Relaties
alle pijlers
Het gedram van een stelletje als de ander een keer weg is
vrijdag 8 september 2023 om 12:37
Ik ben al jaren weduwe, al jaren gewend mijn eigen boontjes te doppen, ik hou van mensen, maar ik hou er ook van om alleen te zijn.
Maar dan in mijn omgeving als een van de mannen een nachtje/weekendje weg is vanwege het werk: het gezeur daarover, dat (sorry) vrouwen zich niet weten te redden, slecht slapen, zich eenzaam en alleen voelen. Het is hooguit een paar nachtjes, maar er wordt gedaan alsof ze voor altijd en eeuwig alleen zijn.
Ik irriteer me hieraan; zeker omdat ze er niet bij stilstaan, dat ik "altijd" alleen ben. Als ik dan aangeef: dan kun je toch lekker dit/dat of je hebt lekker het bed voor je alleen kijken alsof ik gek ben
Herkenbaar? Ik zal toch vast niet de enige zijn die zich hieraan irriteert?
ps: Lees het met een knipoog.
Maar dan in mijn omgeving als een van de mannen een nachtje/weekendje weg is vanwege het werk: het gezeur daarover, dat (sorry) vrouwen zich niet weten te redden, slecht slapen, zich eenzaam en alleen voelen. Het is hooguit een paar nachtjes, maar er wordt gedaan alsof ze voor altijd en eeuwig alleen zijn.
Ik irriteer me hieraan; zeker omdat ze er niet bij stilstaan, dat ik "altijd" alleen ben. Als ik dan aangeef: dan kun je toch lekker dit/dat of je hebt lekker het bed voor je alleen kijken alsof ik gek ben
Herkenbaar? Ik zal toch vast niet de enige zijn die zich hieraan irriteert?
ps: Lees het met een knipoog.
zaterdag 9 september 2023 om 12:06
Het maakt ook nog uit of iemand het eenmalig als een feit benoemt of dat iemand er herhaaldelijk over klaagt en het uitvergroot. 'Ik slaap wel wat minder als hij weg is' vs 'Ik doe geen oog dicht, vréselijk om hem te moeten missen, zo sneu alleen op de bank, etc.'
Ik kan met mijn vriendin die ernstig ziek was uitstekend klagen over een sportblessure of werkstress, gewoon van die dingen in het leven die je kunnen bezighouden. Maar ik ga niet eindeloos uitweiden over de details van mijn griepje alsof er niets ergers bestast.
Ik kan met mijn vriendin die ernstig ziek was uitstekend klagen over een sportblessure of werkstress, gewoon van die dingen in het leven die je kunnen bezighouden. Maar ik ga niet eindeloos uitweiden over de details van mijn griepje alsof er niets ergers bestast.
What a nuanced anxiety
zaterdag 9 september 2023 om 13:18
tyche schreef: ↑09-09-2023 12:06Het maakt ook nog uit of iemand het eenmalig als een feit benoemt of dat iemand er herhaaldelijk over klaagt en het uitvergroot. 'Ik slaap wel wat minder als hij weg is' vs 'Ik doe geen oog dicht, vréselijk om hem te moeten missen, zo sneu alleen op de bank, etc.'
Ik kan met mijn vriendin die ernstig ziek was uitstekend klagen over een sportblessure of werkstress, gewoon van die dingen in het leven die je kunnen bezighouden. Maar ik ga niet eindeloos uitweiden over de details van mijn griepje alsof er niets ergers bestast.
Maar dat staat ook niet in de OP dat ze klagen alsof het het allerergste op de wereld is.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 9 september 2023 om 20:18
Herkenbaar.katkaatje schreef: ↑08-09-2023 13:00Ik was altijd ontzettend onafhankelijk en spendeerde graag tijd op mezelf, ook in de eerste jaren van mijn relatie. Nu ben ik zo vergroeid aan mijn partner dat zelfs ik het ontzettend stil en leeg vind als hij een poosje niet thuis is. Niks aan. Dus het zegt niet altijd iets over het innerlijke wezen van de mens, maar over de omstandigheden op dat moment. Die persoon vindt het op dat moment heel vervelend.
Mocht jij op een gegeven moment weer iemand regelmatig om je heen hebben en diegene gaat een poosje weg, vind je het misschien ook wel helemaal niet leuk meer.
Maar ik vind de situatie van TO ook super herkenbaar.
Het leven is lang en men kan in verschillende situaties terechtkomen.
zondag 10 september 2023 om 10:09
TO, ik begrijp je als geen ander. Ik ben ook weduwe, drie jaar nu. 45 is hij geworden. Het valt me ook op dat het hier nogal op het niveau van ‘single’ zijn wordt getrokken. Het verliezen van je levenspartner, je geliefde is toch echt wel heel wat anders. Ik ‘irriteer’ me er ook aan als m.n. vrouwen in mijn omgeving klagen over de tijdelijke afwezigheid van hun man, of dat ze de kinderen alleen naar bed moeten brengen. Ik breng mijn dochtertje nu altijd alleen naar bed, daar waar haar papa dat graag deed. De grap is dat ik vroeger ook boos en verdrietig was als mijn man een week op zakenreis was. Maar no way, dat je daar over zeurt tegen iemand wiens man helemaal nooit meer terugkomt.
Dus, ik begrijp je volkomen, hoe ‘sterk’ we ook zijn en hoe het ‘went’.
Dus, ik begrijp je volkomen, hoe ‘sterk’ we ook zijn en hoe het ‘went’.
emmetje wijzigde dit bericht op 10-09-2023 10:24
13.68% gewijzigd
zondag 10 september 2023 om 21:00
Inderdaad. Vind het niet gek dat je overlegt in een relatie. Maar kennelijk is het voor sommigen pas legit als je kinderen samen hebt.aardbei35 schreef: ↑08-09-2023 16:03Nou ja, in een relatie overleg je nu eenmaal. Je houdt rekening met elkaar. Zo gaat dat in een relatie, vind ik. Dat vind ik althans normaal. Mijn wederhelft en ik doen ook niet alles samen, maar we vinden het wel fijn om elkaar er even in te "kennen" als de een iets zonder de ander gaat doen. Zo had ik volgend weekend iets gepland, maar bleek dat mijn vriend en ik dan naar een feestje gaan. Dan gaat dat feestje in dit geval bij mij voor en de andere activiteit wordt naar een andere datum verzet.
Dat sommige contacten dan op een lager pitje staan is ook niet zo gek. Je wilt ook graag tijd met je partner doorbrengen en dan is die prioriteit boven vriendschappen. Voor mij betekent dat niet dat ik mijn vriendinnen niet meer zie of spreek, maar dat ik een andere prioritering heb gekregen.
zondag 10 september 2023 om 21:57
Dat kan ik me heel goed voorstellen. Ik ben niet alleen, geen weduwe, maar ik vind het ook gezeik. Iemand kan toch wel een paar dagen zonder zijn of haar partner? Mijn lief had een reizend beroep. Ik vond het prima als hij weg was en leuk als hij thuis kwam. Ik vermaak mezelf wel.Emmetje schreef: ↑10-09-2023 10:09TO, ik begrijp je als geen ander. Ik ben ook weduwe, drie jaar nu. 45 is hij geworden. Het valt me ook op dat het hier nogal op het niveau van ‘single’ zijn wordt getrokken. Het verliezen van je levenspartner, je geliefde is toch echt wel heel wat anders. Ik ‘irriteer’ me er ook aan als m.n. vrouwen in mijn omgeving klagen over de tijdelijke afwezigheid van hun man, of dat ze de kinderen alleen naar bed moeten brengen. Ik breng mijn dochtertje nu altijd alleen naar bed, daar waar haar papa dat graag deed. De grap is dat ik vroeger ook boos en verdrietig was als mijn man een week op zakenreis was. Maar no way, dat je daar over zeurt tegen iemand wiens man helemaal nooit meer terugkomt.
Dus, ik begrijp je volkomen, hoe ‘sterk’ we ook zijn en hoe het ‘went’.
In jouw geval begrijp ik heel goed dat je hem vreselijk mist. En dat je echt geen zin hebt in gezeur van iemand wiens partner een paar dagen op stap is.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
donderdag 14 september 2023 om 23:15
Hier herken ik me ook erg in, ja.suikerspinx schreef: ↑08-09-2023 13:31+1 die van mij is bijna nooit weg, dus als die dan weg is dan geniet ik daar echt van. Houd overigens heel veel van hem hoor, maar ik mis iemand niet na een paar dagen al. Meestal pas rond de 2 weken.
Laatste keer dat die weg was kwam ik helemaal tot rust.Erg eigenlijk hé haha, maar het is gewoon anders, omdat je onbewust toch rekening houd met elkaar. Met wat eten we en wanneer eten we of de vraag wat eten we vanavond... Maar ook wat gaan we kijken op tv of rondslingerende spullen. Geen gesnurk of iemand die opeens op jouw helft ligt.
Ik zou niet zonder hem willen, maar als er om wat voor reden iets gebeurd waardoor ik er weer alleen voor kom te staan weet ik niet of ik nog zo snel zou willen samenwonen met iemand in de toekomst.
Ik kan heel goed alleen zijn, maar ik ben dat bijna nooit.
En als iedereen dan wel weg is, zit je weer te wachten tot ze terug zijn...
Het is wat
zaterdag 16 september 2023 om 08:57
Mijn irritatie zit 'm -achteraf bekeken- vooral in het feit, dat deze "dame" in al die 4 jaar dat ik weduwe ben nooit eens gevraagd heeft: " Red je het wel, hoe is dat nu om altijd alleen te zijn, kun je daaraan wennen... " maar wel weken voordat haar man 1 (EEN) nachtje weggaat al dramt en die 24 uur alleen al weken van te voren probeert vol te plannen om niet alleen te zijn.
Dat dus. Iets met empathie.
En nee, ik ben totaal niet zielig.
Dat dus. Iets met empathie.
En nee, ik ben totaal niet zielig.
zaterdag 16 september 2023 om 09:19
Ik kan me voorstellen dat dat irritatie bij je heeft opgewekt. Maar lijkt me dan meer iets binnen jullie persoonlijke dynamiek dan dat half Nederland ligt te huilen omdat ze hun partner zo missen als die een nachtje van huis is en niet weten hoe ze de tijd door moeten brengen. Iedereen die ik ken vindt het eigenlijk juist wel prettig.pompoenbloem schreef: ↑16-09-2023 08:57Mijn irritatie zit 'm -achteraf bekeken- vooral in het feit, dat deze "dame" in al die 4 jaar dat ik weduwe ben nooit eens gevraagd heeft: " Red je het wel, hoe is dat nu om altijd alleen te zijn, kun je daaraan wennen... " maar wel weken voordat haar man 1 (EEN) nachtje weggaat al dramt en die 24 uur alleen al weken van te voren probeert vol te plannen om niet alleen te zijn.
Dat dus. Iets met empathie.
En nee, ik ben totaal niet zielig.
zaterdag 16 september 2023 om 09:41
Heel herkenbaar. Heb lang alleen gewoond. Dat had voor- en nadelen.
Maar over de nadelen nooit gezeikt.
Ach, wat heb ik een gemekker horen langskomen tijdens feestjes bij mijn zus. Zij en haar vriendinnen waren allemaal getrouwd en o wat een hel was het als hun mannen een keer weg waren.
Ik woon nu al een tijd niet meer alleen. En ook dat heeft voor- en nadelen. Eerlijk is eerlijk. Ik vind het fijner dat ik 's nachts niet meer alleen ben. Ben niet angstig als dat wel het geval is, maar ik vind het nu gewoon comfortabeler samen. Maar echt niet dat ik daar over ga lopen zeuren tegenover anderen die alleen zijn.
Maar over de nadelen nooit gezeikt.
Ach, wat heb ik een gemekker horen langskomen tijdens feestjes bij mijn zus. Zij en haar vriendinnen waren allemaal getrouwd en o wat een hel was het als hun mannen een keer weg waren.
Ik woon nu al een tijd niet meer alleen. En ook dat heeft voor- en nadelen. Eerlijk is eerlijk. Ik vind het fijner dat ik 's nachts niet meer alleen ben. Ben niet angstig als dat wel het geval is, maar ik vind het nu gewoon comfortabeler samen. Maar echt niet dat ik daar over ga lopen zeuren tegenover anderen die alleen zijn.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
zondag 17 september 2023 om 17:28
Haha, ja dit dus. Maar na pak ‘m beet twee jaar weduwschap wordt er sowieso niet veel meer gevraagd hoe het met je gaat. Mensen vergeten snel.pompoenbloem schreef: ↑16-09-2023 08:57Mijn irritatie zit 'm -achteraf bekeken- vooral in het feit, dat deze "dame" in al die 4 jaar dat ik weduwe ben nooit eens gevraagd heeft: " Red je het wel, hoe is dat nu om altijd alleen te zijn, kun je daaraan wennen... " maar wel weken voordat haar man 1 (EEN) nachtje weggaat al dramt en die 24 uur alleen al weken van te voren probeert vol te plannen om niet alleen te zijn.
Dat dus. Iets met empathie.
En nee, ik ben totaal niet zielig.
zondag 17 september 2023 om 17:45
Het is vooral enorm tactloos. Mensen moeten zich bedenken tegen wie ze wat zeggen en wanneer.Brombaer schreef: ↑16-09-2023 09:19Ik kan me voorstellen dat dat irritatie bij je heeft opgewekt. Maar lijkt me dan meer iets binnen jullie persoonlijke dynamiek dan dat half Nederland ligt te huilen omdat ze hun partner zo missen als die een nachtje van huis is en niet weten hoe ze de tijd door moeten brengen. Iedereen die ik ken vindt het eigenlijk juist wel prettig.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
