Psyche
alle pijlers
Voor jezelf zorgen wanneer iedereen een beroep op je doet
woensdag 28 december 2022 om 12:45
Dit is waar ik momenteel enorm tegenaan loop. Mijn man is door een ongeluk zeer beperkt en zit nu 4 weken thuis. Kan zelf naar de wc lopen met krukken maar verder kan hij bijna niks. Vooropgesteld: voor hem is dit vreselijk, het komt goed maar duurt een paar maanden. 2 kids van 9 en 5 die vakantie hebben. Ik zorg voor iedereen, ik ren en vlieg, alles komt op mij neer. Ik kan veel, ik ben een 'zorger' waardoor ik het met liefde doe en tegelijkertijd breekt het me op. Het gevoel dat je keihard weg wilt rennen maar je niet wegkan want iedereen is afhankelijk van je.
Het beklemt me, het benauwd me. Man elke dag thuis ben ik niet gewend, hij irriteert me en dat is niet fair naar hem toe, hij kan er niets aan doen. Hij gaat morgen een dag naar z'n ouders, voor hem en voor mij moet hij even weg.
Mijn kinderen vervelen zich snel, roepen veel mama, zitten elkaar in de haren. Vriendjes en vriendinnetjes die veel weg zijn waardoor ze veel samen zijn thuis. Ze waren ook erg toe aan vakantie. Bso is hier niet open. Af en toe naar opa en oma, maar ze willen niet logeren. Oudste heeft een traumatische logeerervaring gehad afgelopen zomer en is doodsbang als ze zonder papa of mij ergens in het donker is. Heel begrijpelijk, en tegelijkertijd zo onhandig.
Ik ben prikkelbaar, ze irriteren me door hun geluid, gekibbel, ipad en tv geluiden. Ik ben overprikkeld en ik weet niet hoe tot rust te komen. Ik slaap goed, dat is ook het enige moment dat ik alleen ben in stilte. Ik ben geen moment meer alleen, wat ik zo fijn vind en nodig heb. En ik ben moe, niet fysiek moe maar geestelijk wel. Ik sta altijd aan en ik vind dat zo vermoeiend.
Dit moest ik even van me afschrijven....
Hoe kan ik voor mezelf zorgen? Ik kan het even niet meer bedenken, omdat er voor m'n gevoel geen opties voor zijn.
Het beklemt me, het benauwd me. Man elke dag thuis ben ik niet gewend, hij irriteert me en dat is niet fair naar hem toe, hij kan er niets aan doen. Hij gaat morgen een dag naar z'n ouders, voor hem en voor mij moet hij even weg.
Mijn kinderen vervelen zich snel, roepen veel mama, zitten elkaar in de haren. Vriendjes en vriendinnetjes die veel weg zijn waardoor ze veel samen zijn thuis. Ze waren ook erg toe aan vakantie. Bso is hier niet open. Af en toe naar opa en oma, maar ze willen niet logeren. Oudste heeft een traumatische logeerervaring gehad afgelopen zomer en is doodsbang als ze zonder papa of mij ergens in het donker is. Heel begrijpelijk, en tegelijkertijd zo onhandig.
Ik ben prikkelbaar, ze irriteren me door hun geluid, gekibbel, ipad en tv geluiden. Ik ben overprikkeld en ik weet niet hoe tot rust te komen. Ik slaap goed, dat is ook het enige moment dat ik alleen ben in stilte. Ik ben geen moment meer alleen, wat ik zo fijn vind en nodig heb. En ik ben moe, niet fysiek moe maar geestelijk wel. Ik sta altijd aan en ik vind dat zo vermoeiend.
Dit moest ik even van me afschrijven....
Hoe kan ik voor mezelf zorgen? Ik kan het even niet meer bedenken, omdat er voor m'n gevoel geen opties voor zijn.
woensdag 28 december 2022 om 15:23
Hier helpt het om de kinderen eerst mee naar buiten te sleuren.
Daarna kunnen ze even zelf spelen.
Dan smiddags een samen activiteit te doen.
Daarna kunnen ze ook weer even zelf.
Twee keer een uur actief investeren scheelt mij enorm veel tijd de rest van de dag.
Ideen:
Geef ze schilderstape en laat ze autoroutes plakken over de vloer/banken/tafels. Help het eerste uur mee, daarna kunnen ze vaak nog tijdje verder.
Speurtocht/wandeltocht buiten samen.
Koekjes bakken die zij daarna versieren.
Wit douchegordijn over de tafel spannen/op de grond plakken en er gezamenlijk een playmobil/Lego landschap op tekenen/stiften.
Hier al hele Harry Potter werelden/ruimteplaneten/dorpen gehad zo.
De rommella op hun kamer uitzoeken.
Daarna zijn ze uren aan het spelen met alles wat ze ineens weer teruggevonden hebbben.
Grote ruilspel: stuur ze met iets kleins de deur uit en laat ze kijken of ze het kunnen ruilen voor iets beters. Hier mochten ze in de omringende straten waar ik iedereen kende aanbellen.
Geef ze allebei een ongekookt ei, en een bende knutselmateriaal/recyclemateriaal.
Van balonnen tot wc papier tot eierdozen.
Vertel ze dat jullie over twee uur de eieren uit het raam van boven laten vallen, wiens ei het overleefd krijgt een....
Zet een oude radio/dvdspeler/spelcomputer op tafel en schroef die met ze open.
Of beter, laat man dit met ze doen.
En ik zou met man overleggen dat je elke dag van x tot x de deur uit bent, en hij ze moet vermaken.
Of hij film met ze kijkt, een spel doet, ze voorleest, of ze laat vechten is zijn probleem.
Jij mag dan even loslaten.
Daarna kunnen ze even zelf spelen.
Dan smiddags een samen activiteit te doen.
Daarna kunnen ze ook weer even zelf.
Twee keer een uur actief investeren scheelt mij enorm veel tijd de rest van de dag.
Ideen:
Geef ze schilderstape en laat ze autoroutes plakken over de vloer/banken/tafels. Help het eerste uur mee, daarna kunnen ze vaak nog tijdje verder.
Speurtocht/wandeltocht buiten samen.
Koekjes bakken die zij daarna versieren.
Wit douchegordijn over de tafel spannen/op de grond plakken en er gezamenlijk een playmobil/Lego landschap op tekenen/stiften.
Hier al hele Harry Potter werelden/ruimteplaneten/dorpen gehad zo.
De rommella op hun kamer uitzoeken.
Daarna zijn ze uren aan het spelen met alles wat ze ineens weer teruggevonden hebbben.
Grote ruilspel: stuur ze met iets kleins de deur uit en laat ze kijken of ze het kunnen ruilen voor iets beters. Hier mochten ze in de omringende straten waar ik iedereen kende aanbellen.
Geef ze allebei een ongekookt ei, en een bende knutselmateriaal/recyclemateriaal.
Van balonnen tot wc papier tot eierdozen.
Vertel ze dat jullie over twee uur de eieren uit het raam van boven laten vallen, wiens ei het overleefd krijgt een....
Zet een oude radio/dvdspeler/spelcomputer op tafel en schroef die met ze open.
Of beter, laat man dit met ze doen.
En ik zou met man overleggen dat je elke dag van x tot x de deur uit bent, en hij ze moet vermaken.
Of hij film met ze kijkt, een spel doet, ze voorleest, of ze laat vechten is zijn probleem.
Jij mag dan even loslaten.
woensdag 28 december 2022 om 15:30
Nee dit is wel mijn valkuil, ik vind dat ik dit zelf moet en kan oplossen. Ik vind het sneu voor mijn man dus vind ik dat ik dit moet kunnen. Hulp vragen dus! Ik ben nu op het punt dat dit wel nodig is ja
woensdag 28 december 2022 om 15:41
Je kunt toch gewoon leuke dingen gaan doen. Of heb jij geen vakantie?
woensdag 28 december 2022 om 15:45
Maar je man kan toch wel iets met de kinderen doen? Spelletjes spelen, gamen, tv kijken, lego-en etc. En als ze chips of limonade nodig hebben kan die van 9 dat toch verzorgen?
woensdag 28 december 2022 om 15:50
Dit herken ik wel. Bij mij hielp onzichtbaar opsluiten boven en héél duidelijk ‘Nee, vraag maar aan pappa’ (waarom moet je helemaal naar boven rennen om míj iets te vragen terwijl je naast pappa zit!).newspaper schreef: ↑28-12-2022 13:01Niet opgebrand, wel toe aan vakantie en rust. Drukke werkweken gehad, ik was vooral toe aan niksen en niets moeten. Laad ik altijd van op, kids naar de bso of spelen met vriendjes. Man die normaal gewoon buitenshuis werkt. Alleen al een dagje thuis rommelen laad ik van op. Dat is nu weggevallen.
Wekelijkse huishoud hulp hebben we. Daar zit mijn probleem ook niet. Laat mij maar een dagje alleen thuis alle was doen, muziekje aan, heerlijk. Dat geklungel. Nu is er elke dag geluid, rommel, herrie, eten maken, drinken pakken, het woordje mama. Het feit dat er elke dag mensen om me heen zijn, ik merk nu hoezeer ik gehecht ben aan alleen zijn en dat er niemand is
woensdag 28 december 2022 om 17:06
Herkenbaar ook. Bijzonder is dat als ik als vrouw mijn operatie had (zeer zware operatie waarbij ik 6 weken lag te plafond-staren) mijn man automatisch allerlei hulp aangeboden kreeg. Was, koken, kinderen vermaken, poetsen, overal werd hulp voor aangeboden. Maar nu hij minder kan, dat ik dat als vrouw dan niet krijg aangeboden. Terwijl ik een handicap heb en zeer beperkte energie. Toch bijzonder. Al weet ik zeker dat mensen om ons heen mij ook helpen als ik dat vraag hoor. Maar viel mij wel op. Mijn tip dus: geef om je heen aan dat je graag ondersteund wil worden. Als je dat moeilijk vind voor jezelf, vraag dan of er bij mensen ruimte is in hun agenda om de kinderen af en toe onder hun hoede te nemen. Als iedereen om je heen 1 keer bijspringt, ben je al enorm geholpen, schat ik zo in. Zoals het nu gaat, lopen de prikkels alleen maar op.
woensdag 28 december 2022 om 20:08
Ook herkenbaar wat jij schrijft. Men verwacht ook dat ik het allemaal wel red, meestal is dat ook zo. Sprak vanavond een vriendin, daar mogen beide kinderen morgen naartoe. Zo lief!apiejapie schreef: ↑28-12-2022 17:06Herkenbaar ook. Bijzonder is dat als ik als vrouw mijn operatie had (zeer zware operatie waarbij ik 6 weken lag te plafond-staren) mijn man automatisch allerlei hulp aangeboden kreeg. Was, koken, kinderen vermaken, poetsen, overal werd hulp voor aangeboden. Maar nu hij minder kan, dat ik dat als vrouw dan niet krijg aangeboden. Terwijl ik een handicap heb en zeer beperkte energie. Toch bijzonder. Al weet ik zeker dat mensen om ons heen mij ook helpen als ik dat vraag hoor. Maar viel mij wel op. Mijn tip dus: geef om je heen aan dat je graag ondersteund wil worden. Als je dat moeilijk vind voor jezelf, vraag dan of er bij mensen ruimte is in hun agenda om de kinderen af en toe onder hun hoede te nemen. Als iedereen om je heen 1 keer bijspringt, ben je al enorm geholpen, schat ik zo in. Zoals het nu gaat, lopen de prikkels alleen maar op.
Nu alleen bang dat dochter moeilijk gaat doen, die vind weg van huis zonder mij heel lastig sinds die traumatische logeerpartij. Terwijl ze elders spelen heel leuk vind, maar ze ontwijkt het liever laatste tijd. Maar morgen heeft ze ff geen keus. Of en ik dan te hard? Pfff
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
