Relaties
alle pijlers
Heeft deze relatie kans van slagen of niet?
zaterdag 20 januari 2024 om 09:58
Hallo allemaal,
Lang getwijfeld om hier een topic aan te maken, maar ik ben er klaar voor om een spiegel en/of tips te ontvangen.
Sinds twee jaar heb ik (30) een relatie met een man (47). Een relatie die op zijn zachtst gezegd niet de makkelijkste start had: er is een groot leeftijdsverschil, hij heeft kinderen en ik niet, en hij was nog niet zo lang gescheiden. Ook speelt mee dat er wat heftige gebeurtenissen in zijn leven zijn geweest die hij nog niet helemaal heeft verwerkt.
De laatste maanden twijfel ik eraan om deze relatie voort te zetten. Hij neemt nog een hoop oude bagage mee wat vaak voor zwaarte zorgt terwijl ik juist vooruit wil kijken. Het glas is bij hem vaak halfleeg en bij mij het tegenovergestelde. Het trekt vaak een wissel op mij en daardoor is de bom al een paar keer gebarsten, maar toch zijn we er tot nu toe elke keer uit gekomen, omdat we wel heel erg gek op elkaar zijn en hij dan ook echt laat zien dat hij mij niet kwijt wil.
Mijn omgeving geeft aan bezorgd te zijn of dit de man voor mij is, het leven wat ik op lange termijn wil en bespeurt zelfs manipulatieve trekjes bij man. Het laatste vind ik erg lastig te beoordelen. Ik merk dat ik alles vaak bij mezelf zoek en mezelf vaak het probleem vind (hij bedoelt het niet zo, want hij heeft stress door dit/dat/zus/zo, misschien til ik er te zwaar aan omdat ik zo gevoelig ben, ik maak het te groot in mijn hoofd etc). Ik merk dat het bij mij sowieso een patroon is om veel te overdenken wanneer ik in een relatie zit, maar misschien is dat ook omdat ik 'de juiste' nog niet heb getroffen? Daarnaast voel ik mij ook snel schuldig dat ik dingen negatief belicht of me negatief over hem uit, want het is een lieverd met een goed hart en er is veel liefde. Ik denk alleen dat hij nog veel te verwerken heeft.
Ik wil het bericht niet te lang maken maar ik kan er blz over schrijven. Begrijp vaak niet hoe dingen zo moeilijk kunnen zijn als de liefde tussen twee mensen zo sterk aanwezig is. De vraag die me eigenlijk bezighoudt: heeft dit kans van slagen of niet?
Lang getwijfeld om hier een topic aan te maken, maar ik ben er klaar voor om een spiegel en/of tips te ontvangen.
Sinds twee jaar heb ik (30) een relatie met een man (47). Een relatie die op zijn zachtst gezegd niet de makkelijkste start had: er is een groot leeftijdsverschil, hij heeft kinderen en ik niet, en hij was nog niet zo lang gescheiden. Ook speelt mee dat er wat heftige gebeurtenissen in zijn leven zijn geweest die hij nog niet helemaal heeft verwerkt.
De laatste maanden twijfel ik eraan om deze relatie voort te zetten. Hij neemt nog een hoop oude bagage mee wat vaak voor zwaarte zorgt terwijl ik juist vooruit wil kijken. Het glas is bij hem vaak halfleeg en bij mij het tegenovergestelde. Het trekt vaak een wissel op mij en daardoor is de bom al een paar keer gebarsten, maar toch zijn we er tot nu toe elke keer uit gekomen, omdat we wel heel erg gek op elkaar zijn en hij dan ook echt laat zien dat hij mij niet kwijt wil.
Mijn omgeving geeft aan bezorgd te zijn of dit de man voor mij is, het leven wat ik op lange termijn wil en bespeurt zelfs manipulatieve trekjes bij man. Het laatste vind ik erg lastig te beoordelen. Ik merk dat ik alles vaak bij mezelf zoek en mezelf vaak het probleem vind (hij bedoelt het niet zo, want hij heeft stress door dit/dat/zus/zo, misschien til ik er te zwaar aan omdat ik zo gevoelig ben, ik maak het te groot in mijn hoofd etc). Ik merk dat het bij mij sowieso een patroon is om veel te overdenken wanneer ik in een relatie zit, maar misschien is dat ook omdat ik 'de juiste' nog niet heb getroffen? Daarnaast voel ik mij ook snel schuldig dat ik dingen negatief belicht of me negatief over hem uit, want het is een lieverd met een goed hart en er is veel liefde. Ik denk alleen dat hij nog veel te verwerken heeft.
Ik wil het bericht niet te lang maken maar ik kan er blz over schrijven. Begrijp vaak niet hoe dingen zo moeilijk kunnen zijn als de liefde tussen twee mensen zo sterk aanwezig is. De vraag die me eigenlijk bezighoudt: heeft dit kans van slagen of niet?
zaterdag 20 januari 2024 om 21:17
Liefde is niet genoeg, het moet ook gewoon werken.Begrijp vaak niet hoe dingen zo moeilijk kunnen zijn als de liefde tussen twee mensen zo sterk aanwezig is
Heb je voorbeelden van manipulatieve trekjes? Zegt hij bijvoorbeeld vaak dar dingen aan jou liggen en je overgevoelig bent of zijn dat puur je eigen gedachten?
zaterdag 20 januari 2024 om 21:24
Nee, ik denk niet dat deze relatie kans van slagen heeft.
Hij heeft, schrijf je, nog dingen te verwerken. Jij wil, aanname van mij, nog kinderen, hij heeft deze al, hij is nog niet zolang geleden gescheiden. En ik lees dat jij vooruit wil en hij je ,onbewust, daarin tegen houdt.
Als ik jou was zou ik niet verder gaan met deze man en deze relatie niet voortzetten. Ook denk ik dat je vrienden, familie gelijk hebben over deze man.
Dus nogmaals, nee deze relatie heeft geen kans van slagen en dat moet je ook niet willen. M.i
Hij heeft, schrijf je, nog dingen te verwerken. Jij wil, aanname van mij, nog kinderen, hij heeft deze al, hij is nog niet zolang geleden gescheiden. En ik lees dat jij vooruit wil en hij je ,onbewust, daarin tegen houdt.
Als ik jou was zou ik niet verder gaan met deze man en deze relatie niet voortzetten. Ook denk ik dat je vrienden, familie gelijk hebben over deze man.
Dus nogmaals, nee deze relatie heeft geen kans van slagen en dat moet je ook niet willen. M.i
It is
what it is.
Accept it
and move on!
what it is.
Accept it
and move on!
zaterdag 20 januari 2024 om 22:25
Het klinkt allemaal heel erg moeizaam: veel te verwerken, een hele rugzak, negatieve levenshouding...
En ik lees in je bericht vooral veel plichtsbesef: het ligt aan mij, het is een lieverd, hij wil me niet kwijt.... en maar weinig echt plezier in deze relatie.
Zoals iemand zegt: het moet werken.
Geef jezelf de toestemming om ermee te stoppen als het niet werkt.
En ik lees in je bericht vooral veel plichtsbesef: het ligt aan mij, het is een lieverd, hij wil me niet kwijt.... en maar weinig echt plezier in deze relatie.
Zoals iemand zegt: het moet werken.
Geef jezelf de toestemming om ermee te stoppen als het niet werkt.
zaterdag 20 januari 2024 om 22:33
Dat is echt niet leukAlliumVineale schreef: ↑20-01-2024 09:58Het glas is bij hem vaak halfleeg en bij mij het tegenovergestelde.
zaterdag 20 januari 2024 om 23:43
Voor wat betreft zijn huidige en/of toekomstige relatie(s): wat wil hij eraan doen om zijn oud zeer te verwerken?
Je typt dat hij het leven als een halfleeg glas beziet, jij het als halfvol en dat dit een wissel op jou trekt. Dit kan jouw levensvisie naar beneden halen of als je hem moed wil blijven inpraten, energievretend of irritant worden.
Ik vind juist dat je hem niet in een negatief daglicht stelt; als jij na twee jaar relatie met jouw positieve houding diverse hobbels op de weg ziet, is dat jouw goed recht; jouw gevoel is legitiem en mag er dus zijn. Sterker nog, moet er zijn! Die behoedt jou immers voor het blijven plakken in een voor jou ongelukkige relatie.
Hij heeft kinderen dus dan is het van groot belang dat je samen een heel goede fundering kunt bouwen. Als dat er niet is, zou ik de stekker uit de relatie trekken voordat je tien jaar verder bent, en ongelukkig.
Je typt dat hij het leven als een halfleeg glas beziet, jij het als halfvol en dat dit een wissel op jou trekt. Dit kan jouw levensvisie naar beneden halen of als je hem moed wil blijven inpraten, energievretend of irritant worden.
Ik vind juist dat je hem niet in een negatief daglicht stelt; als jij na twee jaar relatie met jouw positieve houding diverse hobbels op de weg ziet, is dat jouw goed recht; jouw gevoel is legitiem en mag er dus zijn. Sterker nog, moet er zijn! Die behoedt jou immers voor het blijven plakken in een voor jou ongelukkige relatie.
Hij heeft kinderen dus dan is het van groot belang dat je samen een heel goede fundering kunt bouwen. Als dat er niet is, zou ik de stekker uit de relatie trekken voordat je tien jaar verder bent, en ongelukkig.
zaterdag 20 januari 2024 om 23:48
Liefde alleen is niet genoeg voor een gezonde langdurige relatie. Elkaar loslaten omdat je elkaar niet gelukkig maakt, omdat je de ander niet kan bieden wat die nodig heeft, is liefdevoller dan bij elkaar blijven omdat je de pijn van het loslaten niet wil voelen en je bang bent voor het onbekende.
In ongezonde relaties voelt de liefde vaak veel intenser omdat je liefde en angst met elkaar gaat verwarren. :
https://www.counsellingcenterchanges.nl ... d-geweest/
In ongezonde relaties voelt de liefde vaak veel intenser omdat je liefde en angst met elkaar gaat verwarren. :
https://www.counsellingcenterchanges.nl ... d-geweest/
zondag 21 januari 2024 om 07:07
Bedankt voor de reacties dusver.
@Dreamglasses niet zo expliciet. Wel heb ik aangegeven dat mijn vertrouwen in de relatie een deuk heeft opgelopen na de laatste ruzie.
@andnowwedance nee dat zegt hij niet. Hij begrijpt mijn emoties niet altijd, maar hij wuift ze niet weg o.i.d. Maar hij ziet bijvoorbeeld wel dat bepaalde acties of situaties mij verdrietig maken. Belooft dan verandering, maar die verandering vindt niet plaats. Wil het ene moment X van mij, en het volgende moment Y. Houdt me dan op (emotionele) afstand om me vervolgens weer volledig aan te trekken,
@SaraSara300 hij zegt daar (nu al een jaar lang) hulp voor te willen, maar zet dit nog niet volledig om naar actie. En dat begrijp ik wel, want er speelt nu ook een hoop. Therapie of een vorm daarvan, is niet iets wat je even tussendoor doet. Zo denk ik soms dat ik het hiermee weer goed voor mijzelf praat, maar ik heb er ook gewoon begrip voor... zijn kinderen zijn nog wel iets. Die accepteren mij (nog) niet. Ik vind ze lief, maar zie ze eigenlijk amper. We zorgen ervoor dat we samen zijn wanneer de kinderen bij hun moeder zijn en willen dit goed doen en de tijd geven.
@m-april dankjewel voor jouw reactie en artikel. Daar herken ik zeker een hele hoop in. Ik weet dat er bij mij verlatingsangst zit. Daar ben ik al tijdje mee bezig om aan te werken en ik heb daar steeds beter grip op. Ik roep regelmatig dat ik zo'n verbinding nooit meer ga vinden en dat het zo uniek is wat wij hebben. Ik vraag mij door dat artikel nu wel extra af of dat inderdaad niet door de dopamineshots het geval is. Ik voel mij ook heel geborgen en veilig bij hem wanneer we samen zijn.
@Dreamglasses niet zo expliciet. Wel heb ik aangegeven dat mijn vertrouwen in de relatie een deuk heeft opgelopen na de laatste ruzie.
@andnowwedance nee dat zegt hij niet. Hij begrijpt mijn emoties niet altijd, maar hij wuift ze niet weg o.i.d. Maar hij ziet bijvoorbeeld wel dat bepaalde acties of situaties mij verdrietig maken. Belooft dan verandering, maar die verandering vindt niet plaats. Wil het ene moment X van mij, en het volgende moment Y. Houdt me dan op (emotionele) afstand om me vervolgens weer volledig aan te trekken,
@SaraSara300 hij zegt daar (nu al een jaar lang) hulp voor te willen, maar zet dit nog niet volledig om naar actie. En dat begrijp ik wel, want er speelt nu ook een hoop. Therapie of een vorm daarvan, is niet iets wat je even tussendoor doet. Zo denk ik soms dat ik het hiermee weer goed voor mijzelf praat, maar ik heb er ook gewoon begrip voor... zijn kinderen zijn nog wel iets. Die accepteren mij (nog) niet. Ik vind ze lief, maar zie ze eigenlijk amper. We zorgen ervoor dat we samen zijn wanneer de kinderen bij hun moeder zijn en willen dit goed doen en de tijd geven.
@m-april dankjewel voor jouw reactie en artikel. Daar herken ik zeker een hele hoop in. Ik weet dat er bij mij verlatingsangst zit. Daar ben ik al tijdje mee bezig om aan te werken en ik heb daar steeds beter grip op. Ik roep regelmatig dat ik zo'n verbinding nooit meer ga vinden en dat het zo uniek is wat wij hebben. Ik vraag mij door dat artikel nu wel extra af of dat inderdaad niet door de dopamineshots het geval is. Ik voel mij ook heel geborgen en veilig bij hem wanneer we samen zijn.
zondag 21 januari 2024 om 07:31
Ik denk zelf dat hij beter eerst aan zichzelf kan gaan werken. In een ideale situatie had hij dat eerst gedaan, alvorens hij aan een nieuwe relatie begon.
Ik zou zeggen, je hebt nu (nog) geen kinderen met hem, dus je bent niet gebonden. Ik zou deze relatie (tijdelijk) stoppen, en hem duidelijk maken dat hij échte goede hulp moet zoeken. Voor zichzelf, niet voor jou.
En wellicht komen jullie elkaar dan nog tegen in de toekomst. Maar er zijn ook genoeg andere leuke mannen op de wereld, dus staar je niet blind op hem.
Ik zou zeggen, je hebt nu (nog) geen kinderen met hem, dus je bent niet gebonden. Ik zou deze relatie (tijdelijk) stoppen, en hem duidelijk maken dat hij échte goede hulp moet zoeken. Voor zichzelf, niet voor jou.
En wellicht komen jullie elkaar dan nog tegen in de toekomst. Maar er zijn ook genoeg andere leuke mannen op de wereld, dus staar je niet blind op hem.
zondag 21 januari 2024 om 07:38
Wat een gedoe. Nu al. Zou ermee stoppen.
Meestal is het zo dat hoe langer relaties duren, hoe meer er op jullie pad komt. Als dat pad nu al een hindernissenparcours is dan is er weinig ruimte voor wat nog gaat komen.
Mijn ex is ook vh halfvolle en voorzichtige en ik werd er op een gegeven moment zo gallisch van.
Meestal is het zo dat hoe langer relaties duren, hoe meer er op jullie pad komt. Als dat pad nu al een hindernissenparcours is dan is er weinig ruimte voor wat nog gaat komen.
Mijn ex is ook vh halfvolle en voorzichtige en ik werd er op een gegeven moment zo gallisch van.
zondag 21 januari 2024 om 07:39
Ook speelt mee dat er wat heftige gebeurtenissen in zijn leven zijn geweest die hij nog niet helemaal heeft verwerkt.
De laatste maanden twijfel ik eraan om deze relatie voort te zetten. Hij neemt nog een hoop oude bagage mee.
Zijn dit dingen die hem totaal buiten zijn macht zijn overkomen? Of ellende waar hij (voor een belangrijk deel) zelf verantwoordelijk voor is?
En wat heeft hij eraan gedaan om het te verwerken?
Dit klinkt al helemaal niet goed:
Ik merk dat ik alles vaak bij mezelf zoek en mezelf vaak het probleem vind (hij bedoelt het niet zo, want hij heeft stress door dit/dat/zus/zo, misschien til ik er te zwaar aan omdat ik zo gevoelig ben, ik maak het te groot in mijn hoofd etc).
Ik weet eigenlijk al genoeg. Deze man maakt je leven er niet beter op en is geen relatiemateriaal. Dat vond z'n ex ook.
De laatste maanden twijfel ik eraan om deze relatie voort te zetten. Hij neemt nog een hoop oude bagage mee.
Zijn dit dingen die hem totaal buiten zijn macht zijn overkomen? Of ellende waar hij (voor een belangrijk deel) zelf verantwoordelijk voor is?
En wat heeft hij eraan gedaan om het te verwerken?
Dit klinkt al helemaal niet goed:
Ik merk dat ik alles vaak bij mezelf zoek en mezelf vaak het probleem vind (hij bedoelt het niet zo, want hij heeft stress door dit/dat/zus/zo, misschien til ik er te zwaar aan omdat ik zo gevoelig ben, ik maak het te groot in mijn hoofd etc).
Ik weet eigenlijk al genoeg. Deze man maakt je leven er niet beter op en is geen relatiemateriaal. Dat vond z'n ex ook.
.
zondag 21 januari 2024 om 07:50
Jij twijfelt aan de relatie omdat die een zware wissel op jou trekt. Hij wil wel werken aan zijn oud zeer, maar doet dat niet. Jij verzint daar weer excuses voor namens hem. Maar zie het voor wat het is: hij is wie hij is: meer pessimistisch dan jij en niet voldoende in staat te doen wat hij zou moeten doen om verder te komen. Hij is 47, hij is volwassen, hij gaat geen enorme groei of ontwikkeling meer doormaken. Dit is het. Word jij blij van de man die hij is? Ik lees dat niet terug in je OP. Bovendien krijg je bezorgde signalen uit je omgeving. Mensen om je heen zijn meestal terughoudend om zich te bemoeien met dit soort zaken en toch spreken zij zich nu tegen je uit. Dat zegt iets.
Ik denk dat je jezelf meer geluk moet gunnen dan deze relatie je ooit geven kan.
Ik denk dat je jezelf meer geluk moet gunnen dan deze relatie je ooit geven kan.
zondag 21 januari 2024 om 07:53
Dingen in zijn jeugd die hem zijn overkomen, maar tot een tijd geleden altijd (onbewust) heeft weggestopt. Nu komt het steeds vaker opborrelen en manifesteert zich in bepaalde denk- en gedragspatronen. Door die patronen ook dingen gebeurd waar hij zelf verantwoordelijk voor is (maar veel moeite mee had om ook de verantwoordelijkheid over te némen). Wat heeft hij eraan gedaan om het te verwerken... hij heeft een aantal keer een gesprek gehad bij de huisarts/POH (een beetje op mijn aandringen zal ik ook eerlijk toegeven). Verder geen tijd / geen ruimte voor (niet mijn woorden). En dat snap ik dus wel...impala schreef: ↑21-01-2024 07:39Ook speelt mee dat er wat heftige gebeurtenissen in zijn leven zijn geweest die hij nog niet helemaal heeft verwerkt.
De laatste maanden twijfel ik eraan om deze relatie voort te zetten. Hij neemt nog een hoop oude bagage mee.
Zijn dit dingen die hem totaal buiten zijn macht zijn overkomen? Of ellende waar hij (voor een belangrijk deel) zelf verantwoordelijk voor is?
En wat heeft hij eraan gedaan om het te verwerken?
Dit klinkt al helemaal niet goed:
Ik merk dat ik alles vaak bij mezelf zoek en mezelf vaak het probleem vind (hij bedoelt het niet zo, want hij heeft stress door dit/dat/zus/zo, misschien til ik er te zwaar aan omdat ik zo gevoelig ben, ik maak het te groot in mijn hoofd etc).
Ik weet eigenlijk al genoeg. Deze man maakt je leven er niet beter op en is geen relatiemateriaal. Dat vond z'n ex ook.
zondag 21 januari 2024 om 07:57
Ja dat is wel raak. Ik word blij van de man die hij is ja, want er zitten zoveel positieve kanten aan deze lieve man. Hij geeft ook aan dat hij hoopt gauw weer de oude te zijn als e.e.a. achter de rug is (ik kan niet te veel in detail treden). Maar door alle stress/angsten steken patronen de kop op waar ik niet blij van word. En ergens denk ik ook: dat zit dus wel in hem, bepaalde copingmechanismen, waar ik niet zo veel mee kan. Maar zo heeft iedereen wat natuurlijk. Jullie horen het, het is een behoorlijke strijd in mijn hoofd.Gemberthee schreef: ↑21-01-2024 07:50Jij twijfelt aan de relatie omdat die een zware wissel op jou trekt. Hij wil wel werken aan zijn oud zeer, maar doet dat niet. Jij verzint daar weer excuses voor namens hem. Maar zie het voor wat het is: hij is wie hij is: meer pessimistisch dan jij en niet voldoende in staat te doen wat hij zou moeten doen om verder te komen. Hij is 47, hij is volwassen, hij gaat geen enorme groei of ontwikkeling meer doormaken. Dit is het. Word jij blij van de man die hij is? Ik lees dat niet terug in je OP. Bovendien krijg je bezorgde signalen uit je omgeving. Mensen om je heen zijn meestal terughoudend om zich te bemoeien met dit soort zaken en toch spreken zij zich nu tegen je uit. Dat zegt iets.
Ik denk dat je jezelf meer geluk moet gunnen dan deze relatie je ooit geven kan.
zondag 21 januari 2024 om 07:57
Hoezo snap je dat wel, dat hij er niks aan wil doen?AlliumVineale schreef: ↑21-01-2024 07:53Dingen in zijn jeugd die hem zijn overkomen, maar tot een tijd geleden altijd (onbewust) heeft weggestopt. Nu komt het steeds vaker opborrelen en manifesteert zich in bepaalde denk- en gedragspatronen. Door die patronen ook dingen gebeurd waar hij zelf verantwoordelijk voor is (maar veel moeite mee had om ook de verantwoordelijkheid over te némen). Wat heeft hij eraan gedaan om het te verwerken... hij heeft een aantal keer een gesprek gehad bij de huisarts/POH (een beetje op mijn aandringen zal ik ook eerlijk toegeven). Verder geen tijd / geen ruimte voor (niet mijn woorden). En dat snap ik dus wel...
Het klinkt alsof het een behoorlijke negatieve stempel op zijn leven en zijn gedrag drukt.
Prima als hij dat zo wil laten, zijn keus. Maar laat het jouw keus zijn om het geen stempel op jouw leven te laten drukken.
impala wijzigde dit bericht op 21-01-2024 08:00
7.23% gewijzigd
.
zondag 21 januari 2024 om 07:57
Het trekt vaak een wissel op mij en daardoor is de bom al een paar keer gebarsten, maar toch zijn we er tot nu toe elke keer uit gekomen, omdat we wel heel erg gek op elkaar zijn en hij dan ook echt laat zien dat hij mij niet kwijt wil.
En jij bent gevoelig en hebt verlatingsangst, waardoor hij zijn goedmaak-woorden voor zoete koek slikt. Tot de volgende bom weer barst. Repeat.
Wil je echt zo de rest van je leven door?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 21 januari 2024 om 07:59
Hij wil het wel, maar kan het nu niet, omdat dat veel tijd/energie vergt die hij nu niet heeft. Iemand moet er zelf ook aan toe zijn, om alles volledig aan te kijken, toewijding aan je proces etc. Daar zie ik hem nog niet.
Eens dat het een vrij negatieve stempel op zijn leven drukt. Dat vind ik ook zonde. Ik zie namelijk zoveel potentie voor hem, zijn kinderen, zijn leven. Maar ik weet dat dat iets van hem is en niet van mij.
zondag 21 januari 2024 om 08:02
Als hij daar op z'n 47e nog niet aan toe is, wanneer dan wel denk je?AlliumVineale schreef: ↑21-01-2024 07:59Hij wil het wel, maar kan het nu niet, omdat dat veel tijd/energie vergt die hij nu niet heeft. Iemand moet er zelf ook aan toe zijn, om alles volledig aan te kijken, toewijding aan je proces etc. Daar zie ik hem nog niet.
Eens dat het een vrij negatieve stempel op zijn leven drukt. Dat vind ik ook zonde. Ik zie namelijk zoveel potentie voor hem, zijn kinderen, zijn leven. Maar ik weet dat dat iets van hem is en niet van mij.
Je kan wel potentie zien (door je roze bril) maar hij is zelf duidelijk niet van plan om dat eruit te halen. Hopeloze zaak.
impala wijzigde dit bericht op 21-01-2024 08:04
1.51% gewijzigd
.
zondag 21 januari 2024 om 08:04
Je hebt dus een relatie met iemand die schermt met een moeilijk verleden als verklaring voor gedrag wat jou veel pijn doet en je aan de relatie doet twijfelen. Maar vervolgens heeft hij geen tijd om iets aan dat moeilijke verleden te doen.
Wat zegt dat over hoe belangrijk jij voor hem bent, denk je?
Het is heel makkelijk om te zeggen dat je veel van iemand houdt. Het is veel moeilijker - maar ook essentiëler - om daarnaar te handelen.
Je kunt deze situatie misschien wel volhouden als je dat per se wilt. De vraag is meer waarom je dat zou moeten willen.
Je bent 30. Er wacht je nog een heel leven om lief te hebben en plezier te maken. Gooi dat niet weg voor een man die niet bereid is om naar zichzelf te kijken.
Wat zegt dat over hoe belangrijk jij voor hem bent, denk je?
Het is heel makkelijk om te zeggen dat je veel van iemand houdt. Het is veel moeilijker - maar ook essentiëler - om daarnaar te handelen.
Je kunt deze situatie misschien wel volhouden als je dat per se wilt. De vraag is meer waarom je dat zou moeten willen.
Je bent 30. Er wacht je nog een heel leven om lief te hebben en plezier te maken. Gooi dat niet weg voor een man die niet bereid is om naar zichzelf te kijken.
zondag 21 januari 2024 om 08:06
Heeft deze relatie kans van slagen?
Ik denk van niet…
Het leeftijdsverschil hoeft trouwens geen probleem te zijn. Ik heb een partner met een soortgelijk leeftijdsverschil. Zaten wel allebei in dezelfde levensfase en hij had geen kinderen ivm onvruchtbaarheid ex.
Maar als je in 2 jaar tijd meer met problemen bezig bent dan “hopeloos verliefd zijn en op de roze wolk zitten” zou ik het voor gezien houden. Er zijn kids in het spel, hij is niet lang gescheiden en heeft flinke bagage bij die hij nog moet verwerken.Ook je omgeving ziet negatieve dingen bij hem die jij (nog) niet ziet.
Ik zou voor jezelf kiezen. Je bent nog jong, niet gebonden aan hem vanwege een huis(denk ik?) of kinderen. Je hele toekomst ligt nog voor je en het zou zonde zijn om deze tijd te verspillen of wellicht keuzes te maken die je wel levenslang blijven achtervolgen zoals omgangsregeling etc etc.
Hier ook bekend met verlatingsangst en ik had destijds ook moeite de relatie te verbreken met mijn ex. Riep iedere keer dat ik nooooit meer iemand zou tegenkomen waarmee het zo zou klikken. Achteraf gezien viel die “ fantastische klik” wel mee. Na eindeloze gesprekken met de psycholoog toch de relatie beëindigd. Redelijk kort daarna iemand gevonden die veel beter bij me past en samen een huis gekocht en twee kinderen gekregen
Ik denk van niet…
Het leeftijdsverschil hoeft trouwens geen probleem te zijn. Ik heb een partner met een soortgelijk leeftijdsverschil. Zaten wel allebei in dezelfde levensfase en hij had geen kinderen ivm onvruchtbaarheid ex.
Maar als je in 2 jaar tijd meer met problemen bezig bent dan “hopeloos verliefd zijn en op de roze wolk zitten” zou ik het voor gezien houden. Er zijn kids in het spel, hij is niet lang gescheiden en heeft flinke bagage bij die hij nog moet verwerken.Ook je omgeving ziet negatieve dingen bij hem die jij (nog) niet ziet.
Ik zou voor jezelf kiezen. Je bent nog jong, niet gebonden aan hem vanwege een huis(denk ik?) of kinderen. Je hele toekomst ligt nog voor je en het zou zonde zijn om deze tijd te verspillen of wellicht keuzes te maken die je wel levenslang blijven achtervolgen zoals omgangsregeling etc etc.
Hier ook bekend met verlatingsangst en ik had destijds ook moeite de relatie te verbreken met mijn ex. Riep iedere keer dat ik nooooit meer iemand zou tegenkomen waarmee het zo zou klikken. Achteraf gezien viel die “ fantastische klik” wel mee. Na eindeloze gesprekken met de psycholoog toch de relatie beëindigd. Redelijk kort daarna iemand gevonden die veel beter bij me past en samen een huis gekocht en twee kinderen gekregen
zondag 21 januari 2024 om 08:08
Zou dit patroon dat himalaya beschrijft kunnen zijn wat jouw omgeving je ook voorhoudt, uit bezorgdheid, en wat zij "manipulatieve trekjes" noemen, of zit dat 'm in nog wat anders?
zondag 21 januari 2024 om 08:17
@impala klopt. Misschien ben ik verliefd op "de potentie" van hem/de relatie, maar toen ik hem leerde kennen, speelde een hoop dingen waar hij zich zorgen over maakt ook nog niet. Stress doet wel een hoop met een mens, dus vandaar dat ik ook telkens denk: het is een moeilijke periode waar we hopelijk samen doorheen gaan komen.
@Griebus67 ook dat is waar. Rake woorden en die laat ik ook even op mij inwerken.
@PickingUpThePieces dankjewel. Fijn om te horen dat er voor jou iets veel beters op je pad is gekomen! Rationeel gezien heb je denk ik ook gelijk en vind ik dat ook wel zo. Gevoelsmatig zit ik daar nog niet. Lastig hè, je hoofd en hart op dezelfde lijn krijgen?
@Gemberthee ja, dat zit hem ook hierin. Maar hij doet dat niet bewust en ik weet ook dat er altijd twee schuldig zijn aan een dergelijke dynamiek (het is trouwens niet zo dat we veel ruzie oid hebben of lelijk tegen elkaar doen).
@Griebus67 ook dat is waar. Rake woorden en die laat ik ook even op mij inwerken.
@PickingUpThePieces dankjewel. Fijn om te horen dat er voor jou iets veel beters op je pad is gekomen! Rationeel gezien heb je denk ik ook gelijk en vind ik dat ook wel zo. Gevoelsmatig zit ik daar nog niet. Lastig hè, je hoofd en hart op dezelfde lijn krijgen?
@Gemberthee ja, dat zit hem ook hierin. Maar hij doet dat niet bewust en ik weet ook dat er altijd twee schuldig zijn aan een dergelijke dynamiek (het is trouwens niet zo dat we veel ruzie oid hebben of lelijk tegen elkaar doen).
zondag 21 januari 2024 om 08:27
Het doet er niet toe of hij het bewust doet, het effect is hetzelfde. En hij doet er in elk geval bewust niets aan om het te veranderen.AlliumVineale schreef: ↑21-01-2024 08:17
. Maar hij doet dat niet bewust en ik weet ook dat er altijd twee schuldig zijn aan een dergelijke dynamiek (het is trouwens niet zo dat we veel ruzie oid hebben of lelijk tegen elkaar doen).
En dat waar twee kijven ook altijd twee schuld hebben, dat is vaak helemaal niet waar. Net zo min als dat de waarheid altijd in het midden ligt.
Het enige waar jij in elk geval schuldig aan bent, is dat je de situatie laat voortduren. En je niet onttrekt aan een voor jou schadelijke dynamiek.
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in