Relaties
alle pijlers
Fijne relatie, spanning bij een andere jongen
zaterdag 18 juni 2022 om 11:39
Hi allemaal,
Ik heb al 4,5 jaar een fijne relatie met mijn vriend R. We hebben elkaar ontmoet op school, op dat moment had ik een relatie van 4 jaar met een andere jongen (welke heel slecht voor me was, slaan etc). R en ik zijn toen bevriend geraakt met elkaar en hij heeft me heel erg erdoorheen gesleept, van het een kwam het ander en we werden verliefd. Ik vond de kracht om weg te gaan bij die verkeerde ex en binnen een maand konden R en ik er eigenlijk niet meer omheen dat we toch echt wel officieel samen wilden zijn.
We zijn vrij snel samen gaan wonen, na een jaar. En na eerst een jaar samen in een klein huisje te wonen, hebben we nu sinds 2 jaar ons eigen huis samen, en een lieve hond. We zijn beiden 27 en zijn sinds dit jaar ook proberen voor kindjes te krijgen.
Sinds vorig jaar ben ik naar heel wat jaren weer terug gegaan op hockey. Vond het vroeger toen ik klein was geweldig om te doen en het is altijd blijven kriebelen. Wat er bij de volwassen teams bij hockey natuurlijk is, is dat er ontzettend veel feestjes enzo zijn. Ik ben nooit echt een feestbeest geweest in al die jaren, ook i.v.m. altijd in een relatie hebben gezeten. Maar nu ik hier zo in beland ben vind ik het ook ineens heerlijk en geweldig.
Zo heb ik twee weken terug een kampioenschapsfeest gevierd op de club samen met een ander jong heren team wat kampioen was geworden. Ik raakte aan de praat met een jongen en eigenlijk zijn we de hele dag niet van elkaars zijde geweken. We konden ontzettend lachen en gek doen, samen op de foto en op gegeven moment zat hij zelfs met zijn arm om mij heen en lag ik met mijn hoofd op zijn schouder terwijl we over van alles en nog wat aan het praten waren.
Hierna is er geen contact geweest, tot gisteren er weer een feestje is geweest en we elkaar weer tegen het lijf liepen. We hadden natuurlijk allebei al weer wat gedronken en op gegeven moment merkte ik dat we elkaar echt ontzettend aan het opzoeken waren en er een enorme spanning in de lucht hing. Ik ben op gegeven moment even apart gaan zitten waarnaar hij uiteindelijk bij me kwam zitten en vroeg of het goed ging. Ik vertelde hem eerlijk dat ik een goede relatie heb en ik echt niet "vreemd wil gaan" om het maar hard te noemen, maar dat ik het erg moeilijk had bij hem. Hij vertelde dat hij allang wist dat ik een vriend had omdat hij dat had opgezocht maar dat hij ook een seksuele spanning voelde. Hij zat weer met zijn arm om me heen en dat vond ik eerlijk gezegd vertrouwd en fijn. Ik zei hem dat hij niet meer naar me toe moest komen omdat het voor hem ook niet leuk is dat hij toch geen kans bij me maakt
maar hij wou graag bij me blijven en zei: ik geloof helemaal dat je niks gaat doen met mij, maar je lichaamstaal zegt wat anders. En dat kloptte, want er hing zo'n seksuele spanning en ik wilde het liefste gewoon met hem achter een muurtje wilde dingen doen.
Ik heb tegen hem gezegd dat ik de dansvloer op moest gaan naar mijn teamgenoten omdat het anders helemaal fout zou gaan. En zo hebben we een half uur elkaar vermeden. Maar je raadt het al, we zochten elkaar weer op. Vanaf de andere kant van de dansvloer keken we elkaar steeds recht in de ogen, en ook zijn ogen zeiden het: ik wil meer.
We zijn op gegeven moment weer ergens gaan zitten en ik heb hem op gegeven moment duidelijk gemaakt en eerlijk gezegd dat mijn lichaam iets wilde wat mijn hart niet aankon. Hij begreep het en had hetzelfde gevoel. Ik heb mijn vriend geappt dat hij me mocht komen ophalen, ik heb die jongen een kus op zijn wang gegeven en ben gegaan. Maar aan alles in zijn lichaam en ogen, en in de mijne, kon je zien dat we dit zo jammer vonden.
Nu lag ik gister avond in bed naast mijn vriend, en ik was helemaal van slag, en heb niet kunnen slapen. Ik heb dit nog nooit gehad. Die jongen is notabene 23 en ik 27. Ik heb het goed voor elkaar, we zijn zelfs bezig met kinderen, hoe kan ik dit nou voelen.
Als ik op zo'n feestje op de hockeyclub ben voel ik me alsof ik dit al die jaren gemist heb en nu ineens wil inhalen. Ik wou op dat moment dat ik zelf 23 was, zonder relatie en gewoon eens één keer zo'n "make-out achter het muurtje" moment meemaken.
Mijn vriend is echt een ontzettende gevoelige jongen, en ik denk dat als ik dit beken hij het niet kan accepteren. Ik ben bang dat als ik dit vertel onze relatie niet meer hetzelfde is. En dat wil ik ergens niet.. Maar moet ik dit wel vertellen?
Ik merk nu de dag later dat ik constant aan die jongen denk, en zijn verlangende ogen voor me zie, en mijn lichaam denkt alleen maar "had ik maar....". Maar ik zou het nooit hebben gekund of kunnen, vreemdgaan.
Ik wou eigenlijk gewoon even mijn verhaal kwijt omdat ik niet weer aan wie ik dat zou moeten doen nu. Maar misschien herkent iemand zich in zo'n situatie?
Liefs, Lentesjong
Ik heb al 4,5 jaar een fijne relatie met mijn vriend R. We hebben elkaar ontmoet op school, op dat moment had ik een relatie van 4 jaar met een andere jongen (welke heel slecht voor me was, slaan etc). R en ik zijn toen bevriend geraakt met elkaar en hij heeft me heel erg erdoorheen gesleept, van het een kwam het ander en we werden verliefd. Ik vond de kracht om weg te gaan bij die verkeerde ex en binnen een maand konden R en ik er eigenlijk niet meer omheen dat we toch echt wel officieel samen wilden zijn.
We zijn vrij snel samen gaan wonen, na een jaar. En na eerst een jaar samen in een klein huisje te wonen, hebben we nu sinds 2 jaar ons eigen huis samen, en een lieve hond. We zijn beiden 27 en zijn sinds dit jaar ook proberen voor kindjes te krijgen.
Sinds vorig jaar ben ik naar heel wat jaren weer terug gegaan op hockey. Vond het vroeger toen ik klein was geweldig om te doen en het is altijd blijven kriebelen. Wat er bij de volwassen teams bij hockey natuurlijk is, is dat er ontzettend veel feestjes enzo zijn. Ik ben nooit echt een feestbeest geweest in al die jaren, ook i.v.m. altijd in een relatie hebben gezeten. Maar nu ik hier zo in beland ben vind ik het ook ineens heerlijk en geweldig.
Zo heb ik twee weken terug een kampioenschapsfeest gevierd op de club samen met een ander jong heren team wat kampioen was geworden. Ik raakte aan de praat met een jongen en eigenlijk zijn we de hele dag niet van elkaars zijde geweken. We konden ontzettend lachen en gek doen, samen op de foto en op gegeven moment zat hij zelfs met zijn arm om mij heen en lag ik met mijn hoofd op zijn schouder terwijl we over van alles en nog wat aan het praten waren.
Hierna is er geen contact geweest, tot gisteren er weer een feestje is geweest en we elkaar weer tegen het lijf liepen. We hadden natuurlijk allebei al weer wat gedronken en op gegeven moment merkte ik dat we elkaar echt ontzettend aan het opzoeken waren en er een enorme spanning in de lucht hing. Ik ben op gegeven moment even apart gaan zitten waarnaar hij uiteindelijk bij me kwam zitten en vroeg of het goed ging. Ik vertelde hem eerlijk dat ik een goede relatie heb en ik echt niet "vreemd wil gaan" om het maar hard te noemen, maar dat ik het erg moeilijk had bij hem. Hij vertelde dat hij allang wist dat ik een vriend had omdat hij dat had opgezocht maar dat hij ook een seksuele spanning voelde. Hij zat weer met zijn arm om me heen en dat vond ik eerlijk gezegd vertrouwd en fijn. Ik zei hem dat hij niet meer naar me toe moest komen omdat het voor hem ook niet leuk is dat hij toch geen kans bij me maakt
maar hij wou graag bij me blijven en zei: ik geloof helemaal dat je niks gaat doen met mij, maar je lichaamstaal zegt wat anders. En dat kloptte, want er hing zo'n seksuele spanning en ik wilde het liefste gewoon met hem achter een muurtje wilde dingen doen.Ik heb tegen hem gezegd dat ik de dansvloer op moest gaan naar mijn teamgenoten omdat het anders helemaal fout zou gaan. En zo hebben we een half uur elkaar vermeden. Maar je raadt het al, we zochten elkaar weer op. Vanaf de andere kant van de dansvloer keken we elkaar steeds recht in de ogen, en ook zijn ogen zeiden het: ik wil meer.
We zijn op gegeven moment weer ergens gaan zitten en ik heb hem op gegeven moment duidelijk gemaakt en eerlijk gezegd dat mijn lichaam iets wilde wat mijn hart niet aankon. Hij begreep het en had hetzelfde gevoel. Ik heb mijn vriend geappt dat hij me mocht komen ophalen, ik heb die jongen een kus op zijn wang gegeven en ben gegaan. Maar aan alles in zijn lichaam en ogen, en in de mijne, kon je zien dat we dit zo jammer vonden.
Nu lag ik gister avond in bed naast mijn vriend, en ik was helemaal van slag, en heb niet kunnen slapen. Ik heb dit nog nooit gehad. Die jongen is notabene 23 en ik 27. Ik heb het goed voor elkaar, we zijn zelfs bezig met kinderen, hoe kan ik dit nou voelen.
Als ik op zo'n feestje op de hockeyclub ben voel ik me alsof ik dit al die jaren gemist heb en nu ineens wil inhalen. Ik wou op dat moment dat ik zelf 23 was, zonder relatie en gewoon eens één keer zo'n "make-out achter het muurtje" moment meemaken.
Mijn vriend is echt een ontzettende gevoelige jongen, en ik denk dat als ik dit beken hij het niet kan accepteren. Ik ben bang dat als ik dit vertel onze relatie niet meer hetzelfde is. En dat wil ik ergens niet.. Maar moet ik dit wel vertellen?
Ik merk nu de dag later dat ik constant aan die jongen denk, en zijn verlangende ogen voor me zie, en mijn lichaam denkt alleen maar "had ik maar....". Maar ik zou het nooit hebben gekund of kunnen, vreemdgaan.
Ik wou eigenlijk gewoon even mijn verhaal kwijt omdat ik niet weer aan wie ik dat zou moeten doen nu. Maar misschien herkent iemand zich in zo'n situatie?
Liefs, Lentesjong
zaterdag 18 juni 2022 om 19:38
Tja ik denk dat je menselijk bent en dit soort dingen kunnen gebeuren.
De vraag is, en die kan jij alleen beantwoorden, wil je eigenlijk nog een tijdje vrij zijn en van dit soort momenten kunnen genieten, of wil je een serieuze relatie met je partner ? Allebei gaat niet (als ik zo inschat welke afspraken jullie hebben gemaakt).
En iedereen loopt wel eens tegen dit soort verleidingen op, het gaat erom wat je ermee doet.
De vraag is, en die kan jij alleen beantwoorden, wil je eigenlijk nog een tijdje vrij zijn en van dit soort momenten kunnen genieten, of wil je een serieuze relatie met je partner ? Allebei gaat niet (als ik zo inschat welke afspraken jullie hebben gemaakt).
En iedereen loopt wel eens tegen dit soort verleidingen op, het gaat erom wat je ermee doet.
zaterdag 18 juni 2022 om 22:06
De vraag die je jezelf moet stellen is of je echt heel gek bent op je vriend of dat je bij hem blijft omdat hij je "gered" heeft van je vorige relatie. Je bent nog zo jong en nooit alleen geweest, dat kan gaan knagen.
Als je wil stoppen met huidige relatie stap dan niet gelijk in de volgende. Ga jezelf eerst eens leren kennen, als ik je verhaal zo lees heb je dat echt overgeslagen. In mijn optiek is dat heel belangrijk.
Je kunt er zeker ook voor kiezen om dit met je vriend te bespreken, hij is er eerder voor je geweest. Waarom twijfel je daar nu over?
In ieder geval een knuffel, je ex is een lul..
Als je wil stoppen met huidige relatie stap dan niet gelijk in de volgende. Ga jezelf eerst eens leren kennen, als ik je verhaal zo lees heb je dat echt overgeslagen. In mijn optiek is dat heel belangrijk.
Je kunt er zeker ook voor kiezen om dit met je vriend te bespreken, hij is er eerder voor je geweest. Waarom twijfel je daar nu over?
In ieder geval een knuffel, je ex is een lul..
zaterdag 18 juni 2022 om 22:13
Ik denk dat dit dingen zijn die gebeuren als je nooit ‘vrij’ bent geweest.
Ik heb mijn puberteit grotendeels gemist door een slechte relatie van tien jaar. Op mijn 24e eindelijk voor mezelf gekozen. Alleen gewoond en echt even een aat jaar lang leve de lol gehad, aantal kortdurende vriendjes versleten en niet vriendjes ook trouwens haha en toen was ik daar helemaal klaar mee. Kwam mijn huidige partner tegen nu getrouwd en gesetteld en niets in mij heeft nog onrust naar dat feest beest leven.
Ik denk dat je dit wel moet bespreken met je partner en dat je eerst je eigen dingen moet doen voor je klaar bent om te settelen met kinderen.
Ik heb mijn puberteit grotendeels gemist door een slechte relatie van tien jaar. Op mijn 24e eindelijk voor mezelf gekozen. Alleen gewoond en echt even een aat jaar lang leve de lol gehad, aantal kortdurende vriendjes versleten en niet vriendjes ook trouwens haha en toen was ik daar helemaal klaar mee. Kwam mijn huidige partner tegen nu getrouwd en gesetteld en niets in mij heeft nog onrust naar dat feest beest leven.
Ik denk dat je dit wel moet bespreken met je partner en dat je eerst je eigen dingen moet doen voor je klaar bent om te settelen met kinderen.
where ever you go, go with your heart
zaterdag 18 juni 2022 om 22:17
Zorg er in ieder geval voor dat je niet zwanger raakt.
Als je al vanaf jong altijd relaties hebt gehad is het niet onlogisch dat je denkt aan wat je gemist hebt. Het is menselijk. Maar het maakt je relatie wel instabiel.
Dus ga eerst eens uitdokteren of je wel een lange termijn relatie met je vriend wil. Als je dat niet wil is daar niets mis mee. Maar sluit dan wel eerst je relatie af voor je wilde dingen gaat doen met een ander.
En, serieus, zorg dat je niet zwanger wordt.
Als je al vanaf jong altijd relaties hebt gehad is het niet onlogisch dat je denkt aan wat je gemist hebt. Het is menselijk. Maar het maakt je relatie wel instabiel.
Dus ga eerst eens uitdokteren of je wel een lange termijn relatie met je vriend wil. Als je dat niet wil is daar niets mis mee. Maar sluit dan wel eerst je relatie af voor je wilde dingen gaat doen met een ander.
En, serieus, zorg dat je niet zwanger wordt.
zaterdag 18 juni 2022 om 22:37
Wat een zelfbeheersing en moed heb je getoond! Lusten kunnen op zo'n moment vreselijk oplopen en je hebt die karaktertest alvast doorstaan.
Je mag trots zijn op jezelf en je hoeft je absoluut niet te schamen dat dit jou overkomt.
Als ik het goed begrijp zit je sinds je 18 ongeveer in een relatie?
Hoe was de periode ervoor? Je zegt dat je niet veel gefeest hebt, dus ik vermoed dat je ervoor geen wild uitgaansleven hebt gehad.
Niet iedereen heeft een 'wilde' periode nodig. Maar sommige personen wel. Dit hoort gewoon bij je ontwikkeling. Dat klinkt misschien vreemd als je al 27 bent, maar toch. Sommige mensen hebben het nodig om te jagen, op gejaagd te worden, af te tasten en te ontdekken wat ze nu precies willen in een partner.
Ook bestaat er ook zoiets als een tweede puberteit, een periode dat een twintiger weer even echt alle remmen los wil gooien.
Allemaal normaal dat je dit nu ervaart dus, zeker na 2 langdurige relaties te hebben (gehad) na elkaar, en door je hobby weer wat van de vrijheid te proeven.
De vraag is alleen, hoe ga je hier mee om?
Je kan het puur rationeel benaderen, accepteren dat je een jonge gezonde vrouw bent en dat je je nog vaak seksueel aangetrokken zal voelen tot een andere man. Dit overkomt een dertiger, veertiger, vijftiger, zestiger net zo goed! Zelfs na het krijgen van kinderen. Aantrekkingskracht is iets bijzonders.
Als je het aanvaardt als iets normaals, iets oké, en je wil daarnaast gewoon verder met je huidige relatie en kinderwens, dan moet je gewoon zelf nog even overwegen of je dit bespreekbaar wil maken met je partner. Alleen jij kan die inschatting maken. Ook moet je dan proberen inschatten hoe je in de toekomst met deze jongen het best kunt omgaan om je relatie veilig te stellen.
Je kan het anderzijds ook emotioneel benaderen, en de situatie dus 'ernstig' nemen en je gevoel gaan volgen. Dat betekent dat je je hele leven onder de loep zal nemen, is je huidige partner de 'ware' wel? Ben je echt al klaar voor kinderen, of mag het misschien ook een paar jaren wachten? Waarom wil je kinderen? Wat voel je voor die andere jongen, puur seksuele lust, of ook een connectie die veel zou kunnen betekenen? Heb je nog zin in een spannende, onderzoekende periode, of is het goed voor jou nu en ben je klaar om een redelijk bindende weg in te slaan, met deze partner en met eventuele kinderen.
Er is geen goed en slecht alleen jij weet wat nu nodig is.
Er is geen schande in om je leven nu over een andere boeg te gooien.
Van zodra je je kinderen hebt, staat het je uiteraard nog steeds vrij dit te doen, maar dan wordt het echt een heel stuk gecompliceerder want dan zijn je kinderen natuurlijk rechstreeks betrokken.
Ik wens je veel wijsheid en vooral veel geluk toe
Je mag trots zijn op jezelf en je hoeft je absoluut niet te schamen dat dit jou overkomt.
Als ik het goed begrijp zit je sinds je 18 ongeveer in een relatie?
Hoe was de periode ervoor? Je zegt dat je niet veel gefeest hebt, dus ik vermoed dat je ervoor geen wild uitgaansleven hebt gehad.
Niet iedereen heeft een 'wilde' periode nodig. Maar sommige personen wel. Dit hoort gewoon bij je ontwikkeling. Dat klinkt misschien vreemd als je al 27 bent, maar toch. Sommige mensen hebben het nodig om te jagen, op gejaagd te worden, af te tasten en te ontdekken wat ze nu precies willen in een partner.
Ook bestaat er ook zoiets als een tweede puberteit, een periode dat een twintiger weer even echt alle remmen los wil gooien.
Allemaal normaal dat je dit nu ervaart dus, zeker na 2 langdurige relaties te hebben (gehad) na elkaar, en door je hobby weer wat van de vrijheid te proeven.
De vraag is alleen, hoe ga je hier mee om?
Je kan het puur rationeel benaderen, accepteren dat je een jonge gezonde vrouw bent en dat je je nog vaak seksueel aangetrokken zal voelen tot een andere man. Dit overkomt een dertiger, veertiger, vijftiger, zestiger net zo goed! Zelfs na het krijgen van kinderen. Aantrekkingskracht is iets bijzonders.
Als je het aanvaardt als iets normaals, iets oké, en je wil daarnaast gewoon verder met je huidige relatie en kinderwens, dan moet je gewoon zelf nog even overwegen of je dit bespreekbaar wil maken met je partner. Alleen jij kan die inschatting maken. Ook moet je dan proberen inschatten hoe je in de toekomst met deze jongen het best kunt omgaan om je relatie veilig te stellen.
Je kan het anderzijds ook emotioneel benaderen, en de situatie dus 'ernstig' nemen en je gevoel gaan volgen. Dat betekent dat je je hele leven onder de loep zal nemen, is je huidige partner de 'ware' wel? Ben je echt al klaar voor kinderen, of mag het misschien ook een paar jaren wachten? Waarom wil je kinderen? Wat voel je voor die andere jongen, puur seksuele lust, of ook een connectie die veel zou kunnen betekenen? Heb je nog zin in een spannende, onderzoekende periode, of is het goed voor jou nu en ben je klaar om een redelijk bindende weg in te slaan, met deze partner en met eventuele kinderen.
Er is geen goed en slecht alleen jij weet wat nu nodig is.
Er is geen schande in om je leven nu over een andere boeg te gooien.
Van zodra je je kinderen hebt, staat het je uiteraard nog steeds vrij dit te doen, maar dan wordt het echt een heel stuk gecompliceerder want dan zijn je kinderen natuurlijk rechstreeks betrokken.
Ik wens je veel wijsheid en vooral veel geluk toe
zaterdag 18 juni 2022 om 23:04
Ik herken me trouwens ook wel in je verhaal. Ik heb van mijn begin 20 tot 27 jaar samengewoond. Ik had steeds meer de behoefte te ontdekken wat het leven nog meer te bieden had en had regelmatig een crush op een ander. Mijn partner was 10 jaar ouder en wilde het liefst aan kinderen beginnen.
Ik heb uiteindelijk na heel lang wikken en wegen de relatie verbroken en ben naar een grote stad verhuisd. Voor mij was dit de beste keuze ooit. Ik ben nog 4 jaar echt los gegaan en heb daarna mijn huidige partner ontmoet.
Dit is een veel gelijkwaardige relatie dan die ik met mijn ex had. Ik was veel afhankelijker van mijn ex.
Kan natuurlijk zijn dat dit bij jou anders ligt maar je vroeg om ervaringen
Ik heb uiteindelijk na heel lang wikken en wegen de relatie verbroken en ben naar een grote stad verhuisd. Voor mij was dit de beste keuze ooit. Ik ben nog 4 jaar echt los gegaan en heb daarna mijn huidige partner ontmoet.
Dit is een veel gelijkwaardige relatie dan die ik met mijn ex had. Ik was veel afhankelijker van mijn ex.
Kan natuurlijk zijn dat dit bij jou anders ligt maar je vroeg om ervaringen
zondag 19 juni 2022 om 08:00
Wat een lieve en wijze post!Malibu schreef: ↑18-06-2022 22:37Wat een zelfbeheersing en moed heb je getoond! Lusten kunnen op zo'n moment vreselijk oplopen en je hebt die karaktertest alvast doorstaan.
Je mag trots zijn op jezelf en je hoeft je absoluut niet te schamen dat dit jou overkomt.
Als ik het goed begrijp zit je sinds je 18 ongeveer in een relatie?
Hoe was de periode ervoor? Je zegt dat je niet veel gefeest hebt, dus ik vermoed dat je ervoor geen wild uitgaansleven hebt gehad.
Niet iedereen heeft een 'wilde' periode nodig. Maar sommige personen wel. Dit hoort gewoon bij je ontwikkeling. Dat klinkt misschien vreemd als je al 27 bent, maar toch. Sommige mensen hebben het nodig om te jagen, op gejaagd te worden, af te tasten en te ontdekken wat ze nu precies willen in een partner.
Ook bestaat er ook zoiets als een tweede puberteit, een periode dat een twintiger weer even echt alle remmen los wil gooien.
Allemaal normaal dat je dit nu ervaart dus, zeker na 2 langdurige relaties te hebben (gehad) na elkaar, en door je hobby weer wat van de vrijheid te proeven.
De vraag is alleen, hoe ga je hier mee om?
Je kan het puur rationeel benaderen, accepteren dat je een jonge gezonde vrouw bent en dat je je nog vaak seksueel aangetrokken zal voelen tot een andere man. Dit overkomt een dertiger, veertiger, vijftiger, zestiger net zo goed! Zelfs na het krijgen van kinderen. Aantrekkingskracht is iets bijzonders.
Als je het aanvaardt als iets normaals, iets oké, en je wil daarnaast gewoon verder met je huidige relatie en kinderwens, dan moet je gewoon zelf nog even overwegen of je dit bespreekbaar wil maken met je partner. Alleen jij kan die inschatting maken. Ook moet je dan proberen inschatten hoe je in de toekomst met deze jongen het best kunt omgaan om je relatie veilig te stellen.
Je kan het anderzijds ook emotioneel benaderen, en de situatie dus 'ernstig' nemen en je gevoel gaan volgen. Dat betekent dat je je hele leven onder de loep zal nemen, is je huidige partner de 'ware' wel? Ben je echt al klaar voor kinderen, of mag het misschien ook een paar jaren wachten? Waarom wil je kinderen? Wat voel je voor die andere jongen, puur seksuele lust, of ook een connectie die veel zou kunnen betekenen? Heb je nog zin in een spannende, onderzoekende periode, of is het goed voor jou nu en ben je klaar om een redelijk bindende weg in te slaan, met deze partner en met eventuele kinderen.
Er is geen goed en slecht alleen jij weet wat nu nodig is.
Er is geen schande in om je leven nu over een andere boeg te gooien.
Van zodra je je kinderen hebt, staat het je uiteraard nog steeds vrij dit te doen, maar dan wordt het echt een heel stuk gecompliceerder want dan zijn je kinderen natuurlijk rechstreeks betrokken.
Ik wens je veel wijsheid en vooral veel geluk toe
My two cents: ik heb zelfs een 17 jarige relatie (toen was ik 34 jaar) verbroken om toch nog eens verder te kijken. Aanleiding was het chatten met een man op - jaja - msn. Niet dat ik verliefd op die man was maar wilde wel wat meer ontdekken.
Voor mij was het niet tegen te houden maar heb er ook menig slapeloze nacht van gehad voor ik de beslissing nam.
Geen spijt van gehad.
forumdame2011 wijzigde dit bericht op 19-06-2022 08:01
Reden: Spelfoutje
Reden: Spelfoutje
0.03% gewijzigd
zondag 19 juni 2022 om 08:09
Malibu schreef: ↑18-06-2022 22:37Wat een zelfbeheersing en moed heb je getoond! Lusten kunnen op zo'n moment vreselijk oplopen en je hebt die karaktertest alvast doorstaan.
Je mag trots zijn op jezelf en je hoeft je absoluut niet te schamen dat dit jou overkomt.
Als ik het goed begrijp zit je sinds je 18 ongeveer in een relatie?
Hoe was de periode ervoor? Je zegt dat je niet veel gefeest hebt, dus ik vermoed dat je ervoor geen wild uitgaansleven hebt gehad.
Niet iedereen heeft een 'wilde' periode nodig. Maar sommige personen wel. Dit hoort gewoon bij je ontwikkeling. Dat klinkt misschien vreemd als je al 27 bent, maar toch. Sommige mensen hebben het nodig om te jagen, op gejaagd te worden, af te tasten en te ontdekken wat ze nu precies willen in een partner.
Ook bestaat er ook zoiets als een tweede puberteit, een periode dat een twintiger weer even echt alle remmen los wil gooien.
Allemaal normaal dat je dit nu ervaart dus, zeker na 2 langdurige relaties te hebben (gehad) na elkaar, en door je hobby weer wat van de vrijheid te proeven.
De vraag is alleen, hoe ga je hier mee om?
Je kan het puur rationeel benaderen, accepteren dat je een jonge gezonde vrouw bent en dat je je nog vaak seksueel aangetrokken zal voelen tot een andere man. Dit overkomt een dertiger, veertiger, vijftiger, zestiger net zo goed! Zelfs na het krijgen van kinderen. Aantrekkingskracht is iets bijzonders.
Als je het aanvaardt als iets normaals, iets oké, en je wil daarnaast gewoon verder met je huidige relatie en kinderwens, dan moet je gewoon zelf nog even overwegen of je dit bespreekbaar wil maken met je partner. Alleen jij kan die inschatting maken. Ook moet je dan proberen inschatten hoe je in de toekomst met deze jongen het best kunt omgaan om je relatie veilig te stellen.
Je kan het anderzijds ook emotioneel benaderen, en de situatie dus 'ernstig' nemen en je gevoel gaan volgen. Dat betekent dat je je hele leven onder de loep zal nemen, is je huidige partner de 'ware' wel? Ben je echt al klaar voor kinderen, of mag het misschien ook een paar jaren wachten? Waarom wil je kinderen? Wat voel je voor die andere jongen, puur seksuele lust, of ook een connectie die veel zou kunnen betekenen? Heb je nog zin in een spannende, onderzoekende periode, of is het goed voor jou nu en ben je klaar om een redelijk bindende weg in te slaan, met deze partner en met eventuele kinderen.
Er is geen goed en slecht alleen jij weet wat nu nodig is.
Er is geen schande in om je leven nu over een andere boeg te gooien.
Van zodra je je kinderen hebt, staat het je uiteraard nog steeds vrij dit te doen, maar dan wordt het echt een heel stuk gecompliceerder want dan zijn je kinderen natuurlijk rechstreeks betrokken.
Ik wens je veel wijsheid en vooral veel geluk toe
Mooie post.
zondag 19 juni 2022 om 09:25
Die van Malibu: vind ik ook heel mooi !forumdame2011 schreef: ↑19-06-2022 08:00Wat een lieve en wijze post!
My two cents: ik heb zelfs een 17 jarige relatie (toen was ik 34 jaar) verbroken om toch nog eens verder te kijken. Aanleiding was het chatten met een man op - jaja - msn. Niet dat ik verliefd op die man was maar wilde wel wat meer ontdekken.
Voor mij was het niet tegen te houden maar heb er ook menig slapeloze nacht van gehad voor ik de beslissing nam.
Geen spijt van gehad.
En dit herken ik, ook na zoveel jaar verbroken en daarna schade 'ingehaald' door rond te daten en nu alweer een tijdje met vriendin. En geen enkele behoefte om weer te scharrelen. Ook al zie ik genoeg aantrekkelijke vrouwen, maar de spanning haal ik bij vriendin.
TO:
Begin
Niet
Aan
Kinderen
in deze situatie.
zondag 19 juni 2022 om 12:13
Dankjewel voor al jullie lieve en wijze reacties.
Ik ben inderdaad vanaf ongeveer mijn 18e in een relatie geweest en heb nooit de feestbeest-tijd meegemaakt. Daarvoor eigenlijk ook niet, ik had ook niet veel vriendinnen rond die tijd en omdat ik al jaren bang ben voor kotsende mensen en een controle freak ben (emetofobie) heb ik dat nooit gedurfd. Toen ik mijn huidige vriend R leerde kennen had ik dus nog met mijn verkeerde ex. Met R had ik op het begin ook een enorme seksuele spanning, de seks met mijn ex was eigenlijk ook dramatisch. Met R Ben ik toen na een langere tijd terwijl ik nog in een relatie zat ook vreemd gegaan. Op dat moment was ik een heel onzeker meisje (door mijn, later gebleken, narcistische ex) en de aandacht van R was toen geweldig en van het een kwam het ander.
Ik kan inderdaad begrijpen dat het klikt alsof R mij toen gered heeft. En dat is misschien ook wel zo, maar daarna heeft hij mij wel mezelf laten zijn en heb ik mezelf kunnen terugvinden. De eerste jaren met R waren we ook dolgelukkig en ik was echt gek op hem. Maar in elke relatie wordt het, denk ik, op gegeven moment normaal om samen te zijn. De seks is leuk met R, maar niet meer spannend.
Wanneer ik op zo'n hockeyfeestje ben voel ik me alsof ik een totaal ander iemand ben, en ik vind het heerlijk om eens andere aandacht te krijgen. Begrijp me niet verkeerd, R geeft me kei veel aandacht en ik hoor elke keer hoe mooi hij me vindt, maar aandacht van een ander is toch leuker, toch?
Ik heb sinds het feestje constant aan deze situatie zitten denken. Is het gewoon een eenmalig iets en wanneer ik geen contact meer met die jongen heb dan verwaterd het misschien? Of is het echt iets wat meer zou kunnen worden. Wil ik mijn vriend, mijn hond, onze gezamenlijke vrienden, ontzettend goed bevriende buren, allemaal opgegeven voor een misschien wel "fling". Dat durf ik ergens niet eens. Bang dat het "single" leven me naar een korte tijd niet bevalt en ik spijt ga krijgen.
Weet je wat er aan me knaagt. Ik zou het liefst gewoon die jongen uit lust vol op zijn mond pakken, en pas dáárna mijn gevoelens op een rijtje willen zetten.
Ik heb het gevoel alsof mijn lichaam en mijn gevoel na een aantal jaar dezelfde jongen denken: ja, nu eens even iets een keer iets anders. En ik denk dat dat een slecht teken is. Of ik ben gewoon iemand die niet monogaam kan zijn na langere tijd, of ik moet gewoon even door deze tijd heen en misschien zelf wat meer moeite doen om mijn relatie leuk te houden.
Als ik iets erg vind is het mensen die vreemd gaan. Maar nu zou ik het het liefste zelf één keer even doen... erg hè.
Die jongen heeft me trouwens toegevoegd op Snapchat.. je weet wel.. waar je "geheime" gesprekken in kunt hebben die je niet kunt terugzien. Ik heb hem gisteren dus nog even gesproken, ook over die avond. Hij had dus net als mij slecht geslapen en had er nog over nagedacht. Hij zat op gegeven moment met zijn hoofd zo dichtbij me dat hij me wilde zoenen, en hij gaf dus ook toe dat hij dat wilde maar het niet "durfde" door te zetten. Ik heb hem nog eens gezegd dat er op dat moment echt een groot verlangen zat wat ik heb moeten tegenhouden. We hebben ons ook een beetje bij de "situatie" neergelegd. Maar ik, met mijn (nog steeds) verlangende gevoel naar hem heb daarna nog een 'stomme' opmerking gemaakt dat als hij me op een volgend feestje echt zou zoenen ik er gewoon in mee zou gaan..
Ik voel mezelf echt zo achterlijk.. Hoe kan ik mijn vriend eigenlijk nu al zo vernederen.. Ik hou toch echt wel van die jongen...
Ik ga vandaag in ieder geval tegen R zeggen dat we misschien even de kinderwens een paar maanden moeten uitstellen..
Ik ben inderdaad vanaf ongeveer mijn 18e in een relatie geweest en heb nooit de feestbeest-tijd meegemaakt. Daarvoor eigenlijk ook niet, ik had ook niet veel vriendinnen rond die tijd en omdat ik al jaren bang ben voor kotsende mensen en een controle freak ben (emetofobie) heb ik dat nooit gedurfd. Toen ik mijn huidige vriend R leerde kennen had ik dus nog met mijn verkeerde ex. Met R had ik op het begin ook een enorme seksuele spanning, de seks met mijn ex was eigenlijk ook dramatisch. Met R Ben ik toen na een langere tijd terwijl ik nog in een relatie zat ook vreemd gegaan. Op dat moment was ik een heel onzeker meisje (door mijn, later gebleken, narcistische ex) en de aandacht van R was toen geweldig en van het een kwam het ander.
Ik kan inderdaad begrijpen dat het klikt alsof R mij toen gered heeft. En dat is misschien ook wel zo, maar daarna heeft hij mij wel mezelf laten zijn en heb ik mezelf kunnen terugvinden. De eerste jaren met R waren we ook dolgelukkig en ik was echt gek op hem. Maar in elke relatie wordt het, denk ik, op gegeven moment normaal om samen te zijn. De seks is leuk met R, maar niet meer spannend.
Wanneer ik op zo'n hockeyfeestje ben voel ik me alsof ik een totaal ander iemand ben, en ik vind het heerlijk om eens andere aandacht te krijgen. Begrijp me niet verkeerd, R geeft me kei veel aandacht en ik hoor elke keer hoe mooi hij me vindt, maar aandacht van een ander is toch leuker, toch?
Ik heb sinds het feestje constant aan deze situatie zitten denken. Is het gewoon een eenmalig iets en wanneer ik geen contact meer met die jongen heb dan verwaterd het misschien? Of is het echt iets wat meer zou kunnen worden. Wil ik mijn vriend, mijn hond, onze gezamenlijke vrienden, ontzettend goed bevriende buren, allemaal opgegeven voor een misschien wel "fling". Dat durf ik ergens niet eens. Bang dat het "single" leven me naar een korte tijd niet bevalt en ik spijt ga krijgen.
Weet je wat er aan me knaagt. Ik zou het liefst gewoon die jongen uit lust vol op zijn mond pakken, en pas dáárna mijn gevoelens op een rijtje willen zetten.
Ik heb het gevoel alsof mijn lichaam en mijn gevoel na een aantal jaar dezelfde jongen denken: ja, nu eens even iets een keer iets anders. En ik denk dat dat een slecht teken is. Of ik ben gewoon iemand die niet monogaam kan zijn na langere tijd, of ik moet gewoon even door deze tijd heen en misschien zelf wat meer moeite doen om mijn relatie leuk te houden.
Als ik iets erg vind is het mensen die vreemd gaan. Maar nu zou ik het het liefste zelf één keer even doen... erg hè.
Die jongen heeft me trouwens toegevoegd op Snapchat.. je weet wel.. waar je "geheime" gesprekken in kunt hebben die je niet kunt terugzien. Ik heb hem gisteren dus nog even gesproken, ook over die avond. Hij had dus net als mij slecht geslapen en had er nog over nagedacht. Hij zat op gegeven moment met zijn hoofd zo dichtbij me dat hij me wilde zoenen, en hij gaf dus ook toe dat hij dat wilde maar het niet "durfde" door te zetten. Ik heb hem nog eens gezegd dat er op dat moment echt een groot verlangen zat wat ik heb moeten tegenhouden. We hebben ons ook een beetje bij de "situatie" neergelegd. Maar ik, met mijn (nog steeds) verlangende gevoel naar hem heb daarna nog een 'stomme' opmerking gemaakt dat als hij me op een volgend feestje echt zou zoenen ik er gewoon in mee zou gaan..
Ik voel mezelf echt zo achterlijk.. Hoe kan ik mijn vriend eigenlijk nu al zo vernederen.. Ik hou toch echt wel van die jongen...
Ik ga vandaag in ieder geval tegen R zeggen dat we misschien even de kinderwens een paar maanden moeten uitstellen..
zondag 19 juni 2022 om 12:25
Sneu voor R., zoals je eraan komt, kom je eraf.Lentesjong schreef: ↑19-06-2022 12:13Toen ik mijn huidige vriend R leerde kennen had ik dus nog met mijn verkeerde ex. Met R had ik op het begin ook een enorme seksuele spanning, de seks met mijn ex was eigenlijk ook dramatisch. Met R Ben ik toen na een langere tijd terwijl ik nog in een relatie zat ook vreemd gegaan. Op dat moment was ik een heel onzeker meisje (door mijn, later gebleken, narcistische ex) en de aandacht van R was toen geweldig en van het een kwam het ander.
zondag 19 juni 2022 om 12:32
Je vindt het erg dat mensen vreemdgaan maar je ging zelf ook al vreemd toen je nog niet helemaal los was uit je eerste relatie. Ik begrijp dat de situatie heel anders is want kennelijk is je huidge vriend wel goed voor je. Misschien zijn er wat problemen die spelen en dingen waar je over twijfelt en is deze spanning een soort "vlucht" , kop in het zandsteken ipv van de confrontatie aangaan met jezelf en je vriend om te bekijken hoe jullie relatie ervoor staat en of je daar nog gelukkig mee bent of iets moet veranderen (of relatie verbreken natuurlijk) Zet alles eerst eens rustig op een rijtje voor jezelf zonder spanning en afleding elders te zoeken, daar los je geen enkel probleem mee op.
zondag 19 juni 2022 om 12:37
Je zit al in de achtbaan naar vreemdgaan hoor. Bespreken hoeveel lust je voor elkaar voelt, Snapchat…..
Als je niet wilt vreemdgaan zou ik dit heel hard afkappen.
Eerst nadenken wat je wil. En als je vrij wilt zijn en de hockeyboy wil verkennen dan kan dat na een periode goed nadenken ook wel.
Nadenken terwijl je bezig bent met een aantrek-afstoot-opgeilspelletje werkt zelden goed.
Als je niet wilt vreemdgaan zou ik dit heel hard afkappen.
Eerst nadenken wat je wil. En als je vrij wilt zijn en de hockeyboy wil verkennen dan kan dat na een periode goed nadenken ook wel.
Nadenken terwijl je bezig bent met een aantrek-afstoot-opgeilspelletje werkt zelden goed.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 19 juni 2022 om 12:46
Heel eerlijk?
Ik vind die smiley in je verhaal bij betreffende zin (Ik zei hem dat hij niet meer naar me toe moest komen omdat het voor hem ook niet leuk is dat hij toch geen kans bij me maakt maar,) heel dommig overkomen.
Je weet wat je wil, je weet wat je niet wil. Handel daarnaar. En vergeet dit 23 jarige snuitertje waarmee je geen toekomst zult gaan opbouwen. Die jongen is nog niet toe aan een gezin, en begrijpelijk.
En als ik jou was zou ik nog even de pil gaan slikken. Tot je weet of je de volwassen versie van jezelf wil zijn of toch liever eerst nog even wat wilde haren wil kwijt raken.
Ik vind die smiley in je verhaal bij betreffende zin (Ik zei hem dat hij niet meer naar me toe moest komen omdat het voor hem ook niet leuk is dat hij toch geen kans bij me maakt
maar,) heel dommig overkomen.Je weet wat je wil, je weet wat je niet wil. Handel daarnaar. En vergeet dit 23 jarige snuitertje waarmee je geen toekomst zult gaan opbouwen. Die jongen is nog niet toe aan een gezin, en begrijpelijk.
En als ik jou was zou ik nog even de pil gaan slikken. Tot je weet of je de volwassen versie van jezelf wil zijn of toch liever eerst nog even wat wilde haren wil kwijt raken.
zondag 19 juni 2022 om 12:53
Ach, ik had enkel de OP gelezen maar nu ook je andere bericht.
Je vind vreemdgangers niet juist, maar doet het zelf.
Je geeft tegenstrijdige signalen af nu via Snapchat. Het feit dat je nu via Snapchat communiceert geeft aan dat je snode plannen hebt.
Laat je leuke vriend los, ga leven en gun je huidige vriend een andere partner. Lijkt mij het eerlijkst voor jullie beiden.
Je vind vreemdgangers niet juist, maar doet het zelf.
Je geeft tegenstrijdige signalen af nu via Snapchat. Het feit dat je nu via Snapchat communiceert geeft aan dat je snode plannen hebt.
Laat je leuke vriend los, ga leven en gun je huidige vriend een andere partner. Lijkt mij het eerlijkst voor jullie beiden.
zondag 19 juni 2022 om 13:36
Ja ik vind vreemdgangers inderdaad erg. En ja ik heb het zelf ook gedaan inderdaad en dat vond ik toen vreselijk en daar heb ik heel veel spijt van. Achteraf gezien ben ik blij dat het zo is gegaan omdat ik R heb leren kennen daardoor.
Nu kom ik deze jongen tegen en zijn we in elkaar geïnteresseerd. Hou ik van die spanning en aandacht en heb ik die misschien wat minder momenteel met mijn relatie? Ja, dat is zo. Maar zoals ik ook al heb aangegeven wil ik niet meer datzelfde vreemdgaan doen. Ik hou van R maar die seksuele spanning bij die andere jongen maakt me verward en ik merk dat ik er momenteel met mijn kop niet bij ben.
En die opmerking via Snapchat? Ja heel dom inderdaad. Gelukkig is het seizoen afgelopen en kan ik het daardoor misschien afsluiten en aan mijn relatie met R werken. Want als ik hier savonds met hem op de bank zit dan besef ik me dat ik bof met deze jongen.
Ik ben momenteel gewoon verward en in tweestrijd door deze jongen, maar als puntje bij paaltje komt zou ik het nooit over mijn hart krijgen om R pijn te doen en kwijt te raken.
En ik kan me heel goed voorstellen dat (enkelen) van jullie vooroordelen over mij hebben daardoor. Dat snap ik heel goed want die oordelen heb ik zelf momenteel ook. Ik denk dat alleen mensen met misschien zo'n zelfde situatie (hebben gehad) begrijpen dat het een soort mindfuck is..
Nu kom ik deze jongen tegen en zijn we in elkaar geïnteresseerd. Hou ik van die spanning en aandacht en heb ik die misschien wat minder momenteel met mijn relatie? Ja, dat is zo. Maar zoals ik ook al heb aangegeven wil ik niet meer datzelfde vreemdgaan doen. Ik hou van R maar die seksuele spanning bij die andere jongen maakt me verward en ik merk dat ik er momenteel met mijn kop niet bij ben.
En die opmerking via Snapchat? Ja heel dom inderdaad. Gelukkig is het seizoen afgelopen en kan ik het daardoor misschien afsluiten en aan mijn relatie met R werken. Want als ik hier savonds met hem op de bank zit dan besef ik me dat ik bof met deze jongen.
Ik ben momenteel gewoon verward en in tweestrijd door deze jongen, maar als puntje bij paaltje komt zou ik het nooit over mijn hart krijgen om R pijn te doen en kwijt te raken.
En ik kan me heel goed voorstellen dat (enkelen) van jullie vooroordelen over mij hebben daardoor. Dat snap ik heel goed want die oordelen heb ik zelf momenteel ook. Ik denk dat alleen mensen met misschien zo'n zelfde situatie (hebben gehad) begrijpen dat het een soort mindfuck is..
zondag 19 juni 2022 om 13:49
Lees mijn onderschrift maar
TO; echt niet zwanger worden nu! Neem volledig afstand van die crush en ga heel eerlijk nadenken over wat jij nodig hebt in een relatie. Je bent vanuit een slechte situatie aan je vriend blijven plakken. Dat lijkt mij al niet de beste start. En ja, de passie in een lange relatie is er niet altijd maar na 30 jaar kan ik echt nog een allesoverheersend 'ik vreet je op' gevoel krijgen als ik mijn man zie en ruik.
Je hoeft geen relatie te hebben. Het lijkt me zelfs heel gezond om eens een tijd alleen te zijn en te ervaren wie jij zelf bent zonder invloed van een relatie/partner.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
zondag 19 juni 2022 om 13:54
Een tijdje relatieloos zijn is geen slecht idee.
Van relatie in relatie hobbelen vind ik zelf niet gezond. Ik weet dat velen het doen. Jezelf en je eigen behoeften echt leren kennen doe echter het best zonder relatie. In een relatie hou je altijd rekening met die ander en zijn verlangens en verwachtingen.
Van relatie in relatie hobbelen vind ik zelf niet gezond. Ik weet dat velen het doen. Jezelf en je eigen behoeften echt leren kennen doe echter het best zonder relatie. In een relatie hou je altijd rekening met die ander en zijn verlangens en verwachtingen.
zondag 19 juni 2022 om 14:11
Zonder vreemd te gaan had je R. ook kunnen leren kennen.Lentesjong schreef: ↑19-06-2022 13:36Ja ik vind vreemdgangers inderdaad erg. En ja ik heb het zelf ook gedaan inderdaad en dat vond ik toen vreselijk en daar heb ik heel veel spijt van. Achteraf gezien ben ik blij dat het zo is gegaan omdat ik R heb leren kennen daardoor.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
