Relaties
alle pijlers
Eind twintig en overgang van leven(stijl) / vrienden
maandag 10 oktober 2022 om 18:59
Omdat ik hier de laatste tijd vrij veel over na denk, ben ik even benieuwd naar ervaringen!
Ik ben momenteel eind twintig en mijn partner is begin dertig. Wij hebben beide sinds ons 18e in
de hoofdstad gewoond voor studie/eerste baan en zijn pasgeleden samen verhuisd naar een aangrenzende kleinere stad. Wij werken nog wel beide in de 'grote' stad en zijn er bijna dagelijks. De verhuizing was vooral omdat partner meer ruimte wilde voor hobby en ook met het oog op het starten van een gezin.
Vanuit partners vrienden van 'vroeger/middelbare school' (hij komt niet uit de randstad) zijn al meerdere begonnen aan de eerste of zelfs tweede kindje en hij maakt wel eens grappige opmerkingen over 'de laatste zijn'. Hij heeft echter altijd gewacht tot ik zelf aangaf hier klaar voor te zijn. Ondertussen heb ik hem aangegeven ook heel blij te worden van het idee van het starten van een eigen gezin en hebben wij ook besloten dat binnenkort te gaan proberen.
Maar vanuit mijn kant zijn mijn vriendinnen echt nog volop bezig met beginnende relaties of net samenwonen of gewoon heerlijk vrijgezel zijn. Wat ik trouwens ook heel lang ben geweest en zeker van heb genoten. Hier naast o.a. in het buitenland mogen wonen/veel reizen etc.
De vriendengroep die wij gezamenlijk hebben op gedaan vanuit de hoofdstad is ook heel erg gericht op daar en zijn om meerdere redenen totaal niet geïnteresseerd in het krijgen van kinderen of een huis buiten het bekende centrum. Ook zijn zij nog veel in het nachtleven te vinden of bezig met eigen projecten. Ik heb het wel echt over 30+ qua leeftijd en dit is dus naast een goede baan en zeker niet op zn 'students'. Eerder gewoon heel creatief en druk bezig, maar dus wel ook met lange nachten.
Diegene die we kennen die dit zat waren zijn terug verhuisd naar 'thuis' op minstens anderhalf uur rijden.
Wij zitten qua gevoel en behoeftes hier precies tussenin al het bovenstaande. Wij willen het liefst de stadniet 'helemaal' missen, maar ook aan dat gezin beginnen.
Partner staat hier super relax in en gelooft helemaal in dat als we alles met liefde en beleid doen het helemaal goed moet komen. Ik ga enorm heen en weer en ben soms bang om 'mijn oude leven' helemaal te verliezen terwijl ik ook weinig mensen heb om te connecten over bijv. kinderen als deze er zouden mogen komen. Hier door ben ik soms bang verkeerde beslissingen te maken, terwijl mijn gevoel zegt
dat ik zelf ook gewoon wil wat partner wil en wenst. We hebben beide ook een goede, steady baan en er is praktisch gezien niets wat dit in de weg staat.
Zijn er mensen die mijn zenuwen en dubbele gevoelens hier in herkennen?
En die niet zijn terugverhuisd na studie of een ander leven hebben dan de rest van hun vriendengroep?
Ik ben benieuwd!
Excuses voor de lange tekst : -)
Ik ben momenteel eind twintig en mijn partner is begin dertig. Wij hebben beide sinds ons 18e in
de hoofdstad gewoond voor studie/eerste baan en zijn pasgeleden samen verhuisd naar een aangrenzende kleinere stad. Wij werken nog wel beide in de 'grote' stad en zijn er bijna dagelijks. De verhuizing was vooral omdat partner meer ruimte wilde voor hobby en ook met het oog op het starten van een gezin.
Vanuit partners vrienden van 'vroeger/middelbare school' (hij komt niet uit de randstad) zijn al meerdere begonnen aan de eerste of zelfs tweede kindje en hij maakt wel eens grappige opmerkingen over 'de laatste zijn'. Hij heeft echter altijd gewacht tot ik zelf aangaf hier klaar voor te zijn. Ondertussen heb ik hem aangegeven ook heel blij te worden van het idee van het starten van een eigen gezin en hebben wij ook besloten dat binnenkort te gaan proberen.
Maar vanuit mijn kant zijn mijn vriendinnen echt nog volop bezig met beginnende relaties of net samenwonen of gewoon heerlijk vrijgezel zijn. Wat ik trouwens ook heel lang ben geweest en zeker van heb genoten. Hier naast o.a. in het buitenland mogen wonen/veel reizen etc.
De vriendengroep die wij gezamenlijk hebben op gedaan vanuit de hoofdstad is ook heel erg gericht op daar en zijn om meerdere redenen totaal niet geïnteresseerd in het krijgen van kinderen of een huis buiten het bekende centrum. Ook zijn zij nog veel in het nachtleven te vinden of bezig met eigen projecten. Ik heb het wel echt over 30+ qua leeftijd en dit is dus naast een goede baan en zeker niet op zn 'students'. Eerder gewoon heel creatief en druk bezig, maar dus wel ook met lange nachten.
Diegene die we kennen die dit zat waren zijn terug verhuisd naar 'thuis' op minstens anderhalf uur rijden.
Wij zitten qua gevoel en behoeftes hier precies tussenin al het bovenstaande. Wij willen het liefst de stadniet 'helemaal' missen, maar ook aan dat gezin beginnen.
Partner staat hier super relax in en gelooft helemaal in dat als we alles met liefde en beleid doen het helemaal goed moet komen. Ik ga enorm heen en weer en ben soms bang om 'mijn oude leven' helemaal te verliezen terwijl ik ook weinig mensen heb om te connecten over bijv. kinderen als deze er zouden mogen komen. Hier door ben ik soms bang verkeerde beslissingen te maken, terwijl mijn gevoel zegt
dat ik zelf ook gewoon wil wat partner wil en wenst. We hebben beide ook een goede, steady baan en er is praktisch gezien niets wat dit in de weg staat.
Zijn er mensen die mijn zenuwen en dubbele gevoelens hier in herkennen?
En die niet zijn terugverhuisd na studie of een ander leven hebben dan de rest van hun vriendengroep?
Ik ben benieuwd!
Excuses voor de lange tekst : -)
maandag 10 oktober 2022 om 19:14
. Ik ga enorm heen en weer en ben soms bang om 'mijn oude leven' helemaal te verliezen terwijl ik ook weinig mensen heb om te connecten over bijv. kinderen als deze er zouden mogen komen.
Zelfs als je in je oude woonplaats blijft ga je delen van je oude leven verliezen. Vrienden die nu zeggen nooit te willen verhuizen of kinderen te willen, geven over 2 jaar een gender reveal in hun nieuwe huis (als voorbeeld he).
En die nieuwe mensen met kinderen komen wel als je naar zwangerschapsgym en dat soort dingen gaat.
Zelfs als je in je oude woonplaats blijft ga je delen van je oude leven verliezen. Vrienden die nu zeggen nooit te willen verhuizen of kinderen te willen, geven over 2 jaar een gender reveal in hun nieuwe huis (als voorbeeld he).
En die nieuwe mensen met kinderen komen wel als je naar zwangerschapsgym en dat soort dingen gaat.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 10 oktober 2022 om 19:29
Ja hier dertiger en single, maar ik heb genoeg mensen in mijn omgeving die hun ouderschap niet in de weg laten staan voor zo nu en dan een gezellig avondje uit hoor. Bijvoorbeeld: partner is met de kinderen een avondje thuis zodat de ander even kan uit eten of zo. Ik heb in mijn omgeving genoeg mensen die gesetteld zijn (al dan niet met kinderen) die niet ineens een huismus zijn. Maar, ik ken er ook die tot lang in de 30 nog doorgefeest hebben, hun partner tegenkwamen en binnen 2 maanden samenwoonden en die zag je ineens veel minder. Het is denk ik ook de fase waarin je zit, qua leeftijd.
Bottom line: settelen hoeft niet te betekenen dat je ineens je oude leven kwijt bent. Maar mensen om je heen kunnen dat wel hebben. Vriendschappen kunnen veranderen en dat kan ook best wel vervelend zijn soms. Maar laat je niet uit t veld slaan hierdoor en volg idd je eigen pad. Ik zie om me heen (bijvoorbeeld vrienden, maar ook mensen in de straat) die bevriend raken omdat hun kinderen bijv veel samen spelen of in de klas zitten. Of dat ze samen op zwangerschapsyoga hebben gezeten. Mensen komen en mensen gaan en aan het einde van de dag ben jij degene die bepaalt hoe je leven eruit ziet. Of je nou kinderen hebt of niet.
Bottom line: settelen hoeft niet te betekenen dat je ineens je oude leven kwijt bent. Maar mensen om je heen kunnen dat wel hebben. Vriendschappen kunnen veranderen en dat kan ook best wel vervelend zijn soms. Maar laat je niet uit t veld slaan hierdoor en volg idd je eigen pad. Ik zie om me heen (bijvoorbeeld vrienden, maar ook mensen in de straat) die bevriend raken omdat hun kinderen bijv veel samen spelen of in de klas zitten. Of dat ze samen op zwangerschapsyoga hebben gezeten. Mensen komen en mensen gaan en aan het einde van de dag ben jij degene die bepaalt hoe je leven eruit ziet. Of je nou kinderen hebt of niet.
maandag 10 oktober 2022 om 19:50
Mensen komen en gaan in een leven. Bij een nieuwe fase horen nieuwe mensen. Je bent niet verplicht door een of ander stilzwijgend contract om mensen uit een eerdere fase uit je leven te bannen.
En nu schrijf ik helemaal niets waar je iets aan hebt
. En dat komt omdat alleen jij weet wanneer je er klaar voor bent. Koudwatervrees bij denken aan een gezin is trouwens niet vreemd want het is nogal een groot besluit. Wist ik het 100% zeker? Nee, en dat wisten alle anderen ook niet bij de eerste. Want je weet niet hoe het gaat uitpakken voor jullie en een kind. Ik wist het voor 70% zeker en dat was het meest zekere dat ik kon bereiken.
En nu schrijf ik helemaal niets waar je iets aan hebt
. En dat komt omdat alleen jij weet wanneer je er klaar voor bent. Koudwatervrees bij denken aan een gezin is trouwens niet vreemd want het is nogal een groot besluit. Wist ik het 100% zeker? Nee, en dat wisten alle anderen ook niet bij de eerste. Want je weet niet hoe het gaat uitpakken voor jullie en een kind. Ik wist het voor 70% zeker en dat was het meest zekere dat ik kon bereiken.
maandag 10 oktober 2022 om 19:51
Ik denk dat deze twijfel bij best veel mensen speelt rond die leeftijd. En ik denk ook dat angst een slechte raadgever is. Je weet niet hoe je leven gaat lopen, maar om daardoor grote keuzes uit de weg te gaan is ook zo wat. Doe wat goed voelt, en als je nu denkt nog niet aan kinderen te willen beginnen kan je ook even wachten. Maar ik zou niet wachten puur en alleen voor veranderende vriendschappen.
maandag 10 oktober 2022 om 20:03
Bedankt voor de reacties tot nu toe. Voor diegene die het hebben over twijfelen of willen, ik wil heel graag kinderen met mijn partner. Dat weet ik zeker. Wel vind ik het heel spannend omdat wij de enige zijn die het op deze manier doen in onze omgeving. Dus niet terug verhuizen naar waar wij beide vandaan komen of kinderloos in de stad blijven. Maar een tussenweg zoeken. Ik denk dat ik bang ben om de enige te zijn in mijn positie?
maandag 10 oktober 2022 om 20:17
Sja, eigenlijk moet je, je niks aantrekken van wat je omgeving vindt.
Wij zijn in Stad begonnen aan ons gezinsleven.
Als 1e stel van de groep in verwachting. Iedereen net afgestudeerd, aan het afstuderen en nog een vrijheid, blijheid leven.
Aan het eind van de zwangerschap wel verhuisd naar een dorp vlakbij Stad, maar was voor veel vrienden toch te ver. Jammer, maar begrijpelijk, wij waren een andere fase ingegaan, die mijlenver van de rest af stond.
Ik heb Lief altijd wel gestimuleerd om lekker weg te gaan, concertjes, feestjes etc. Daar had ik zelf niet zo'n behoefte aan.
Nu, hebben wij 2 geweldige pubers en de vrienden in Stad hebben allemaal ukkies beneden de 5. We zien elkaar nog wel met verjaardagen etc.
Maar, wij kunnen weer lekker de hort op (nu halverwege 40) de pubers doen hun eigen ding. En onze vrienden uit Stad hangen op apegapen.
In nieuwe woonplaats, nieuwe vrienden gemaakt. En die zijn heel fijn, want kinderen in dezelfde leeftijd (die onderling ook weer bevriend zijn) en passen bij onze huidige levensfase.
Lang verhaal kort: het leven is als een trein, de 1 stapt op een ander dtapt af. Maar slechts een enkeling zit de rit met je uit.
Doe wat voor jou goed voelt. De rest volgt vanzelf.
Wij zijn in Stad begonnen aan ons gezinsleven.
Als 1e stel van de groep in verwachting. Iedereen net afgestudeerd, aan het afstuderen en nog een vrijheid, blijheid leven.
Aan het eind van de zwangerschap wel verhuisd naar een dorp vlakbij Stad, maar was voor veel vrienden toch te ver. Jammer, maar begrijpelijk, wij waren een andere fase ingegaan, die mijlenver van de rest af stond.
Ik heb Lief altijd wel gestimuleerd om lekker weg te gaan, concertjes, feestjes etc. Daar had ik zelf niet zo'n behoefte aan.
Nu, hebben wij 2 geweldige pubers en de vrienden in Stad hebben allemaal ukkies beneden de 5. We zien elkaar nog wel met verjaardagen etc.
Maar, wij kunnen weer lekker de hort op (nu halverwege 40) de pubers doen hun eigen ding. En onze vrienden uit Stad hangen op apegapen.
In nieuwe woonplaats, nieuwe vrienden gemaakt. En die zijn heel fijn, want kinderen in dezelfde leeftijd (die onderling ook weer bevriend zijn) en passen bij onze huidige levensfase.
Lang verhaal kort: het leven is als een trein, de 1 stapt op een ander dtapt af. Maar slechts een enkeling zit de rit met je uit.
Doe wat voor jou goed voelt. De rest volgt vanzelf.
maandag 10 oktober 2022 om 20:18
Je vertelt vooral wat en hoe je vriendinnen en jullie gezamenlijke vriendengroep doet.. en zij absoluut gene kinderen willen etc... wat maakt dat uit? Kies je eigen pad... ik was 21 bij mijn eerste (bewust) en ook de eerste om ons heen en heeeel lang de enige met kind. Ging prima! Ik hoor dat je graag een gezin wilt, dus laat je niet tegenhoud wat anderen doen!
maandag 10 oktober 2022 om 20:19
Groepsdruk misschien? FOMO?
maandag 10 oktober 2022 om 20:26
Je gaat toch niet je kinderwens opzij zetten omdat je vrienden het anders doen?
Ik vraag mij af of je wel kinderen wil.
Je klinkt niet erg overtuigd.
Wij willen bijv erg graag kinderen, maar het lukt niet. Het kan mij echt niet schelen hoe anderen hun leven inrichten en of ik mijn vrienden dan minder zie, het is de wens van mij en mijn partner en totdat het lukt ga ik door met mijn leven. Maar wij hebben het er wel voor over dat we bij het krijgen van kinderen wii ze minder vaak zien. Dus natuurlijk kun je niet je oude leventje blijven houden, maar als dat is wat je toch wil, dan ben je nog niet toe aan kinderen. Daarnaast, je kunt toch afspraken maken met je vriend over tijd die je met je vrienden wil doorbrengen. Maar ja, zoveel tijd als dat je nu met ze doorbrengt gaat niet meer lukken.
Ik vraag mij af of je wel kinderen wil.
Je klinkt niet erg overtuigd.
Wij willen bijv erg graag kinderen, maar het lukt niet. Het kan mij echt niet schelen hoe anderen hun leven inrichten en of ik mijn vrienden dan minder zie, het is de wens van mij en mijn partner en totdat het lukt ga ik door met mijn leven. Maar wij hebben het er wel voor over dat we bij het krijgen van kinderen wii ze minder vaak zien. Dus natuurlijk kun je niet je oude leventje blijven houden, maar als dat is wat je toch wil, dan ben je nog niet toe aan kinderen. Daarnaast, je kunt toch afspraken maken met je vriend over tijd die je met je vrienden wil doorbrengen. Maar ja, zoveel tijd als dat je nu met ze doorbrengt gaat niet meer lukken.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
maandag 10 oktober 2022 om 20:31
Hi, ik ben iets ouder ( 35 ) en wij zijn nu aan het proberen om voor de eerste keer zwanger te worden. Wij zijn gewoon in de stad blijven wonen waar we naar toe zijn verhuisd.
No way dat ik terug naar mijn geboorte stad wil, ik heb daar niks meer.
Sommige van mijn vrienden zijn ook bezig met kinderen, andere niet.
Ik zie wel wie er over blijft, je leert ook weer nieuwe mensen kennen, en echte vrienden blijven wel
No way dat ik terug naar mijn geboorte stad wil, ik heb daar niks meer.
Sommige van mijn vrienden zijn ook bezig met kinderen, andere niet.
Ik zie wel wie er over blijft, je leert ook weer nieuwe mensen kennen, en echte vrienden blijven wel
maandag 10 oktober 2022 om 20:42
Ik was ook de eerste van mijn vriendengroep die aan kinderen begon. Onze oudste in de stad gekregen en bij zwangerschap 2 naar een andere stad verhuisd (ook nu de eersten die 'weg' verhuisden). Nu 10 jaar later woont iedereen verspreid (veelal buiten stad) met kinderen, maar nog altijd zien we elkaar (al is het niet wekelijks meer). En in onze eigen woonplaats ook weer nieuwe vrienden gekregen, voornamelijk via de kinderen, wat ideaal is, want het is extra gezellig als de kinderen ook goed samen kunnen. Je zal zien hoe snel het leven de komende 5 jaar ineens kan veranderen. Kies je eigen pad en de mensen die je echt lief zijn, blijf je toch wel zien.
maandag 10 oktober 2022 om 21:11
Er zijn duizenden manieren om een gezin te stichten. Je vrienden vertegenwoordigen maar een heel klein deel van het spectrum. Man en ik hebben drie kinderen op een bovenwoning gekregen en wonen nog steeds binnen de ring Amsterdam (maar wel in een hele saaie straat).
M'n vriendinnen die wel naar een dorp zijn verhuisd zie ik nog, m'n vriendinnen die nog zonder kinderen in Amsterdam wonen zie ik ook nog.
Ga gewoon lekker uit van wat jullie samen fijn lijkt. Kinderen krijgen pakt toch voor iedereen anders uit.
M'n vriendinnen die wel naar een dorp zijn verhuisd zie ik nog, m'n vriendinnen die nog zonder kinderen in Amsterdam wonen zie ik ook nog.
Ga gewoon lekker uit van wat jullie samen fijn lijkt. Kinderen krijgen pakt toch voor iedereen anders uit.
maandag 10 oktober 2022 om 21:20
Ik snap het ergens wel. Wij zitten in een vriendengroep met leeftijdsgenoten en zijn de laatste die een kind hebben gekregen. En ik merk wel dat het voor de eersten en de laatsten wat moeilijker is op praktisch gebied en om aansluiting te blijven vinden.
Dat is geen reden om er niet voor te gaan, hoor. Je leert sowieso een heleboel nieuwe mensen kennen en met een beetje moeite van beide kanten hoeven de bestaande vriendschappen ook niet verloren te gaan. En ja, je leven verandert met een kind erbij maar die verandering hoeft niet immens te zijn en heb je deels zelf in de hand.
Dat is geen reden om er niet voor te gaan, hoor. Je leert sowieso een heleboel nieuwe mensen kennen en met een beetje moeite van beide kanten hoeven de bestaande vriendschappen ook niet verloren te gaan. En ja, je leven verandert met een kind erbij maar die verandering hoeft niet immens te zijn en heb je deels zelf in de hand.
maandag 10 oktober 2022 om 21:46
Mijn ervaring is dat in de praktijk de verschillen tussen mensen met een gezin en mensen die bewust kiezen om kindervrij te blijven vaak erg groot is. Door een gezin te vormen krijg je een totaal ander leven waarin je hele andere behoeftes krijgt. Onderschat ook niet hoe enorm veel energie de tropenjaren kosten (zeg maar vanaf de zwangerschap tot de basisschool).
Jij maakt een andere ontwikkeling door en kunt niet meer spontaan gaan en staan waar je wilt. Of op allerlei momenten gaan stappen of naar het buitenland.
Als je buiten de stad gaat wonen worden deze vrienden vaak kennissen van vroeger. De gang over de ringweg naar de polder is in de praktijk vaak onoverbrugbaar.
Jij maakt een andere ontwikkeling door en kunt niet meer spontaan gaan en staan waar je wilt. Of op allerlei momenten gaan stappen of naar het buitenland.
Als je buiten de stad gaat wonen worden deze vrienden vaak kennissen van vroeger. De gang over de ringweg naar de polder is in de praktijk vaak onoverbrugbaar.
maandag 10 oktober 2022 om 22:02
Ligt ook maar net aan wat je van een fijn contact verlangt. Dat iemand drie straten verder woont maakt nog niet dat het daar café de zoete inval is als ze daar met huilbaby en peuter zitten. Ik heb drie vriendinnen en we zijn al drie decennia beste vriendinnen. Ook al hebben we jaren heel ver uiteen gewoond. De één begon al heel vroeg met kinderen (midden twintig), ik was met 31 pas moeder en nummer drie moet er niet aan denken (en hoeft er op deze leeftijd ook niet meer aan te denken). De één bleef in het ouderlijke dorp, nummer twee zit merendeels op een ander continent en ik keerde terug naar de eerste de beste ‘stad’ in de buurt van dat ouderlijke dorp. Ik heb vriendinnen gehad die nu meer kennissen zijn die amper vier straten verderop wonen en waar ik minder ‘intensief’ contact mee heb als met mijn vriendin die nu in Hongkong bivakkeert voor drie maanden.evelien2010 schreef: ↑10-10-2022 21:46Mijn ervaring is dat in de praktijk de verschillen tussen mensen met een gezin en mensen die bewust kiezen om kindervrij te blijven vaak erg groot is. Door een gezin te vormen krijg je een totaal ander leven waarin je hele andere behoeftes krijgt. Onderschat ook niet hoe enorm veel energie de tropenjaren kosten (zeg maar vanaf de zwangerschap tot de basisschool).
Jij maakt een andere ontwikkeling door en kunt niet meer spontaan gaan en staan waar je wilt. Of op allerlei momenten gaan stappen of naar het buitenland.
Als je buiten de stad gaat wonen worden deze vrienden vaak kennissen van vroeger. De gang over de ringweg naar de polder is in de praktijk vaak onoverbrugbaar.
Mijn ervaring is dat als je een bepaalde klik en band met iemand hebt, dat heus wel een life-event of twee, drie kan overleven.
maandag 10 oktober 2022 om 22:12
Ik lees toch wel veel twijfel hoor. Wij kregen kind 1 in de enige echte stad van Nederland en pas na kind 2 zijn we verhuisd naar een kleinere stad. Ik vond dat we trouwens met 1 kind nog best wel goed meedraaiden met het sociale en hippe leven, pas nu zijn we extreem burgerlijk. Maar dat zie ik nu pas, op het moment wist ik gewoon dat ik graag een kind wilde. Ik was helemaal niet bezig met wat de omgeving deed of wat de invloed zou zijn op m'n relaties. Ik ben wel altijd blij geweest dat ik de 30 net was gepasseerd met komst eerste kind. Ik had het leven van nachtenlang doorhalen, heel veel uit gaan de 10 jaar ervoor echt volop beleefd maar dat werd op een natuurlijke manier al wat minder. Maar ik kan me helemaal voorstellen dat je misschien nog wil genieten van je oude leventje, kinderen en meer gebonden zijn kan de komende jaren nog wel, deze vrijheid komt niet snel terug.
en pas na kind 2 zijn we verhuisd naar een kleinere stad. Ik vond dat we trouwens met 1 kind nog best wel goed meedraaiden met het sociale en hippe leven, pas nu zijn we extreem burgerlijk. Maar dat zie ik nu pas, op het moment wist ik gewoon dat ik graag een kind wilde. Ik was helemaal niet bezig met wat de omgeving deed of wat de invloed zou zijn op m'n relaties. Ik ben wel altijd blij geweest dat ik de 30 net was gepasseerd met komst eerste kind. Ik had het leven van nachtenlang doorhalen, heel veel uit gaan de 10 jaar ervoor echt volop beleefd maar dat werd op een natuurlijke manier al wat minder. Maar ik kan me helemaal voorstellen dat je misschien nog wil genieten van je oude leventje, kinderen en meer gebonden zijn kan de komende jaren nog wel, deze vrijheid komt niet snel terug.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
