Relaties
alle pijlers
Afstand nemen moeder
zondag 6 november 2022 om 17:46
Hallo mensen,
Ik heb een hele geschiedenis met mijn moeder. Er zijn echt veel dingen en ook hele heftige dingen gebeurd in de afgelopen 20 jaar (sinds scheiding ouders) maar ik ben hier niet om de vuile was buiten te hangen.
Mentaal heb ik al veel afstand genomen door de jaren heen vanuit zelfbescherming. Hierdoor is het contact met mijn moeder allang oppervlakkig en meer een verplichting. Zeker nu ik zelf kinderen heb begrijp ik de keuzes van mijn moeder nog minder en voel ik me nergens zo eenzaam als in haar bijzijn.
Ik heb een fijn leven en heb steeds minder ruimte voor mijn toxic moeder.
De laatste jaren gaat de cirkel ongeveer steeds zo: we hebben oppervlakkig contact en zien elkaar 2x a 3x per maand. Om de paar maanden gebeurt er altijd iets wat voor mij vanuit onverwachte hoek komt vanuit mijn moeder waar ik vaak even flink last van heb.
Hier is ook niet met haar over te praten of later op terug te komen omdat we er niet aan uit komen. Dan vervolgens hou ik het contact op een laag pitje en langzaam groeit het weer wat naar dat we wat appen met elkaar en elkaar weer 2 a 3x per maand zien. Het is dan wachten tot het volgende zich aandient.
Mijn partner is sowieso al helemaal klaar met mijn moeder maar snapt dat het voor mij een moeilijke situatie is en steunt me altijd. Ook mijn omgeving weet dat mijn moeder een handleiding heeft. Dit is vaak zat op verjaardagen etc. duidelijk geworden door wangedrag.
Ze heeft me altijd al veel energie gekost en we hebben al eens geprobeerd om het met wat professionele hulp op te lossen maar tevergeefs.
Ook de 'leuke' momenten kosten me echt energie en ervaar ik niet als leuk. Ik ben aardig moe gestreden als het om haar gaat.
Hebben hier mensen ervaring met afstand nemen van ouders of adviezen om nog nader tot elkaar te komen? Ik probeer al 20 jaar van alles toe te passen maar de rek is eruit.
Ik heb een hele geschiedenis met mijn moeder. Er zijn echt veel dingen en ook hele heftige dingen gebeurd in de afgelopen 20 jaar (sinds scheiding ouders) maar ik ben hier niet om de vuile was buiten te hangen.
Mentaal heb ik al veel afstand genomen door de jaren heen vanuit zelfbescherming. Hierdoor is het contact met mijn moeder allang oppervlakkig en meer een verplichting. Zeker nu ik zelf kinderen heb begrijp ik de keuzes van mijn moeder nog minder en voel ik me nergens zo eenzaam als in haar bijzijn.
Ik heb een fijn leven en heb steeds minder ruimte voor mijn toxic moeder.
De laatste jaren gaat de cirkel ongeveer steeds zo: we hebben oppervlakkig contact en zien elkaar 2x a 3x per maand. Om de paar maanden gebeurt er altijd iets wat voor mij vanuit onverwachte hoek komt vanuit mijn moeder waar ik vaak even flink last van heb.
Hier is ook niet met haar over te praten of later op terug te komen omdat we er niet aan uit komen. Dan vervolgens hou ik het contact op een laag pitje en langzaam groeit het weer wat naar dat we wat appen met elkaar en elkaar weer 2 a 3x per maand zien. Het is dan wachten tot het volgende zich aandient.
Mijn partner is sowieso al helemaal klaar met mijn moeder maar snapt dat het voor mij een moeilijke situatie is en steunt me altijd. Ook mijn omgeving weet dat mijn moeder een handleiding heeft. Dit is vaak zat op verjaardagen etc. duidelijk geworden door wangedrag.
Ze heeft me altijd al veel energie gekost en we hebben al eens geprobeerd om het met wat professionele hulp op te lossen maar tevergeefs.
Ook de 'leuke' momenten kosten me echt energie en ervaar ik niet als leuk. Ik ben aardig moe gestreden als het om haar gaat.
Hebben hier mensen ervaring met afstand nemen van ouders of adviezen om nog nader tot elkaar te komen? Ik probeer al 20 jaar van alles toe te passen maar de rek is eruit.
zondag 6 november 2022 om 18:48
Volgens mij valt dat ook wel mee.blijfgewoonbianca schreef: ↑06-11-2022 18:42De meeste ouders die ( redelijk ) dichtbij wonen passen volgens mij op hun kleinkinderen, dus dat is al gauw 1 keer per week.
En veel kinderen mantelzorgen bij ( voor ? ) hun ouders. Dat is meestal ook iets vaker dan wat jij veel vindt.
zondag 6 november 2022 om 18:51
Ik heb inderdaad bijna niemand in mijn omgeving die hun ouders als vaste oppas in de buurt hebben voor de kinderen.blijfgewoonbianca schreef: ↑06-11-2022 18:42De meeste ouders die ( redelijk ) dichtbij wonen passen volgens mij op hun kleinkinderen, dus dat is al gauw 1 keer per week.
En veel kinderen mantelzorgen bij ( voor ? ) hun ouders. Dat is meestal ook iets vaker dan wat jij veel vindt.
Nu mijn moeder ouder is, ben ik er inderdaad vaker ivm hulp, maar daar lees ik niets over in de OP, dus ik weet niet of mantelzorgen al speelt. Vroeger ging ik echt niet wekelijks naar mijn ouders. Prima contact verder.
Maar goed, ik had het niet moeten zeggen. Het gaat niet om mij, maar wekelijks naar je moeder, terwijl je er ook nog eens niet veel uithaalt is wel onnodig veel.
zondag 6 november 2022 om 19:10
Passen echt de meeste mensen structureel op op kleinkinderen?blijfgewoonbianca schreef: ↑06-11-2022 18:42De meeste ouders die ( redelijk ) dichtbij wonen passen volgens mij op hun kleinkinderen, dus dat is al gauw 1 keer per week.
En veel kinderen mantelzorgen bij ( voor ? ) hun ouders. Dat is meestal ook iets vaker dan wat jij veel vindt.
TO, sterkte, ongeacht wat je besluit. Het is ook heel ingewikkeld.
zondag 6 november 2022 om 19:17
Mij lijkt het alleen maar lastiger om contact te houden omdat er misschien ooit iemand doodgaat, en omdat je geen zin hebt om je eigen spullen direct bij het verbreken van het contact uit dat huis te halen.Rosanna1985 schreef: ↑06-11-2022 17:49Ik begrijp volledig dat je met het gevoel zit dat je afstand wil nemen. Maar mijn ervaring is dat het beter kan zijn om het contact gewoon op een heel laag pitje te zetten. Op een zodanige manier dat je elkaar weinig ziet/spreekt maar dat het ook niet awkward is wanneer je vroeg of laat toch een keer elkaar moet zien.
Helemaal het contact verbreken kan de zaken erg compliceren. Wat doe je dan bij een overlijden in de familie? Wanneer ze ziek is of echt wel je hulp heel hard nodig heeft (of omgekeerd!)? Wanneer je iets dat nog in haar huis staat echt nodig hebt? enz. enz. Het contact echt 100% verbreken is vaak erg moeilijk is mijn indruk.
Zelf heb ik jaren geleden alle contact met een familielid verbroken en dit heeft mij alleen maar energie gegeven. En bij een overlijden draait het niet om mij of dat andere familielid dus dat heeft nooit voor problemen gezorgd.
zondag 6 november 2022 om 19:29
Nou inderdaad dat is best intensief. Dan ben je nooit eens een maandje even los van haar.Lorem_Ipsum schreef: ↑06-11-2022 17:53Ik vind elkaar 2 à 3x per maand zien sowieso al best veel, ook als je geen problemen hebt.
zondag 6 november 2022 om 19:32
Dat dacht ik ook meteen ja. Zet daar naar 1 in de 2 maanden, geeft denk al wat rustLorem_Ipsum schreef: ↑06-11-2022 17:53Ik vind elkaar 2 à 3x per maand zien sowieso al best veel, ook als je geen problemen hebt.
zondag 6 november 2022 om 19:38
Herkenbaar. Hier gaat het ook zo in golven, en het lijkt voor mij alsof ik het op geen enkele manier kan beïnvloeden.
Wat wel een verschil is is dat ik na een tijdje wel weer kan genieten van contact/samenzijn. En dan ga ik ongemerkt ook pleasen, want mijn moeder kán zo aardig zijn. En dat is toch wat ik graag wil.
Ik denk dat het hier inmiddels wel wat beter is, en dat dat komt doordat ik op bepaalde heikele onderwerpen HEEL duidelijk grenzen heb aangegeven. Bepaalde dingen zijn simpelweg geen onderwerp van gesprek meer, dat accepteer ik gewoon niet. Dat zorgde voor heel veel gedoe (huilen, trekken, gedoe met andere familieleden), maar uiteindelijk kwam er rust voor in de plaats. Ik blijf echter alert, want het tij kan zomaar keren en dan krijg ik voor ik het weet drie messen in m’n rug.
Ik heb vaak op het punt gestaan het contact te verbreken. Maar hoe doe je dat met de andere familieleden? En bij ernstige situaties?
Er was een periode dat mijn kind leed onder het gedrag van m’n moeder, dat deed mij echt heel zeer. En zette mij ook erg aan het denken over mijzelf. Toen heb ik het contact wel heel erg terug geschroefd.
Ik heb eigenlijk geen tips. Ik weet het zelf eigenlijk ook niet goed. Sterkte hoor!
Wat wel een verschil is is dat ik na een tijdje wel weer kan genieten van contact/samenzijn. En dan ga ik ongemerkt ook pleasen, want mijn moeder kán zo aardig zijn. En dat is toch wat ik graag wil.
Ik denk dat het hier inmiddels wel wat beter is, en dat dat komt doordat ik op bepaalde heikele onderwerpen HEEL duidelijk grenzen heb aangegeven. Bepaalde dingen zijn simpelweg geen onderwerp van gesprek meer, dat accepteer ik gewoon niet. Dat zorgde voor heel veel gedoe (huilen, trekken, gedoe met andere familieleden), maar uiteindelijk kwam er rust voor in de plaats. Ik blijf echter alert, want het tij kan zomaar keren en dan krijg ik voor ik het weet drie messen in m’n rug.
Ik heb vaak op het punt gestaan het contact te verbreken. Maar hoe doe je dat met de andere familieleden? En bij ernstige situaties?
Er was een periode dat mijn kind leed onder het gedrag van m’n moeder, dat deed mij echt heel zeer. En zette mij ook erg aan het denken over mijzelf. Toen heb ik het contact wel heel erg terug geschroefd.
Ik heb eigenlijk geen tips. Ik weet het zelf eigenlijk ook niet goed. Sterkte hoor!
•
zondag 6 november 2022 om 20:55
Tja, dan heeft ze pech gehad.Rosanna1985 schreef: ↑06-11-2022 17:49
Helemaal het contact verbreken kan de zaken erg compliceren. Wat doe je dan bij een overlijden in de familie? Wanneer ze ziek is of echt wel je hulp heel hard nodig heeft (of omgekeerd!)?
Ik heb het contact niet helemaal verbroken, maar gewoon niet meer geïnitieerd. Ik zag haar nog wel op een verjaardag maar vermeed haar dan zoveel mogelijk. Er kwam toch altijd weer een rotopmerking op een moment dat ik het niet aan zag komen.
En toen werd ze ziek. Jammer dan hoor, ik heb helemaal niets gedaan. Ik kon dat niet. Er komt echt niemand bij je zeuren dat je iets moet doen hoor.
zondag 6 november 2022 om 21:03
Ik heb ook altijd ingewikkelde relatie gehad met mijn ouders.
Sinds een paar jaar geen contact meer. Niet geheel op mijn initiatief, maar t geeft ontzettend veel rust.
Ik heb mijn ouders ook echt uit mijn leven gegooid sindsdien.
Geblokt op alle sociale media en ook hun nummers.
Ik hoor via de familie soms nog wat en hun vast ook over mij maar ik heb geen last meer van hun gedrag
Ik ben er ontzettend verdrietig over geweest maar weet nu pas hoeveel negatieve energie mijn ouders mij jaren hebben gekost.
Sinds een paar jaar geen contact meer. Niet geheel op mijn initiatief, maar t geeft ontzettend veel rust.
Ik heb mijn ouders ook echt uit mijn leven gegooid sindsdien.
Geblokt op alle sociale media en ook hun nummers.
Ik hoor via de familie soms nog wat en hun vast ook over mij maar ik heb geen last meer van hun gedrag
Ik ben er ontzettend verdrietig over geweest maar weet nu pas hoeveel negatieve energie mijn ouders mij jaren hebben gekost.
appelwangetje wijzigde dit bericht op 06-11-2022 21:07
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.39% gewijzigd
zondag 6 november 2022 om 21:04
zondag 6 november 2022 om 21:06
cuculuscanorus schreef: ↑06-11-2022 19:10Passen echt de meeste mensen structureel op op kleinkinderen?
Ja, in mijn omgeving ( vrienden, familie, werk , ik ook ) de meesten tenminste wel.
TO, sterkte, ongeacht wat je besluit. Het is ook heel ingewikkeld.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 6 november 2022 om 21:17
zondag 6 november 2022 om 21:41
Ja. Ik was niet de enige.
Maar voor mijn vader heeft ook nooit iemand om iets gevraagd; die had met niemand contact.
Je bent niet automatisch de pineut als er iets gebeurt. En anders, heb je in ieder geval een tijd mentale rust gehad als je je tegen die tijd wel verplicht voelt om iets te doen terwijl je eerder het contact hebt verbroken.
maandag 7 november 2022 om 04:26
maandag 7 november 2022 om 06:08
Ik heb een tijdje afstand genomen van mijn moeder, dat was nodig om geen verbinding met haar te voelen. Inmiddels hebben weer we contact. Oppervlakkig, maar wel gemoedelijk. Mijn moeder heeft iets, en dat iets zorgt ervoor dat ze mensen in haar omgeving makkelijk kwetst. Maar door geen echte relatie met haar te hebben, heb ik geen last meer van haar iets, dus is het contact prima leefbaar.
Ik zie haar overigens eens per twee-drie maanden. Ze heeft één keer op mijn kinderen gepast; de oudste is 13. Ik ben niet van plan te gaan mantelzorgen later.
Ik zie haar overigens eens per twee-drie maanden. Ze heeft één keer op mijn kinderen gepast; de oudste is 13. Ik ben niet van plan te gaan mantelzorgen later.
maandag 7 november 2022 om 07:53
Echt?! Ik heb een heel fijn contact met mijn ouders, woon heel dichtbij en zie hen 2/3 keer per week. Niet dat het een schande is als je elkaar minder ziet hoor. Mijn broer woont wat verder weg maar die FaceTimed wel 1 keer per week met mijn ouders.Lorem_Ipsum schreef: ↑06-11-2022 17:53Ik vind elkaar 2 à 3x per maand zien sowieso al best veel, ook als je geen problemen hebt.
@to zo te lezen heb je er al best veel in geïnvesteerd. Als de rek eruit is, is het echt geen schande om voor jezelf te kiezen en het contact te laten gaan.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
maandag 7 november 2022 om 08:31
En je antwoord kan ook zijn, nee, ik heb het contact verbroken, ik ga niets voor haar doen.Rosanna1985 schreef: ↑07-11-2022 04:26Dat hangt er toch echt vanaf hoe je familie in elkaar zit of er iemand komt zeuren of niet.
Bovendien is het misschien wel helemaal niet nodig omdat moeder ineens overlijdt zonder ziekbed of mantelzorg, dat kan ook nog. Dan zou je nu contact aanhouden uit angst dat je straks in een ongemakkelijke situatie komt? Als het nu goed is om contact te verminderen of verbreken, dan moet je dat doen. Later zie je dan wel weer.
maandag 7 november 2022 om 12:06
Ik zou praktisch gezien qua tijd al niet weten hoe ik dat zou moeten bolwerken, haha! Ik heb ook zo mijn eigen dingen. Maar ik heb ook totaal die behoefte niet, dat zal misschien het voornaamste zijn.Hendrikje106 schreef: ↑07-11-2022 07:53Echt?! Ik heb een heel fijn contact met mijn ouders, woon heel dichtbij en zie hen 2/3 keer per week. Niet dat het een schande is als je elkaar minder ziet hoor. Mijn broer woont wat verder weg maar die FaceTimed wel 1 keer per week met mijn ouders.
@to zo te lezen heb je er al best veel in geïnvesteerd. Als de rek eruit is, is het echt geen schande om voor jezelf te kiezen en het contact te laten gaan.
maandag 7 november 2022 om 12:15
Lorem_Ipsum schreef: ↑07-11-2022 12:06Ik zou praktisch gezien qua tijd al niet weten hoe ik dat zou moeten bolwerken, haha! Ik heb ook zo mijn eigen dingen. Maar ik heb ook totaal die behoefte niet, dat zal misschien het voornaamste zijn.
Bij mij zou het niet eens kunnen, mijn vader heeft daar helemaal geen tijd voor
maandag 7 november 2022 om 13:03
Ik heb ook geen contact meer met mijn moeder. Dat is niet op mijn initiatief, maar is een gevolg van het feit dat zij verlangens/eisen heeft waar ik niet aan wil voldoen. Ik hoef geen nummers of mail te blokken want mijn moeder negeert mij volledig zolang ik niet door haar hoepel spring. Haar eigen ouder heeft ook zo van die vastomlijnde ideeën over hoe "het kind" zich dient te gedragen. Mijn moeder gaat daar -in tegenstelling tot ik- in mee, dus die zit bij iedere gelegenheid bij haar ouder + iedere maand wordt er een weekend gelogeerd + ze bellen eenmaal per week op een vaste dag en vast tijdstip. Oh ja, en soms gaat de ouder mee op vakantie.appelwangetje schreef: ↑06-11-2022 21:03Ik heb ook altijd ingewikkelde relatie gehad met mijn ouders.
Sinds een paar jaar geen contact meer. Niet geheel op mijn initiatief, maar t geeft ontzettend veel rust.
Ik heb mijn ouders ook echt uit mijn leven gegooid sindsdien.
Geblokt op alle sociale media en ook hun nummers.
Ik hoor via de familie soms nog wat en hun vast ook over mij maar ik heb geen last meer van hun gedrag
Ik ben er ontzettend verdrietig over geweest maar weet nu pas hoeveel negatieve energie mijn ouders mij jaren hebben gekost.
Ik zou gillend gek worden als ik mijn moeder was, en wat ik via mijn siblings hoor vindt mijn moeder het zelf ook soms wel een beetje teveel van het goede. Zeker nu haar ouder er al min of meer van uit gaat dat diegene op oudere leeftijd bij mijn moeder en haar vriend gaat intrekken. (Nou is die vriend een eikel van hier tot gunter, dus hem gun ik dat wel )
maandag 7 november 2022 om 13:37
Het is ook niet dat ik ze ook iedere keer een uur zie of zo hoor. Maar soms heb ik iets gemaakt, cake of iets anders te eten en wat ik dan teveel heb of weet dat ze lekker vinden en dat breng ik dan snel even en andersom ook. Soms ben ik in Duitsland boodschappen aan het doen en dan bel ik even of ze nog wat nodig hebben en dan breng ik dat op de terugweg even snel langs.Lorem_Ipsum schreef: ↑07-11-2022 12:06Ik zou praktisch gezien qua tijd al niet weten hoe ik dat zou moeten bolwerken, haha! Ik heb ook zo mijn eigen dingen. Maar ik heb ook totaal die behoefte niet, dat zal misschien het voornaamste zijn.
Maar we gaan ook zeker 1 keer per week samen met de honden naar het bos, ze zijn al op leeftijd maar ik probeer ze zo gemotiveerd te houden om te bewegen. Maar nogmaals, ik kan mij ook zeker situaties bedenken waarin het lastiger en misschien zelfs ongewenst is om elkaar zo vaak te zien.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
maandag 7 november 2022 om 17:02
mater_matuta schreef: ↑07-11-2022 13:03Ik heb ook geen contact meer met mijn moeder. Dat is niet op mijn initiatief, maar is een gevolg van het feit dat zij verlangens/eisen heeft waar ik niet aan wil voldoen. Ik hoef geen nummers of mail te blokken want mijn moeder negeert mij volledig zolang ik niet door haar hoepel spring. Haar eigen ouder heeft ook zo van die vastomlijnde ideeën over hoe "het kind" zich dient te gedragen. Mijn moeder gaat daar -in tegenstelling tot ik- in mee, dus die zit bij iedere gelegenheid bij haar ouder + iedere maand wordt er een weekend gelogeerd + ze bellen eenmaal per week op een vaste dag en vast tijdstip. Oh ja, en soms gaat de ouder mee op vakantie.
Ik zou gillend gek worden als ik mijn moeder was, en wat ik via mijn siblings hoor vindt mijn moeder het zelf ook soms wel een beetje teveel van het goede. Zeker nu haar ouder er al min of meer van uit gaat dat diegene op oudere leeftijd bij mijn moeder en haar vriend gaat intrekken. (Nou is die vriend een eikel van hier tot gunter, dus hem gun ik dat wel )
Dat blokken heb ik vooral gedaan voor mijn eigen rust. Mijn ouders hebben ook ideeën waar ik niet aan vol doe en hun doen al mijn hele leven, trekken en afstoten en nu was ik er echt klaar mee dus ook geblokt. Ondertussen begrijp ik dat hun dat t ergste vinden, maar dat is alleen maar omdat ze nu de controle en macht kwijt zijn. Ze zijn heel manipulatief.
Geeft echt heel veel rust.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in