Van welke levensbepalende beslissing heb je spijt?

13-06-2022 10:42 108 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had gisteravond een gesprek met een vriendin. Ze vertelde dat ze eigenlijk spijt heeft van haar scheiding een aantal jaar geleden. Ze is toen bij haar man weg gegaan omdat ze dacht dat ze iemand kon vinden die beter bij haar past. Maar achteraf zegt ze te beseffen dat ze onrealistische eisen stelde en dat haar ex eigenlijk toch wel een heel geschikt exemplaar was. Ze is nu nog steeds single, wil zich graag settelen maar dat lukt dus niet. We denkt er vaak aan hoe haar leven er nu uit had kunnen zien als ze bij hem gebleven was.

Ik merk dat haar verhaal echt indruk om mij heeft gemaakt. Ik kan zelf niet echt een soortgelijke situatie bedenken. Het enige waar ik spijt van heb is misschien de studie die ik heb gedaan heb. Maar goed, ik kan altijd alsnog een andere studie doen als ik echt zou willen.

Ik ben benieuwd of jullie beslissingen hebben genomen die toch niet goed uit hebben gepakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ik niet een lange tijd ben gaan reizen. Had best veel spaargeld toen ik begin 20 was. Nu komt het er niet meer van. Heb inmiddels wel veel van de wereld gezien gelukkig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cougar1975 schreef:
13-06-2022 12:41
Dat ik niet verder ben gaan leren.

Na de lbo gestopt met school, ik wilde geld verdienen...

Na 30 jaar een baan op HBO niveau, daar heb ik keihard voor geknokt. Als ik toen door had gezet...
Wat houd je nu tegen als ik vragen mag?
Alle reacties Link kopieren Quote
En ook mijn studie. Heb daar niets aan gehad. Ik ben totaal iets anders gaan doen qua werk. Maar daar ben ik wel tevreden mee gelukkig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ik mijzelf niet eerder heb laten diagnosticeren. Het leven had niet zo moeilijk hoeven zijn hoe het nu geweest is. Met wat meer handvatten had ik meer ruimte gekregen en eerder mijn plek kunnen vinden. Ik had mezelf graag minder frustratie, onbegrip en eenzaamheid gegund.
lilalinda schreef:
13-06-2022 12:29
zou dat echt zo zijn? een mens maakt ook bewust een keuze voor een studie
Degene die ik koos, was misschien niet de verstandigste keus, maar wel eentje, waar ik toch gelukkig van werd
misschien was HTS slimmer geweest, maar was ik niet gelukkiger geweest?
Nou, dit mens maakte destijds niet bewust een keuze voor een studie. Ik had me nergens in verdiept, was naar 1 open dag gegaan en heb maar wat gekozen. Geen enkel benul van wat dat later voor mijn werkende leven zou betekenen.

Ik was helemaal niet toe aan dat soort beslissingen toen. Ik wilde vooral een leuke studententijd. Een tussenjaar om even rustig na te denken was voor mij ook goed geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet samen te vatten in één event, maar als ik nu een jaartje opnieuw had mogen doen dan was dat mijn 18/19e jaar. Vooral omdat ik toen niet écht een keuze heb gemaakt.

Ik ging een studie doen die me ''wel leuk'' leek. Die ik achteraf ook met veel vrijheid en gemak heb weten af te ronden en die me nu een goed betaalde baan geeft, maar ik heb nooit écht mezelf verdiept in wat ik precies wilde met mijn leven en wat bij mij past. Ik heb nu daardoor nu een baan in de financiele sector die niet echt heel persoonlijk is : het verloop is hoog, mensen (collega's) hebben niet écht een binding met deze functie/de werkgever en je merkt in deze sector wel echt dat dit geen sector is waar mensen bewust naartoe hebben gewerkt, maar meer eentje waar mensen min of meer toevallig in terecht zijn gekomen en nu in blijven hangen omdat het wel lekker betaalt. Dat heeft op zichzelf wel voordelen, maar doet toch wat met je werkbeleving.

Zelfde geldt voor de studententijd an sich : ik wilde nooit helemaal kopje-onder in het studentenleven, en heb mijn studentenleven dus doorgebracht met één been in de studentenstad en de andere been nog in het dorp waar ik ben opgegroeid. Waardoor ik eigenlijk niets tastbaars uit mijn studentenleven heb overgehouden qua vrienden of sociale contacten. Al moet ik ook zeggen : achteraf is makkelijk praten. Voelde me ook nooit zo op mijn gemak bij toch al vrij gauw pretentieus studentengedoe.
Ik ben wel vaak bang voor levensveranderende beslissingen en daardoor stel ik het (te?) lang uit, maar gek genoeg heb ik als ik terugkijk niet echt spijt van dingen (ook niet dat uitstellen). Ik heb toch een beetje het gevoel dat het zo is gelopen als het had moeten lopen en wie weet wat er was gebeurd als ik het anders had gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Veel mensen hebben spijt van wat ze niet (of te laat) hebben gedaan, lees ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Studie keuze, niet verder geleerd in wat ik wel leuk vond. Dat doe ik nu grotendeels wel dat werk maar heb niet voor alles de juiste papieren dus dat is soms nog wel een dingetje. Ben wel zelfstandige dus werkervaring en aanbevelingen door opdrachtgevers waar ik mee gewerkt heb en werk wat ik kan laten zien helpen me vaak verder dan de juiste papiertjes hebben. Dat is dan zakelijk gezien.

Persoonlijk.. niet echt andere keuzes meer dingen meer gedaan hebben wetende wat ik nu weet als in nog meer contact met familie (vader. moeder, zus) aangezien ik ze helaas alle 3 niet meer heb
Geniet van vandaag want je weet nooit of morgen je gegeven is...
Alle reacties Link kopieren Quote
daantje24 schreef:
13-06-2022 13:04
[...]
Ik ging een studie doen die me ''wel leuk'' leek. Die ik achteraf ook met veel vrijheid en gemak heb weten af te ronden en die me nu een goed betaalde baan geeft, maar ik heb nooit écht mezelf verdiept in wat ik precies wilde met mijn leven en wat bij mij past. Ik heb nu daardoor nu een baan in de financiele sector die niet echt heel persoonlijk is : het verloop is hoog, mensen (collega's) hebben niet écht een binding met deze functie/de werkgever en je merkt in deze sector wel echt dat dit geen sector is waar mensen bewust naartoe hebben gewerkt, maar meer eentje waar mensen min of meer toevallig in terecht zijn gekomen en nu in blijven hangen omdat het wel lekker betaalt. Dat heeft op zichzelf wel voordelen, maar doet toch wat met je werkbeleving.

[...]
Dat is wel herkenbaar, ik zit in een vergelijkbare hoek. Ik wist niet wat ik echt wilde en de dingen die ik leuk vond, waren of heel ver weg of heel specialistisch. Ik kreeg bij de keuze ook niet echt hulp vanuit huis of zo. Nu heeft het best goed uitgepakt, want ik heb hierdoor wel bepaalde dingen kunnen doen en kansen kunnen pakken die heel gaaf zijn. Maar het werk zelf vind ik echt dodelijk saai. Dus nu aan het orienteren op iets anders. :cheer2:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
13-06-2022 12:53
Nou, dit mens maakte destijds niet bewust een keuze voor een studie. Ik had me nergens in verdiept, was naar 1 open dag gegaan en heb maar wat gekozen. Geen enkel benul van wat dat later voor mijn werkende leven zou betekenen.

Ik was helemaal niet toe aan dat soort beslissingen toen. Ik wilde vooral een leuke studententijd. Een tussenjaar om even rustig na te denken was voor mij ook goed geweest.
ik denk, dat veel mensen het leven erg overkomt. Je kiest een studie die je kent, je kunt ze niet allemaal op een rijtje zetten en een hele bewuste keus maken
En wat weet je nou op je 15e, als je een profiel/pakket kiest??
Er zou wat meer flexibiliteit moeten zitten, na je 25e om opnieuw een keus te maken
PizzaVreter schreef:
13-06-2022 12:03
Dat is absoluut niet waar, ik ben 45 hoogstgenoten opleiding op papier is mbo nivo 2 en ik ben begonnen aan de OU informatica. Wiskunde heb ik gratis op peil gebracht via de khanacademy.org. Ik heb met hangen en wurgen "Inleiding informatiekunde" gehaald en ik ga de module "Inleiding informatica" opnieuw doen. Mijn struikelblok was en is, leren leren iets wat ik pas een maand geleden ben gaan uitzoeken ;-D . Als ik het kan, kan jij het helemaal :)
Ja wellicht. En anders straks weer fijn spijt dat ik die stap nu niet heb genomen, haha!

Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
lilalinda schreef:
13-06-2022 13:12
ik denk, dat veel mensen het leven erg overkomt. Je kiest een studie die je kent, je kunt ze niet allemaal op een rijtje zetten en een hele bewuste keus maken
En wat weet je nou op je 15e, als je een profiel/pakket kiest??
Er zou wat meer flexibiliteit moeten zitten, na je 25e om opnieuw een keus te maken
Ik ben op mn 25e weer gaan studeren, vanuit een studentenkamer, naast een (stomme) baan. Dat was toen al niet makkelijk maar nu kan bijna niemand dat meer ivm het instellingscollegegeld
madamejean wijzigde dit bericht op 13-06-2022 13:22
2.43% gewijzigd
granny71 schreef:
13-06-2022 12:01
Wat niet?
Er zit nikkel in ,in sieraden al jaren verboden omdat 95% van de mensheid er allergisch voor is. Bayer vond het wel een goed idee om dat in een permanent medisch implantaat te stoppen.
Omdat er vezels in zitten die voor een ontstekingsreactie moeten zorgen (zodat de boel dichtgroeit) maar die ontstekingsreactie stopt niet waardoor het lichaam dus constant aan het vechten is tegen die ontsteking.
Bij mij heeft het geresulteerd in een lichaam dat tegen zichzelf aan het vechten was en mijn zenuwen zijn daar het slachtoffer van geworden (polyneuropathie)

Mocht je meer willen weten kan je op Netflix de documantaire "The bleeding edge" bekijken en bij Radar "The implant files"

In Amerika heef6t Bayer inmiddels al geschikt voor 3.1 miljard na een claim van 30.000 slachtoffers
Vreselijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
jeetje bizar hoeveel studiekeuzes er niet goed gemaakt worden. eigenlijk zou daar meer aandacht voor moeten komen. toch zonde dat zoveel mensen niet op hun plek zitten of veel moeite moeten doen om het alsnog te gaan doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
lilalinda schreef:
13-06-2022 13:12
ik denk, dat veel mensen het leven erg overkomt. Je kiest een studie die je kent, je kunt ze niet allemaal op een rijtje zetten en een hele bewuste keus maken
En wat weet je nou op je 15e, als je een profiel/pakket kiest??
Er zou wat meer flexibiliteit moeten zitten, na je 25e om opnieuw een keus te maken
Zeker.
Het nadeel is vaak dat weer volledig gaan studeren gewoon lastig is ivm de lasten die je vaak al hebt, naast het verhoogde collegegeld. Daarom kijk ik nu naar een traineeship. Een opleiding maar wel een inkomen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Beetje zoals Granny71: Ik ben ook gehandicapt geraakt na een medische fout. Ik had achteraf nog veel harder moeten vechten om artsen te laten luisteren naar mijn voorgevoel. Maar ik werd keer op keer weggezet als aansteller (even kort door de bocht). Achteraf had ik meer op mijn strepen moeten staan. Uiteindelijk bij een goede arts terecht gekomen en vanwege zijn doortastende optreden is voor nu een dwarslaesie voorkomen. Maar geen garantie voor de toekomst. Maar heb wel dagelijks (en vooral in de nachten) te maken met hevige zenuwpijnen. Ik heb een rolstoel nodig om mijn leven zo normaal mogelijk in te kunnen vullen. Allerlei aanpassingen in mijn leven. Heb gesprekken gehad met artsen of ze alsjeblieft mijn benen willen amputeren vanwege de zenuwpijnen, maar dat lost het niet op. Ik heb soms spijt dat ik niet nog verder gezocht hebt naar een goede arts destijds.
Tegelijkertijd geeft mijn leven nu meer rust met mijn gezin, aangezien ik dit nu niet met werk hoef te combineren. Ik kan meer focussen op thuis. En daar probeer ik het zo fijn mogelijk te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn leven is bepaald niet zonder obstakels verlopen en ik heb lang niet alles bereikt wat ik misschien wel had kunnen bereiken, maar ik heb nergens spijt van. Spijt impliceert wat mij betreft dat ik het destijds beter had kunnen doen, maar dat is niet zo. Ik wist toen gewoon nog niet wat ik nu weet en deed ook maar mijn best.
lilalinda schreef:
13-06-2022 13:12
ik denk, dat veel mensen het leven erg overkomt. Je kiest een studie die je kent, je kunt ze niet allemaal op een rijtje zetten en een hele bewuste keus maken
En wat weet je nou op je 15e, als je een profiel/pakket kiest??
Er zou wat meer flexibiliteit moeten zitten, na je 25e om opnieuw een keus te maken
Ik heb in 8 vakken eindexamen gedaan (dit is jaren 90, misschien is 8 vakken nu normaal, toen was het 7), alles om zoveel mogelijk open te laten. Daarna een brede studie, alles om maar een gerichte keuze voor me uit te schuiven. Ach ja, ik ben nog steeds niet heel daadkrachtig.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 13-06-2022 13:25
0.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ik na het overlijden van mijn moeder bij mijn vader ben gaan wonen.
Ze had in haar testament geregeld dat ik bij een van haar zussen terecht zou komen. Toen werd dat gezien als "wraak van een rancuneuze ex", dus mijn vader vocht het aan. Achteraf gezien wist mijn moeder héél goed wat ze deed. Er is niks "ergs" gebeurd, maar ik ben wel veel tekort gekomen waardoor ik echt een aantal jaren heel erg in de knoop heb gezeten.

Als ik had geweten dat er andere opties waren dan óf vader, óf tante, had ik het wel geweten. Maar ik wist niet beter en koos voor dat wat voor de buitenwereld het meest logische was. Ze hadden me beter (zeker de eerste jaren) op neutraal gebied kunnen plaatsen. In een pleeggezin of bij vrienden.

Studiekeuze heb ik gelukkig wel goed gemaakt :)
s7rin wijzigde dit bericht op 13-06-2022 13:28
31.11% gewijzigd
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
sneeuwvrouw schreef:
13-06-2022 13:15
jeetje bizar hoeveel studiekeuzes er niet goed gemaakt worden. eigenlijk zou daar meer aandacht voor moeten komen. toch zonde dat zoveel mensen niet op hun plek zitten of veel moeite moeten doen om het alsnog te gaan doen.
Dat is altijd al bekend, maar ik geef toe, ik stond nou ook niet erg open voor dergelijke informatie. Dus spijt, ja, maar ik weet ook dat er met mij geen land te bezeilen was. Mijn ouders hebben me met veel moeite naar open dagen kunnen sturen. En dan kwam ik thuis met een linnen tasje vol info waar ik nooit meer in keek. Samen met m’n ouders wilde ik absoluut niet.
Er is een heel mooi boek van Bronnie Ware, een verpleegster die langere tijd stervende mensen verzorgde. Het boekje gaat over de 5 dingen waar mensen het meeste spijt van hebben aan het einde van hun leven.
Echt de moeite waard.
Alle reacties Link kopieren Quote
_melon schreef:
13-06-2022 11:20
Het zal niet echt echt levensbepalend zijn, maar toen mijn vader 10 jaar geleden overleed was ik nog behoorlijk jong. We konden toen na het overlijden een afspraak krijgen met de neuroloog om de scans te bekijken en wat meer uitleg te krijgen over wat er gebeurt was. Niemand van mijn familie wilde dat en ik was nog jong en durfde niet te zeggen dat ik wel wilde en ik wilde niet alleen. Daar heb ik wel spijt van, ik had het toch graag willen weten.
het is vast al gezegd: maar dat kan nog steeds. Neem contact op met de arts, indien hij niet meer daar werkt vraag na hoe je meer informatie kan krijgen.
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
Alle reacties Link kopieren Quote
Griebus67 schreef:
13-06-2022 13:19
Mijn leven is bepaald niet zonder obstakels verlopen en ik heb lang niet alles bereikt wat ik misschien wel had kunnen bereiken, maar ik heb nergens spijt van. Spijt impliceert wat mij betreft dat ik het destijds beter had kunnen doen, maar dat is niet zo. Ik wist toen gewoon nog niet wat ik nu weet en deed ook maar mijn best.
En ik denk dat daarin het verschil zit voor mij; ik had al jarenlang een voorgevoel. Benoemde dat ook steeds bij de artsen. Werd weggewuifd. Daarin zit mijn spijt: niet mijn voorgevoel gevolgd hebben totdat een arts luisterde. Zonder voorgevoel zou spijt er voor mij ook niet zijn, denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
13-06-2022 13:22
Ik heb in 8 vakken eindexamen gedaan (dit is jaren 90, misschien is 8 vakken nu normaal, toen was het 7), alles om zoveel mogelijk open te laten. Daarna een brede studie, alles om maar een gerichte keuze voor me uit te schuiven. Ach ja, ik ben nog steeds niet heel daadkrachtig.
ik heb zowel HBO als WO gedaan, twee studies afgerond
en eigenlijk wel gelukkig en goed terechtgekomen.
Maar ook mijn CV bestaat niet uit hele bewuste keuzes voor banen, op een bepaald moment neem je ook de baan aan, die je aangeboden krijgt

en ik zie het nu bij mijn kinderen weer, die kiezen ook meer wat op hun pad komt

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven