Relaties
alle pijlers
Bedreigd door broer, contact ouders verbreken?
maandag 13 november 2023 om 14:47
Ik heb al jarenlang een verstoorde band met mijn ouders, mijn ouders zijn op het ene moment heel erg goed voor me en op het andere moment stellen ze me heel erg teleur. De band is verstoord omdat zij mijn broers altijd voorop gesteld hebben. Mijn broertje mocht als kleuter wel op schoot, ik niet. Mijn broertje mocht thuis blijven wonen, ik moest vanaf mijn 18e het huis uit. Mijn broertje kreeg jarenlang kleding, opleidingen etc betaald: ik niet. Ik kreeg ook vaak de schuld van dingen die ik niet gedaan had (bvb: er waren sleutels kwijt, ik kreeg de schuld dat ik dat ik deze sleutels express verstopt zou hebben).
Ik heb daar therapie voor gevolgd, geaccepteerd dat mijn ouders zijn zoals ze zijn en zich daar naar gedragen. Zolang ik nu contact heb met mijn ouders terwijl er niets speelt, is dat fijn contact. Maar zodra er iets speelt, vervallen zij in hun oude patroon en krijg ik snel de schuld van dingen.
Nu speelt er iets extreems, mijn broer stuurde in de familie app een berichtje en ik heb daarop gereageerd met: prima. Hij vond de prima niet voldoende en vond dat ik te weinig inhoudelijk reageerde op zijn bericht. Ik gaf aan dat hij even rustig moest doen en dat ik alles prima vond. Vervolgens heb ik meerdere bedreigingen van hem gehad. Hij zou me iets aan doen, ik moest maar achterom kijken. Ik moest vooral oppassen. Ik kreeg spraakberichtjes met scheldtirades etc. Totaaal uit zijn verband getrokken, iedereen die ik dit laat lezen geeft ook dezelfde reactie: bizar. Ik heb aangegeven dat ik geen contact meer met mijn broer wil.
Mijn moeder vindt dat ik de familie banden hiermee kapot maak. Dat ik sorry moet zeggen en dat ik iedereen diep teleurgesteld heb. Ik heb aangegeven dat ik dat niet doe, ik heb niks fout gedaan: niet bedreigd, niet gescholden. Ik kom enkel voor mijzelf op.
Dit tikt bij mij allemaal oud zeer aan, oud zeer van vroeger en ik merk dat mijn reserves opraken bij mijn familie. Ik twijfel om het contact met mijn ouders te verbreken, maar dan moet ik ook afscheid nemen van de momenten dat er geen gezeur is en het eigenlijk wel fijn is. Het is super lastig, iemand die met me mee kan denken of een objectieve mening heeft?
Ik heb daar therapie voor gevolgd, geaccepteerd dat mijn ouders zijn zoals ze zijn en zich daar naar gedragen. Zolang ik nu contact heb met mijn ouders terwijl er niets speelt, is dat fijn contact. Maar zodra er iets speelt, vervallen zij in hun oude patroon en krijg ik snel de schuld van dingen.
Nu speelt er iets extreems, mijn broer stuurde in de familie app een berichtje en ik heb daarop gereageerd met: prima. Hij vond de prima niet voldoende en vond dat ik te weinig inhoudelijk reageerde op zijn bericht. Ik gaf aan dat hij even rustig moest doen en dat ik alles prima vond. Vervolgens heb ik meerdere bedreigingen van hem gehad. Hij zou me iets aan doen, ik moest maar achterom kijken. Ik moest vooral oppassen. Ik kreeg spraakberichtjes met scheldtirades etc. Totaaal uit zijn verband getrokken, iedereen die ik dit laat lezen geeft ook dezelfde reactie: bizar. Ik heb aangegeven dat ik geen contact meer met mijn broer wil.
Mijn moeder vindt dat ik de familie banden hiermee kapot maak. Dat ik sorry moet zeggen en dat ik iedereen diep teleurgesteld heb. Ik heb aangegeven dat ik dat niet doe, ik heb niks fout gedaan: niet bedreigd, niet gescholden. Ik kom enkel voor mijzelf op.
Dit tikt bij mij allemaal oud zeer aan, oud zeer van vroeger en ik merk dat mijn reserves opraken bij mijn familie. Ik twijfel om het contact met mijn ouders te verbreken, maar dan moet ik ook afscheid nemen van de momenten dat er geen gezeur is en het eigenlijk wel fijn is. Het is super lastig, iemand die met me mee kan denken of een objectieve mening heeft?
maandag 13 november 2023 om 17:25
Je verstoort de verhoudingen binnen jullie gezin (door te breken met je broer) en dat nemen jou ouders jou kwalijk.
Maar dat is een slecht teken van je familie, niet van jou.
Het klinkt alsof het heel terecht is dat je afstand wil nemen (voor nu). Dat daar geen respect voor is én dat jij als boeman aangewezen wordt, benadrukt alleen maar dat jullie relatie ongezond is.
Ik denk dat je er goed aan doet om (nu) voor jezelf te kiezen, want je grenzen worden ver overschreden. Zolang je familie dat niet ziet, niet voor jou opkomt en geen veilige omgeving creëert, speel je tijdens de leuke momenten eigenlijk alleen een toneelstukje mee.
Het is heel pijnlijk om hier achter te komen en heel lastig om naar te handelen. Sterkte en succes gewenst TO, zet jezelf en je eigen veiligheid en welzijn voorop.
Maar dat is een slecht teken van je familie, niet van jou.
Het klinkt alsof het heel terecht is dat je afstand wil nemen (voor nu). Dat daar geen respect voor is én dat jij als boeman aangewezen wordt, benadrukt alleen maar dat jullie relatie ongezond is.
Ik denk dat je er goed aan doet om (nu) voor jezelf te kiezen, want je grenzen worden ver overschreden. Zolang je familie dat niet ziet, niet voor jou opkomt en geen veilige omgeving creëert, speel je tijdens de leuke momenten eigenlijk alleen een toneelstukje mee.
Het is heel pijnlijk om hier achter te komen en heel lastig om naar te handelen. Sterkte en succes gewenst TO, zet jezelf en je eigen veiligheid en welzijn voorop.
maandag 13 november 2023 om 17:29
Je broer is net zo goed het product van hun opvoeding als jij. Waar jij altijd de schuld kreeg en je eigen boontjes heb moeten doppen, is je broer geen weerstand en tegenslag gewend. Je broer reageert als het verwende kind dat hij is geworden. Tot zover de verzachtende verklaring, maar dat wil niet zeggen dat je het moet accepteren. Met broer was ik wel klaar. Heb je je ouders of broer ooit geconfronteerd met je therapie en de reden daar van? En zelfs dan zien ze het waarschijnlijk anders en ligt het aan jou. Hebben ze de berichten van je broer gelezen? Als ze dat goedkeuren of wegwuiven dan zou ik inderdaad besluiten dat ik liever geen familie heb dan familie die dit oké vindt. Bedreiging zou ik bij de politie melden als het verder gaat dan een scheldpartij/ruzie. Jij bent maar aan iemand verantwoordelijkheid schuldig en dat ben jij zelf.
maandag 13 november 2023 om 17:52
Je hoeft helemaal niets nu te beslissen wat je niet wil/waar je niet aan toe bent. En weet dat een beslissing ook grijstinten kan hebben, het is niet altijd zwart-wit en een keuze hoeft ook niet voor altijd te zijn.
Ik zou even afstand nemen. Mijn ervaring is dat daarna vanzelf het antwoord komt, ineens.
Ik zou even afstand nemen. Mijn ervaring is dat daarna vanzelf het antwoord komt, ineens.
maandag 13 november 2023 om 18:08
Wel even een paar maanden tot een jaar wachten.Intotheunknown schreef: ↑13-11-2023 14:52misschien iets om met een therapeut te bespreken, dan kom je er vast wel uit. Vind het heel naar voor je!
maandag 13 november 2023 om 18:35
Je krijgt aardig eensgezinde reacties
Ik zou zeker wel het gesprek met mijn ouders aangaan en aangeven dat contact met jouw broer er niet meer in zit.
Het kan best zijn dat ze in hun onmacht, en gebrekkige vaardigheden dreigen met de kant voor broer te kiezen, maar dat is hun manier.
De oude ‘jij’ zou hier bang van worden, zich schuldig voelen of rot voelen. Ik gun jou dat je voor jezelf kiest.
Het kan best zo zijn, maar ik wil je geen valse hoop geven, is dat naarmate de tijd verstrijkt en jij niet meer fungeert als windbreker tussen ouders en broer, jouw ouders zelf meer geconfronteerd worden met zijn gedrag en zo de dynamiek toch enigszins veranderd.
Ik ben bang dat het nooit echt helemaal goed zal komen, maar het kan wel zorgen voor een minder rigide houding naar jou toe.
Sterkte TO
Ik zou zeker wel het gesprek met mijn ouders aangaan en aangeven dat contact met jouw broer er niet meer in zit.
Het kan best zijn dat ze in hun onmacht, en gebrekkige vaardigheden dreigen met de kant voor broer te kiezen, maar dat is hun manier.
De oude ‘jij’ zou hier bang van worden, zich schuldig voelen of rot voelen. Ik gun jou dat je voor jezelf kiest.
Het kan best zo zijn, maar ik wil je geen valse hoop geven, is dat naarmate de tijd verstrijkt en jij niet meer fungeert als windbreker tussen ouders en broer, jouw ouders zelf meer geconfronteerd worden met zijn gedrag en zo de dynamiek toch enigszins veranderd.
Ik ben bang dat het nooit echt helemaal goed zal komen, maar het kan wel zorgen voor een minder rigide houding naar jou toe.
Sterkte TO
maandag 13 november 2023 om 19:11
Mijn ouders en broer zijn ongeveer hetzelfde.
Mijn broer heeft me wel structureel mishandeld, mijn moeder deed er nooit iets aan en gaf achteraf een preek aan MIJ omdat ik niet mocht gillen. Terwijl ik op mijn aller- allerhardst gilde in de hoop dat ze me zou komen redden. Dat deed ze nooit. Mijn moeder trekt mijn broer voor. Zo kreeg hij wel zakgeld en kreeg ik het niet meer. Hij woont nog steeds thuis (is in de dertig) en ze betalen alles voor hem. Ik betaalde als tiener al alles zelf (ook verzorgingsspullen zoals douchegel, shampoo en maandverband etc.). Ik kreeg ook altijd overal de schuld van. Mijn broer hoefde maar iets tegen mijn ouders te zeggen (altijd een leugen) en ik werd weer op het matje geroepen en kreeg een donderpreek. Ik werd nooit geloofd als ik vertelde hoe het echt zat. Mijn broer hoefde niet in het huishouden mee te helpen 'want had daar geen zin in' dus moest ik zijn klusjes doen, naast de mijne. En zo kan ik nog drie bladzijdes doorgaan.
Mijn therapeuten vonden dat ik het contact moest verbreken, maar dat is helaas niet mogelijk vanwege iets (vanwege herkenbaarheid ga ik dat hier niet neerzetten).
De laatste twee jaar gaat het wel goed. Ik heb een ongeluk gehad en ze zijn nu wel wat aardiger. Ze hebben me zelfs geld gegeven toen ik tekort kwam omdat mijn salaris teruggedraaid werd naar 70% vanwege mijn ziekte. Ik ben nu dus wel blij dat ik het contact nooit verbroken heb.
Maar het is altijd afwachten hoe ze weer gaan reageren.
Of je het contact wilt verbreken kan alleen jij beslissen. Je schrijft dat ze soms 'heel erg goed' voor je zijn. Maar dat zijn ze natuurlijk niet echt, als ze ook zo ontzettend slecht voor je zijn.
Het is een hele moeilijke beslissing. Je zult altijd het zwarte schaap zijn. Dus kies voor jezelf, wat is het beste voor jou?
Mijn broer heeft me wel structureel mishandeld, mijn moeder deed er nooit iets aan en gaf achteraf een preek aan MIJ omdat ik niet mocht gillen. Terwijl ik op mijn aller- allerhardst gilde in de hoop dat ze me zou komen redden. Dat deed ze nooit. Mijn moeder trekt mijn broer voor. Zo kreeg hij wel zakgeld en kreeg ik het niet meer. Hij woont nog steeds thuis (is in de dertig) en ze betalen alles voor hem. Ik betaalde als tiener al alles zelf (ook verzorgingsspullen zoals douchegel, shampoo en maandverband etc.). Ik kreeg ook altijd overal de schuld van. Mijn broer hoefde maar iets tegen mijn ouders te zeggen (altijd een leugen) en ik werd weer op het matje geroepen en kreeg een donderpreek. Ik werd nooit geloofd als ik vertelde hoe het echt zat. Mijn broer hoefde niet in het huishouden mee te helpen 'want had daar geen zin in' dus moest ik zijn klusjes doen, naast de mijne. En zo kan ik nog drie bladzijdes doorgaan.
Mijn therapeuten vonden dat ik het contact moest verbreken, maar dat is helaas niet mogelijk vanwege iets (vanwege herkenbaarheid ga ik dat hier niet neerzetten).
De laatste twee jaar gaat het wel goed. Ik heb een ongeluk gehad en ze zijn nu wel wat aardiger. Ze hebben me zelfs geld gegeven toen ik tekort kwam omdat mijn salaris teruggedraaid werd naar 70% vanwege mijn ziekte. Ik ben nu dus wel blij dat ik het contact nooit verbroken heb.
Maar het is altijd afwachten hoe ze weer gaan reageren.
Of je het contact wilt verbreken kan alleen jij beslissen. Je schrijft dat ze soms 'heel erg goed' voor je zijn. Maar dat zijn ze natuurlijk niet echt, als ze ook zo ontzettend slecht voor je zijn.
Het is een hele moeilijke beslissing. Je zult altijd het zwarte schaap zijn. Dus kies voor jezelf, wat is het beste voor jou?
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
dinsdag 14 november 2023 om 01:37
Ik heb zelf geen ervaring maar ik schrik echt van de verhalen. Arme kinderen (jullie zijn nu allemaal volwassen, maar jeez, wat erg om te lezen). Nu ik zelf kinderen heb, kan ik nog minder begrijpen hoe dit zo veel voorkomt en hoeveel schade het heeft opgeleverd 
en ik heb zelf een prima jeugd gehad.
Ik weet dat niemand iets heeft aan mijn medelijden hoor, maar vind het erg rot om te lezen.
en ik heb zelf een prima jeugd gehad. Ik weet dat niemand iets heeft aan mijn medelijden hoor, maar vind het erg rot om te lezen.
dinsdag 14 november 2023 om 07:45
Waarschijnlijk wel. Dan gedraagt ze zich naar wat haar familie wil zien.
Hier ook zo opgegroeid. Misschien nog wat extremer.
Ik heb gebroken met mijn familie. Moeilijkste wat ik ooit gedaan heb. Tegelijkertijd het beste wat ik ooit gedaan heb.
Ik heb jaren later het boek ongezien opgegroeid gelezen. Ik adviseer je dat te lezen. Dan ga je de patronen zien. Ook je eigen patronen. Neem dan een beslissing waar je zelf achter staat.
Breken met je gezin is moeilijk. Soms, uit zelfbehoud, kan je niet anders. Ik heb pas een leven voor mezelf sinds ik mijn familie niet meer zie. Wat voor jou het beste is weet alleen jij zelf.
Sterkte.
dinsdag 14 november 2023 om 07:51
Tjee zeg. Ik heb alleen de OP gelezen en vraag mij af waarom je daar blijft?
Ik zou het niet kunnen. Petje af.
Maar of je er voor jezelf goed aan doet?
Ik zou langzaamaan wat meer afstand nemen.
Niet in 1 x alles verbreken, want dat wil je zelf ook niet, maak ik op uit dat het soms ook gezellig is.
Zoek een leuke uitdaging (werk/hobby/vrijwilligerswerk) en zeg dat dit veel tijd kost.
En dan bouw je dat toxic-contact af.
Geen ruzie. Geen gezeur.
Succes.
Ik zou het niet kunnen. Petje af.
Maar of je er voor jezelf goed aan doet?
Ik zou langzaamaan wat meer afstand nemen.
Niet in 1 x alles verbreken, want dat wil je zelf ook niet, maak ik op uit dat het soms ook gezellig is.
Zoek een leuke uitdaging (werk/hobby/vrijwilligerswerk) en zeg dat dit veel tijd kost.
En dan bouw je dat toxic-contact af.
Geen ruzie. Geen gezeur.
Succes.
de wereld wacht om ontdekt te worden
dinsdag 14 november 2023 om 10:25
Ik ben bevooroordeeld, aangezien ik zelf het contact met de ene ouder volledig verbroken heb, en met de ander tot het minimum heb terug gebracht, maar uit die ervaring kan ik wel zeggen: laat je niet aanpraten dat je verplichtingen hebt naar je ouders of andere familie. Heb je niet. Ouders hebben verplichtingen naar hun kinderen (en die van jou komen die niet na, deden de mijne ook niet), (volwassen) kinderen hebben geen verplichtingen naar de ouders, anders dan wat je naar iedereen hebt: fatsoen, respect.
In jouw geval zou ik overigens niet alleen het contact met ouders en broer volledig verbreken, ik zou ook aangifte doen tegen je broer.
In jouw geval zou ik overigens niet alleen het contact met ouders en broer volledig verbreken, ik zou ook aangifte doen tegen je broer.
dinsdag 14 november 2023 om 11:00
In de meeste gevallen is het een patroon die generatie op generatie doorgaat. Ik las ooit dat onverwerkte trauma's worden doorgegeven. Mijn moeder heeft een slechte jeugd gehad en zij heeft die trauma's nooit verwerkt (ze weigert ook in therapie te gaan, want dat is alleen voor 'gekke mensen', zoals velen van haar generatie over therapie denken. Ze zegt dus ook dat er iets mis is met mij en dat dat gerepareerd moet worden, omdat ik wel in therapie ben geweest. Ze weet niet wat ze mij heeft aangedaan).Ambition- schreef: ↑14-11-2023 01:37Ik heb zelf geen ervaring maar ik schrik echt van de verhalen. Arme kinderen (jullie zijn nu allemaal volwassen, maar jeez, wat erg om te lezen). Nu ik zelf kinderen heb, kan ik nog minder begrijpen hoe dit zo veel voorkomt en hoeveel schade het heeft opgeleverd
Ik weet dat niemand iets heeft aan mijn medelijden hoor, maar vind het erg rot om te lezen.
Er zijn veel redenen dat ik geen kinderen wil, en dit is er een van. Je gaat toch altijd enigszins op je moeder lijken, hoe graag je het ook niet wilt. En dat zou ik mijn kinderen nooit, nooit aandoen.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
zaterdag 18 november 2023 om 05:41
Eens met mijn voorgangers. Met als toevoeging: hoe gaat het verder met je? Heb je je relatie nog? Of zag je daarbij toch in dat het niet goed was?
Je zegt dat je therapie hebt gevolgd en het gedrag van je ouders geaccepteerd hebt. Maar heb je ooit aan je zelfbeeld gewerkt? Heb je daar nu therapie voor (hopelijk)?
Je zegt dat je therapie hebt gevolgd en het gedrag van je ouders geaccepteerd hebt. Maar heb je ooit aan je zelfbeeld gewerkt? Heb je daar nu therapie voor (hopelijk)?
zaterdag 18 november 2023 om 18:17
Inderdaad, helemaal dit.lemoos2 schreef: ↑13-11-2023 14:52Even vanaf de koude grond en niet gehinderd door ingewikkelde familieverhoudingen: jouw moeder maakt zelf de familiebanden kapot door gelijk weer partij te trekken voor je broer en jou de schuld in de schoenen te schuiven.
Eens met al die mensen om je heen die zeggen het bizar te vinden. Ik zou daar meer tijd aan besteden voortaan dan aan familie. Leuk contact is schijnbaar alleen mogelijk als je als een soort figurant kunt optreden. Daar zou ik voor bedanken.
Veel sterkte
Sterkte to.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
