RIjexamen en faalangst

Hoi lieve viva-ers,

eindelijk is het zover. Morgen ga ik, na 10 jaar van rijlessen en weer afhaken, afrijden.
In verband met mijn faalangst heb ik een faalangstexamen. Ik merk dat mijn rij-instructeur erg zijn best heeft gedaan mij goed te begeleiden maar dat het de laatste weken wat intens en onprettig si geworden. In de eerste weken heb ik een blessure opgelopen aan mijn heup (stress gerelateerde verkramping van kuit bovenbeen bil en heup) waardoor ik moeilijk tot leren kwam. Om het half uur moest ik uitstappen en weer insmeren met cooling-gel, paracetammolletje etc. Sinds 2 maanden heb ik die blessure, of de stress, onder controle en gaat het beter. Het lijkt erop dat mijn instructeur de eerste maanden vooral positief wilde zijn, maar nu de puntjes op de i moeten merk ik dat ik continue gespannen thuiskom omdat er weer (voor mijn gevoel) bakken van verbeterpunten bijkomen.

Let wel: ik weet dat ik kan rijden, mijn instructeur bevestigt dit ook. Hij geeft aan dat het echt geen onkunde is, maar de faalangst en dat dat heel helder is. Ik rijd veilig, en merk dat ik een prettiger gevoel heb bij volgende week zelf in de auto stappen en alleen rijden dan morgen met een vreemde naast me die dan iets van mij gaat vinden. Door de wachtlijsten bij het CBR stond dit examen al lang gepland, maar had ik met de kennis van nu liever nog even 2 weken gehad voor de finetuning. (Hoewel, als dat kon voelde ik over 2 weken weer hetzelfde denk ik).

Wat ik zoek? Wellicht ervaringen, tips en tricks om écht op te letten ipv op alle 1000 zaken waarvan ik vindt dat het goed moet gaan en wat bemoedigende woorden? Ik zou het geen wereldramp vinden als ik het morgen niet red, maar zou het wel heel naar vinden als dat door mijn faalangst komt. Mocht nu morgen blijken dat mijn rijtechniek gewoon nog verbetering nodig heeft dan is dat helemaal ok en kan ik daarmee leven. Mijn grootste angst is om te zakken op "te onzeker" omdat ik dat zo moeilijk weg kan nemen. Mijn hoofd blokkeert dan gewoon.

Lang verhaal kort, lieve VIVA_er, hoe kom ik mijn rijexamen met een goed gevoel door? PS. met kalmeringstabletten van de huisarts heb ik deze week een keer gelest om te proberen, en daar werd ik echt te suf van. Daar zit de oplossing voor mij niet.Er ontstond een soort vage waas waarin ik detaiils miste en niet goed kon anticiperen. De stress werd er alleen maar naarder van en de ene na de andere ingreep volgde. Vandaar gelukkig een goede rit waar ik morgen op kan teren.

Dank alvast!

DANKJULLIEWEL!!! Prima geslapen, tabletjes ingenomen, nog even kort de theorie doorlopen en dan ga ik even een wandeling maken met de hond om te ontspannen tot ik weg moet . Betrekkelijk relaxed nog en ik hoop daf ik deze hetgaatzoalshetgaat houding vast kan houden . Ik zal vanmiddag een update geven!

Hey! Eigenlijk ging mijn rit ernaartoe super! Geen stress etc. Toen startte het faalangstexamen waarbij eerst een gesprekje over de faalangst werd gehouden. Ik denk dat t vanaf daar langzaamaan misging en ik toch meer heb aan een realistische "je hebt zenuwen, dat is normaal en mag er zijn en nu rijden". Over het algemeen een goede rit, maar toch wel erg gespannen en er werd ook meermaals benoemd dat ik hem allllltijd aan de kant mocht zetten, hielp me niet echt.. Ik ging er door twijfelen, doe ik dan iets fout dat je dat zegt? De voorbereiding in de lessen bleek ook niet volledig aan te sluiten... k heb dus slechts 1 keer geoefend met navigatierijden, dus dat gaf me behoorlijke stress toen ik dat het halve examen moest doen. Daardoor werd ik wat te voorzichtig. Mijn examinator gaf aan dat het een goede en veilige rit was, dat ik kan rijden maar dat het te onzeker is nog om mij zelfstandig op pad te sturen. Het was nu rustig maar hij was helaas niet overtuigd van dr veiligheid als t wel druk was geweest (net te vaak een extra check voor het invoegen waardoor het moment voorbij is, nog een keer navigatie checken of t echt hier is....). Ik moet zeggen dat ik zeker de tips van hier heb kunnen toepassen en erg tevreden ben met mijn rit. Op naar het herexamen - met een andere instructeur- en even met een frisse blik een en ander fine-tunen .


Had even een avondje nodig om te laten bezinken maar zat vandaag bij iemand in de auto voor een lange rit heel bewust mee te kijken en denken over hoe ik het zou doen... Zelfs dat was anders. Er is wel een knop omgegaan en ik heb wel zin om die laatste lessen te gaan knallen!

Lief al die berichfen nog! Ik sta er heel positief in en heb heel helder waar ik nog te onzeker over ben en me dus op zou willen (moeten) focussen. Nu hopen dat de wachttijden niet te lang zijn zodat ik daar gericht mee aan de slag kan en dat papiertje binnen kan slepen. Ik vind t heel prettig dat ik niet bang ben om te rijden of dat ik dat niey zou kunnen, die angst is er wel heel lang geweest. Mijn angst is echt voor het meetmoment. Dit keer tijdig de stresspillen uitproberen zodat ik iets vindt wat helpt!