Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3

01-03-2024 21:50 2855 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja je hebt gelijk, dank je maisnon. Ik had alweer goed oorlog meer mezelf omdat ik het nog steeds niet 'gewoon goed' kan doen. En de vermoeidheid de paniek dichter aan de oppervlakte legt en de trein 5 minuten vertraging heeft en dat voelt alsof alles instort. Alles mag als er maar geademd wordt.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
.
lucy wijzigde dit bericht op 02-12-2024 21:20
99.79% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
En lieve avo, wat fijn dat je nog ademt.

Zfde geldt voor Selune. Je doet het goed. En op dagen als dit mag er gewoon niets tegen zitten. Dat snap ik. Dat is net teveel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ze gaat je waarschijnlijk haten op de 'gewone' pubermanier, Lucy. Ouders zijn stom en snappen er niks van en zijn sowieso belachelijk en moet je nou echt ademhalen waar ik bij ben, maar ondertussen het enige anker dat ze heeft.

Jullie kijken niet weg als ze het moeilijk heeft. Jullie zeggen niet dat ze zich aanstelt, dat ze het zelf maar op moet lossen of dat haar problemen belachelijk zijn. Jullie nemen haar serieus.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
lucy wijzigde dit bericht op 02-12-2024 21:20
99.43% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, maar je mag schrijven over wat je hoog zit toch? En kinderen raken zo aan alles wat we over onszelf denken. Iedereen hier is bang om het fout te doen, om hun kind(eren) net zo te 'verpesten' als hun ouders vóór hen. Het is ook mijn ergste angst.

Zeker weten doe ik het natuurlijk bepaald niet, maar ik hoop echt dat al die introspectie van ons hen ook gaat helpen.

Ondertussen grappen man en ik al sinds de geboorte van zoon dat we al ons kleingeld in een heel grote glazen pot doen met daarop het etiket 'psychiater [naam kind]' zodat ie later niet alles zelf hoeft te betalen. Ik heb hem nooit verteld dat die pot in mijn hoofd echt bestaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn moeder heeft, niet zo lang nadat ik het contact verbrak, geld overgemaakt. Waarschijnlijk in de hoop dat ik daardoor weer in contact zou komen. Dat dat het goed zou maken.

Heb getwijfeld om het terug te storten. En toen bedacht dat dat mijn potje "herstelschade" is :P . Ik snap je dus.

Hier ook een potje voor beide kinderen trouwens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh oh, wat ellende deze tijd voor veel mensen.
Avo en Selune, dit zijn de moeilijkste dagen denk ik? Nog een halve week tot Sint in elk geval weer vertrekt. Het enige wat je nu hoeft is blijven ademen, de tijd verstrijkt. Verwacht alsjeblieft niks méér van jezelf, blijven ademen, dat is echt al genoeg. Wat ontzettend goed dat je man hebt ingelicht Avo. Kan hij je op de een of andere manier iets aan extra steun bieden?
En schrijf alles hier wat maar een beetje helpt. En als schrijven juist niet helpt dan laat je het.
Jullie hebben weer een nacht overleefd.

Ik denk aan jullie, en alle anderen die het zwaar hebben.

Lucy, ik krijg nu mijn ambulante behandeling bij Fier, echt een fijne instantie.
(kinderen weet ik niks zinnigs over te zeggen, sorry, maar wat lijkt me dit ingewikkeld)
libélula wijzigde dit bericht op 02-12-2024 12:32
7.40% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@advo en selune weer een dag en nacht voorbij. Blijven ademen we komen aan het eind van de zwarte tunnel hij gaat bijna over in grijs

@lucy ik vind je juist een liefdevolle moeder klinken. Je wilt het beste voor je kind maar je dwingt haar niet een richting op ze heeft een keus om het op haar manier te doen. En ja soms zijn de keuzes waar uit je kan kiezen niet helemaal naar je tant maar dat is wel vaker niet alleen bij jouw.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy: Ik lees jou ook als een heel geschikte moeder die juist het beste wil voor haar kinderen en dat op haar manier ook voor elkaar probeert te krijgen.

Ik geloof ook niet dat de reden dat kind zo en zo is, doet en reageert, voor 100% aan de opvoeding en haar voorbeelden (jij maar ook jouw man) ligt. Je hebt het over jouw zoon die op kamers woont. Is hij dan ook precies hetzelfde als jouw dochter, qua karakter en gedrag? Hij had immers dezelfde ouders. Ik ben ervan overtuigd dat opvoeding (nurture) veel bijdraagt aan hoe een kind zich vormt, maar daarnaast speelt het oorspronkelijke karakter (nature) ook een grote rol. Kijk alleen maar naar hoe verschillend kinderen het opgroeien in een disfunctioneel gezin kunnen (hebben) ervaren/beleven, ook in niet-disfunctionele gezinnen overigens. Ondanks dezelfde ouders (en familiegeschiedenis).

Dat speelt zeker een rol in hoe een kind zich ontwikkelt, maar nooit helemaal en dus ben jij daar niet 100% verantwoordelijk voor.

Ik zie het bij mijn man: opgegroeid in een disfunctioneel gezin. Moeder met narcistische trekken, vader zelf verwaarloosd in zijn jeugd en regelmatig woede-uitbarstingen, veel onvoorspelbaarheid etc. Mijn man had al heel jong het gevoel dat er dingen niet klopten en dat geloof heeft hem er zonder al teveel kleerscheuren doorheen gesleept. Hij heeft wel wat klappen van de molen gehad, maar heeft er geen grote trauma's aan over gehouden. Terwijl ik, als ik zijn ouders had gehad, waarschijnlijk psychisch helemaal aan de grond zou hebben gezeten. Psychische kwetsbaarheid, karakter/persoonlijkheid maken hierin het verschil en dat zijn echt aangeboren dingen. Daarbij is een kind ook nooit 100% jouw genen hè.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees jullie maar heb geen woorden. Fase 1 hier. Hel en verdoemenis. Schuld, die schuld is zo groot :misselijk:
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle, is er nog iets voorgevallen of is het gewoon de weerslag van eerder en/of de tijd van het jaar? Voel je niet verplicht te reageren hoor. Weet dat wij hier ook voor jou zijn en trek op tijd aan de bel voor hulp. :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Och Olle... Wil je vertellen wat er is, of kruip je weg bij man en poezenbeesten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Tijd van het jaar. Van half november tot begin februari.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 03-12-2024 09:57
79.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, voor jou ook een klote tijd he. 🙁
Helpt werk jou ook zo bij het doen alsof het niet zo is? Bij het toch doorgaan.

Ik denk in elk geval aan LL, en aan jou en aan wat had moeten zijn. :hug:
Als ik wat anders kan doen....
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank jullie! Blij dat ik toch even gepost heb want ik besef dat ik me teveel terug aan het trekken ben.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 03-12-2024 09:57
61.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle, kan je (een deel van) je vakantie weer afzeggen? Het hoeft niet hè? Of niet allemaal nu?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy, volgens mij doe je het hartstikke goed met je dochter. Ik herken mezelf als puber een beetje in haar, het onbegrepen voelen en niet weten te verwoorden wat er is, alleen dat er Te Veel is. Eronder lag denk ik een heel basale onzekerheid, angst niet goed genoeg te zijn, het volwassen leven niet aan te kunnen. Voor een puber is alles nogal zwart-wit en je bent al gauw de tegenstander... maar juist dat ze zo bokkig naar je doet laat zien dat ze erop vertrouwt dat jij haar niet in de steek laat, of je nou een Stomme Ouder bent of niet.

Olle, wat rot dat het jou dit jaar nog meer aanvliegt. Is je vakantie lege tijd? Is het een idee om er een project van te maken, maar dan wel iets waar je plezier aan beleeft en van ontspant? Een spa dag in je mooie badkamer, met manlief restaurants af om uit te vinden waar ze de beste frieten hebben, experimenteren met aquarel of iets anders creatiefs?
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle, in fase 1 mag dat... Als het je staande houdt, als je het nodig hebt.
Xx
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle zo herkenbaar. Zonder werk is het klaar.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
O Olle... wat fijn dat je wel houvast hebt aan werk. Is in februari/maart vrij nemen een optie? Om jezelf wat lucht te gunnen als je uit de overkevingsstand kunt?

Jullie zijn trouwens lief. Allemaal. En ik voel me vooral ontoereikend en niet kundig.
lucy wijzigde dit bericht op 02-12-2024 20:49
69.47% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
En Diva: ik lees je.

Zoon en dochter hebben dezelfde ouders, maar ze lopen tegen totaal andere dingen aan omdat het andere persoonlijkheden zijn met andere overlevingsstrategieen.

Zoon kan hulp aanvaarden, kijkt naar zijn eigen aandeel maar durft slecht zijn mening te geven en is weinig flexibel.

Dochter zegt te pas en te onpas haar mening, is ontzettend loyaal naar vrienden, maar moet alles zelf oplossen en maakt liever zelf alles kapot dan dat iemand anders dat voor haar doet (dat laatste is dan wel weer herkenbaar...)
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 03-12-2024 19:35
99.63% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@Lucy: Wat Avo net post had ik kunnen tikken. Is dat een piste?

@ Cadeautje: je hebt pb. Alleen doorlezen als je het kan. Afgesproken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat tikken jullie veel. Uitgebreid reageren lukt niet goed.

Olle, wat jammer dan man zijn contract niet verlengd wordt.

Lucy, vervelend hé als je het zelf lastig hebt en dan ook nog onrust bij je kinderen hebt. Ik vind tieners heel lastig. Een baby geef je eten, knuffels en slaapplek. En de jaren daarna gaan ze langzaam tegen je in. Daar kon ik mee omgaan. Maar nu ikzelf in de shit zit word gmhet heel lastig om consequent te blijven en leuk te houden. En de energie vinden om gespreken te hebben en dingen op te lossen, uit te praten en van dingen leren.

Ik slaap veel en kijk films. Meer lukt momenteel niet. Probeeer dagelijks een wandelingetje maken. Maar op die momenten voel ik mij zo alleen.
En dan zie ik op verschillende plekken berichten die veel erger zijn en voel ik mij schuldig. Dan schiet ik vaak even door en geef dubbel gas met dingen om vervolgens dus weer zoals nu gevloerd te zijn en ellendig te voelen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven