Wel/geen diagnostiek

28-12-2022 23:34 58 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben benieuwd naar ervaringen. De psycholoog adviseert diagnostiek. Ik zelf vraag me af wat de toegevoegde waarde is van weten of er sprake is van adhd/autisme etc, en zou vooral willen inzetten op behandeling van de problemen waar je tegenaan loopt.
Zijn er mensen die op latere leeftijd (eind 30) gediagnosticeerd zijn en zouden die willen delen of het hebben van een diagnose ‘nuttig’ is geweest? Nuttig is misschien niet het juiste woord, maar hoop dat jullie snappen wat ik bedoel.
Bedankt alvast!
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
29-12-2022 13:35
Als je een goede behandelaar hebt wordt er klachtgericht behandeld. Aangezien er bij geen enkele psychiatrische diagnose een oorzaak bekend is, kun je geen enkele diagnose op een standaard manier behandelen.
Als de behandeling ineens anders wordt vanwege bijv een adhd-'diagnose', dan is er iets behoorlijk mis.
Solomio schreef:
29-12-2022 13:38
En dit is dus echt onzin.
Een goede behandelaar gaat eerst kijken of er duidelijk kan worden waar de depressie en angst vandaan komen.
En of dat dan autisme heet, of 'te veel aanpassen' maakt echt niks uit.
Een goede behandelaar kijkt idd naar waar de depressie en angst vandaan komt. Daarom ook dat ze bij vermoedens van autisme, ADHD enz tich graag diagnostisch onderzoek willen doen.
Het maakt echt wel degelijk verschil hoe je de oorzaak aanpakt wat er onderliggend aan ten grondslag ligt.

Helaas hebben wij van dichtbij meegemaakt dat binnen de familie iemand na een traumatische gebeurtenis (die voor elk willekeurig ander persoon niet traumatisch zou zijn gewees) een angstoornis is ontstaan. Het behandelen van die angst dmv EMDR en exposure is compleet verkeerd uitgepakt waarna familielid zelfs suïcidaal is geworden. Achteraf, na vermoedens van autisme een compleet andere aanpak en gaat het nu stukje bij beetje beter. Ze geven allen echter wel aan dat als zij heerder behandeld hadden op de juiste manier het probleem nooit zo explosief verergerd was.
Solomio schreef:
29-12-2022 14:01

Maar wat mij dus irriteert (niet aan jou, maar aan onze maatschappij) dat als je geen (ass-)diagnose hebt, dat je dan dus niks mankeert.

Heel naar, dat klopt. En ik kan me indenken dat dat frustrerend is.
Toch is het logisch. In de situaties zoals jij ze benoemd…..een verzekeringsarts of arbeidsdeskundige kan niet geloven op iemands blauwe ogen dat hetgeen die zegt daadwerkelijk zo is.
Alle reacties Link kopieren Quote
En To, kun je wat met de reacties?
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
29-12-2022 03:21
Met dit verschil dat bij een lichamelijke diagnose de oorzaak duidelijk wordt.
Bij psychiatrische 'diagnoses' is er geen idee over de oorzaak, dus schiet je daar verder weinig mee op.
Ook bij lichamelijke klachten zegt een diagnose lang niet alles over de oorzaak.

Uiteindelijk wil je gerichte behandeling voor je lichamelijke en/of psychische klachten. Een diagnose is daarvoor heel nuttig, maar de oorzaak van je klachten worden er lang niet altijd duidelijk door.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ttroeteltje schreef:
29-12-2022 14:57
Heel naar, dat klopt. En ik kan me indenken dat dat frustrerend is.
Toch is het logisch. In de situaties zoals jij ze benoemd…..een verzekeringsarts of arbeidsdeskundige kan niet geloven op iemands blauwe ogen dat hetgeen die zegt daadwerkelijk zo is.
Ook hiervoor kan een diagnose helpend/nuttig zijn. Het kan een deur naar meer hulp of ondersteuning openen.
ook logisch dat mensen zichzelf niet een diagnose mogen geven, bijvoorbeeld in het kader van uwv/arbeidsongeschiktheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Amarilis schreef:
03-01-2023 12:22
En To, kun je wat met de reacties?
Zeker! Opeens waren er teveel reacties om nog op iedereen te kunnen reageren, maar de strekking van de eerdere reacties was al helpend. De volgende afspraak duurt even vanwege de vakantie van beide partijen. Maar ik weet wat ik wil/moet bespreken nu om ermee verder te gaan.
Erg fijn om alle ervaringen te horen. Dus nogmaals dank allemaal :).
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen dank en succes met alles!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb 20 jaar in de hulpverlening gelopen met de verkeerde diagnose. Mijn sociale angst zou veroorzaakt worden door onzekerheid en een laag zelfbeeld. Ik heb verschillende keren aangegeven dat ik mij daar niet in herkende, maar dat werd allemaal als onmogelijk aan de kant geschoven. Intensieve therapieën leverden weinig op en ik ben in een langdurige depressie terecht gekomen, waartegen ook niets hielp (therapie/ antidepressiva/ rtms/ ketamine/ 18 elektroshocks).
Na al die jaren snap ik eindelijk wat er aan de hand is: mijn angsten worden veroorzaakt door randpsychotische verschijnselen. Vaak zijn dit soort klachten goed te behandelen met medicatie. Als men naar mij had geluisterd, had mij dit misschien wel 20 jaar diepe ellende bespaard.

Een diagnose zeker niet heilig of altijd helpend, maar sóms wel.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven