Einde? 36 weken zwanger

Lieve leden.

Allereerst zal ik me even voorstellen. Ik ben nieuw hier . Ben een vrouw uit Limburg 26 jaar en momenteel 36 weken zwanger van mijn eerste kindje.

Vorig jaar zomer hebben mijn ex en ik een einde gemaakt aan onze relatie. Het liep niet meer lekker door omstandigheden. Echter is dit heel snel en raar verlopen. Ik werk bij een schoonmaakbedrijf en kon het goed vinden met een man wat bij een bedrijf werkt waar wij schoonmaken. Na vaker gekletst te hebben en nummers uitgewisseld hebben we besloten af te spreken. Na vaker afgesproken te hebben is het eigenlijk meteen overgegaan in een relatie. Hij is 14 jaar ouder en heeft 2 kinderen van 12 en 13. Vrijwel na 3 maanden was ik zwanger. En ingetrokken bij hem dit wilde hij graag. Maar al snel kwamen de problemen. Ik ben totaal geen pubers gewend en merkte dat ik veel moeite kreeg met hun gedrag richting mij en de dingen die daarbij komen kijken. Zelf heb ik 6 jaar lang last gehad van een zware angststoornis met medicatie.Deze moest ik afbouwen wegens zwangerschap. Dit is mij zwaarder gevallen dan ik dacht met de hormonen erbij. Ik heb super veel spijt van het feit dat ik de nipt test niet heb gedaan en ben elke dag zo bang dat mijn zoontje niet gezond is of dat hij wat heeft dat mijn angsten weer helemaal terug zijn. Ik ging me afzetten tegen mijn vriend en de situatie hier thuis. Ruzies meningsverschillen en vervolgens met ruzie weg gaan en dagen bij mijn oma slapen. Nu is het zover gekomen dat ook hij zijn grens heeft getrokken dat als dit nog een keer zo voorkomt dat de relatie is afgelopen en ik begrijp hem heel goed. Ik ben onrealistisch bezig geweest en besef me heel goed dat ik dit niet verder zo kan laten gaan. Nu is het zo dat hij aangeeft vanaf nu alles te bepalen hier in huis en dat benauwd mij. Zijn familie weet natuurlijk van de situatie en willen mij niet meer zien. Maar hoe moet dat dadelijk met mijn zoontje? Mijn gevoel wil niet dat ik mijn zoontje meegeef waar zodanig zwart over mij word gepraat en maar moet afwachten hoe dat zal aflopen. Hoe gaat het dadelijk met de 2 pubers en de baby samen in 1 huis? Trek ik dit wel? Of moet ik voor nu nog het besluit nemen dat het , het beste is om ermee te stoppen. Het is allemaal veel te snel gegaan tussen ons 2 en ik merk dat het nu begint uit te komen. We hebben niet zoals vele andere dat doen eerst genoten van het verliefd zijn en alles wat erbij komt kijken. Maar ik wil alleen nu het beste voor mijn zoontje. Sorry voor mijn lang verhaal maar het lucht op dit van me af te kunnen schrijven.