
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
dinsdag 25 maart 2025 om 18:40
Wat jammer dat ik je berichten hebt gemist avo.
Ik wil niemand pijn doen, ik was met mijn posts echt even met mijn eigen proces bezig. Sorry daarvoor.
Heb vandaag een lang app gesprek met gt gehad. Hij stuurde een stuk tekst over sensitisatie, de werking van cortisol op je hersenen. En dat mondde uit in een gesprek over mij en mijn onvermogen om mijn cortisol omlaag te krijgen, om naar mijn lijf te luisteren (wat ergens logisch is gezien de hoge cortisol) en in hoeverre ik in staat ben om beter te worden (fysiek en psychisch).
Eigenlijk was het een onthutsend gesprek. Inzichtelijk, duidelijk waarom ze mij doorsturen, perplex door hoeveel ik gedacht had dat ik gedaan had de afgelopen 3 jaar en dat dat eigenlijk behoorlijk tegenvalt.
Ik wil niemand pijn doen, ik was met mijn posts echt even met mijn eigen proces bezig. Sorry daarvoor.
Heb vandaag een lang app gesprek met gt gehad. Hij stuurde een stuk tekst over sensitisatie, de werking van cortisol op je hersenen. En dat mondde uit in een gesprek over mij en mijn onvermogen om mijn cortisol omlaag te krijgen, om naar mijn lijf te luisteren (wat ergens logisch is gezien de hoge cortisol) en in hoeverre ik in staat ben om beter te worden (fysiek en psychisch).
Eigenlijk was het een onthutsend gesprek. Inzichtelijk, duidelijk waarom ze mij doorsturen, perplex door hoeveel ik gedacht had dat ik gedaan had de afgelopen 3 jaar en dat dat eigenlijk behoorlijk tegenvalt.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 25 maart 2025 om 20:11
Hallo allemaal. Veelbewogen dagen hier, zo te zien. Ik heb het een en ander gemist.
Hier ontzettend balen: man had een sollicitatie lopen, maar die gaat op het laatst niet door omdat ze hun ideale kandidaat al hebben gevonden.
Dat betekent dat we straks financieel erg krap komen te zitten en dat het heel belangrijk blijft dat ik overeind blijf. En ik ben zo moe…
Hier ontzettend balen: man had een sollicitatie lopen, maar die gaat op het laatst niet door omdat ze hun ideale kandidaat al hebben gevonden.
Dat betekent dat we straks financieel erg krap komen te zitten en dat het heel belangrijk blijft dat ik overeind blijf. En ik ben zo moe…
dinsdag 25 maart 2025 om 22:59
Ach jeetje Griebus... zit er nog meer in het vat voor man?
Financiële stress is zo klote... hoop dat er snel wat lucht komt en man een leuke baan vindt.
Avo: het was een uitleg maar ook een blik naar mijn onvermogen. En ja, natuurlijk heb ik wel wat gedaan. Maar niet op het stuk waar het echt om gaat. En niet omdat ik dat niet wil. Of de theorie niet snap. Maar omdat het me niet lukt. Omdat ik in de praktijk niet snap hoe het werkt ofzo.
Beter kan ik het denk ik niet uitleggen.
Daarbij gaf hij aan dat zolang mijn interne wereld nog zo onveilig is, het ook niet gaat werken. Dat ik voor mijzelf een Erdogan ben, of een Trump. Dictator ben van mijn eigen systeem en alles ondermijn. En dat gaan voelen dan alleen maar gebeurt om iets op te lossen. Niet om het ruimte te geven.
Liever worden dus voor mijzelf. Maar daar ben ik dus weer best slecht in. Maar goed, dan ga ik er maar beter in worden
Financiële stress is zo klote... hoop dat er snel wat lucht komt en man een leuke baan vindt.
Avo: het was een uitleg maar ook een blik naar mijn onvermogen. En ja, natuurlijk heb ik wel wat gedaan. Maar niet op het stuk waar het echt om gaat. En niet omdat ik dat niet wil. Of de theorie niet snap. Maar omdat het me niet lukt. Omdat ik in de praktijk niet snap hoe het werkt ofzo.
Beter kan ik het denk ik niet uitleggen.
Daarbij gaf hij aan dat zolang mijn interne wereld nog zo onveilig is, het ook niet gaat werken. Dat ik voor mijzelf een Erdogan ben, of een Trump. Dictator ben van mijn eigen systeem en alles ondermijn. En dat gaan voelen dan alleen maar gebeurt om iets op te lossen. Niet om het ruimte te geven.
Liever worden dus voor mijzelf. Maar daar ben ik dus weer best slecht in. Maar goed, dan ga ik er maar beter in worden

Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 25 maart 2025 om 23:15
Lucy, als ik dit zo lees denk ik dat je misschien nog steeds te hard bent voor jezelf?
Je hebt vanalles gedaan. Zeker ook op het stuk waar het echt om gaat. Je hebt alleen nog niet het gewenste resultaat bereikt, omdat er andere dingen meespelen die ondermijnend zijn.
Dat betekent dus niet dat je niet hard genoeg gewerkt hebt, alleen dat het misschien langer duurt dan je had gedacht, of dat je het vanuit een andere hoek moet aanvliegen dan je eerder hebt geprobeerd, of met andere tools.
Wat fijn dat hij je heeft kunnen helpen met wat lijntjes om verder te gaan onderzoeken.
Griebus, wat naar voor man, en voor jou. De druk die het geeft om overeind te moeten blijven staan terwijl je wankelt lijkt me pittig. Heb je een idee wat je daarbij zou kunnen helpen?
Je hebt vanalles gedaan. Zeker ook op het stuk waar het echt om gaat. Je hebt alleen nog niet het gewenste resultaat bereikt, omdat er andere dingen meespelen die ondermijnend zijn.
Dat betekent dus niet dat je niet hard genoeg gewerkt hebt, alleen dat het misschien langer duurt dan je had gedacht, of dat je het vanuit een andere hoek moet aanvliegen dan je eerder hebt geprobeerd, of met andere tools.
Wat fijn dat hij je heeft kunnen helpen met wat lijntjes om verder te gaan onderzoeken.
Griebus, wat naar voor man, en voor jou. De druk die het geeft om overeind te moeten blijven staan terwijl je wankelt lijkt me pittig. Heb je een idee wat je daarbij zou kunnen helpen?
dinsdag 25 maart 2025 om 23:26
Overigens, als je dit niet wilt horen of lezen: zeg het!!!
Ik tunede direct uit vanochtend bij hapto. Iets met dat dat teveel was ofzo, te bedreigend.
En als coach zo positief doet word ik zenuwachtig, geïrriteerd of ronduit boos.
Onbegrepen, oneerlijk en onoprecht. Jak.
Niet doen.
Dus zeg het als je dit niet wilt, oke?
Ik tunede direct uit vanochtend bij hapto. Iets met dat dat teveel was ofzo, te bedreigend.
En als coach zo positief doet word ik zenuwachtig, geïrriteerd of ronduit boos.
Onbegrepen, oneerlijk en onoprecht. Jak.
Niet doen.
Dus zeg het als je dit niet wilt, oke?
dinsdag 25 maart 2025 om 23:45
Ik gun mij ook coach.
En psych is niet helemaal, maar grotendeels ook zo.
En de app vandaag was wel fijn. Omdat het me inzicht gaf in waarom psych me doorstuurt. Inzicht gaf in ziektebeeld.
Maar ja, het maakt me ook hopeloos. En het maakt dat ik me afvraag hoeveel zin het nog heeft: verder gaan bij s-ggz.
Jouw post geeft hoop Avo. Hoop dat heel veel kleine stapjes ook stapjes zijn.
En psych is niet helemaal, maar grotendeels ook zo.
En de app vandaag was wel fijn. Omdat het me inzicht gaf in waarom psych me doorstuurt. Inzicht gaf in ziektebeeld.
Maar ja, het maakt me ook hopeloos. En het maakt dat ik me afvraag hoeveel zin het nog heeft: verder gaan bij s-ggz.
Jouw post geeft hoop Avo. Hoop dat heel veel kleine stapjes ook stapjes zijn.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 26 maart 2025 om 00:07
Ik hoop het, anders ben ik hopeloos verloren.
En verspil ik echt een fortuin aan coach en hapto, totaal zinloos. (Jezus ik ben na het weekend echt niet rijk genoeg om ze beiden te kunnen betalen vrees ik)
Vertraag eens. Past dit proces soms bij je situatie? Of zijn er ook mensen zoals jij die na drie jaar hopflop, klabam een totaal vernieuwde versie van zichzelf zijn, blakend en vol zelfvertrouwen?
Kijk eens tien jaar terug in de tijd.
En vergelijk het eens met waar je nu staat.
En dan bedoel ik niet fysiek. Kijk eens waar je vandaan komt?
Dat heb ik wel sinds een paar jaar.
Die jaren heb ik toch maar allemaal overleefd. Ondanks dat ik het mezelf lastig maak. Still standing, terwijl ik daar nooit in geloofd heb.
Nooit geweten heb dat dat een optie was.
Dat was iets voor andere mensen. Dat ik, IK gewoon al zo lang volhoud, mezelf niet per ongeluk vermoord heb, nog niet
Had ik niet gedacht. Zij toen ook niet, dat was duidelijk.
Op een of andere manier maakt het het oud moeten worden soort dragelijk.
Zo van 'die eerste vijftig jaren heb ik me aardig doorheen gebluft. Geen doden gevallen. We zitten in elk geval over de helft nu. Dan zal het laatste stuk ook wel vol te houden zijn.'
Terwijl het me ontzettend benauwde altijd. Dat ik nog wel zoveel jaar moest leven als ik pech had. Wat een opgave.
Sorrie. Ik raaskalt weer.
Ik ben enorm labiele Lea geloof ik
En verspil ik echt een fortuin aan coach en hapto, totaal zinloos. (Jezus ik ben na het weekend echt niet rijk genoeg om ze beiden te kunnen betalen vrees ik)
Vertraag eens. Past dit proces soms bij je situatie? Of zijn er ook mensen zoals jij die na drie jaar hopflop, klabam een totaal vernieuwde versie van zichzelf zijn, blakend en vol zelfvertrouwen?
Kijk eens tien jaar terug in de tijd.
En vergelijk het eens met waar je nu staat.
En dan bedoel ik niet fysiek. Kijk eens waar je vandaan komt?
Dat heb ik wel sinds een paar jaar.
Die jaren heb ik toch maar allemaal overleefd. Ondanks dat ik het mezelf lastig maak. Still standing, terwijl ik daar nooit in geloofd heb.
Nooit geweten heb dat dat een optie was.
Dat was iets voor andere mensen. Dat ik, IK gewoon al zo lang volhoud, mezelf niet per ongeluk vermoord heb, nog niet
Had ik niet gedacht. Zij toen ook niet, dat was duidelijk.
Op een of andere manier maakt het het oud moeten worden soort dragelijk.
Zo van 'die eerste vijftig jaren heb ik me aardig doorheen gebluft. Geen doden gevallen. We zitten in elk geval over de helft nu. Dan zal het laatste stuk ook wel vol te houden zijn.'
Terwijl het me ontzettend benauwde altijd. Dat ik nog wel zoveel jaar moest leven als ik pech had. Wat een opgave.
Sorrie. Ik raaskalt weer.
Ik ben enorm labiele Lea geloof ik
woensdag 26 maart 2025 om 00:10
woensdag 26 maart 2025 om 07:37
Wat mooi om te horen, dat je okee wordt met nog 50 jaar leven! Mij benauwd dat nog enorm. Ik kan prima in het hier en nu staan. Maar naar de toekomst kijken vind ik echt hel
.
Over je laatste post ga ik nadenken. Gt heeft er een beetje ingestampt bij me dat ik mijlenver verwijderd ben van mijn gevoel. Ik geloof dat ik in elk geval mijlenver verwijderd ben van er naar luisteren. Maar cranio sacraal waar ik in het verleden heen ben geweest was juist onder de indruk hoe goed ik kon voelen (wat me toen ook al bevreemdde).
Dank voor die constatering. Ga eens broeden.

Over je laatste post ga ik nadenken. Gt heeft er een beetje ingestampt bij me dat ik mijlenver verwijderd ben van mijn gevoel. Ik geloof dat ik in elk geval mijlenver verwijderd ben van er naar luisteren. Maar cranio sacraal waar ik in het verleden heen ben geweest was juist onder de indruk hoe goed ik kon voelen (wat me toen ook al bevreemdde).
Dank voor die constatering. Ga eens broeden.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 26 maart 2025 om 07:51
Wat fijn dat langer leven meestal geen vreselijke opgave meer lijkt te zijn, Avo.
Hier tot mijn stomme verbazing ook al dik in de vijftig. Ik heb nooit (nou ja, zelden) gefantaseerd over per ongeluk of iets minder per ongeluk doodgaan. Ik ging er na de heftige sterfgevallen in mijn directe omgeving altijd vanuit dat ik wel ziek zou worden of dood zou neervallen en dat dat niet mijn actieve interventie zou behoeven.
Ik vond een kind krijgen zo eng. Ik weet hoe het is als je veel te vroeg een ouder verliest en ik was doordat ik tweede man pas laat leerde kennen en we ook nog vruchtbaarheidsproblemen bleken te hebben, al best oud toen kind toch nog kwam. En ja, dat schept in mijn hoofd enorme verplichtingen.
Dus nu moet ik echt oud worden. Ik ben beurtelings bang dat ik dat wel en niet haal. Beide scenario's hebben enorme voor- en nadelen. Actieve interventie is in elk geval voor mezelf definitief uitgesloten. Nou ja, tenzij ik ziek of dement word.
Hier tot mijn stomme verbazing ook al dik in de vijftig. Ik heb nooit (nou ja, zelden) gefantaseerd over per ongeluk of iets minder per ongeluk doodgaan. Ik ging er na de heftige sterfgevallen in mijn directe omgeving altijd vanuit dat ik wel ziek zou worden of dood zou neervallen en dat dat niet mijn actieve interventie zou behoeven.
Ik vond een kind krijgen zo eng. Ik weet hoe het is als je veel te vroeg een ouder verliest en ik was doordat ik tweede man pas laat leerde kennen en we ook nog vruchtbaarheidsproblemen bleken te hebben, al best oud toen kind toch nog kwam. En ja, dat schept in mijn hoofd enorme verplichtingen.
Dus nu moet ik echt oud worden. Ik ben beurtelings bang dat ik dat wel en niet haal. Beide scenario's hebben enorme voor- en nadelen. Actieve interventie is in elk geval voor mezelf definitief uitgesloten. Nou ja, tenzij ik ziek of dement word.
woensdag 26 maart 2025 om 08:00
Lucy, wat een intensieve week voor jou. Je tuimelt van het ene inzicht in het andere. Ik zou je de wereld gunnen, en dus ook de s-ggz.
OlleGrieze, ik wou nog even zeggen dat het zo mooi is eat je bereikt, maar dat ik je zo streng vind voor jezelf. Zo'n inzinking is een momentopname, iets wat nu eenmaal af en toe gebeurt. Natuurlijk wil je dat dan later uitpraten met man en natuurlijk is het rot dat het gebeurt. Maar zoals jij het beschrijft, lijkt het alsof je denkt dat dit het échte niveau is waarop je functioneert, dat je dan pas je ware gezicht laat zien en dat dit is waarop je moet worden afgerekend. Maar ik denk dat het en-en
is, dat al die kanten van jou 'waar' zijn, dus ook de liefdevolle en de sterke. En dat dat oké is.
Frietje, wat rot dat die vrouw nog altijd zo aan je trekt. Ik zou weigeren mee te werken, tenzij iemand kan aantonen dat het echt beter is voor alle partijen (dus inclusief jouzelf) of je er wettelijk toe verplicht bent (wat dus totaal niet aan de orde lijkt).
OlleGrieze, ik wou nog even zeggen dat het zo mooi is eat je bereikt, maar dat ik je zo streng vind voor jezelf. Zo'n inzinking is een momentopname, iets wat nu eenmaal af en toe gebeurt. Natuurlijk wil je dat dan later uitpraten met man en natuurlijk is het rot dat het gebeurt. Maar zoals jij het beschrijft, lijkt het alsof je denkt dat dit het échte niveau is waarop je functioneert, dat je dan pas je ware gezicht laat zien en dat dit is waarop je moet worden afgerekend. Maar ik denk dat het en-en
is, dat al die kanten van jou 'waar' zijn, dus ook de liefdevolle en de sterke. En dat dat oké is.
Frietje, wat rot dat die vrouw nog altijd zo aan je trekt. Ik zou weigeren mee te werken, tenzij iemand kan aantonen dat het echt beter is voor alle partijen (dus inclusief jouzelf) of je er wettelijk toe verplicht bent (wat dus totaal niet aan de orde lijkt).
woensdag 26 maart 2025 om 08:06
En ik weet niet of man ooit nog een baan krijgt. Zijn arbeidsverleden bestaat vooral uit zzp-werkzaamheden en losse baantjes, en hij is de 60 net gepasseerd.
Het is vanuit zijn achtergrond wel verklaarbaar dat hij nooit de stabiele provider heeft kunnen zijn, maar ik kan zelf ook niet fulltime werken en de specialistische branche waarin ik werk betaalt nogal slecht.
Ik voel de verantwoordelijkheid zwaar drukken, en dan moet ik ook man nog opvangen die zich vaak heel schuldig en minderwaardig voelt over zijn arbeidsverleden, en die zijn frustratie daarover nogal eens op mij afreageert door te snauwen en verder niet bereikbaar te zijn. Het is die combinatie die me een beetje nekt, denk ik.
Het is vanuit zijn achtergrond wel verklaarbaar dat hij nooit de stabiele provider heeft kunnen zijn, maar ik kan zelf ook niet fulltime werken en de specialistische branche waarin ik werk betaalt nogal slecht.
Ik voel de verantwoordelijkheid zwaar drukken, en dan moet ik ook man nog opvangen die zich vaak heel schuldig en minderwaardig voelt over zijn arbeidsverleden, en die zijn frustratie daarover nogal eens op mij afreageert door te snauwen en verder niet bereikbaar te zijn. Het is die combinatie die me een beetje nekt, denk ik.
woensdag 26 maart 2025 om 10:50
Ik kan me voorstellen dat dat een enorme wisselwerking kan trekken op mijn zijn zelfvertrouwen Griebus. Terecht of onterecht, maar werken wordt zo hoog aangeschreven in deze samenleving...
En ik snap ook dat de verantwoordelijkheid voor inkomen en overeind moeten blijven zwaar drukt. Weet ook niet veel te zeggen om dat lichter voor je te maken. Kan man (of iemand anders) je ontlasten op andere vlakken? Dat jij naast werk ook echt even niets hoeft?
En ik snap ook dat de verantwoordelijkheid voor inkomen en overeind moeten blijven zwaar drukt. Weet ook niet veel te zeggen om dat lichter voor je te maken. Kan man (of iemand anders) je ontlasten op andere vlakken? Dat jij naast werk ook echt even niets hoeft?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in