Drugs in de familie

30-05-2022 10:36 70 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hai ik hou het even vaag vanwege mogelijke herkenbaarheid maar jongere sibling (we praten over een dertig plusser) is wederom door moeder betrapt op drugsverslaving.

Een jaar of 10 geleden speelde dit ook al. Toen zijn we o.a. met het gezin naar de systeem therapeut geweest en daarna leek het allemaal ok.

Lang verhaal kort sibling is betrapt door mijn moeder en het hele gezeik begint dus weer opnieuw. Het is na veel ontkennen toegegeven.

Ikzelf heb een paar keer eerder vermoedens gehad en deze geuit en er is zoals verslaafden doen keihard gelogen. Dus ik ben er eigenlijk wel een beetje klaar mee en heb weinig zin in krokodillentranen. Bovendien zie ik het niet veranderen zolang mijn moeder een enabler blijft. Die verschaft onderdak en kookt en doet de was.

Binnenkort belt sibling me aldus ma. Geen idee hoe ik moet reageren aangezien ik de eventueel op handen zijnde excuses nogal gemaakt vind aangezien het alleen maar is omdat er een heterdaadje achter zit.

Iemand hier ervaring mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
Op wie ben je precies boos en waarom? Beetje extra therapie is misschien wel een goede oplossing...
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben niet zo van de zachte heelmeesters aanpak en ben kwaad dat er meermaals in mijn gezicht gelogen is. Als er dan nu weer een verhaal met excuses komt heb ik dat weinig vertrouwen in. Wat voor waarde heeft dat dan. Aangezien ik meermaals een handreiking heb gedaan. Had mijn moeder niks gevonden dan was de leugen doorgegaan.

Ondertussen woon ik daar niet meer in de buurt en heb ik na jarenlang gedoe gewoon mijn eigen gezin en werk en geen zin om energie in dit gedrag te steken. Dat klinkt wellicht hard maar ik heb meermaals destijds al aangegeven dat er moest worden gestopt om de hand boven het hoofd te houden en dat het een volwassen persoon is.

Er heeft wel meer gespeeld maar ik probeer het even summier te houden zeker in de OP.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom moet er nu gebeld worden? En waarom door hem naar jou? En door wie is die opdracht gegeven?

Je kunt gewoon melden: ik wist het al langer. Het is jouw keus en jouw leven. Zolang je geen hulp zoekt in een afkickkliniek, kan je niet in mijn leven zijn.

Hetzelfde richting je moeder: mam, je helpt hem. Je geeft hem geen geld voor drugs, maar helpt hem in het onderhoud, zodat hij geld overhoud voor zijn drugs. Zolang je dat doet, moet je niet bij mij komen met dit probleem. Stuur hem naar de afkickkliniek. Zolang jij dat niet wilt, kan ik jou niet komen redden.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt wel boos doen, maar verslaving is een ziekte. Als je het niet aankunt je broer/zus te blijven steunen (wat logisch is, want dat is heel zwaar) zou ik me er van distantiëren - maar boosheid uiten over het liegen heeft echt 0 effect en is zéker geen heelmeester bij verslaving.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan de boosheid goed begrijpen. Een verslaafde in het gezin heeft een enorme impact op iedereen. Kan me voorstellen dat ook TO heel erg heeft geleden onder de stress en die van haar ouders, het speelt al jaren. Een verslaving is zo heftig, verslaafden worden egoïstisch, drugs gaat boven alles en liegen wordt een gewoonte. Natuurlijk is TO er klaar mee.. En natuurlijk helpt boos zijn niet en zou de zus/ broer ook het liefst geen verslaving hebben maar vind haar gevoelens vrij logisch. Kan verder geen advies geven, heb er geen ervaring mee maar het lijkt me vreselijk als 1 gezinslid het gezinsleven al jaren op z'n kop zet.. Sterkte
Je kan prima de grens neerleggen voor jezelf, je moeder en je broer/zus.


Je hoeft niet alles maar te begrijpen en te slikken en mee om blijven gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verslaving is een ziekte hè. Mensen kiezen er niet vrijwillig voor om hun leven te vergallen. Je kunt voor jezelf wel grenzen stellen, maar ik zou niet teveel hechten aan dat liegen. Dat is niet tegen jou gericht maar om de verslaving in stand te (kunnen) houden.
apppie schreef:
30-05-2022 10:54
Je kunt wel boos doen, maar verslaving is een ziekte. Als je het niet aankunt je broer/zus te blijven steunen (wat logisch is, want dat is heel zwaar) zou ik me er van distantiëren - maar boosheid uiten over het liegen heeft echt 0 effect en is zéker geen heelmeester bij verslaving.
Niet aankunnen?
:facepalm:
Alle reacties Link kopieren Quote
WandaVision schreef:
30-05-2022 10:50
Ik ben niet zo van de zachte heelmeesters aanpak en ben kwaad dat er meermaals in mijn gezicht gelogen is. Als er dan nu weer een verhaal met excuses komt heb ik dat weinig vertrouwen in. Wat voor waarde heeft dat dan. Aangezien ik meermaals een handreiking heb gedaan. Had mijn moeder niks gevonden dan was de leugen doorgegaan.

Ondertussen woon ik daar niet meer in de buurt en heb ik na jarenlang gedoe gewoon mijn eigen gezin en werk en geen zin om energie in dit gedrag te steken. Dat klinkt wellicht hard maar ik heb meermaals destijds al aangegeven dat er moest worden gestopt om de hand boven het hoofd te houden en dat het een volwassen persoon is.

Er heeft wel meer gespeeld maar ik probeer het even summier te houden zeker in de OP.
Dit kun je toch gewoon aangeven in het kort?
Dat liegen kan je niets mee inderdaad, dat is de verslaving.

Maar je kan en mag gewoon er geen zin meer in hebben en je grens trekken.

En dat is dan niet omdat je het niet 'aankan' of zoiets achterlijks maar omdat je gewoon ook recht heb op een beetje leuk leven soms.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap niet zo goed waarom sibling je gaat bellen om sorry te zeggen. Jij hebt toch geen last van die verslaving? Dat hij zijn leven naar de klote wil helpen, dat moet hij toch zelf weten? Dat je moeder daar in faciliteert moet ze ook zelf weten.
Het feit dat 1 familielid zich de vernieling in werkt houdt niet in dat de rest daarin mee moet. Dit is niet iets wat jullie weer met z’n allen aan hoeven gaan. Die tijd is geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verslaving is een ziekte. Ja die snap ik. Maar als je ziek bent en al meerdere keren met vermoedens bent geconfronteerd dan is het mijns inziens eigen keuze om er niks aan te doen.

Ik kan niet zoveel met mensen die hun hele leven vergooien aan slachtofferschap zonder zelf wat te ondernemen.
We hebben meerdere gesprekken gehad. Ook waarin ik aangaf van hey je kan met me praten. Wat wij bespreken komt niet bij ma terecht. Maar nee ik was de gebeten hond die geen vertrouwen had.

Zelf jaren te maken gehad met o.a. cPtss (ben niet verslaafd geweest) en ik weet hoe lastig het kan zijn om jezelf van de grond te rapen. lastig maar zeker niet onmogelijk. Dat weet sibling en die heeft alle hulp gekregen van familie en werk en verziekt het nu wederom. Ik geloof geen woord van wat er nog uit komt. Vertrouwen is weg.

Ps ik vind sibling echt een jeukwoord maar omwille van de privacy wil ik het geslacht niet kenbaar maken dus vanaf nu gebruik ik hen IPV hij of zij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt je eigen gezin. Je broer of zus is jou geen verantwoording schuldig. Dat bellen slaat nergens op. En jij hoeft helemaal niks met die verslaving, gewoon uit de buurt van blijven.
Jullie moeten niet blijven hangen in jullie vroegere gezin..jullie zijn allemaal volwassen nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
En hen moet bellen van mijn moeder. Ook al zoiets. Toen ik erachter kwam wilde ik meteen zelf de telefoon pakken maar hing ze nog net niet met de nagels in mijn been om te zorgen dat ik niet belde. Toen merkte ik alweer hoe de vlag erbij hing en dat mijn moeder de boel weer loopt te regisseren zoals destijds ook. En daar heb ik geen zin meer in.

Ik bereid me dus nu mentaal voor op telefoontje van hen en wil voor mezelf een beetje de balans opmaken hoe ik hier het beste mee kan dealen. Wil echt wel steunen maar door de manier waarop dit gaat heb ik er geen vertrouwen in.

Wat ik er verder in het dagelijks leven last van heb is vrij weinig maar hen wil ook leuke dingen doen met mijn kind en daar heb ik nu dus even voorlopig geen trek in.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2022 schreef:
30-05-2022 11:01
Dat liegen kan je niets mee inderdaad, dat is de verslaving.

Maar je kan en mag gewoon er geen zin meer in hebben en je grens trekken.

En dat is dan niet omdat je het niet 'aankan' of zoiets achterlijks maar omdat je gewoon ook recht heb op een beetje leuk leven soms.
mee eens, je hebt het recht je ervan te willen distantiëren en daar naar te handelen.
Dat verslaving een ziekte is, mag en kan daarnaast bestaan.
Je zegt, jouw moeder is de enabler, dat is haar goed recht, net zoals dat jouw goed recht is dit niet te willen zijn.
veel sterkte.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren Quote
Plentyplenty schreef:
30-05-2022 11:15
Je hebt je eigen gezin. Je broer of zus is jou geen verantwoording schuldig. Dat bellen slaat nergens op. En jij hoeft helemaal niks met die verslaving, gewoon uit de buurt van blijven.
Jullie moeten niet blijven hangen in jullie vroegere gezin..jullie zijn allemaal volwassen nu.
Precies dit en dat probeer ik mijn moeder ook duidelijk te maken en ik heb haar proberen te doen inzien dat zij niet helpend is maar dan is ze diep gekwetst. Ondertussen betaalt hen geen huur en kookt en wast zij. Hen kan dus het volledig salaris besteden aan shit. En heeft natje en droogje en verder 0 verantwoordelijkheden op werken na. Heeft nog wel werk maar dit hangt ook aan zijden draadje naar wat ik begreep.

Ik word nu gezien door haar als zijnde iemand die haar eigen familielid in de steek laat terwijl mijn perspectief juist is dat faciliteren niet helpt en juist meer kwaad doet. Dit heeft destijds ook bij de systeem therapeut al tot conflicten geleid en ik heb gewoon geen zin in een herhaling van in mijn ogen zinloze zetten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe zou je moeten steunen dan?
De enige manier om hiervan af te komen is via een afkickkliniek. En als de verslaving nog te groot is om die beslissing te kunnen nemen, dan wacht je nog weer even af tot het zover is.
Maar mocht sibling zover zijn, dan wil je met liefde taxi zijn, steunen en een positief iemand zijn bij het herstel en daarna.
tot die tijd kun je niets doen, want in stand houden is niet steunen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
WandaVision schreef:
30-05-2022 11:19
Precies dit en dat probeer ik mijn moeder ook duidelijk te maken en ik heb haar proberen te doen inzien dat zij niet helpend is maar dan is ze diep gekwetst. Ondertussen betaalt hen geen huur en kookt en wast zij. Hen kan dus het volledig salaris besteden aan shit. En heeft natje en droogje en verder 0 verantwoordelijkheden op werken na. Heeft nog wel werk maar dit hangt ook aan zijden draadje naar wat ik begreep.

Ik word nu gezien door haar als zijnde iemand die haar eigen familielid in de steek laat terwijl mijn perspectief juist is dat faciliteren niet helpt en juist meer kwaad doet. Dit heeft destijds ook bij de systeem therapeut al tot conflicten geleid en ik heb gewoon geen zin in een herhaling van in mijn ogen zinloze zetten
Dit mag je rustig herhalen.
Je moeder wil redden. Dat is haar keuze. Niet de jouwe. En jij hoeft niet meer te doen wat je moeder zegt. En als ze boos is, dan is dat verdrietig maar precies waarom je sibling nog thuis woont. Omdat wanneer moeder er niet zou zijn, er allang hulp zou zijn geweest.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Hai ik hou het even vaag vanwege mogelijke herkenbaarheid maar jongere sibling (we praten over een dertig plusser) is wederom door moeder betrapt op drugsverslaving.


Betrapt...jullie doen alsof het om een kind van 13 gaat.

Ik zou niets doen, waarom is het jouw probleem?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je sibling zich niet wil laten helpen en je moeder wil niet stoppen met enabelen, dan zou ik afstand nemen van hen.
En leuk dat hij/zij leuke dingen met jouw kind wil doen, dat kan weer als ie afgekickt is. Echt, stel je grenzen, laat je hier niet weer in meesleuren. Het is aan sibling om nu een stap te gaan zetten en te laten zíen dat ie zijn best gaat doen. Een sorry-telefoontje verplicht door mama, valt trouwens niet onder je best doen wat mij betreft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
30-05-2022 11:23
Dit mag je rustig herhalen.
Je moeder wil redden. Dat is haar keuze. Niet de jouwe. En jij hoeft niet meer te doen wat je moeder zegt. En als ze boos is, dan is dat verdrietig maar precies waarom je sibling nog thuis woont. Omdat wanneer moeder er niet zou zijn, er allang hulp zou zijn geweest.
Dit. En boos worden op jou is enorm nutteloos. Jij bent het probleem niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
viva-amber schreef:
30-05-2022 11:25
Hai ik hou het even vaag vanwege mogelijke herkenbaarheid maar jongere sibling (we praten over een dertig plusser) is wederom door moeder betrapt op drugsverslaving.


Betrapt...jullie doen alsof het om een kind van 13 gaat.

Ik zou niets doen, waarom is het jouw probleem?
Ja betrapt want ze ruimt kamer op.

Te debiel voor woorden. Om moeders gedrag ben ik op mijn 18e meteen op kamers gegaan want ik werd gek van het controlerende gedrag. Ik ben zelf bijna 40 en bij mij probeert ze dat ook steeds en inderdaad ze probeert de redder te zijn. En ik vind dat nogal contraproductief zeg maar. Dus vandaar dat ik ook zoiets heb van hen moet zelf hulp zoeken en tot die tijd kan en wil ik niks. Want het doet meer kwaad dan goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou er niets mee doen.

Mijn broer is al bijna 25 jaar verslaafd. Er zijn periodes dat het beter gaat en er zijn ook hele korte periodes geweest dat hij er helemaal vanaf was (in klinieken en kort daarna), maar uiteindelijk valt hij altijd terug. Mijn moeder houdt het ook deels in stand door hem geld te geven voor boodschappen (waarvan 10 euro naar boodschappen gaat en de rest naar drugs) en als ik zeg dat hij naast blowen ook eigenlijk al die tijd ook aan de harddrugs zit dan gelooft ze dat niet, want 'dat zie ik niet'.
Prima. Het is mijn kind niet. Red je er maar mee dan. Ik wil er ook niks over horen.

Zolang hij niet breekt met met de hele drugsscene stopt het niet. Ik heb me daar allang bij neergelegd. Succes met je leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom wil je zo graag steunen, ik denk dat je jezelf toch graag wil mengen en jezelf een te grote rol toebedeeld.
Zeg tegen je moeder dat ze hen alleen maar meer de afgrond in helpt en tegen hen dat je je handen ervan af trekt en dat als er een afkickkliniek is geregeld dat je dan open staat om steun te geven evt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven