij elk compliment schrap zet voor wat daarna volgt.
maandag 6 juni 2022 om 21:58
Nouja ik heb dit geopend en het heeft allerlei wendingen genomen maar dit is wel een beetje waar ik op doelde. 'Totaal niet blij' was een beetje een eufemisme. Ik denk dat het eenzaamheid is wat eronder schuil gaat. Dat je misschien in je binnenwereld allerlei bergen moet verzetten wat aan de buitenkant niet zichtbaar is. En als dan vervolgens veronderstelt wordt dat iets waar je eigenlijk niet zoveel aan heb moeten doen, of eigenlijk niet belangrijk voor je is dan ineens een groot verschil voor je zou (moeten) betekenen, voor je gevoelsleven bijvoorbeeld, dan voel je je dus totaal niet begrepen. Dan komt het pijnlijk naar voren dat iemand eigenlijk geen benul heeft van wat er in je omgaat.madelief_124 schreef: ↑06-06-2022 21:41Ik ben wel benieuwd naar mensen die verdrietig worden van complimenten: kunnen jullie uitleggen hoe dat werkt?
Ik word er gelukkig steeds beter in om gewoon een gemeend dankjewel te zeggen na een compliment. Voorheen had ik nogal de neiging alles meteen te bagataliseren.
Dit bevalt me eerlijk gezegd een stuk beter
Hier valt het overigens gelukkig mee met het aantal complimenten met bijbedoelingen, als dat regelmatig gebeurt kan ik me heel goed voorstellen dat je je bij elk compliment schrap zet voor wat daarna volgt.
maandag 6 juni 2022 om 22:03
Wow, je maakt het wel erg zwaar. Je hangt allerlei niet-bestaande potentiële onderliggende motieven eraan vast, terwijl je gesprekspartner waarschijnlijk gewoon even oprecht een complimentje wil geven.Bedsermoen schreef: ↑06-06-2022 21:58Nouja ik heb dit geopend en het heeft allerlei wendingen genomen maar dit is wel een beetje waar ik op doelde. 'Totaal niet blij' was een beetje een eufemisme. Ik denk dat het eenzaamheid is wat eronder schuil gaat. Dat je misschien in je binnenwereld allerlei bergen moet verzetten wat aan de buitenkant niet zichtbaar is. En als dan vervolgens veronderstelt wordt dat iets waar je eigenlijk niet zoveel aan heb moeten doen, of eigenlijk niet belangrijk voor je is dan ineens een groot verschil voor je zou (moeten) betekenen, voor je gevoelsleven bijvoorbeeld, dan voel je je dus totaal niet begrepen. Dan komt het pijnlijk naar voren dat iemand eigenlijk geen benul heeft van wat er in je omgaat.
Denk er niet zo diep over na joh, dat doet de gever ongetwijfeld ook niet. Gewoon 'dank je wel' en weer door. Het is negenennegentig van de honderd keer gewoon aardig bedoeld.
maandag 6 juni 2022 om 22:07
Bij mij ligt het verdriet bij mezelf, niet bij de complimentengever. Ik denk ergens wel dat diegene mij een compliment geeft omdat hij/zij dat oprecht vindt.
Ik heb niet zo'n zin om heel gedetailleerd te kletsen over mezelf (is ook niet de plek hier), maar ik kreeg geen complimenten als kind. Ja, van een juf of meester wellicht, maar thuis nooit. En dat paste in een bepaalde opvoeding en de gevolgen daarvan zijn tot op heden merkbaar. Spreekt voor zich dat ik mijn kinderen soms dwaas de hemel in prijs
Ik heb niet zo'n zin om heel gedetailleerd te kletsen over mezelf (is ook niet de plek hier), maar ik kreeg geen complimenten als kind. Ja, van een juf of meester wellicht, maar thuis nooit. En dat paste in een bepaalde opvoeding en de gevolgen daarvan zijn tot op heden merkbaar. Spreekt voor zich dat ik mijn kinderen soms dwaas de hemel in prijs
maandag 6 juni 2022 om 22:18
Het is dus niet zozeer het motief waar het dan aan ligt. Het is meer een gevoel dat ik krijg, zonder er überhaupt over nagedacht te hebben.Jufjoke schreef: ↑06-06-2022 22:03Wow, je maakt het wel erg zwaar. Je hangt allerlei niet-bestaande potentiële onderliggende motieven eraan vast, terwijl je gesprekspartner waarschijnlijk gewoon even oprecht een complimentje wil geven.
Denk er niet zo diep over na joh, dat doet de gever ongetwijfeld ook niet. Gewoon 'dank je wel' en weer door. Het is negenennegentig van de honderd keer gewoon aardig bedoeld.
maandag 6 juni 2022 om 22:22
Ik herken dit van vroeger, maar tegenwoordig kan ik ze goed accepteren en zeg ik gewoon dankjewel
Dat maakt het allemaal echt wat leuker. Laatst zei een collega die afscheid nam dat ze het jaar vooral door mij als superleuk had ervaren. Dat vind ik echt hele toffe complimenten en het maakte mijn dag helemaal. Meer dan een compliment over een leuke broek of iets dergelijks. Ook al zijn die af en toe ook best fijn.
Dat maakt het allemaal echt wat leuker. Laatst zei een collega die afscheid nam dat ze het jaar vooral door mij als superleuk had ervaren. Dat vind ik echt hele toffe complimenten en het maakte mijn dag helemaal. Meer dan een compliment over een leuke broek of iets dergelijks. Ook al zijn die af en toe ook best fijn.
maandag 6 juni 2022 om 22:28
Ik voel me dan als een hond die je uit het asiel haalt, een mix van blijdschap/angst/ongeloof en verdriet omdat ik die waardering gemist heb als kind en daarna vooral aan het overleven was. Het kan erg intens bij mij binnenkomen.madelief_124 schreef: ↑06-06-2022 21:41Ik ben wel benieuwd naar mensen die verdrietig worden van complimenten: kunnen jullie uitleggen hoe dat werkt?
Ik ben wel eens hevig in snikken uitgebarsten als mensen lief voor me waren (mensen schrikken zich kapot). Maar de laatste jaren gaat het veel beter.
Standaard complimenten van leuke broek/haar of mooi werk heb ik geen moeite mee trouwens. Maar sommige mensen kunnen een compliment geven dat je echt diep raakt, waardoor je je gezien en gewaardeerd voelt.
maandag 6 juni 2022 om 22:54
Ik heb inderdaad een vrij vrolijke jeugd gehad, dus misschien dat ik het daarom veel luchtiger ervaar. Mijn ouders liepen niet over van de complimenten, en ze uiten hun liefde ook vaak genoeg in kritiek, maar het was altijd duidelijk en vanzelfsprekend dat ze blij met ons waren. En ook nooit negatieve associaties met complimenten gehad. Als er een associatie met oud zeer is, ligt dat anders natuurlijk.
Maar het is ook wel iets wat een beetje in de Nederlandse cultuur zit, natuurlijk. Niet te overdreven allemaal.
Wat ik me ook afvraag, geven jullie zelf dan nooit complimenten? Of denk je dan dat de ontvanger dat ook zo vreselijk vindt? Ik geef uit mezelf van nature ook niet echt complimenten, maar ik probeer daar tegenwoordig wel echt op te letten, zowel op werk als privé. Als iemand iets leuks of goeds gedaan heeft, even hardop zeggen tegen die persoon. Of dat nu iemand is die het personeelsuitje heeft georganiseerd, een collega die een nieuwe opdracht heeft binnengehaald of een project heeft afgerond, een vriend die een opleiding heeft gedaan, of echt een leuk groepscadeau heeft geregeld, dan complimenteer ik iemand daar mee.
Ik hoop maar dat niet iedereen dat zo erg vindt! Ik schaamde me namelijk dat ik zelf eigenlijk weinig complimenten gaf, terwijl ik ze wel vaak ontvang.
Maar het is ook wel iets wat een beetje in de Nederlandse cultuur zit, natuurlijk. Niet te overdreven allemaal.
Wat ik me ook afvraag, geven jullie zelf dan nooit complimenten? Of denk je dan dat de ontvanger dat ook zo vreselijk vindt? Ik geef uit mezelf van nature ook niet echt complimenten, maar ik probeer daar tegenwoordig wel echt op te letten, zowel op werk als privé. Als iemand iets leuks of goeds gedaan heeft, even hardop zeggen tegen die persoon. Of dat nu iemand is die het personeelsuitje heeft georganiseerd, een collega die een nieuwe opdracht heeft binnengehaald of een project heeft afgerond, een vriend die een opleiding heeft gedaan, of echt een leuk groepscadeau heeft geregeld, dan complimenteer ik iemand daar mee.
Ik hoop maar dat niet iedereen dat zo erg vindt! Ik schaamde me namelijk dat ik zelf eigenlijk weinig complimenten gaf, terwijl ik ze wel vaak ontvang.
maandag 6 juni 2022 om 23:08
Nee dit is een typisch geval waarbij de regel 'behandel een ander zoals u zelf behandeld wil worden' dus totaal niet opgaat. En ik vind het leuk om complimenten te geven, omdat mensen die vaak wel leuk lijken te vinden. Dat ik gezien heb dat ze naar de kapper is geweest. Je haar zit leuk. Dat ik vind dat iemand gegroeid is. Of gewoon dat ik iemand heel erg waardeer.navyblue schreef: ↑06-06-2022 22:54Ik heb inderdaad een vrij vrolijke jeugd gehad, dus misschien dat ik het daarom veel luchtiger ervaar. Mijn ouders liepen niet over van de complimenten, en ze uiten hun liefde ook vaak genoeg in kritiek, maar het was altijd duidelijk en vanzelfsprekend dat ze blij met ons waren. En ook nooit negatieve associaties met complimenten gehad. Als er een associatie met oud zeer is, ligt dat anders natuurlijk.
Maar het is ook wel iets wat een beetje in de Nederlandse cultuur zit, natuurlijk. Niet te overdreven allemaal.
Wat ik me ook afvraag, geven jullie zelf dan nooit complimenten? Of denk je dan dat de ontvanger dat ook zo vreselijk vindt? Ik geef uit mezelf van nature ook niet echt complimenten, maar ik probeer daar tegenwoordig wel echt op te letten, zowel op werk als privé. Als iemand iets leuks of goeds gedaan heeft, even hardop zeggen tegen die persoon. Of dat nu iemand is die het personeelsuitje heeft georganiseerd, een collega die een nieuwe opdracht heeft binnengehaald of een project heeft afgerond, een vriend die een opleiding heeft gedaan, of echt een leuk groepscadeau heeft geregeld, dan complimenteer ik iemand daar mee.
Ik hoop maar dat niet iedereen dat zo erg vindt! Ik schaamde me namelijk dat ik zelf eigenlijk weinig complimenten gaf, terwijl ik ze wel vaak ontvang.
bedsermoen wijzigde dit bericht op 06-06-2022 23:50
0.72% gewijzigd
maandag 6 juni 2022 om 23:12
Ah gelukkig! Ik hoop dat het je toch lukt om die ongemakkelijke gevoelens bij complimenten op den duur van je af te schudden.Bedsermoen schreef: ↑06-06-2022 23:08Nee dit is een typisch geval waarbij de regel 'behandel een ander zoals u zelf behandeld wil worden' dus totaal niet opgaat. En ik vind het leuk om complimenten te geven, omdat mensen die vaak wel leuk lijken te vinden. Dat ik gezien heb dat ze naar de kapper is geweest. Dat ik vind dat iemand gegroeid is. Of gewoon dat ik iemand heel erg waardeer.
maandag 6 juni 2022 om 23:40
Wat betreft kindertijd, er zou bij mij ook weleens een parallel kunnen liggen. Ik stond er in mijn jeugd vooral emotioneel heel alleen voor. Ik had vanuit huis geen ondersteuning, ik was heel veel alleen thuis en we spraken elkaar alleen tijdens het eten (als we die dag al samen aten) en dan was het nou niet echt hoe het met je gaat, eerder oppervlakkig. Als ik dan een goed cijfer haalde waren mijn ouders trots maar het interesseerde mij niet, er speelden andere dingen.
dinsdag 7 juni 2022 om 11:32
Wat onwijs verdrietig om te lezen allemaal. Zeker ook voor jou Sprankelend, zoiets zou niet moeten mogen. Ik hoop oprecht dat jullie ook mogen (gaan) ervaren dat jullie er toe doen en waardevol zijn en dat er mensen om jullie heen zijn die je echt zien, gewoon zoals je bent. Een dikke knuffel voor jullie!
dinsdag 7 juni 2022 om 12:02
madelief_124 schreef: ↑07-06-2022 11:32Wat onwijs verdrietig om te lezen allemaal. Zeker ook voor jou Sprankelend, zoiets zou niet moeten mogen. Ik hoop oprecht dat jullie ook mogen (gaan) ervaren dat jullie er toe doen en waardevol zijn en dat er mensen om jullie heen zijn die je echt zien, gewoon zoals je bent. Een dikke knuffel voor jullie!
Dankjewel
Ik ben heel ok hoor. Supersonische hoeveelheid therapie gedaan en een heel eigen gezin gemaakt met kinderen die wel vanaf dag één beschermd zijn. Die zie je wel groeien als ze complimenten krijgen. Dus my job is done
Is ook meteen het antwoord op de vraag of ik ze zelf wel of niet geef. Ik strooi ze rond als confetti
Kost niks en fleurt de meeste mensen op. Maar nooit (denk ik) om bullshit redenen, en vaak -vanuit mijn eigen ongemakkelijkheid denk ik- met een kleine onderbouwing erbij. Bijna om het goed te praten 
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
