Psyche
alle pijlers
Opmerkelijk gedrag/fenomeen
dinsdag 11 juni 2024 om 17:21
Ik zit de laatste tijd weer met een (naar mijn idee) gek fenomeen in mijn hoofd. Sinds een gebeurtenis twee weken geleden.
We hadden een gezellig familieweekend. Als reactie ergens op maakte ik een grapje. Er kwam geen reactie, maar prima. Eén tel later, maakte mijn broer precies hetzelfde grapje, met exact dezelfde woorden. En de hele familie lag in een deuk. Ik zei nog 'oh dat zei ik net...' maar dat hoorde niemand meer vanwege het lachen.
Ik ging er toen over nadenken en besefte dat dit soort dingen mij vaker gebeuren. Bijvoorbeeld als ik met een groep mensen en activiteit doe, en ik kom met een slimme opmerking/oplossing, dan reageert niemand. En als iemand anders een minuut later met precies hetzelfde komt, is het ineens 'ooh goed zeg, ja fantastisch!'
Ik praat overigens hard genoeg. Maar het is alsof ik wat sneller genegeerd word of over me heen wordt gekeken. Herkennen meer mensen dit? Waar heeft het mee te maken?
We hadden een gezellig familieweekend. Als reactie ergens op maakte ik een grapje. Er kwam geen reactie, maar prima. Eén tel later, maakte mijn broer precies hetzelfde grapje, met exact dezelfde woorden. En de hele familie lag in een deuk. Ik zei nog 'oh dat zei ik net...' maar dat hoorde niemand meer vanwege het lachen.
Ik ging er toen over nadenken en besefte dat dit soort dingen mij vaker gebeuren. Bijvoorbeeld als ik met een groep mensen en activiteit doe, en ik kom met een slimme opmerking/oplossing, dan reageert niemand. En als iemand anders een minuut later met precies hetzelfde komt, is het ineens 'ooh goed zeg, ja fantastisch!'
Ik praat overigens hard genoeg. Maar het is alsof ik wat sneller genegeerd word of over me heen wordt gekeken. Herkennen meer mensen dit? Waar heeft het mee te maken?
dinsdag 25 juni 2024 om 17:58
Denk dat helaas heel veel uitmaakt welk geslacht je hebt in/naast die pikorde. En idd vaak al verder zijn dan de anderen en dat soms helaas nog even moet duren voor de rest er ook is.Femmeke87 schreef: ↑25-06-2024 17:56Wat herkenbaar om te lezen. Ik herken het vooral in werk situaties, en dan m.n. werkoverleggen en vergaderingen.
Toevallig dacht ik vandaag nog 'ja, dat zei ik vorig jaar al' toen een extern adviseur een advies gaf. Meestal doe ik daar dan niets mee, want ik wil niet overkomen als wijsneus.
De reacties lezend tot zo ver denk ik dat het inderdaad kan gaan om de pikorde in de groep (en bijbehorende blinde vlek). Maar ook een manier van denken waarbij anderen echt niet al daar zijn waar jij in je denken wel al zit. En dan is de timing niet goed. Ofzo.
Herkenbaar in ieder geval!
dinsdag 25 juni 2024 om 19:06
Ik gebruik het soms een beetje.
Ik heb een collega gehad die ik soms als een soort buikspreekpop gebruikte.
Toevallig een jonge witte jongeman, heel aardig, universitaire titel.
Er liep iets helemaal niet, ik had daar een goed idee over maar niemand luisterde. Hij werd gevraagd datgene wat niet liep vlot te trekken.
Hem dat idee ingefluisterd, alles werd overgenomen, hij had geen zin in de uitvoering, en tadaaa ik had een hele leuke klus zonder de vervelende voorbereiding.
woensdag 26 juni 2024 om 16:33
Dat deed ik vroeger ook wel. Als ik iets voor elkaar wilde krijgen zei ik het tegen iemand waar wel naar geluisterd werd. Fijn dat dit voor jou goed uitgepakt heeft, maar voor mij werkte het uiteindelijk toch frustrerend. Ik denk niet dat het altijd met geslacht, kleur of leeftijd te maken heeft want hier op het forum gebeurt het ook en hier weten we van veel mensen niets wat dat betreft.
Ik ben overigens heel blij met deze topic. Vooral omdat ik dus niet de enige ben die hier last van heeft.
Ik ben overigens heel blij met deze topic. Vooral omdat ik dus niet de enige ben die hier last van heeft.
donderdag 27 juni 2024 om 00:58
Ik herken dit ook wel en heb me er ook een tijd onzeker om gevoeld. Ook dat ademhappen wat iemand anders hierboven schrijft. Dat ik halverwege mn zin ben en collega deze dan afmaakt en regie neemt over het gesprek. ‘Wat een goed idee van collega!’ En dan sta je daar van uh, ik was precies dit aan het opperen maar ik mag blijkbaar niet uitpraten.
Ik heb het een keer bespreekbaar gemaakt. Werd door collega niks mee gedaan. Laatst een keer flink van me afgebeten toen ik werd onderbroken: ‘Kan je me even laten uitpraten?!’ Sindsdien is het iets minder.
Ik heb het een keer bespreekbaar gemaakt. Werd door collega niks mee gedaan. Laatst een keer flink van me afgebeten toen ik werd onderbroken: ‘Kan je me even laten uitpraten?!’ Sindsdien is het iets minder.
donderdag 27 juni 2024 om 04:29
Dit is herkenbaar. Ik had vorig jaar een docent die het maar niks vond dat er zoveel vrouwen de studie deden, oftewel; het gemis aan mannelijke studenten was een achteruitgang.
Tijdens een college vraagt die man iets aan de groep. Ik steek mijn hand op en geef antwoord. De man vraagt mij erop door. Vervolgens wordt hij boos dat niemand het antwoord weet. (Ik denk dat hij een antwoord van de jongens wilde). Toen hij uiteindelijk boos zelf het antwoord herhaalde wat ik net al gezegd had, kon ik niet laten om hem te vertellen dat dat precies was wat ik net aan hem gezegd had. Zijn antwoord; Dat had hij dan niet goed gehoord..... Ja daaag, hij vroeg er zelfs nog op door.
Tijdens een college vraagt die man iets aan de groep. Ik steek mijn hand op en geef antwoord. De man vraagt mij erop door. Vervolgens wordt hij boos dat niemand het antwoord weet. (Ik denk dat hij een antwoord van de jongens wilde). Toen hij uiteindelijk boos zelf het antwoord herhaalde wat ik net al gezegd had, kon ik niet laten om hem te vertellen dat dat precies was wat ik net aan hem gezegd had. Zijn antwoord; Dat had hij dan niet goed gehoord..... Ja daaag, hij vroeg er zelfs nog op door.
donderdag 27 juni 2024 om 06:56
Geslacht heeft veel te maken met de pikorde. Langzaam praten met een lage stem helpt.
Erg herkenbaar TO, het is heel frustrerend. Ik doe vaak eerst een poging wat in te brengen, merk dat niemand me hoort en houdt daarna maar mn mond. Ik begin vaak enthousiast, denk en praat snel, heb een hoge stem. Bah wat kan zon groepproces irritant zijn.
Iemand tips om een nieuwe groep de sfeer t beinvloeden zodat er naar iedereen wordt geluisterd of zodat je zelf niet onderaan beland?
Heeft het te maken met plek in het gezin? Dat je meer je best moet doen om gehoord te worden en daarom onbewust aangenomen wordt dat jouw inbreng dus minder waard is ofzo? Ik ben de een na jongste in gezin, thuis was vroeger weinig ruimte voor mij.
Erg herkenbaar TO, het is heel frustrerend. Ik doe vaak eerst een poging wat in te brengen, merk dat niemand me hoort en houdt daarna maar mn mond. Ik begin vaak enthousiast, denk en praat snel, heb een hoge stem. Bah wat kan zon groepproces irritant zijn.
Iemand tips om een nieuwe groep de sfeer t beinvloeden zodat er naar iedereen wordt geluisterd of zodat je zelf niet onderaan beland?
Heeft het te maken met plek in het gezin? Dat je meer je best moet doen om gehoord te worden en daarom onbewust aangenomen wordt dat jouw inbreng dus minder waard is ofzo? Ik ben de een na jongste in gezin, thuis was vroeger weinig ruimte voor mij.
donderdag 27 juni 2024 om 06:56
Oh ja dat gevoel kan ik me wel voorstellen inderdaad. Ik kom 1 op 1 volgens mij ook beter tot mijn recht dan in (grote) groepen.Roereitje schreef: ↑25-06-2024 17:41Ook in groepsapps komt dit gedrag voor. Op bepaalde mensen wordt anders en vaker gereageerd dan op anderen. Vaak wordt een vraag van mij niet beantwoord of merkt met een emoji, en die van anderen wel.
Niet gek dat je zulke dingen dan op een gegeven moment ook echt persoonlijk gaat opvatten.
donderdag 27 juni 2024 om 07:24
Er zijn echt mensen die mijn stem gewoon niet in hun gehoorbereik hebben. Ik heb ooit een manager gehad voor wie ik als professional gewoon onzichtbaar en onhoorbaar was. Ik was duidelijk wel leuk om naar te kijken maar verder...
Heel raar fenomeen.
'goedemorgen Sander'
Sander kijkt me opgetogen aan, en maakt een compliment over iets van mijn uiterlijk.
'dank je, maar ik had urgent probleem x, en ik dacht: als ik nou y doe, maar daar heb ik wel....'
Sander weer stralend.
' nou ik zo kijk naar je jurk met die bloemetjes, weet je wat ik vanmorgen heb gedaan? Heerlijk *lang verhaal over zijn tuin*. Werk jij ook graag met je handen?'
' eh nou ik ben allergisch...'
Sander kijkt op zijn telefoon en denkt bijna hardop 'waarom begint die vrouw zomaar tegen mij over haar allergie' en zegt 'nou, wat een gezellig gesprek zo, maar ik moet echt wel wat gaan doen hoor'
Ik blokkeer fysiek de weg en herhaal mijn vraag kort en bondig
Sander: ' zet het anders even op de mail'
Je mailt en daarna in de vergadering ' ik krijg soms mails waarvan ik denk: je ziet me op de gang, ik ben best benaderbaar. Kom gewoon even naar me toe!'
Heel raar fenomeen.
'goedemorgen Sander'
Sander kijkt me opgetogen aan, en maakt een compliment over iets van mijn uiterlijk.
'dank je, maar ik had urgent probleem x, en ik dacht: als ik nou y doe, maar daar heb ik wel....'
Sander weer stralend.
' nou ik zo kijk naar je jurk met die bloemetjes, weet je wat ik vanmorgen heb gedaan? Heerlijk *lang verhaal over zijn tuin*. Werk jij ook graag met je handen?'
' eh nou ik ben allergisch...'
Sander kijkt op zijn telefoon en denkt bijna hardop 'waarom begint die vrouw zomaar tegen mij over haar allergie' en zegt 'nou, wat een gezellig gesprek zo, maar ik moet echt wel wat gaan doen hoor'
Ik blokkeer fysiek de weg en herhaal mijn vraag kort en bondig
Sander: ' zet het anders even op de mail'
Je mailt en daarna in de vergadering ' ik krijg soms mails waarvan ik denk: je ziet me op de gang, ik ben best benaderbaar. Kom gewoon even naar me toe!'
donderdag 27 juni 2024 om 07:36
Heeft te maken met timing en de mate waarin het gezelschap op jouw gefixeerd is.
In een familie kan dat dus zijn dat er een grappenmaker is die al bij binnenkomst de aandacht heeft. Op werk kan het zijn dat iemand in een bepaalde functie makkelijker de aandacht pakt. En hiërarchie speelt hier zeker een rol. Kan ook “populariteit” hiërarchie zijn.
Ik heb soms het omgekeerde, dat men op werk vaak mijn mening vraagt over iets waar ik niets van vind. Ik zit dan gewoon lekker knikkebollend in een meeting terwijl men aan het zwatelen is over allerlei belangrijke kwesties, en dan opeens is het; en wat vind jij daarvan Lorem? Of men vraagt aan mij waar mijn team zoal mee bezig is, daarbij mijn manager passerend. Ik heb vaak juist helemaal geen zin in die dingen, dus ik geef de bal graag door.
Edit: ironisch genoeg zie ik dit topic ook nu pas.
In een familie kan dat dus zijn dat er een grappenmaker is die al bij binnenkomst de aandacht heeft. Op werk kan het zijn dat iemand in een bepaalde functie makkelijker de aandacht pakt. En hiërarchie speelt hier zeker een rol. Kan ook “populariteit” hiërarchie zijn.
Ik heb soms het omgekeerde, dat men op werk vaak mijn mening vraagt over iets waar ik niets van vind. Ik zit dan gewoon lekker knikkebollend in een meeting terwijl men aan het zwatelen is over allerlei belangrijke kwesties, en dan opeens is het; en wat vind jij daarvan Lorem? Of men vraagt aan mij waar mijn team zoal mee bezig is, daarbij mijn manager passerend. Ik heb vaak juist helemaal geen zin in die dingen, dus ik geef de bal graag door.
Edit: ironisch genoeg zie ik dit topic ook nu pas.
donderdag 27 juni 2024 om 08:14
Ik ben de een na jongste in gezin, thuis was vroeger weinig ruimte voor mij.
[/quote]
Ik denk niet dat dit echt meespeelt, hooguit hoe jij jezelf ervaart en daardoor anderen.
Ik kan ook wel eens balen dat ik me niet gezien of gehoord voel (oudste in gezin). Maar een vriendin (eveneens vrouw, wit, zelfde leeftijd) krijgt het gesprek wel makkelijk haar kant op. Is toch ook echt een kwestie van een bepaalde persoonlijkheid hebben denk ik.
En tuurlijk zijn er ook echt situaties die niet bepaald vrouwvriendelijk zijn. Ook meegemaakt. De mannen voerden het hoogste woord en vrouwen verdwenen daar gewoon van het toneel, zonder dat iemand ook maar in de gaten had waarom. Dat deze vrouwen zich niet gehoord voelden en daarom vertrokken, daar staan mensen die vooral zichzelf graag horen praten niet bij stil.
[/quote]
Ik denk niet dat dit echt meespeelt, hooguit hoe jij jezelf ervaart en daardoor anderen.
Ik kan ook wel eens balen dat ik me niet gezien of gehoord voel (oudste in gezin). Maar een vriendin (eveneens vrouw, wit, zelfde leeftijd) krijgt het gesprek wel makkelijk haar kant op. Is toch ook echt een kwestie van een bepaalde persoonlijkheid hebben denk ik.
En tuurlijk zijn er ook echt situaties die niet bepaald vrouwvriendelijk zijn. Ook meegemaakt. De mannen voerden het hoogste woord en vrouwen verdwenen daar gewoon van het toneel, zonder dat iemand ook maar in de gaten had waarom. Dat deze vrouwen zich niet gehoord voelden en daarom vertrokken, daar staan mensen die vooral zichzelf graag horen praten niet bij stil.
donderdag 27 juni 2024 om 11:55
Ook wel herkenbaar. Ik zit in een bestuur en doe met vergaderingen niets, alleen luisteren en wat small talk. Laatste keer was ik afwezig en had later een collega aan de telefoon "Pfff we hebben je gemist, verhitte discussies, niets verliep zoals afgesproken, balen dat je er niet was." Huh?Lorem_Ipsum schreef: ↑27-06-2024 07:36Heeft te maken met timing en de mate waarin het gezelschap op jouw gefixeerd is.
In een familie kan dat dus zijn dat er een grappenmaker is die al bij binnenkomst de aandacht heeft. Op werk kan het zijn dat iemand in een bepaalde functie makkelijker de aandacht pakt. En hiërarchie speelt hier zeker een rol. Kan ook “populariteit” hiërarchie zijn.
Ik heb soms het omgekeerde, dat men op werk vaak mijn mening vraagt over iets waar ik niets van vind. Ik zit dan gewoon lekker knikkebollend in een meeting terwijl men aan het zwatelen is over allerlei belangrijke kwesties, en dan opeens is het; en wat vind jij daarvan Lorem? Of men vraagt aan mij waar mijn team zoal mee bezig is, daarbij mijn manager passerend. Ik heb vaak juist helemaal geen zin in die dingen, dus ik geef de bal graag door.
Edit: ironisch genoeg zie ik dit topic ook nu pas.
Eerdere werkplek had ik steevast een boze directeur dat ik "zijn" vergadering had verstierd. Ik zei letterlijk niets in die vergadering, ook niet als statement, te provoceren of zijn gezag te ondermijnen, juist niet.
Ik geloof ook echt dat je 10/10 keer niets hoeft te zeggen in een groep, gewoon aanwezig zijn is al voldoende. Veel mensen pushen zichzelf continu, als je erop gaat letten.
donderdag 27 juni 2024 om 12:12
Ik denk wel dat geslacht, kleur en uiterlijk ermee te maken kunnen hebben en de manier waarop je praat zeer zeker. Maar dat verklaart niet waarom het zelfs hier op het forum, (waar je toch best anoniem bent), ook gebeurt......En dat maakt het zo bijzonder en interessant. En zo waanzinnig fijn om met lotgenoten over te filosoferen 
donderdag 27 juni 2024 om 12:19
Heel herkenbaar inderdaad en ook bloedirritant.
Van hetzelfde kaliber communicatie-ergernissen:
Als je iets vertelt/opmerkt/vraagt of weet ik wat, dat dan een persoon antwoord geeft terwijl die daarbij - vaak maar héél even, maar opvallend genoeg dat het wel opvalt - het oogcontact juist maakt met een derde. Vaak geeft het dan het gevoel alsof ik iets heel erg stoms of overbodigs heb gevraagd en diegene dan een soort bevestiging of onderonsje bij een derde wenst te halen.
Van hetzelfde kaliber communicatie-ergernissen:
Als je iets vertelt/opmerkt/vraagt of weet ik wat, dat dan een persoon antwoord geeft terwijl die daarbij - vaak maar héél even, maar opvallend genoeg dat het wel opvalt - het oogcontact juist maakt met een derde. Vaak geeft het dan het gevoel alsof ik iets heel erg stoms of overbodigs heb gevraagd en diegene dan een soort bevestiging of onderonsje bij een derde wenst te halen.
donderdag 27 juni 2024 om 12:32
Om te janken gewoon.Surebaby schreef: ↑27-06-2024 07:24Er zijn echt mensen die mijn stem gewoon niet in hun gehoorbereik hebben. Ik heb ooit een manager gehad voor wie ik als professional gewoon onzichtbaar en onhoorbaar was. Ik was duidelijk wel leuk om naar te kijken maar verder...
Heel raar fenomeen.
'goedemorgen Sander'
Sander kijkt me opgetogen aan, en maakt een compliment over iets van mijn uiterlijk.
'dank je, maar ik had urgent probleem x, en ik dacht: als ik nou y doe, maar daar heb ik wel....'
Sander weer stralend.
' nou ik zo kijk naar je jurk met die bloemetjes, weet je wat ik vanmorgen heb gedaan? Heerlijk *lang verhaal over zijn tuin*. Werk jij ook graag met je handen?'
' eh nou ik ben allergisch...'
Sander kijkt op zijn telefoon en denkt bijna hardop 'waarom begint die vrouw zomaar tegen mij over haar allergie' en zegt 'nou, wat een gezellig gesprek zo, maar ik moet echt wel wat gaan doen hoor'
Ik blokkeer fysiek de weg en herhaal mijn vraag kort en bondig
Sander: ' zet het anders even op de mail'
Je mailt en daarna in de vergadering ' ik krijg soms mails waarvan ik denk: je ziet me op de gang, ik ben best benaderbaar. Kom gewoon even naar me toe!'
Zo herkenbaar.
Ik denk dat er veel verschillende 'oorzaken' zijn voor niet gehoord/opgemerkt te worden. Hierboven duidelijk een wijsneus die zichzelf en andere mannen sowieso hoger/beter acht dan vrouwen, zal hij zelf vast niet vinden want hij houdt toch van vrouwtjes en hun schoonheid bla bla.
Het is sowieso mijn persoonlijkheid die mij 'tegenwerkt'. Ik heb niet de energie die veel andere mensen (veel extraverten?) bezitten waar wèl altijd naar geluisterd wordt. Ook al zeggen ze 9 van de 10 x bullshitdingen of herhalen ze iemand zoals ik.
donderdag 27 juni 2024 om 12:34
Dan word je even in een fractie van een seconde als minder-waardig neergezet. Zooooo herkenbaarOlea schreef: ↑27-06-2024 12:19Heel herkenbaar inderdaad en ook bloedirritant.
Van hetzelfde kaliber communicatie-ergernissen:
Als je iets vertelt/opmerkt/vraagt of weet ik wat, dat dan een persoon antwoord geeft terwijl die daarbij - vaak maar héél even, maar opvallend genoeg dat het wel opvalt - het oogcontact juist maakt met een derde. Vaak geeft het dan het gevoel alsof ik iets heel erg stoms of overbodigs heb gevraagd en diegene dan een soort bevestiging of onderonsje bij een derde wenst te halen.
donderdag 27 juni 2024 om 12:38
Maar het is niet eens per se herhalen of kopiëren, gewoon echt geen idee het eerder al gezegd was.Raver schreef: ↑27-06-2024 12:32Om te janken gewoon.
Zo herkenbaar.
Ik denk dat er veel verschillende 'oorzaken' zijn voor niet gehoord/opgemerkt te worden. Hierboven duidelijk een wijsneus die zichzelf en andere mannen sowieso hoger/beter acht dan vrouwen, zal hij zelf vast niet vinden want hij houdt toch van vrouwtjes en hun schoonheid bla bla.
Het is sowieso mijn persoonlijkheid die mij 'tegenwerkt'. Ik heb niet de energie die veel andere mensen (veel extraverten?) bezitten waar wèl altijd naar geluisterd wordt. Ook al zeggen ze 9 van de 10 x bullshitdingen of herhalen ze iemand zoals ik.
Net als de broer uit de OP het grapje komt gewoon op dat moment in hem op, het is niet dat hij het grapje van TO wil kopiëren, hij (en de rest) heeft gewoon totaal niet geregistreerd dat het al gezegd was.
donderdag 27 juni 2024 om 12:39
Dat is echt onbeschoft, oh, daar is Olea weer met haar dingetjes.Olea schreef: ↑27-06-2024 12:19Heel herkenbaar inderdaad en ook bloedirritant.
Van hetzelfde kaliber communicatie-ergernissen:
Als je iets vertelt/opmerkt/vraagt of weet ik wat, dat dan een persoon antwoord geeft terwijl die daarbij - vaak maar héél even, maar opvallend genoeg dat het wel opvalt - het oogcontact juist maakt met een derde. Vaak geeft het dan het gevoel alsof ik iets heel erg stoms of overbodigs heb gevraagd en diegene dan een soort bevestiging of onderonsje bij een derde wenst te halen.
donderdag 27 juni 2024 om 12:56
Ik ben erachter dat ik een ambivert ben. Voel ik me op mijn gemak, dan ben ik erbij. Voel ik me niet zo relaxed, dan hou ik me op de achtergrond.Raver schreef: ↑27-06-2024 12:32Om te janken gewoon.
Zo herkenbaar.
Ik denk dat er veel verschillende 'oorzaken' zijn voor niet gehoord/opgemerkt te worden. Hierboven duidelijk een wijsneus die zichzelf en andere mannen sowieso hoger/beter acht dan vrouwen, zal hij zelf vast niet vinden want hij houdt toch van vrouwtjes en hun schoonheid bla bla.
Het is sowieso mijn persoonlijkheid die mij 'tegenwerkt'. Ik heb niet de energie die veel andere mensen (veel extraverten?) bezitten waar wèl altijd naar geluisterd wordt. Ook al zeggen ze 9 van de 10 x bullshitdingen of herhalen ze iemand zoals ik.
Best lastig, ik moet mezelf soms echt pushen want ik wil niet zo afhankelijk zijn van anderen.
Maar het voelt altijd als 'schreeuwerig' of 'drammerig'. Daar kan ik dan wel weer in de avond helemaal over piekeren.
Of het niet te was omdat je dan zo'n verbaasde reactie of reactie onderling registreert.
Terwijl ik in andere gezelschappen honderd keer 'irritanter' ben en daar voel ik me dan prima bij.
donderdag 27 juni 2024 om 13:57
Zeker interessant. Maar ook irritantIronButterfly schreef: ↑27-06-2024 12:12Ik denk wel dat geslacht, kleur en uiterlijk ermee te maken kunnen hebben en de manier waarop je praat zeer zeker. Maar dat verklaart niet waarom het zelfs hier op het forum, (waar je toch best anoniem bent), ook gebeurt......En dat maakt het zo bijzonder en interessant. En zo waanzinnig fijn om met lotgenoten over te filosoferen
Mensen kunnen elkaar ( bewust of niet ) zich minder laten voelen. Anderszijds kan steeds een zelfde persoon, bijv collega, bepaald gedrag vertonen waardoor jij denkt, nu even niet, we gaan het nu even anders doen en dan wellicht diegene ook even willen 'negeren' in een gesprek.
donderdag 27 juni 2024 om 14:02
Ik ook. Ik kan het genoemde gevoel namelijk ook ervaren in groepsapps met 3 personen. Dat ik dan 'vaak' de derde ben. Ik ben me ervan bewust dat dit misschien niet altijd zo is maar dat ik het zo voel. Als ik ongewenst zou zijn zou die groepsapp er niet zijn, of niet actief zijn, bedenk ik me dan. Als die andere 2 het leuker hebben met elkaar, dan komt er ook geen vraag wanneer we weer gaan lunchen/eten/theedrinken, dan doen ze dat wel zonder mij. Er is niemand die er een derde ter decoratie bijzet, toch?happyapple schreef: ↑27-06-2024 06:56Oh ja dat gevoel kan ik me wel voorstellen inderdaad. Ik kom 1 op 1 volgens mij ook beter tot mijn recht dan in (grote) groepen.
Toch kan het eenmaal uit eten ook dan weer voelen als vijfde wiel aan de wagen. De andere twee mee gespreksstof, meer interesse in elkaar dan in mij etc. Maar dat kan ook per keer verschillen. Ligt dan ongetwijfeld ook weer aan hoe ik in mijn energie zit.
donderdag 27 juni 2024 om 14:05
Olea schreef: ↑27-06-2024 12:19Heel herkenbaar inderdaad en ook bloedirritant.
Van hetzelfde kaliber communicatie-ergernissen:
Als je iets vertelt/opmerkt/vraagt of weet ik wat, dat dan een persoon antwoord geeft terwijl die daarbij - vaak maar héél even, maar opvallend genoeg dat het wel opvalt - het oogcontact juist maakt met een derde. Vaak geeft het dan het gevoel alsof ik iets heel erg stoms of overbodigs heb gevraagd en diegene dan een soort bevestiging of onderonsje bij een derde wenst te halen.
Op zo'n moment zou je dan gevat genoeg willen zijn om iets te zeggen waarmee je dat fenomeen even onderuit kan schoffelen zonder jezelf voor l*l te zetten.
Onzekerheid van de oogcontactzoekende persoon maar toch heel vervelend en onvolwassen.
donderdag 27 juni 2024 om 14:17
Dat is zeker waar. Echter ben ik ook weer geneigd daar niet aan toe te geven omdat ik diegene dan niet wil kwetsen. Raar genoeg, want niemand daar dat in mijn geval heeft. Maar ja............Roereitje schreef: ↑27-06-2024 13:57Zeker interessant. Maar ook irritant
Mensen kunnen elkaar ( bewust of niet ) zich minder laten voelen. Anderszijds kan steeds een zelfde persoon, bijv collega, bepaald gedrag vertonen waardoor jij denkt, nu even niet, we gaan het nu even anders doen en dan wellicht diegene ook even willen 'negeren' in een gesprek.
donderdag 27 juni 2024 om 14:21
Of gewoon de halve zin een ander of de goegemeente aan zit te kijken behalve jou. En als je dan zegt.... Heb je het nu tegen mij of tegen hun? Heeeeel verbaasd reageren en zogenaamd nergens van bewust zijn.Olea schreef: ↑27-06-2024 12:19Heel herkenbaar inderdaad en ook bloedirritant.
Van hetzelfde kaliber communicatie-ergernissen:
Als je iets vertelt/opmerkt/vraagt of weet ik wat, dat dan een persoon antwoord geeft terwijl die daarbij - vaak maar héél even, maar opvallend genoeg dat het wel opvalt - het oogcontact juist maakt met een derde. Vaak geeft het dan het gevoel alsof ik iets heel erg stoms of overbodigs heb gevraagd en diegene dan een soort bevestiging of onderonsje bij een derde wenst te halen.
donderdag 27 juni 2024 om 14:48
Je moet er juist wel iets mee doen.Femmeke87 schreef: ↑25-06-2024 17:56Wat herkenbaar om te lezen. Ik herken het vooral in werk situaties, en dan m.n. werkoverleggen en vergaderingen.
Toevallig dacht ik vandaag nog 'ja, dat zei ik vorig jaar al' toen een extern adviseur een advies gaf. Meestal doe ik daar dan niets mee, want ik wil niet overkomen als wijsneus.
De reacties lezend tot zo ver denk ik dat het inderdaad kan gaan om de pikorde in de groep (en bijbehorende blinde vlek). Maar ook een manier van denken waarbij anderen echt niet al daar zijn waar jij in je denken wel al zit. En dan is de timing niet goed. Ofzo.
Herkenbaar in ieder geval!
Ik schreeuw desnoods luid en duidelijk. Ik ben de luis in de pels die alle notulen zit uit te pluizen en aanvullingen wil. Omdat ik nooit meer wil meemaken dat ik word neergezet als ‘een rigide fossiel dat niet kan meebewegen’ om drie maanden later te moeten applaudisseren voor een of andere huppelkut die exact hetzelfde zegt als dat wat ik al veel eerder heb aangekaart en daarmee ‘alles gered heeft’. En dan nog een geldelijke beloning krijgt. En ik mag de rotzooi dan gaan uitvoeren terwijl ik er op dat moment echt geen tijd meer voor heb. Heb dat toen ook direct teruggegeven met een: ‘Drie maanden geleden heb ik dit al gesignaleerd en toen vond jij dat spijkers op laag water zoeken. Nu heb ik er ook geen tijd meer voor tenzij taak X vervalt. Zeg het maar, taak X of deze?’
Geloof mij maar, dat hoef je maar drie keer te doen. Daarna luisteren mensen wel naar wat je te zeggen hebt. Mogen ze met hun oogjes rollen of ‘veelbetekenend blikken’ uitwisselen met hun sidekicks. En als die figuren niet of maar half luisteren, heeft de rest het wel in de oren geknoopt.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
