Afstandelijkheid maar wel volop liefde

Heb een hele leuke man leren kennen 1 jaar geleden en we zijn 4 handen op één buik geworden. Echt geweldig hoe we samen zijn en ook uitgesproken naar elkaar dat dit het is. Toekomst plannen maakten we samen.
Hij woont in het zuiden en ik in het noorden dus we kunnen niet even snel elkaar zien.
Half jaar geleden begon zijn gedrag iets te veranderen. Heb hem ermee geconfronteerd maar komt wel goed zegt ie steeds. En maak je geen zorgen.
Hij trokt veel meer naar vrienden toe waar hij eerst niets van moest weten. En die vrienden had hij eerder nog niet in zijn leven nu plotseling door een single vriend komen er allemaal nieuwe mensen in zijn leven. Natuurlijk vind ik dat fijn voor hem.
Sinds een half jaar is die goeie vriend van hem is single geworden, en sinds een half jaar woont deze vriend de weekenden inmiddels bij hem in. Ze worden steeds closer. Wat resulteerd in minder contact tussen ons en als we even bellen zit die vriend er altijd bij. Als ik mijn zorgen uit voor het aanwezige gedrag van die vriend wuift hij dat weg. Ook heeft hij weekends zijn zoon ook thuis en zijn zoon is nogal gehecht aan deze vriend geworden. Ik vind zijn gastvrijheid echt heel lief voor die vriend maar zie ook zijn zoon en hem hechten aan die vriend. Deze vriend komt in dat opzicht ook tussen ons in te staan is mijn gevoel. Ik vind het een ongezonde situatie uiteindelijk.
Twee weken geleden heb ik het weekend nog met hem doorgebracht bij hem thuis echt een heerlijk weekend. Waar we beide zo naar verlangden en volop van genoten hebben. Niks aan de hand heel verliefd en heeft me kennis laten maken met vrienden en familie. Hij zei zelf nog ik laat je nooit meer gaan.
Daar opvolgende week word hij steeds stiller en het weekend negeert hij me volledig en krijg zondag een appje van hij wil rust. Wat mij nu zo tegen het borst stoot dat hij die vriend wel toelaat, en ze gewoon uit zijn geweest. Ik moest raden naar een antwoord op zijn stilte in die dagen. Natuurlijk wel gevraagd waarom en hoezo dit komt, uiteindelijk na twee dagen antwoord gekregen. Hij weet het zelf ook niet en voelt zich moe en wil nadenken. Vage antwoorden dus beetje radeloos word ik ervan, want dit is de tweede keer al dat hij me laat zitten na zo'n actie. Er is zoveel liefde tussen ons dat ik het zonde vind om te laten gaan persoonlijk. Weet dat hij wat angst heeft door zijn vorige relatie waarbij hij naar 20 jaar huwelijk is gedumpt voor een ander. Zelf wil ik niet een optie zijn als het even niet gaat en dat hij me laat zitten in onzekerheid. Sinds het weekend zoekt hij elke dag weer contact en heeft spijt van zijn handelen dat verdien ik niet zegt hij. Hij wil me geen verdiet doen.Hij wil eigelijk ook niet opgeven merk ik, maar weet niet wat te doen. En zegt we zien wel in de toekomst. Al heeft hij me nu gedumpt zonder het echt te zeggen. Wat adviseren jullie me? Wat moet ik hiermee?

Rooss4.0 schreef: ↑

14-07-2022 08:23

En wat ga jij doen als hij weer contact zoekt?

Ik verzoek hem dan mij met rust te laten. En laat het daarbij.

LuciFee2022 schreef: ↑

14-07-2022 08:28

Ja dan heeft hij jeuk of wil aandacht.

Het is in ieder geval geen volop liefde, waarom denk jij van wel? Is dat wensdenken?

Die liefde was er wel van beide kanten dacht ik...twee weken geleden hebben we echt een heel leuk weekend gehad ( ook hij, of het is nep geweest)...maar er is geen liefde meer en heeft waarschijnlijk twee weken geleden goed toneel gespeeld. Dat zie ik nu ook in.