Geen vriendschappen....

26-04-2022 15:05 165 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo,

Ik lees al 100 jaar mee maar ben nu op een punt gekomen om een topic te openen... Ik loop er tegenaan dat ik eigenlijk geen vrienden/vriendinnen heb... Ook heb ik buiten mijn eigen gezin weinig familie.

In de loop der tijd zijn vriendschappen verwaterd door het krijgen van kinderen, verhuizingen, nieuwe relaties en dergelijke.
Ik merk dat het erg moeilijk is om nieuwe vriendschappen op te bouwen. Ik ben best sociaal en kan een praatje maken met iemand die ik niet ken (smaltalk). Ook op mijn werk heb ik veel contacten. Ik heb kinderen en spreek daardoor ook andere ouders. Toch staan veel mensen er niet voor open om eens buiten de context waarin we elkaar zien af te spreken. Het voelt voor mij alsof ik er niet toe doe... Het is ook niet dat ik me enorm opdring aan mensen of ze probeer te claimen. Ik snap ook wel dat mensen druk zijn met hun eigen gezin, werk, etc. Dat heb ik zelf ook. Maar ik voel me echt een kneus als ik anderen hoor vertellen dat ze gaan BBQ-en met een stel vrienden of bij iemand op de koffie zijn geweest. Buiten mijn gezin heb ik niemand om dat mee te doen. Mijn man zei laatst ook: waarom spreek je niet wat vaker af buiten de deur? Ja, dat wil ik wel, maar met wie?
Vooral sinds corona en alle ellende met lockdowns en niet mogen afspreken merk ik dat minder mensen nog willen afspreken en daardoor afhaken. Ik probeer echt wel eens af te spreken met iemand, te bellen of te appen maar dan wordt er niet op gereageerd/men geeft aan het druk te hebben/liever een andere keer/of meld zich een uur voor de afspraak af omdat ze ziek is... Een nieuwe datum wordt dan niet genoemd en ik wil er ook niet steeds als een wanhopig iemand achteraan blijven gaan... Het lijkt wel of niemand zin heeft om tijd vrij te maken om wat leuks te doen met mij. Ik voel me daardoor echt af en toe onbelangrijk en er niet toe doen. Ik merk dat ik aan mezelf ga twijfelen, misschien ben ik gewoon niet leuk genoeg om mee om te gaan?

Is dit herkenbaar voor iemand of ben ik echt gewoon een soort van kneusje? Eventuele tips om het anders aan te pakken zijn ook welkom, uiteraard!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken het. Altijd winkelen met man, uit eten met man, leuke dingen met man.
Ook gezellig hoor en niets op tegen maar af en toe eens een keer met een vriendin....ja ik mis dat ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb veel collega’s uit andere landen, die zich vaak (in ieder geval voor een aantal jaar) vestigen in Nederland. Zij die hier ook een opleiding hebben afgerond lukt het meestal wel om een vriendenkring op te bouwen. Maar van de anderen hoor ik eigenlijk steevast het volgende verhaal. In Nederland bouwen mensen een sociale kring op tijdens bepaalde gebeurtenissen, zoals school of bij een zwangerschap, maar zelden uit het niets. En Nederlanders plannen hun sociale leven vooruit, ze kijken in hun agenda wanneer ze tijd voor je hebben. Ik hoor steevast van collega’s dat zij wel eens hebben gehoord van iemand met wie ze vrienden probeerden te worden dat diegene te druk was voor nog een sociaal contact. In veel andere landen is dat ondenkbaar en heb je altijd plek voor meer vrienden. Ook zijn ontmoetingen veel spontaner.

Moraal van het verhaal, misschien moet je emigreren 😁
Andere tip, ik merk zelf dat ik sneller vriendschappen opbouw door iets te gaan doen wat ik leuk vind, zoals een sport of een hobby. Ook al is het ook dan niet vanzelfsprekend.

En je bent zeker geen kneusje en niet de enige met dit probleem!
Alle reacties Link kopieren Quote
wat probeer je wel?
doe je vrijwilligerswerk?
spreek je met collega's af?
sportvereniging?
actief bij verenigingen van je kinderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
en je kunt ook hier een oproepje plaatsen
Alle reacties Link kopieren Quote
Neehoor, hier hetzelfde.

Ik ben eind de 20 en heb eigenlijk ook geen vriendschappen meer. Uiteraard wel oppervlakkige vriendschappen waar we eens per paar maanden eens wat mee doen, maar echt hechte vriendschappen niet meer.

In tegenstelling tot jou, ligt dat bij mij grotendeels aan mijzelf.

Zelf heb ik een commerciële baan en is ouwehoeren en verkopen een groot onderdeel van mijn werk, echter heb ik op de een of andere manier niet de energie om vriendschappen te onderhouden of opbouwen.

Ik heb altijd een zeer grote vriendengroep gehad, echter door omstandigheden afstand van genomen. Ik merk ook dat nieuwe vriendschappen niet zomaar meer ontstaan.

Omdat ik nog steeds in mijn geboortestreek woon heb ik wel veel bekenden, dus op het moment dat er wat te doen is en iedereen trekt naar het centrum, dan heb ik nog steeds wel veel aanspraak en een gezellige dag. Maar vrienden, dat zijn het niet.

Ik moet zeggen dat ik dat niet zo heel erg vind en er wel vrede mee heb, echter zijn er wel momenten dat ik het mis. Lekker een avondje doorzakken of met een groep vrienden een festival bezoeken.

Wat doe je zelf om nieuwe vriendschappen te bevorderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh ik had niet verwacht meteen al reacties te krijgen.

@lilalinda: wanneer er een etentje is of een teamdag op het werk doe ik natuurlijk mee en kan het ook best gezellig zijn. Maar onderling afspreken komt er niet van. Voor corona sprak ik wel eens af met collega's in een groepje en gingen we wel eens uit eten met elkaar. Helaas zijn we allemaal overgeplaatst of sommigen ergens anders gaan werken... nu is het blijkbaar onmogelijk om dit nog te organiseren...
Ook zet ik me in bij de sportclub van mijn zoon. Bijvoorbeeld een bardienst o.i.d. Dat kan best gezellig zijn maar daar blijft het dan ook bij. Ik spreek de ouders wel maar iedereen heeft zijn eigen bubbel lijkt het wel en wil of kan daar niet uitstappen. Vrijwilligerswerk doe ik niet, omdat ik zelf al werk en daarnaast een gezin heb. Doe dus wel af en toe iets voor de sportclub van mijn zoon of mantelzorg voor mijn moeder.

@Madamecannibale: :-D Dat zou wel een hele radicale oplossing zijn! Maar is inderdaad wel herkenbaar ja!

@Truusperenat: Wat jammer dat dit ook herkenbaar is voor jou!
Alle reacties Link kopieren Quote
SteenTeen schreef:
26-04-2022 15:32
Oh ik had niet verwacht meteen al reacties te krijgen.

@lilalinda: wanneer er een etentje is of een teamdag op het werk doe ik natuurlijk mee en kan het ook best gezellig zijn. Maar onderling afspreken komt er niet van. Voor corona sprak ik wel eens af met collega's in een groepje en gingen we wel eens uit eten met elkaar. Helaas zijn we allemaal overgeplaatst of sommigen ergens anders gaan werken... nu is het blijkbaar onmogelijk om dit nog te organiseren...
Ook zet ik me in bij de sportclub van mijn zoon. Bijvoorbeeld een bardienst o.i.d. Dat kan best gezellig zijn maar daar blijft het dan ook bij. Ik spreek de ouders wel maar iedereen heeft zijn eigen bubbel lijkt het wel en wil of kan daar niet uitstappen. Vrijwilligerswerk doe ik niet, omdat ik zelf al werk en daarnaast een gezin heb. Doe dus wel af en toe iets voor de sportclub van mijn zoon of mantelzorg voor mijn moeder.

als ik bedenk wie van mijn vriendinnen er de laatste jaren bijgekomen zijn (dus niet via de kinderen of nog vanuit de studie), dan zijn dat:
(oud)collega's en vriendinnen-van-vriendinnen
Maar ook via mijn bestuurswerk (=vrijwillig) en sport heb ik erg leuke contacten opgedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mij totaal niet herkenbaar. Ik investeer ook best veel tijd in contacten, naast mijn gezin. Moet wel zeggen dat dat soms best (te) veel energie kost. Welicht lukt het je om oude vriendschappen weer aan te halen? Wat voor vriendschappen zoek je? Heeft je man vrienden of collega's waar je als stel mee af zou kunnen spreken? Of met een moeder van een vriendje/vriendinnetje van de kinderen, met de kinderen samen iets leuks doen? Je klinkt overigens in je berichten wel als een leuke, vriendelijk vrouw, mocht dat iets waard zijn ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Adam_020 schreef:
26-04-2022 15:23
Neehoor, hier hetzelfde.

Ik ben eind de 20 en heb eigenlijk ook geen vriendschappen meer. Uiteraard wel oppervlakkige vriendschappen waar we eens per paar maanden eens wat mee doen, maar echt hechte vriendschappen niet meer.

In tegenstelling tot jou, ligt dat bij mij grotendeels aan mijzelf.

Zelf heb ik een commerciële baan en is ouwehoeren en verkopen een groot onderdeel van mijn werk, echter heb ik op de een of andere manier niet de energie om vriendschappen te onderhouden of opbouwen.

Ik heb altijd een zeer grote vriendengroep gehad, echter door omstandigheden afstand van genomen. Ik merk ook dat nieuwe vriendschappen niet zomaar meer ontstaan.

Omdat ik nog steeds in mijn geboortestreek woon heb ik wel veel bekenden, dus op het moment dat er wat te doen is en iedereen trekt naar het centrum, dan heb ik nog steeds wel veel aanspraak en een gezellige dag. Maar vrienden, dat zijn het niet.

Ik moet zeggen dat ik dat niet zo heel erg vind en er wel vrede mee heb, echter zijn er wel momenten dat ik het mis. Lekker een avondje doorzakken of met een groep vrienden een festival bezoeken.

Wat doe je zelf om nieuwe vriendschappen te bevorderen?

Ja, ik hoop dat ik er ook vrede mee krijg... dat is denk ik de enige oplossing...
Ik woon in een stad waar ik niet ben opgegroeid dus mensen van vroeger kom ik nooit tegen.
Ik vind dat ik best geïnteresseerd ben in anderen. Als ik weet dat een collega waar ik een klik mee heb ergens mee zit dan stuur ik wel eens een mail of een app hoe het ermee gaat. Daar komt meestal wel een reactie op maar komt verder ook niks uit. Het blijft oppervlakkig.
Vorige maand appte ik een oud stagiaire (waren van dezelfde leeftijd) waar ik een jaar heel leuk mee had samengewerkt. Tijdens en kort na de stage hadden we intensief contact en zijn we ook wel eens buiten werktijd iets gaan drinken. Ik appte haar hoe het met haar ging en of ze het misschien leuk vond om af te spreken om bij te kletsen. Dan krijg ik een enthousiaste app terug dat ze het leuk vind om wat van me te horen en ze zou nog laten weten wanneer ze kon. Het is nu een maand later en ik heb nog niks gehoord.. (had nog wel 2 weken geleden ge-appt of ze al een datum wist maar geen reactie meer). Tsja... Dan weet ik het ook niet meer... Ik blijf dan ook niet trekken en denk dan dat die ander er waarschijnlijk geen zin of tijd voor heeft...
Alle reacties Link kopieren Quote
SteenTeen schreef:
26-04-2022 15:32
Oh ik had niet verwacht meteen al reacties te krijgen.

@lilalinda: wanneer er een etentje is of een teamdag op het werk doe ik natuurlijk mee en kan het ook best gezellig zijn. Maar onderling afspreken komt er niet van. Voor corona sprak ik wel eens af met collega's in een groepje en gingen we wel eens uit eten met elkaar. Helaas zijn we allemaal overgeplaatst of sommigen ergens anders gaan werken... nu is het blijkbaar onmogelijk om dit nog te organiseren...
Ook zet ik me in bij de sportclub van mijn zoon. Bijvoorbeeld een bardienst o.i.d. Dat kan best gezellig zijn maar daar blijft het dan ook bij. Ik spreek de ouders wel maar iedereen heeft zijn eigen bubbel lijkt het wel en wil of kan daar niet uitstappen. Vrijwilligerswerk doe ik niet, omdat ik zelf al werk en daarnaast een gezin heb. Doe dus wel af en toe iets voor de sportclub van mijn zoon of mantelzorg voor mijn moeder.

@Madamecannibale: :-D Dat zou wel een hele radicale oplossing zijn! Maar is inderdaad wel herkenbaar ja!

@Truusperenat: Wat jammer dat dit ook herkenbaar is voor jou!

Hm, klinkt of je niet echt iets voor jezelf doet. Ik zou toch op een sport of hobbyclub gaan, tijd helemaal voor jezelf en mogelijkheid om daar contacten op te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
SteenTeen schreef:
26-04-2022 15:52
Ja, ik hoop dat ik er ook vrede mee krijg... dat is denk ik de enige oplossing...
Ik woon in een stad waar ik niet ben opgegroeid dus mensen van vroeger kom ik nooit tegen.
Ik vind dat ik best geïnteresseerd ben in anderen. Als ik weet dat een collega waar ik een klik mee heb ergens mee zit dan stuur ik wel eens een mail of een app hoe het ermee gaat. Daar komt meestal wel een reactie op maar komt verder ook niks uit. Het blijft oppervlakkig.
Vorige maand appte ik een oud stagiaire (waren van dezelfde leeftijd) waar ik een jaar heel leuk mee had samengewerkt. Tijdens en kort na de stage hadden we intensief contact en zijn we ook wel eens buiten werktijd iets gaan drinken. Ik appte haar hoe het met haar ging en of ze het misschien leuk vond om af te spreken om bij te kletsen. Dan krijg ik een enthousiaste app terug dat ze het leuk vind om wat van me te horen en ze zou nog laten weten wanneer ze kon. Het is nu een maand later en ik heb nog niks gehoord.. (had nog wel 2 weken geleden ge-appt of ze al een datum wist maar geen reactie meer). Tsja... Dan weet ik het ook niet meer... Ik blijf dan ook niet trekken en denk dan dat die ander er waarschijnlijk geen zin of tijd voor heeft...
Ik merk aan mijn vriendin dat zij er wel wat meer moeite mee heeft. Ze is verhuisd richting mij en zit dus ook niet meer in haar oude omgeving. Ondanks dat het maar 30/40km van ons vandaan is, merk je toch dat het allemaal vanaf haar kant moet komen. Ook vaak wat jij aangeeft, afspreken om een keer wat te drinken enzo, maar het komt er nooit van.

Wij hebben een jong kindje dus ik hoop voor haar dat ze via school op ten duur wat nieuwe contacten op zal gaan doen. We / zij zijn zeker niet eenzaam, absoluut niet, maar soms mis je toch wel wat.

Gelukkig hebben wij voor bepaalde stapmomenten (carnaval / oud en nieuw) wel een clubje waar we dan gezellig mee op stap gaan, maar de afstand is gewoonweg te ver om daar echt meer tijd in te kunnen investeren (lees: meer dan een uur enkele reis).
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik je goed lees, zoek je vooral gezelschap voor "leuke dingen". Als je helemaal niemand hebt, buiten je man, lijkt me dat niet leuk. Maar ook met vrienden is het niet altijd zo dat iemand met jou wilt barbecuen (of een terrasje pakken, of wandelen) precies op het moment dat jij daar zin in hebt.

Mijn oplossing - want ik heb wel (een paar) vriendinnen, maar die hebben niet altijd precies tijd wanneer ik iets leuks wil doen - is om gewoon leuke dingen te gaan doen wanneer ik dat wil, met of zonder iemand. Zo ga ik dus wel eens alleen naar de film of naar een concert. En nee, dat is niet kneuzig.

In jouw geval zou je een leuke collega, mede-moeder of sportclubcontact kunnen meevragen. Bij nee, ga je alleen, bij ja, heb je er voor die avond een maatje bij.

Zo'n spontane uitnodiging zou bij mij persoonlijk beter werken, dan wanneer ik een moment moet plannen. Bij plannen weet ik nooit van tevoren of het tegen die tijd ook uitkomt en bij mensen die ik nog niet zo goed ken, vind ik dat extra spannend. Dus ik begrijp wel dat een vriendschap op die manier lastig van de grond komt. Sta je ineens spontaan op de stoep, dan ben je vrijwel altijd welkom bij mij.

Geen idee of het bij anderen ook zo werkt, maar Nederlanders zijn inderdaad heel zuinig met hun vrije tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
SteenTeen schreef:
26-04-2022 15:05
Het voelt voor mij alsof ik er niet toe doe.
SteenTeen schreef:
26-04-2022 15:05
Ik voel me daardoor echt af en toe onbelangrijk en er niet toe doen.

Stop hiermee!

Ga lekker op een koor of op toneel of op Italiaanse les.
Vooraf kletsen, in de pauze kletsen, achteraf kletsen.
En als daarna niemand zin heeft in een borrel, BBQ of filmavond: soit.

Je hoeft feestjes niet te verheerlijken.
Mijn collega's vonden het relaxed, dat ze tijdens corona geen 'sociale verplichtingen', zoals wijnavondjes, hadden.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
hadea1 schreef:
26-04-2022 16:04
Als ik je goed lees, zoek je vooral gezelschap voor "leuke dingen". Als je helemaal niemand hebt, buiten je man, lijkt me dat niet leuk. Maar ook met vrienden is het niet altijd zo dat iemand met jou wilt barbecuen (of een terrasje pakken, of wandelen) precies op het moment dat jij daar zin in hebt.

Mijn oplossing - want ik heb wel (een paar) vriendinnen, maar die hebben niet altijd precies tijd wanneer ik iets leuks wil doen - is om gewoon leuke dingen te gaan doen wanneer ik dat wil, met of zonder iemand. Zo ga ik dus wel eens alleen naar de film of naar een concert. En nee, dat is niet kneuzig.

In jouw geval zou je een leuke collega, mede-moeder of sportclubcontact kunnen meevragen. Bij nee, ga je alleen, bij ja, heb je er voor die avond een maatje bij.

Zo'n spontane uitnodiging zou bij mij persoonlijk beter werken, dan wanneer ik een moment moet plannen. Bij plannen weet ik nooit van tevoren of het tegen die tijd ook uitkomt en bij mensen die ik nog niet zo goed ken, vind ik dat extra spannend. Dus ik begrijp wel dat een vriendschap op die manier lastig van de grond komt. Sta je ineens spontaan op de stoep, dan ben je vrijwel altijd welkom bij mij.

Geen idee of het bij anderen ook zo werkt, maar Nederlanders zijn inderdaad heel zuinig met hun vrije tijd.
Ik snap je punt, maar dit moet je wel kunnen natuurlijk.

Als ik naar mij en mijn vriendin kijk, ik zou makkelijk alleen naar een concert kunnen, of alleen er op uit een dag.

Mijn vriendin daarentegen zou binnen de kortste keren weer thuis zijn. Die heeft echt dat maatje nodig om het naar haar zin te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe ouder je wordt hoe lastiger het lijkt om nieuwe vriendschappen op te doen.
Mijn ervaring is wel dat hobby's hierbij kunnen helpen. Dus een hobby waarbij je anderen kunt ontmoeten en een hobby die je samen kunt uitoefenen.
Deze mensen zullen niet direct vrienden zijn, maar door een hobby samen te delen kun je wel nieuwe mensen leren kennen en door de gezamenlijke interesse en vaak ook bepaalde frequentie waarbij je elkaar al automatisch ziet kan er op den duur wel meer ontstaan

Zo heb ik zelf de laatste jaren door diverse hobby's diverse mensen leren kennen waar ik nu ook buiten verenigingsverband mee afspreekt om die hobby's samen te beoefenen.
Alle reacties Link kopieren Quote
SteenTeen schreef:
26-04-2022 15:52
Dan krijg ik een enthousiaste app terug dat ze het leuk vind om wat van me te horen en ze zou nog laten weten wanneer ze kon. Het is nu een maand later en ik heb nog niks gehoord.. (had nog wel 2 weken geleden ge-appt of ze al een datum wist maar geen reactie meer). Tsja... Dan weet ik het ook niet meer... Ik blijf dan ook niet trekken en denk dan dat die ander er waarschijnlijk geen zin of tijd voor heeft...
In dit specifieke geval helpt het misschien als je zelf sneller concreter wordt. Gewoon direct een datum voorstellen. En als dat niet kan nog een. En daarna nog 1. Als ze na 3 voorstellen zelf niet pro-actiever wordt, kun je wel concluderen dat de interesse er (om wat voor reden dan ook) niet is. Ik zeg niet dat je moet gaan stalken, maar je kunt het mensen wel makkelijker maken. "Laat maar weten..." klinkt ook niet erg pro-actief / enthousiast van jouw kant.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar hoor TO. Ook ik woon in een stad waar ik niet ben opgegroeid en echt 'erbij' horen wil in de buurt ook niet echt lukken helaas.
Alle reacties Link kopieren Quote
RavIvaR schreef:
26-04-2022 16:10
Hoe ouder je wordt hoe lastiger het lijkt om nieuwe vriendschappen op te doen.

Het verschilt ook per woonplaats.
In Almere en Lelystad kan je als tachtigjarige makkelijk een nieuw sociaal netwerk opbouwen.
Iedereen is daar 'nieuw'.
Vroegah stond alles onder water.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Explorista schreef:
26-04-2022 16:06
Stop hiermee!

Ga lekker op een koor of op toneel of op Italiaanse les.
Vooraf kletsen, in de pauze kletsen, achteraf kletsen.
En als daarna niemand zin heeft in een borrel, BBQ of filmavond: soit.

Je hoeft feestjes niet te verheerlijken.
En dit. Ik zou vooral kijken hoe je je vrije avonden voor jou leuk in kunt richten en eventueel daaruit voortvloeiende barbecues als extra zien, niet als een must.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb wel al jaren (>10 jaar) een redelijke solide groep vrienden, maar ervaar hetzelfde als jij TO.

Toen ik dit account maakte was ik (te zien aan de naam) 24. Nu ben ik bijna over een week 33. Veel van mijn vrienden hebben inmiddels kinderen, of wonen niet meer in een straal van ca. 10 km om mijn huis (ik woon eigenlijk als enige nog in de regio waar we zijn opgegroeid, de rest is uitgewaaid over het hele land van Nijmegen tot Breda tot Rotterdam).

Omdat ik ook single ben, zit ik vaker dan me lief is alleen. En met de jaren, wordt het ook steeds lastiger omdat iedereen eerder meer verplichtingen krijgt, dan minder. Ik denk dat het pas na mijn 40e langzaam weer een beetje zal toenemen. Nieuwe vrienden / kennissen opdoen vind ik lastig. Ik heb jarenlang in de grotere steden gewoond (studententijd), maar dat past niet bij mij. Hier in het dorp kan ik wel bij de roeiclub ofzo gaan, maar daar ontmoet ik vooral mensen die ook mijn ouders hadden kunnen zijn.

Op zich vind ik het niet eens altijd een ramp. Ik ben zelf natuurlijk ook ouder geworden en verder pas ik me aan het leven van mijn vrienden aan. De vriend die een klein kind heeft en niet meer zomaar van huis kan op zaterdag : dan ga ik wel bij hem in de tuin een biertje doen. Morgen wordt ook mijn eerste koningsdag in jaren (m.u.v. corona) dat ik niks ga doen omdat ik niemand heb om iets mee te doen. Ik vind het niet zo erg want heb ik echt nog zin om lallend bier te drinken? Nee. Maar vraag me wel eens af hoe ik vanuit deze positie zélf ooit iemand tegen ga komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe ik het vaakst nieuwe mensen leer kennen is via een hobby. Dan heb je al meteen iets dat je samen kan doen.
Zelf heb ik er geen behoefte aan om bij iemand op de koffie te gaan of thuis uit te nodigen. Wel aan mensen waarmee ik er kan op uit trekken.
Nieuwe vrienden heb ik ook leren kennen via werk en via hobbys. Maar wel eigen hobbys, niet die van mn kind. Bij een eigen hobby heb je gelijk een overeenkomstige interesse. Bovendien ben je als je een eigen hobby gaat doen direct al buiten de deur 😉.

Maar de meeste mensen die ik leer kennen via werk en hobbys, worden geen hechte vrienden. Dat is ook niet erg. Het zijn gelegenheidsvrienden of tijdelijke vrienden. Af en toe blijft er een wel hangen als vriend(in), leuk!
Alle reacties Link kopieren Quote
ja het klopt dat ik iemand zoek om "leuke dingen" mee te doen. Vanuit daar zou dan een wat diepgaandere (is dat een woord?) vriendschap kunnen ontstaan.
Misschien moet ik me wat meer focussen op dingen alleen te ondernemen. Vind ik wel heel lastig want ik hou juist van gezelligheid om me heen en om dingen (ervaringen) te delen. Misschien moet ik dat wat meer leren. Ik ga bijvoorbeeld wel eens alleen naar de stad om te winkelen maar een terrasje zal ik dan niet doen. Ik verveel me dan bij gebrek aan een gesprekspartner... kan ik wel zelf mensen kijken maar dan is er niemand om daar over te praten... Ik haal er dan geen plezier uit, ofzo. Misschien moet ik mezelf tijd geven om daar aan te wennen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Keesjeaap5 schreef:
26-04-2022 15:43
Voor mij totaal niet herkenbaar. Ik investeer ook best veel tijd in contacten, naast mijn gezin. Moet wel zeggen dat dat soms best (te) veel energie kost. Welicht lukt het je om oude vriendschappen weer aan te halen? Wat voor vriendschappen zoek je? Heeft je man vrienden of collega's waar je als stel mee af zou kunnen spreken? Of met een moeder van een vriendje/vriendinnetje van de kinderen, met de kinderen samen iets leuks doen? Je klinkt overigens in je berichten wel als een leuke, vriendelijk vrouw, mocht dat iets waard zijn ;)
Dankjewel!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven