Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
maandag 7 juli 2025 om 22:16
@Cadeautje: je post van 21.36 uur. Alles wat je schrijft gaat ook over jou. Jij maakte wat anderen schrijven al mee vanaf heel jong. Ook jij. Zoals wij. En dat moeten we allemaal meenemen in het nu en hier. En dat moeten we managen. Dat proberen we. Allemaal. En hier helpen we elkaar om te durven managen. En jij bent de motor want jij bent de originele TO die durfde te schrijven. En nu durven zoveel meer mensen te schrijven. En nu dragen we samen en delen we zoveel meer dan we ooit konden. Omdat jij dit topic ooit opende. 
@Hanke: sorry dat ik niet rechtstreeks op je reageer maar ik lees je heel graag en heb zoveel aan wat je schrijft. Je bent ver op het pad en dat geeft me moed. Soms denk ik dat ik ver op het pad ben tot ik weer tomeloos naar beneden donder. En dat laatste is waar ik nu aan werk: Dat ik dat voor blijf en me dus eerder kwetsbaar toon en hulp toe laat.
@Hanke: sorry dat ik niet rechtstreeks op je reageer maar ik lees je heel graag en heb zoveel aan wat je schrijft. Je bent ver op het pad en dat geeft me moed. Soms denk ik dat ik ver op het pad ben tot ik weer tomeloos naar beneden donder. En dat laatste is waar ik nu aan werk: Dat ik dat voor blijf en me dus eerder kwetsbaar toon en hulp toe laat.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 07-07-2025 22:21
24.77% gewijzigd
maandag 7 juli 2025 om 22:16
Dat afscheid nemen van psych doet nog steeds pijn. Soms lees ik iets waarvan ik denk: dat vindt zij ook interessant. Maar sturen is geen optie meer.
De realisatie dat ik natuurlijk maar patiënt was. Dat hoe dierbaar zij voor mij was, ik dat nooit voor haar ben geweest: ja, die vind ik moeilijk.
GT vind ik moeilijk, omdat ik zoveel dingen niet snap. Twijfel aan intentie, zeker bij het laatste gesprek. En hij nooit veiligheid heeft geboden. Of willen bieden. Of wel veiligheid heeft geboden, maar niet zoals ik deze wilde. Of nodig had. Ik heb heel veel van hem geleerd. Echt heel veel. Ik ben hem dankbaar.
Maar het laatste gesprek was zo fucking onnodig.
De realisatie dat ik natuurlijk maar patiënt was. Dat hoe dierbaar zij voor mij was, ik dat nooit voor haar ben geweest: ja, die vind ik moeilijk.
GT vind ik moeilijk, omdat ik zoveel dingen niet snap. Twijfel aan intentie, zeker bij het laatste gesprek. En hij nooit veiligheid heeft geboden. Of willen bieden. Of wel veiligheid heeft geboden, maar niet zoals ik deze wilde. Of nodig had. Ik heb heel veel van hem geleerd. Echt heel veel. Ik ben hem dankbaar.
Maar het laatste gesprek was zo fucking onnodig.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
maandag 7 juli 2025 om 22:35
We weten allemaal dat dat niet zo is, en dat ik wat dat betreft een leven had als uit zo'n Saskia en Jeroen boekje.
Maar ik vind het lief dat jullie zo je best doen om me erbij te laten horen. Dankjewel.
Ik denk dat de essentie ligt bij dat je GT voor jezelf in een hokje wil stoppen van goed of fout, wil begrijpen.
Het doet er niet zo toe.
Het blijkt dat hij dingen gezegd heeft die niet kloppen. Je bent enorm gekwetst en onzeker geworden door sommige van zijn dingen.
Je hebt ook veel geleerd van hem.
Soms gaan kwetsen en leren hand in hand.
Dat is niet de manier van leren die jij ambitieert.
Je zit nu ergens waar dat anders gaat, en dat verwart je, en roept een hoop op.
Juist ook in het licht van je vorige therapie, en dat je aangenomen hebt en bent gaan internaliseren wat daar gezegd werd. Je komt er nu achter welke dingen wel of niet waar waren.
Dat is heftig en lastig.
Olle, nog een
voor je zusje...
Maar ik vind het lief dat jullie zo je best doen om me erbij te laten horen. Dankjewel.
Ik denk dat de essentie ligt bij dat je GT voor jezelf in een hokje wil stoppen van goed of fout, wil begrijpen.
Het doet er niet zo toe.
Het blijkt dat hij dingen gezegd heeft die niet kloppen. Je bent enorm gekwetst en onzeker geworden door sommige van zijn dingen.
Je hebt ook veel geleerd van hem.
Soms gaan kwetsen en leren hand in hand.
Dat is niet de manier van leren die jij ambitieert.
Je zit nu ergens waar dat anders gaat, en dat verwart je, en roept een hoop op.
Juist ook in het licht van je vorige therapie, en dat je aangenomen hebt en bent gaan internaliseren wat daar gezegd werd. Je komt er nu achter welke dingen wel of niet waar waren.
Dat is heftig en lastig.
Olle, nog een
voor je zusje...
maandag 7 juli 2025 om 22:44
En even wat anders (associatie hak op tak in mijn hoofd): afgelopen vrijdag ging mijn sessie grotendeels over meis. Waarbij ook mijn schuldgevoel voorbij kwam, voor haar depressie. In mijn hoofd door mij veroorzaakt. Geen goede moeder. Intergenerationeel trauma. Teveel belast. Mijn schuld.
Zij kon me een ander perspectief geven. Ze gaf terug: je analyse, wat je vertelt, wat je denkt dat er aan de hand is, laat zien dat je meis ziet. Kan het zijn dat meis, met haar lage verwerkingstijd icm normaal IQ, en een klas overslaan dus een jaar jonger, altijd op haar tenen heeft gelopen en nu omgevallen is? Niet omdat jij haar niet gezien hebt, maar omdat ze altijd al meer moeite moet doen om het te snappen ivm met de trage verwerkingstijd?
Het was een heel fijn perspectief.
Zij kon me een ander perspectief geven. Ze gaf terug: je analyse, wat je vertelt, wat je denkt dat er aan de hand is, laat zien dat je meis ziet. Kan het zijn dat meis, met haar lage verwerkingstijd icm normaal IQ, en een klas overslaan dus een jaar jonger, altijd op haar tenen heeft gelopen en nu omgevallen is? Niet omdat jij haar niet gezien hebt, maar omdat ze altijd al meer moeite moet doen om het te snappen ivm met de trage verwerkingstijd?
Het was een heel fijn perspectief.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
maandag 7 juli 2025 om 23:12
Avo, wat fijn dat je je zegeningen kan tellen, dat er dingen zijn om blij en dankbaar voor te zijn.
Maar tegelijkertijd was ook jij maar een kind.
Een klein meisje, dat zich erg kwetsbaar en eenzaam heeft gevoeld. Die een last te dragen had die te groot was voor haar. Een meisje dat zich veilig en beschermd had moeten voelen, maar vooral heel bang en eenzaam was. Dat meisje mag verdrietig zijn. Ook als er zegeningen te tellen zijn.
Maar tegelijkertijd was ook jij maar een kind.
Een klein meisje, dat zich erg kwetsbaar en eenzaam heeft gevoeld. Die een last te dragen had die te groot was voor haar. Een meisje dat zich veilig en beschermd had moeten voelen, maar vooral heel bang en eenzaam was. Dat meisje mag verdrietig zijn. Ook als er zegeningen te tellen zijn.
dinsdag 8 juli 2025 om 11:27
Ik lees mee maar ik kan niet zo goed reageren, want het zit in mijn keel en mijn buik en ik wil het niet voelen. Maar ik heb zoveel bewondering voor jullie. En de (h)erkenning waar over geschreven wordt, doet veel. voor degenen die dat willen. En sorry dat ik niks zinnigs te zeggen heb maar wel kom posten.
voor degenen die dat willen. En sorry dat ik niks zinnigs te zeggen heb maar wel kom posten.
dinsdag 8 juli 2025 om 12:17
woensdag 9 juli 2025 om 00:20
Goed. Geloof ik.
Morgen mijn meis wegbrengen naar Schiphol, kan nog 5 uurtjes slapen als ik nú in slaap val...
En vandaag naar het werk geweest voor een vergadering. Was heerlijk, ging best goed. Maar leidinggevende heeft me "betrapt" en toegesproken, voelde me ook echt betrapt.. beetje alsof je ziek bent gemeld en je ergens op een terras cocktails drinkt. Maar dan dus aan het werk in mijn eigen functie
Hoe is het met jou?
Morgen mijn meis wegbrengen naar Schiphol, kan nog 5 uurtjes slapen als ik nú in slaap val...
En vandaag naar het werk geweest voor een vergadering. Was heerlijk, ging best goed. Maar leidinggevende heeft me "betrapt" en toegesproken, voelde me ook echt betrapt.. beetje alsof je ziek bent gemeld en je ergens op een terras cocktails drinkt. Maar dan dus aan het werk in mijn eigen functie
Hoe is het met jou?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 9 juli 2025 om 05:05
Hoe kwam je daar nou zo, op je werk?
Wat fijn dat het leek te gaan. Dat biedt hoop zeg!!! Maar houdt nog even vol, eerst je revalidatie afmaken.
Hier kapotmoe, maar wakker na droom. Emdr viel mee. Ook wel eens leuk.
Het bezig zijn en dingen doen maakt dat ik me iets minder waardeloos en tot last voel.
Wat fijn dat het leek te gaan. Dat biedt hoop zeg!!! Maar houdt nog even vol, eerst je revalidatie afmaken.
Hier kapotmoe, maar wakker na droom. Emdr viel mee. Ook wel eens leuk.
Het bezig zijn en dingen doen maakt dat ik me iets minder waardeloos en tot last voel.
woensdag 9 juli 2025 om 06:06
Wat fijn dat de emdr meeviel! Hoe was het daarna bij coach?
Mijn werk was op (ik reintegreer bij een ander team) en zag bij een collega van mijn eigen team dat ze met een onderwerp bezig was waar ik ook mee bezig ben geweest. Haar gebeld, kon mijn hulp gebruiken. Er was dezelfde dag een vergadering en ik stelde voor daar bij te zijn. Ook voor mijzelf: een soort check van waar liggen mijn grenzen nu? Wat kan ik? En ik werd er zo blij van avo. Even de passie voor mijn werk weer voelen. Een bijdrage leveren.
Het was niet ongehoorzaam zijn. Maar echt even voelen waar mijn grenzen nu zijn komen te liggen. Me niet realiserend dat ik dit misschien eerst met leidinggevende had moeten kortsluiten.
En nu ben ik al de hele nacht aan het twijfelen of ik er een mail achteraan moet sturen of niet....
Mijn werk was op (ik reintegreer bij een ander team) en zag bij een collega van mijn eigen team dat ze met een onderwerp bezig was waar ik ook mee bezig ben geweest. Haar gebeld, kon mijn hulp gebruiken. Er was dezelfde dag een vergadering en ik stelde voor daar bij te zijn. Ook voor mijzelf: een soort check van waar liggen mijn grenzen nu? Wat kan ik? En ik werd er zo blij van avo. Even de passie voor mijn werk weer voelen. Een bijdrage leveren.
Het was niet ongehoorzaam zijn. Maar echt even voelen waar mijn grenzen nu zijn komen te liggen. Me niet realiserend dat ik dit misschien eerst met leidinggevende had moeten kortsluiten.
En nu ben ik al de hele nacht aan het twijfelen of ik er een mail achteraan moet sturen of niet....
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 9 juli 2025 om 23:43
Ik was deze week een beetje afwezig hier.
Laatste week voor de vakantie begint, nu nog één dagje werken.
Vandaag de laatste les van dit schooljaar en ik ging echt als een pakezel naar huis. Mijn mentorgroep gaat uit elkaar vanwege doorstroom, dus we hadden vandaag een afscheidsfeestje met eten en drinken. Hadden ze ook nog cadeautjes meegenomen: een grote bos bloemen, parfum en een plant. Echt superlief. Wil ik na de pauze terug naar het lokaal lopen, staan er nog 2 mensen uit een andere groep op me te wachten met nog een bos bloemen en een plant voor in de tuin. Echt superlief.
Ik had echt de meeste cadeautjes van alle collega's! Ook nog veel lieve appjes gekregen om mij te bedanken. Helaas ga ik van die beide groepen af, maar ik heb ze langer dan een jaar gehad en dat is voor mij vrij uitzonderlijk.
Herinner mij hier alsjeblieft aan als ik weer ga twijfelen over mijn eigen kunnen. Blijkbaar doe ik écht iets goeds en ergens weet ik dat ook wel, maar ik vergeet dat ook regelmatig helaas.
Laatste week voor de vakantie begint, nu nog één dagje werken.
Vandaag de laatste les van dit schooljaar en ik ging echt als een pakezel naar huis. Mijn mentorgroep gaat uit elkaar vanwege doorstroom, dus we hadden vandaag een afscheidsfeestje met eten en drinken. Hadden ze ook nog cadeautjes meegenomen: een grote bos bloemen, parfum en een plant. Echt superlief. Wil ik na de pauze terug naar het lokaal lopen, staan er nog 2 mensen uit een andere groep op me te wachten met nog een bos bloemen en een plant voor in de tuin. Echt superlief.
Ik had echt de meeste cadeautjes van alle collega's! Ook nog veel lieve appjes gekregen om mij te bedanken. Helaas ga ik van die beide groepen af, maar ik heb ze langer dan een jaar gehad en dat is voor mij vrij uitzonderlijk.
Herinner mij hier alsjeblieft aan als ik weer ga twijfelen over mijn eigen kunnen. Blijkbaar doe ik écht iets goeds en ergens weet ik dat ook wel, maar ik vergeet dat ook regelmatig helaas.
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 09-07-2025 23:45
2.16% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 9 juli 2025 om 23:44
Best.
Moe. Leeg.
Maar ik doe wat moet, ik creëer lichtpuntjes om me heen. Voor anderen, omdat ik vind dat dat moet, en tegelijk moet ik er ook van glimlachen.
Het is bizar.
Ik zie de mooie momenten. Er is soms verbinding. Ik glimlach. Ik doe.
En ik weet dat dat goed is. Dat dit is wat mij helpt.
Maar de leegte, overlast, donker is groot.
Moe. Leeg.
Maar ik doe wat moet, ik creëer lichtpuntjes om me heen. Voor anderen, omdat ik vind dat dat moet, en tegelijk moet ik er ook van glimlachen.
Het is bizar.
Ik zie de mooie momenten. Er is soms verbinding. Ik glimlach. Ik doe.
En ik weet dat dat goed is. Dat dit is wat mij helpt.
Maar de leegte, overlast, donker is groot.
donderdag 10 juli 2025 om 11:13
Lieve advo
Maak hier alsjeblieft drama laat het hier je veilige plek zijn om het uit je hooft te krijgen,
Hoe naar het klinkt ik vind het ergens ook fijn om te lezen dat ik niet als enigste inkt zwarte periodes hebt.
Hier is de rechtzaak geweest op 2 dingen gelijk gekregen en 2 eisen zijn zijn niet of gedeeltelijk ingewilligd.
We hebben weer een straat_contactverbod voor 2 jaar.
Bij mijn ouders geen straatverbod maar wel een aantekening dat er afgesproken is dat ze niet in de straat mag blijven hangen dus alleen gebruiken voor woon/werk verkeer.
En therapie word niet opgelegd maar hij heeft wel aangegeven dat het voor haar beter is dat ze dit blijft doorzetten als ze de afspraken niet na komt dan stelt hij wel een straatverbod bij mijn ouders in en een therapie eis.
Ik kan nog niet voelen wat de uitspraak met mij doet maar man is blij
Maak hier alsjeblieft drama laat het hier je veilige plek zijn om het uit je hooft te krijgen,
Hoe naar het klinkt ik vind het ergens ook fijn om te lezen dat ik niet als enigste inkt zwarte periodes hebt.
Hier is de rechtzaak geweest op 2 dingen gelijk gekregen en 2 eisen zijn zijn niet of gedeeltelijk ingewilligd.
We hebben weer een straat_contactverbod voor 2 jaar.
Bij mijn ouders geen straatverbod maar wel een aantekening dat er afgesproken is dat ze niet in de straat mag blijven hangen dus alleen gebruiken voor woon/werk verkeer.
En therapie word niet opgelegd maar hij heeft wel aangegeven dat het voor haar beter is dat ze dit blijft doorzetten als ze de afspraken niet na komt dan stelt hij wel een straatverbod bij mijn ouders in en een therapie eis.
Ik kan nog niet voelen wat de uitspraak met mij doet maar man is blij
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
