Geld/tijd/werk etc., alles 50/50 in je relatie?

23-11-2023 15:13 231 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Naar aanleiding van wat ik lees in een ander topic:
Hebben jullie in je relatie alles gelijk verdeeld? En waarom vind je dat wel of niet belangrijk?

To trapt af na deze OP
Als je er geen aandacht aan geeft kan het je ook niet raken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik mis in dit topic is de draagkracht die per persoon verschilt. De ene werkt met gemak 40 uur per week en kan dan nog mee naar drie sporten van de kinderen, zit in het bestuur van de vereniging en heeft daarnaast nog energie om te sporten, vrienden te zien en drie keer op wintersport te gaan. Een ander zou met 40 uur nergens anders meer energie voor hebben en loopt zichzelf volledig over de kop.

Hoeveel een baan van je vergt verschilt ook gigantisch, waardoor je het eigenlijk niet met elkaar kunt vergelijken. 24 uur in de ene baan is even zwaar als 40 uur in een andere baan. Wat je ermee verdient is lang niet altijd eerlijk, juist laagbetaalde banen zijn vaak lichamelijk pittig.

Daarbij vindt de ene zijn werk helemaal fantastisch, terwijl het voor de ander vooral een moetje is.

Je gunt je partner toch vooral een fijn leven, of dat nou met 20, met 32 of met 50 uur betaalde arbeid is? Zolang iemand een redelijke bijdrage doet in de vorm van geld, tijd, inzet en energie is het wat mij betreft prima.

Het lijkt me erg beklemmend als je samen bent met een partner waarvan je per se 40 uur moet werken, of iemand die alles op een weegschaaltje legt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hypotheek doen we 50/50.
Mijn man verdient veel meer dan ik. Waar ik voor geleerd heb, zal ik helaas nooit veel door gaan verdienen, maar ik word heel gelukkig van het werk wat ik doe.
Het verschilt per week wie er meer werkt, maar over het algemeen werkt mijn man meer.

We proberen zo veel mogelijk de kosten 50/50 te verdelen, maar wanneer de 1 veel meer geld over houdt, betaalt diegene bijvoorbeeld de extra dingen zoals uit eten gaan. Nu is hij dat, maar "vroeger" was ik dat.

Ik vind het wel jammer dat ik zeer waarschijnlijk nooit zijn loon zal evenaren, maar probeer het wel te compenseren. De keren dat ik een financiële meevaller heb, trakteer ik hem op dingen of koop iets wat hij heel graag wil hebben. Het hoeft van hem niet, maar ik vind het fijn en leuk om te doen.

Ik vind het belangrijk om ongeveer alles 50/50 te doen, maar het hoeft van mij absoluut niet precies. Als mijn man bijvoorbeeld een keer heel moe is, dan zorg ik op dat moment voor eten/boodschappen/kind/schoonmaak/vul in. Dit doet hij ook andersom. Ik vind dat wanneer je samen bent, je ook samen je huishouden doet. Ik vind het ook belangrijk dat je kijkt naar hoe de ander in elkaar zit. Zo vindt mijn man stofzuigen en de boodschappen doen verschrikkelijk, dus dan doe ik dat. Hij doet dan bijvoorbeeld de was en het koken.

Het belangrijkst vind ik dat je allebei tevreden bent met de verdeling en gelukkig bent met hoe het gaat. Dat zijn wij ook. :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Kris84 schreef:
24-11-2023 16:11
Wat ik mis in dit topic is de draagkracht die per persoon verschilt. De ene werkt met gemak 40 uur per week en kan dan nog mee naar drie sporten van de kinderen, zit in het bestuur van de vereniging en heeft daarnaast nog energie om te sporten, vrienden te zien en drie keer op wintersport te gaan. Een ander zou met 40 uur nergens anders meer energie voor hebben en loopt zichzelf volledig over de kop.

Hoeveel een baan van je vergt verschilt ook gigantisch, waardoor je het eigenlijk niet met elkaar kunt vergelijken. 24 uur in de ene baan is even zwaar als 40 uur in een andere baan. Wat je ermee verdient is lang niet altijd eerlijk, juist laagbetaalde banen zijn vaak lichamelijk pittig.

Daarbij vindt de ene zijn werk helemaal fantastisch, terwijl het voor de ander vooral een moetje is.

Je gunt je partner toch vooral een fijn leven, of dat nou met 20, met 32 of met 50 uur betaalde arbeid is? Zolang iemand een redelijke bijdrage doet in de vorm van geld, tijd, inzet en energie is het wat mij betreft prima.

Het lijkt me erg beklemmend als je samen bent met een partner waarvan je per se 40 uur moet werken, of iemand die alles op een weegschaaltje legt.
Helemaal eens met je post :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
ClumsyNinja schreef:
24-11-2023 16:06
Nou denk zelf eens verder, waarom zou dit niet ideaal zijn of in bepaalde situaties worden?
Ik leef vandaag, niet in de toekomst. Als de situatie verandert zien we dan wel weer. Ik weet in ieder geval dat ik met weinig toe kan, ben geen luxepaard en heb slechtere financiële omstandigheden meegemaakt dan waar ik nu in zit. Toen zorgde ik voor mijzelf en dat zal ik als het nodig is weer kunnen.
Verder zijn mijn beide ouders geen 50 geworden, ik ga er niet perse van uit dat ik er nog ben over 20 jaar, om met pensioen te kunnen. En wie weet überhaupt hoe het tegen die tijd gesteld is met de pensioenen.
Als je er geen aandacht aan geeft kan het je ook niet raken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Intotheunknown schreef:
24-11-2023 16:54
Helemaal eens met je post :heart:
Ik ook!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat Kris84 zegt:
Ik heb veel minder energie dan mijn man en ik werk daarom ook minder uren.
Ga ik net zoveel uren werken als manlief, dan heb ik nergens meer puf voor.
Bij de laatste wissel van baan, zei man: ga wat minder werken en besteed tijd aan de dingen je zelf leuk vindt i.p.v. veel uren te werken om ongeveer hetzelfde inkomen te verdienen.
Gevolg: manlief verdient een paar honderd euro meer, maar ik ben thuis veel gezelliger i.p.v. hondsmoe, heb energie om te sporten, eens een keer de tuin te doen e.d.
En mijn werk is veel leuker geworden, omdat ik me niet meer door die laatste dag heen hoef te slepen.
Last but not least: we besteden daardoor ook minder klussen uit, omdat ik nu de tijd, de zin en de energie heb om eens een klus in huis op te knappen i.p.v. er iemand voor in te huren.
Wij gooien alles op een hoop en we kijken nooit of ik meer uitgeef dan mijn man of andersom voor de persoonlijke uitgaven.
dolfine wijzigde dit bericht op 25-11-2023 19:39
0.21% gewijzigd
Kris84 schreef:
24-11-2023 16:11
Wat ik mis in dit topic is de draagkracht die per persoon verschilt. De ene werkt met gemak 40 uur per week en kan dan nog mee naar drie sporten van de kinderen, zit in het bestuur van de vereniging en heeft daarnaast nog energie om te sporten, vrienden te zien en drie keer op wintersport te gaan. Een ander zou met 40 uur nergens anders meer energie voor hebben en loopt zichzelf volledig over de kop.

Hoeveel een baan van je vergt verschilt ook gigantisch, waardoor je het eigenlijk niet met elkaar kunt vergelijken. 24 uur in de ene baan is even zwaar als 40 uur in een andere baan. Wat je ermee verdient is lang niet altijd eerlijk, juist laagbetaalde banen zijn vaak lichamelijk pittig.

Daarbij vindt de ene zijn werk helemaal fantastisch, terwijl het voor de ander vooral een moetje is.

Je gunt je partner toch vooral een fijn leven, of dat nou met 20, met 32 of met 50 uur betaalde arbeid is? Zolang iemand een redelijke bijdrage doet in de vorm van geld, tijd, inzet en energie is het wat mij betreft prima.

Het lijkt me erg beklemmend als je samen bent met een partner waarvan je per se 40 uur moet werken, of iemand die alles op een weegschaaltje legt.

Enerzijds denk ik ook dat draagkracht kan verschillen, maar anderzijds lijkt het soms ook gewenning. Veel vrouwen werken minder dan hun partner en denken dat ze niet meer kunnen. Als het ineens echt moet, stijgen ze boven zichzelf uit en lukt het allemaal wel.
Kris84 schreef:
24-11-2023 16:11
Wat ik mis in dit topic is de draagkracht die per persoon verschilt. De ene werkt met gemak 40 uur per week en kan dan nog mee naar drie sporten van de kinderen, zit in het bestuur van de vereniging en heeft daarnaast nog energie om te sporten, vrienden te zien en drie keer op wintersport te gaan. Een ander zou met 40 uur nergens anders meer energie voor hebben en loopt zichzelf volledig over de kop.

Hoeveel een baan van je vergt verschilt ook gigantisch, waardoor je het eigenlijk niet met elkaar kunt vergelijken. 24 uur in de ene baan is even zwaar als 40 uur in een andere baan. Wat je ermee verdient is lang niet altijd eerlijk, juist laagbetaalde banen zijn vaak lichamelijk pittig.

Daarbij vindt de ene zijn werk helemaal fantastisch, terwijl het voor de ander vooral een moetje is.

Je gunt je partner toch vooral een fijn leven, of dat nou met 20, met 32 of met 50 uur betaalde arbeid is? Zolang iemand een redelijke bijdrage doet in de vorm van geld, tijd, inzet en energie is het wat mij betreft prima.

Het lijkt me erg beklemmend als je samen bent met een partner waarvan je per se 40 uur moet werken, of iemand die alles op een weegschaaltje legt.
Dit. Wij verschillen in draagkracht. En ook in waar we gelukkig van worden.
Man is van nature vroeg wakker en houdt van 'nuttig' bezig zijn.
Daarnaast was hij niet zo gelukkig toen hij een tijdje weinig werkte en ik veel meer verdiende. Was niet erg lekker voor zijn ego.
We hebben een modus waarbij ieder doet waar we gelukkig van worden. Ik kan uren voor me uit dromen of me bezighouden met allerlei zaken van weinig praktisch nut, en regel 70% van alles rond zijn prive en ons leven.
Hij focust zich graag op werk en op klusjes rond het huis, en houdt ook nog eens van koken.
Iedereen gelukkig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
24-11-2023 20:48
Enerzijds denk ik ook dat draagkracht kan verschillen, maar anderzijds lijkt het soms ook gewenning. Veel vrouwen werken minder dan hun partner en denken dat ze niet meer kunnen. Als het ineens echt moet, stijgen ze boven zichzelf uit en lukt het allemaal wel.
Ik heb eerst 10 jaar lang fulltime uren gedraaid, daarna kreeg ik een kind en ging ik terug naar 32 uur.

Toch werkte ik in die periode meer en harder dan ooit. Fulltime werk zonder veel andere verantwoordelijkheden erbij is een stuk relaxter dan parttime werk in de tropenjaren met kleine kinderen. Boven mezelf uitstijgen heb ik vooral gedaan in die periode.

Eigenlijk is al het betaalde werk wat je daarna doet peanuts. Mijn man en ik grapten vaak dat we gingen uitrusten als we naar ons werk gingen. Alleen al de reis er naartoe is een oase van rust.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
24-11-2023 09:29
nee, jij leest verrekte slecht
ik heb niks tegen PT-ers, ik vind het onverstandig om de verschillen tussen 2 partners groot te maken
Dat kan toch iemand zijn eigen keuze zijn.
Ik werk al vanaf dat wij samen zijn 18 uur en mijn man 40. Alles gaat op 1 hoop op 1 rekening en kinderen zijn er niet en als er ooit uit elkaar zouden gaan ga ik wel meer uren werken.
Ik ben 37. Ik vind heerlijk parttime werken en thuis lekker bezig zijn.er is meer in het leven dan werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
appelwangetje schreef:
25-11-2023 09:48
Dat kan toch iemand zijn eigen keuze zijn.
Ik werk al vanaf dat wij samen zijn 18 uur en mijn man 40. Alles gaat op 1 hoop op 1 rekening en kinderen zijn er niet en als er ooit uit elkaar zouden gaan ga ik wel meer uren werken.
Ik ben 37. Ik vind heerlijk parttime werken en thuis lekker bezig zijn.er is meer in het leven dan werken.


En voor je man geldt dat niet? Wat nu als je man eens een jaar of 15 maar 18 uur per week wil werken omdat er meer is in het leven?

Ik vind het echt onbestaanbaar dat je zo in het leven staat.
Coffee is never my cup of tea
Alle reacties Link kopieren Quote
Marianneke schreef:
25-11-2023 09:58
En voor je man geldt dat niet? Wat nu als je man eens een jaar of 15 maar 18 uur per week wil werken omdat er meer is in het leven?

Ik vind het echt onbestaanbaar dat je zo in het leven staat.
Bij ons zou dat mogelijk zijn. Ik werk 24 uur en als mijn man ook naar 24 uur zou gaan, dan zouden we het alsnog prima redden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mij is mijn werk belangrijk. Ik heb een eigen onderneming, en mijn vriend ook. Ik vind het belangrijk dat hij begrijpt waarom ik onderneem en waarom mijn werk belangrijk is. Ik wil een ambitieuze partner die er net zo in staat. Ik wil voor ons allebei een goede balans tussen werk en vrije tijd. We zijn geen workaholics, werken maar zelden meer dan 40 uur per week. We hebben geen kinderen, en het huishouden doen stelt niet veel voor, dat doen we tussendoor. Dat is redelijk verdeeld tussen ons, zonder dat we specifiek hebben omschreven wie wat doet. Hij werkt thuis, dus doet nog wel eens een wasje tussendoor bijv.

Ik heb een BV en maak iedere maand loon over naar mezelf, dus ik heb een stabiel inkomen. Hij werkt projectmatig en krijgt daarom onregelmatig geld binnen. Ik heb het huis gekocht waar we in wonen dus ik betaal de hypotheek. Ik draag meer bij aan de huishoudpot, maar hij betaalt dan weer vaker bijzondere dingen zoals vakanties of duurdere apparaten.

Ik lees in meerdere reacties dat men denkt dat alles 50/50 doen heel precies wordt nagerekend, zowel in geld als in tijd. Zo werkt dat natuurlijk helemaal niet. Het gaat gevoelsmatig, en als het voor 1 van beiden niet meer gelijk voelt ga je daarover in gesprek. 50/50 betekent echt niet iedere cent natellen of ieder kwartier schrijven.
Coffee is never my cup of tea
Alle reacties Link kopieren Quote
Kris84 schreef:
25-11-2023 10:06
Bij ons zou dat mogelijk zijn. Ik werk 24 uur en als mijn man ook naar 24 uur zou gaan, dan zouden we het alsnog prima redden.


Als ik je reacties in dit topic zo lees krijg ik het idee dat jullie beiden een goeie baan hebben met een prima inkomen. Iemand die al 15 jaar 18 uur per week werkt heeft dat vast niet. Daarbuiten merk ik ook dat ik een nogal een oordeel heb over haar, namelijk dat ze lui is. Wat is er nou allemaal aan te rommelen thuis, als je een stel zonder kinderen bent. Ik ga vier dagen per week naar de zaak en heb echt zat vrije tijd om het huishouden te doen, te sporten, sociale contacten te onderhouden, mijn favo series te kijken, etc. Hoe breng je de dagen door als je zoveel alleen thuis bent. Maar goed, ik besef me dat het een veroordeling is die helemaal in mij zit, en dat het geen fraaie trek is van mij. Ik zou er zelf in ieder geval niet aan moeten denken.
Coffee is never my cup of tea
Alle reacties Link kopieren Quote
Marianneke schreef:
25-11-2023 09:58
En voor je man geldt dat niet? Wat nu als je man eens een jaar of 15 maar 18 uur per week wil werken omdat er meer is in het leven?

Ik vind het echt onbestaanbaar dat je zo in het leven staat.
Als hij dat ook wilde was er een andere verdeling geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Marianneke schreef:
25-11-2023 10:14
Als ik je reacties in dit topic zo lees krijg ik het idee dat jullie beiden een goeie baan hebben met een prima inkomen. Iemand die al 15 jaar 18 uur per week werkt heeft dat vast niet. Daarbuiten merk ik ook dat ik een nogal een oordeel heb over haar, namelijk dat ze lui is. Wat is er nou allemaal aan te rommelen thuis, als je een stel zonder kinderen bent. Ik ga vier dagen per week naar de zaak en heb echt zat vrije tijd om het huishouden te doen, te sporten, sociale contacten te onderhouden, mijn favo series te kijken, etc. Hoe breng je de dagen door als je zoveel alleen thuis bent. Maar goed, ik besef me dat het een veroordeling is die helemaal in mij zit, en dat het geen fraaie trek is van mij. Ik zou er zelf in ieder geval niet aan moeten denken.
Klopt dat die veroordeling bij jou ligt. Wat jij verder denkt over mij zal mij een worst wezen

Ik heb juist misschien wel een baan waardoor ik zo weinig kan werken.
Of ik ben heel tevreden met hoe ik mijn leven leid.

Kortom jou post straalt een en al vooroordelen uit. Dat zegt echt meer over jou als over mij
Alle reacties Link kopieren Quote
Marianneke schreef:
25-11-2023 10:14
Als ik je reacties in dit topic zo lees krijg ik het idee dat jullie beiden een goeie baan hebben met een prima inkomen. Iemand die al 15 jaar 18 uur per week werkt heeft dat vast niet. Daarbuiten merk ik ook dat ik een nogal een oordeel heb over haar, namelijk dat ze lui is. Wat is er nou allemaal aan te rommelen thuis, als je een stel zonder kinderen bent. Ik ga vier dagen per week naar de zaak en heb echt zat vrije tijd om het huishouden te doen, te sporten, sociale contacten te onderhouden, mijn favo series te kijken, etc. Hoe breng je de dagen door als je zoveel alleen thuis bent. Maar goed, ik besef me dat het een veroordeling is die helemaal in mij zit, en dat het geen fraaie trek is van mij. Ik zou er zelf in ieder geval niet aan moeten denken.

Tja, ik ken ook iemand zonder kinderen of zelfs maar huisdieren, die samen met haar man heeft besloten dat zij niet meer werkt. Gewoon helemaal niet. Haar man vindt dat blijkbaar prima en ik denk dat het dan geen probleem hoeft te zijn. Ik heb haar wel eens gevraagd wat ze dan de hele dag doet (omdat ik dat dus ook niet zo goed begreep). Ze kwam met dingen als fietsen, sociaal contact, tijd met haar ouders doorbrengen, poetsen in huis, uitgebreid koken etc. Zij vindt het heerlijk, het kan dus wel. Ieder zijn meug toch?
Als je er geen aandacht aan geeft kan het je ook niet raken.
Milestone schreef:
25-11-2023 13:42
Tja, ik ken ook iemand zonder kinderen of zelfs maar huisdieren, die samen met haar man heeft besloten dat zij niet meer werkt. Gewoon helemaal niet. Haar man vindt dat blijkbaar prima en ik denk dat het dan geen probleem hoeft te zijn. Ik heb haar wel eens gevraagd wat ze dan de hele dag doet (omdat ik dat dus ook niet zo goed begreep). Ze kwam met dingen als fietsen, sociaal contact, tijd met haar ouders doorbrengen, poetsen in huis, uitgebreid koken etc. Zij vindt het heerlijk, het kan dus wel. Ieder zijn meug toch?

Ik vind het niet kunnen. Wel consumeren en niks bijdragen. Binnen de maatschappij dus niet binnen het huwelijk. Zoveel vacatures in Nederland en dan niet bijdragen omdat je partner genoeg verdient om op één salaris te leven.

In een tijd dat er niet veel banen waren ben ik ook een periode thuis geweest, omdat ik niets kon vinden dat aansloot.

De maatschappij, dat zijn wij. Eén ieder dier dat kan zou iets moeten bijdragen.
Kris84 schreef:
24-11-2023 15:19
Als je beide evenveel in het huishouden doet dan is je partner toch niet je werkster?
Oh, ik had verkeerd gelezen inderdaad.
Ik vind mijn werk leuk, maar ik werk wel voor het geld. Dus het is niet zo dat ik dolgelukkig word van werken. Ben geen workaholic of carrièretijger ofzo. Dus als de ander in een situatie zonder kinderen dan kiest om niet of weinig te werken, dan gaat dat bij mij schuren. Kom ik thuis na een dag buffelen, zit die ander lekker te lummelen (als iemand kán werken natuurlijk. Nee, ik zit liever samen in een werkritme.

Met kinderen en de zorg voor kinderen ligt dit natuurlijk anders. Maar daar zou ik ook nooit voorstander zij van een volledig thuis en de ander buitenshuis carrière.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 25-11-2023 15:41
7.30% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lijkt me heel lastig 50/50. Er gebeurt vanalles in een leven en dus ook binnen een relatie. Hier is alles 100/100. Dus al het inkomen op een rekening, alle onkosten worden daarvan betaald. Als we wensen hebben wordt dat besproken en wel of niet aangeschaft. Extreme wensen zijn er niet of worden besproken. Op dit moment werkt partner 40 uur en ik 32 uur per week. In het verleden is het wel eens 40 tegen 0 geweest en ook wel 36 tegen 60 uren. Qua huishouden word er gedaan waar we tegenaan lopen, oeps wasmand vol, wassen, wie vroeg thuis is kookt, toevallig vrij helaas de badkamer moet schoon. Het gaat al een jaartje of 36 prima zo dus de rest van ons leven samen zal ook wel zo blijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
25-11-2023 15:22
Ik vind het niet kunnen. Wel consumeren en niks bijdragen. Binnen de maatschappij dus niet binnen het huwelijk. Zoveel vacatures in Nederland en dan niet bijdragen omdat je partner genoeg verdient om op één salaris te leven.

In een tijd dat er niet veel banen waren ben ik ook een periode thuis geweest, omdat ik niets kon vinden dat aansloot.

De maatschappij, dat zijn wij. Eén ieder dier dat kan zou iets moeten bijdragen.
Zolang die man alles betaald en er zelf ook geen probleem mee heeft, moeten ze dat lekker zelf weten. Ik zou het niet kunnen om zo te profiteren van iemand anders.
TinyTiny schreef:
25-11-2023 15:40
Zolang die man alles betaald en er zelf ook geen probleem mee heeft, moeten ze dat lekker zelf weten. Ik zou het niet kunnen om zo te profiteren van iemand anders.

Maar ze profiteert niet alleen van haar man. Ze gebruikt ook de gezondheidzorg, allerhande algemene voorzieningen, ze doet boodschappen, gaat naar het theater etc etc. Hoe kun je alleen maar consumeren en niks bijdragen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
25-11-2023 15:28
Ik vind mijn werk leuk, maar ik werk wel voor het geld. Dus het is niet zo dat ik dolgelukkig word van werken. Ben geen workaholic of carrièretijger ofzo. Dus als de ander in een situatie zonder kinderen dan kiest om niet of weinig te werken, dan gaat dat bij mij schuren. Kom ik thuis na een dag buffelen, zit die ander lekker te lummelen (als iemand kán werken natuurlijk. Nee, ik zit liever samen in een werkritme.

Met kinderen en de zorg voor kinderen ligt dit natuurlijk anders. Maar daar zou ik ook nooit voorstander zij van een volledig thuis en de ander buitenshuis carrière.
Dat schuren komt voort uit jaloezie dus.

En omdat jij geen lol in je werk heb maar toch voor t geld werkt moet een ander dat ook maar doen?
Ik hou ontzettend veel van mijn werk en zal ook nooit niet gaan werken maar ik vind mijn uren meer dan genoeg en kan t leven leiden dat ik wil samen met partner.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
25-11-2023 15:22
Ik vind het niet kunnen. Wel consumeren en niks bijdragen. Binnen de maatschappij dus niet binnen het huwelijk. Zoveel vacatures in Nederland en dan niet bijdragen omdat je partner genoeg verdient om op één salaris te leven.

In een tijd dat er niet veel banen waren ben ik ook een periode thuis geweest, omdat ik niets kon vinden dat aansloot.

De maatschappij, dat zijn wij. Eén ieder dier dat kan zou iets moeten bijdragen.
Ik vind het persoonlijke keuzes.
Al moet ik wel zeggen dat ik er wel moeite mee heb als mensen hun uren terug gaan schroeven om toeslagen te kunnen krijgen.
Haar man betaalt voor haar kosten en ze betalen van een inkomen wel 2 ziektekostenverzekeringen.

En thuis zitten omdat de banen die er zijn, niet aansluiten, daar kun je ook van alles van vinden.
Zelf heb ik toen de keuze gemaakt om een baan aan te nemen die niet aansloot, maar wel een salaris opleverde waar ik net van kon leven. Had ik in elk geval geen last van het UVW die zich bemoeide met mijn sollicitaties.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven