Psyche
alle pijlers
Nostalgische "depressie"
vrijdag 20 december 2024 om 18:45
Heel lang getwijfeld of ik dit topic zou openen. Maar uiteindelijk dus wel. Ik hoop misschien wat herkenning te vinden, mensen die dit ook hebben of gewoon adviezen om hiermee om te gaan.
Ik ben sinds ongeveer een halfjaar extreem nostalgisch. Denk veel terug aan hoe het in de 80s/90s was en dan mis ik die tijd en sfeer. Niet het feit dat ik nog jong was (dat zou ik niet over willen doen!), maar gewoon puur hoe simpel het leven toen was. Op zomerse ochtenden wakker worden en kinderen buiten horen spelen. Oude DOS-games spelen, urenlang. Echt met elkaar praten, in plaats van ieder voor zich op de smartphone. Alles leek mysterieus en er was zoveel te ontdekken, zelfs het (zon)licht leek anders te schijnen. Op een moment dat dit gevoel me overvalt, doet het echt een diepe, scherpe pijn. Ik word dan overspoeld door verdriet en kan alleen maar huilen.
Ook merk ik dat ik niet de enige ben. Op Instagram (ja, tegenstrijdig genoeg kom ik daar) kom ik filmpjes tegen van beelden van de jaren 80 en 90, foto's uit die tijd met muziek uit die tijd eronder. En dan lees ik honderden reacties van mensen die alles zouden geven om terug te gaan naar die tijd. Het lijkt wel een collectief iets, bijna.
Is er iemand die dit herkent? Waar komt het opeens vandaan? En hoe ga ik ermee om? Ik snap dat het misschien aanstellerig klinkt, zeker vergeleken bij veel andere problemen.
Een kleine aanvulling: ik heb voor deze topictitel gekozen omdat het fenomeen in het Engels een "nostalgic depression" genoemd wordt. Het is dus geen klinische depressie en die indruk wil ik ook zeker niet wekken.
Ik ben sinds ongeveer een halfjaar extreem nostalgisch. Denk veel terug aan hoe het in de 80s/90s was en dan mis ik die tijd en sfeer. Niet het feit dat ik nog jong was (dat zou ik niet over willen doen!), maar gewoon puur hoe simpel het leven toen was. Op zomerse ochtenden wakker worden en kinderen buiten horen spelen. Oude DOS-games spelen, urenlang. Echt met elkaar praten, in plaats van ieder voor zich op de smartphone. Alles leek mysterieus en er was zoveel te ontdekken, zelfs het (zon)licht leek anders te schijnen. Op een moment dat dit gevoel me overvalt, doet het echt een diepe, scherpe pijn. Ik word dan overspoeld door verdriet en kan alleen maar huilen.
Ook merk ik dat ik niet de enige ben. Op Instagram (ja, tegenstrijdig genoeg kom ik daar) kom ik filmpjes tegen van beelden van de jaren 80 en 90, foto's uit die tijd met muziek uit die tijd eronder. En dan lees ik honderden reacties van mensen die alles zouden geven om terug te gaan naar die tijd. Het lijkt wel een collectief iets, bijna.
Is er iemand die dit herkent? Waar komt het opeens vandaan? En hoe ga ik ermee om? Ik snap dat het misschien aanstellerig klinkt, zeker vergeleken bij veel andere problemen.
Een kleine aanvulling: ik heb voor deze topictitel gekozen omdat het fenomeen in het Engels een "nostalgic depression" genoemd wordt. Het is dus geen klinische depressie en die indruk wil ik ook zeker niet wekken.
Adieu les cons!
vrijdag 20 december 2024 om 19:35
vrijdag 20 december 2024 om 19:43
Ook Minecraft en The Sims vind ik persoonlijk helemaal niets. Mijn oudste kind geniet ook van dat soort spellen hoor, maar ik vind echt niet dat het op kan tegen de oude DOS-games.ldp schreef: ↑20-12-2024 19:35Het is toch niet zo dat dat de enige spellen zijn die worden gespeeld, GTA-achtigen? Mijn kinderen hebben uren en uren The Sims of Minecraft gespeeld en vonden dat heerlijk, zoals jij genoot van je DOS spelletjes. Je vergelijkt het mooiste van toen met het lelijkste van nu. Geen wonder dat dat maar 1 kant op uitvalt.
Adieu les cons!
vrijdag 20 december 2024 om 19:43
Het enige nadeel van deze tijd vind ik het altijd bereikbaar moeten zijn, althans dat gevoel heb ik.
Ik bemin en vervloek mijn smartphone. Het maakt de wereld kleiner maar tegelijkertijd heb je nauwelijks echt rust. Je social media checken en updaten, whatsapp berichten die gelijk antwoord vereisen, je telefoon meenemen naar een restaurant, sporten, avondje uit... al is het maar om foto's te maken van hoe leuk het allemaal wel niet is.
Verder vond ik mijn jeugd aan de ene kant heerlijk en aan de andere kant helemaal ruk. Dus ik kijk daar met gemengde gevoelens naar terug. Soms voel ik weleens een vlaag van nostalgie als ik door de straat rij waar mijn ouderlijk huis staat of waar mijn opa en oma hebben gewoond, maar inmiddels is de hele omgeving waar ik ben opgegroeid dusdanig veranderd dat er ook maar weinig herkenningspunten zijn voor mij.
Ik bemin en vervloek mijn smartphone. Het maakt de wereld kleiner maar tegelijkertijd heb je nauwelijks echt rust. Je social media checken en updaten, whatsapp berichten die gelijk antwoord vereisen, je telefoon meenemen naar een restaurant, sporten, avondje uit... al is het maar om foto's te maken van hoe leuk het allemaal wel niet is.
Verder vond ik mijn jeugd aan de ene kant heerlijk en aan de andere kant helemaal ruk. Dus ik kijk daar met gemengde gevoelens naar terug. Soms voel ik weleens een vlaag van nostalgie als ik door de straat rij waar mijn ouderlijk huis staat of waar mijn opa en oma hebben gewoond, maar inmiddels is de hele omgeving waar ik ben opgegroeid dusdanig veranderd dat er ook maar weinig herkenningspunten zijn voor mij.
vrijdag 20 december 2024 om 19:46
Ja natuurlijk wel een beetje.
Net als die plaatjes van 'herken je dit nog' en dat iedereen dolenthousiast wordt bij het zien van een lolobal maar dat in het echt niemand daar wat mee kon en de halve klas z'n enkel brak.
Of je half de tranen in de ogen krijgt als je een walkman ziet met een cassettebandje en van die rare schuimdopjes op je oren aan een slecht verstelbaar koptelefoontje, maar in het dagelijks leven toch gewoon Spotify een stuk handiger vindt via je blue tooth bone conducted oortjes.
Als het echt zo fijn was gebruikten we het nog steeds wel. Jammer voor de viewmaster.
Nostalgie is het inderdaad en het is soms lekker om je daar in te wentelen, maar wat mij betreft niet meer dan dat.
vrijdag 20 december 2024 om 19:47
En hoe ziet jouw kind dat?VirginieEfira schreef: ↑20-12-2024 19:43Ook Minecraft en The Sims vind ik persoonlijk helemaal niets. Mijn oudste kind geniet ook van dat soort spellen hoor, maar ik vind echt niet dat het op kan tegen de oude DOS-games.
Mijn ouders hadden vroeger ook minder dan niks met Space Invaders of Carmen Santiego hoor.
ldp wijzigde dit bericht op 20-12-2024 19:50
13.81% gewijzigd
vrijdag 20 december 2024 om 19:49
Maar dat hoeft allemaal echt niet. Ik doe geen van die dingen, en ik leef nog steeds, en heb ook nog steeds vrienden. Het hoeft gewoon niet. Iedereen die dat allemaal wel doet, begrijpt je meteen als je zegt dat je daar niet aan meedoet.MrsM schreef: ↑20-12-2024 19:43Ik bemin en vervloek mijn smartphone. Het maakt de wereld kleiner maar tegelijkertijd heb je nauwelijks echt rust. Je social media checken en updaten, whatsapp berichten die gelijk antwoord vereisen, je telefoon meenemen naar een restaurant, sporten, avondje uit... al is het maar om foto's te maken van hoe leuk het allemaal wel niet is.
vrijdag 20 december 2024 om 19:53
Haha IDP mooi omschreven.
Voor mij is het ook niet meer dan dat, gewoon een nostalgisch gevoel. Wat is dan eigenlijk het verschil met melancholisch trouwens?
Ik heb er niet dagelijks last van ofzo.
Alleen heb ik wel het gevoel dat de tijd me soms door de vingers glipt en dat had ik vroeger echt nooit.
Maar ik ben nu ook moeder van een mannetje van bijna een half jaar.
Voor mij is het ook niet meer dan dat, gewoon een nostalgisch gevoel. Wat is dan eigenlijk het verschil met melancholisch trouwens?
Ik heb er niet dagelijks last van ofzo.
Alleen heb ik wel het gevoel dat de tijd me soms door de vingers glipt en dat had ik vroeger echt nooit.
Maar ik ben nu ook moeder van een mannetje van bijna een half jaar.
vrijdag 20 december 2024 om 19:53
Dat idee heb ik ook, volgens mij stellen mensen het zich zorgelozer voor dan het was, vooral de jaren 80. In mijn herinnering was dat ook een zorgeloze tijd, maar ik was toen ook nog kind en kreeg weinig mee van wat er toen allemaal speelde.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 20 december 2024 om 19:54
Nou dat, hoe gek kun je je laten maken.
En een ‘simpeler leven’ heb je zelf ook voor een groot deel in de hand.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
vrijdag 20 december 2024 om 19:56
Ja precies, of de allereerste eigen computer die ik had, voor die tijd al een behoorlijk oud model, maar ik was koning te rijk, want ik had een doos vol spelletjes (heel simpel en grotendeels educatief, want het was een oude schoolcomputer) en ik kon op mijn eigen kamer tekstverwerken, dus verhaaltjes schrijven en een dagboek bijhouden op de computer zonder dat er mogelijk iemand over mijn schouder meekeek. Als ik daarnaar terugverlang, verlang ik vooral terug naar het gevoel dat die computer me gaf, niet dat ik denk 'waren computers nu nog maar zo'.ldp schreef: ↑20-12-2024 19:46Ja natuurlijk wel een beetje.
Net als die plaatjes van 'herken je dit nog' en dat iedereen dolenthousiast wordt bij het zien van een lolobal maar dat in het echt niemand daar wat mee kon en de halve klas z'n enkel brak.
Of je half de tranen in de ogen krijgt als je een walkman ziet met een cassettebandje en van die rare schuimdopjes op je oren aan een slecht verstelbaar koptelefoontje, maar in het dagelijks leven toch gewoon Spotify een stuk handiger vindt via je blue tooth bone conducted oortjes.
Als het echt zo fijn was gebruikten we het nog steeds wel. Jammer voor de viewmaster.
Nostalgie is het inderdaad en het is soms lekker om je daar in te wentelen, maar wat mij betreft niet meer dan dat.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 20 december 2024 om 19:56
@himalaya,
Ik snap dat je dat zegt maar tegelijk merk ik ook dat je snel mee gaat in de meute. Dus ik neem ook overal m'n telefoon mee naar toe. Ik doe er ook alles mee. Betalen enzo overal
Ik heb geen pinpassen meer. Gemak dient de mens , mij in dit geval. Maar toch kan ik wel met een nostalgisch gevoel terug kijken naar de tijd dat je bij de bank je saldo ging opvragen.
Ik snap dat je dat zegt maar tegelijk merk ik ook dat je snel mee gaat in de meute. Dus ik neem ook overal m'n telefoon mee naar toe. Ik doe er ook alles mee. Betalen enzo overal
Ik heb geen pinpassen meer. Gemak dient de mens , mij in dit geval. Maar toch kan ik wel met een nostalgisch gevoel terug kijken naar de tijd dat je bij de bank je saldo ging opvragen.
vrijdag 20 december 2024 om 19:58
Nee klopt het hoeft ook niet maar toch doe je het, wat is dat? FOMO of verslaving?
En met mijn werk gaan 99/100 dingen via whatsapp, op de meest uiteenlopende tijden en dagen. Nu heb ik wel zoiets van ik reageer wanneer het mij uitkomt maar ik moet wel eerst zien wat er staat want het kan belangrijk zijn zelfs nog op de dag zelf. Dus zomaar 4 uur niet op WhatsApp kijken is voor mij ondenkbaar en onhandig. En dat doe ik zelf natuurlijk ook, ik leg mezelf die verplichting op.
Maar "vroeguh" was je gewoon niet bereikbaar als je niet thuis was. Een afspraak was een afspraak en die kon je veel lastiger last minute wijzigen. Ik denk dat dat wel iets nostalgisch is waar ik naar terugkijk...
vrijdag 20 december 2024 om 19:59
Goede vraag. Voor mijn gevoel zit er in melancholie meer treurigheid, gemis ofzo dan in nostalgie, wat in mijn hoofd een vrolijker terugdenken is. In die lijn zou melancholie dichter bij de nostalgische depressie liggen? Maar ik zou het niet weten eigenlijk. Misschien TO? (Of Google natuurlijk)
vrijdag 20 december 2024 om 19:59
Vaak sla je de mooie dingen op en verdwijnen de nare/minder leuke dingen (soms van diezelfde situatie) naar de achtergrond.
Mijn moeder vertelde van de zomer nog over hoe wij als kinderen met zijn drietjes overdwars in een tweepersoonsbed in de caravan sliepen. Hoe gezellig dat was enzo. Ze kon zich niet zo goed meer herinneren hoe het ging toen wij te lang werden voor overdwars in dat bed. (Vooral ik dus, als oudste.) De puberruzies over dat bed. Er was wel een tentje maar te veel werk voor één enkele overnachting.
En zo zal ik ook mooie herinneringen hebben over vroeger met mijn kinderen waar mijn kinderen anders over denken.
Mijn moeder vertelde van de zomer nog over hoe wij als kinderen met zijn drietjes overdwars in een tweepersoonsbed in de caravan sliepen. Hoe gezellig dat was enzo. Ze kon zich niet zo goed meer herinneren hoe het ging toen wij te lang werden voor overdwars in dat bed. (Vooral ik dus, als oudste.) De puberruzies over dat bed. Er was wel een tentje maar te veel werk voor één enkele overnachting.
En zo zal ik ook mooie herinneringen hebben over vroeger met mijn kinderen waar mijn kinderen anders over denken.
vrijdag 20 december 2024 om 20:01
Ik ben weer teruggegaan naar de pinpas. Die stomme telefoonbetaling lukt de helft van de keren niet. Sta je daar weer te schutteren bij de kassa terwijl de rij achter je steeds langer en ongeduldiger wordt. 'Nee, weer niet. Kunt u het bedrag nog een keer invoeren?'
Misschien ligt het aan mijn telefoon
If you need a hug, give it to someone else.
vrijdag 20 december 2024 om 20:01
Mwrosa schreef: ↑20-12-2024 19:56@himalaya,
Ik snap dat je dat zegt maar tegelijk merk ik ook dat je snel mee gaat in de meute. Dus ik neem ook overal m'n telefoon mee naar toe. Ik doe er ook alles mee. Betalen enzo overal
Ik heb geen pinpassen meer. Gemak dient de mens , mij in dit geval. Maar toch kan ik wel met een nostalgisch gevoel terug kijken naar de tijd dat je bij de bank je saldo ging opvragen.
Maar als je je telefoon meeneemt omdat je hebt besloten dat je geen pinpas meer wil, betekent dat toch niet dat je ‘dus’ met je telefoon ook je socials moet checken, foto’s moet maken en direct aan al je vrienden moet laten weten hoe fantastisch het is?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
vrijdag 20 december 2024 om 20:01
Dat je op maandagochtend bij de bank in de rij (daar issie weer) ging staan om contant geld op te halen voor de hele week.
ldp wijzigde dit bericht op 20-12-2024 20:25
0.25% gewijzigd
vrijdag 20 december 2024 om 20:03
vrijdag 20 december 2024 om 20:04
Soms is het wel fijn om terug te denken aan 'vroeger', maar het zo opzoeken (via die filmpjes) als het je zo raakt is niet erg fijn lijkt me. Uit onderzoek blijkt het ook dat mensen vaak de negatieve dingen van een bepaalde tijdsperiode minder goed herinneren (als het niet enorm groot van aard is, dus bijv. wel het uren lang wachten voor een loket oid) dan de positieve dingen. Je romantiseert denk ik, wat anderen ook al zeggen, het beeld van vroeger. Als kind stond je ook minder stil bij 'de ellende' dan als volwassene.
Aan de andere kant kan je ook de dingen van 'vroeger' weer op zoeken of blijven doen. DOS games spelen, de hele dag in het weekend niets doen, er op uit gaan in het bos met een gps tracker/geocaching, met vrienden opnieuw zo'n poezieboekje maken. Ik begrijp het als het anders voelt dan eerst, maarja dat is ook het wat ouder worden..
Aan de andere kant kan je ook de dingen van 'vroeger' weer op zoeken of blijven doen. DOS games spelen, de hele dag in het weekend niets doen, er op uit gaan in het bos met een gps tracker/geocaching, met vrienden opnieuw zo'n poezieboekje maken. Ik begrijp het als het anders voelt dan eerst, maarja dat is ook het wat ouder worden..
vrijdag 20 december 2024 om 20:05
Is het ook niet meer het gevoel dan echt de tijd zelf? Hoewel mijn jeugd echt heerlijk was ik ben ook eind 30. Ik ben opgegroeid tussen de boerderijen. Ik was laatst op 1 van de weinig overgebleven boerderijen in mijn oude straat en dan denk ik ook gelijk weer terug aan die mooie tijd.
Ik vervloek mijn telefoon ook voel me gelukkiger als ik er weinig op zit maar wegleggen is moeilijk..
Ik vervloek mijn telefoon ook voel me gelukkiger als ik er weinig op zit maar wegleggen is moeilijk..
vrijdag 20 december 2024 om 20:06
Hahaha. Misschien kun je even naar me toe rijden, dan kunnen we het we even samen over hebben in plaats van op zo'n forum.
De fax heb ik jammer genoeg de deur uit gedaan.
vrijdag 20 december 2024 om 20:07
Nee zeker niet. Dat stukje herken ik gelukkig ook niet. Maar ik denk dat dat enorm gechargeerd geschreven was hoor
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
