Hekel aan feestjes

17-08-2024 23:32 82 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Oké
Ik ga het maar zeggen: wat heb ik een hekel aan feestjes. Voel me nu wel saai, ben 37.
Maar echt wat een gruwel. Net thuis van een feestje. Socializen met mensen die me eigenlijk niet interesseren. Harde muziek, dronken mensen etc. Echt ik lig liever op de bank.

Wie heeft dit nog meer? Ik heb soms het idee dat iedereen om me heen op feestjes en festivals is.
Alle reacties Link kopieren Quote
apiejapie schreef:
17-08-2024 23:58
Herkenbaar. Ik vind feestjes echt vreselijk. Kan er vaak niet onderuit. Maar zou ik in het leven alleen doen wat ik zou willen, geen rekening hoeven te houden met anderen, dan zou ik nooit meer naar feestjes gaan.
Er is werkelijk niks wat ik er leuk aan vind. Het is druk, lawaaierig (ook zonder muziek), vaak ongemakkelijke stoelen, ik kan niet kletsen met degene waarvoor ik kom, gesprekken zijn vaak oppervlakkig omdat diepgaande gesprekken voeren in zo'n situatie met veel anderen vaak ongepast is, moet op zoek naar een cadeautje, ik wil altijd veel liever iets anders doen dus voelt als zonde van de tijd, echt niks leuks.
Je kan er altijd onderuit. Gewoon zeggen dat je geen zin hebt werkt goed hoor. Zal niet iedereen je in dank af nemen maar das niet jouw probleem..
coderood schreef:
18-08-2024 23:16
Je kan er altijd onderuit. Gewoon zeggen dat je geen zin hebt werkt goed hoor. Zal niet iedereen je in dank af nemen maar das niet jouw probleem..
Precies. Mijn moeder had niks met de vriendengroep van haar ex en die hadden dus heel vaak feestjes en andere dingen, ze ging gewoon niet meer mee op een gegeven moment want ze vond het zonde van haar tijd. Het waren niet haar vrienden en ze had niks met die mensen. Dus ja waarom zou je dan mee gaan? Haar ex vond dat prima en zo niet dan had hij pech gehad. Nee is ook een antwoord.
Alle reacties Link kopieren Quote
S7rin schreef:
18-08-2024 12:56
Mijn probleem met feestjes is vaak dat mensen mijn werk interessant vinden, veel vragen gaan stellen, denken dat ze het begrijpen, maar het niet begrijpen. (Mijn eigen familie heeft nog steeds problemen het te begrijpen en die draaien toch al een poosje mee.)

Ik praat graag over mijn werk, daar niet van, maar als ik ergens geen zin in heb is het om een hele avond verkeerd begrepen te worden.
Het hoeft niet over jou te gaan. Je kunt aan andere mensen vragen wat voor werk ze doen, of je vraagt naar dingen die ze graag doen, films, boeken, series, huisdieren, uit eten gaan, vakanties, of weet ik wat. Dan hou je je eigen werk lekker vaag. Of heeft iedereen een minder interessant leven dan jij?
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
makreel schreef:
19-08-2024 08:15
Het hoeft niet over jou te gaan. Je kunt aan andere mensen vragen wat voor werk ze doen, of je vraagt naar dingen die ze graag doen, films, boeken, series, huisdieren, uit eten gaan, vakanties, of weet ik wat. Dan hou je je eigen werk lekker vaag. Of heeft iedereen een minder interessant leven dan jij?
Nee, juist niet. Ik ben juist heel erg geinteresseerd in andermans werk en leven (dat van mij ken ik immer al...) - behalve de vakanties dan ;). Zo ben ik laatst in gesprek gekomen met een taxi-chaffeur, wat ik super interessant vond en mag nu een avondje op de centrale mee gaan kijken. Dat soort dingen. Maar zoals ik eerder al schreef: mensen beginnen nou eenmaal over mijn werk te praten zodra ze mij zien. Vaak omdat dat ook het enige is wat is over míj weten.

Misschien had ik mijn eerste post anders moeten beschrijven:
Mensen willen op feestjes altijd over mijn werk praten, maar ik op dat moment niet.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Ja, keuvelen over vakanties hoeft voor mij ook totaal niet, zeker niet met mensen die ik nog niet ken, dan interesseert het me echt geen fluit waar je bent geweest. Dat is echte kringverjaardag-praat.

Gekke is, ik kan nu totaal geen onderwerpen bedenken waar ik zoal over praat, maar ik klets altijd wat af met Jan en alleman.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
19-08-2024 08:41
Ja, keuvelen over vakanties hoeft voor mij ook totaal niet, zeker niet met mensen die ik nog niet ken, dan interesseert het me echt geen fluit waar je bent geweest. Dat is echte kringverjaardag-praat.

Gekke is, ik kan nu totaal geen onderwerpen bedenken waar ik zoal over praat, maar ik klets altijd wat af met Jan en alleman.

Ik vraag tegenwoordig graag wat iemands passie is. (En dat mag dan niet "werk" zijn.)

Het is fantastisch om te zien hoe iemand helemaal enthousiast wordt op het moment dat ze mogen vertellen over datgene waar ze het allerliefst mee bezig zijn. (Sterren restaurants, de hond, meezingen met muziek in de auto, vuurwerkshows bij pretparken.)
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, ik ook. Altijd al gehad. In mijn 20-er jaren had ik altijd het gevoel dat het 'moest'. Feestjes, kroegen, clubs. De drukte, het lawaai, alles eraan vind ik kut. Gelukkig hoeft het nu al een hele tijd niet meer van mezelf. 's Avonds ben ik sowieso altijd thuis, dat is mijn ontspanmoment. Feestjes, in welke vorm dan ook, doe ik niet meer. Als iemand dat saai vindt, zegt dat meer over diegene dan over mij. Een goed gesprek voer ik het liefst in klein gezelschap op 1 op 1.
Misschien zijn er meer die er een hekel aan hebben dan je denkt. Vandaar dat er altijd gezopen 'moet' worden op feestjes. Dan is het nog wat te behappen ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb er zo'n dubbel gevoel over. Enerzijds vind ik de gedachte aan een feestje of verjaardag altijd heel gezellig. Maar als ik er eenmaal ben valt het altijd tegen. Ik kan de gesprekken moeilijk volgen en weet nooit goed wanneer ik in een gesprek 'in kan springen'. Vaak zit ik er maar een beetje bij. Na afloop voel ik me leeg en 'dom' omdat het niet lukte om mee te doen met het feesten. Ik was weer eens een toeschouwer.

Hierdoor ben ik in de loop van de jaren wel meer een hekel gaan krijgen aan feestjes. Zeker na mijn diagnose autisme, wat een hoop verklaarde, weet ik dat het niet een kwestie is van 'volgende keer beter'. Het is gewoon wat het is, ik zal er altijd maar een beetje bij zitten en het zal me altijd veel energie blijven kosten.

Daarom ben ik nu bezig om de hoeveelheid verjaardagen flink terug te schroeven. Kinderverjaardagen ga ik niet meer heen, want met bergen schreeuwende kinderen is het helemaal niet te doen. Ook familie wat verder weg sla ik over, dan ga ik liever een keertje los langs.

Dan blijft nog over de feestdagen en de verjaardagen van mijn (schoon)ouders. Dat is ook wel genoeg voor mij.
S7rin schreef:
19-08-2024 08:57
Ik vraag tegenwoordig graag wat iemands passie is. (En dat mag dan niet "werk" zijn.)

Het is fantastisch om te zien hoe iemand helemaal enthousiast wordt op het moment dat ze mogen vertellen over datgene waar ze het allerliefst mee bezig zijn. (Sterren restaurants, de hond, meezingen met muziek in de auto, vuurwerkshows bij pretparken.)
Passie is voor in de slaapkamer :)

Ik ben denk ik niet zo van de vragen naar wie iemand is en wat iemand allemaal doet. Ik praat volgens mij meer over dingen van het moment, dingen die daar gebeuren. Waarschijnlijk zullen velen dat oppervlakkig vinden, maar hobby’s, werk of vakantie vind ik meer om te doen, niet echt om over te praten. Ik heb zelf ook geen noemenswaardige hobby’s, of in elk geval geen dingen waar ik een ander mee lastig zal vallen.

Een goed vertelde anekdote houd ik dan weer wel van.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
18-08-2024 23:16
Je kan er altijd onderuit. Gewoon zeggen dat je geen zin hebt werkt goed hoor. Zal niet iedereen je in dank af nemen maar das niet jouw probleem..
Natuurlijk kan ik er onderuit. Maar gevoelsmatig niet. Ik vind rekening houden met de gevoelens van een ander namelijk ook belangrijk. Wil dat mensen om me heen weten dat ik iets voor ze over heb als dat voor hen belangrijk is. Dat ik feestjes vreselijk vind, vind ik niet het probleem van degenen die dicht bij me staan en een feestje geven. Op zo'n moment vind ik hun belang zwaarder tellen dan mijn afkeer. Zo hebben zij op mijn verjaardag dan ook maar te accepteren dat mijn belang voorop staat: ik vier mijn verjaardag niet. Daar kunnen mensen ook wat van vinden ('wel altijd bij een ander komen maar zelf nooit haar verjaardag vieren' bijv).
Niet komen op verjaardag van je eigen neefjes/nichtjes en broers/zussen en (schoon)ouders is hier helemaal ondenkbaar. Zou dat ondanks mijn weerstand tegen feestjes echt niet over mijn hart kunnen verkrijgen.
Soms doe je ook wat voor een ander, vind ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
S7rin schreef:
19-08-2024 08:57
Ik vraag tegenwoordig graag wat iemands passie is. (En dat mag dan niet "werk" zijn.)

Het is fantastisch om te zien hoe iemand helemaal enthousiast wordt op het moment dat ze mogen vertellen over datgene waar ze het allerliefst mee bezig zijn. (Sterren restaurants, de hond, meezingen met muziek in de auto, vuurwerkshows bij pretparken.)
Goede manier om mensen enthousiast te krijgen, gesprekken positief te houden (er zijn nog steeds mensen die niet begrijpen dat politiek geen onderwerp is voor een verjaardag), wat meer van mensen te weten komt. Leuk!
Alle reacties Link kopieren Quote
S7rin schreef:
19-08-2024 08:57
Ik vraag tegenwoordig graag wat iemands passie is. (En dat mag dan niet "werk" zijn.)

Het is fantastisch om te zien hoe iemand helemaal enthousiast wordt op het moment dat ze mogen vertellen over datgene waar ze het allerliefst mee bezig zijn. (Sterren restaurants, de hond, meezingen met muziek in de auto, vuurwerkshows bij pretparken.)
Als iemand naar mijn passie vraagt is ie wat mij betreft meteen af.
Dat is wat mij betreft zo'n moderne hype: volg je passie.
Voor de meeste mensen is dat helemaal niet aan de orde.
Ze doen hun werk, hobbelen een beetje door hun leven en als het meezit zijn ze tevreden.

Passie is zwaar overrated.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
19-08-2024 12:14
Als iemand naar mijn passie vraagt is ie wat mij betreft meteen af.
Dat is wat mij betreft zo'n moderne hype: volg je passie.
Voor de meeste mensen is dat helemaal niet aan de orde.
Ze doen hun werk, hobbelen een beetje door hun leven en als het meezit zijn ze tevreden.

Passie is zwaar overrated.
Daarom gaf ik ook voorbeelden. Het mag alles zijn, iedereen heeft wel iets om blij van te worden. Meestal is het juist wat kleins. Maar als jij “zingen in de auto” al overrated vind… dan ga ik met jou wel weer over je werk praten.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren Quote
apiejapie schreef:
19-08-2024 10:52
Natuurlijk kan ik er onderuit. Maar gevoelsmatig niet. Ik vind rekening houden met de gevoelens van een ander namelijk ook belangrijk. Wil dat mensen om me heen weten dat ik iets voor ze over heb als dat voor hen belangrijk is. Dat ik feestjes vreselijk vind, vind ik niet het probleem van degenen die dicht bij me staan en een feestje geven. Op zo'n moment vind ik hun belang zwaarder tellen dan mijn afkeer. Zo hebben zij op mijn verjaardag dan ook maar te accepteren dat mijn belang voorop staat: ik vier mijn verjaardag niet. Daar kunnen mensen ook wat van vinden ('wel altijd bij een ander komen maar zelf nooit haar verjaardag vieren' bijv).
Niet komen op verjaardag van je eigen neefjes/nichtjes en broers/zussen en (schoon)ouders is hier helemaal ondenkbaar. Zou dat ondanks mijn weerstand tegen feestjes echt niet over mijn hart kunnen verkrijgen.
Soms doe je ook wat voor een ander, vind ik.

Maar je kan ook iets voor een ander doen en tegelijkertijd aan je eigen voorkeuren denken, bijvoorbeeld door los van die feestjes langs te komen. Als jij er echt ongelukkig van word om op zo'n feestje te komen bedoel ik dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een gruwelijke hekel aan feestjes ( zal wel door mijn ass komen)
Daarom geef ik nooit feestjes en ga ik er ook niet naartoe.
Een uitzondering is de verjaardagen van kinderen zus, maar dan ga ik kort.
auroraatje schreef:
19-08-2024 15:33
Maar je kan ook iets voor een ander doen en tegelijkertijd aan je eigen voorkeuren denken, bijvoorbeeld door los van die feestjes langs te komen. Als jij er echt ongelukkig van word om op zo'n feestje te komen bedoel ik dan.
Daar houd ik dan weer niet van. Ik geef een feestje, je komt, of je komt niet, allemaal prima. Maar niet ook weer afzonderlijk met iedereen afspreken ter gelegenheid van dat feestje. We zien elkaar wel weer hoor. Ik geef ook een feestje om de boel in één keer af te ronden.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
19-08-2024 16:46
Daar houd ik dan weer niet van. Ik geef een feestje, je komt, of je komt niet, allemaal prima. Maar niet ook weer afzonderlijk met iedereen afspreken ter gelegenheid van dat feestje. We zien elkaar wel weer hoor. Ik geef ook een feestje om de boel in één keer af te ronden.
Als het grootste deel van je vrienden en vriendinnen liever een op een met je afspreekt dan op je feestje komt, dan zou ik voortaan geen feestjes meer geven.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
19-08-2024 16:46
Daar houd ik dan weer niet van. Ik geef een feestje, je komt, of je komt niet, allemaal prima. Maar niet ook weer afzonderlijk met iedereen afspreken ter gelegenheid van dat feestje. We zien elkaar wel weer hoor. Ik geef ook een feestje om de boel in één keer af te ronden.

Ja dat kan, iedereen is daar verschillend in. Maar zo lang iemand in onmogelijkheden denkt is er niks mogelijk
Alle reacties Link kopieren Quote
toulouse_74 schreef:
18-08-2024 10:01
Ik ben er ook niet zo van. De meeste mensen ken je niet en ben je na 1 minuut mee uitgepraat. Een vriendin van mij nodigt alle ooms en tantes, (volwassen) neven, nichten uit op haar verjaardag. Een huis vol mensen, pffff.
Ik kom voor haar, en maak zo een babbeltje met deze en gene. Maar ik ben altijd moe als ik thuiskom.

Ik ben nu in een leeftijd waarop vriendinnen jarig zijn met 'een rond getal' en het wat groter vieren. Leuk voor hun hoor, zo'n bijeenkomst in een zaak met hapjes en drankjes, maar het blijft een feestje waar zij wél iedereen kennen, maar de gasten elkaar amper.

Ik ben benieuwd: hoe zeggen jullie dit soort dingen af? Ik wil nl dit soort verjaardagen ook niet zomaar voorbij laten gaan.

Sorry, maar dat eigenlijk lijkt mij dat niet meer dan normaal. Je nodigt toch niemand op je verjaardag uit die je niet kent? Of mag / moet de gastvrouw alleen maar mensen uitnodigen die elkaar kennen?

Als er een uitvaart is en jij bent genodigd dan ken je toch ook niet iedereen?

Het zijn dit soort gelegenheden waarbij je jezelf uit je eigen comfortzone zou moeten stappen en jezelf open stellen voor de ander. Immers degene die tegenover jou staat, zal waarschijnlijk dezelfde ongemakkelijkheid hebben.

Zou jij het zelf leuk en fijn vinden als jouw genodigden afzeggen of het laten afweten omdat ze vrezen dat ze geen mensen kennen?
Ik ga liever naar feestjes waar ik weinig mensen ken, dan waar ik iedereen al ken. Leuk juist.

Maar snap heel goed dat dat niet voor iedereen is.
makreel schreef:
19-08-2024 16:56
Als het grootste deel van je vrienden en vriendinnen liever een op een met je afspreekt dan op je feestje komt, dan zou ik voortaan geen feestjes meer geven.
Nee hoor, maar al zijn het er maar vijf van de 30 genodigden die apart willen afspreken, dan ben je daar toch wel weer mee bezig. Met iedereen bedoelde ik dus, iedereen die niet kwam.

Ik vind met alles, je bent er, of je bent er niet. Hoeft allemaal niet weer apart ingehaald te worden. Het is toch niet meer dan normaal dat zo’n 20% van de mensen niet kan of wil komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
30 mensen op een feestje O_O Doe je dat dan thuis? Voor mij zou dat dus reden zijn om af te zeggen. Hoe meer mensen, hoe lastiger ik de gesprekken kan volgen en dan zit ik daar echt voor niks.
auroraatje schreef:
20-08-2024 16:21
30 mensen op een feestje O_O Doe je dat dan thuis? Voor mij zou dat dus reden zijn om af te zeggen. Hoe meer mensen, hoe lastiger ik de gesprekken kan volgen en dan zit ik daar echt voor niks.
Ik geef zo nu en dan feestjes, heb nl. een hekel aan mijn eigen verjaardag en cadeaus enzo. Maar kan niet alleen maar andermans dingen gaan, dus eens in de zoveel tijd, maar dan altijd in een café. Ik nodig dan alleen mijn vrienden uit, niet familie enzo. Maar we voeren geen groepsgesprekken ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
haha nee dat snap ik, dat zou met 30 mensen wel lastig worden ;) Dat zijn dan ook geen kring-feestjes. Ik ben dat vanuit mijn familie en vrienden wel gewend, dat. het altidj een Hollandse kringverjaardag is.

Volgend jaar word ik zelf 40 en ben dan van plan om de vrouwen uit de familie + wat vriendinnen uit te nodigen voor een high tea ergens :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hou wel van een feestje. En dan het liefst met muziek en een dansvloer waarbij je het liefst niet met iemand hoeft te praten :-D

En ik vier mijn verjaardag (en die van mijn vriend) ook altijd graag. Kan me er erg op verheugen om de meest dierbare mensen in mijn omgeving om me heen te hebben en vind dat ook gezellig.
Maar, en nu komt het rare, ik ben ook altijd heel erg blij als het weer klaar is. Dat iedereen dan weer weg is en de rust is weergekeerd. Beetje tegenstrijdig van mezelf vind ik dat wel. Maar dat past dan wel weer bij het rare mens dat ik ben :proud:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven