Relaties
alle pijlers
Hij is 19 ik ben 29
vrijdag 21 oktober 2022 om 14:49
We klikken goed, hij is serieus, maar wel een best groot leeftijdsverschil.
Ik val niet per se alleen maar op jonger, maar ik heb eens eerder een relatie gehad met een jonger iemand(8 jaar jonger) en dit werkte uiteindelijk om andere redenen niet(of was het dan toch het leeftijdsverschil)?
Wat vinden jullie? Kan het werken of zal het toch altijd niet werken na een tijdje? Iemand met ervaringen?
* We hebben nog geen sex gehad, we doen het heel rustig aan
Ik val niet per se alleen maar op jonger, maar ik heb eens eerder een relatie gehad met een jonger iemand(8 jaar jonger) en dit werkte uiteindelijk om andere redenen niet(of was het dan toch het leeftijdsverschil)?
Wat vinden jullie? Kan het werken of zal het toch altijd niet werken na een tijdje? Iemand met ervaringen?
* We hebben nog geen sex gehad, we doen het heel rustig aan
maandag 24 oktober 2022 om 16:24
Er even vanuit gaande dat de 19 jarige uit de op niet getrouwd, technisch of praktisch of anders, het ging toch over leeftijd verschil?
En daarin lees ik hier vooral dat het aantal jaren niet uitmaakt, maar wel de ondergrens, de leeftijd van de jongste en ik vind zelf ook dat daar de crux zit. 19 is gewoon nog amper volwassen en dat kan maken dat de relatie niet in balans is, tenzij die jongen enorm voorlijk is.
Hetzelfde geldt voor het voorbeeld van de to, dat ze eerder een relatie heeft gehad met acht jaar verschil, dat is niet zoveel op zich, maar wel als de jongste veertien was, bijvoorbeeld.
En daarin lees ik hier vooral dat het aantal jaren niet uitmaakt, maar wel de ondergrens, de leeftijd van de jongste en ik vind zelf ook dat daar de crux zit. 19 is gewoon nog amper volwassen en dat kan maken dat de relatie niet in balans is, tenzij die jongen enorm voorlijk is.
Hetzelfde geldt voor het voorbeeld van de to, dat ze eerder een relatie heeft gehad met acht jaar verschil, dat is niet zoveel op zich, maar wel als de jongste veertien was, bijvoorbeeld.
maandag 24 oktober 2022 om 16:27
En wat is dan wel die acceptabele ondergrens? 20? 25? 30? 45?slekire schreef: ↑24-10-2022 16:24Er even vanuit gaande dat de 19 jarige uit de op niet getrouwd, technisch of praktisch of anders, het ging toch over leeftijd verschil?
En daarin lees ik hier vooral dat het aantal jaren niet uitmaakt, maar wel de ondergrens, de leeftijd van de jongste en ik vind zelf ook dat daar de crux zit. 19 is gewoon nog amper volwassen en dat kan maken dat de relatie niet in balans is, tenzij die jongen enorm voorlijk is.
Hetzelfde geldt voor het voorbeeld van de to, dat ze eerder een relatie heeft gehad met acht jaar verschil, dat is niet zoveel op zich, maar wel als de jongste veertien was, bijvoorbeeld.
maandag 24 oktober 2022 om 16:49
Je overdrijft. Hoop ik. Voor jou en je nageslacht.sprankelend schreef: ↑24-10-2022 15:08Mijn reus van een melkmuil was een paar maanden geleden nog kapot van de zenuwen of zijn cijfer voor wiskunde wel hoog genoeg was om toegelaten te worden tot de studies die hij wilde gaan doen. Is ondanks zijn bijna drie meter tachtig nog steeds niet klaar met groeien en heeft dus van die lange armen en benen die hij nog niet altijd helemaal vloeiend aangestuurd krijgt. Heeft nog een snoet vol jeugdpuistjes en maakt TikTok filmpjes met zijn beste vriend.
Yep, complete McSteamy
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 24 oktober 2022 om 16:52
Jij bent de hele tijd aan het drammen anders. Prima duidelijk wat ze bedoelt, alleen jij ziet het anders.Lila-Linda schreef: ↑24-10-2022 16:07je kletst het goed voor jezelf
je kunt feiten verbloemen, maar zolang hij niet gescheiden was, was hij dus getrouwd
en ik snap niet, waarom je daar zo'n punt van maakt. Het was toch zoals het was?
maandag 24 oktober 2022 om 16:54
Dat hangt van je eigen leven af.
Als je op je 35e kinderen kreeg/je partner ontmoette is de ondergrens 30.
Als je op je 30e kinderen kreeg/je partner ontmoette is de ondergrens 30.
Als je op je 25e kinderen kreeg/je partner ontmoette is de ondergrens 25.
Als je op je 20e kinderen kreeg/je partner ontmoette is de ondergrens 14.
Zolang je anderen maar kunt beoordelen en veroordelen op algemeenheden die voor jou wél gelden.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 24 oktober 2022 om 17:00
Inderdaad! Zo goed als twee meter voor het nageslacht. Voor mij is het leed al geschied, want hij kwam pas tevoorschijn toen hij al door de 60 centimeter was (en heel mijn bekken zou het nu nogsteeds heel fijn vinden als dat ook overdreven was, maar helaas
)
maandag 24 oktober 2022 om 17:13
Ik heb het al eerder gezegd, maar ik denk dat moeders van kinderen die om en nabij de 19 ( geweest ) zijn er toch een ander gevoel bij hebben, bij dat “ al “ 19 en “ lang en breed volwassen “ . Misschien omdat ze - hoe volwassen ook naar de buitenwereld toe - bij jou nog wel erg kind ( kunnen ) zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 24 oktober 2022 om 17:20
Ik heb zelf een ontzettende crush op iemand van 28. Is echt één van de meest gênante ervaringen ooit voor me haha. Maar mijn tot op heden grootste liefde is net 68 geworden. Dus qua leeftijdsverschil ben ik vrij rekkelijk (al neem ik dat van die crush nog liever mee mijn graf in dan dat ik daar iets van laat merken).
Qua "vanaf" leeftijd vind ik dat zolang de jongste partij 25 is iedereen het gezellig zelf moet weten.
maandag 24 oktober 2022 om 17:37
Ik heb een kind van nog lang geen 19, een kind van bijna 19 en een kind die al lang 19 is geweest.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-10-2022 17:13Ik heb het al eerder gezegd, maar ik denk dat moeders van kinderen die om en nabij de 19 ( geweest ) zijn er toch een ander gevoel bij hebben, bij dat “ al “ 19 en “ lang en breed volwassen “ . Misschien omdat ze - hoe volwassen ook naar de buitenwereld toe - bij jou nog wel erg kind ( kunnen ) zijn.
Toen ik zelf 19 was had ik een positieve test in handen.
Ik denk eerder dat de maatschappij over het algemeen kinderen veel langer (in mijn ogen onterecht) klein wil houden.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 24 oktober 2022 om 17:47
Ja, kan, hoor.
Maar da’s wel een landelijke, of Europese misschien wel, trend.
Maar dat zie je toch overal ? Hier mogen ze met 4 jaar net wel/ net niet het tuinhekje uit en in Afrika lopen ze met hun broertje van 2 langs de snelweg. Hoe langer ze thuiswonen, hoe kinderlijker ze wellicht ook blijven. Vroeger ging je veel eerder werken, eerder op jezelf.
Maar omdat je ( algemeen ) vroeger met 19 veel zelfstandiger was vind ik niet dat je dan tot St Juttemis kunt blijven stellen dat 19 al heel wat is.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 24 oktober 2022 om 18:09
Ik vind dit wel een bijzondere zin die bijzonder veel zegt.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-10-2022 17:13Ik heb het al eerder gezegd, maar ik denk dat moeders van kinderen die om en nabij de 19 ( geweest ) zijn er toch een ander gevoel bij hebben, bij dat “ al “ 19 en “ lang en breed volwassen “ . Misschien omdat ze - hoe volwassen ook naar de buitenwereld toe - bij jou nog wel erg kind ( kunnen ) zijn.
maandag 24 oktober 2022 om 18:35
Nou, vertel.
Dan leg ik uit wat ik bedoel : dat iemand volwassen overkomt op zijn werk of in de kroeg houdt niet in dat hij niet aan zijn pa heeft gevraagd of overgelaten welke autoverzekering hij moest nemen, bijvoorbeeld. Of daarop gewezen moest worden.
Ik bedoel er in ieder geval niet mee dat zijn ouders hem tegen zijn zin in betuttelen en pamperen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 24 oktober 2022 om 18:46
Dat vind ik wel een erg interessante. Want ik heb juist het gevoel dat de maatschappij kinderen heel erg duwt en trekt om zo snel mogelijk volwassen te worden.
Waarschijnlijk ligt het ook voor een belangrijk deel aan het pad dat je kind aflegt. Hier ging iedereen met 19 studeren. Dus ook met 19 nog met een broodtrommel onder de snelbinders naar de middelbare school. Als je kind vanaf 16 al deels op de werkvloer staat tussen volwassenen kan ik me voorstellen dat er al volop ontwikkelingen hebben plaatsgevonden waar mijn kinderen alleen nog maar van kunnen dromen.
maandag 24 oktober 2022 om 18:53
Met 19 jaar kun je nog onder jeugdstrafrecht vallen.
https://www.rechtspraak.nl/Themas/berec ... 589f2bcba2
https://www.rechtspraak.nl/Themas/berec ... 589f2bcba2
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 24 oktober 2022 om 19:03
Dit. Logisch toch.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-10-2022 17:13Ik heb het al eerder gezegd, maar ik denk dat moeders van kinderen die om en nabij de 19 ( geweest ) zijn er toch een ander gevoel bij hebben, bij dat “ al “ 19 en “ lang en breed volwassen “ . Misschien omdat ze - hoe volwassen ook naar de buitenwereld toe - bij jou nog wel erg kind ( kunnen ) zijn.
maandag 24 oktober 2022 om 19:04
Ik heb niet het idee dat ons verschil van tegen dingen aankijken komt door wat jij schetst. Zowel mijn kinderen gingen/ gaan op hun 18e van de middelbare school, net zoals bijna iedereen in mijn omgeving. Daarna studeren.sprankelend schreef: ↑24-10-2022 18:46Dat vind ik wel een erg interessante. Want ik heb juist het gevoel dat de maatschappij kinderen heel erg duwt en trekt om zo snel mogelijk volwassen te worden.
Waarschijnlijk ligt het ook voor een belangrijk deel aan het pad dat je kind aflegt. Hier ging iedereen met 19 studeren. Dus ook met 19 nog met een broodtrommel onder de snelbinders naar de middelbare school. Als je kind vanaf 16 al deels op de werkvloer staat tussen volwassenen kan ik me voorstellen dat er al volop ontwikkelingen hebben plaatsgevonden waar mijn kinderen alleen nog maar van kunnen dromen.
Zelf ging ik pas op mijn 25e werken. Ik heb niet het idee dat ik van het werken zo veel verantwoordelijker of volwassener geworden ben. (Maar goed, ik had toen al een kind op de basisschool en woonde al lang zelfstandig enz.)
Broodtrommeltjes vind ik trouwens wel een bijzonder fenomeen: in mijn jeugd vulde je die (uiteraard!) zelf. Tegenwoordig kijken zelfs pubers nieuwsgierig in hun trommeltje naar de inhoud.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 24 oktober 2022 om 19:29
Als ik om me heen kijk naar (lange) relaties met een groot leeftijdsverschil, die is begonnen toen de jongste nog heel jong (<24) was, is dat het lang duurt voor zo’n relatie gelijkwaardig wordt. De voorbeelden in mijn omgeving betreffen wel oudere mannen, ik weet niet of dat wat uitmaakt, en jonge meisjes die vol bewondering naar die oude wijze man opkeken. Bij die jonge vrouwen zat veel onzekerheid en ze hadden weinig aansluiting bij leeftijdsgenoten. Heel slecht van mij gedacht is dat die mannen goed zicht hadden op de kwetsbaarheid en wellicht bij hun leeftijdsgenoten ook niet goed in de markt lagen. Dan lijkt dat goed te matchen.
maandag 24 oktober 2022 om 20:30
Lila-Linda schreef: ↑24-10-2022 16:09ze zegt technisch getrouwd,om te verhullen, dat hij getrouwd was, anders had ze wel gewoon getrouwd gezegd
Ze probeert de omstandigheden te verzachten. En dat mag hoor, maar het zegt vooral iets over, dat je eigenlijk het voor jezelf niet wil weten
Dat noemden ze vroeger toch gescheiden van tafel en bed? Tja valt het onder de noemer vreemdgaan? Ik vind van niet mits beide partijen op de hoogte zijn van een ander in de relatie. Ik vind dat dat ook niet vallen onder een open relatie want dat is in mijn ogen toch echt iets anders...
maandag 24 oktober 2022 om 21:30
Dat je advies vraagt aan je ouders vind ik bij een goede relatie niet meer dan normaal. Dat wil nog niet zeggen dat je ouders je levenspad nog bepalen. Ik ben midden 50 en mis mijn ouders op sommige momenten nog erg omdat ik met hen had willen sparren wat helaas niet meer kan. Maar dat is iets compleet anders dan dat ik op mijn 19de 'verantwoording aan- en sturing van' mijn ouders nodig had om mijn levenspad te bepalen. En de tijd is inderdaad anders. Jongvolwassenen wonen noodgedwongen langer samen met hun ouders en missen daardoor stappen die een vorige generatie wel eerder konden ervaren. Maar dan is het toch ook aan de ouders om die inwonende volwassenen medeverantwoordelijkheid te geven over dat samenleven en eigen verantwoordelijkheid te nemen in het loslaten van het sturen van de levens van hun kinderen?
Of niet. En dan gaan we toe naar 'kinderen' die eindelijk een beetje op eigen benen staan op het moment dat het nodig is dat zij verantwoordelijkheid voor hun ouders gaan nemen... Lijkt me geen goede ontwikkeling. (Ik weet hoe zwaar mantelzorgen voor ouders is, en ik heb van de vier 'ouders' er nu nog maar eentje. Afgelopen jaren stond echt al zowat in teken van zorg voor palliatieve ouders). Kort 'eigen' leven wordt het dan want laat aan begonnen, tropenjaren met kinderen, ouders die gaan kwakkelen, pubers, mantelzorg.... Lijkt mij dat je dan veel tekort komt in je leven en dat leven met je partner daaronder lijdt met weer meer scheidingen en nieuwe pogingen enzo...
maandag 24 oktober 2022 om 21:39
Dat vind ik ook zo opmerkelijk. Hoe kon een puber dat vroeger wel en nu niet meer? Of een broodtrommel geserveerd (en soms ook nog weggegooid als er geld is) of geld om lunch te kopen. Je eigen brood kunnen smeren en meenemen kadert toch niet in leeftijd die nu anders 'aanvoelt' dan vroeger? Ik had het ook wel leuk gevonden als mijn ouders op mijn 12de nog mijn broodtrommel gevuld zouden hebben want kut... niet zelf gedaan en geen geld om wat te kopen... Tja, daar leerde ik (binnen mijn kunnen) van dat ik mijn handjes moest laten wapperen en daaraan moest denken (want ik kon zelf best brood smeren en alles daarvoor hadden mijn ouders voor me in huis gehaald).
maandag 24 oktober 2022 om 21:39
Ik vind het een bijzondere zin, qua taal, hoe hij in elkaar zit.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-10-2022 18:35Nou, vertel.
Dan leg ik uit wat ik bedoel : dat iemand volwassen overkomt op zijn werk of in de kroeg houdt niet in dat hij niet aan zijn pa heeft gevraagd of overgelaten welke autoverzekering hij moest nemen, bijvoorbeeld. Of daarop gewezen moest worden.
Ik bedoel er in ieder geval niet mee dat zijn ouders hem tegen zijn zin in betuttelen en pamperen.
. Misschien omdat ze - hoe volwassen ook naar de buitenwereld toe - bij jou nog wel erg kind ( kunnen ) zijn.
Dit is gewoon heel erg vanuit een bepaald perspectief geschreven en zegt net zo weinig over de 19 jarige als ‘de buitenwereld’. Het zegt vooral iets over het standpunt van degene die het schrijft, jij in dit geval denk ik, en niet zo heel veel meer. Het zegt iets over hoe jij(?) je kind ziet, hoe jij de buitenwereld ziet.
(En dan hoeft jij, niet eens persoonlijk jij te zijn).
maandag 24 oktober 2022 om 21:56
Nou, zo rond de dertig starten ze nu pas met het nemen van kinderen, dan zijn hun ouders ( 50- 60 ) juist aan het mantelzorgen en aan het oppassen.OlleGrieze schreef: ↑24-10-2022 21:30
Of niet. En dan gaan we toe naar 'kinderen' die eindelijk een beetje op eigen benen staan op het moment dat het nodig is dat zij verantwoordelijkheid voor hun ouders gaan nemen... Lijkt me geen goede ontwikkeling. (Ik weet hoe zwaar mantelzorgen voor ouders is, en ik heb van de vier 'ouders' er nu nog maar eentje. Afgelopen jaren stond echt al zowat in teken van zorg voor palliatieve ouders). Kort 'eigen' leven wordt het dan want laat aan begonnen, tropenjaren met kinderen, ouders die gaan kwakkelen, pubers, mantelzorg.... Lijkt mij dat je dan veel tekort komt in je leven en dat leven met je partner daaronder lijdt met weer meer scheidingen en nieuwe pogingen enzo...
Hebben ze toch tot hun dertigste kunnen flierefluiten, reizen, studeren, sparen, etc.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 24 oktober 2022 om 21:57
Poeh, hee; , wat ver gezocht.Mevrouw75 schreef: ↑24-10-2022 21:39Ik vind het een bijzondere zin, qua taal, hoe hij in elkaar zit.
. Misschien omdat ze - hoe volwassen ook naar de buitenwereld toe - bij jou nog wel erg kind ( kunnen ) zijn.
Dit is gewoon heel erg vanuit een bepaald perspectief geschreven en zegt net zo weinig over de 19 jarige als ‘de buitenwereld’. Het zegt vooral iets over het standpunt van degene die het schrijft, jij in dit geval denk ik, en niet zo heel veel meer. Het zegt iets over hoe jij(?) je kind ziet, hoe jij de buitenwereld ziet.
(En dan hoeft jij, niet eens persoonlijk jij te zijn).
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 24 oktober 2022 om 21:59
Kan. Ik bedoel er ook niks mee, zit je niet aan te vallen, of probeer je onderuit te halen ofzo. Ik lees de zin en zie er iets bijzonders in. Wees lekker trots.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
