Voor jezelf zorgen wanneer iedereen een beroep op je doet

28-12-2022 12:45 36 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is waar ik momenteel enorm tegenaan loop. Mijn man is door een ongeluk zeer beperkt en zit nu 4 weken thuis. Kan zelf naar de wc lopen met krukken maar verder kan hij bijna niks. Vooropgesteld: voor hem is dit vreselijk, het komt goed maar duurt een paar maanden. 2 kids van 9 en 5 die vakantie hebben. Ik zorg voor iedereen, ik ren en vlieg, alles komt op mij neer. Ik kan veel, ik ben een 'zorger' waardoor ik het met liefde doe en tegelijkertijd breekt het me op. Het gevoel dat je keihard weg wilt rennen maar je niet wegkan want iedereen is afhankelijk van je.
Het beklemt me, het benauwd me. Man elke dag thuis ben ik niet gewend, hij irriteert me en dat is niet fair naar hem toe, hij kan er niets aan doen. Hij gaat morgen een dag naar z'n ouders, voor hem en voor mij moet hij even weg.
Mijn kinderen vervelen zich snel, roepen veel mama, zitten elkaar in de haren. Vriendjes en vriendinnetjes die veel weg zijn waardoor ze veel samen zijn thuis. Ze waren ook erg toe aan vakantie. Bso is hier niet open. Af en toe naar opa en oma, maar ze willen niet logeren. Oudste heeft een traumatische logeerervaring gehad afgelopen zomer en is doodsbang als ze zonder papa of mij ergens in het donker is. Heel begrijpelijk, en tegelijkertijd zo onhandig.
Ik ben prikkelbaar, ze irriteren me door hun geluid, gekibbel, ipad en tv geluiden. Ik ben overprikkeld en ik weet niet hoe tot rust te komen. Ik slaap goed, dat is ook het enige moment dat ik alleen ben in stilte. Ik ben geen moment meer alleen, wat ik zo fijn vind en nodig heb. En ik ben moe, niet fysiek moe maar geestelijk wel. Ik sta altijd aan en ik vind dat zo vermoeiend.

Dit moest ik even van me afschrijven....
Hoe kan ik voor mezelf zorgen? Ik kan het even niet meer bedenken, omdat er voor m'n gevoel geen opties voor zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel veel sterkte TO :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Oppas inhuren en iets leuks gaan doen.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat rot! Kunnen de kinderen niet met vader mee naar diens ouders? Dan is papa er toch ook bij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Griebus67 schreef:
28-12-2022 12:49
Wat rot! Kunnen de kinderen niet met vader mee naar diens ouders? Dan is papa er toch ook bij.
Dat kan, maar die mensen zijn hoogbejaard en kinderen kunnen daar niets. Dat levert alleen maar verveling en gedoe op. Opa en oma hebben de kinderen graag daar, maar een uurtje is de max.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe gedraagt je man zich? Net zoals die van 5 en 9?
Hij kan toch met de kinderen samen, rustig vanaf de bank, iets doen? Een spel, een film kijken, een puzzel doen. Weet ik veel. Iets.

Hij blijft een ouder, ook al is hij nu gehandicapt voorlopig.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
CleopatraVII schreef:
28-12-2022 12:48
Oppas inhuren en iets leuks gaan doen.
Deze had ik zelf ook kunnen bedenken. Is totaal niet in me opgekomen, zo vol zit m'n hoofd blijkbaar.
Man naar z'n ouders, oppas thuis. Die ga ik meteen vragen! Thanks
Was je al opgebrand toen dit allemaal gebeurde?
Kijk toch of je hulptroepen kunt inschakelen in huishouding bijvoorbeeld, man kan nog steeds oppassen en ga jij even wat voor je zelf doen, etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken je gevoel. Dikke knuffel voor jou.
Mijn man mankeert niks en draagt zn steentje bij, maar ik worstel met een angststoornis waardoor ik overallert ben en iedereen koest probeer te houden om de overprikkeling zoveel mogelijk weg te nemen.
Maar het is slopend.
Kunnen de kinderen smorgens alleen naar beneden,zodat jij zolang mogelijk in bed kan blijven? Drinken en krentebollen klaarzetten op het aanrecht. Dat helpt mij wel iets.
Zo heb ik even rust, en is de dag korter.

Ook heb ik al 30 kerstfilms gekeken met de kinderen. Lekker op de bank met chips en drinken, en ik kijk stiekem niet, maar keer me in mezelf.

Vandaag staat de woonkamer op de kop, is 1 grote tent. Daar gaan de kinderen zo (kant en klaar) pannenkoeken in eten en heb ik weer even rust.
Maar het is zwaar. 2 weken zijn lang.
Sterkte. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
28-12-2022 12:52
Hoe gedraagt je man zich? Net zoals die van 5 en 9?
Hij kan toch met de kinderen samen, rustig vanaf de bank, iets doen? Een spel, een film kijken, een puzzel doen. Weet ik veel. Iets.

Hij blijft een ouder, ook al is hij nu gehandicapt voorlopig.
Hij ligt veel op het bed in de woonkamer, of zit een de keukentafel. Ik vind dat hij meer kan doen met de kids, spelletje bijvoorbeeld. Ik merk aan hem dat hij ook wat gefrustreerd is, en ik ben ook een type die tot nu toe alles uit z'n handen neemt. Dat is mijn valkuil weet ik, maar het merendeel van de dag kan hij alleen maar liggen dus ik heb ook zeer weinig te verwachten van hem.
Dit levert spanning op, want ik heb nu 3 kinderen in huis
Dat is inderdaad super intensief en zwaar, ook al kan je man er niks aan doen, zeker in de vakantie.
Maar op deze leeftijd moeten ze het toch best een uur (of twee) per dag zonder jou kunnen stellen: spreek met je man af dat jij dan of even de deur uit gaat, of ongestoord ergens anders in huis bent zodat jij op kunt laden. Niemand heeft er wat aan als jij instort.
Voor de kinderen even checken of er ergens wel een vriendje beschikbaar is, anders voor volgende week?
En afspraken maken: we doen nu samen een spelletje, daarna gaan jullie zelf spelen. Zo proberen rust en overzicht in huis te hebben voor iedereen.
En een dikke knuffel voor jou, ik heb het ook zo nodig om af en toe alleen te zijn om op te laden!
Alle reacties Link kopieren Quote
miekemv schreef:
28-12-2022 12:53
Was je al opgebrand toen dit allemaal gebeurde?
Kijk toch of je hulptroepen kunt inschakelen in huishouding bijvoorbeeld, man kan nog steeds oppassen en ga jij even wat voor je zelf doen, etc.
Niet opgebrand, wel toe aan vakantie en rust. Drukke werkweken gehad, ik was vooral toe aan niksen en niets moeten. Laad ik altijd van op, kids naar de bso of spelen met vriendjes. Man die normaal gewoon buitenshuis werkt. Alleen al een dagje thuis rommelen laad ik van op. Dat is nu weggevallen.

Wekelijkse huishoud hulp hebben we. Daar zit mijn probleem ook niet. Laat mij maar een dagje alleen thuis alle was doen, muziekje aan, heerlijk. Dat geklungel. Nu is er elke dag geluid, rommel, herrie, eten maken, drinken pakken, het woordje mama. Het feit dat er elke dag mensen om me heen zijn, ik merk nu hoezeer ik gehecht ben aan alleen zijn en dat er niemand is
Alle reacties Link kopieren Quote
Kinderen duidelijke vaste structuur geven en zeggen dat ze moeten helpen nu.
Ze kunnen kleine taakjes doen. Kinderen helpen graag.

Schema op de koelkast hangen.
Vaste rusttijden instellen... Tussen 14 en 16 op je kamer spelen of rustig tv kijken, mama is dan op haar kamer of maakt een wandeling in de buurt.


Om de dag gaan we iets leuks doen of bijv elke dag na ontbijt samen een blokje om ( de eerste 3 x klagen ze daarna vragen ze wrom)
Ik deed altijd elk kind en ikzelf mogen een activiteit kiezen in de vakantie. Met zoon van 9 gingen we dan dus naar de mediamarkt elektronica bekijken....



Bouw tijd voor jezelf in.
In de ochtend is mama er om te knutselen, spelletjes te doen en s middags speel je zelf en doet mama huishouden
Papa leest voor om tijd x
Hij kan ook spelletjes doen lijkt me met ze?

Simpele rituelen deden het hier goed: eerste zaterdag kerstvakantie halen we een oliebol . 3e kerstdag kijken we foto's....
Om de dag eten we voor de tv in de kerstvakantie. Kerstavond slapen we in de woonkamer.

Verder qua huishouden: de lat 5 treden omlaag, dat komt later wel weer. Bestel hello fresh of bestel je boodschappen. Maak het je even makkelijk nu.

Vraag vriendinnen op de koffie met of zonder kinderen.. Dan ben je iig samen.

Laat los dat het altijd gezellig en soepel moet gaan. Dat is sws een leerproces.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook anderhalf jaar voor man moeten zorgen. Die kon ik niets behalve afwisselend lopen, zitten, liggen. Zware medicijnen, dus ook niet bepaald aanwezig. Het is gewoon echt niet leuk! Ik ben regelmatig dingen voor mezelf gaan doen als afleiding dat hielp zeker.
Heb geen kinderen, maar wat een ander al opperde: zoek een oppas. Dan kun je ook voor jezelf wat tijd nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
newspaper schreef:
28-12-2022 12:53
Deze had ik zelf ook kunnen bedenken. Is totaal niet in me opgekomen, zo vol zit m'n hoofd blijkbaar.
Man naar z'n ouders, oppas thuis. Die ga ik meteen vragen! Thanks
<3

En als je het fijn vindt om alleen thuis te zijn, kun je ook de oppas inhuren om met je kinderen een uitje te gaan doen als je man naar zijn ouders gaat. Dan komen je kinderen wellicht ook moe thuis en heb je meer rust.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben altijd alleenstaande ouder geweest dus ook als ik ziek was, en niet aan de beademing lag of totaal hulpeloos, moest ik gewoon voor de kinderen zorgen. Met alleen een loopbeperking gaat dat dus ook best, dus ik zou gewoon zelf een dagje er vandoor gaan. Vader redt zich wel met de kinderen. Die zijn oud genoeg om hun eigen broodje te smeren en een pizza in de oven te gooien.
Alle reacties Link kopieren Quote
madelief_124 schreef:
28-12-2022 12:57
Dat is inderdaad super intensief en zwaar, ook al kan je man er niks aan doen, zeker in de vakantie.
Maar op deze leeftijd moeten ze het toch best een uur (of twee) per dag zonder jou kunnen stellen: spreek met je man af dat jij dan of even de deur uit gaat, of ongestoord ergens anders in huis bent zodat jij op kunt laden. Niemand heeft er wat aan als jij instort.
Voor de kinderen even checken of er ergens wel een vriendje beschikbaar is, anders voor volgende week?
En afspraken maken: we doen nu samen een spelletje, daarna gaan jullie zelf spelen. Zo proberen rust en overzicht in huis te hebben voor iedereen.
En een dikke knuffel voor jou, ik heb het ook zo nodig om af en toe alleen te zijn om op te laden!
Dank voor je knuffel.
Ik voel me een zeikerd terwijl ik niet gehandicapt ben.

Ik ga echt wel een uurtje weg ofzo, maar dan doe ik boodschappen. Dat gaat ook door. In mijn hoofd moet er van alles gebeuren en moet ik veel plannen, zodat ik niets vergeet. Wat natuurlijk ook meespeelt is de tijd van het jaar, het kerstdiner op school, sinterklaas, verjaardag van jongste. Leuke dingen, maar ik was druk met de cadeaus, stond in de keuken en verscheen alleen op school. Daardoor was het al een drukke periode die we normaal samen doen maar nu alleen op mij neerkwam.
Dat maakt ook dat ik het nu extra zwaar vind.
Ik slaap uit, dat is lekker en kids redden zich dan goed beneden. Die rust pak ik al, het weegt momenteel niet op tegen de alertheid en gespannenheid die ik voel in m'n lijf de hele dag door
Alle reacties Link kopieren Quote
newspaper schreef:
28-12-2022 12:56
Hij ligt veel op het bed in de woonkamer, of zit een de keukentafel. Ik vind dat hij meer kan doen met de kids, spelletje bijvoorbeeld. Ik merk aan hem dat hij ook wat gefrustreerd is, en ik ben ook een type die tot nu toe alles uit z'n handen neemt. Dat is mijn valkuil weet ik, maar het merendeel van de dag kan hij alleen maar liggen dus ik heb ook zeer weinig te verwachten van hem.
Dit levert spanning op, want ik heb nu 3 kinderen in huis
Op bed in de woonkamer, schuif een tafel bij zijn bed en laat hem met de kinderen gaan Lego-en, tekenen, knutselen, verven, wat-dan-ook.
De aandacht naar de kinderen. Dan kun jij ook even jezelf weer horen denken.

Hij is alleen lichamelijk ziek, maar als hij wel in de woonkamer is, met de rest, kan hij ook (binnen zijn fysiek) participeren in de kerstvakantie.

En je oudste kan overal bij helpen. Je jongste ook. Die kan de tafel dekken en afruimen. Je oudste kan dat ook.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
En jij gaat nu elke dag even uit huis.
Ga even de stad in. Winkelen.
Het is ten slotte ook voor jou vakantie. Na de vakantie gaat het gewone leven weer van start.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Enorm bedankt voor jullie tips, meedenken en woorden. Dat had ik even nodig!
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik je vriendin was zou ik met liefde de kinderen een dagje of een middagje opvangen. Weet je omgeving wel dat je dat je het zo zwaar hebt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Twee koptelefoons, zodat de geluiden van iPad enz je minder storen.

Magnetronpopcorn en grote glazen meteen rietje, en elke dag kinderen een film laten kijken. Als feestje voor hun, en jij bekijkt per dag of je meekijkt of uit het raam gaat staren of de tuin gaat omspitten of watdanook.

Koop twee puzzels met veel stukjes en zo’n puzzeloprolkleed. Kinderen aan de puzzel en jij vrij. Ik ben trouwens maf genoeg om ze na het puzzelen die puzzel in een lijst te laten stoppen en een lijstversieractiviteit te organiseren. (Sterkte lijm, veren, glitters, meuk zoals happymailspeeltjes) (<— als dit aanslaat kun je ze ook nog een eigen rommelbewaardoos laten maken)

Heb je ze al nieuwjaarskaarten voor de hele familie/klas/wereld laten maken? Dat hoeft niet persé een knutselden te zijn. Adressen opzoeken en opschrijven kost ook tijd is ook leuk :)

Is het ook mogelijk om hún even naar de winkel te sturen? Even eruit met een doel. Puddingbroodjes of kattenbrokken, alles is goed.

Ultieme beloning: kinderen mogen elk bij een voet van vader de teennagels lakken :)
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vraag om hulp aan je omgeving. Kijk; nu doe je alles en dan gaan mensen daar ook vanuit dat jij dat allemaal kan. Zolang jij alle ballen in de lucht houdt en niks zegt, vinden mensen dat 'normaal'. Aan de bel trekken dus! En dat je vriend op krukken loopt, wil niet zeggen dat hij mentaal beperkt is dus hij kan ook gewoon meedenken en mensen opbellen om hulp in te schakelen.

Ga in ieder geval iedere dag even een halfuurtje in je eentje wandelen. En laat je kinderen af en toe een dagje bij vriendjes en vriendinnetjes spelen. Je geliefde kan ook een vriend uitnodigen, en dan ga jij lekker een dag naar de sauna of de stad in met een vriendin.

Je kunt het!
Alle reacties Link kopieren Quote
Kinderen mee naar buiten trekken en flink stuk wandelen. Overal zijn nu speurtochten te doen. Jij wandelt je hoofd leeg, Kinderen energie kwijt en ik merk dat ze eenmaal thuis dan ineens veel beter kunnen spelen.

Dat man niet mee kan betekent niet dat je et niet opuit kan. Desnoods laat je de kinderen uit in zo'n afschuwelijk krijspaleis, oordoppen in en lekker lezen (in sfeerverhogend tl licht, haha)
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
feow schreef:
28-12-2022 13:28
Twee koptelefoons, zodat de geluiden van iPad enz je minder storen.

Magnetronpopcorn en grote glazen meteen rietje, en elke dag kinderen een film laten kijken. Als feestje voor hun, en jij bekijkt per dag of je meekijkt of uit het raam gaat staren of de tuin gaat omspitten of watdanook.

Koop twee puzzels met veel stukjes en zo’n puzzeloprolkleed. Kinderen aan de puzzel en jij vrij. Ik ben trouwens maf genoeg om ze na het puzzelen die puzzel in een lijst te laten stoppen en een lijstversieractiviteit te organiseren. (Sterkte lijm, veren, glitters, meuk zoals happymailspeeltjes) (<— als dit aanslaat kun je ze ook nog een eigen rommelbewaardoos laten maken)

Heb je ze al nieuwjaarskaarten voor de hele familie/klas/wereld laten maken? Dat hoeft niet persé een knutselden te zijn. Adressen opzoeken en opschrijven kost ook tijd is ook leuk :)

Is het ook mogelijk om hún even naar de winkel te sturen? Even eruit met een doel. Puddingbroodjes of kattenbrokken, alles is goed.

Ultieme beloning: kinderen mogen elk bij een voet van vader de teennagels lakken :)
Jeetje wat een leuke ideeën heb jij🤗
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven