Paniek aanvallen/hyperventilatie??

20-12-2022 20:19 32 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi hoii..

Sinds 1/1.5 maand heb ik schijnbaar last van paniek aanvallen/hyperventilatie. Ik was me er niet bewust van maar het is er langzaam ingeslopen. Dit begon lichtjes tijdens het winkelen.. ik werd duizelig en mijn boven benen werden zwaar alsof ik elk moment flauw kon vallen. Ik zag hier geen kwaad in, was gewoon een slechte dag dacht ik. Een tijdje later gebeurde dit weer een keer (ook in een winkel). Daarna is dit nog een paar keer gebeurd maar dan in een ergere vorm. Het voelt dan alsof ik echt onwel ga worden en dit gevoel is vrij heftig. Ook heb ik dit laatst op de snelweg gehad, terwijl ik alleen in de auto zat. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik nu niet meer alleen naar de snelweg durf. Totaal niet handig want ik moet 40minuten rijden naar mijn werk.

Om een lang verhaal een beetje kort te houden; herkent iemand dit? En is het ook echt een paniekaanval/hyperventilatie? En hoe kom ik hier zo snel mogelijk vanaf, aangezien ik wel weer naar het werk moet. (Heb nu een weekje vrij)

*huisarts heeft mij onderzocht en kan niets geks vinden.
*fysio gebeld voor eventuele ademhalingsoefeningen, maar die heeft pas plek in januari.
*Ik heb voor zover ik weet geen last van stress, en ook niks traumatisch meegemaakt de afgelopen tijd.

Alvast bedankt voor het meedenken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tellerlikker schreef:
21-12-2022 08:41
Geleerd van ambulancepersoneel en ook vaak toepast.
Hardop de krant,boek voorlezen, je aandacht verleg je en door het hardop voorlezen reguleer je je ademhaling weer.
Het is knudde, een aanval hebben, maar je red het wel en het gaat voor bij.
Wat een goede tip! Ik merk inderdaad wel dat hardop lezen mij kalmeert, ik lees ook altijd net iets langer voor de kinderen, omdat ik er zelf ook rustig van wordt 😅
Alle reacties Link kopieren Quote
Calla schreef:
21-12-2022 07:45
Ik weet niet hoe oud je bent maar ook de overgang kan .
Ik ben nu 30 dus ik ga ervan uit dat ik nog niet met de overgang bezig ben. Maar ik wist niet dat dit ook een rol kon spelen. Wel een goede tip voor anderen vrouwen wellicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn eerste keer gebeurde ook in de auto, het was maar heel licht, maar het begon met getintel in m'n handen, wazig zicht, een beetje misselijk, toen dacht ik ook "ho, wat gebeurt hier?" een aantal maanden later kwam ik overspannen thuis te zitten. Niet om je bang te maken verder, maar ik lees in je post "hoe kom ik hier zo snel mogelijk vanaf", ik denk niet dat die mindset je gaat helpen. Ga het aan zonder die weerstand te voelen, want er is een reden dat je lichaam je iets probeert aan te geven. Het is niet vreemd dat je eerdere signalen niet hebt opgemerkt als je altijd druk en in de weer bent met kids en je man ook nog eens thuis zit met een burn-out.

Wellicht is het iets voor je om een sessie te plannen met een oefentherapeut of een haptonoom, om beter in contact met je lijf te komen? Of yoga (mijn redder!)? Ik heb zelf vrij heftige paniekaanvallen gehad, ze zijn inmiddels zo goed als voorbij. Afleiding hielp bij mij niet omdat ik er dan al te heftig in zat, maar bij mij heeft een stukje acceptatie van die aanvallen wel geholpen. Hardop zeggen "ik heb nu een paniekaanval en dit is straks voorbij" schijnt ook al te helpen omdat je je symptomen dan erkent, waardoor je het ook weer makkelijker kunt laten gaan.

Het uitzitten en het aangaan is natuurlijk wel lastig als het in een supermarkt oid gebeurt. Ik heb daar helaas geen tips voor omdat afleiding bij mij niet zo fantastisch werkt. Wel wil ik je een digitale knuffel geven en onthoud: dit gaat voorbij!
Alle reacties Link kopieren Quote
rainonyourparade schreef:
21-12-2022 09:48
Mijn eerste keer gebeurde ook in de auto, het was maar heel licht, maar het begon met getintel in m'n handen, wazig zicht, een beetje misselijk, toen dacht ik ook "ho, wat gebeurt hier?" een aantal maanden later kwam ik overspannen thuis te zitten. Niet om je bang te maken verder, maar ik lees in je post "hoe kom ik hier zo snel mogelijk vanaf", ik denk niet dat die mindset je gaat helpen. Ga het aan zonder die weerstand te voelen, want er is een reden dat je lichaam je iets probeert aan te geven. Het is niet vreemd dat je eerdere signalen niet hebt opgemerkt als je altijd druk en in de weer bent met kids en je man ook nog eens thuis zit met een burn-out.

Wellicht is het iets voor je om een sessie te plannen met een oefentherapeut of een haptonoom, om beter in contact met je lijf te komen? Of yoga (mijn redder!)? Ik heb zelf vrij heftige paniekaanvallen gehad, ze zijn inmiddels zo goed als voorbij. Afleiding hielp bij mij niet omdat ik er dan al te heftig in zat, maar bij mij heeft een stukje acceptatie van die aanvallen wel geholpen. Hardop zeggen "ik heb nu een paniekaanval en dit is straks voorbij" schijnt ook al te helpen omdat je je symptomen dan erkent, waardoor je het ook weer makkelijker kunt laten gaan.

Het uitzitten en het aangaan is natuurlijk wel lastig als het in een supermarkt oid gebeurt. Ik heb daar helaas geen tips voor omdat afleiding bij mij niet zo fantastisch werkt. Wel wil ik je een digitale knuffel geven en onthoud: dit gaat voorbij!

Wat een mooi en fijn bericht, dankjewel! Ik ben er inmiddels ook achter dat het niet snel over zal gaan. Vindt dat alleen zo balen omdat ik volgende week dan toch echt weer de auto in moet naar het werk. Ik ben in ieder geval wel op het punt dat ik het inderdaad accepteer en ook in mijn hoofd denk, prima dan val ik wel flauw als dat nodig is. Natuurlijk val ik niet flauw dan, maar het geeft wel een bepaalde rust. In de winkels vindt ik het nog erg lastig en neem ik ook altijd mijn man of kinderen mee zodat ik met hun kan praten als afleiding.

Yoga lees ik veel over en wil ik wel een kans geven. Ben daar niet in thuis maar het zou wellicht wel een fijne bezigheid kunnen zijn. Ook wil ik het hardlopen weer oppakken, dit deed ik voorheen regelmatig maar staat nu helemaal stil. Bedankt voor je digitale knuffel, dat doet me goed!
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je niet kan zingen of een boek hardop kan voorlezen, probeer dan bij het uitademen een paar seconden niet in te ademen en hou dat een paar minuten vol. Dat werkt altijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
kaylih schreef:
21-12-2022 12:16
Wat een mooi en fijn bericht, dankjewel! Ik ben er inmiddels ook achter dat het niet snel over zal gaan. Vindt dat alleen zo balen omdat ik volgende week dan toch echt weer de auto in moet naar het werk. Ik ben in ieder geval wel op het punt dat ik het inderdaad accepteer en ook in mijn hoofd denk, prima dan val ik wel flauw als dat nodig is. Natuurlijk val ik niet flauw dan, maar het geeft wel een bepaalde rust. In de winkels vindt ik het nog erg lastig en neem ik ook altijd mijn man of kinderen mee zodat ik met hun kan praten als afleiding.

Yoga lees ik veel over en wil ik wel een kans geven. Ben daar niet in thuis maar het zou wellicht wel een fijne bezigheid kunnen zijn. Ook wil ik het hardlopen weer oppakken, dit deed ik voorheen regelmatig maar staat nu helemaal stil. Bedankt voor je digitale knuffel, dat doet me goed!
Mooie stap! En goed dat je dat denkt, "prima, dan val ik wel flauw". Ik zei toen tegen mijn psycholoog: "prima, dan ga ik wel dood" (ik dacht echt dat ik dood ging namelijk) en toen zei mijn psycholoog ook, op het moment dat je je eraan overgeeft, gaat het voorbij, dus dat kun je dan inderdaad maar het beste denken op zo'n moment. Want ik ging natuurlijk niet dood :)

Ik snap dat het spannend is om de auto weer in te stappen. Het zou fijn zijn als je een paar keer in de auto/winkel bent geweest zonder een aanval te krijgen, zodat je geen negatieve associaties in je brein creëert (zodra ik in de auto stap gaat het mis etc) en je helemaal niet meer durft. Fijn dat je iemand bij je hebt in de winkel.

En goed dat je yoga een kans wilt geven! Ik was er tot begin dit jaar ook helemaal niet in thuis, maar het heeft me veel gebracht. Hopelijk kom je er een beetje achter wat wel/niet werkt voor je. Je mag me ook altijd een pb sturen als je wilt kletsen :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder en heb ik ontzettend veel informatie door gelezen en beluisterd over dit onderwerp. Het werd al snel duidelijk dat ik dus idd last heb van hyperventilatie, en wellicht al veel langer als dat ik door had. Ik heb besloten dit te accepteren en er zo luchtig mogelijk over te doen. Ik merk als ik er teveel mee bezig ben, dat ik dan helemaal niet meer weet hoe ik moet ademen. Het gaat wel iets beter met de dag. Ik voel me nog niet de oude, maar ik ga zeker wel weer voorruit.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven