Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

Philó woensdag 22 februari 2023 om 11:16

OP met info
= 6e reactie op pagina 1

philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45

93.22% gewijzigd

Pianissimo dinsdag 14 oktober 2025 om 11:20

Bo-Katan schreef: ↑
12-10-2025 17:22
Bedankt. Ik ga dit ook zeker met mijn manager bespreken.
Ik heb achteraf mijn bevindingen opgeschreven.
Ik had het gesprek wel vooorbereid maar kreeg de kans niet. Heb me laten overrompelen.

Naar is dat. En herkenbaar.

Dit mag je trouwens best benoemen de volgende keer. Het is niet erg om die bedrijfsarts te onderbreken en te vertellen dat er dingen zijn die je gezegd wil hebben en dat je daar de kans niet voor kreeg de vorige keer. Dus niet wachten tot het eind. Ik maak tegenwoordig voor gesprekken eerst een uitgebreide lijst voor mezelf. Dan maak ik er een lijst met steekwoorden van op een manier waarop het voor mezelf nog te begrijpen is waar het over gaat en wat ik ermee wil zeggen.

Die lijst leg ik ook gewoon voor me neer op tafel tijdens een gesprek. Ze mogen best zien dat ik wat te zeggen heb. Mijn verwerkingssnelheid ligt gewoon wat lager, dus ik moet het wel zo doen, anders heb ik geen enkele invloed op het verloop van het gesprek.

Wat ik denk ik herken is dat je bevestiging nodig hebt van iemand die zegt dat je inderdaad niet kunt werken. Maar dat hoeft niet, je mag jezelf wel geloven. En je doet ook niet iets ergs of iets wat niet mag.

Ik vind het heel naar voor je dat die bedrijfsarts het niet kan of wil zien. Dat kost weer extra energie die je nu niet hebt.

Bo-Katan dinsdag 14 oktober 2025 om 15:38

MadameBijoux schreef: ↑
12-10-2025 17:55
Dat zou ik zeker doen. Snap ook dat jij je overrompeld voelde. Ook dat zou ik aangeven,dat je de kans niet kreeg om je verhaal te doen.

En anders ga ik gewoon volgende keer mee.

Hier schiet me wel ff wat te binnen. Een aantal jaar geleden had ik een collega met ass waarvan een iemand zei dat ze een verstandelijke beperking had...dat had ze uiteraard niet. Dan vraag ik me af wat sommigen wel over mij zullen hebben gedacht. Ik kreeg zelf een keer achter mijn rug om te horen "dat ik niet al te slim was"...toen was ik nieuw op het werk en mogelijk was ik aan het dagdromen...maar dat maakt me echt niet dommer. Mensen moeten soms gewoon hun smoel houden...wat een vooroordelen!

Nou ja zeg, dat is ook naar. Zo zie je maar weer hoeveel onbegrip er is.

Ik ga eerst eea bespreken met mijn manager, kijken wat we kunnen afspreken.
Er zijn al meerdere mensen die mee willen hoor naar een volgend gesprek, maar ik wil het ook zelf kunnen eigenlijk. Alleen lukt dat niet zo goed.

Bo-Katan dinsdag 14 oktober 2025 om 15:39

Pianissimo schreef: ↑
14-10-2025 11:20
Naar is dat. En herkenbaar.

Dit mag je trouwens best benoemen de volgende keer. Het is niet erg om die bedrijfsarts te onderbreken en te vertellen dat er dingen zijn die je gezegd wil hebben en dat je daar de kans niet voor kreeg de vorige keer. Dus niet wachten tot het eind. Ik maak tegenwoordig voor gesprekken eerst een uitgebreide lijst voor mezelf. Dan maak ik er een lijst met steekwoorden van op een manier waarop het voor mezelf nog te begrijpen is waar het over gaat en wat ik ermee wil zeggen.

Die lijst leg ik ook gewoon voor me neer op tafel tijdens een gesprek. Ze mogen best zien dat ik wat te zeggen heb. Mijn verwerkingssnelheid ligt gewoon wat lager, dus ik moet het wel zo doen, anders heb ik geen enkele invloed op het verloop van het gesprek.

Wat ik denk ik herken is dat je bevestiging nodig hebt van iemand die zegt dat je inderdaad niet kunt werken. Maar dat hoeft niet, je mag jezelf wel geloven. En je doet ook niet iets ergs of iets wat niet mag.

Ik vind het heel naar voor je dat die bedrijfsarts het niet kan of wil zien. Dat kost weer extra energie die je nu niet hebt.

Dank je wel voor je reactie.
Ik weet dat het nu moeilijk is om te weken maar als de bedrijfsarts vindt dat ik weer aan de slag moet, heb ik weinig keuze. Hoop dat manager met me mee wil denken.

duet1 dinsdag 14 oktober 2025 om 15:50

Bo-Katan schreef: ↑
12-10-2025 17:22
Bedankt. Ik ga dit ook zeker met mijn manager bespreken.
Ik heb achteraf mijn bevindingen opgeschreven.
Ik had het gesprek wel vooorbereid maar kreeg de kans niet. Heb me laten overrompelen.

Ik herken dit ook, dat overrompelen. Hoe goed ik een gesprek voorbereid, iedere keer denk ik achteraf: ik had dit of dat nog moeten zeggen. Laatst had ik met iemand een gesprek die mij juist alle ruimte gaf en waarbij ik me veilig voelde. Die zei achteraf: jij weet precies hoe het werkt en jij weet heel goed wat nodig hebt.
Dat klopt dus ook, maar in reintegratie-gesprekken voel ik met zo onder druk staan dat ik blokkeer en mijn verhaal niet kan doen. Ik pas me dan aan aan het gesprek van de ander en vergeet mijn eigen verhaal. Of ik kan alleen nog maar huilen. Als ik dan achteraf erover nadenk, schieten me allerlei dingen te binnen die ik had willen zeggen.

In het verleden het ik wel eens een bedrijfsarts gehad die steeds zei: laat thuis alles bezinken en laat me per mail nog even weten wat je er van vond. Dat was zo fijn!

duet1 dinsdag 14 oktober 2025 om 15:54

Bo-Katan schreef: ↑
14-10-2025 15:38
Nou ja zeg, dat is ook naar. Zo zie je maar weer hoeveel onbegrip er is.

Ik ga eerst eea bespreken met mijn manager, kijken wat we kunnen afspreken.
Er zijn al meerdere mensen die mee willen hoor naar een volgend gesprek, maar ik wil het ook zelf kunnen eigenlijk. Alleen lukt dat niet zo goed.

Ik zou zeker iemand mee nemen. Ik heb het ook heel lang alleen gedaan, maar nu gaat er iemand mee, die evengoed voorbereid is als ik en die het gesprek van mij overneemt als het niet lukt. Daarnaast zit ik in een gesprek meer in de emotie, terwijl die ander juist heel objectief en met het oog op rechten en plichten van mij het gesprek in gaat. Het is echt helpend als iemand met goede argumenten en zonder emotie jouw belangen kan behartigen.

Bo-Katan dinsdag 14 oktober 2025 om 16:03

duet1 schreef: ↑
14-10-2025 15:50
Dat klopt dus ook, maar in reintegratie-gesprekken voel ik met zo onder druk staan dat ik blokkeer en mijn verhaal niet kan doen. Ik pas me dan aan aan het gesprek van de ander en vergeet mijn eigen verhaal. Of ik kan alleen nog maar huilen. Als ik dan achteraf erover nadenk, schieten me allerlei dingen te binnen die ik had willen zeggen.

Even een stukje eruit gehaald.
Dit is precies hoe het ging .ik was alleen maar bezig zo goed mogelijk de vele vragen te beantwoorden. En dat was al lastig genoeg.
En als me de vraag was gesteld was hoe ik me voel, hoe het gaat of wat mijn klachten zijn, dan was het ook anders geweest.

duet1 dinsdag 14 oktober 2025 om 18:04

Bo-Katan schreef: ↑
14-10-2025 16:03
Even een stukje eruit gehaald.
Dit is precies hoe het ging .ik was alleen maar bezig zo goed mogelijk de vele vragen te beantwoorden. En dat was al lastig genoeg.
En als me de vraag was gesteld was hoe ik me voel, hoe het gaat of wat mijn klachten zijn, dan was het ook anders geweest.

Dit is dus ook waarom jouw verhaal mij zo aangreep. Juist omdat jij niet begrepen werd en weer aan het werk mag, terwijl je er doorheen zit. Mijn bedrijfsarts herkent een autistische burnout wel, maar ik merk aan zijn vragen dat hij verder niet echt inzicht heeft wat er allemaal bij komt kijken. Na jarenlang camoufleren, negeren en zelf niet willen accepteren, moet ik zelf ook nog uitzoeken wat er allemaal onder de oppervlakte zit, maar dat dan ook nog eens proberen uit te leggen aan anderen is echt moeilijk. Ik hoop dat het jou lukt om dit aan je manager en bedrijfsarts duidelijk te maken.

Pianissimo dinsdag 14 oktober 2025 om 18:21

Bo-Katan schreef: ↑
14-10-2025 15:39
Dank je wel voor je reactie.
Ik weet dat het nu moeilijk is om te weken maar als de bedrijfsarts vindt dat ik weer aan de slag moet, heb ik weinig keuze. Hoop dat manager met me mee wil denken.

Ja, dat hoop ik ook. Het lijkt me ook zo lastig om nu te kunnen profiteren van wat meer rust als er al die druk achter zit van binnenkort weer moeten beginnen. Ik word gewoon een beetje plaatsvervangend boos op die stomme bedrijfsarts.

Bo-Katan dinsdag 14 oktober 2025 om 19:29

Bedankt voor jullie berichten, heel fijn dat er herkenning is.
Ik doe nog een weekje niks anders dan wandelen, fietsen, yoga en wat lezen en probeer zoveel als mogelijk uit te rusten.

Nog wel een eetafspraak dit weekend. Twijfel een beetje of ik dat wel kan maken zeg maar. Heb er wel zin in maar is dat niet gek…
Even over nadenken.

MadameBijoux woensdag 15 oktober 2025 om 17:17

Pianissimo schreef: ↑
14-10-2025 11:20
Naar is dat. En herkenbaar.

Dit mag je trouwens best benoemen de volgende keer. Het is niet erg om die bedrijfsarts te onderbreken en te vertellen dat er dingen zijn die je gezegd wil hebben en dat je daar de kans niet voor kreeg de vorige keer. Dus niet wachten tot het eind. Ik maak tegenwoordig voor gesprekken eerst een uitgebreide lijst voor mezelf. Dan maak ik er een lijst met steekwoorden van op een manier waarop het voor mezelf nog te begrijpen is waar het over gaat en wat ik ermee wil zeggen.

Die lijst leg ik ook gewoon voor me neer op tafel tijdens een gesprek. Ze mogen best zien dat ik wat te zeggen heb. Mijn verwerkingssnelheid ligt gewoon wat lager, dus ik moet het wel zo doen, anders heb ik geen enkele invloed op het verloop van het gesprek.

Wat ik denk ik herken is dat je bevestiging nodig hebt van iemand die zegt dat je inderdaad niet kunt werken. Maar dat hoeft niet, je mag jezelf wel geloven. En je doet ook niet iets ergs of iets wat niet mag.

Ik vind het heel naar voor je dat die bedrijfsarts het niet kan of wil zien. Dat kost weer extra energie die je nu niet hebt.

Precies zo doe ik het ook. Mijn verhaal in stopwoorden en vragen opschrijven zodat ik bij wat meer ingewikkelde dingen wat minder van de hak op de tak spring. Helemaal te voorkomen is het niet maar het haalt de scherpe randjes eraf. Ik zou geen problemen ermee te hebben om de bedrijfsarts te onderbreken aangezien ik mensen ook al gauw in de rede val en het niet altijd door heb.

Je pense donc je suis

MadameBijoux woensdag 15 oktober 2025 om 17:20

Bo-Katan schreef: ↑
14-10-2025 15:38
Nou ja zeg, dat is ook naar. Zo zie je maar weer hoeveel onbegrip er is.

Ik ga eerst eea bespreken met mijn manager, kijken wat we kunnen afspreken.
Er zijn al meerdere mensen die mee willen hoor naar een volgend gesprek, maar ik wil het ook zelf kunnen eigenlijk. Alleen lukt dat niet zo goed.

Het ging om een collega van ongeveer 20 jaar geleden...die had op iedereen wat op aan te merken die volgens haar niet doorsnee was. Als je volgens haar lelijk was dan trok ze achter je om gekke bekken en als je knap was dan was je gewoon dom of iemand die in de ziektewet zat was gewoon nutteloos. Achteraf gezien projecteerde ze haar eigen onzekerheid op andere mensen. Dat zegt dus meer over haar dan over de anderen. Het was een raar mens.

Je pense donc je suis

MadameBijoux woensdag 15 oktober 2025 om 17:22

Bo-Katan schreef: ↑
14-10-2025 19:29
Bedankt voor jullie berichten, heel fijn dat er herkenning is.
Ik doe nog een weekje niks anders dan wandelen, fietsen, yoga en wat lezen en probeer zoveel als mogelijk uit te rusten.

Nog wel een eetafspraak dit weekend. Twijfel een beetje of ik dat wel kan maken zeg maar. Heb er wel zin in maar is dat niet gek…
Even over nadenken.

Goed dat je het ff rustig houdt! Maar die etafspraak lijkt me een leuke afleiding. Gaan jullie lunchen?

Je pense donc je suis

MadameBijoux woensdag 15 oktober 2025 om 17:35

Hier gisteren een moeilijk moment gehad en vind het wel eens lastig om ervoor uit te komen omdat ik me dan opgelaten voel.

Gisteren een leuk gesprek gehad met mijn begeleiding bij een herstelgroep waar ik ook mogelijkheden heb voor een dagbesteding,vrijwilligerswerk,praatgroep,mijn creativiteit kan gebruiken en zien of ik t.z.t. weer betaald werk kan gaan doen. Ik heb zelf veel ideeen en ben creatief en had een hoop opgeschreven. Omdat ik door mijn ADHD hyperactief ben kan ik niet altijd mijn energie kwijt. En die mensen die daar zaten waren ook allemaal superaardig en weten hoe het is om ass/ADHD,een verslaving,psychose etc... te hebben,ervaringswerkers dus.

Opeens voelde ik me overweldigd en begon te snikken en zei dat ik niet meer uit mijn woorden kon komen en dan opeens begon ik te ratelen en me te verontschuldigen en ze zeiden dat ik geen sorry hoefde te zeggen. Ik snap ook niet waarom ik ineens begon te snikken maar misschien komt dit ook doordat er op dit moment een hoop op me afkomt en het me soms teveel wordt en ik dan door mijn ass het overzicht verlies. Het was trouwens een goed gesprek en ze waren erg over mij te spreken. Ik voelde me thuis. Ze willen zelf mijn gedichten bundelen die ik in meerdere talen schrijf.

Je pense donc je suis

Bo-Katan woensdag 15 oktober 2025 om 18:07

MadameBijoux schreef: ↑
15-10-2025 17:22
Goed dat je het ff rustig houdt! Maar die etafspraak lijkt me een leuke afleiding. Gaan jullie lunchen?

Het is een brunch, iedere maand in dat restaurant. Altijd druk en veel muziek.
Vandaag besloten niet te gaan, wordt me toch teveel helaas.

MadameBijoux woensdag 15 oktober 2025 om 18:09

Bo-Katan schreef: ↑
15-10-2025 18:07
Het is een brunch, iedere maand in dat restaurant. Altijd druk en veel muziek.
Vandaag besloten niet te gaan, wordt me toch teveel helaas.

Je moet doen wat je het meest prettig vind...zag trouwens dat ik eetafspraak met ´een e´ heb geschreven in plaats van twee...Nederlands is niet mijn moedertaal.

Je pense donc je suis

Bo-Katan woensdag 15 oktober 2025 om 18:09

MadameBijoux schreef: ↑
15-10-2025 17:35
Hier gisteren een moeilijk moment gehad en vind het wel eens lastig om ervoor uit te komen omdat ik me dan opgelaten voel.

Gisteren een leuk gesprek gehad met mijn begeleiding bij een herstelgroep waar ik ook mogelijkheden heb voor een dagbesteding,vrijwilligerswerk,praatgroep,mijn creativiteit kan gebruiken en zien of ik t.z.t. weer betaald werk kan gaan doen. Ik heb zelf veel ideeen en ben creatief en had een hoop opgeschreven. Omdat ik door mijn ADHD hyperactief ben kan ik niet altijd mijn energie kwijt. En die mensen die daar zaten waren ook allemaal superaardig en weten hoe het is om ass/ADHD,een verslaving,psychose etc... te hebben,ervaringswerkers dus.

Opeens voelde ik me overweldigd en begon te snikken en zei dat ik niet meer uit mijn woorden kon komen en dan opeens begon ik te ratelen en me te verontschuldigen en ze zeiden dat ik geen sorry hoefde te zeggen. Ik snap ook niet waarom ik ineens begon te snikken maar misschien komt dit ook doordat er op dit moment een hoop op me afkomt en het me soms teveel wordt en ik dan door mijn ass het overzicht verlies. Het was trouwens een goed gesprek en ze waren erg over mij te spreken. Ik voelde me thuis. Ze willen zelf mijn gedichten bundelen die ik in meerdere talen schrijf.

Wat naar voor je, maar niks om je voor te schamen hoor.
Ik ga ook altijd huilen als het t3veel wordt, dus herken je gevoel wel hoor.

MadameBijoux woensdag 15 oktober 2025 om 19:22

Bo-Katan schreef: ↑
15-10-2025 18:09
Wat naar voor je, maar niks om je voor te schamen hoor.
Ik ga ook altijd huilen als het t3veel wordt, dus herken je gevoel wel hoor.

Thanks hoor Bo-Katan!

Denk dat het door machteloosheid kwam. Normaal gesproken wordt ik eerder angstig of boos,ook niet fijn.

Je pense donc je suis

Bo-Katan woensdag 15 oktober 2025 om 19:31

MadameBijoux schreef: ↑
15-10-2025 18:09
...zag trouwens dat ik eetafspraak met ´een e´ heb geschreven in plaats van twee...Nederlands is niet mijn moedertaal.

Nou daar verbaas ik me over, daar heb ik nooit iets van gemerkt.

MadameBijoux woensdag 15 oktober 2025 om 20:45

Bo-Katan schreef: ↑
15-10-2025 19:31
Nou daar verbaas ik me over, daar heb ik nooit iets van gemerkt.

Geeft niets.

Ik ben van Duits-Deense komaf,spreek Nederlands met een Duits accent,spreek 6 talen trouwens.

Was wel ff off-topic en nu ga ik weer on-topic.

Wanneer heb jij de afspraak bij je huisarts?

Je pense donc je suis

Bo-Katan woensdag 15 oktober 2025 om 21:12

MadameBijoux schreef: ↑
15-10-2025 20:45
Geeft niets. Ik ben van Duits-Deense komaf,spreek Nederlands met een Duits accent,spreek 6 talen trouwens.

Was wel ff off-topic en nu ga ik weer on-topic.

Wanneer heb jij de afspraak bij je huisarts?

Wat leuk!,

On topic, maandag a.s.

Actieve topics