Psyche
alle pijlers
Ik word moe van mezelf (figuurlijk)
zondag 21 augustus 2022 om 13:05
Nu ik inmiddels langere tijd een vriend heb die me nog weleens een spiegel voorhoudt, merk ik hoe vermoeiend ik soms ben. Het punt is dat ik niks af maak, ik ben heel snel afgeleid, zie het werk soms gewoon echt niet liggen. Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder vroeger regelmatig zei: "ruim je kamer nou eens op" en dat ik het altijd maar uitstelde of tijdens het opruimen met andere dingen bezig ging die ik tijdens het opruimen aantrof. In de loop van de dag vergat ik dat ik bezig was met opruimen en was mijn moeder voor de zoveelste keer teleurgesteld: "is dit nou te veel gevraagd?".
Gisteren vroeg mijn vriend mij om de bovenverdieping te stofzuigen. Prima. Toen ik ging stofzuigen, vond ik (jawel) mijn schoenen die ik kwijt was. Na deze in de kast te hebben gelegd, bedacht ik mij ineens de was te willen doen (ik vergeet dan oprecht het stofzuigen). Terwijl ik naar de wasmachine loop (beneden in de schuur) vraag ik mijn vriend of hij al wat wil eten waarna ik pizza in de oven doe. Om een lang verhaal kort te maken: als ik naar bed ga (ik lag er gisteren vroeg in), tref ik de stofzuiger en bedenk ik mij dat ik hier nog mee bezig was. Vriend lacht hier om, ik ook, maar het is best vermoeiend. Ik heb echt een slechte concentratie. In mijn werk zorg ik juist dat ik alles meteen afhandel, zodat ik rust in mijn hoofd krijg. Wat is er mis met mij? Waarom lukt het binnen mijn werk wel maar binnen mijn privé niet?
Gisteren vroeg mijn vriend mij om de bovenverdieping te stofzuigen. Prima. Toen ik ging stofzuigen, vond ik (jawel) mijn schoenen die ik kwijt was. Na deze in de kast te hebben gelegd, bedacht ik mij ineens de was te willen doen (ik vergeet dan oprecht het stofzuigen). Terwijl ik naar de wasmachine loop (beneden in de schuur) vraag ik mijn vriend of hij al wat wil eten waarna ik pizza in de oven doe. Om een lang verhaal kort te maken: als ik naar bed ga (ik lag er gisteren vroeg in), tref ik de stofzuiger en bedenk ik mij dat ik hier nog mee bezig was. Vriend lacht hier om, ik ook, maar het is best vermoeiend. Ik heb echt een slechte concentratie. In mijn werk zorg ik juist dat ik alles meteen afhandel, zodat ik rust in mijn hoofd krijg. Wat is er mis met mij? Waarom lukt het binnen mijn werk wel maar binnen mijn privé niet?
zondag 21 augustus 2022 om 21:29
Avage schreef: ↑21-08-2022 21:24"ADHD
A. Een persisterend patroon van onoplettendheid en/of hyperactiviteit-impulsiviteit dat interfereert met het functioneren of de ontwikkeling"
Is het zo ernstig? Je functioneert op werk, kan een baan behouden, je hebt hobby's en bezigheden, loopt nergens vast.
Het gedrag dat je beschrijft heeft 99% van de mensen die ik ken, waaronder mensen met ADHD maar die zitten in de Wajong of hebben een baan en opleiding ver onder hun niveau omdat ze niet op school functioneerden. Sommigen daarvan zijn verslaafd aan en/of self medicaten met drugs.
Jij flapt er dingen uit als je een drankje op hebt, een bekende bijwerking van alcohol...
Ik ben niet tegen diagnoses als die nodig zijn voor behandeling maar zoek je nu niet een beetje naar problemen die er niet zijn?
Ehm nee hoor. Ik ben HBO opgeleid en werk in passende functie, aan de buitenkant raad je het niet maar ongediagnosideerde ADHD heeft mij een eetverslaving, een CV met elk jaar een nieuwe baan, 43000 euro schuld, een altijd rommelig huis en meerdere depressies opgeleverd, omdat maskeren door intelligentie best lang goed gaat en je achter de voordeur de ballen laat vallen en hele negatieve gedachtes over jezelf krijgt.
Ik ben nu 45, diagnose met 43, en ik ben met vlagen nog steeds verdrietig over hoe m'n leven had kunnen zijn als dit tijdig was opgemerkt. Maar daar was de tijd niet naar toen ik jong was.
zondag 21 augustus 2022 om 21:33
Ik las net even de diagnostische criteria, daar staat letterlijk dat de symptomen dermate ernstig zijn dat het de ontwikkeling of het functioneren negatief beïnvloedt.
Verder zijn het letterlijk de mensen die ik ken met ADHD die ik beschrijf. En dat zijn er minstens een stuk of 10.
Geen aannames in dit geval.
Ik weet dat zelfstandige behandelcentra de diagnostische criteria enigszins ruim nemen, maar dit zijn dan ook commerciële instellingen die er hun boterham mee verdienen.
zondag 21 augustus 2022 om 21:35
Dan ken je niet genoeg mensen.Avage schreef: ↑21-08-2022 21:33Ik las net even de diagnostische criteria, daar staat letterlijk dat de symptomen dermate ernstig zijn dat het de ontwikkeling of het functioneren negatief beïnvloedt.
Verder zijn het letterlijk de mensen die ik ken met ADHD die ik beschrijf. En dat zijn er minstens een stuk of 10.
Geen aannames in dit geval.
Ik weet dat zelfstandige behandelcentra de diagnostische criteria enigszins ruim nemen, maar dit zijn dan ook commerciële instellingen die er hun boterham mee verdienen.
zondag 21 augustus 2022 om 21:37
Ik ben nu bezig met het boek: Opgeruimd leven met ADHD en echt mijn ogen vallen uit mijn hoofd van herkenning.
Ik ben 50+, maar hoe heb ik het niet kunnen zien al die jaren??? En dat terwijl ik er eentje heb rondlopen hier in huis.
Ik denk dus dat ik ook bij de club hoor.
Herken overigens ook heel veel van wat jij beschrijft.
In mijn werk heb ik er geen last van omdat ik daar een soort van workaround heb ontwikkeld. Ik maak echt van alles een lijstje, en werk die nauwgezet af. Thuis lukt me dat niet.
Ik ben 50+, maar hoe heb ik het niet kunnen zien al die jaren??? En dat terwijl ik er eentje heb rondlopen hier in huis.
Ik denk dus dat ik ook bij de club hoor.
Herken overigens ook heel veel van wat jij beschrijft.
In mijn werk heb ik er geen last van omdat ik daar een soort van workaround heb ontwikkeld. Ik maak echt van alles een lijstje, en werk die nauwgezet af. Thuis lukt me dat niet.
zondag 21 augustus 2022 om 21:37
Nou, dat is toch behoorlijk significant lijden, depressies, een eetstoornis, etc.-Rosings- schreef: ↑21-08-2022 21:29Ehm nee hoor. Ik ben HBO opgeleid en werk in passende functie, aan de buitenkant raad je het niet maar ongediagnosideerde ADHD heeft mij een eetverslaving, een CV met elk jaar een nieuwe baan, 43000 euro schuld, een altijd rommelig huis en meerdere depressies opgeleverd, omdat maskeren door intelligentie best lang goed gaat en je achter de voordeur de ballen laat vallen en hele negatieve gedachtes over jezelf krijgt.
Ik ben nu 45, diagnose met 43, en ik ben met vlagen nog steeds verdrietig over hoe m'n leven had kunnen zijn als dit tijdig was opgemerkt. Maar daar was de tijd niet naar toen ik jong was.
Maar dit heeft TO toch allemaal niet? Of waar maak je dat uit op?
zondag 21 augustus 2022 om 21:41
Hoe maak jij uit 2 postings op dat er niet meer aan de hand is? En waarom zou er pas een diagnose mogen komen nadat iemand op z'n bek gaat als alle waarschuwingsborden nu al op rood staan?
zondag 21 augustus 2022 om 21:44
Ze wordt moe van zichzelf, heeft geen rust in haar hoofd prive, ze voelt zich naar dat ze haar moeder teleurstelde als kind, ze merkt op dat het leven voor haar op 'moeilijk level' staat ipv 'simpel of normaal', haar vriend benoemt het als specifiek ongewoon gedrag. Hoeveel alarm bellen zijn er nodig?
zondag 21 augustus 2022 om 21:52
Ik weet niet zo goed of ik hier hulp voor wil. Ik ben echter wel bang dat mijn vriend hier tzt zat van gaat worden, al zegt hij dat dit niet zo is. Ik zou wel echt geconcentreerd dingen willen doen. Ik kan best wel balen van een dag waar ik van alles heb gedaan, maar niks heb afgemaakt. Maar ook ontspannend boek lezen: iemand die hier ook moeite mee heeft of had, maar dit nu rustig kan? Tips zijn welkom.
zondag 21 augustus 2022 om 22:10
Wat de hel?Avage schreef: ↑21-08-2022 21:24Het gedrag dat je beschrijft heeft 99% van de mensen die ik ken, waaronder mensen met ADHD maar die zitten in de Wajong of hebben een baan en opleiding ver onder hun niveau omdat ze niet op school functioneerden. Sommigen daarvan zijn verslaafd aan en/of self medicaten met drugs.
Ok, het zijn mensen die jij kent, maar je impliceert wel dat TO geen ADHDer is omdat ze niet aan de speed in een greppel ligt te vergaan.
Hier een WO opgeleide ADHDer die bezig is met een doctor graad behalen. Maskeren maskeren maskeren.
anoniem_400536 wijzigde dit bericht op 21-08-2022 22:16
24.95% gewijzigd
zondag 21 augustus 2022 om 22:14
Ik heb een tip voor je: StoryTelCeline29 schreef: ↑21-08-2022 21:52Ik weet niet zo goed of ik hier hulp voor wil. Ik ben echter wel bang dat mijn vriend hier tzt zat van gaat worden, al zegt hij dat dit niet zo is. Ik zou wel echt geconcentreerd dingen willen doen. Ik kan best wel balen van een dag waar ik van alles heb gedaan, maar niks heb afgemaakt. Maar ook ontspannend boek lezen: iemand die hier ook moeite mee heeft of had, maar dit nu rustig kan? Tips zijn welkom.
. En luister dan direct even een paar boeken over vrouwen met ADHD. Ook zonder diagnose kan dat tot inzicht leiden. Toevallig vandaag nog met mijn man een gesprek gehad over hoe het voor mij werkt als hij me aanspreekt op iets. Doordat ik mezelf goed begreep kon ik het hem uitleggen en was er wederzijds begrip waar vroeger irritatie was ontstaan.
zondag 21 augustus 2022 om 22:22
Ahhhhhh… jij kan op internet. Knap werk van je.Avage schreef: ↑21-08-2022 21:33Ik las net even de diagnostische criteria, daar staat letterlijk dat de symptomen dermate ernstig zijn dat het de ontwikkeling of het functioneren negatief beïnvloedt.
Verder zijn het letterlijk de mensen die ik ken met ADHD die ik beschrijf. En dat zijn er minstens een stuk of 10.
Geen aannames in dit geval.
Ik weet dat zelfstandige behandelcentra de diagnostische criteria enigszins ruim nemen, maar dit zijn dan ook commerciële instellingen die er hun boterham mee verdienen.
zondag 21 augustus 2022 om 22:25
Verdiep je eens wat verder voor je met allerlei idiote aannames gaat gooien alsof het de waarheid is.Avage schreef: ↑21-08-2022 21:33Ik las net even de diagnostische criteria, daar staat letterlijk dat de symptomen dermate ernstig zijn dat het de ontwikkeling of het functioneren negatief beïnvloedt.
Verder zijn het letterlijk de mensen die ik ken met ADHD die ik beschrijf. En dat zijn er minstens een stuk of 10.
Geen aannames in dit geval.
Ik weet dat zelfstandige behandelcentra de diagnostische criteria enigszins ruim nemen, maar dit zijn dan ook commerciële instellingen die er hun boterham mee verdienen.
Vooral bij vrouwen en ADD komt de diagnose vaak pas laat. Vaak pas nadat er kinderen komen. De organisatie van het gezinsleven ligt vaak bij de vrouw. Aan dingetjes denken, kaartjes sturen, cadeautjes kopen, contact met opvang, etc. Het is makkelijker om 1 grote bal hoog te houden dan al deze hele kleine pingpongballetjes. En dan gaat het mis. Moet TO wachten tot het zover is? In haar post lees je al dat ze onzeker is over of haar vriend het volhoud met haar ‘manco’s’. Onzekerheid… nog zo’n dingetje! Op deze manier liggen de comorbiditeiten dus op de loer. Kwestie van tijd.
Maar goed. Omdat jij 10 mensen kent die ADHD hebben en die allemaal mislukt en verslaafd en dom gebleven zijn is het bij TO niet zo? Wat had ik die 10 kennissen van jou ook hulp gegund! Dan had ze een hele hoop leed bespaard kunnen blijven. En geloof me, je kent er meer! Maar omdat je zo’n bekrompen houding hebt zullen mensen het niet aan je vertellen. Ik loopt er doorgaans ook niet mee te koop, uit angst veroordeeld te worden door mensen zoals jij! Net zoals er mensen zijn met shit achter de voordeur. Die zullen dat ook niet met je delen.
En een opleiding onder niveau? Wie weet had ik wel naar VWO en universiteit gekund zonder mijn ADHD? Wie zal het zeggen!
—> POEF <~~ Ach, laat maar. Mijn ADHD struggles en ervaringen vertellen help bij mensen zoals jij toch niet. Ik heb het weggehaald.
Dat er blijkbaar nog zoveel mensen zijn die zo denken als jij vind ik schokkend. Over gekleurde mensen mag je niks zeggen. Iemand zwart noemen mag niet, maar als ik mezelf blank noem krijg ik een vermanend vingertje want ik ben niet blank maar wit! Iedereen kan z’n geslacht maar goeddunken kiezen, of gewoon geen geslacht en weet ik veel wat allemaal. Hele weken worden georganiseerd voor de acceptatie van LHBTIQ+. Maar mensen met ADHD mag je zo onderuit schoppen, over een kam scheren en weer het vermanende vingertje, want zijn maken er zelf een probleem van! ADHD is in de hersenen op te sporen maar toch praten wij het onszelf aan. Homofilie niet, maar dat wordt wél geaccepteerd? Beetje vreemd toch?
stefke wijzigde dit bericht op 22-08-2022 01:16
35.46% gewijzigd
zondag 21 augustus 2022 om 22:26
Lezen lukt mij eigenlijk alleen als ik buitenshuis ben. Op vakantie, of in een park op het strand. Thuis kan ik er de rust niet voor vinden.Celine29 schreef: ↑21-08-2022 21:52Ik weet niet zo goed of ik hier hulp voor wil. Ik ben echter wel bang dat mijn vriend hier tzt zat van gaat worden, al zegt hij dat dit niet zo is. Ik zou wel echt geconcentreerd dingen willen doen. Ik kan best wel balen van een dag waar ik van alles heb gedaan, maar niks heb afgemaakt. Maar ook ontspannend boek lezen: iemand die hier ook moeite mee heeft of had, maar dit nu rustig kan? Tips zijn welkom.
Als ik een hele onrustige periode heb dan plan ik alles uit. Zelfs momenten van ontspanning (pauze van mijzelf). Maar ook hobby’s uitoefenen en/of het huishouden. Goed structureren en niet te veel moeten willen.
maandag 22 augustus 2022 om 08:20
maar je laat je toch niet door angst regeren? jij bent zoals je bent. Als hij er niet tegen kan, is hij niet de juiste voor jeCeline29 schreef: ↑21-08-2022 21:52Ik weet niet zo goed of ik hier hulp voor wil. Ik ben echter wel bang dat mijn vriend hier tzt zat van gaat worden, al zegt hij dat dit niet zo is. Ik zou wel echt geconcentreerd dingen willen doen. Ik kan best wel balen van een dag waar ik van alles heb gedaan, maar niks heb afgemaakt. Maar ook ontspannend boek lezen: iemand die hier ook moeite mee heeft of had, maar dit nu rustig kan? Tips zijn welkom.
Ik lees eigenlijk alleen op vakantie, of als het echt zo warm is, dat je niet veel anders kunt, dan zitten.
maandag 22 augustus 2022 om 08:22
Helpt het je om een to-do-lijst te maken??
waarbij je (eventueel met je vriend) van te voren bedenkt wat wanneer gebeuren moet? En dan een lijstje per dag/week?
Wij hebben een werkster (ook een goeie tip) en verder heb ik (meestal op vrijdag) een vaste lijst met dingen die ik doen moet. Van lapje door de koelkast tot planten water geven. En mijn man heeft bijvoorbeeld elke zaterdag een stofzuig/dweil-taak
waarbij je (eventueel met je vriend) van te voren bedenkt wat wanneer gebeuren moet? En dan een lijstje per dag/week?
Wij hebben een werkster (ook een goeie tip) en verder heb ik (meestal op vrijdag) een vaste lijst met dingen die ik doen moet. Van lapje door de koelkast tot planten water geven. En mijn man heeft bijvoorbeeld elke zaterdag een stofzuig/dweil-taak
maandag 22 augustus 2022 om 10:08
Manlief houdt het al 24 jaar met mij en m'n fratsen uit. De diagnose ADD heb ik pas sinds 2 jaar. Hij kan lachen om mijn acties, maar vind het vooral naar voor mij dat ik mezelf af en toe zo in de weg kan zitten.
maandag 22 augustus 2022 om 12:38
Probeer dan maar eens zwart, queer én ADHDer te zijn
.Ik snap je punt, maar het is niet helemaal vergelijkbaar. Dat men geen aandacht heeft voor de onzichtbare strijd van ADHD betekent niet dat men ook maar geen aandacht moet hebben voor racisme of waarom het woord blank zo kwetsend kan zijn. Het staat los van elkaar en het verdient allemaal aandacht. En ja, als je dat vindt word je tegenwoordig vaak voor woke uitgescholden.
donderdag 13 oktober 2022 om 20:15
Ik loop weer vast voor mijn gevoel. Mijn vriend klaagt niet, ik snap hem. Hij gaf deze week weer aan dat er zoveel dozen in de woonkamer staan (bestellingen). Ik zie heus wel in dat het bende is, maar als ik het langere tijd zie staan, zie ik het niet meer als rommel. Heel vreemd en frustrerend. Mijn vriend benoemt dit op een hele fijne manier, maar het voelt voor mij als falen. Kom op, ik ben 30 jaar, hoe lastig kan het zijn?!
Ik wil zó veel. Ik wil mij verdiepen in vacatures, omscholingsmogelijkheden, ik wil rustig boeken lezen, bakken, haken, noem maar op. Maar ik kan mij slecht tot dingen zetten. Mijn vriend stelde al voor om iedere week samen een planning te maken, zodat ik prioriteiten stel. Ik wandel iedere dag een uur buiten mijn werk om, om mijn hoofd even helemaal te legen. Daardoor blijven andere taken, zoals het huishouden, liggen. Ik begin met taken, maar houd er halverwege weer mee op. Het is zo frustrerend en vermoeiend en heel confronterend.
Ik wil zó veel. Ik wil mij verdiepen in vacatures, omscholingsmogelijkheden, ik wil rustig boeken lezen, bakken, haken, noem maar op. Maar ik kan mij slecht tot dingen zetten. Mijn vriend stelde al voor om iedere week samen een planning te maken, zodat ik prioriteiten stel. Ik wandel iedere dag een uur buiten mijn werk om, om mijn hoofd even helemaal te legen. Daardoor blijven andere taken, zoals het huishouden, liggen. Ik begin met taken, maar houd er halverwege weer mee op. Het is zo frustrerend en vermoeiend en heel confronterend.
vrijdag 14 oktober 2022 om 06:04
zondag 16 oktober 2022 om 20:13
Dikke knuffel Celine29. Ik herken het heel erg. Wil ook van alles maar het lukt gewoon niet. Maar soms ook wel. Geef jezelf een schouderklopje voor de kleine succesjes!
De laatste tijd probeer ik wel de woonkamer en de keuken 'netjes' te houden. En onze slaapkamer. Dan ga ik in ieder geval rustig slapen en word ik rustig wakker. En kan ik rustig op de bank zitten en koken.
De rest van het huis is minder netjes. Het blijven babystapjes.
De laatste tijd probeer ik wel de woonkamer en de keuken 'netjes' te houden. En onze slaapkamer. Dan ga ik in ieder geval rustig slapen en word ik rustig wakker. En kan ik rustig op de bank zitten en koken.
De rest van het huis is minder netjes. Het blijven babystapjes.
zondag 16 oktober 2022 om 22:46
En kan ook een hele bekend adhd ding zijn, deadlines en druk van buiten af kunnen zorgen dat je dat dan wel net red. Als je boeit kan je daar heel veel info over vinden, zelfs een bulk wetenschappelijke onderzoeken.
Ik zou als ik TO was ook even een lijstje maken van alle dingen waar je tegen aan loopt en of dat al hele leven is en daar bespreken.
Zeg niet dat je het hebt, komt nog veel meer bij kijken en ben geen arts, maar anders kan hij/zij je misschien wel helpen met waar je moeite mee hebt en kijken of gewone vermoeidheid is of wat anders als geen adhd is.
Kan echt geen kwaad.
maandag 17 oktober 2022 om 11:01
Als je zo tegen jezelf aan blijft lopen, dan is het misschien toch een goed idee om hulp te zoeken. Als ik dit lees 'het voelt voor mij als falen. Kom op, ik ben 30 jaar, hoe lastig kan het zijn?!' dan vind ik dat nogal een rode vlag waar je zeker iets mee moet gaan doen. Wees lief voor jezelf en zoek hulp om hiermee om te gaan - of je nou gediagnosticeerd wordt met AD(H)D of niet.
Hier een partner van een vermoed ADD-er. Hij heeft geen diagnose, maar ik zeg het al een jaar of 10 grappend. Inmiddels loopt hij/lopen wij steeds vaker tegen dingen aan. Op werk heeft hij zichzelf trucjes aangeleerd, waardoor hij er prima mee functioneert (en soms ook niet, maar hij is ZZP-er en komt met heel veel dingen gewoon weg...) maar thuis is dat inmiddels anders. Hij wil zich inmiddels laten onderzoeken en staat zelfs open voor medicatie - niet op mijn aandringen trouwens.
Lijstjes maken is trouwens een goede tip, maar kijk uit dat je ze niet te lang maakt want dan verzuip je erin en voel je jezelf weer falen. Dus hou ze kort en haalbaar! Een risico van een planning maken samen met je partner, is dat wat voor hem haalbaar is, dat voor jou niet per sé zo hoeft te zijn (en dat is ok!). Dus let daar op en vier je successen
Hier een partner van een vermoed ADD-er. Hij heeft geen diagnose, maar ik zeg het al een jaar of 10 grappend. Inmiddels loopt hij/lopen wij steeds vaker tegen dingen aan. Op werk heeft hij zichzelf trucjes aangeleerd, waardoor hij er prima mee functioneert (en soms ook niet, maar hij is ZZP-er en komt met heel veel dingen gewoon weg...) maar thuis is dat inmiddels anders. Hij wil zich inmiddels laten onderzoeken en staat zelfs open voor medicatie - niet op mijn aandringen trouwens.
Lijstjes maken is trouwens een goede tip, maar kijk uit dat je ze niet te lang maakt want dan verzuip je erin en voel je jezelf weer falen. Dus hou ze kort en haalbaar! Een risico van een planning maken samen met je partner, is dat wat voor hem haalbaar is, dat voor jou niet per sé zo hoeft te zijn (en dat is ok!). Dus let daar op en vier je successen
maandag 24 oktober 2022 om 09:19
Heb met mijn vorige nick ook al in dit topic geschreven. Ik ben nu sinds 4 maanden aan de ADHD medicatie en mijn leven wordt er echt zoveel makkelijker van. Ik was sinds de puberteit een extreem gestructureerde planner die altijd aan het overcompenseren was en daardoor nooit een verjaardag vergat, werk te laat inleverde, dingen kwijt was etc. Heb nooit doorgehad hoe ongelooflijk veel energie me dat kostte want falen was gewoon geen optie. En als het dan eens gebeurde, man man man, wat was ik dan hard voor mezelf.
Mijn leven is de afgelopen 4 maanden ongelooflijk veel veranderd. Ik doe nog steeds wat ik altijd deed, maar doe het nu vanuit rust i.p.v. angst om te falen/niet goed genoeg te zijn. Ik kan voor het eerst in mijn leven zeggen dat ik gelukkig ben terwijl ik net een flinke tegenslag te verwerken heb gehad die 5 jaar geleden ook gebeurde en toen de start van een fikse depressie was.
Wat mij betreft is het krijgen van een diagnose en medicatie een verzachtende omstandigheid waardoor ik met wat meer zachtheid naar mezelf kan kijken. Daardoor is die innerlijke criticus een keertje wat stiller en sta ik gelukkiger in het leven. Maar, ongeacht van wel/niet een diagnose, is het het gewoon waard om te leren dat sommige breinen nu eenmaal anders werken en neurodivers zijn. Alleen al dat stukje begrip (en daarmee waardering voor de sterke kanten die ik heb) maakt zoveel verschil.
Wat ik bedoel te zeggen TO; Ik herken zoveel van wat je in je laatste post zegt. Ik gun jou ook de rust die ik nu ervaar. Of dat nou is door een stukje zelfbegrip of de juiste hulp. Leer maar hoe jouw brein werkt, sta open voor het feit dat je misschien net iets anders bent. Je bent niet lui, ongemotiveerd of volledig chaotisch. Je bent misschien een beelddenker, hoog associatief, creatief. Leer de krachtige kanten van jezelf te benadrukken en gebruiken.
Je zou eens kunnen starten met het luisteren van het boek Druks van Francien nog wat. Op Storytel staat ook "ADHD, hoe haal je het uit je hoofd". Vond ik een mooi boek om te luisteren omdat ik er van alles in herkende. Voorbeeld hieronder. Als je wilt kan ik je 30 dagen gratis Storytel geven, das ruim genoeg. Geef maar een gil via PB als het je wat lijkt.
Het voorbeeld uit dat boek ging over een jongetje die een afspraak had bij een zorgverlener om 10u. Hij wordt om 10.03u uit de wachtkamer gehaald. "Kom X, het komende uur gaan wij even kletsen.". Waarop X zegt:"Nee hoor, 57 minuten nog maar.". Dit kan worden weggezet als brutaal, want hij wordt redelijk op tijd opgehaald en wijst dan de zorgverlener snotneuzerig op die 3 minuten die al zijn verstreken. De andere uitleg is echter dat het jongetje zijn omgeving in zich heeft opgenomen, al wist en heeft onthouden dat zijn afspraak een uur zou duren, de klok heeft gezien en kan lezen en de neiging heeft om heel eerlijk en heel precies te zijn, zelfs als dat sociaal wat minder wenselijk is. Nouuuu... Ik viel bijna van het bankje in de trein toen ik dat hoorde. Woord voor woord herkenbaar.
Mijn leven is de afgelopen 4 maanden ongelooflijk veel veranderd. Ik doe nog steeds wat ik altijd deed, maar doe het nu vanuit rust i.p.v. angst om te falen/niet goed genoeg te zijn. Ik kan voor het eerst in mijn leven zeggen dat ik gelukkig ben terwijl ik net een flinke tegenslag te verwerken heb gehad die 5 jaar geleden ook gebeurde en toen de start van een fikse depressie was.
Wat mij betreft is het krijgen van een diagnose en medicatie een verzachtende omstandigheid waardoor ik met wat meer zachtheid naar mezelf kan kijken. Daardoor is die innerlijke criticus een keertje wat stiller en sta ik gelukkiger in het leven. Maar, ongeacht van wel/niet een diagnose, is het het gewoon waard om te leren dat sommige breinen nu eenmaal anders werken en neurodivers zijn. Alleen al dat stukje begrip (en daarmee waardering voor de sterke kanten die ik heb) maakt zoveel verschil.
Wat ik bedoel te zeggen TO; Ik herken zoveel van wat je in je laatste post zegt. Ik gun jou ook de rust die ik nu ervaar. Of dat nou is door een stukje zelfbegrip of de juiste hulp. Leer maar hoe jouw brein werkt, sta open voor het feit dat je misschien net iets anders bent. Je bent niet lui, ongemotiveerd of volledig chaotisch. Je bent misschien een beelddenker, hoog associatief, creatief. Leer de krachtige kanten van jezelf te benadrukken en gebruiken.
Je zou eens kunnen starten met het luisteren van het boek Druks van Francien nog wat. Op Storytel staat ook "ADHD, hoe haal je het uit je hoofd". Vond ik een mooi boek om te luisteren omdat ik er van alles in herkende. Voorbeeld hieronder. Als je wilt kan ik je 30 dagen gratis Storytel geven, das ruim genoeg. Geef maar een gil via PB als het je wat lijkt.
Het voorbeeld uit dat boek ging over een jongetje die een afspraak had bij een zorgverlener om 10u. Hij wordt om 10.03u uit de wachtkamer gehaald. "Kom X, het komende uur gaan wij even kletsen.". Waarop X zegt:"Nee hoor, 57 minuten nog maar.". Dit kan worden weggezet als brutaal, want hij wordt redelijk op tijd opgehaald en wijst dan de zorgverlener snotneuzerig op die 3 minuten die al zijn verstreken. De andere uitleg is echter dat het jongetje zijn omgeving in zich heeft opgenomen, al wist en heeft onthouden dat zijn afspraak een uur zou duren, de klok heeft gezien en kan lezen en de neiging heeft om heel eerlijk en heel precies te zijn, zelfs als dat sociaal wat minder wenselijk is. Nouuuu... Ik viel bijna van het bankje in de trein toen ik dat hoorde. Woord voor woord herkenbaar.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
