Psyche
alle pijlers
Ziekmelden wegens psychische klachten, en schuldgevoelens?
vrijdag 23 juni 2023 om 13:14
--- beetje twijfel of dit thuis hoort of de psyche of werk pijler, maar even voor psyche gekozen ---
Hi,
Ik zat al langer te worstelen met mezelf, en loop in werk en privé tegen dezelfde zaken aan.
Ik ben nu op een punt gekomen dat ik het leven even niet leuk meer vind (understatement), huilbuien heb, en er privé weinig tot niks uit handen komt - er zit iets écht niet goed. Werk kost vooral veel energie en levert weinig op - De werkdruk is niet te hoog, de sfeer is oké, maar niet goed, veel einzelgängers en thuiswerkers, en ik heb niet echt een team om me heen. Ik heb ook het idee dat in het project waar ik op zit alles verkeerd is gelopen, wat maar verkeerd kon lopen - soms (mede) door mij, soms ook buiten mij om. Als reactie trek ik me dan nog verder terug, beetje neerwaartse spiraal - tot het huidige punt is gekomen, waar ik mentaal aan de grond zit.
Ik ga me nu ziekmelden. Ook op advies van de mensen om me heen die weten hoe ik me echt voel en mijn psycholoog. Ik vind dit alleen heel lastig, en merk dat ik er een enorme interne weerstand tegen heb. Ik heb deze stap dan ook al maandenlang uitgesteld (achteraf was het waarschijnlijk verstandiger geweest om dit wat eerder te doen, want sindsdien is het alleen maar verder achteruit gegaan). Doel is uiteraard wel ook om te zorgen dat ik er mentaal wel weer goed bij zit, en werk weer terug op kan pakken op een goede manier.
Ik heb er moeite mee dat ik de werkgever opzadel met mijn privé-problemen: Ik heb mijn mentale welzijn niet op orde en ben daardoor niet weerbaar genoeg om vol met het werk om te gaan. Ik kan het ook moeilijk uitleggen.
Ik weet niet precies wat ik hiermee wil. Ik wilde even van me af typen, en ben benieuwd hoe anderen hier naar kijken. Ik zal vast niet de enige zijn die zich wegens psychische klachten, of een combinatie van psychisch welzijn en weerbaarheid tegen moeilijkheden op werk - ziekmeldt. Van depressie, tot sociale angst, tot...
Iemand die in hetzelfde schuitje heeft gezeten, en hoe kijk je er op terug? Of zit je er ook middenin? Of kan je je er juist totaal geen voorstelling bij maken? Benieuwd of mensen nog advies hebben.
Hi,
Ik zat al langer te worstelen met mezelf, en loop in werk en privé tegen dezelfde zaken aan.
Ik ben nu op een punt gekomen dat ik het leven even niet leuk meer vind (understatement), huilbuien heb, en er privé weinig tot niks uit handen komt - er zit iets écht niet goed. Werk kost vooral veel energie en levert weinig op - De werkdruk is niet te hoog, de sfeer is oké, maar niet goed, veel einzelgängers en thuiswerkers, en ik heb niet echt een team om me heen. Ik heb ook het idee dat in het project waar ik op zit alles verkeerd is gelopen, wat maar verkeerd kon lopen - soms (mede) door mij, soms ook buiten mij om. Als reactie trek ik me dan nog verder terug, beetje neerwaartse spiraal - tot het huidige punt is gekomen, waar ik mentaal aan de grond zit.
Ik ga me nu ziekmelden. Ook op advies van de mensen om me heen die weten hoe ik me echt voel en mijn psycholoog. Ik vind dit alleen heel lastig, en merk dat ik er een enorme interne weerstand tegen heb. Ik heb deze stap dan ook al maandenlang uitgesteld (achteraf was het waarschijnlijk verstandiger geweest om dit wat eerder te doen, want sindsdien is het alleen maar verder achteruit gegaan). Doel is uiteraard wel ook om te zorgen dat ik er mentaal wel weer goed bij zit, en werk weer terug op kan pakken op een goede manier.
Ik heb er moeite mee dat ik de werkgever opzadel met mijn privé-problemen: Ik heb mijn mentale welzijn niet op orde en ben daardoor niet weerbaar genoeg om vol met het werk om te gaan. Ik kan het ook moeilijk uitleggen.
Ik weet niet precies wat ik hiermee wil. Ik wilde even van me af typen, en ben benieuwd hoe anderen hier naar kijken. Ik zal vast niet de enige zijn die zich wegens psychische klachten, of een combinatie van psychisch welzijn en weerbaarheid tegen moeilijkheden op werk - ziekmeldt. Van depressie, tot sociale angst, tot...
Iemand die in hetzelfde schuitje heeft gezeten, en hoe kijk je er op terug? Of zit je er ook middenin? Of kan je je er juist totaal geen voorstelling bij maken? Benieuwd of mensen nog advies hebben.
woensdag 12 juli 2023 om 19:47
Lieve Tripsie wat ontzettend vervelend dat je dit nu moet meemaken.
Ik zit nu in dezelfde situatie.
Deze week geef ik 5 dagen taalkamp aan kleuters.
Ik kamp al langer met psychische problemen maar probeer altijd maar door te gaan.
Ook voor het kamp heb ik alles gedaan om het vol te houden.
Uiteindelijk met erg veel spijt en schuldgevoel heb ik me na deze voormiddag ziek gemeld.
Ik ben echt tot het uiterste gegaan wat ik kon.
De organisatie is ontzettend kwaad op mij en zeggen dat ik het “zomaar aftrap”.
Maar dat is dus niet zo!
Als ik deze middag vb. buikgriep gekregen zou hebben, was het begrip er wellicht wel geweest, want ja je bent dan echt ziek en als je moet overgeven kan je geen lesgeven.
Het komt allemaal zo overeen met wat je schrijft!
Ik kan er nog steeds niet mee omgaan maar dat zou wel moeten.
Ik hoop dat jij je rust toch kan vinden.
Ik kan je alleen steunen door aan te geven dat je niet alleen bent.
Het biedt mij enigszins een beetje troost te weten niet alleen te zijn.
Misschien ook voor jou.
We zijn allemaal mensen en we zijn niet perfect.
Ik zal aan je denken!
Ik zit nu in dezelfde situatie.
Deze week geef ik 5 dagen taalkamp aan kleuters.
Ik kamp al langer met psychische problemen maar probeer altijd maar door te gaan.
Ook voor het kamp heb ik alles gedaan om het vol te houden.
Uiteindelijk met erg veel spijt en schuldgevoel heb ik me na deze voormiddag ziek gemeld.
Ik ben echt tot het uiterste gegaan wat ik kon.
De organisatie is ontzettend kwaad op mij en zeggen dat ik het “zomaar aftrap”.
Maar dat is dus niet zo!
Als ik deze middag vb. buikgriep gekregen zou hebben, was het begrip er wellicht wel geweest, want ja je bent dan echt ziek en als je moet overgeven kan je geen lesgeven.
Het komt allemaal zo overeen met wat je schrijft!
Ik kan er nog steeds niet mee omgaan maar dat zou wel moeten.
Ik hoop dat jij je rust toch kan vinden.
Ik kan je alleen steunen door aan te geven dat je niet alleen bent.
Het biedt mij enigszins een beetje troost te weten niet alleen te zijn.
Misschien ook voor jou.
We zijn allemaal mensen en we zijn niet perfect.
Ik zal aan je denken!
woensdag 12 juli 2023 om 21:24
Wat vervelend Lisi! Je bent zeker niet de enige!
Extra vervelend dat die organisatie (is dat ook je vaste werkgever?) zo reageert, maar zij weten niet hoe jij er privé bij zit en hoe diep je waarschijnlijk bent gegaan de afgelopen tijd. Veel sterkte!
Ik heb vandaag 'te veel' (en het was zo weinig
) gedaan, dus ben weer doodmoe. Ups en downs...
Extra vervelend dat die organisatie (is dat ook je vaste werkgever?) zo reageert, maar zij weten niet hoe jij er privé bij zit en hoe diep je waarschijnlijk bent gegaan de afgelopen tijd. Veel sterkte!
Ik heb vandaag 'te veel' (en het was zo weinig
) gedaan, dus ben weer doodmoe. Ups en downs...
woensdag 12 juli 2023 om 21:42
Ik dacht bij jou ook al: die heeft een drukke dag voor de boeg. En nee, misschien was het voor de meeste mensen en oude Tripsie niet veel, maar voor de huidige Tripsie wel. En dat is oké, hè (zeg ik ook nog maar even tegen mezelf 
. Volgende keer iets minder en dan gaat het vast goed en kun je nog steeds een leuke dag invullen...
Ja, ik heb mezelf ook voorgenomen dat ik mijn buitenlandplannen voortaan beperk tot vakanties met tijd voor ontspanning ipv voornamelijk werkstress, rennen en vliegen! Ook fijn!!
. Volgende keer iets minder en dan gaat het vast goed en kun je nog steeds een leuke dag invullen...Ja, ik heb mezelf ook voorgenomen dat ik mijn buitenlandplannen voortaan beperk tot vakanties met tijd voor ontspanning ipv voornamelijk werkstress, rennen en vliegen! Ook fijn!!
zaterdag 15 juli 2023 om 11:49
Houd vol allemaal ! Ik had gisteren ook een k*t dag na gesprek met mijn psycholoog. Vandaag toch weer een lach op mijn gezicht. Humor helpt me daarbij. Ik heb een scheurkalender van Mwah en die tovert soms eens lach op mijn gezicht, soms een relativerende gedachte en soms een verhelderende blik. Het zit 'm in die kleine momenten waar ik de energie uit haal.
maandag 17 juli 2023 om 19:59
L2L, Fijn dat je toch ook weer een fijn moment had na zo'n rotdag, het zijn soms inderdaad de kleine dingen!
Ik merk bij mezelf ook dat het ups en downs zijn - een goede dag kan zo gevolgd worden door een slechte dag, en een goede dag heeft ook nog altijd oververmoeide momenten. Hoe gaat het nu? Ik zag zelf gisteren een pater in vol gewaad (die kom ik sowieso maar zelden tegen) opeens in de AH met een wagentje voor het diepvries-schap. Dat was dusdanig vervreemdend, dat ik daar ook flink om moest glimlachen. En mijn kat haalt hier in huis soms ook de raarste kapriolen uit.
Ik merk bij mezelf ook dat het ups en downs zijn - een goede dag kan zo gevolgd worden door een slechte dag, en een goede dag heeft ook nog altijd oververmoeide momenten. Hoe gaat het nu? Ik zag zelf gisteren een pater in vol gewaad (die kom ik sowieso maar zelden tegen) opeens in de AH met een wagentje voor het diepvries-schap. Dat was dusdanig vervreemdend, dat ik daar ook flink om moest glimlachen. En mijn kat haalt hier in huis soms ook de raarste kapriolen uit.
maandag 17 juli 2023 om 20:08
Haha, nee, een pater in vol ornaat kom ik ook hier ook weinig tegen. Ben wel benieuwd naar wat ie in zijn wagentje had...
Ik heb het ook wel moeilijk. Veel angsten, en zo ook vandaag, en ook weer ineens zo fucking moe! Uiteindelijk mezelf toch van de bank getakeld voor een wandelingetje, begint het ook nog te regenen....
En toen... Was het bos magisch! Het geluid van de regen op het bladerdak (zonder zelf echt nat te worden), de geur van de natte bosbodem, de zon die er nog tussendoor piepte, alle verschillende kleuren bruin (natte versus droge bast)... Prachtig. Dat was mijn lichtpuntje vandaag!
Ik heb het ook wel moeilijk. Veel angsten, en zo ook vandaag, en ook weer ineens zo fucking moe! Uiteindelijk mezelf toch van de bank getakeld voor een wandelingetje, begint het ook nog te regenen....
En toen... Was het bos magisch! Het geluid van de regen op het bladerdak (zonder zelf echt nat te worden), de geur van de natte bosbodem, de zon die er nog tussendoor piepte, alle verschillende kleuren bruin (natte versus droge bast)... Prachtig. Dat was mijn lichtpuntje vandaag!
maandag 17 juli 2023 om 20:12
Overall merk ik bij mezelf wel heel langzaam verbetering. Het is nu 3,5 week terug dat ik me ziek had gemeld omdat ik totaal aan de grond zat. Het is nu gelukkig al lastig om dat gevoel in gedachten terug te halen. Ik zie langzaam weer steeds meer toekomst.
(en dan te bedenken dat ik een week of twee voor het ziekmelden dacht dat ik 'alleen even een weekje rust nodig had', mooi niet... )
Na twee verschrikkelijke rotdagen heb ik nu ook al een paar dagen 's middags de zin en energie om een activiteit buitenshuis te ondernemen, in het groen, lekker rustig, soms ook met een vriend(in). Ik kan kanoën in het groen ook aanbevelen als ontspannende vorm van lage inspanning, en weer eens even wat anders dan wandelen. Gewoon voor een uurtje. Ik leer ook steeds meer welke situaties ik moet vermijden en doe gewoon nog niets waarbij ik echt moet nadenken of beslissingen moet nemen. Dat komt wel weer.
Het is allemaal relatief hoor, want ik doe erg rustig aan, en 's ochtends doe ik niks en 's avonds ook niet en ben ik echt heel moe. Na de actieve uurtjes in de middag ben ik dan ook erg moe, maar als ik dan even een half uur of uurtje met de kat op de bank ga liggen, kan ik vervolgens wel net weer naar de supermarkt. En koken hoef ik van mezelf niet 's avonds
Ik vind het nog wel lastig om in te schatten of ik nu onder de juiste grenzen blijf, omdat ik me wel zo vermoeid voel 's avonds en tweede helft van de middag, of dat ik me er toch doorheen zit te forceren. Maar als ik niets doe ben ik ook doodmoe. Lastig lastig.
Wat deze laatste dagen wel ook geholpen heeft, is dat ik wat meer slaapmedicatie ben gaan slikken. Ik slaap namelijk ook erg slecht, en met 5 - 6 uur slaap zit je zo in een vicieuze cirkel. Eigenlijk slaap ik al meerdere jaren flink te weinig. Ik ben me er wel van bewust dat slaapmedicatie ook maar een tijdelijke oplossing is. Voor je het weet treedt er gewenning op, kan je niet meer zonder en is er een steeds hogere dosis nodig. Maar voor nu geven de extra uren slaap ook weer meer energie en ontspanning, waardoor ik ook weer iets makkelijker in slaap val. Ik ga deze week met de huisarts overleggen wat hierin handig is.
Hoe zit het bij jullie met slaap? Nog tips?
(en dan te bedenken dat ik een week of twee voor het ziekmelden dacht dat ik 'alleen even een weekje rust nodig had', mooi niet... )
Na twee verschrikkelijke rotdagen heb ik nu ook al een paar dagen 's middags de zin en energie om een activiteit buitenshuis te ondernemen, in het groen, lekker rustig, soms ook met een vriend(in). Ik kan kanoën in het groen ook aanbevelen als ontspannende vorm van lage inspanning, en weer eens even wat anders dan wandelen. Gewoon voor een uurtje. Ik leer ook steeds meer welke situaties ik moet vermijden en doe gewoon nog niets waarbij ik echt moet nadenken of beslissingen moet nemen. Dat komt wel weer.
Het is allemaal relatief hoor, want ik doe erg rustig aan, en 's ochtends doe ik niks en 's avonds ook niet en ben ik echt heel moe. Na de actieve uurtjes in de middag ben ik dan ook erg moe, maar als ik dan even een half uur of uurtje met de kat op de bank ga liggen, kan ik vervolgens wel net weer naar de supermarkt. En koken hoef ik van mezelf niet 's avonds
Ik vind het nog wel lastig om in te schatten of ik nu onder de juiste grenzen blijf, omdat ik me wel zo vermoeid voel 's avonds en tweede helft van de middag, of dat ik me er toch doorheen zit te forceren. Maar als ik niets doe ben ik ook doodmoe. Lastig lastig.
Wat deze laatste dagen wel ook geholpen heeft, is dat ik wat meer slaapmedicatie ben gaan slikken. Ik slaap namelijk ook erg slecht, en met 5 - 6 uur slaap zit je zo in een vicieuze cirkel. Eigenlijk slaap ik al meerdere jaren flink te weinig. Ik ben me er wel van bewust dat slaapmedicatie ook maar een tijdelijke oplossing is. Voor je het weet treedt er gewenning op, kan je niet meer zonder en is er een steeds hogere dosis nodig. Maar voor nu geven de extra uren slaap ook weer meer energie en ontspanning, waardoor ik ook weer iets makkelijker in slaap val. Ik ga deze week met de huisarts overleggen wat hierin handig is.
Hoe zit het bij jullie met slaap? Nog tips?
tripsie wijzigde dit bericht op 17-07-2023 20:20
5.08% gewijzigd
maandag 17 juli 2023 om 20:14
Mia schreef: ↑17-07-2023 20:08Haha, nee, een pater in vol ornaat kom ik ook hier ook weinig tegen. Ben wel benieuwd naar wat ie in zijn wagentje had...
Ik heb het ook wel moeilijk. Veel angsten, en zo ook vandaag, en ook weer ineens zo fucking moe! Uiteindelijk mezelf toch van de bank getakeld voor een wandelingetje, begint het ook nog te regenen....
En toen... Was het bos magisch! Het geluid van de regen op het bladerdak (zonder zelf echt nat te worden), de geur van de natte bosbodem, de zon die er nog tussendoor piepte, alle verschillende kleuren bruin (natte versus droge bast)... Prachtig. Dat was mijn lichtpuntje vandaag!
Haha, in mijn gedachtes had hij al wat diepvries pizza's gepakt, maar ik heb niet in zn wagentje gegluurd
Wat goed dat je toch naar buiten bent gegaan. Ik kan in zo'n situatie ook wel lachen om mijn eigen pech, als alles dan zo tegenzit... en je uiteindelijke ervaring in het bos klinkt prachtig!! En ook alsof je het volledig beleefde in het moment
maandag 17 juli 2023 om 20:28
Nu ik dit zo typte en vooral even probeer te voelen, voel ik eigenlijk dat ik mezelf flink aan het forceren ben, in ieder geval vandaag. He, verdorie! Morgen weer even pas op de plaats.
maandag 17 juli 2023 om 22:01
Toch heel goed dat je het eigenlijk best voelde. Morgen idd even pas op de plaats, maar dan daarna toch nog even iets minder doen dan je vandaag deed. Wel heel fijn dat je al vooruitgang merkt en optimistisch denkt. Ik vind dat heel moeilijk...
Forceren is moeilijk op te merken, ik merk het pas na de tijd. Maar bij mij is het nu andersom: ik ben zo bang (als in angststoornis-bang/paniekaanval) dat ik te veel doe dat ik dus niks meer wil doen. En dan blijf ik dus op de bank liggen piekeren over hoe moe ik me voel en of het ooit wel weer goed komt.
Anyway, na mijn ervaring van vandaag ga ik er dan toch maar even uit. Liggen malen is ook niet bepaald rustgevend, dus dan kan ik net zo goed (of beter eigenlijk) een ommetje maken
Courage!
dinsdag 18 juli 2023 om 19:55
Lief dat je er naar vraagt. De nacht was weer slecht, maar mijn werkdag gaf me de gewenste afleiding. Vermoeiend hoe het steeds kan schommelen tussen storm en rust in het hoofd. Sinds vrijdag ook met AD gestopt (na paar maanden afbouw). Het is alsof mijn hoofd steeds weer even een klap krijgt.
Hoe is het met de pater ?
Zou hij lekker van de pizza gesmuld hebben ? Leuk dat zo'n niet alledaagse belevenis je toch even positief triggert. Beter een pater in de supermarkt dan een beer op de weg 
live2love wijzigde dit bericht op 18-07-2023 20:08
5.77% gewijzigd
dinsdag 18 juli 2023 om 19:58
Goed dat je toch doorgezet hebt ! Je hebt daardoor toch bewust even kunnen genieten van de natuur die er altijd is, ook als voor jou de zon even niet schijnt. Letterlijk en figuurlijk in jouw gevalMia schreef: ↑17-07-2023 20:08Uiteindelijk mezelf toch van de bank getakeld voor een wandelingetje, begint het ook nog te regenen....
En toen... Was het bos magisch! Het geluid van de regen op het bladerdak (zonder zelf echt nat te worden), de geur van de natte bosbodem, de zon die er nog tussendoor piepte, alle verschillende kleuren bruin (natte versus droge bast)... Prachtig. Dat was mijn lichtpuntje vandaag!
dinsdag 18 juli 2023 om 20:05
Ja het blijft balanceren. Dat valt niet mee, want soms ben je dan weer net te ver gegaan. Maar het feit dat je dat door hebt is ook weer winst, voorheen ging je zo te lezen gewoon door. Gun jezelf de tijd daarin.... veel tijd ! Houd je vast aan het feit dat je weer toekomst ziet !
dinsdag 18 juli 2023 om 21:48
Wat een fijne positieve berichten schrijf je toch! Dankjewel!
Wel heel vervelend dat je niet goed slaapt. Enig idee hoe dat komt en of daar verbetering in te verwachten valt? Ik ben altijd al een slechte slaper geweest, maar slaap de afgelopen weken als een blok! Ook weleens lekker, maar voel me haast brakker na 10 uur slapen dan na 5 uur... Het is ook nooit goed
. Ik hoop iig dat het voor jou gauw beter gaat!
woensdag 19 juli 2023 om 20:59
Dank je !Mia schreef: ↑18-07-2023 21:48Wat een fijne positieve berichten schrijf je toch! Dankjewel!
Wel heel vervelend dat je niet goed slaapt. Enig idee hoe dat komt en of daar verbetering in te verwachten valt? Ik ben altijd al een slechte slaper geweest, maar slaap de afgelopen weken als een blok! Ook weleens lekker, maar voel me haast brakker na 10 uur slapen dan na 5 uur... Het is ook nooit goed
Eigenlijk post ik juist voor jullie, om mijn positieve ervaring over te brengen (vandaar de naam Live2Love). Er wordt al zo weinig naar elkaar omgekeken in het leven. Ik heb zelf ervaren dat een bezoekje, een belletje of een kaartje/bloemetje zoveel voor een ander kan betekenen. Velen weten er echter niet mee om te gaan of vinden het simpelweg niet belangrijk...
Hier lange geschiedenis, emotioneel (te)veel meegemaakt laatste jaren. Daardoor terugkerend depressief geweest maar ook weer aardig uit het dal gekropen. Ik hoop jullie hierbij een beetje steun te geven dat het echt mogelijk is. Voor mij is het nu met name ermee leren leven en overleven. Vooral het signaleren en de terugval proberen op te vangen. Dat lukt door de kleine dingen in te zien en over de dag heen proberen te kijken. Ja ook mij is dat vaak gezegd en dacht ik het zal allemaal wel. Nu lukt het me vaker, maar lang niet altijd.
Normaal slaap ik gelukkig prima ook als het minder gaat (misschien wel juist dan: laat deze dag maar voorbij zijn). Maar als het hoofd gaat piekeren dan wordt het lastig.
woensdag 19 juli 2023 om 21:21
Ik vind het superfijn L2L, Dankjewel!
En vaak delen mensen hier de moeilijke momenten (ikzelf ook) waardoor het lijkt alsof er helemaal geen positieve momenten zijn. En dat maakt me soms nog moedelozer.
Ik heb geen depressie (gehad), maar wel een lange geschiedenis met episodische angststoornissen, en nu in combinatie met burnout/overspannenheid. Het is een moeilijke tijd, en soms vraag ik me af of en hoe ik hier in vredesnaam uit ga komen, dus je positieve outlook wordt gewaardeerd!
En vaak delen mensen hier de moeilijke momenten (ikzelf ook) waardoor het lijkt alsof er helemaal geen positieve momenten zijn. En dat maakt me soms nog moedelozer.
Ik heb geen depressie (gehad), maar wel een lange geschiedenis met episodische angststoornissen, en nu in combinatie met burnout/overspannenheid. Het is een moeilijke tijd, en soms vraag ik me af of en hoe ik hier in vredesnaam uit ga komen, dus je positieve outlook wordt gewaardeerd!
zondag 6 augustus 2023 om 13:41
Hi! Ik heb even wat minder gepost, maar vroeg me toch af hoe het nu met jullie gaat 
Hier beetje met ups en downs. Ik heb een tijdje echt heel weinig gedaan, rigoureus de agenda leeggehaald, en ik merkte dat ik daarmee naar verloop van tijd echt energie terugkreeg. Een dag stond ik ineens mijn huis schoon te maken en plankjes die er al maanden lagen op te hangen en zo. De dag daarna heb ik toen wel te veel gedaan, en echt een flinke terugval gehad.
Maar ik woon ook alleen, en merk dat de eenzaamheid en leegte op een gegeven moment ook gaat knagen, maar afspreken met vrienden is fijn maar kost ook veel energie. Dat vind ik een lastige balans.
Nu zit ik weer even in een dipje. Ik probeer er maar niet te veel aan te denken dat ik inmiddels al zes weken ziekgemeld ben. De tijd gaat snel (en de vooruitgang niet zo).
Hoop dat het met jullie naar omstandigheden goed gaat
Hier beetje met ups en downs. Ik heb een tijdje echt heel weinig gedaan, rigoureus de agenda leeggehaald, en ik merkte dat ik daarmee naar verloop van tijd echt energie terugkreeg. Een dag stond ik ineens mijn huis schoon te maken en plankjes die er al maanden lagen op te hangen en zo. De dag daarna heb ik toen wel te veel gedaan, en echt een flinke terugval gehad.
Maar ik woon ook alleen, en merk dat de eenzaamheid en leegte op een gegeven moment ook gaat knagen, maar afspreken met vrienden is fijn maar kost ook veel energie. Dat vind ik een lastige balans.
Nu zit ik weer even in een dipje. Ik probeer er maar niet te veel aan te denken dat ik inmiddels al zes weken ziekgemeld ben. De tijd gaat snel (en de vooruitgang niet zo).
Hoop dat het met jullie naar omstandigheden goed gaat
tripsie wijzigde dit bericht op 06-08-2023 13:56
5.41% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
