Psyche
alle pijlers
Nostalgische "depressie"
vrijdag 20 december 2024 om 18:45
Heel lang getwijfeld of ik dit topic zou openen. Maar uiteindelijk dus wel. Ik hoop misschien wat herkenning te vinden, mensen die dit ook hebben of gewoon adviezen om hiermee om te gaan.
Ik ben sinds ongeveer een halfjaar extreem nostalgisch. Denk veel terug aan hoe het in de 80s/90s was en dan mis ik die tijd en sfeer. Niet het feit dat ik nog jong was (dat zou ik niet over willen doen!), maar gewoon puur hoe simpel het leven toen was. Op zomerse ochtenden wakker worden en kinderen buiten horen spelen. Oude DOS-games spelen, urenlang. Echt met elkaar praten, in plaats van ieder voor zich op de smartphone. Alles leek mysterieus en er was zoveel te ontdekken, zelfs het (zon)licht leek anders te schijnen. Op een moment dat dit gevoel me overvalt, doet het echt een diepe, scherpe pijn. Ik word dan overspoeld door verdriet en kan alleen maar huilen.
Ook merk ik dat ik niet de enige ben. Op Instagram (ja, tegenstrijdig genoeg kom ik daar) kom ik filmpjes tegen van beelden van de jaren 80 en 90, foto's uit die tijd met muziek uit die tijd eronder. En dan lees ik honderden reacties van mensen die alles zouden geven om terug te gaan naar die tijd. Het lijkt wel een collectief iets, bijna.
Is er iemand die dit herkent? Waar komt het opeens vandaan? En hoe ga ik ermee om? Ik snap dat het misschien aanstellerig klinkt, zeker vergeleken bij veel andere problemen.
Een kleine aanvulling: ik heb voor deze topictitel gekozen omdat het fenomeen in het Engels een "nostalgic depression" genoemd wordt. Het is dus geen klinische depressie en die indruk wil ik ook zeker niet wekken.
Ik ben sinds ongeveer een halfjaar extreem nostalgisch. Denk veel terug aan hoe het in de 80s/90s was en dan mis ik die tijd en sfeer. Niet het feit dat ik nog jong was (dat zou ik niet over willen doen!), maar gewoon puur hoe simpel het leven toen was. Op zomerse ochtenden wakker worden en kinderen buiten horen spelen. Oude DOS-games spelen, urenlang. Echt met elkaar praten, in plaats van ieder voor zich op de smartphone. Alles leek mysterieus en er was zoveel te ontdekken, zelfs het (zon)licht leek anders te schijnen. Op een moment dat dit gevoel me overvalt, doet het echt een diepe, scherpe pijn. Ik word dan overspoeld door verdriet en kan alleen maar huilen.
Ook merk ik dat ik niet de enige ben. Op Instagram (ja, tegenstrijdig genoeg kom ik daar) kom ik filmpjes tegen van beelden van de jaren 80 en 90, foto's uit die tijd met muziek uit die tijd eronder. En dan lees ik honderden reacties van mensen die alles zouden geven om terug te gaan naar die tijd. Het lijkt wel een collectief iets, bijna.
Is er iemand die dit herkent? Waar komt het opeens vandaan? En hoe ga ik ermee om? Ik snap dat het misschien aanstellerig klinkt, zeker vergeleken bij veel andere problemen.
Een kleine aanvulling: ik heb voor deze topictitel gekozen omdat het fenomeen in het Engels een "nostalgic depression" genoemd wordt. Het is dus geen klinische depressie en die indruk wil ik ook zeker niet wekken.
Adieu les cons!
zaterdag 21 december 2024 om 09:19
Herken het niet. Ik doe hobby’s met mensen die enkel hun telefoon bovenhalen om een foto te nemen, speel nog steeds elke dag spelletjes maar nu online met mensen, vind ik veel leuker dan vroeger, alleen, met sommigen al meer dan 10 jaar.
Vind de hedendaagse muziek ook erg goed.
Ik denk dat je door het algoritme in je telefoon je gevoel enkel versterkt. Denk dat het beter is als je in het nu gaat leven en wat minder naar nostalgische filmpjes op je scherm zit te kijken, eerlijk gezegd…
Vind de hedendaagse muziek ook erg goed.
Ik denk dat je door het algoritme in je telefoon je gevoel enkel versterkt. Denk dat het beter is als je in het nu gaat leven en wat minder naar nostalgische filmpjes op je scherm zit te kijken, eerlijk gezegd…
zaterdag 21 december 2024 om 09:36
Nog niet alles gelezen dus wellicht mosterd maar:
https://www.instagram.com/esthervanderk ... Rudmh3bg==
Echt 1 groot feest.
En net allemaal jaren 80 Fisher price voor mijn baby gekocht. Waaronder die loopauto van vroeger.
Ik vind er tegenwoordig weinig aan met kinderen in groep 3 die al TikTok hebben enzo.
https://www.instagram.com/esthervanderk ... Rudmh3bg==
Echt 1 groot feest.
En net allemaal jaren 80 Fisher price voor mijn baby gekocht. Waaronder die loopauto van vroeger.
Ik vind er tegenwoordig weinig aan met kinderen in groep 3 die al TikTok hebben enzo.
zaterdag 21 december 2024 om 09:54
Een conducteur die een gezellig praatje maakte? Zeker, soms, net als nu. Maar zeker niet altijd.
Ik herinner me ook buschauffeurs die intens chagrijnig reageerden als je vroeg om te waarschuwen bij een bepaalde halte, omdat je daar uit ging stappen en dat je dan in de zenuwen zat of dat wel zou gaan gebeuren. En dat dus ook wel eens misging.
Proberen op een kaart een moeilijke route uit te vogelen naar een verre bestemming. Een treinstoring en de trein uitgejaagd worden en dan maar wachgen op informatie via de omroepsystemen, die dan niet kwam of niet klopte.
Soms giga lange wachtrijen voor kaartjes kopen voor trein of een concert of voorstelling. Gezellig wachten denken mensen nu wellicht, maar je kon ook naast een raar persoon staan, of iemand die zich aan je opdrong of die stonk.
Dus je gevoel van alles was beter is denk ik gekleurd, want er is zeker veel veranderd en er zijn zeker ook dingen beter en fijner en handiger en comfortabeler geworden.
Ik herinner me ook buschauffeurs die intens chagrijnig reageerden als je vroeg om te waarschuwen bij een bepaalde halte, omdat je daar uit ging stappen en dat je dan in de zenuwen zat of dat wel zou gaan gebeuren. En dat dus ook wel eens misging.
Proberen op een kaart een moeilijke route uit te vogelen naar een verre bestemming. Een treinstoring en de trein uitgejaagd worden en dan maar wachgen op informatie via de omroepsystemen, die dan niet kwam of niet klopte.
Soms giga lange wachtrijen voor kaartjes kopen voor trein of een concert of voorstelling. Gezellig wachten denken mensen nu wellicht, maar je kon ook naast een raar persoon staan, of iemand die zich aan je opdrong of die stonk.
Dus je gevoel van alles was beter is denk ik gekleurd, want er is zeker veel veranderd en er zijn zeker ook dingen beter en fijner en handiger en comfortabeler geworden.
zaterdag 21 december 2024 om 10:07
Misschien is het leuk om er een soort projectje van te maken om de nostalgische gevoelens rondom de huidige tijd op te roepen?
Een soort dagboekje, moodboard of bullet journal waarbij je focust op bepaalde sferen, situaties of beelden van nu die je wel fijn vindt?
Alsof je díe nostalgische sfeerbeelden van nu vastlegt om over 20 jaar een beetje bij te zwijmelen. Welke dingen zouden dan kenmerkend zijn? Waar zou je weemoedig naar terugkijken?
Dan geef je toch wat aandacht aan dat soort gevoelens (die je nou eenmaal sterk ervaart) maar ben je er meer op een positieve manier mee bezig.
Een soort dagboekje, moodboard of bullet journal waarbij je focust op bepaalde sferen, situaties of beelden van nu die je wel fijn vindt?
Alsof je díe nostalgische sfeerbeelden van nu vastlegt om over 20 jaar een beetje bij te zwijmelen. Welke dingen zouden dan kenmerkend zijn? Waar zou je weemoedig naar terugkijken?
Dan geef je toch wat aandacht aan dat soort gevoelens (die je nou eenmaal sterk ervaart) maar ben je er meer op een positieve manier mee bezig.
zaterdag 21 december 2024 om 10:10
Mensen zijn nogal geneigd om aan vooral het mooie plaatje terug te denken. Iedereen doet dat, ook mijn ouders van begin jaren 50. Over de vrijheid, de flowerpower, met het gezin spelletjes spelen terwijl je naar de radio luistert en zuurtjes snoept. Het brengt een fijn en veilig gevoel terug van binnen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 21 december 2024 om 10:45
Precies wat we gebeurt: het heden op een ridicule manier negatief in het extreme trekken en het verleden op dezelfde overdreven manier verheerlijken.
Ik heb trouwens voor mijn kinderen ook bij kringloopwinkels de boeken gekocht waar ik vroeger dol op was en het speelgoed waar ik veel mee speelde. Soms een succesje, meestal een gedateerde flop.
zaterdag 21 december 2024 om 11:15
Ik weet niet hoe vaak jullie in de trein zitten. Ik dagelijks en de conducteurs van nu proberen het juist 'leuker' aan te pakken.
zaterdag 21 december 2024 om 11:20
Oeh, dit vind ik een héél goed idee! Ik heb al gelijk wat dingen in mijn hoofd die ik nu heel leuk vind om te doen. Een chai latte drinken in het Westerpark. Wandelen door Amsterdam. Met mijn dochtertje naar de winkel gaan. Met zoon naar de bios. Heel kleine dingen, maar wel dingen om later nostalgisch over te zijnTeddyB schreef: ↑21-12-2024 10:07Misschien is het leuk om er een soort projectje van te maken om de nostalgische gevoelens rondom de huidige tijd op te roepen?
Een soort dagboekje, moodboard of bullet journal waarbij je focust op bepaalde sferen, situaties of beelden van nu die je wel fijn vindt?
Alsof je díe nostalgische sfeerbeelden van nu vastlegt om over 20 jaar een beetje bij te zwijmelen. Welke dingen zouden dan kenmerkend zijn? Waar zou je weemoedig naar terugkijken?
Dan geef je toch wat aandacht aan dat soort gevoelens (die je nou eenmaal sterk ervaart) maar ben je er meer op een positieve manier mee bezig.
Adieu les cons!
zaterdag 21 december 2024 om 11:23
Trouwens iedereen heel erg bedankt voor alle input in dit topic 
Ik lees echt alles wel.
Ik besef wel dat iedereen een beetje weemoedig terugdenkt aan "vroeger". Zelf heb ik dat nooit echt gehad. Voor mij is het dus echt op een dag begonnen, ik weet nog precies welk moment. Toen heb ik enorm moeten huilen. Eigenlijk is het sindsdien niet meer weggegaan.
Ik lees echt alles wel. Ik besef wel dat iedereen een beetje weemoedig terugdenkt aan "vroeger". Zelf heb ik dat nooit echt gehad. Voor mij is het dus echt op een dag begonnen, ik weet nog precies welk moment. Toen heb ik enorm moeten huilen. Eigenlijk is het sindsdien niet meer weggegaan.
Adieu les cons!
zaterdag 21 december 2024 om 11:25
Eens.ldp schreef: ↑21-12-2024 10:45Precies wat we gebeurt: het heden op een ridicule manier negatief in het extreme trekken en het verleden op dezelfde overdreven manier verheerlijken.
Ik heb trouwens voor mijn kinderen ook bij kringloopwinkels de boeken gekocht waar ik vroeger dol op was en het speelgoed waar ik veel mee speelde. Soms een succesje, meestal een gedateerde flop.
Dat tweede doe ik ook vaak trouwens, en dan niet boeken van Annie M.G. Schmidt en Roald Dahl, want die worden gewoon nog steeds nieuw verkocht, maar echt boeken die je echt nergens meer ziet. Ik heb ook wel eens een paar jaargangen van de Yes uit de jaren 90 gekocht, vond ik ook leuk.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 21 december 2024 om 11:31
Ik vrees dat dat luchtvervuiling was: meer stof in de lucht, meer SO2, meer NO en NO2. De uitstoot van deze stoffen is door de stengere eisen echt flink verminderd en dat is goed, want dit zorgde voor fijnstof en zure regen. Dus jij vond het wellicht mooier, maar het was een stuk ongezonder.
aikidoka wijzigde dit bericht op 21-12-2024 13:34
0.23% gewijzigd
zaterdag 21 december 2024 om 11:31
Ik denk dat je het verleden te erg romantiseert.
Je mist je jeugd, toen je nog onbezorgd was. Maar voor volwassenen waren er wel degelijk zorgen. Mijn moeder twijfelde bijvoorbeeld of ze kinderen wilde in de onzekere wereld.
Ouderdom komt met gebreken en streken.
-Bewoonster verzorgingstehuis-
-Bewoonster verzorgingstehuis-
zaterdag 21 december 2024 om 11:33
Euh nee.VirginieEfira schreef: ↑21-12-2024 11:23Trouwens iedereen heel erg bedankt voor alle input in dit topic
Ik besef wel dat iedereen een beetje weemoedig terugdenkt aan "vroeger". Zelf heb ik dat nooit echt gehad. Voor mij is het dus echt op een dag begonnen, ik weet nog precies welk moment. Toen heb ik enorm moeten huilen. Eigenlijk is het sindsdien niet meer weggegaan.
Ouderdom komt met gebreken en streken.
-Bewoonster verzorgingstehuis-
-Bewoonster verzorgingstehuis-
zaterdag 21 december 2024 om 12:12
Klinkt als een logische ervaring!aikidoka schreef: ↑21-12-2024 11:31Ik vrees dat dat luchtvervuiling was: meer stof in de lucht, meer SO2, meer NO en NO2. De uitstoot van deze stoffen is door de stengere eisen echt klink verminderd en dat is goed, want dit zorgde voor fijnstof en zure regen. Dus jij vond het wellicht mooier, maar het was een stuk ongezonder.
Al heb ik niet het gevoel dat de zon anders schijnt.
Wat ik wel merkte met corona was dat de lucht veel helderder was toen er weinig werd gevlogen maar ik ben daar zeker niet nostalgisch over haha
zaterdag 21 december 2024 om 12:45
Ik vind het jammer dat de persoonlijke contacten zo vaak verloren zijn gegaan. Dan bedoel ik die van klant in een winkel/speciaalzaak, en die van medewerker met de klant (bijv. bank/verzekeraar).
Ook de gemeente is "niets" meer in de zin van een gemeenschap waar mensen en medewerkers iets met elkaar hadden. In het verleden was er het Gemeentelijk Energie Bedrijf, gemeentepolitie, -reiniging, -plantsoenendienst, onderhoud, etc. Dat zijn nu allemaal "aanbestedingen' waar iedereen op mag inschrijven. Er was een tijdje zelfs een overdreven EU-cultuur: dat een Griekse taxichauffeur bij wijze van spreken kon intekenen op een contract om in gemeente X het ouderenvervoer te verzorgen.
Het eerste jaar leveren al die bedrijven goed en voor een scherpe prijs, daarna is het vaak minder. Maar je kan het tegen niemand zeggen want dan loop je tegen één grote internet muur aan. Of die vreselijke 14- xxx telefoonnummers met een KKC.
Moet je iets regelen met een instantie, dan moet je inderdaad door allerlei internet hoepels springen. Gaat alles in één keer goed, dan is het nog te doen. Gaat er iets mis, dan wordt het vaak een ramp dat nog goed te krijgen. Ze zeggen dat het (voor die bedrijven) efficiënter is. En dat zal wel kloppen, want we moeten bijna alle administratieve handelingen nu zelf doen. Of het bedrijf dan ook echt veel goedkoper uit is, is de vraag. Want in de jaren '80 en '90 waren er nog geen ICT-afdelingen, privacy-, diversiteit- en nog een hele rits medewerkers.
Nu liggen alleen ieders gegevens 'op straat' en gaat "iedereen" "overal" over, maar "niemand" is verantwoordelijk. De echte (vak)kennis zit niet meer zozeer in mensen maar meer in systemen.
Dat maakt dat je als functionaris in veel beroepen (behalve als vakspecialist zoals arts) niet snel meer 'het verschil' kunt maken. Of kan opvallen als iemand die zijn werk goed/beter dan anderen doet. Minder voldoening dus. En het doet ook iets met de motivatie en de gedrevenheid van mensen (burnouts).
Qua werk ben ik wel blij dat het begin van mijn loopbaan in de jaren '80 en '90 lag met de werkwijze van toen. En dat pas daarna die hele cultuur van beleidsnotities kwam.
Ook de gemeente is "niets" meer in de zin van een gemeenschap waar mensen en medewerkers iets met elkaar hadden. In het verleden was er het Gemeentelijk Energie Bedrijf, gemeentepolitie, -reiniging, -plantsoenendienst, onderhoud, etc. Dat zijn nu allemaal "aanbestedingen' waar iedereen op mag inschrijven. Er was een tijdje zelfs een overdreven EU-cultuur: dat een Griekse taxichauffeur bij wijze van spreken kon intekenen op een contract om in gemeente X het ouderenvervoer te verzorgen.
Het eerste jaar leveren al die bedrijven goed en voor een scherpe prijs, daarna is het vaak minder. Maar je kan het tegen niemand zeggen want dan loop je tegen één grote internet muur aan. Of die vreselijke 14- xxx telefoonnummers met een KKC.
Moet je iets regelen met een instantie, dan moet je inderdaad door allerlei internet hoepels springen. Gaat alles in één keer goed, dan is het nog te doen. Gaat er iets mis, dan wordt het vaak een ramp dat nog goed te krijgen. Ze zeggen dat het (voor die bedrijven) efficiënter is. En dat zal wel kloppen, want we moeten bijna alle administratieve handelingen nu zelf doen. Of het bedrijf dan ook echt veel goedkoper uit is, is de vraag. Want in de jaren '80 en '90 waren er nog geen ICT-afdelingen, privacy-, diversiteit- en nog een hele rits medewerkers.
Nu liggen alleen ieders gegevens 'op straat' en gaat "iedereen" "overal" over, maar "niemand" is verantwoordelijk. De echte (vak)kennis zit niet meer zozeer in mensen maar meer in systemen.
Dat maakt dat je als functionaris in veel beroepen (behalve als vakspecialist zoals arts) niet snel meer 'het verschil' kunt maken. Of kan opvallen als iemand die zijn werk goed/beter dan anderen doet. Minder voldoening dus. En het doet ook iets met de motivatie en de gedrevenheid van mensen (burnouts).
Qua werk ben ik wel blij dat het begin van mijn loopbaan in de jaren '80 en '90 lag met de werkwijze van toen. En dat pas daarna die hele cultuur van beleidsnotities kwam.
zaterdag 21 december 2024 om 12:52
Omdat men voorkeur had voor bruin/geel/oranje interieurs.
Met de opkomst van de witte interieurs leek het zonlicht ook anders.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 21 december 2024 om 12:53
Nee, niet iedereen.VirginieEfira schreef: ↑21-12-2024 11:23Trouwens iedereen heel erg bedankt voor alle input in dit topic
Ik besef wel dat iedereen een beetje weemoedig terugdenkt aan "vroeger". Zelf heb ik dat nooit echt gehad. Voor mij is het dus echt op een dag begonnen, ik weet nog precies welk moment. Toen heb ik enorm moeten huilen. Eigenlijk is het sindsdien niet meer weggegaan.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 21 december 2024 om 12:53
Precies.ldp schreef: ↑21-12-2024 10:45Precies wat we gebeurt: het heden op een ridicule manier negatief in het extreme trekken en het verleden op dezelfde overdreven manier verheerlijken.
Ik heb trouwens voor mijn kinderen ook bij kringloopwinkels de boeken gekocht waar ik vroeger dol op was en het speelgoed waar ik veel mee speelde. Soms een succesje, meestal een gedateerde flop.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 21 december 2024 om 13:05
zaterdag 21 december 2024 om 13:37
Mijn geboortejaar is 1970. Ik verlang helemaal niet terug naar mijn kindertijd of puberteit. Zo leuk vond ik het allemaal niet. Veilig en onbezorgd, nou nee.
Ik zou ook geen 18 meer willen zijn. Er zijn wel een paar mensen die ik graag wat langer bij me had gehad. Ik had mijn man graag aan mijn opa willen voorstellen, ik denk dat die twee goed door één deur hadden gekund als ze elkaar hadden leren kennen. (Helaas overleed opa toen ik 7 jaar was). Ook oma had ik wel wat langer om me heen willen hebben. Maar ik heb goede herinneringen aan hen.
Ik ben juist blij met de huidige tijd. Ik heb meer vrijheid, kan doen en laten wat ik wil, dat was in de 70’s en 80’s wel anders want toen woonde ik bij mijn ouders. Jaren 90 waren bikkelen, hard werken voor weinig geld en wonen op een plek waar ik liever niet was.
Alles lijkt voor mij de laatste 10 jaar wat op z’n plek te vallen. Ik denk echt wel met plezier terug aan een aantal dingen en gebeurtenissen uit het verleden, ben gek op oude spulletjes. Maar toch ga ik ook met mijn tijd mee. Soms wat lastiger, zeker met ict dingen omdat ik daar niet mee ben opgegroeid en het interesseert me ook minder. Maar ben blij met mijn iPhone en de mogelijkheden ermee. Mijn wereld is een stuk groter geworden door internet. Aan de andere kant ben ik dan wel weer blij dat er nog geen mobieltjes waren toen ik kind/puber was. Moet er niet aan denken, ‘oldschool’ gepest worden was al erg genoeg. Ach, elke tijd heeft z’n leuke en minder leuke kanten. Maar je leeft in het nu, daar moet je het mee doen. Blijven hangen in het verleden schiet je niks mee op. Leuke herinneringen ophalen is natuurlijk super, leren van het verleden ook en dan weer doorrrrr.
Ik zou ook geen 18 meer willen zijn. Er zijn wel een paar mensen die ik graag wat langer bij me had gehad. Ik had mijn man graag aan mijn opa willen voorstellen, ik denk dat die twee goed door één deur hadden gekund als ze elkaar hadden leren kennen. (Helaas overleed opa toen ik 7 jaar was). Ook oma had ik wel wat langer om me heen willen hebben. Maar ik heb goede herinneringen aan hen.
Ik ben juist blij met de huidige tijd. Ik heb meer vrijheid, kan doen en laten wat ik wil, dat was in de 70’s en 80’s wel anders want toen woonde ik bij mijn ouders. Jaren 90 waren bikkelen, hard werken voor weinig geld en wonen op een plek waar ik liever niet was.
Alles lijkt voor mij de laatste 10 jaar wat op z’n plek te vallen. Ik denk echt wel met plezier terug aan een aantal dingen en gebeurtenissen uit het verleden, ben gek op oude spulletjes. Maar toch ga ik ook met mijn tijd mee. Soms wat lastiger, zeker met ict dingen omdat ik daar niet mee ben opgegroeid en het interesseert me ook minder. Maar ben blij met mijn iPhone en de mogelijkheden ermee. Mijn wereld is een stuk groter geworden door internet. Aan de andere kant ben ik dan wel weer blij dat er nog geen mobieltjes waren toen ik kind/puber was. Moet er niet aan denken, ‘oldschool’ gepest worden was al erg genoeg. Ach, elke tijd heeft z’n leuke en minder leuke kanten. Maar je leeft in het nu, daar moet je het mee doen. Blijven hangen in het verleden schiet je niks mee op. Leuke herinneringen ophalen is natuurlijk super, leren van het verleden ook en dan weer doorrrrr.
zaterdag 21 december 2024 om 13:52
Je weet ook dat je herinneringen vaak niet kloppen hè?VirginieEfira schreef: ↑21-12-2024 13:05Oh, dat zou zeker kunnen. Interessante verklaring, net als de luchtvervuiling.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
