Psyche
alle pijlers
Ongezellig ? Egoïstisch? Nieuwe normaal ? Of typisch Viva ?
zondag 7 mei 2023 om 10:18
Wat voor mij - en mijn omgeving - normaal is, lijkt dat hier juist niet zo te zijn.
Ik geef wat voorbeelden :
Blij zijn met familie uitbreiding ( in mijn geval nu kinderen van neven en nichten ) dol zijn op de kinderen van je beste vrienden.
Het gezellig vinden naar een verjaardag / bruiloft / kraamfeest / sportevenement van iemand of whatever te gaan.
Je ouders / kinderen heel geregeld te zien en ook bepaalde dingen van elkaar verwachten mbt elkaar helpen ( verhuizen , naar station brengen , etc )
Erg hebben in wat er speelt in elkaars leven ( als mijn vriendin op vakantie gaat bied ik aan “ achtervang “ te zijn voor haar moeder, een gescheiden vriend of vriendin mee uit ( eten ) nemen of op vakantie, een appje als iemand uitslag verwacht van een onderzoek, een cadeautje kopen voor een zwangere vriendin of familielid van ( schoon) kinderen of van vrienden die je geregeld tegenkomt op verjaardagen oid , etc )
Op elk moment aan kunnen komen waaien ( en nee, als het niet uitkomt is dat ook totaal geen punt ) en het aanbod krijgen om een hapje mee te eten.
Of nog erger…jezelf uitnodigen ( Partner heeft avonddienst, mag ik vanavond bij jullie eten )
.
In mijn kring zitten uiteraard ook mensen die niet dol op hun schoonouders zijn, of niet erg lekker door 1 deur gaan met schoonkinderen, maar niemand , voor zover ik weet, die dan niet meehelpt met verhuizen oid.
Natuurlijk zijn we allemaal druk ( wie niet ) en meer met onszelf bezig dan met een ander , maar dan verontschuldigen we ons bij het niet vragen naar een ziekenhuisuitslag , gaan we naar begrafenissen van ouders van vrienden, helpen we bij klussen.
Ik zeg niet dat dit gedrag of gedachtengang beter is als iets anders, maar ik herken me ( en mijn omgeving , waar ik ook collega’s en kennissen onder schaar dus niet alleen mensen waar ik close mee ben ) zo vaak niet in wat ik hier geregeld lees.
Maar misschien is dit het nieuwe normaal , misschien is mijn omgeving heel gek, misschien is het toeval dat veel andersdenkenden op Viva forummen. Misschien doen mensen zich toch anders voor dan dat ze zijn ( hetzij hier, hetzij in mijn omgeving ) .
Ik wil eigenlijk niet de discussie voeren of je nou wel of niet een kado koopt voor de zwangere schoondochter van je vriendin, of hoe vaak je naar je ouders moet, ik wil het eigenlijk gewoon hebben over waarom ik mijn omgeving hier niet herken.
Ik geef wat voorbeelden :
Blij zijn met familie uitbreiding ( in mijn geval nu kinderen van neven en nichten ) dol zijn op de kinderen van je beste vrienden.
Het gezellig vinden naar een verjaardag / bruiloft / kraamfeest / sportevenement van iemand of whatever te gaan.
Je ouders / kinderen heel geregeld te zien en ook bepaalde dingen van elkaar verwachten mbt elkaar helpen ( verhuizen , naar station brengen , etc )
Erg hebben in wat er speelt in elkaars leven ( als mijn vriendin op vakantie gaat bied ik aan “ achtervang “ te zijn voor haar moeder, een gescheiden vriend of vriendin mee uit ( eten ) nemen of op vakantie, een appje als iemand uitslag verwacht van een onderzoek, een cadeautje kopen voor een zwangere vriendin of familielid van ( schoon) kinderen of van vrienden die je geregeld tegenkomt op verjaardagen oid , etc )
Op elk moment aan kunnen komen waaien ( en nee, als het niet uitkomt is dat ook totaal geen punt ) en het aanbod krijgen om een hapje mee te eten.
Of nog erger…jezelf uitnodigen ( Partner heeft avonddienst, mag ik vanavond bij jullie eten )
.
In mijn kring zitten uiteraard ook mensen die niet dol op hun schoonouders zijn, of niet erg lekker door 1 deur gaan met schoonkinderen, maar niemand , voor zover ik weet, die dan niet meehelpt met verhuizen oid.
Natuurlijk zijn we allemaal druk ( wie niet ) en meer met onszelf bezig dan met een ander , maar dan verontschuldigen we ons bij het niet vragen naar een ziekenhuisuitslag , gaan we naar begrafenissen van ouders van vrienden, helpen we bij klussen.
Ik zeg niet dat dit gedrag of gedachtengang beter is als iets anders, maar ik herken me ( en mijn omgeving , waar ik ook collega’s en kennissen onder schaar dus niet alleen mensen waar ik close mee ben ) zo vaak niet in wat ik hier geregeld lees.
Maar misschien is dit het nieuwe normaal , misschien is mijn omgeving heel gek, misschien is het toeval dat veel andersdenkenden op Viva forummen. Misschien doen mensen zich toch anders voor dan dat ze zijn ( hetzij hier, hetzij in mijn omgeving ) .
Ik wil eigenlijk niet de discussie voeren of je nou wel of niet een kado koopt voor de zwangere schoondochter van je vriendin, of hoe vaak je naar je ouders moet, ik wil het eigenlijk gewoon hebben over waarom ik mijn omgeving hier niet herken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 9 mei 2023 om 08:07
Wat ‘typisch Viva’ is, is dat het altijd de anderen zijn die het ‘typisch Viva’ maken. Het zijn altijd de anderen die onbegrijpelijke gewoonten hebben of raar reageren of een negatieve sfeer maken. Het zijn altijd de anderen die in ‘het groepje’ zitten. Bij de beschrijving van hoe een topic standaard verloopt, ontbreken de oudgedienden die tegen het einde van het topic standaard komen vertellen dat het al 20 jaar zo gaat.
Geen enkele schrijver beschouwt zichzelf blijkbaar als ‘typisch Viva’. Ik ook niet.
Dat geeft toch te denken: we denken dat we het zelf op onze eigen manier doen, maar alle andere forumers zijn wel een homogene groep met dezelfde mening en gewoonten? Iedereen die anders denkt of doet dan jij is De Ander, de vreemde?
Ik had er voordat ik dit begon te schrijven niet over nagedacht, maar volgens mij is dit nou ‘othering’.
Het lijkt me goed om je te realiseren dat je geen oudgediende kunt zijn zonder ‘typisch Viva’ te zijn. Dus dat maakt ‘typisch Viva’ een zonderlinge mix van volks, grachtengordel, autist, bovenmodale tweeverdiener, Surinaams, Rotterdams, Brabants, Fries, chronisch ziek, pijpzeiker, patiënt en übermoeder. (En wie ik vergeten ben, mag zichzelf in het rijtje erbij zetten)
Geen enkele schrijver beschouwt zichzelf blijkbaar als ‘typisch Viva’. Ik ook niet.
Dat geeft toch te denken: we denken dat we het zelf op onze eigen manier doen, maar alle andere forumers zijn wel een homogene groep met dezelfde mening en gewoonten? Iedereen die anders denkt of doet dan jij is De Ander, de vreemde?
Ik had er voordat ik dit begon te schrijven niet over nagedacht, maar volgens mij is dit nou ‘othering’.
Het lijkt me goed om je te realiseren dat je geen oudgediende kunt zijn zonder ‘typisch Viva’ te zijn. Dus dat maakt ‘typisch Viva’ een zonderlinge mix van volks, grachtengordel, autist, bovenmodale tweeverdiener, Surinaams, Rotterdams, Brabants, Fries, chronisch ziek, pijpzeiker, patiënt en übermoeder. (En wie ik vergeten ben, mag zichzelf in het rijtje erbij zetten)
dinsdag 9 mei 2023 om 08:23
blijfgewoonbianca schreef: ↑08-05-2023 20:45Haha; ja.
Vroeger streek er ook nog weleens iemand. Nu niemand meer, lijkt het.
Inderdaad. Heb nog nooit gestreken. Zonde van de tijd.
dinsdag 9 mei 2023 om 08:32
Ik hou niet van feestjes, groepen, onverwacht bezoek of verrassingen. Ik heb geen extra bord voor onverwachte eters, ik hou ook niet van verwachtte etentjes btw. Ik ben gewoon langzaamaan totaal asociaal geworden. Iets met een burn-out en overgang. Zet mij maar in een hutje op een onbewoond eiland met netflix.
dinsdag 9 mei 2023 om 08:39
Geen burnout maar wel last van de overgang. Het gaat bij mij met vlagen. Vrijwel niemand komt hier onaangekondigd en die dat wel doen verwachten ook echt alleen maar koffie, thee of een borrel.fansonly schreef: ↑09-05-2023 08:32Ik hou niet van feestjes, groepen, onverwacht bezoek of verrassingen. Ik heb geen extra bord voor onverwachte eters, ik hou ook niet van verwachtte etentjes btw. Ik ben gewoon langzaamaan totaal asociaal geworden. Iets met een burn-out en overgang. Zet mij maar in een hutje op een onbewoond eiland met netflix.
Ik kook op maat want gooi ( zonde en slecht voor het milieu) liever niks weg.
Hopelijk voel je je snel iets beter
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
dinsdag 9 mei 2023 om 08:43
Joppie schreef: ↑09-05-2023 08:39Geen burnout maar wel last van de overgang. Het gaat bij mij met vlagen. Vrijwel niemand komt hier onaangekondigd en die dat wel doen verwachten ook echt alleen maar koffie, thee of een borrel.
Ik kook op maat want gooi ( zonde en slecht voor het milieu) liever niks weg.
Hopelijk voel je je snel iets beter
dinsdag 9 mei 2023 om 08:43
Joppie schreef: ↑09-05-2023 08:39Geen burnout maar wel last van de overgang. Het gaat bij mij met vlagen. Vrijwel niemand komt hier onaangekondigd en die dat wel doen verwachten ook echt alleen maar koffie, thee of een borrel.
Ik kook op maat want gooi ( zonde en slecht voor het milieu) liever niks weg.
Hopelijk voel je je snel iets beter
dinsdag 9 mei 2023 om 08:49
Ik ben ook zo'n sociaal iemand.
Altijd bezig voor anderen.
*mieke gaat met pensioen, even wat verzinnen.*kind van vriendin heeft arm gebroken, gauw wat lekjers langs brengen.*buurvrouw is oud en alleen, dus maai ik haar gras en schep haar sneeuw.* potje meekoken voor buurvrouw.* overbuurman is het klussen, man gaat langs om te helpen.
Enz. Enz.
Ik ben een verenigingsmens, een mensenmens. Ik vind het jammer dat verenigingsleven zo uitsterft. Van die clubs waarin iedereen elkaar kent en van elkaar opaan kan. Zonder vragen. Je hoeft niet de deur bij elkaar plat te lopen, maar als men elkaar nodig heeft dan is men er. Ongevraagd.
En sons een gezellig feestje/ bbq/ jeu-de-boulle avondje of whatever.
Ja, ik mis dat. Ik probeer het wel. Zit in verschillende verenigingen. Maar merk zelf dat het niet meer zo werkt als vroeger. Iedereen is voor zichzelf.
En als ik iemand nodug heb, vind ik niemand. Keer op jeer kom ik op de koffie.
Nu ook weer. Een vriend is flink aan het verbouwen. (Niet de 1e x, manlief heeft
Hem al met meerdere projecten geholpen). Wij zijn geneigd om hem te helpen. Het loopt n.l. niet zo vlot.
Maar terugdenkend aan onze eigen verhuizing/ verbouwing, 2 jaar geleden, kwam er helemaal niemand!
Dus we zijn wezen kijken en verder niets.
Misschien valt het kwartje ooit.
Wel jammer hoor.
En nu komt het; ik voel mij er schuldig door.
Ik kan blijkbaar heel slecht nee zeggen en voel mij schuldig als iemand mij iets vraagt, wat ik wel kan, maar waar ik geen tijd of zin voor heb.
Altijd bezig voor anderen.
*mieke gaat met pensioen, even wat verzinnen.*kind van vriendin heeft arm gebroken, gauw wat lekjers langs brengen.*buurvrouw is oud en alleen, dus maai ik haar gras en schep haar sneeuw.* potje meekoken voor buurvrouw.* overbuurman is het klussen, man gaat langs om te helpen.
Enz. Enz.
Ik ben een verenigingsmens, een mensenmens. Ik vind het jammer dat verenigingsleven zo uitsterft. Van die clubs waarin iedereen elkaar kent en van elkaar opaan kan. Zonder vragen. Je hoeft niet de deur bij elkaar plat te lopen, maar als men elkaar nodig heeft dan is men er. Ongevraagd.
En sons een gezellig feestje/ bbq/ jeu-de-boulle avondje of whatever.
Ja, ik mis dat. Ik probeer het wel. Zit in verschillende verenigingen. Maar merk zelf dat het niet meer zo werkt als vroeger. Iedereen is voor zichzelf.
En als ik iemand nodug heb, vind ik niemand. Keer op jeer kom ik op de koffie.
Nu ook weer. Een vriend is flink aan het verbouwen. (Niet de 1e x, manlief heeft
Hem al met meerdere projecten geholpen). Wij zijn geneigd om hem te helpen. Het loopt n.l. niet zo vlot.
Maar terugdenkend aan onze eigen verhuizing/ verbouwing, 2 jaar geleden, kwam er helemaal niemand!
Dus we zijn wezen kijken en verder niets.
Misschien valt het kwartje ooit.
Wel jammer hoor.
En nu komt het; ik voel mij er schuldig door.
Ik kan blijkbaar heel slecht nee zeggen en voel mij schuldig als iemand mij iets vraagt, wat ik wel kan, maar waar ik geen tijd of zin voor heb.
de wereld wacht om ontdekt te worden
dinsdag 9 mei 2023 om 08:51
Graftakken vind ik toch een andere categorie.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
.
dinsdag 9 mei 2023 om 09:09
Ik ben alleen behulpzaam naar naasten en zelfs daar de laatste tijd steeds minder naar. Aangezien er nul komma nul wederkerigheid is houdt mijn behulpzaamheid ook wel op. Ik woon in de stad en hier is iedereen lekker op zichzelf. Zoals ik het graag zie. Geen gedoe om kopjes suiker. Je besteld het maar of gaat zelf naar de winkel.
Ik vind pakjes aannemen of ophalen al teveel gedoe. Laat ik ook mijn man doen.
Ik vind pakjes aannemen of ophalen al teveel gedoe. Laat ik ook mijn man doen.
dinsdag 9 mei 2023 om 10:21
HerkenbaarJoppie schreef: ↑09-05-2023 08:39Geen burnout maar wel last van de overgang. Het gaat bij mij met vlagen. Vrijwel niemand komt hier onaangekondigd en die dat wel doen verwachten ook echt alleen maar koffie, thee of een borrel.
Ik kook op maat want gooi ( zonde en slecht voor het milieu) liever niks weg.
Hopelijk voel je je snel iets beter
Heerlijk lekker chillen zonder al te veel mensen en poespas
dinsdag 9 mei 2023 om 10:45
Mijn moeder is geboren in Amsterdam in een arbeidersbuurt, voor de oorlog. Toen was het heel normaal om bij iedereen zo binnen te vallen(voor de oorlog en ook wel vlak na de oorlog). Maar in de jaren vijftig kregen de veel jongere schoonzussen van mijn oma allerlei activiteiten buiten de deur, zoals sportclubjes of danslessen. Dus dan stonden mijn grootouders 's avonds weleens voor een dichte deur. Mijn oma was dan helemaal ontstemd als haar schoonzus(zus van mijn opa) en haar man zeiden dat het niet uitkwam. Want "familie gaat altijd voor". Mijn moeder probeerde haar moeder bij te brengen dat tijden veranderden en dat de jongere generatie het gewoon anders deed, dat mijn oma er beter aan deed om te vragen wanneer het uitkwam en ze dan een ander moment kwamen. Maar voor mijn oma was dit echt "not-done". Door de verwachtingen van mijn oma ontstond er een kloof.
dinsdag 9 mei 2023 om 10:56
thanx schreef: ↑09-05-2023 08:49Ik ben ook zo'n sociaal iemand.
Altijd bezig voor anderen.
*mieke gaat met pensioen, even wat verzinnen.*kind van vriendin heeft arm gebroken, gauw wat lekjers langs brengen.*buurvrouw is oud en alleen, dus maai ik haar gras en schep haar sneeuw.* potje meekoken voor buurvrouw.* overbuurman is het klussen, man gaat langs om te helpen.
Enz. Enz.
Ik ben een verenigingsmens, een mensenmens. Ik vind het jammer dat verenigingsleven zo uitsterft. Van die clubs waarin iedereen elkaar kent en van elkaar opaan kan. Zonder vragen. Je hoeft niet de deur bij elkaar plat te lopen, maar als men elkaar nodig heeft dan is men er. Ongevraagd.
En sons een gezellig feestje/ bbq/ jeu-de-boulle avondje of whatever.
Ja, ik mis dat. Ik probeer het wel. Zit in verschillende verenigingen. Maar merk zelf dat het niet meer zo werkt als vroeger. Iedereen is voor zichzelf.
En als ik iemand nodug heb, vind ik niemand. Keer op jeer kom ik op de koffie.
Nu ook weer. Een vriend is flink aan het verbouwen. (Niet de 1e x, manlief heeft
Hem al met meerdere projecten geholpen). Wij zijn geneigd om hem te helpen. Het loopt n.l. niet zo vlot.
Maar terugdenkend aan onze eigen verhuizing/ verbouwing, 2 jaar geleden, kwam er helemaal niemand!
Dus we zijn wezen kijken en verder niets.
Misschien valt het kwartje ooit.
Wel jammer hoor.
En nu komt het; ik voel mij er schuldig door.
Ik kan blijkbaar heel slecht nee zeggen en voel mij schuldig als iemand mij iets vraagt, wat ik wel kan, maar waar ik geen tijd of zin voor heb.
Het lijkt me best pijnlijk om er achter te komen als je zoveel voor een ander gedaan hebt.
Soms zit het ook in het vragen en gevraagd worden. Misschien dachten die mensen: ze gaan wel vragen als ze onze hulp nodig hebben, en jullie denken: waarom bieden ze het niet aan?
Ik zit zeker niet zo in elkaar als jou, maar in een ver verleden heb ik anderen helpen met verhuizen, andersom gebeurde dat niet. Sindsdien help ik alleen nog eigen familie, de rest mag zichzelf redden.
dinsdag 9 mei 2023 om 11:16
Ik ben van nature zeker niet zo’n behulpzaam type, maar ik heb zelf ook weinig behoefte aan hulp. Dat is natuurlijk deels geluk hebben, dat je het zonder hulp af kunt, maar het is ook een beetje wie ik ben. Ik ga het liefst alleen naar moeilijke ziekenhuis afspraken, bijvoorbeeld. Ik neem na een operatie wel een taxi maar huis, ik moet dan geen mensen om me heen.
Ik ben wel sociaal, maar dan weer totaal niet in georganiseerd verband, dus het verenigingsleven is echt helemaal niets voor mij.
Ik ervaar hulp zelf vaak als bemoeienis (hoewel ik wéét dat dat niet zo is, maar dat is mijn gut reaction), en ik voel me zelf dus ook al snel teveel. Laatst ging ik de heg van mijn ouders snoeien, dus ja, dan bel je natuurlijk ook even bij de buren aan om aan te bieden hun kant te doen. Maar dat vind ik dan echt vervelend om te aan te bieden. Niet om te snoeien, maar om me met hun kant van de heg te bemoeien.
Ik ben wel sociaal, maar dan weer totaal niet in georganiseerd verband, dus het verenigingsleven is echt helemaal niets voor mij.
Ik ervaar hulp zelf vaak als bemoeienis (hoewel ik wéét dat dat niet zo is, maar dat is mijn gut reaction), en ik voel me zelf dus ook al snel teveel. Laatst ging ik de heg van mijn ouders snoeien, dus ja, dan bel je natuurlijk ook even bij de buren aan om aan te bieden hun kant te doen. Maar dat vind ik dan echt vervelend om te aan te bieden. Niet om te snoeien, maar om me met hun kant van de heg te bemoeien.
dinsdag 9 mei 2023 om 11:45
De term 'typisch Viva' gaat inderdaad altijd over anderen en wordt nooit positief gebruikt. Vaak wordt daarbij dan van een paar meningen gemaakt dat iedereen op Viva zo denkt, behalve de poster zelf dan. En sommigen combineren de boel ook nog eens: Pien kookt zonder pakjes en Miep vindt haar kinderen soms vermoeiend wordt dan: iedereen kookt zonder pakjes én vindt haar kinderen vermoeiend. Ik begrijp dat niet zo. Je bent toch zelf ook een onderdeel van het forum en je vindt het blijkbaar leuk om hier te zijn, want je bent niks verplicht. Waarom dan jezelf er zo buiten en boven plaatsen?
dinsdag 9 mei 2023 om 11:59
nicole123 schreef: ↑09-05-2023 11:45De term 'typisch Viva' gaat inderdaad altijd over anderen en wordt nooit positief gebruikt. Vaak wordt daarbij dan van een paar meningen gemaakt dat iedereen op Viva zo denkt, behalve de poster zelf dan. En sommigen combineren de boel ook nog eens: Pien kookt zonder pakjes en Miep vindt haar kinderen soms vermoeiend wordt dan: iedereen kookt zonder pakjes én vindt haar kinderen vermoeiend. Ik begrijp dat niet zo. Je bent toch zelf ook een onderdeel van het forum en je vindt het blijkbaar leuk om hier te zijn, want je bent niks verplicht. Waarom dan jezelf er zo buiten en boven plaatsen?
Dat is toch juist typisch Viva? Luctor et Emergo!
'balans leidt tot glans'
dinsdag 9 mei 2023 om 12:15
Het is meestal zo dat de eerste reacties het tegenovergestelde zijn van wat de TO zegt.nicole123 schreef: ↑09-05-2023 11:45De term 'typisch Viva' gaat inderdaad altijd over anderen en wordt nooit positief gebruikt. Vaak wordt daarbij dan van een paar meningen gemaakt dat iedereen op Viva zo denkt, behalve de poster zelf dan. En sommigen combineren de boel ook nog eens: Pien kookt zonder pakjes en Miep vindt haar kinderen soms vermoeiend wordt dan: iedereen kookt zonder pakjes én vindt haar kinderen vermoeiend. Ik begrijp dat niet zo. Je bent toch zelf ook een onderdeel van het forum en je vindt het blijkbaar leuk om hier te zijn, want je bent niks verplicht. Waarom dan jezelf er zo buiten en boven plaatsen?
Kookt er iemand met pakjes en zoekt die tips voor nieuwe pakjes die ze nog niet kent, dan roepen alle reacties; pakjes?!! Nee, slecht, dat maak je net zo makkelijk zelf.
Maar vraagt iemand om recepten zonder pakjes, omdat ze gezonder willen koken, dan buitelen we over elkaar heen met links naar wetenschappelijke artikelen die aangeven dat pakjes helemaal niet ongezond zijn en wat een flauwekul toch weer.
En dan is er vaak ergens een kantelpunt in het topic waar er opeens iemand met een tegengestelde reactie komt en daar volgen er dan weer meer op.
Qua relaties is het advies inderdaad wel vaak om weg te gaan bij die vent. Maar mensen hebben hier dan ook echt wel vaak diep treurige relaties, waar praten en vechten voor het huwelijk nauwelijks meer zin lijkt te hebben.
dinsdag 9 mei 2023 om 12:25
Misschien helpt het om selectiever te zijn in voor wie je al die dingen doet. Dan gaat het maar een keer mis bij een ander, of is er geen afscheid voor iemand. Heel lullig, maar niet jouw verantwoordelijkheid.thanx schreef: ↑09-05-2023 08:49Ik ben ook zo'n sociaal iemand.
Altijd bezig voor anderen.
*mieke gaat met pensioen, even wat verzinnen.*kind van vriendin heeft arm gebroken, gauw wat lekjers langs brengen.*buurvrouw is oud en alleen, dus maai ik haar gras en schep haar sneeuw.* potje meekoken voor buurvrouw.* overbuurman is het klussen, man gaat langs om te helpen.
Enz. Enz.
Ik ben een verenigingsmens, een mensenmens. Ik vind het jammer dat verenigingsleven zo uitsterft. Van die clubs waarin iedereen elkaar kent en van elkaar opaan kan. Zonder vragen. Je hoeft niet de deur bij elkaar plat te lopen, maar als men elkaar nodig heeft dan is men er. Ongevraagd.
En sons een gezellig feestje/ bbq/ jeu-de-boulle avondje of whatever.
Ja, ik mis dat. Ik probeer het wel. Zit in verschillende verenigingen. Maar merk zelf dat het niet meer zo werkt als vroeger. Iedereen is voor zichzelf.
En als ik iemand nodug heb, vind ik niemand. Keer op jeer kom ik op de koffie.
Nu ook weer. Een vriend is flink aan het verbouwen. (Niet de 1e x, manlief heeft
Hem al met meerdere projecten geholpen). Wij zijn geneigd om hem te helpen. Het loopt n.l. niet zo vlot.
Maar terugdenkend aan onze eigen verhuizing/ verbouwing, 2 jaar geleden, kwam er helemaal niemand!
Dus we zijn wezen kijken en verder niets.
Misschien valt het kwartje ooit.
Wel jammer hoor.
En nu komt het; ik voel mij er schuldig door.
Ik kan blijkbaar heel slecht nee zeggen en voel mij schuldig als iemand mij iets vraagt, wat ik wel kan, maar waar ik geen tijd of zin voor heb.
Toen ik dat ging doen hield ik tijd over om dingen te gaan doen met/voor mensen waarbij het wel wederkerig is (nog steeds niet altijd en dan is het aan mij of ik er energie uit haal of niet). Gevolg is wel dat ik nu het gevoel van wederkerigheid heb bij de dingen die overblijven, want op de één of andere manier duikt er altijd wel weer iets op waar je je op kunt uitleven.
Mijn mantra is dat ik eerst "ja" tegen mezelf moet zeggen tegenwoordig. En pas als dat zo is dan overweeg ik of ik "ja" zeg tegen de ander
dinsdag 9 mei 2023 om 12:47
Klopt, het golft vaak in een topic. Eerst een groep die heel stellig A vindt en dan een groep die helemaal B vindt en dan daarna soms weer A of A en B door elkaar. Maar daar kun je dan toch al meteen uit concluderen dat dat hele 'typisch Viva' niet bestaat? Sommige mensen koken met pakjes, anderen altijd vers. Sommigen kamperen, anderen vinden dat vreselijk. Sommigen houden van bezoek dat komt aanwaaien, anderen hebben dat liever op afspraak. Er is helemaal niet 1 type persoon op dit forum aanwezig en al helemaal niet 'iedereen is 1 type persoon maar alleen ik ben helemaal anders'.Lorem_Ipsum schreef: ↑09-05-2023 12:15Het is meestal zo dat de eerste reacties het tegenovergestelde zijn van wat de TO zegt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
