Relaties
alle pijlers
Hoe ontworstel ik mijn slechte jeugd
maandag 15 mei 2023 om 22:02
Ik heb hier al eens geschreven over mijn moeder en heb al een heel traject bij de psych achter de rug, afgerond dus. Maar er heeft iets me nu zo getriggerd dat ik bang ben dat ik last blijf houden van dingen uit mijn jeugd. Ik kan moeilijk de rest van mijn leven bij een psych blijven. Hoe doen jullie, ervaringsdeskundigen dat?
Mijn moeder heeft een aantal dingen gezegd en gedaan die me zoveel pijn hebben gedaan dat ik voor mijn gevoel weer in de afgrond zit. Het is nu even niet de vraag of ik contact moet blijven houden want dat lijkt me sowieso voor mij niet gezond voor nu maar meer hoe kom ik hier weer uit. Ik blijf maar verdrietig en huilen. Mijn man weet zich geen raad met mij. En ik ook niet met mezelf. Het verdriet komt uit mn tenen....en ik voel me weer dat kleine meisje wat nooit gezien werd. Ik weet ergens dat ik door moet en het los moet laten maar hoe?!
Mijn moeder heeft een aantal dingen gezegd en gedaan die me zoveel pijn hebben gedaan dat ik voor mijn gevoel weer in de afgrond zit. Het is nu even niet de vraag of ik contact moet blijven houden want dat lijkt me sowieso voor mij niet gezond voor nu maar meer hoe kom ik hier weer uit. Ik blijf maar verdrietig en huilen. Mijn man weet zich geen raad met mij. En ik ook niet met mezelf. Het verdriet komt uit mn tenen....en ik voel me weer dat kleine meisje wat nooit gezien werd. Ik weet ergens dat ik door moet en het los moet laten maar hoe?!
zonneschijn202131 wijzigde dit bericht op 15-05-2023 22:03
Reden: Typefout
Reden: Typefout
0.06% gewijzigd
maandag 15 mei 2023 om 22:05
Heb ik ook al gehad....
maandag 15 mei 2023 om 22:10
Kan dat niet, zo lang het nodig is en zo lang het je helpt?Zonneschijn202131 schreef: ↑15-05-2023 22:02Ik kan moeilijk de rest van mijn leven bij een psych blijven.
maandag 15 mei 2023 om 22:12
Ik herken het wel; ik heb ook een hele nare moeder, ik heb ook meerdere keren therapie gehad en toch bleef ze mij triggeren als we contact hadden. Voor mij was de enige optie om het contact radicaal te verbreken, dat heb ik inmiddels zes jaar geleden gedaan. En dat heeft zoveel rust gebracht.
Ja, ik mis nog steeds een, zoals ik het vaak omschrijf, 'lieve en warme moeder die appeltaart voor me bakt'. Maar uit het contact met déze moeder haalde ik niks, daar werd ik elke keer opnieuw steeds maar slechter van.
Het is niet niks om te doen, maar sommige moeders (of vaders) hebben zoveel schade gedaan en dan kun je dat contact maar beter gewoon verbreken.
Ja, ik mis nog steeds een, zoals ik het vaak omschrijf, 'lieve en warme moeder die appeltaart voor me bakt'. Maar uit het contact met déze moeder haalde ik niks, daar werd ik elke keer opnieuw steeds maar slechter van.
Het is niet niks om te doen, maar sommige moeders (of vaders) hebben zoveel schade gedaan en dan kun je dat contact maar beter gewoon verbreken.
We're just two lost souls
maandag 15 mei 2023 om 22:14
Sorry, dat was je vraag niet. Je wilt graag weten wat je nu kunt doen om er weer uit te komen. Hoe lang voel je je al zo, dat je alleen maar kunt halen? is er dit weekend iets gebeurd, of speelt dit al langer, zo acuut?
Ik zou inderdaad gewoon de psych weer contacten; ik heb ook de afspraak dat er altijd weer ruimte voor mij is als er iets gebeurt waardoor ik dat weer even nodig zou hebben. Niks geks aan. En anders even naar je huisarts, desnoods om kortdurend even wat kalmerends te krijgen of zo.
Ik zou inderdaad gewoon de psych weer contacten; ik heb ook de afspraak dat er altijd weer ruimte voor mij is als er iets gebeurt waardoor ik dat weer even nodig zou hebben. Niks geks aan. En anders even naar je huisarts, desnoods om kortdurend even wat kalmerends te krijgen of zo.
We're just two lost souls
maandag 15 mei 2023 om 22:17
Een moeilijke relatie met je ouders is gewoon pijnlijk en dat vlamt soms op.
Althans bij mij.
Ik heb geen contact en toch weet mijn moeder mij soms weer te raken. Soms via mijn broer en zussen en soms omdat het gewoon echt heel verdrietig is dat ik een stomme moeder heb en een levens gebeurtenis dat weer even aantikt.
Ziel wiegen, mild voor jezelf zijn.
Je zegeningen tellen en trots zijn waar je bent ondanks alles.
Ik schrijf verhalen en gedichten, dat helpt mij
( Graag niet quoten ivm privacy en de gevoeligheid ook voor mijn naasten verwijder ik het misschien weer)
Althans bij mij.
Ik heb geen contact en toch weet mijn moeder mij soms weer te raken. Soms via mijn broer en zussen en soms omdat het gewoon echt heel verdrietig is dat ik een stomme moeder heb en een levens gebeurtenis dat weer even aantikt.
Ziel wiegen, mild voor jezelf zijn.
Je zegeningen tellen en trots zijn waar je bent ondanks alles.
Ik schrijf verhalen en gedichten, dat helpt mij
( Graag niet quoten ivm privacy en de gevoeligheid ook voor mijn naasten verwijder ik het misschien weer)
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 15 mei 2023 om 22:18
Ik denk dat je het idee los moet laten dat je die nare jeugd helemaal achter je kunt laten.
Een slechte jeugd heeft forse impact op je ontwikkeling en wrsch zal dat af en toe opspelen.
Is het niet door iets wat je moeder doet of zegt, dan wel doordat iemand anders iets doet of zegt wat er op lijkt.
En ja, mss heb je je hele leven enige psychologische ondersteuning daarbij nodig, dat kan en is geen schande.
Leren wat je kwetsbaarheden zijn en daar zo goed mogelijk mee om leren gaan is wrsch effectiever dan hopen dat die kwetsbaarheden verdwijnen.
Een slechte jeugd heeft forse impact op je ontwikkeling en wrsch zal dat af en toe opspelen.
Is het niet door iets wat je moeder doet of zegt, dan wel doordat iemand anders iets doet of zegt wat er op lijkt.
En ja, mss heb je je hele leven enige psychologische ondersteuning daarbij nodig, dat kan en is geen schande.
Leren wat je kwetsbaarheden zijn en daar zo goed mogelijk mee om leren gaan is wrsch effectiever dan hopen dat die kwetsbaarheden verdwijnen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 15 mei 2023 om 22:19
Wanneer is dit gebeurd?
Ik zou zeggen voor nu: het meisje laten huilen en haar troosten.
Laat haar zien dat jij haar en haar verdriet nu wel ziet.
Waar heeft ze behoefte aan? Knuffelen met je vriend? Schreeuwen van boosheid?
Tekenen?
Kan jij de emotie voor haar uiten?
Emoties komen in golven. Dus als het nu onverdraaglijk heftig is, is het over een uur alweer wat minder, en over drie uur misschien weer hanteerbaar.
Ben je moeder? Hoe ben je door je weeën heen gekomen?
Pak je emotionele pijn ook zo aan.
Zucht je door deze golf heen. Kom even tot rust voor er een nieuwe komt.
Blijven de golven komen?
Dan is het toch handig om er hulp bij te vragen
Even weer wat steun, of misschien deze herrinnering verwerken met EMDR.
Ik zou zeggen voor nu: het meisje laten huilen en haar troosten.
Laat haar zien dat jij haar en haar verdriet nu wel ziet.
Waar heeft ze behoefte aan? Knuffelen met je vriend? Schreeuwen van boosheid?
Tekenen?
Kan jij de emotie voor haar uiten?
Emoties komen in golven. Dus als het nu onverdraaglijk heftig is, is het over een uur alweer wat minder, en over drie uur misschien weer hanteerbaar.
Ben je moeder? Hoe ben je door je weeën heen gekomen?
Pak je emotionele pijn ook zo aan.
Zucht je door deze golf heen. Kom even tot rust voor er een nieuwe komt.
Blijven de golven komen?
Dan is het toch handig om er hulp bij te vragen
Even weer wat steun, of misschien deze herrinnering verwerken met EMDR.
maandag 15 mei 2023 om 22:25
Je schrijft dat je hiervoor al eerder therapie hebt gehad.
Lukt het je om wat je daar geleerd hebt nu toe te passen?
Ik herken wat je schrijft en ik ben wel opnieuw aan therapie begonnen.
Omdat alle therapie hiervoor voor mijn gevoel teveel voelde als symptoombestrijding zonder dat er aandacht was voor de oorsprong daarvan.
Ik volg nu schematherapie en heb het idee dat ik nu eindelijk echt stappen maak.
Ook mijn moeder kan in het hier en nu nog steeds heel verschrikkelijke dingen zeggen. En ik ben zelf tot de conclusie gekomen dat dat ook gewoon zeer mag doen.
En dat je je daardoor opnieuw niet gezien voelt vind ik niet heel gek.
Mag dat er van jou ook zijn?
Ik leer nu dat er in mij ook nog steeds een klein meisje schuilt.
En dat kleine meisje wordt op zo’n moment opnieuw gekwetst.
Voor mij lijkt de truc te zijn, dat ik accepteer dat dat zo is. En dat dat mag. En dat ik een beetje lief mag zijn voor dat kleine meisje (niet mijn sterkste kant zacht gezegd).
Maar dat ik ook meer ben dan dat kleine meisje. En dat de heftige emoties bij haar en haar verleden horen, maar niet meer echt van mijn volwassen ik zijn.
Het klinkt misschien heel schizofreen, maar het helpt mij echt enorm om het verdriet (of in mijn geval vaak ook woede) dat ik voel als mijn moeder weer eens uithaalt zoe te bekijken.
Het helpt me om weer makkelijker in het hier en nu te komen en me te realiseren dat mijn moeder nu eenmaal is zoals ze is. En dat haar gedrag heel veel zegt over wie zij is en heel weinig over mij.
Maar het blijft hoe dan ook pijn doen.
Dus hele dikke knuffel.
Lukt het je om wat je daar geleerd hebt nu toe te passen?
Ik herken wat je schrijft en ik ben wel opnieuw aan therapie begonnen.
Omdat alle therapie hiervoor voor mijn gevoel teveel voelde als symptoombestrijding zonder dat er aandacht was voor de oorsprong daarvan.
Ik volg nu schematherapie en heb het idee dat ik nu eindelijk echt stappen maak.
Ook mijn moeder kan in het hier en nu nog steeds heel verschrikkelijke dingen zeggen. En ik ben zelf tot de conclusie gekomen dat dat ook gewoon zeer mag doen.
En dat je je daardoor opnieuw niet gezien voelt vind ik niet heel gek.
Mag dat er van jou ook zijn?
Ik leer nu dat er in mij ook nog steeds een klein meisje schuilt.
En dat kleine meisje wordt op zo’n moment opnieuw gekwetst.
Voor mij lijkt de truc te zijn, dat ik accepteer dat dat zo is. En dat dat mag. En dat ik een beetje lief mag zijn voor dat kleine meisje (niet mijn sterkste kant zacht gezegd).
Maar dat ik ook meer ben dan dat kleine meisje. En dat de heftige emoties bij haar en haar verleden horen, maar niet meer echt van mijn volwassen ik zijn.
Het klinkt misschien heel schizofreen, maar het helpt mij echt enorm om het verdriet (of in mijn geval vaak ook woede) dat ik voel als mijn moeder weer eens uithaalt zoe te bekijken.
Het helpt me om weer makkelijker in het hier en nu te komen en me te realiseren dat mijn moeder nu eenmaal is zoals ze is. En dat haar gedrag heel veel zegt over wie zij is en heel weinig over mij.
Maar het blijft hoe dan ook pijn doen.
Dus hele dikke knuffel.
maandag 15 mei 2023 om 22:28
Met hierboven. Dit lijkt nu voor altijd te zijn, maar je zit mogelijk in een herbeleving nu.
Het is een golf, het gaat over!
Misschien een mantra waar je iets aan hebt.
Laat het er zijn en probeer je niet te verzetten. Probeer naar de kern van je pijn te gaan, is het dat je je moeder zo mist, voel je je in de steek gelaten? Verraden? Zit er boosheid, angst, verdriet?
Ook kan je oefeningen doen om je in het hier en nu te houden, zodat je in je lijf blijft. Denk aan ademhalingsoefeningen, lichaamsscan. Als je gaat panieken en het neemt je helemaal over, verwerk je helaas niets.
Bij mij was het na therapie ook nog lang niet klaar. Ik bleef nog heel vaak overspoeld worden en had terugvallen. Herstellen en verwerken is iets wat je onder de knie moet krijgen en is best lastig om aan te leren.
Je kan altijd opnieuw hulp vragen.
Het is een golf, het gaat over!
Misschien een mantra waar je iets aan hebt.
Laat het er zijn en probeer je niet te verzetten. Probeer naar de kern van je pijn te gaan, is het dat je je moeder zo mist, voel je je in de steek gelaten? Verraden? Zit er boosheid, angst, verdriet?
Ook kan je oefeningen doen om je in het hier en nu te houden, zodat je in je lijf blijft. Denk aan ademhalingsoefeningen, lichaamsscan. Als je gaat panieken en het neemt je helemaal over, verwerk je helaas niets.
Bij mij was het na therapie ook nog lang niet klaar. Ik bleef nog heel vaak overspoeld worden en had terugvallen. Herstellen en verwerken is iets wat je onder de knie moet krijgen en is best lastig om aan te leren.
Je kan altijd opnieuw hulp vragen.
maandag 15 mei 2023 om 22:51
Och zo lief en helpend zijn jullie reacties. Dat geeft me weer wat moed. De huilbuien zijn sinds zaterdag toen ik dus getriggerd werd. Maar ben dan soms bang dat ik er niet meer uit kom en dat ik alleen maar tot last ben van mijn omgeving. Ook omdat zij het niet voor mij kunnen oplossen. Ik ga erover nadenken of ik terug wil naar mijn psych. En misschien toch zoals iemand schreef bedenken wat ik voor handvaten heb gekregen, daar is mijn hoofd op het moment te warrig voor maar hopelijk komt dat nog. Heel erg bedankt voor jullie reacties!
maandag 15 mei 2023 om 22:53
Heb je je wel eens in familieopstellingen verdiept? Daarmee wordt in groepsverband gewerkt aan de relaties binnen het systeem van de familie. Zelf heb ik hier veel aan gehad. Ik heb een moeder die zo'n moeder heeft gehad als die van jou. Nou was/is mijn moeder niet naar maar wel getraumatiseerd en dat heeft ook weerslag op mij/ons als kinderen. Familieopstellingen heeft me inzicht gegeven daar beter mee om te gaan. Het moet wel bij je passen maar wellicht de moeite waard er eens naar te kijken of je het wat vindt. Volgens mij is het vergelijkbaar met systeemtherapie maar is er een verschil in dat je familieopstellingen kunt doen zonder je naasten erbij te betrekken.
dinsdag 16 mei 2023 om 00:10
Dit. Helemaal dit.Solomio schreef: ↑15-05-2023 22:18Ik denk dat je het idee los moet laten dat je die nare jeugd helemaal achter je kunt laten.
Een slechte jeugd heeft forse impact op je ontwikkeling en wrsch zal dat af en toe opspelen.
Is het niet door iets wat je moeder doet of zegt, dan wel doordat iemand anders iets doet of zegt wat er op lijkt.
En ja, mss heb je je hele leven enige psychologische ondersteuning daarbij nodig, dat kan en is geen schande.
Leren wat je kwetsbaarheden zijn en daar zo goed mogelijk mee om leren gaan is wrsch effectiever dan hopen dat die kwetsbaarheden verdwijnen.
Ik heb permanent een psycholoog die ik kan benaderen als het nodig is. Die mijn verhaal kent en weet dat ik het soms zwaar heb. Ik spreek soms iedere week met mijn therapeut, soms maanden niet. Maar zeker 2 keer per jaar. En altijd komt dat omdat er iets is getriggerd. En elke keer duurt het herstel korter. Dan kom ik er sneller weer uit. Soms zelfs al voordat ik haar spreek. Omdat ik al weet wat ze gaat zeggen en ik mezelf eruit kan helpen. En ik heb me daarbij neergelegd. Ik heb dat nodig. Zoals anderen medicatie nodig hebben. Of om de 6 weken vakantie. Anderen laten zich 1 keer per 2 weken masseren door een masseuse. Vriendinnen van mij moeten 3 keer per week sporten anders worden ze ongelukkig. Accepteren dat je dit misschien je leven lang wel nodig hebt is prima.
dinsdag 16 mei 2023 om 06:43
Dat lukt maar weinigen hoor. De eerste indrukken zijn meestal bepalend. Natuurlijk leer je later dat bepaalde dingen niet zo zaten als jij dat ervaarde maar het gevoel van hoe het wél zou moeten zijn geweest zal je nooit meekrijgen want die tijd is voorbij. Je hebt maar één jeugd. Ik zou zou goed en kwaad als het gaat ermee zien te leven en vooral zacht zijn voor jezelf. Waarmee ik niet bedoel dat je vol zelfmedelijden moet zijn, maar wel in de gaten moet houden dat je vermoedelijk altijd je uiterste best hebt gedaan om er, ondanks de problemen, nog iets van te maken. Dat verdient best een prijs. 
Dan moet het maar zoals het kan
dinsdag 16 mei 2023 om 07:11
Ondanks dat ik een hekel heb aan al die 'positieve psychologie' denk ik toch dat de enige oplossing is dat TO het niet meer ziet als 10-1 achterstand.Roozeboom_ schreef: ↑16-05-2023 00:57Een knuffel omdat het zo !@#$ is om je leven met 10-1 achterstand te moeten beginnen.
Zodra je volwassen bent zul je je moeten redden met wat je hebt meegekregen.
En vergis je niet: ook mensen met een veilige jeugd hebben hun frustratie(tje)s die ze liever anders hadden gezien.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 16 mei 2023 om 10:11
Ik noemde dat 'de beerput'. Soms vloog de deksel eraf en was ik dagenlang van de rel. Heel veel moeite om die deksel er weer op te krijgen.
Maar uiteindelijk moest ik die beerput toch opruimen, anders ging ik er niet vanaf komen.
Jouw trauma's zitten in jou als een etterende wond. Ik weet niet waarom de therapie niet heeft geholpen, maar ik weet wel: van in je eentje aanmodderen wordt het niet beter.
Maar uiteindelijk moest ik die beerput toch opruimen, anders ging ik er niet vanaf komen.
Jouw trauma's zitten in jou als een etterende wond. Ik weet niet waarom de therapie niet heeft geholpen, maar ik weet wel: van in je eentje aanmodderen wordt het niet beter.
dinsdag 16 mei 2023 om 18:40
Ik wil niet deprimerend doen maar het is iets dat blijft en triggers blijven ook.
Bij mij is de truc triggers te herkennen, mezelf serieus te nemen.
Sorry hiervoor maar ikzelf heb niet de illusie dat ik ooit 'normaal' zal worden. Ik probeer zoveel mogelijk mijn situatie te veranderen zodat dat deel zover mogelijk weg blijft.
Maar op de meest onverwachte momenten kan er een trigger komen. Ik zie het eerlijk gezegd als een chronische aandoening. Soms op de achtergrond, soms op de voorgrond en in die laatste fases raad ik je aan therapie of steun te zoeken
Bij mij is de truc triggers te herkennen, mezelf serieus te nemen.
Sorry hiervoor maar ikzelf heb niet de illusie dat ik ooit 'normaal' zal worden. Ik probeer zoveel mogelijk mijn situatie te veranderen zodat dat deel zover mogelijk weg blijft.
Maar op de meest onverwachte momenten kan er een trigger komen. Ik zie het eerlijk gezegd als een chronische aandoening. Soms op de achtergrond, soms op de voorgrond en in die laatste fases raad ik je aan therapie of steun te zoeken
dinsdag 16 mei 2023 om 22:10
Het gaat vaak niet helemaal over.
M’n moeder heeft dingen gedaan en gezegd waar ik nog van van de kaart kan raken als ik er aan denk.
En af en toe vraag ik me nog af waarom ik eigenlijk contact met haar heb. Emdr/rescripting en grenzen stellen hebben geholpen.
Je mag gewoon pauze nemen van het contact. Voor zolang je nodig hebt. En van je partner vragen wat je als kind te weinig/niet kreeg. Vastgehouden worden en troost.
M’n moeder heeft dingen gedaan en gezegd waar ik nog van van de kaart kan raken als ik er aan denk.
En af en toe vraag ik me nog af waarom ik eigenlijk contact met haar heb. Emdr/rescripting en grenzen stellen hebben geholpen.
Je mag gewoon pauze nemen van het contact. Voor zolang je nodig hebt. En van je partner vragen wat je als kind te weinig/niet kreeg. Vastgehouden worden en troost.
woensdag 17 mei 2023 om 12:59
Je verdriet toelaten, dat dit verdriet er mag zijn, is al helemaal oke. Veel sterkte voor jou.Zonneschijn202131 schreef: ↑15-05-2023 22:51Och zo lief en helpend zijn jullie reacties. Dat geeft me weer wat moed. De huilbuien zijn sinds zaterdag toen ik dus getriggerd werd. Maar ben dan soms bang dat ik er niet meer uit kom en dat ik alleen maar tot last ben van mijn omgeving. Ook omdat zij het niet voor mij kunnen oplossen. Ik ga erover nadenken of ik terug wil naar mijn psych. En misschien toch zoals iemand schreef bedenken wat ik voor handvaten heb gekregen, daar is mijn hoofd op het moment te warrig voor maar hopelijk komt dat nog. Heel erg bedankt voor jullie reacties!
Misschien ben je meer gebaat met therapie waarbij je je innerlijke kindstukken kun gaan leren helen? Of therapie op basis van familieopstellingen? Uit je ratio, maar meer gericht op het doorvoelen en doorleven van je pij dat zetelt in je lijf. Jouw pijn is begonnen in je kindertijd maar heeft nog steeds invloed in het hier en nu. Verdriet slaat zich altijd op in je lijf en stagnerende energie heeft weer invloed op je hele zenuwgesteld en stresssysteem. Je blijft hiermee eindeloos in je hoofd malen....
Verzachting in de vorm van meditatie en yoga of haptotherapie of cranio sacraal kan een heel andere vorm zijn als aanvulling op gesprekken met een psych. Dan leer je nl weer voelen ipv denken. Uit het hoofd en meer in je hart, waarmee je tot verzachting en aanvaarding komt met je kindpijn. Je moeder is de grote trigger,maar jij hebt de kracht om hiermee iets te gaan doen. Uiteindelijk zorgt dit voor innerlijke groei en hoe je met je gevoelens en emoties kunt omgaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
