Psyche
alle pijlers
Veel nare herinneringen /beelden
zondag 10 maart 2024 om 06:52
Ik heb vorig jaar een dwangopname gehad die nogal traumatiserend was. Om wat ik zelf meemaakte, maar vooral omdat ik getuige was van hoe er met anderen werd omgegaan.
Zo heb ik meegemaakt dat een groepsgenoot zichzelf in brand stak, ik zag dat gebeuren. Medewerkers grepen pas in toen haar trui begon te fikken. Omdat ik zo angstig was, werd ik in de separeer gestopt. Diezelfde groepsgenoot stormde de volgende dag de woonkamer in om te schreeuwen dat ze zichzelf van kant ging maken. En ik moest samen met een ander groepsgenootje de leiding gaan waarschuwen.
Verder was er een jonge vrouw, ik schat haar 21, die voortdurend in de separeer zat. Af en toe was ze een kwartiertje op de groep. En iemand die eigenlijk in een verpleeghuis hoorde, omdat ze zware hersenbeschadiging had opgelopen na een suïcidepoging. Ze praatte alleen maar luid in zichzelf, heel onsamenhangend.
Tijdens deze opname waarin ik tussen de jonge meiden zat, sprong ik voortdurend voor iedereen in de bres. Ook toonde ik belangstelling en probeerde anderen te helpen. Omdat de zorgverleners dit af lieten weten onder het mom 'autonomie bevorderend beleid'. En eigenlijk niks deden.
Ik merk dat ik mij zo machteloos voelde. Toen al, maar ook nu ik weg ben. Want laatste hoorde ik dat een oud groepsgenootje, met wie ik goed kon, zelfmoord heeft gepleegd in de instelling. Twee weken geleden hoorde ik dat.
Ook is deze instelling in opspraak geraakt. Er zijn 2 grote artikelen in een landelijke krant geplaatst vanwege de vele misstanden en langdurige opsluiting in isoleercellen. En sindsdien zijn de flashbacks verergerd, en ook de gedachte dat ik mensen had moeten redden. En dat dat niet gelukt is, daarover voel ik zoveel schuldgevoel. Wie weet dat ik die groepsgenoot had kunnen helpen, dat ze nog leefde.
Het moeilijke is ook dat ik niks aan die opname heb gehad, terwijl dit werd gezien als laatste redmiddel. Eigenlijk zijn sindsdien mijn problemen nog meer verergerd en heb ik geen hulp. Ik heb me wel opnieuw aangemeld voor hulp, maar dan was de reactie; "oh, maar je bent al bij die instelling geweest, dus we kunnen niks meer voor je doen." Of dat mijn problemen te complex zijn.
Terwijl ik daar amper behandeling heb gehad. Zeg maar gerust niks.
Ik voel woede, angst, onmacht en het slaat vaak naar binnen.
Dan krijg ik een paniekaanval of beschadig mezelf. Of ik verdoof met drank of slaapmedicatie.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat deze herinneringen vervagen?
Zo heb ik meegemaakt dat een groepsgenoot zichzelf in brand stak, ik zag dat gebeuren. Medewerkers grepen pas in toen haar trui begon te fikken. Omdat ik zo angstig was, werd ik in de separeer gestopt. Diezelfde groepsgenoot stormde de volgende dag de woonkamer in om te schreeuwen dat ze zichzelf van kant ging maken. En ik moest samen met een ander groepsgenootje de leiding gaan waarschuwen.
Verder was er een jonge vrouw, ik schat haar 21, die voortdurend in de separeer zat. Af en toe was ze een kwartiertje op de groep. En iemand die eigenlijk in een verpleeghuis hoorde, omdat ze zware hersenbeschadiging had opgelopen na een suïcidepoging. Ze praatte alleen maar luid in zichzelf, heel onsamenhangend.
Tijdens deze opname waarin ik tussen de jonge meiden zat, sprong ik voortdurend voor iedereen in de bres. Ook toonde ik belangstelling en probeerde anderen te helpen. Omdat de zorgverleners dit af lieten weten onder het mom 'autonomie bevorderend beleid'. En eigenlijk niks deden.
Ik merk dat ik mij zo machteloos voelde. Toen al, maar ook nu ik weg ben. Want laatste hoorde ik dat een oud groepsgenootje, met wie ik goed kon, zelfmoord heeft gepleegd in de instelling. Twee weken geleden hoorde ik dat.
Ook is deze instelling in opspraak geraakt. Er zijn 2 grote artikelen in een landelijke krant geplaatst vanwege de vele misstanden en langdurige opsluiting in isoleercellen. En sindsdien zijn de flashbacks verergerd, en ook de gedachte dat ik mensen had moeten redden. En dat dat niet gelukt is, daarover voel ik zoveel schuldgevoel. Wie weet dat ik die groepsgenoot had kunnen helpen, dat ze nog leefde.
Het moeilijke is ook dat ik niks aan die opname heb gehad, terwijl dit werd gezien als laatste redmiddel. Eigenlijk zijn sindsdien mijn problemen nog meer verergerd en heb ik geen hulp. Ik heb me wel opnieuw aangemeld voor hulp, maar dan was de reactie; "oh, maar je bent al bij die instelling geweest, dus we kunnen niks meer voor je doen." Of dat mijn problemen te complex zijn.
Terwijl ik daar amper behandeling heb gehad. Zeg maar gerust niks.
Ik voel woede, angst, onmacht en het slaat vaak naar binnen.
Dan krijg ik een paniekaanval of beschadig mezelf. Of ik verdoof met drank of slaapmedicatie.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat deze herinneringen vervagen?
ravena wijzigde dit bericht op 10-03-2024 07:04
0.88% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 07:26
[...]
Je zult toch hier op het Viva topic toch wel heel vaak van Emdr gehoord hebben ?
Je zult toch hier op het Viva topic toch wel heel vaak van Emdr gehoord hebben ?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 10-03-2024 17:57
Reden: Tenzij je haar behandelaar/verpleegkundig bent geweest kun je hier geen uitspraken over doen. Laten we het gevoel van Ravena hierin gewoon serieus nemen. Gevoel is immers altijd subjectief.
Reden: Tenzij je haar behandelaar/verpleegkundig bent geweest kun je hier geen uitspraken over doen. Laten we het gevoel van Ravena hierin gewoon serieus nemen. Gevoel is immers altijd subjectief.
61.90% gewijzigd
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
zondag 10 maart 2024 om 07:41
zondag 10 maart 2024 om 09:03
Jij hebt in een instelling gewerkt waar dit naar jouw zeggen niet aan de orde was. TO heeft in een instelling gezeten waar zij dit wel ervaren heeft en er volgens haar beleving zeker niet beter uit is gekomen. Waarom trek je het verhaal van TO in twijfel?
TO Vraag opnieuw hulp en leg uit waarom deze instelling voor jou niet heeft gewerkt
moderatorviva wijzigde dit bericht op 10-03-2024 17:58
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
21.25% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 09:12
Theeleutje schreef: ↑10-03-2024 09:03Jij hebt in een instelling gewerkt waar dit naar jouw zeggen niet aan de orde was. TO heeft in een instelling gezeten waar zij dit wel ervaren heeft en er volgens haar beleving zeker niet beter uit is gekomen. Waarom trek je het verhaal van TO in twijfel?
TO Vraag opnieuw hulp en leg uit waarom deze instelling voor jou niet heeft gewerkt
Een loepje kan in dit geval verhelderend werken.
zondag 10 maart 2024 om 09:21
Ik zie dat jij het bent. Zoek weer contact met één van de organisaties die nu bij jou betrokken is en vertel je hele verhaal. Vertel dat je traumaverwerking en een eigen plek nodig hebt. En werk mee in wat ze voorstellen. Want ze kunnen het niet voor jou doen.
Ben je bereikbaar voor de organisaties die jou kunnen helpen?
Ben je bereikbaar voor de organisaties die jou kunnen helpen?
zondag 10 maart 2024 om 09:29
Heeft je vertrouwen in de zorg hierdoor een deuk opgelopen?
Krijg je nu zorg en kan je je daar open en kwetsbaar opstellen?
(Ik vind zelf dat er erg makkelijk gezegd wordt dat je je afhankelijk van een nieuwe zorgverlener moet opstellen, als je vertrouwen zo’n knauw heeft gekregen)
Ik denk dat je er goed aan doet om ervaringsdeskundigen op te gaan zoeken. Daarmee bedoel ik geschoolde ervaringsdeskundigen, die hier hun werk van hebben gemaakt. En dan het liefst iemand met ervaring met jeugdzorg.
Sommige GGZ-instellingen hebben ervaringsdeskundigen in dienst, daar kan je naar vragen. En er zijn ook steden die werken met ervaringsdeskundige maatjes / inloopcafe’s. Weet dat je niet alleen bent
.
Krijg je nu zorg en kan je je daar open en kwetsbaar opstellen?
(Ik vind zelf dat er erg makkelijk gezegd wordt dat je je afhankelijk van een nieuwe zorgverlener moet opstellen, als je vertrouwen zo’n knauw heeft gekregen)
Ik denk dat je er goed aan doet om ervaringsdeskundigen op te gaan zoeken. Daarmee bedoel ik geschoolde ervaringsdeskundigen, die hier hun werk van hebben gemaakt. En dan het liefst iemand met ervaring met jeugdzorg.
Sommige GGZ-instellingen hebben ervaringsdeskundigen in dienst, daar kan je naar vragen. En er zijn ook steden die werken met ervaringsdeskundige maatjes / inloopcafe’s. Weet dat je niet alleen bent
.
zondag 10 maart 2024 om 09:56
Jij wil heel graag voor iedereen zorgen en iedereen redden.
Maar dat kan pas als je zelf goed bent gered. En je thuis situatie (loepje) is verre van veilig op dit moment.
Dus eerst een eigen plek vinden. Fysiek jezelf redden.
Dan pas jezelf psychisch redden.
Ik pak verder zelf de bingo kaart er vast bij voor alle mitsen, maren en bezwaren die maken dat je blijft zitten waar je zit.
Maar dat kan pas als je zelf goed bent gered. En je thuis situatie (loepje) is verre van veilig op dit moment.
Dus eerst een eigen plek vinden. Fysiek jezelf redden.
Dan pas jezelf psychisch redden.
Ik pak verder zelf de bingo kaart er vast bij voor alle mitsen, maren en bezwaren die maken dat je blijft zitten waar je zit.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 10 maart 2024 om 10:01
zondag 10 maart 2024 om 10:03
Theeleutje schreef: ↑10-03-2024 10:01Loepen of niet loepen, iemand zijn verhaal afdoen als niet waar is gewoon not done
Het is iemand zijn ervaring en niemand heeft het recht om iemand zijn ervaring als onzin te bestempelen
Ik zeg niet dat het niet waar is.
Ik denk alleen dat het handig is om TO niet nog meer te voeden in haar problematiek.
zondag 10 maart 2024 om 10:29
Ik heb in meerdere instellingen gewerkt en nergens heb ik ervaren dat het personeel maar met de botte bijl op de patiënten losgaat.
In tegendeel, iedere patiënt werd serieus genomen, bij ieder probleem werd meegedacht, ik vind het niet prettig dat zorgende werkers zo afgeschilderd worden.
In tegendeel, iedere patiënt werd serieus genomen, bij ieder probleem werd meegedacht, ik vind het niet prettig dat zorgende werkers zo afgeschilderd worden.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
zondag 10 maart 2024 om 10:50
Niemand schildert alle medewerkers zo af. Dat jij het niet heb meegemaakt wil niet zeggen dat iemand geen andere ervaring mag delen, het wil ook niet zeggen dat het niet voorkomt. Kijk alleen maar naar de verhalen onlangs in het nieuws. Het komt helaas voor.Muselet schreef: ↑10-03-2024 10:29Ik heb in meerdere instellingen gewerkt en nergens heb ik ervaren dat het personeel maar met de botte bijl op de patiënten losgaat.
In tegendeel, iedere patiënt werd serieus genomen, bij ieder probleem werd meegedacht, ik vind het niet prettig dat zorgende werkers zo afgeschilderd worden.
rondstruiner1 wijzigde dit bericht op 10-03-2024 11:05
1.18% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 11:01
Het is duidelijk dat TO zich in een kwetsbare positie bevindt; hoe is ze geholpen met jouw reactie?Muselet schreef: ↑10-03-2024 10:29Ik heb in meerdere instellingen gewerkt en nergens heb ik ervaren dat het personeel maar met de botte bijl op de patiënten losgaat.
In tegendeel, iedere patiënt werd serieus genomen, bij ieder probleem werd meegedacht, ik vind het niet prettig dat zorgende werkers zo afgeschilderd worden.
Haar beleving mag er zijn (en die staat niet op zichzelf, kijk maar naar Jason Bhugwandass of Lijm de zorg). Net zo goed als de beleving van de professionals er mag zijn. Het is op geen enkele manier helpend om vanuit een gekrenkt ego t.o. TO te gaan staan en een beleving als niet waar af te schilderen. Wat wel helpt is een open dialoog waarbij je je verdiept in elkaars perspectief. Vind het eerlijk gezegd best een bijzondere reactie van iemand werkzaam uit de jeugdzorg.
(Bovendien heeft TO het nergens over een botte bijl en heeft ze heel respectvol de naam vd instelling niet genoemd. Ik heb geen zins de indruk dat ze haar topic schrijft om te “namen en shamen”).!
zondag 10 maart 2024 om 11:14
Muselet schreef: ↑10-03-2024 10:29Ik heb in meerdere instellingen gewerkt en nergens heb ik ervaren dat het personeel maar met de botte bijl op de patiënten losgaat.
In tegendeel, iedere patiënt werd serieus genomen, bij ieder probleem werd meegedacht, ik vind het niet prettig dat zorgende werkers zo afgeschilderd worden.
Ik werk zelf ook in de zorg. Niet in de psychiatrie, maar wel in de hoek van de zeer kwetsbare mensen uit de maatschappij. En ja, ik heb op een vorige plek wel degelijk wantoestanden en machtsmisbruik meegemaakt jegens cliënten. En dat begon met 2 vrij dominante collega's die een bepaalde houding en bejegening naar de cliënten aannamen, en de overgrote meerderheid ging dit gedrag kopiëren. Ervan overtuigd of aangeleerd gekregen, dat 'dit' de beste aanpak was. En anders deden ze het wel vanuit een soort van gehoorzaamheid. Dan ontstaat er een bepaalde afvlakking, hardheid en starheid. Krijgt men oogkleppen op. Zwaar ten nadele van de cliënten.
Dus nee, ik wil zeker zorgmedewerkers niet negatief afschilderen of over één kam scheren. Ik hoor er zelf immers ook bij. Maar wantoestanden die aangekaart worden, mogen wat mij betreft om te beginnen altijd serieus genomen worden, al dan niet onderzocht worden.
Edit: TO: vreselijk wat jij hebt meegemaakt. Sterkte.
zondag 10 maart 2024 om 12:04
Ja er zijn wantoestanden. Heel belangrijk dat daar aandacht voor is.
Deze TO heeft een topic lopen over onveiligheid in haar thuissituatie waarin ze niet de stappen zet die nodig zijn om haar situatie te verbeteren. Een topic over wantoestanden zal daar ook niet aan bijdragen. Sterker nog; het leidt alleen maar af en/of voedt het wantrouwen wat TO heeft naar instanties.
Deze TO heeft een topic lopen over onveiligheid in haar thuissituatie waarin ze niet de stappen zet die nodig zijn om haar situatie te verbeteren. Een topic over wantoestanden zal daar ook niet aan bijdragen. Sterker nog; het leidt alleen maar af en/of voedt het wantrouwen wat TO heeft naar instanties.
•
zondag 10 maart 2024 om 12:17
Daarom de tip om een ervaringsdeskundige begeleider te zoeken. Al deze problematiek versterkt elkaar en is volgens mij niet los van elkaar te zien. Mijn inziens heeft ze iemand nodig die ze kan vertrouwen, die haar hoort en kan bijstaan bij te nemen stappen. En een psycholoog of psychiater is mogelijk een stap te ver.Frizz schreef: ↑10-03-2024 12:04Ja er zijn wantoestanden. Heel belangrijk dat daar aandacht voor is.
Deze TO heeft een topic lopen over onveiligheid in haar thuissituatie waarin ze niet de stappen zet die nodig zijn om haar situatie te verbeteren. Een topic over wantoestanden zal daar ook niet aan bijdragen. Sterker nog; het leidt alleen maar af en/of voedt het wantrouwen wat TO heeft naar instanties.
Mbt thuissituatie kan het ook zinvol zijn om contact op te nemen met een organisatie als de “Blijf groep”. Hoor daar hele positieve verhalen over en zie een kennis met de dag krachtiger worden sinds ze daar ondersteuning krijgt (samen met “lotgenoten”).
zondag 10 maart 2024 om 12:52
Dit is veel te kort door de bocht. Je weet de (overige) problematiek van TO niet. Het is echt onzinnig om een behandeloptie te roepen, dat doe je bij medische klachten toch ook niet (volgens mij mag het dan niet eens hier)? Emdr kan echt niet zomaar overal en altijd (zonder risico op verdere ontregeling bijvoorbeeld).
Zeg dan gewoon dat je er geen verstand van hebt en dat ze moet overleggen met de huisarts of ze verwezen kan worden voor hulp.
zondag 10 maart 2024 om 13:10
Ik verbaas me er al geruime tijd over, over hoe er op dit forum met het advies 'emdr' rond gestrooid wordt, alsof het een hand vol pepernoten is, strooi maar rond.
Op een forum waarop diagnoses stellen en medische adviezen geven verboden zijn, verbaas ik me wel over hoe vaak ik deze term voorbij zie komen. Tussen aardappelen en de witlof door.
Ik vraag me oprecht af hoeveel van deze 'adviseurs' werkelijk kennis van zaken hebben. Hetzij op professioneel vlak, of vanuit eigen ervaringen.
Op een forum waarop diagnoses stellen en medische adviezen geven verboden zijn, verbaas ik me wel over hoe vaak ik deze term voorbij zie komen. Tussen aardappelen en de witlof door.
Ik vraag me oprecht af hoeveel van deze 'adviseurs' werkelijk kennis van zaken hebben. Hetzij op professioneel vlak, of vanuit eigen ervaringen.
zondag 10 maart 2024 om 13:14
[...] het gaat nu eenmaal niet overal goed. En dit mag ook naar buiten worden gebracht. Kinderachtige reactie van jou.Muselet schreef: ↑10-03-2024 10:29Ik heb in meerdere instellingen gewerkt en nergens heb ik ervaren dat het personeel maar met de botte bijl op de patiënten losgaat.
In tegendeel, iedere patiënt werd serieus genomen, bij ieder probleem werd meegedacht, ik vind het niet prettig dat zorgende werkers zo afgeschilderd worden.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 10-03-2024 17:31
Reden: Onnodig
Reden: Onnodig
3.41% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 13:23
zondag 10 maart 2024 om 13:39
Dat is precies de bedoeling.
•
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
