Psyche
alle pijlers
Nostalgische "depressie"
vrijdag 20 december 2024 om 18:45
Heel lang getwijfeld of ik dit topic zou openen. Maar uiteindelijk dus wel. Ik hoop misschien wat herkenning te vinden, mensen die dit ook hebben of gewoon adviezen om hiermee om te gaan.
Ik ben sinds ongeveer een halfjaar extreem nostalgisch. Denk veel terug aan hoe het in de 80s/90s was en dan mis ik die tijd en sfeer. Niet het feit dat ik nog jong was (dat zou ik niet over willen doen!), maar gewoon puur hoe simpel het leven toen was. Op zomerse ochtenden wakker worden en kinderen buiten horen spelen. Oude DOS-games spelen, urenlang. Echt met elkaar praten, in plaats van ieder voor zich op de smartphone. Alles leek mysterieus en er was zoveel te ontdekken, zelfs het (zon)licht leek anders te schijnen. Op een moment dat dit gevoel me overvalt, doet het echt een diepe, scherpe pijn. Ik word dan overspoeld door verdriet en kan alleen maar huilen.
Ook merk ik dat ik niet de enige ben. Op Instagram (ja, tegenstrijdig genoeg kom ik daar) kom ik filmpjes tegen van beelden van de jaren 80 en 90, foto's uit die tijd met muziek uit die tijd eronder. En dan lees ik honderden reacties van mensen die alles zouden geven om terug te gaan naar die tijd. Het lijkt wel een collectief iets, bijna.
Is er iemand die dit herkent? Waar komt het opeens vandaan? En hoe ga ik ermee om? Ik snap dat het misschien aanstellerig klinkt, zeker vergeleken bij veel andere problemen.
Een kleine aanvulling: ik heb voor deze topictitel gekozen omdat het fenomeen in het Engels een "nostalgic depression" genoemd wordt. Het is dus geen klinische depressie en die indruk wil ik ook zeker niet wekken.
Ik ben sinds ongeveer een halfjaar extreem nostalgisch. Denk veel terug aan hoe het in de 80s/90s was en dan mis ik die tijd en sfeer. Niet het feit dat ik nog jong was (dat zou ik niet over willen doen!), maar gewoon puur hoe simpel het leven toen was. Op zomerse ochtenden wakker worden en kinderen buiten horen spelen. Oude DOS-games spelen, urenlang. Echt met elkaar praten, in plaats van ieder voor zich op de smartphone. Alles leek mysterieus en er was zoveel te ontdekken, zelfs het (zon)licht leek anders te schijnen. Op een moment dat dit gevoel me overvalt, doet het echt een diepe, scherpe pijn. Ik word dan overspoeld door verdriet en kan alleen maar huilen.
Ook merk ik dat ik niet de enige ben. Op Instagram (ja, tegenstrijdig genoeg kom ik daar) kom ik filmpjes tegen van beelden van de jaren 80 en 90, foto's uit die tijd met muziek uit die tijd eronder. En dan lees ik honderden reacties van mensen die alles zouden geven om terug te gaan naar die tijd. Het lijkt wel een collectief iets, bijna.
Is er iemand die dit herkent? Waar komt het opeens vandaan? En hoe ga ik ermee om? Ik snap dat het misschien aanstellerig klinkt, zeker vergeleken bij veel andere problemen.
Een kleine aanvulling: ik heb voor deze topictitel gekozen omdat het fenomeen in het Engels een "nostalgic depression" genoemd wordt. Het is dus geen klinische depressie en die indruk wil ik ook zeker niet wekken.
Adieu les cons!
vrijdag 20 december 2024 om 20:09
Nostalgische geocache? Hoe dan??MysteriousLight schreef: ↑20-12-2024 20:04Soms is het wel fijn om terug te denken aan 'vroeger', maar het zo opzoeken (via die filmpjes) als het je zo raakt is niet erg fijn lijkt me. Uit onderzoek blijkt het ook dat mensen vaak de negatieve dingen van een bepaalde tijdsperiode minder goed herinneren (als het niet enorm groot van aard is, dus bijv. wel het uren lang wachten voor een loket oid) dan de positieve dingen. Je romantiseert denk ik, wat anderen ook al zeggen, het beeld van vroeger. Als kind stond je ook minder stil bij 'de ellende' dan als volwassene.
Aan de andere kant kan je ook de dingen van 'vroeger' weer op zoeken of blijven doen. DOS games spelen, de hele dag in het weekend niets doen, er op uit gaan in het bos met een gps tracker/geocaching, met vrienden opnieuw zo'n poezieboekje maken. Ik begrijp het als het anders voelt dan eerst, maarja dat is ook het wat ouder worden..
Dat is een speurtocht, maar die moet wel iemand dan nog even uitzetten voor je
vrijdag 20 december 2024 om 20:11
vrijdag 20 december 2024 om 20:13
Ik ben dol op geocache, dat is juist iets waar onze kinderen later nostalgische herinneringen aan hebben denk ik. Of misschien wel niet, want je weet nooit van te voren wat blijft hangen.MysteriousLight schreef: ↑20-12-2024 20:11Ze zoekt wat mysterie, bedoelde dan meer dat je dat aspect zou kunnen krijgen met een geocache als je zelf niet meer zo snel zoiets voelt
vrijdag 20 december 2024 om 20:21
Kan ook op je computer hè.VirginieEfira schreef: ↑20-12-2024 19:23Dat vind ik juist wel meevallen. Je kunt veel overheids- of bankdingen bijvoorbeeld alleen nog online regelen met je DidiD. Ik mis echt de tijd dat je gewoon naar een loket kon om je dingen te regelen. Nu heb je overal dus zo'n vervloekte smartphone voor nodig, je kunt niet eens meer zonder.
Heel fijn voor mensen die dus niet al die loketten af kunnen lopen. Ik vind de voordelen van de digitale mogelijkheden echt heel fijn.
Wat betreft het vroeger was het beter. Het was beter omdat je een kind had, niet de verantwoordelijkheden hebt die je nu als volwassene draagt etc.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
vrijdag 20 december 2024 om 20:23
vrijdag 20 december 2024 om 20:27
vrijdag 20 december 2024 om 20:39
Mee eens.
En waarom het opeens een trend lijkt? Omdat je op social media relatief veel gelijkgestemden leest. Wat in mijn ogen dus ook een valkuil kan zijn: mensen kunnen elkaar op die manier vrij makkelijk meetrekken in negatieve gevoelens.
vrijdag 20 december 2024 om 20:40
Dit.
Ik kan ook wel oude homevideo’s kijken en dan een uur janken maar dat komt doordat de helft van die mensen op de beelden er niet meer zijn. En die mis ik gewoon dus het janken vind ik dan vrij verklaarbaar.
Nostalgische filmpjes vind ik leuk om te zien vanwege dat ‘oh jaaa dat herken ik ook nog’. Die topics op Viva die daarover gaan vind ik ook leuk.
Verder realiseer ik mij ook dat ik in de jaren ‘80/‘90 gewoon een kind/puber was met 0 verantwoordelijkheden of zorgen. En daar af en toe naar verlangen heeft iedereen wel denk ik (die een onbezorgde jeugd had dan).
Aan bepaalde zaken kun je ook gewoon zelf iets doen in het hier en nu. Ik ben niet opgegroeid met een mobiel op zak (45 jaar). Dus ik kan heel goed dat ding gewoon twee dagen in een hoek gooien en alleen bereikbaar zijn via de vaste telefoon (ja zo old school ben ik nog) of in persoon. Ik voel ook geen enkele druk om op dat icoontje van WA te drukken als ik zie dat ik berichten heb maar geen zin heb om te reageren. Daar komen mensen vanzelf achter dat je niet het type bent dat 24/7 online is waardoor je al heel veel geneuzel ontwijkt omdat ze dan sneller iemand anders appen met een vraag of verzoek.
Diepe gesprekken voeren ligt aan het gezelschap. Dat was vroeger niet anders.
vrijdag 20 december 2024 om 21:00
Ik kijk bijvoorbeeld nooit op Instagram. Ik heb een account om de foto's van de sportclub te volgen die ze af en toe delen. Maar zo volg ik dus geen mensen of 'trends', krijg geen tientallen filmpjes te zien van hetzelfde thema, en ga al helemaal niet 'honderden reacties' eronder lezen om mezelf ergens in te bevestigen.
Maar ik heb dan ook altijd mijn geluid uit staan en mis telefoontjes en reageer ook alleen bij toeval snel op appjes. (En niemand vindt dat erg.)
vrijdag 20 december 2024 om 21:09
In Oost-Duitsland bestaat het fenomeen 'Ostalgie' waarbij mensen terugverlangen naar de DDR. Dat is vrij bijzonder, aangezien dat een dictatoriale bewakingsstaat was, met allerlei narigheid. Maar wat herinneren mensen uit hun verleden: gezellige feestjes, zingen met de vrouwenvereniging, koekjes bakken op school.
Van mijn verleden zullen de nare verhalen altijd meer op de voorgrond zijn dan de leuke. Ik verlang daar op geen enkele wijze naar terug.
Plus: mensen verlangen meestal terug naar een tijd waarin ze kind waren, maar vergeten dat ze de wereld toen door een kinderbril zagen. 1988 was vast hartstikke leuk als je mocht buitenspelen tot de straatlantaarns aangingen, een my first Sony had gekregen voor Sinterklaas en lekker Tjolk mocht drinken, maar als je net ontslagen was en een dikke hypotheek had, denk ik dat die Tjolk je ook niet zo opvrolijkte.
Van mijn verleden zullen de nare verhalen altijd meer op de voorgrond zijn dan de leuke. Ik verlang daar op geen enkele wijze naar terug.
Plus: mensen verlangen meestal terug naar een tijd waarin ze kind waren, maar vergeten dat ze de wereld toen door een kinderbril zagen. 1988 was vast hartstikke leuk als je mocht buitenspelen tot de straatlantaarns aangingen, een my first Sony had gekregen voor Sinterklaas en lekker Tjolk mocht drinken, maar als je net ontslagen was en een dikke hypotheek had, denk ik dat die Tjolk je ook niet zo opvrolijkte.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 20 december 2024 om 21:12
Dat, maar ook dat deze periode in de werelgeschiedenis gewoon ook best wel heel kut is voor veel mensen.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
vrijdag 20 december 2024 om 21:13
Maar kutter dan 1980 toch niet per se?Murgatroyd schreef: ↑20-12-2024 21:12Dat, maar ook dat deze periode in de werelgeschiedenis gewoon ook best wel heel kut is voor veel mensen.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 20 december 2024 om 21:13
Niet echt nee.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
vrijdag 20 december 2024 om 21:19
Ach ja die jaren ‘90. Toen ik nog naar dit https://youtu.be/sK3jQsg5XBc?si=cNmC-wd9GsBAxem6 liedje luisterde over de nostalgische jaren ‘50. Toen Jeroen van Merwijk nog leefde…
Nee maar serieus, deze post ademt wel echt de sfeer van dat liedje. Behalve dat het dus een eind 90s liedje over heimwee naar de 50s is. De moeite van het luisteren waard! Dezelfde nostalgie. Ach ja toen het leven nog puur, simpel en overzichtelijk was.
Dat is toch wel voor een groot deel heimwee naar je jeugd. Het leek allemaal zoveel simpeler. Maar er was net zo goed ook onzekerheid en angst. Bij volwassenen dan.
Nee maar serieus, deze post ademt wel echt de sfeer van dat liedje. Behalve dat het dus een eind 90s liedje over heimwee naar de 50s is. De moeite van het luisteren waard! Dezelfde nostalgie. Ach ja toen het leven nog puur, simpel en overzichtelijk was.
Dat is toch wel voor een groot deel heimwee naar je jeugd. Het leek allemaal zoveel simpeler. Maar er was net zo goed ook onzekerheid en angst. Bij volwassenen dan.
vrijdag 20 december 2024 om 21:26
Ik mis soms wel mijn ouders zo dat ik er fysiek geen lucht meer van krijg. Als ik mijn oude jeugdfotoalbums uit de jaren 80 en 90 bekijk dan is iedereen uit het gezin dood behalve ik. Dus hele pagina’s dat ik als enige nog leef. Dan vliegt de heimwee me wel echt naar de keel en ik kijk er daarom weinig in.
vrijdag 20 december 2024 om 21:43
Wombat schreef: ↑20-12-2024 21:26Ik mis soms wel mijn ouders zo dat ik er fysiek geen lucht meer van krijg. Als ik mijn oude jeugdfotoalbums uit de jaren 80 en 90 bekijk dan is iedereen uit het gezin dood behalve ik. Dus hele pagina’s dat ik als enige nog leef. Dan vliegt de heimwee me wel echt naar de keel en ik kijk er daarom weinig in.
vrijdag 20 december 2024 om 21:50
Wat vreselijkWombat schreef: ↑20-12-2024 21:26Ik mis soms wel mijn ouders zo dat ik er fysiek geen lucht meer van krijg. Als ik mijn oude jeugdfotoalbums uit de jaren 80 en 90 bekijk dan is iedereen uit het gezin dood behalve ik. Dus hele pagina’s dat ik als enige nog leef. Dan vliegt de heimwee me wel echt naar de keel en ik kijk er daarom weinig in.
Adieu les cons!
vrijdag 20 december 2024 om 21:57
Ik ben trouwens echt blij met alle input van iedereen in dit topic. Ben erover aan het nadenken wat veel van jullie zeggen: is het niet gewoon gemis om kind te zijn? Maar ik heb het gevoel dat het verder gaat dan dat.
In die tijd had je nog echt contact met mensen. Een conducteur die je kaartje kwam knippen en een gezellig praatje maakte. Dat kaartje had je dan bij een loket gekocht. Je smartphone of OV-chipkaart werd dus niet gescand door een ongeïnteresseerde conducteur die ook nog eens bang moet zijn om slachtoffer te worden van geweld door andere treinreizigers.
Ook de auto's hadden een ziel in die jaren. Nu lijkt elke auto op een Kia: een saaie, ronde, burgerlijke vorm en als het even kan ook nog eens elektrisch. Zelfs veel nieuwe Mercedessen en Volvo's hebben hun karakteristieke vorm niet meer en doen mee aan de idiote eenheidsworst. Ik vond ze zo mooi, die klassieke auto's, gemaakt voor 800.000 of meer op de teller. Iedereen kon moeiteloos een Volkswagen onderscheiden van een Volvo of Mercedes.
Natuurlijk was het niet allemaal leuk. Mijn eigen jeugd was ook echt niet zorgeloos. Ik kijk er dus wel realistisch naar, voor mijn gevoel. Maar de sfeer van toen, die komt nooit meer terug.
In die tijd had je nog echt contact met mensen. Een conducteur die je kaartje kwam knippen en een gezellig praatje maakte. Dat kaartje had je dan bij een loket gekocht. Je smartphone of OV-chipkaart werd dus niet gescand door een ongeïnteresseerde conducteur die ook nog eens bang moet zijn om slachtoffer te worden van geweld door andere treinreizigers.
Ook de auto's hadden een ziel in die jaren. Nu lijkt elke auto op een Kia: een saaie, ronde, burgerlijke vorm en als het even kan ook nog eens elektrisch. Zelfs veel nieuwe Mercedessen en Volvo's hebben hun karakteristieke vorm niet meer en doen mee aan de idiote eenheidsworst. Ik vond ze zo mooi, die klassieke auto's, gemaakt voor 800.000 of meer op de teller. Iedereen kon moeiteloos een Volkswagen onderscheiden van een Volvo of Mercedes.
Natuurlijk was het niet allemaal leuk. Mijn eigen jeugd was ook echt niet zorgeloos. Ik kijk er dus wel realistisch naar, voor mijn gevoel. Maar de sfeer van toen, die komt nooit meer terug.
Adieu les cons!
vrijdag 20 december 2024 om 22:03
Dat is vast en zeker waar. Ontken ik ook nergens. Maar het leven hoe het nu is, in deze moderne tijd, vind ik echt helemaal niets.
Adieu les cons!
vrijdag 20 december 2024 om 22:06
Je kunt niet in het verleden blijven hangen. Dat kan wel, maar dan heb je geen leuk leven.VirginieEfira schreef: ↑20-12-2024 22:03Dat is vast en zeker waar. Ontken ik ook nergens. Maar het leven hoe het nu is, in deze moderne tijd, vind ik echt helemaal niets.
Ouderdom komt met gebreken en streken.
-Bewoonster verzorgingstehuis-
-Bewoonster verzorgingstehuis-
vrijdag 20 december 2024 om 22:10
Maar het wordt er niet leuker van als je doet alsof vroeger altijd de zon scheen en iedereen elke dag een goed humeur had, er alleen maar prachtige panden werden gebouwd en het water zo mooi schoon was. Dat is gewoon niet waar.VirginieEfira schreef: ↑20-12-2024 22:03Dat is vast en zeker waar. Ontken ik ook nergens. Maar het leven hoe het nu is, in deze moderne tijd, vind ik echt helemaal niets.
Het heden niet wordt beter door het ophemelen van het verleden. Steek liever je energie in het leuker maken van je leven van nu.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
